W ramach prowadzonej działalności (w zakresie wydobycia kopalin i produkcji z nich metali) Spółka angażuje się w projekty z zakresu CSR, czyli tzw. społecznej odpowiedzialności biznesu, która przejawia się budowaniem pozytywnych i trwałych relacji zarówno z partnerami społecznymi, jak i biznesowymi. CSR, gwarantuje lojalność klienta, podnosi wiarygodność firmy w oczach jej współpracowników partnerów handlowych, jak i władz i społeczności lokalnych.

Z uwagi na duże zaangażowanie w tym zakresie,  X znalazł się w gronie innych spółek giełdowych biorących udział w projekcie … (zainicjowanym przez Giełdę Papierów Wartościowych), którego celem jest wyłonienie spółek zarządzanych w sposób odpowiedzialny i zrównoważony oraz zaakcentowanie atrakcyjności inwestycyjnej tych spółek. W skład …. wchodzą wyłącznie spółki giełdowe działające zgodnie z najlepszymi standardami zarządzania w zakresie ładu korporacyjnego, ładu informacyjnego i relacji z inwestorami, a także w obszarach czynników ekologicznych, społecznych i pracowniczych.

Mając świadomość wpływu realizowanej działalności gospodarczej na otoczenie zewnętrzne (działalność produkcyjna) Wnioskodawca podejmuje szereg działań uwzględniających w prowadzonym biznesie problematykę społeczną i środowiskową, co wpływa na budowę dobrego wizerunku Spółki. Ponadto zaangażowanie Spółki w działalność o charakterze społecznym pozwala odpowiednio wcześnie zrozumieć zmieniające się oczekiwania społeczeństwa, w tym także konsumentów. Tym samym działalność społeczna, która wymaga od Spółki podjęcia wysiłku w celu zrozumienia potrzeb społeczeństwa, może przełożyć się na lepsze prognozowanie przyszłych trendów konsumenckich i w ten sposób – poprzez podjęcie działań dostosowawczych – uzyskiwać akceptację otoczenia dla działalności prowadzonej przez Spółkę, poprawić efektywność prowadzonej działalności gospodarczej oraz zwiększyć konkurencyjność Spółki.

Realizowana przez  X strategia CSR opiera się na pięciu kluczowych celach strategicznych:

W obszarze każdego z wyżej wymienionych celów strategicznych podejmowane są poszczególne inicjatywy służące celowi głównemu działalności społecznie odpowiedzialnej, co wiąże się z koniecznością podejmowania szeregu działań operacyjnych adresowanych do różnych grup interesariuszy  X. Należą do nich grupy odbiorców z bliższego otoczenia firmy takie jak m.in.: pracownicy, organizacje związkowe, samorządy czy społeczności lokalne, jak i dalszego otoczenia takie jak m.in. władze centralne, organizacje pozarządowe, organizacje branżowe, konkurenci czy dostawcy i klienci.

Jednym z celów polityki CSR w  X jest propagowanie wśród pracowników i społeczności lokalnej zdrowego stylu życia, w tym m.in. poprzez wspieranie aktywności sportowej. Cel ten realizowany jest od kilku lat w ramach różnych inicjatyw, takich jak np. nauka pływania czy zajęcia nordic walking.

W tym roku Spółka zainteresowana jest realizacją programu wspierającego finansowo pracowników Spółki oraz członków ich rodzin uprawiających sporty na poziomie amatorskim i półprofesjonalnym.

Program ma na celu:

Programem mogą być również objęci pracownicy (wraz z członkami ich rodzin) zatrudnieni w Spółkach z Grupy Kapitałowej  X.

Wsparcie finansowe dla uczestników Programu będzie przyznawane na podstawie wniosku złożonego przez pracownika. Przyznanie finansowania jest jednoznaczne z reprezentacją Spółki  X w danej imprezie oraz dyscyplinie sportowej.

W ramach wsparcia finansowego, beneficjenci Programu mogą ubiegać się o:

Wsparcie finansowe wypłacane będzie pracownikowi w formie zwrotu kosztów poniesionych w związku z uprawianiem danej dyscypliny sportowej w zakresie i w ramach udzielonej przez  X zgody akceptującej wniosek pracownika. Zwrot kosztów wypłacany będzie na podstawie przedłożonych przez pracownika faktur lub innych dokumentów potwierdzających poniesione wydatki. Przy czym dopuszcza się możliwość wypłaty dofinansowania w formie zaliczek.

Program obejmuje także uczestnictwo pracowników w zawodach i imprezach sportowych organizowanych przez  X oraz organizację wyżej wymienionych, której odbiorcami będą pracownicy i rodziny pracowników  X. Uczestnictwo w zawodach finansowane jest przez Spółkę, która przewiduje zlecanie organizacji takich zawodów i imprez sportowych lokalnym stowarzyszeniom bądź firmom zewnętrznym. Finansowanie zawodów sportowych obejmuje koszty transportu, wynajmu obiektów sportowych niezbędnych do organizacji zawodów, opłaty startowej, ewentualnych noclegów oraz odzieży sportowej zakupionych dla uczestników imprez i zawodów sportowych i inne wydatki, bez których realizacja tego typu imprez nie byłaby możliwa. Celem realizacji Programu Spółka nabywa od podmiotów zewnętrznych (w tym również powiązanych ze Spółką) towary i usługi, których zakup dokumentowany jest fakturami wystawionymi dla  X przez inne podmioty gospodarcze - podatników VAT.

W piśmie z 22 marca 2022 r. udzielili Państwo następujących wyjaśnień.

Na pytanie, zakupu jakich towarów i usług będą Państwo dokonywali w związku z realizacją programu w części dotyczącej wsparcia finansowego pracowników Spółki oraz członków ich rodzin uprawiających sporty na poziomie amatorskim i półprofesjonalnym? odpowiedzieli Państwo, że  X nie planuje zakupu towarów i usług na cele aktywności sportowej pracowników  X i członków ich rodzin, organizowanej przez tą grupę samodzielnie. Na tym etapie finansowanie Programu odbywać się będzie w drodze wsparcia finansowego, a koszty nabycia towarów i usług pracownicy będą finansować osobiście i we własnym imieniu z otrzymanych od  X środków pieniężnych. Zakupy towarów i usług dokonywane przez  X mają mieć miejsce wyłącznie w przypadku gdy w ramach Programu, pracownik uczestniczy w zawodach.

Na pytanie, zakupu jakich towarów i usług będą Państwo dokonywali w związku z realizacją programu w części dotyczącej uczestnictwa pracowników w zawodach i imprezach sportowych organizowanych przez  X oraz organizację wyżej wymienionych, której odbiorcami będą pracownicy i rodziny pracowników  X? odpowiedzieli Państwo, że finansowanie uczestnictwa pracowników  X i ich rodzin w zawodach sportowych organizowanych przez  X obejmować będzie zakup od podmiotów zewnętrznych usług w zakresie organizacji takich zawodów, tj. transportu uczestników, wynajmu obiektów sportowych niezbędnych do organizacji zawodów, opłaty startowej, ewentualnych noclegów, a także zakup towarów w postaci odzieży sportowej, sprzętu sportowego i innych tego rodzaju towarów, bez których realizacja zawodów/imprez sportowych nie byłaby możliwa.

Pytanie

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu towarów i usług przeznaczonych do realizacji działań Spółki opisanych w niniejszym wniosku?

Państwa stanowisko w sprawie

Stosownie do zapisu art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...).

Jak wynika z treści powołanego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy VAT, warunkiem skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu dokonanych zakupów towarów i usług jest ich związek z realizowanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi. Zakup opisanych towarów i usług nie stanowi wydatków, które można bezpośrednio powiązać z konkretną sprzedażą opodatkowaną.

Niemniej realizacja podstawowej zasady konstrukcyjnej podatku VAT, tj. zasady neutralności podatku VAT, umożliwia podatnikowi obniżenie podatku należnego o kwoty podatku zapłaconego przy nabyciu towarów i usług, związanych z jego działalnością gospodarczą, podlegającą opodatkowaniu również w przypadku, gdy związek tych zakupów występuje w sposób pośredni, a nabywane towary/usługi mają charakter kosztów ogólnych prowadzonej działalności.

W ocenie Spółki wydatki wskazane w niniejszym Wniosku związane są z ogólnym funkcjonowaniem Spółki i prowadzeniem przez nią działalności gospodarczej, gdyż usługi/towary nabywane na realizację takich programów wpisują się w realizowaną przez Spółkę strategię odpowiadającą doktrynie społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR). W związku z tym, mając na względzie, iż wydatki tego rodzaju przekładają się bezpośrednio na wizerunek firmy postrzeganej jako odpowiedzialnego pracodawcę oraz na wzmocnienie relacji Spółki z pracownikiem, przekładają się one pośrednio na generowanie obrotu.

Prawo do odliczenia VAT w tym przypadku znajduje potwierdzenie w unijnej zasadzie neutralności VAT wyrażonej w art. 1 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia     28.11.2006 r. (tj. Dz. Urz. UE z 2006 r. nr L 347).

Na prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy wskazuje teza NSA jaką wyraził w wyroku z 2 kwietnia 2019 r. o sygn. I FSK/561/17, gdzie NSA powołując się na inne orzeczenia dot. działalności CSR zgodził się, że „(...) wydatki na nabycie towarów i usług, poniesione w związku z realizacją społecznej odpowiedzialności biznesu mogą być kwalifikowane jako wydatki o charakterze marketingowym i mogą mieć związek z prowadzoną przez podatnika działalnością opodatkowaną. Jest to - jak podkreślono - koncepcja zarządzania przedsiębiorstwem, polegająca na świadomym, zrównoważonym działaniu zorientowanym nie tylko na zysk finansowy i aspekty ekonomiczne, ale także uwzględniającym potrzeby i wymagania szeroko pojętych interesów społecznych i ekologicznych w otoczeniu firmy”. Ponadto NSA podkreślił, że program CSR jest powszechnie przyjętą metodą reklamy i promocji podmiotów gospodarczych, działających zwłaszcza w takich szczególnych branżach, w których typowa reklama (telewizyjna, radiowa, internetowa) nie ma zastosowania albo jej zastosowanie nie przynosi spodziewanych efektów.

Analogiczne stanowisko zostało również wyrażone w indywidualnych interpretacjach wydanych przez organy podatkowe, w tym m.in. przez:

Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 11 lutego 2014 r. IPTPP1/443-783/11- 5/S/13/MW, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 marca 2016r. sygn. IBPB1- 3/4510-92/16/MO, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 15 grudnia 2015r. sygn. ILPB3/4510-1-441/15-3/KS, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 31 marca 2015r. sygn. ILPB3/423-718/14-3/PR, Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 15 grudnia 2011r. sygn. IPTPB3/423-233/11-2/MF, Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 20 stycznia 2014r. sygn. IPTPB3/423-419/13-2/IR, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 października 2014r. sygn. IPPB5/423-845/14-2/JC.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, jak również w myśl zasady neutralności podatku VAT wyrażonej w art. 1 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem przedmiotowych usług/towarów (o ile nie będą one objęte dyspozycją art. 88 ustawy VAT).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy,

obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. c ustawy,

obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem usług noclegowych nabywanych w celu ich odprzedaży, opodatkowanych u tego podatnika na podstawie art. 8 ust. 2a.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ww. ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami, a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni, bądź pośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast pośredni związek nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy występuje wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy, lecz niekoniecznie bezpośredni. Podatnik musi jednak wykazać związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zasada neutralności podatku VAT, a także kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem licznych orzeczeń TSUE m.in. wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/96 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs & Excisie), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 (CIBO Participations SA v. Directeur region al des impots du Nord-Pas-de-Calats). TSUE podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

Podobny pogląd wyraził Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank. Trybunał nie miał w tej sprawie wątpliwości, że art. 2 Pierwszej Dyrektywy i art. 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika podatku VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa, było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do dokonania odliczenia. W uzasadnieniu tego wyroku Trybunał wyjaśnił, że w przypadku gdy podatnik dokonuje transakcji w odniesieniu do których podatek VAT podlega odliczeniu oraz transakcji nie dających podstaw do odliczenia podatku naliczonego, podatnik może dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego od towarów i usług przez niego nabytych w przypadku, gdy towary te pozostają w bezpośrednim związku z transakcjami sprzedaży podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie związku pomiędzy zakupami a konkretną transakcją opodatkowaną. Prawo do odliczenia podatku naliczonego powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim działalność podatnika daje to prawo. Aby odliczenie podatku było dopuszczalne, transakcja powodująca naliczenie podatku winna pozostawać w ścisłym związku z transakcjami, które rodzą prawo do odliczenia. W ten sposób prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług zakłada, że poczynione wydatki stanowią element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzącym prawo do jego odliczenia.

Z treści wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności (w zakresie wydobycia kopalin i produkcji z nich metali) Spółka angażuje się w projekty z zakresu CSR, czyli tzw. społecznej odpowiedzialności biznesu, która przejawia się budowaniem pozytywnych i trwałych relacji zarówno z partnerami społecznymi, jak i biznesowymi.

Realizowana przez  X strategia CSR opiera się na pięciu kluczowych celach strategicznych:

1) kształtowaniu współpracy ze społecznościami lokalnymi i organizacjami wewnętrznymi, gdzie istotne jest ustandaryzowanie podejścia do dialogu z interesariuszami otoczenia

    społecznego firmy (społeczności lokalne, związki zawodowe, organizacje otoczenia bliższego);

2) ugruntowaniu pozycji zaufanego i stabilnego partnera biznesowego - którego zasadniczą inicjatywą jest wzmocnienie relacji z partnerami biznesowymi;

3) utrzymaniu pozycji odpowiedzialnego pracodawcy;

4) budowaniu wizerunku  X i Grupy  X jako partnera proekologicznego, dbającego o środowisko i zdrowie różnych grup interesariuszy;

5) wzroście efektywności komunikacji wewnętrznej i zewnętrznej Grupy  X, który realizowany jest poprzez wzmacnianie poczucia przynależności pracowników do Grupy  X oraz

    tworzenie oczekiwanych wzorców zachowań i działań w organizacji.

W obszarze każdego z wyżej wymienionych celów strategicznych podejmowane są poszczególne inicjatywy służące celowi głównemu działalności społecznie odpowiedzialnej, co wiąże się z koniecznością podejmowania szeregu działań operacyjnych adresowanych do różnych grup interesariuszy  X. Należą do nich grupy odbiorców z bliższego otoczenia firmy takie jak m.in.: pracownicy, organizacje związkowe, samorządy czy społeczności lokalne, jak i dalszego otoczenia takie jak m.in. władze centralne, organizacje pozarządowe, organizacje branżowe, konkurenci czy dostawcy i klienci.

Jednym z celów polityki CSR w  X jest propagowanie wśród pracowników i społeczności lokalnej zdrowego stylu życia, w tym m.in. poprzez wspieranie aktywności sportowej. Cel ten realizowany jest od kilku lat w ramach różnych inicjatyw, takich jak np. nauka pływania czy zajęcia nordic walking. W tym roku Spółka zainteresowana jest realizacją programu wspierającego finansowo pracowników Spółki oraz członków ich rodzin uprawiających sporty na poziomie amatorskim i półprofesjonalnym.

Realizowany przez  X program dotyczy:

1) sparcia finansowego pracowników Spółki oraz członków ich rodzin uprawiających sporty na poziomie amatorskim i półprofesjonalnym oraz

2) uczestnictwa pracowników w zawodach i imprezach sportowych organizowanych przez  X oraz organizację wyżej wymienionych, której odbiorcami będą pracownicy i rodziny

    pracowników  X.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu towarów i usług przeznaczonych do realizacji działań Spółki opisanych w niniejszym wniosku.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że CSR (Corporate Social Responsibility), czyli społeczna odpowiedzialność biznesu (przedsiębiorstw) to koncepcja, według której przedsiębiorstwa na etapie budowania strategii dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne i ochronę środowiska, a także relacje z różnymi grupami interesariuszy.

Definicja tego pojęcia została określona w 2010 r. przez Międzynarodową Organizację Standaryzacyjną (ang. International Organization for Standarization, ISO). Według Normy PN-ISO 26000 („Guidance on social responsibility”) – „społeczna odpowiedzialność to odpowiedzialność organizacji za wpływ jej decyzji i działań na społeczeństwo i środowisko zapewniana poprzez przejrzyste i etyczne postępowanie które przyczynia się do zrównoważonego rozwoju w tym dobrobytu i zdrowia społeczeństwa; uwzględnia oczekiwania interesariuszy jest zgodne z obowiązującym prawem i spójne z międzynarodowymi normami postępowania oraz jest zintegrowane z działaniami organizacji i praktykowane w jej relacjach”.

Norma PN-ISO 26000 jest przeznaczona dla wszystkich organizacji: biznesowych, administracji rządowej i samorządowej oraz trzeciego sektora. Norma ta nie podlega certyfikacji, jest zbiorem praktyk i standardów dających możliwość dobrowolnego ich stosowania przez organizację. Każda organizacja może posługiwać się tą normą, jeżeli postępuje zgodnie z jej zasadami. Można wybrać te obszary, które dotyczą konkretnej organizacji i dostosować się do nich.

W części (3) dotyczącej rozumienia i charakterystyki społecznej odpowiedzialności (3.3) podano, że ponieważ społeczna odpowiedzialność dotyczy potencjalnego i rzeczywistego oddziaływania decyzji oraz działań podejmowanych przez organizację, to stałe, codzienne działania organizacji stanowią najważniejszy obszar, który należy wziąć pod uwagę. Zaleca się, aby społeczna odpowiedzialność była integralną częścią podstawowej strategii organizacji, z przypisanymi obowiązkami i rozliczalnością z nich na wszystkich właściwych poziomach organizacji. Zaleca się, aby było to odzwierciedlone w procesie decyzyjnym oraz uwzględnione w realizacji działań.

Filantropia (w tym kontekście rozumiana jako przekazywanie środków na cele charytatywne) może pozytywnie wpływać na społeczeństwo. Jednakże nie zaleca się, aby tego typu działania były stosowane przez organizacje jako substytut integrowania społecznej odpowiedzialności z działaniami organizacji (3.3.4).

W tym kontekście, społeczna odpowiedzialność biznesu, to przede wszystkim prowadzenie własnej działalności z uwzględnieniem kluczowych obszarów społecznej odpowiedzialności takich jak: ład organizacyjny, prawa człowieka, praktyki z zakresu pracy, środowisko, uczciwe praktyki operacyjne, zagadnienia konsumenckie oraz zaangażowanie społeczne i rozwój społeczności globalnej.

W tym miejscu podkreślenia wymaga, że chociaż pojęcie CSR, jako pewnego rodzaju jednolita struktura funkcjonuje (jest realizowane) w działalności biznesowej oraz jest dostrzegane na poziomie publicznym (zdefiniowanie pojęcia CSR przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną w normie ISO 26000 z 2010 r.) to jednak wypada podkreślić, że nie jest ono znane jako takie przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Nie zostało ono w niej wymienione wprost, brak jest także innej konstrukcji prawnej, która pozwalałaby uznać tego rodzaju wydatki całościowo. To zaś prowadzi do wniosku, że nie jest możliwe, dokonywanie oceny wszystkich zagregowanych w strukturze CSR wydatków tak jakby był to jeden wydatek. Jakkolwiek podejmowanie przez podatnika działań w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu jest z pewnością pożądane chociażby ze względu na uwzględniany przez firmę interes społeczny, nie oznacza to jednak, że we wszystkich tego typu inwestycjach przedsiębiorca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na działania CSR, gdyż jest to uzależnione od okoliczności konkretnego przypadku.

Tym samym samo wskazanie przez podatnika, że wydatki ponoszone są w ramach CSR, nie jest wystarczające dla uznania, że związku z tym powinny one być traktowane jako pośrednio związane z wykonywaniem przez Spółkę działalności opodatkowanej. Nawet jeśli, zdaniem podatnika, działania podejmowane są w ramach przyjętej strategii biznesowej można przypisać do społecznej odpowiedzialność biznesu, to należy dokonać oceny, czy rzeczywiście efektem, a nie tylko celem projektu realizowanego w związku z polityką CSR Spółki jest budowa jej pozytywnego wizerunku w otoczeniu lokalnym i biznesowym.

Co do zasady działania marketingowe przekładają się bezpośrednio na wizerunek firmy i pośrednio mogą wpływać na zwiększenie prowadzonej przez podatnika działalności opodatkowanej. Zauważyć wypada, że w orzecznictwie NSA (por. m.in. wyroki z 13 listopada 2013 r., sygn. akt I FSK 1606/12, z 13 czerwca 2018 r., sygn. akt I FSK 1420/16 oraz z 26 września 2018 r, sygn. akt II FSK 2500/16) wyjaśniono, że wydatki na nabycie towarów i usług, poniesione w związku z realizacją społecznej odpowiedzialności biznesu mogą być kwalifikowane jako wydatki o charakterze marketingowym i mogą mieć związek z prowadzoną przez podatnika działalnością opodatkowaną. Jest to - jak podkreślono - koncepcja zarządzania przedsiębiorstwem, polegająca na świadomym, zrównoważonym działaniu zorientowanym nie tylko na zysk finansowy i aspekty ekonomiczne, ale także uwzględniającym potrzeby i wymagania szeroko pojętych interesów społecznych i ekologicznych w otoczeniu firmy.

Zauważyć też przyjdzie, że praktyki CSR są współcześnie uznaną metodą reklamy i promocji podmiotów gospodarczych, działających zwłaszcza w szczególnych branżach, w których typowa reklama (telewizyjna, radiowa, internetowa) nie ma szerokiego zastosowania.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 marca 2017 r., sygn. akt I FSK 1458/15 wskazał, że podejmowanie przez podatnika działań w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu jest z pewnością pożądane chociażby ze względu na uwzględniany przez firmę interes społeczny, nie oznacza to jednak, że we wszystkich tego typu inwestycjach przedsiębiorca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na działania CSR, gdyż jest to uzależnione od okoliczności konkretnego przypadku. W każdej zatem konkretnej, wskazanej we wniosku sytuacji należy rozważyć czy podejmowane przez przedsiębiorcę czynności (zakupy, usługi) w ramach CSR mają związek z działalnością opodatkowaną i wpływ na powstanie obrotu.

Odpowiadając na pytanie Wnioskodawcy należy więc w stosunku do wydatków opisanych we wniosku przeanalizować, czy istnieje pomiędzy tymi wydatkami, a opodatkowaną działalnością gospodarczą Spółki polegającą na wydobyciu kopalin i produkcji z nich metali, bezpośredni lub pośredni (tj. wpływający na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości i przyczyniający się do generowania przez Wnioskodawcę obrotów) związek uprawniający podatnika do odliczenia podatku naliczonego. Nie wszystkie bowiem wydatki ponoszone w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu zdefiniowanej jako koncepcja zarządzania przedsiębiorstwem polegająca na świadomym, zrównoważonym działaniu zorientowanym nie tylko na zysk finansowy i aspekty ekonomiczne, ale także uwzględniającym potrzeby i wymagania szeroko pojętych interesów społecznych i ekologicznych w otoczeniu firmy (vide: wyrok NSA z dnia 13 czerwca 2018 r., sygn. akt I FSK 1420/16) uprawniają podatnika do odliczenia podatku naliczonego. Prawo to jest bowiem uzależnione od okoliczności konkretnego przypadku, a w szczególności charakteru poniesionego wydatku i profilu prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

W związku z tym, że przedmiotem wniosku jest kwestia prawa do odliczenia podatku, w tym miejscu należy powtórzyć, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W odniesieniu do części programu dotyczącego wsparcia finansowego pracowników Spółki oraz członków ich rodzin uprawiających sporty na poziomie amatorskim i półprofesjonalnym wyjaśnili Państwo, że  X nie planuje zakupu towarów i usług na cele aktywności sportowej pracowników  X i członków ich rodzin, organizowanej przez tą grupę samodzielnie. Na tym etapie finansowanie Programu odbywać się będzie w drodze wsparcia finansowego, a koszty nabycia towarów i usług pracownicy będą finansować osobiście i we własnym imieniu z otrzymanych od  X środków pieniężnych.

Jak już wskazano wyżej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest dokonanie nabycia towarów lub usług. Natomiast dokumentem, stanowiącym podstawę dokonania odliczenia podatku jest faktura dokumentująca nabycie towarów i usług. W sytuacji zatem, gdy Wnioskodawca nie dokonał nabycia towarów i usług udokumentowanych fakturami VAT, nie może być mowy o możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w odniesieniu do części programu dotyczącego wsparcia finansowego pracowników Spółki oraz członków ich rodzin.

W uzupełnieniu wniosku wyjaśnili Państwo, że zakupy towarów i usług dokonywane przez  X mają mieć miejsce wyłącznie w przypadku gdy w ramach Programu, pracownik uczestniczy w zawodach. W odniesieniu do części programu dotyczącego uczestnictwa pracowników w zawodach i imprezach sportowych organizowanych przez  X oraz organizację wyżej wymienionych, której odbiorcami będą pracownicy i rodziny pracowników  X, wyjaśnili Państwo, że finansowanie uczestnictwa pracowników  X i ich rodzin w zawodach sportowych organizowanych przez  X obejmować będzie zakup od podmiotów zewnętrznych usług w zakresie organizacji takich zawodów, tj. transportu uczestników, wynajmu obiektów sportowych niezbędnych do organizacji zawodów, opłaty startowej, ewentualnych noclegów, a także zakup towarów w postaci odzieży sportowej, sprzętu sportowego i innych tego rodzaju towarów, bez których realizacja zawodów/imprez sportowych nie byłaby możliwa.

Z prawa do odliczenia od wydatków związanych z realizacją programu należy wyłączyć nabycie usług noclegowych. W świetle art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatek naliczony z tytułu nabycia usług noclegowych, nie podlega odliczeniu. Tym samym, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku VAT w związku z organizacją zawodów w części dotyczącej nabycia usług noclegowych.

Natomiast odnosząc się do pozostałych zakupów udokumentowanych fakturami wystawionymi dla  X przez inne podmioty gospodarcze – podatników VAT, należy mieć na uwadze, że jak wskazali Państwo w treści wniosku realizowany program ma na celu:

a) budowanie pozytywnego wizerunku  X jako odpowiedzialnego pracodawcy, wspierającego pracowników i ich rodziny,

b) budowanie wizerunku  X jako przyjaznej środowisku i zdrowiu,

c)  promowanie postaw prozdrowotnych oraz idei aktywnego spędzania wolnego czasu,

d) wspieranie pracowników w osiąganiu sukcesów sportowych,

e) identyfikacja pracowników z  X,

f) zwiększenie satysfakcji pracowników poprzez umożliwienie im rozwoju osobistego i realizację pasji,

g) pogłębianie integracji pracowników poprzez wspólne zaangażowanie w realizację celów sportowych.

h) promowanie marki  X.

W ocenie Państwa, działania podejmowane w ramach motywowania pracowników do zdrowego stylu życia m.in. poprzez motywowanie do uprawiania wszelkich form aktywności sportowej służą wzbogacaniu relacji pomiędzy pracodawcą, a pracownikiem i wpływają na utrzymanie pozycji odpowiedzialnego pracodawcy, co znajduje odpowiednie przełożenie na funkcjonowanie całej Spółki i jej postrzeganie przez otoczenie zewnętrzne. Działania podejmowane w tym zakresie stanowią element współczesnej strategii zarządzania firmą i niewątpliwie wpływa to na poprawę wizerunku firmy i wzrostu jego konkurencyjności jako potencjalnego pracodawcy, a w konsekwencji również partnera biznesowego.

Ponadto podali Państwo, że promowanie marki  X będzie miało miejsce w ramach organizowanych przez  X zawodów sportowych, podczas których pracownicy i członkowie ich rodzin będą reprezentować Spółkę i promować jej wizerunek poprzez propagowanie  X jako odpowiedzialnego pracodawcy dbającego o pozytywne relacje Spółki z pracownikami oraz wzajemne relacje między jej pracownikami. Elementem strony marketingowej będzie promowanie Spółki przez pracowników i członków ich rodzin biorących udział w zawodach, którzy występować będą w tych zdarzeniach w odzieży opatrzonej logo Spółki.

Przedstawione okoliczności pozwalają stwierdzić, że ww. projekt skierowany jest do pracowników Spółki i ma na celu zarówno budowanie pozytywnego wizerunku  X jako odpowiedzialnego pracodawcy, wspierającego pracowników i ich rodziny, jak i zwiększenie satysfakcji pracowników poprzez umożliwienie im rozwoju osobistego i realizację pasji, co niewątpliwie przekłada się na pośredni związek wydatków poniesionych na ten cel ze sprzedażą opodatkowaną Spółki.

Ponadto mając na uwadze, że elementem strony marketingowej będzie promowanie Spółki przez pracowników i członków ich rodzin biorących udział w zawodach, którzy występować będą w tych zdarzeniach w odzieży opatrzonej logo Spółki, w przypadku omawianego programu warunki uprawniające do odliczenia będą spełnione, gdyż wydatki, które poniesie Wnioskodawca przekładają się bezpośrednio na rozpoznawalność Spółki, jej wizerunek i pozytywne postrzeganie, pośrednio więc na generowanie obrotu przez Wnioskodawcę.

Z uwagi zatem na fakt, że nabyte towary i usługi przeznaczone do realizacji ww. programu mają pośredni związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT, w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie cytowany na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy i Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług, z wyłączeniem zakupu usług noclegowych.

Podsumowując, Państwa stanowisko, w myśl którego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, jak również w myśl zasady neutralności podatku VAT wyrażonej w art. 1 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem przedmiotowych usług/towarów (o ile nie będą one objęte dyspozycją art. 88 ustawy VAT), jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 202 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).