Przy czym, art. 10 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy stanowi, że:

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy:

·    dostawa towarów, o których mowa w art. 120 ust. 1, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju, jest opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach;

·    dostawa towarów, o których mowa w art. 120 ust. 1, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju, jest dokonywana przez organizatora aukcji (licytacji) oraz do dostawy tej zastosowano szczególne zasady opodatkowania podatkiem od wartości dodanej obowiązujące w państwie członkowskim rozpoczęcia transportu lub wysyłki, stosowane do dostaw towarów dokonywanych przez organizatora aukcji (licytacji), wyłączające uznanie dostawy towarów za czynność odpowiadającą wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, pod warunkiem posiadania przez nabywcę dokumentów jednoznacznie potwierdzających nabycie towarów na tych szczególnych zasadach.

Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy:

Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112).

W myśl art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy:

Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy:

Przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika.

Stosownie do art. 120 ust. 4 ustawy:

W przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przy tym, art. 120 ust. 10 ustawy stanowi, że:

Przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1)osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;

2)podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

3)podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;

4)podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

5)podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Zatem, przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują możliwość zastosowania szczególnej procedury opodatkowania dostawy m.in. towarów używanych, która polega na opodatkowaniu marży. Podstawą opodatkowania w tym przypadku jest marża, która stanowi różnicę między kwotą sprzedaży, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Taka procedura opodatkowania może być stosowana w przypadku dostawy towarów używanych nabytych wcześniej przez podatnika w ramach prowadzonej działalności w celu odsprzedaży. Przy czym, dla opodatkowania dostawy towarów używanych w procedurze marży ważny jest nie tylko rodzaj towaru, który może zostać objęty tą procedurą, ale również to, od kogo ten towar został kupiony. Zastosowanie tej procedury wymaga bowiem, aby towary używane były nabyte od podmiotów wymienionych w powołanym art. 120 ust. 10 ustawy.

Wspólną cechą wszystkich przedstawionych wyżej przypadków, warunkującą zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu. Należy również zwrócić uwagę, że katalog podmiotów wskazany w art. 120 ust. 10 ustawy jest katalogiem zamkniętym co oznacza, że w przypadku gdy podatnik nabędzie towary używane od podmiotów innych niż wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy, wówczas nie będzie uprawniony do zastosowania opodatkowania marży.

Odnosząc się do kwestii wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jak wskazano w cyt. powyżej art. 10 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy nabycie takie nie występuje w przypadku, gdy dostawa towarów, uznanych za towary używane, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów została przez dostawcę opodatkowana na zasadach analogicznych do zasad wynikających z art. 120 ust. 4 i 5 polskiej ustawy o VAT jak również w przypadku gdy dostawa tego typu towarów jest dokonywana przez organizatora aukcji (licytacji) oraz do dostawy tej zastosowano szczególne zasady opodatkowania podatkiem od wartości dodanej obowiązujące w państwie członkowskim rozpoczęcia transportu lub wysyłki, stosowane do dostaw towarów dokonywanych przez organizatora aukcji (licytacji), wyłączające uznanie dostawy towarów za czynność odpowiadającą wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów. Przy czym we wszystkich wyżej wymienionych sytuacjach warunkiem braku rozpoznania przez nabywcę wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju jest posiadanie dokumentów jednoznacznie potwierdzających nabycie towarów na tych szczególnych zasadach. W opisanych powyżej przypadkach dostawca nie rozpoznaje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w kraju dostawy a nabywca krajowy nie ma obowiązku rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium Polski.

Z wniosku wynika, że będzie Pani kupować od niemieckiej Firmy X używane urządzenia i wyposażenie wycofane z eksploatacji z sieci sklepów. Zakupione towary będą transportowane z danego oddziału X do Pani siedziby w Polsce, a po dokonanych przeglądach i naprawach będą przedmiotem dalszej odsprzedaży. Organizacją wyprzedaży ww. towarów zajmuje się firma B, która zbiera informacje ze wszystkich oddziałów sieci sklepów X w Niemczech, organizuje i przeprowadza przetargi ofertowe drogą e-mailową. Przy czym, za zakupione towary płaci Pani bezpośrednio Firmie X. Transakcja pomiędzy Firmą X a Panią dokumentowana jest dokumentem „Gutschrift”, który stanowi podstawę rozliczenia, odbioru i zapłaty za sprzedany towar. Dodatkowo będzie wystawiony list przewozowy lub protokół, który wskazuje skąd i dokąd towar został przewieziony. Firma X nabywała przedmiotowe towary w swoim kraju jako towary nowe, opodatkowane na ogólnych zasadach. Jednocześnie, transakcja pomiędzy Firmą X a Panią zostanie potwierdzona dokumentem „Gutschrift”, który zawiera m.in. datę wystawienia, określenie firmy X (nazwa, adres, Ust-ID-DE, nr konta), dane nabywcy oraz pośrednika organizującego przetarg (nazwa, adres, nr USt-ID-DE), dane oddziału X, z którego nastąpi odbiór towaru (nazwa, adres, nr USt-ID-DE ), określenie towaru (np. kosze) z dopiskiem „używane”, ilość i cenę jednostkową towarów oraz wartość ogółem do zapłaty. Ponadto, będzie wystawiony list przewozowy lub protokół wskazujący skąd i dokąd towar został przewieziony. Dokumenty te będą zawierać opis towaru (nazwa z dopiskiem używane), nie będą jednak zawierać adnotacji o podatku od wartości dodanej, zwolnieniu ani określenia informacji dotyczącej procedury dostawy towarów używanych. Jak Pani wskazała, nie będzie Pani posiadała dokumentów jednoznacznie potwierdzających nabycie towarów używanych odpowiadających regulacjom wynikających z art. 120 ust. 4 i 5 ustawy.

Wyraziła Pani wątpliwość czy w związku z nabyciem towarów od Firmy X na zasadach opisanych we wniosku powinna Pani rozliczyć wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w Polsce.

Odpowiadając na Pani wątpliwości należy stwierdzić, że z opisanych przez Panią okoliczności wynika, że jest Pani zobowiązana do rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju. W niniejszej sprawie, Pani (nabywca towarów) - zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług nabędzie towar od podatnika podatku od wartości dodanej (X, DE(…)), która działa w sieci sklepów (oddziałów) w Niemczech. Jednocześnie, zakupione przez Panią towary będą transportowane z danego oddziału X z innego kraju UE niż Polska do Polski i będą służyć Pani działalności gospodarczej (sprzedaż na terytorium kraju, do innych krajów członkowskich Unii Europejskiej oraz do krajów trzecich). Nie posiada Pani dokumentów jednoznacznie potwierdzających nabycie towarów na zasadach określonych w art. 10 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy.

Powyższe oznacza, że analizowana transakcja wpisuje się w dyspozycję art. 9 ust. 1 i 2 ustawy i stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów opodatkowane na terytorium kraju. Okoliczność, że przedmiotem sprzedaży są rzeczy używane a nie rzeczy nowe nie powoduje automatycznie, iż brak jest obowiązku rozliczenia przez Panią wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Jak wskazano wcześniej, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy taki obowiązek w odniesieniu do rzeczy używanych nie wystąpi tylko w sytuacjach tam opisanych, tj. sprzedaży towarów przez dostawcę na zasadach analogicznych do zasad wynikających z art. 120 ust. 4 i 5 polskiej ustawy o VAT (sprzedaż na zasadzie VAT-marży) oraz sprzedaży towarów dokonanych przez organizatora aukcji (licytacji), do której zastosowano szczególne zasady opodatkowania obowiązujące w kraju dostawy.

Tym samym, Pani stanowisko, z którego wynika, że w analizowanym przypadku będzie Pani zobowiązana do rozliczenia podatku VAT na terytorium Polski z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy uznać za prawidłowe.

Ponadto Pani wątpliwości dotyczą opodatkowania dokonywanych przez Panią dostaw towarów, zakupionych uprzednio od Firmy X klientom z Polski, czynnym podatnikom podatku od wartości dodanej z innych niż Polska krajów UE oraz klientom spoza UE.

Zgodnie z cyt. powyżej art. 5 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Odnosząc się do kwestii sprzedaży przez Panią towarów na rzecz klientów polskich należy zgodzić się z Panią, że do sprzedaży tej zastosowanie znajdą ogólne zasady wynikające z ustawy o VAT.

Jeśli chodzi o sprzedaż przez Panią towarów na rzecz czynnych podatników podatku od wartości dodanej z innych niż Polska krajów UE należy wskazać, że w myśl art. 13 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1)podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2)osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Przy czym, stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

W myśl art. 41 ust. 3 ustawy:

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Zgodnie z art. 42 ust. 1a ustawy:

Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:

1)podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub

2)złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8

- chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2)(uchylony)

3)specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

4)(uchylony)

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady, przy spełnieniu warunków dotyczących podmiotów biorących udział w transakcji, w przypadku gdy w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy następuje wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, odpowiadająca po stronie nabywcy wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów na terytorium kraju zakończenia transportu.

Przy spełnieniu warunków wynikających z przepisów dotyczących posiadania odpowiednich dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego zastosowanie znajdzie stawka podatku VAT w wysokości „0”.

W przypadku sprzedaży dokonywanej przez Panią na rzecz klientów spoza UE transakcja może mieć charakteru eksportu towarów, po spełnieniu warunków wynikających z przepisów ustawy.

Jak stanowi art. 2 pkt 8 ustawy:

Przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a)dostawcę lub na jego rzecz, lub

b)nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Zatem, aby dostawę towarów uznać za eksport towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

·musi nastąpić przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel,

·towar będący przedmiotem dostawy musi zostać wysłany lub przetransportowany z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej,

·wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi być potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy:

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Przy czym, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy:

Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

W myśl art. 41 ust. 6a ustawy:

Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1)dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

2)dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3)zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Ponadto, na podstawie art. 41 ust. 11 ustawy:

Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Zatem, zastosowanie stawki 0% w eksporcie towarów jest możliwe pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a w przypadku eksportu pośredniego dokument, który potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, i z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Odnosząc się do wątpliwości dotyczących opodatkowania dokonywanych przez Panią dostaw towarów zakupionych uprzednio od Firmy X, wskazać należy, że dostawy dokonywane przez Panią będą podlegały opodatkowaniu w Polsce, na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy.

W przypadku dostaw dokonywanych przez Panią na terytorium kraju dojdzie do dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy podlegającej opodatkowaniu na terytorium Polski, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W konsekwencji będzie Pani zobowiązana do rozliczenia na terytorium Polski dostawy krajowej towarów opodatkowanej według stawki podatku właściwej dla sprzedawanego towaru.

Natomiast dostawa towarów dokonana przez Panią na rzecz klienta spoza Unii Europejskiej może być uznana za eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy opodatkowany stawką VAT 0% natomiast dostawa towarów dokonana przez Panią na rzecz czynnego podatnika podatku od wartości dodanej z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej może być uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy opodatkowaną stawką VAT 0% - pod warunkiem spełnienia przesłanek wynikających z przepisów regulujących dokonanie takich transakcji, w tym przepisów regulujących kwestię zastosowania stawki 0% VAT.

Tym samym Pani stanowisko w zakresie opodatkowania dokonywanej przez Panią na terytorium Polski sprzedaży towarów zakupionych uprzednio od Firmy X należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Rozpatrując sprawę przyjęto jako element zdarzenia brak posiadania przez Panią dokumentów jednoznacznie wskazujących na opodatkowanie przez X sprzedaży towarów na zasadach wynikających z art. 10 ust. 4 i 5 ustawy. Tut. Organ nie jest kompetentny do analizowania otrzymanych przez Panią dokumentów od Pani kontrahenta. To na stronach transakcji spoczywa obowiązek przekazywania sobie wzajemnie informacji dotyczących przeprowadzanych transakcji celem prawidłowego rozliczenia podatku VAT w obu krajach.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

‒z zastosowaniem art. 119a;

‒w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

‒z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).