Prawo do odliczenia podatku naliczonego i zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek bankowy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego i zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek bankowy. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest Spółką z o.o. prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług spedycyjnych oraz usług transportowych. Świadczone przez Spółkę usługi najczęściej podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce według stawki 0% (np. na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r., poz. 931 z późn. zm. - dalej u.p.t.u.) lub nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce ze względu na miejsce ich świadczenia znajdujące się poza terytorium kraju. W konsekwencji Spółce przysługuje prawo do odliczania podatku naliczonego przy nabywaniu towarów i usług wykorzystywanych do świadczenia tych usług (na podstawie art. 86 ust. 1 lub na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 u.p.t.u.).

W związku ze świadczeniem usług spedycyjnych Spółka często korzysta z usług przewoźników. Świadczą oni dla Spółki usługi transportowe, których miejsce świadczenia na podstawie art. 28b ust. 1 u.p.t.u. znajduje się na terytorium kraju, a w konsekwencji które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce. Najczęściej świadczone dla Spółki usługi transportowe przewoźnicy dokumentują fakturami wystawianymi ze stawką VAT 0%, a więc podatek VAT z tytułu dokonywanych przez Spółkę zakupów usług transportowych nie występuje.

Niekiedy zdarza się jednak, że przewoźnicy odmawiają Spółce dokumentowania świadczonych dla niej usług transportowych fakturami ze stawką VAT 0% i wystawiają faktury dokumentujące świadczenie tych usług z podatkiem obliczanym według stawki VAT 23% (czyli z zastosowaniem stawki krajowej właściwej dla świadczenia usług transportu towarów). W ocenie Spółki postępują tak mimo spełnienia warunków do opodatkowania świadczonych na rzecz Spółki usług według stawki VAT 0% (np. na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 u.p.t.u.). Spółka ma wątpliwość czy mimo to przysługuje jej w takich przypadkach prawo do odliczania VAT z faktur wystawianych przez przewoźników oraz prawo do zwrotu na rachunek bankowy nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.

Pytanie

1.Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT z faktur wystawionych przez przewoźników ze stawką VAT 23% mimo, że faktury te dokumentują usługi transportowe (wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych, w tym czynności opodatkowanym podatkiem VAT według stawki 0%), dla których spełnione są warunki zastosowania stawki VAT 0%?

2.Czy jeżeli konsekwencją korzystania z prawa do odliczenia jest w przedstawionej sytuacji wystąpienie w Spółce w danym okresie rozliczeniowym nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, Spółce przysługuje prawo do otrzymania zwrotu tej nadwyżki na rachunek bankowy?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom przede wszystkim w zakresie, w jakim nabywane przez nich towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych (zob. art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r., poz. 931 z późn. zm. - dalej u.p.t.u.). Ponadto prawo do odliczenia przysługuje również, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami (zob. art. 86 ust. 8 pkt 1 u.p.t.u.).

W świetle tych przepisów Spółce przysługuje prawo do odliczania podatku naliczonego przy nabywaniu towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania przez Spółkę usług spedycyjnych. Dotyczy to również towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania przez Spółkę usług spedycyjnych podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 0%, jak również niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT ze względu na miejsce świadczenia tych usług znajdujące się poza terytorium kraju.

Przepisami art. 88 u.p.t.u. określone przy tym zostały wyłączenia prawa do odliczenia lub zwrotu podatku VAT. Z przepisów tych wynika między innymi, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku (zob. art. 88 ust. 3a pkt 2 u.p.t.u.).

Nie ma natomiast przepisu wyłączającego korzystanie z prawa do odliczenia w przypadkach, gdy transakcja jest opodatkowana podatkiem VAT, lecz została przez sprzedawcę udokumentowana fakturą z podatkiem VAT obliczonym według niewłaściwej (zaniżonej lub zawyżonej) stawki. W konsekwencji w przypadkach takich podatnikom przysługuje prawo do odliczania VAT z otrzymanych faktur.

Dotyczy to również przypadków, gdy sprzedawca zawyżył stawkę VAT na fakturze i zamiast stawki 0% zastosował stawkę 23%. W związku z tym Spółka uważa, że przysługuje jej prawo do odliczenia VAT z faktur wystawionych przez przewoźników ze stawką VAT 23% mimo, że faktury te dokumentują usługi transportowe (wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych, w tym czynności opodatkowanym podatkiem VAT według stawki 0%), dla których spełnione są warunki zastosowania stawki VAT 0%.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w wyjaśnieniach organów podatkowych. Tytułem przykładu wskazać można:

1.interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 czerwca 2013 r. (sygn. IPPP3/443-252/13-2/JK), w której czytamy, że „stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Niemniej jednak powołany wyżej przepis nie pozbawia prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług, które zostały opodatkowane inną niż przyjęta przez sprzedawcę (wyższą bądź niższą) stawką podatku od towarów i usług. Zatem co do zasady Spółce, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach otrzymanych od polskich kontrahentów, w których wykazana zostanie błędna stawka podatku w wysokości 5%, 8% lub 23% zamiast 0%”;

2.interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 lutego 2020 r. (sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.778.2019.1.AKA); w interpretacji tej czytamy, że „Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej świadczone na jego rzecz usługi, wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zastosowanie zawyżonej stawki podatku przez wystawcę faktury nie pozbawia Wnioskodawcy prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdyż nie stanowi to negatywnej przesłanki, uniemożliwiającej odliczenie tego podatku, wymienionej w art. 88 ustawy. Powyższe wynika z tego, że dla istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury (nawet w przypadku wskazanym wyżej), obok fundamentalnych przesłanek takich jak status odliczającego jako czynnego, zarejestrowanego podatnika VAT i związek zakupionych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi (u odliczającego) i faktycznie zrealizowana transakcja, to również najistotniejsze jest to, by nabyta usługa lub towar podlegały opodatkowaniu i nie korzystały przy tym ze zwolnienia od tego podatku. Kwestia stawki - z punktu widzenia podmiotu dokonującego odliczenia - ma drugorzędne znaczenie. W związku z tym, skoro spełnione są pozostałe warunki uprawniające do skorzystania z prawa do odliczenia, Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku od towarów i usług, który jest wykazany na fakturze wystawionej przez kontrahenta w zawyżonej stawce”;

3.interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 października 2020 r. (sygn. 0111- KDIB3-1.4012.653.2020.2.WN), w której czytamy, że „Wnioskodawca ma/będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT na podstawie otrzymanej faktury VAT w sytuacji, gdy wystawca zastosował zawyżoną stawkę podatku VAT, a jednocześnie, jak wskazał Wnioskodawca, spełnione są pozostałe warunki uprawniające Spółkę do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT”;

4.interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 stycznia 2021 r. (sygn. 0112-KDIL1-1.4012.618.2020.1.HW), w której czytamy, że „zastosowanie błędnej - zawyżonej - stawki podatku przez wystawcę faktury nie pozbawia wnioskodawcy prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdyż nie stanowi to negatywnej przesłanki, uniemożliwiającej odliczenie tego podatku, wymienionej w art. 88 ustawy”.

Ad 2.

Jak stanowi art. 87 ust. 1 u.p.t.u., w przypadku gdy kwota podatku naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. A zatem podatnicy mają do wyboru dwa sposoby dysponowania nadwyżką podatku naliczonego nad należnym - przeniesienie do rozliczenia w kolejnym okresie rozliczeniowym lub zwrot na rachunek bankowy.

Z przepisów art. 87 u.p.t.u. nie wynika przy tym, aby prawo podatników do korzystania ze zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym ograniczał fakt, że odliczają podatek VAT z faktur dokumentujących czynności opodatkowane wystawionych przez sprzedawców z zastosowaniem niewłaściwej (w tym zawyżonej) stawki podatku VAT. Prowadzi to do wniosku, że w przypadkach takich prawo do korzystania ze zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek bankowy przysługuje na zasadach ogólnych. Z tego względu Spółka uważa, że jeżeli konsekwencją korzystania z prawa do odliczenia jest w rozpatrywanych przypadkach wystąpienie w spółce w danym okresie rozliczeniowym nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, Spółce przysługuje prawo do otrzymania zwrotu tej nadwyżki na rachunek bankowy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej ustawą

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy:

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Wskazać należy, że z powołanych powyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są/nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Co więcej, zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy:

Uprawnienie wynikające z powyższego przepisu odnosi się do podatników, którzy dokonują dostaw towarów bądź świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju, a zakupy, jakich dokonują, są związane właśnie z tymi czynnościami. Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju jest to, aby – hipotetycznie – w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powołany przepis wymaga ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Podkreślić należy, iż ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a ustawy:

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy:

Należy podkreślić, że jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług jest prawo podatnika do odliczenia podatku zapłaconego w cenie przy nabyciu towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą, z czynnościami opodatkowanymi.

Podstawowa zasada wspólnego systemu VAT, jaką jest zasada neutralności podatku, jest rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej.

Jak stanowi art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Zasady dotyczące wystawiania faktur oraz faktur korygujących zostały określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.

Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział.

Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Zatem, co do zasady, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne – wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy – mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest Spółką z o.o. prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług spedycyjnych oraz usług transportowych. W związku ze świadczeniem ww. usług Spółka często korzysta z usług przewoźników. Świadczą oni dla Spółki usługi transportowe, których miejsce świadczenia na podstawie art. 28b ust. 1 u.p.t.u. znajduje się na terytorium kraju, a w konsekwencji które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce. Najczęściej świadczone dla Spółki usługi transportowe przewoźnicy dokumentują fakturami wystawianymi ze stawką VAT 0%, a więc podatek VAT z tytułu dokonywanych przez Spółkę zakupów usług transportowych nie występuje. Niekiedy zdarza się jednak, że przewoźnicy odmawiają Spółce dokumentowania świadczonych dla niej usług transportowych fakturami ze stawką VAT 0% i wystawiają faktury dokumentujące świadczenie tych usług z podatkiem obliczanym według stawki VAT 23% (czyli z zastosowaniem stawki krajowej właściwej dla świadczenia usług transportu towarów). W ocenie Spółki postępują tak mimo spełnienia warunków do opodatkowania świadczonych na rzecz Spółki usług według stawki VAT 0% (np. na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 u.p.t.u.).

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT z faktur wystawionych przez przewoźników ze stawką VAT 23% mimo, że faktury te dokumentują usługi transportowe (wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych, w tym czynności opodatkowanym podatkiem VAT według stawki 0%), dla których spełnione są warunki zastosowania stawki VAT 0% (pytanie nr 1) oraz czy jeżeli konsekwencją korzystania z prawa do odliczenia jest w przedstawionej sytuacji wystąpienie w Spółce w danym okresie rozliczeniowym nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, Spółce przysługuje prawo do otrzymania zwrotu tej nadwyżki na rachunek bankowy (pytanie nr 2).

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, aby podatnik miał prawo do odliczenia podatku naliczonego muszą zostać spełnione warunki wynikające z art. 86 ustawy oraz nie mogą zaistnieć przesłanki negatywne wskazane w art. 88 ustawy.

W związku z powyższym, w rozpatrywanej sprawie należy przeanalizować, czy – zgodnie z opisem sprawy – mogą zaistnieć przesłanki wynikające z art. 88 ust. 3a ustawy, uniemożliwiające Państwu odliczenie podatku naliczonego z przedmiotowych faktur z błędną (zawyżoną) stawką podatku VAT.

Jak Państwo wskazują, zdarzają się sytuacje, że przewoźnicy odmawiają Państwu dokumentowania świadczonych dla Państwa usług transportowych fakturami ze stawką VAT 0% i wystawiają faktury dokumentujące świadczenie tych usług ze stawką VAT 23%. W Państwa ocenie przewoźnicy postępują tak mimo spełnienia warunków do opodatkowania świadczonych na Państwa rzecz usług według stawki VAT 0% (np. na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 u.p.t.u.).

Przepis art. 88 ustawy enumeratywnie określa listę przypadków, w których podatnik został pozbawiony prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, jednakże nie wymienia opisanego we wniosku przypadku, gdy podatek naliczony wynika z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług, które są opodatkowane inną niż przyjęta przez sprzedawcę stawką podatku od towarów i usług jako przesłanki negatywnej powodującej utratę prawa do odliczenia podatku naliczonego (w sytuacji, gdy faktura odzwierciedla prawdziwe zdarzenie gospodarcze).

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa w kontekście przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że Państwa Spółce (czynnemu podatnikowi podatku VAT) przysługuje – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy lub na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy – prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów wykorzystywanych przez Spółkę do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zastosowanie bowiem błędnej (zawyżonej) stawki podatku przez wystawcę faktury nie pozbawia Państwa Spółki prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdyż nie stanowi to negatywnej przesłanki, uniemożliwiającej odliczenie tego podatku, wymienionej w art. 88 ustawy.

Należy w tym miejscu zauważyć, że dla istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury (nawet w przypadku wskazanym powyżej), obok fundamentalnych przesłanek takich jak status odliczającego jako czynnego, zarejestrowanego podatnika VAT i związek zakupionych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi (u nabywcy) i faktycznie zrealizowana transakcja, to również najistotniejsze jest to, by nabyta usługa lub towar podlegały opodatkowaniu i nie korzystały przy tym ze zwolnienia od tego podatku. Kwestia stawki – z punktu widzenia podmiotu dokonującego odliczenia – ma drugorzędne znaczenie.

Zatem w analizowanej sprawie – nie oceniając prawidłowości zastosowanej stawki podatku VAT dla nabywanych przez Spółkę usług – należy stwierdzić, że Spółka ma prawo, na podstawie art. 86. ust. 1 ustawy lub na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych przez przewoźników z wykazaną 23% stawką podatku VAT, przy założeniu, że spełnione będą pozostałe warunki uprawniające Spółkę do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Tym samym Spółka będzie miała również prawo do ubiegania się o zwrot różnicy podatku na rachunek bankowy – o ile w rozliczeniu wystąpi nadwyżka podatku naliczonego nad podatkiem należnym, zgodnie z art. 87 ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 i 2 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii prawidłowości określenia wysokości stawki podatku VAT dla nabywanych przez Wnioskodawcę usług.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”. 

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z  29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).