Temat interpretacji
zastosowanie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej w przypadku zapłaty kartą płatniczą/kredytową w sposób opisany w stanie faktycznym
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2020 r. (data wpływu 21 września 2020 r.), uzupełnionego pismem z dnia 12 listopada 2020 r. (data wpływu 19 listopada 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 4 listopada 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.567.2020.1.MT (doręczone Stronie w dniu 6 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej w przypadku zapłaty kartą płatniczą/kredytową w sposób opisany w stanie faktycznym jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 21 września 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej w przypadku zapłaty kartą płatniczą/kredytową w sposób opisany w stanie faktycznym. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 listopada 2020 r. (data wpływu 19 listopada 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 4 listopada 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.567.2020.1.MT (skutecznie doręczone Stronie w dniu 6 listopada 2020 r.).
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Sp. z o.o. (dalej jako Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącą działalność gospodarczą, polegającą na wynajmie samochodów osobowych (renta car). Działalność na terytorium kraju prowadzona jest pod międzynarodową marką. Spółka dokonuje zakupu samochodów osobowych i ciężarowych, wynajmuje je, dokonuje sprzedaży samochodów po okresie ich użytkowania do celów najmu. Wszystkie samochody zakupione do floty Spółki są przeznaczone do wynajmu (lub też wykorzystywane jako służbowe) od dnia zakupu do dnia sprzedaży. Nabywcami usług od Spółki są zarówno osoby fizyczne jak i podatnicy podatku od towarów i usług oraz podatku od wartości dodanej. Rezerwacja pojazdów dokonywana jest zarówno za pośrednictwem strony internetowej Spółki jak i jej partnerów biznesowych, telefonicznie jak również w oddziale Spółki. Płatności za wynajem pojazdów dokonywane będą wyłącznie:
- w formie bezpośredniego przelewu środków na rachunek bankowy,
- za pośrednictwem systemu płatniczego (), () (i innych),
- portfelem wirtualnym: (), (),
- voucherem,
- w formie płatności kartą kredytową/debetową (karta jest autoryzowana i zapisywana w systemie wewnętrznym Spółki (pn.).
Spółka zrezygnowała z przyjmowania za świadczone usługi wynajmu pojazdów płatności gotówkowych, a zatem jedynymi dostępnymi i możliwymi formami płatności za świadczone usługi wynajmu pojazdów są te wymienione w pkt 1-5 powyżej, mających charakter płatności bezgotówkowych.
Obecnie Spółka posiada kasy rejestrujące, na których ewidencjonuje sprzedaż, gdy jest ona dokonywana na rzecz osób fizycznych i prawnych.
Spółka planuje rezygnację ze stosowania kas rejestrujących z uwagi, że każda płatność za świadczoną usługę na rzecz osób fizycznych będzie realizowana na warunkach i zasadach określonych na podstawie § 2 ust. 1 i 2 w zw. z poz. 37 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, tj. osoby fizyczne będą dokonywały płatności bezgotówkowych na rachunek bankowy Spółki, zaś Spółka będzie w stanie powiązać dokonanie płatności przez daną osobę fizyczną za konkretną usługę.
W przypadku płatności kartą kredytową/debetową za wynajem samochodu, na podstawie wcześniej założonej rezerwacji, w której klient podał numer i datę ważności karty, karta jest pre-autoryzowana w punkcie wynajmu przy użyciu wewnętrznego sytemu Spółki. Po zakończeniu wynajmu, Spółka przekazuje za pomocą bezpiecznego łącza internetowego raporty do operatorów kart kredytowych zawierające numery kart kredytowych, numery wynajmów, daty, kwoty należne, których dotyczy przekazana przez danego operatora, zbiorcza kwota należności od klientów. Operator przekazuje zapłatę wraz z raportem, w którym podaje numery wynajmów i kwoty oraz zaszyfrowane numery kart kredytowych, których dotyczą wpłacanej należności. Spółka ma wgląd w zestawienie płatności otrzymanych od klientów i przekazanych mu przez operatora płatności elektronicznych (dla płatności za pomocą kart kredytowych/debetowych). Udostępniane informacje obejmują: datę i dokładny czas dokonania wpłaty przez klienta oraz numer użytej karty kredytowej.
W przypadku, gdy klient opłaca wynajem z góry przy dokonywaniu rezerwacji przez stronę internetową, Spółka otrzymuje zapłatę od Centrum Rozliczeniowego, które rozlicza płatności centralnie dla A w krajach oferujących tą opcję zapłaty. Jeśli płatność następuje przelewem tradycyjnym Spółka prosi klientów o podanie numeru faktury lub wynajmu w tytule przelewu. Niezależnie od tego, czy to uczyni, czy też nie, Spółka uzgadnia otrzymane w ten sposób płatności z raportem otwartych należności.
W przypadku zagranicznych firm płacących voucherem, kartą przelewową bądź innym produktem umożliwiającym płatność przelewem, wydanymi przez zagraniczny podmiot A, płatność następuje na konto bankowe przedstawicielstwa A w kraju rezydencji firmy. Następnie zagraniczny oddział A właściwy dla danej transakcji rozlicza płatności z centralą A. Centrala z kolei dokonuje rozliczeń z poszczególnymi krajami i wypłaca należności per saldo (kompensata).
Tym samym stosowany system pozwala na jednoznaczne przyporządkowanie otrzymanych płatności do konkretnych czynności, a więc konkretnego wynajmu pojazdu w danym miejscu i danym okresie czasu. Wątpliwości Spółki w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku zastosowania kasy rejestrującej budzi przyjmowanie płatności z tytułu wynajmu pojazdu od osób fizycznych, które to płatności dokonywane będą kartą kredytową/debetową na zasadach opisanych powyżej.
W piśmie uzupełniającym z dnia 12 listopada 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że:
Klient nie dokonuje płatności kartą płatniczą/debetową w ten sposób, że przykłada do terminala kartę, z której pobierane są środki za wynajem pojazdu. W punktach wynajmu pojazdu Spółka nie używa terminali płatniczych do obciążania kart debetowych i kredytowych klientów. Karta jest pre-autoryzowana w chwili otwarcia umowy najmu i wydania samochodu przy użyciu wewnętrznego sytemu Spółki. Przy zamknięciu umowy następuje naliczenie kosztu do obciążenia karty. Operator kart kredytowych dokonuje obciążenia kart na podstawie wysłanych przez Spółkę raportów. Jak już wskazano we wniosku po zakończeniu wynajmu, Spółka przekazuje za pomocą bezpiecznego łącza internetowego raporty do operatorów kart kredytowych zawierające numery kart kredytowych, numery wynajmów, daty, kwoty należne, których dotyczy przekazana przez danego operatora, zbiorcza kwota należności od klientów. Operator przekazuje zapłatę wraz z raportem, w którym podaje numery wynajmów i kwoty oraz zaszyfrowane numery kart kredytowych, których dotyczą wpłacanej należności. Spółka ma wgląd w zestawienie płatności otrzymanych od klientów i przekazanych mu przez operatora płatności elektronicznych (dla płatności za pomocą kart kredytowych/debetowych).
Spółka nie świadczy jakiejkolwiek z usług określonych w § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, tj.
- przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia,
- przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami,
- naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów (w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania),
- w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,
- w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,
- w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 48 załącznika do rozporządzenia,
- prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 27 załącznika do rozporządzenia,
- doradztwa podatkowego,
- związanych z wyżywieniem
(PKWiU 56), wyłącznie:
- świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz
- usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),
- fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych,
- kulturalnych i rozrywkowych - wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe,
- związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy w sytuacji zapłaty za wynajem pojazdu przez osobę fizyczną kartą płatniczą/kredytową na opisanych w stanie faktycznym zasadach, Spółka ma prawo do zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pośrednictwem kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 i 2 w zw. z pkt 37 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r.?
Zdaniem Wnioskodawcy:
W ocenie Spółki będzie jej przysługiwało prawo do zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej w przypadku, gdy klient zapłaci za wynajem pojazdu kartą płatniczą lub kredytową na zasadach opisanych w stanie faktycznym.
Zgodnie z generalną zasadą, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług). Pewne kategorie towarów i usług albo warunki dokonywania ich sprzedaży zostały zwolnione z obowiązku ewidencjonowania na podstawie aktualnie obowiązującego rozporządzenia.
Zgodnie z § 2 ust. 1 Rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia. W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku (§ 2 ust. 1 rozporządzenia).
Przepis § 4 rozporządzenia określa przypadki, gdy zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania nie ma zastosowania, jednak usługa najmu pojazdów nie została tam wymieniona, a zatem zasadne jest rozpatrywanie możliwości zastosowania zwolnienia.
Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych w przypadku płatności kartą płatniczą lub kredytową Spółka upatruje w przepisie § 2 ust. 1 i ust. 2 w zw. z poz. 37 części II załącznika nr 1 rozporządzenia, zgodnie z którym zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania podlega świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma
w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.
Tym samym na podstawie § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia wynika, że aby czynność korzystała ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej muszą być spełnione następujące warunki:
- świadczący usługę musi otrzymać w całości zapłatę za usługę za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem)
oraz
- z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie musi wynikać, jakiej konkretnie czynności ta zapłata dotyczyła.
Odnośnie pkt 1 powyżej uznaje się też, że zapłata w formie płatności kartą kredytową/debetową daje możliwość zachowania zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Jeśli chodzi o ewidencję i dowody, to dla zastosowania zwolnienia konieczne jest, by można było na podstawie ewidencji VAT oraz wyciągów bankowych stwierdzić jakiej dostawy dotyczyła zapłata. Zwolnienie będzie miało zastosowanie, jeśli na podstawie istniejących dokumentów istnieje możliwość ustalenia jakiej konkretnie czynności dotyczyła sprzedaż i na czyją rzecz została dokonana. Przepis odnosi się do ewidencji i dowodów zapłaty nie definiując ich jednak w żaden sposób. Istotny jest cel tego przepisu, który ma zapewnić ewentualną możliwość zweryfikowania dokonanej sprzedaży.
Należy również podkreślić, że określenie otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność oznacza, że 100% płatności dotyczącej danej usługi uregulowana jest w ten sposób, tj. świadczący usługę nie pobiera za nią żadnego wynagrodzenia w innej formie. Nie prowadzi to jednak do wniosku, jakoby świadczący usługi podatnik, chcąc skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w § 2 rozporządzenia (w oparciu o pkt 37 Załącznika), zobowiązany był rozliczać za pośrednictwem banku wszystkie świadczone przez siebie usługi; obowiązek rozliczenia za pośrednictwem rachunku bankowego odnosi się tylko do tej sprzedaży, w odniesieniu do której podatnik zamierza skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencji. Ponadto przepisy rozporządzenia nie odnoszą się w żaden sposób do charakteru lub ilości rachunków bankowych, użytych do rozliczenia płatności.
Należy podkreślić, że Ustawodawca wymaga, aby wykazanie związku pomiędzy świadczonymi usługami (niepodlegającymi obowiązkowej ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej), a otrzymanymi na rachunek płatnościami było jednoznaczne oraz aby opierało się na zestawieniu ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę (np. wyciągów bankowych). W przekonaniu Spółki, użyte tu określenie ewidencja nie oznacza ewidencji, o której mowa w Rozdziale 2 Działu XI ustawy z dnia 11 marca 2004 r., w takim bowiem przypadku Ustawodawca zrobiłby z pewnością stosowne odniesienie do przepisów ustawy; ponadto zakres ewidencji wymaganej przepisami art. 109 ustawy nie przewiduje (choć i nie zabrania) umieszczania w niej dodatkowych elementów. Należy zatem sądzić, że ustawodawca miał na myśli każde systematycznie prowadzone zestawienie, które w połączeniu z dowodami zapłaty umożliwi jednoznaczną weryfikację tego, czy całość zapłaty za niezaewidencjonowane przy użyciu kasy rejestrującej usługi, została opłacona za pośrednictwem rachunku bankowego.
W opisie stanu faktycznego Spółka wskazała, że będzie w stanie bezpośrednio powiązać zrealizowaną usługę z dokonaną zapłatą za pośrednictwem karty płatniczej/kredytowej bowiem w przypadku płatności kartą kredytową/debetową za wynajem samochodu, na podstawie wcześniej założonej rezerwacji, w której klient podał numer i datę ważności karty, karta jest pre-autoryzowana w punkcie wynajmu przy użyciu wewnętrznego sytemu Spółki. Po zakończeniu wynajmu, Spółka przekazuje za pomocą bezpiecznego łącza internetowego raporty do operatorów kart kredytowych zawierające numery kart kredytowych, numery wynajmów, daty, kwoty należne, których dotyczy przekazana przez danego operatora, zbiorcza kwota należności od klientów. Operator przekazuje zapłatę wraz z raportem, w którym podaje numery wynajmów i kwoty oraz zaszyfrowane numery kart kredytowych, których dotyczą wpłacane należności. Spółka ma wgląd w zestawienie płatności otrzymanych od klientów i przekazanych mu przez operatora płatności elektronicznych (dla płatności za pomocą kart kredytowych/debetowych). Udostępniane informacje obejmują: datę i dokładny czas dokonania wpłaty przez klienta oraz numer użytej karty kredytowej. W przypadku, gdy klient opłaca wynajem z góry przy dokonywaniu rezerwacji przez stronę internetową, Spółka otrzymuje zapłatę od Centrum Rozliczeniowego, które rozlicza płatności centralnie dla A w krajach oferujących tą opcję zapłaty.
Jeśli płatność następuje przelewem tradycyjnym Spółka prosi klientów o podanie numeru faktury lub wynajmu w tytule przelewu. Niezależnie od tego, czy to uczyni, czy też nie, Spółka uzgadnia otrzymane w ten sposób płatności z raportem otwartych należności.
W ocenie Spółki zapłata kartą płatniczą jest równoważna zapłacie za usługę za pośrednictwem banku, a zapłata dokonana w ten sposób trafi na rachunek bankowy Spółki. Ekonomicznym efektem dokonania transakcji płatniczej kartą płatniczą jest co do zasady przekazanie środków pieniężnych pomiędzy podmiotami, np. z rachunku nabywcy towaru lub usługi na rachunek sprzedawcy towaru lub usługi tzw. akceptanta. W związku z tym należy uznać, że w przypadku otrzymywania zapłaty dokonanej przez klienta przy użyciu karty kredytowej/płatniczej, Spółka może również w tej sytuacji zastosować zwolnienie wynikające z § 2 ust. 1 i ust 2 w zw. z poz. 37 załącznika nr 1 do rozporządzenia, pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie będzie wynikać jakiej konkretnie czynności ta zapłata dotyczyła.
Powyższe stanowisko potwierdzają przepisy ustawy o usługach płatniczych oraz prawa bankowego określających precyzyjnie charakter płatności dokonywanych za pośrednictwem karty płatniczej jak również przepisy poprzedzających rozporządzenie z dnia 28 grudnia 2018 r. rozporządzeń w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.
W pierwszej kolejności należy wskazać przede wszystkim na art. 2 pkt 15a ustawy z 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, gdzie wskazano, że karta płatnicza to karta uprawniająca do wypłaty gotówki lub umożliwiająca złożenie zlecenia płatniczego za pośrednictwem akceptanta lub agenta rozliczeniowego, akceptowaną przez akceptanta w celu otrzymania przez niego należnych mu środków.
Ponadto w myśl art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych płatność kartą płatniczą stanowi usługę płatniczą należącą do tej samej kategorii co przelew bankowy, jak bowiem stanowi ww. przepis: przez usługi płatnicze rozumie się działalność polegającą na:
- przyjmowaniu wpłat gotówki i dokonywaniu wypłat gotówki z rachunku płatniczego oraz wszelkie działania niezbędne do prowadzenia rachunku;
- wykonywaniu transakcji
płatniczych, w tym transferu środków pieniężnych na rachunek płatniczy
u dostawcy użytkownika lub u innego dostawcy:
- przez wykonywanie usług polecenia zapłaty, w tym jednorazowych poleceń zapłaty,
- przy użyciu karty płatniczej lub podobnego instrumentu płatniczego,
- przez wykonywanie usług polecenia przelewu, w tym stałych zleceń.
Art. 2 pkt 29 ustawy o usługach płatniczych transakcja płatnicza oznacza zainicjowaną przez płatnika lub odbiorcę wpłatę, transfer lub wypłatę środków pieniężnych.
Z powyższych przepisów wprost wynika, iż transakcja przy użyciu karty płatniczej polega na transferze środków płatniczych u dostawcy użytkownika, a zatem odczytując ten przepis z przepisem ustanawiającym zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej transakcja opisana w art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o usługach płatniczych wprost odpowiada dyspozycji przepisu ustanawiającego zwolnienie, wymagającego aby:
- świadczący otrzymał zapłatę
- za pośrednictwem banku
- odpowiednio na rachunek bankowy podatnika.
Wyżej wymieniony przepis wprost stanowi, że transakcja płatnicza przy użyciu karty płatniczej polega na transferze środków pieniężnych, za pośrednictwem banku na rachunek bankowy odbiorcy. W odniesieniu do kart płatniczych sama definicja karty płatniczej wskazuje, że transakcja nią uprawnia jedynie do wypłaty gotówki, w pozostałym zakresie zaś polega na dokonywaniu zleceń płatniczych.
Zgodnie z art. 2 pkt 36 ustawy o usługach płatniczych zlecenie płatnicze oznacza oświadczenie płatnika lub odbiorcy skierowane do jego dostawcy zawierające polecenie wykonania transakcji płatniczej, zaś z przytoczonego już przepisu art. 3 ust. 1 pkt 2 tej ustawy jedyną formą czynności dokonywanej przy użyciu kart płatniczej (poza wypłatą gotówki) jest transfer środków pieniężnych.
Dalej należy wskazać, iż zgodnie z art. 63 ustawy z 29 września 1997 r. - Prawo bankowe, zapłata kartą płatniczą uznawana jest za jedną z kategorii rozliczeń bezgotówkowych przeprowadzanych za pośrednictwem banku. Wyżej wymieniony przepis stanowi, iż rozliczenia pieniężne mogą być przeprowadzane za pośrednictwem banków, jeżeli przynajmniej jedna ze stron rozliczenia (dłużnik lub wierzyciel) posiada rachunek bankowy, a rozliczenia pieniężne przeprowadza się gotówkowe lub bezgotówkowo za pomocą papierowych lub informatycznych nośników danych (art. 63 ust. 1 ustawy prawo bankowe). Dalej przepis ten stanowi (ust. 2), iż rozliczenia gotówkowe przeprowadza się czekiem gotówkowym lub przez wpłatę gotówki na rachunek wierzyciela. W ust. 3 tego przepisu zaś jasno i precyzyjnie wskazano, że rozliczenia bezgotówkowe przeprowadza się w szczególności:
- poleceniem przelewu;
- poleceniem zapłaty;
- czekiem rozrachunkowym;
- kartą płatniczą.
Zgodnie z przepisem art. 63f ust. 1 tej ustawy na warunkach określonych w umowach strony mogą stosować w rozliczeniach bezgotówkowych także karty płatnicze.
Wobec powyższego w świetle przepisów ustawy Prawo bankowe rozliczenia dokonywane za pomocą kart płatniczych są traktowane jako transakcje bezgotówkowe dokonywane za pośrednictwem banku. W świetle przepisów przytoczonych powyżej ustaw, tj. ustawy prawo bankowe oraz ustawy o usługach płatniczych nie sposób wywieść, że zapłata kartą płatniczą za usługi może być traktowana jako płatność gotówkowa. Charakteru płatności gotówkowej nie nadają jej same przepisy regulujące używanie i korzystanie z kart płatniczych poza wskazaniem, że służą one wypłacie gotówki. Nie sposób jednak przyjąć, że klient Spółki dokonując płatności za usługę wynajmu dokonuje wypłaty gotówki, skoro jednocześnie użycie karty płatniczej za pośrednictwem terminala płatniczego skutkuje transferem środków pieniężnych na rachunek bankowy Spółki. Kolejno należy wskazać literalnie odczytując treść zwolnienia przewidzianego w poz. 37 załącznika nr 1 do rozporządzenia wskazać należy, że jest ono uwarunkowane brakiem otrzymania gotówki z jednej strony i wpływem środków na rachunek bankowy z drugiej. Przepis ten nie uzależnia w żadnym miejscu zwolnienia od metody autoryzacji płatności. Jak wynika z krótkiego scharakteryzowania transakcji kartą płatniczą, każda taka operacja jest wyraźnie widoczna w systemie bankowym. Na tej podstawie identyfikacja, od kogo pochodziła wpłata, oraz ustalenie obowiązku podatkowego nie nastręczają żadnych trudności. Wskazać należy, że przy płatności kartą płatniczą, kwota zapłaty zostaje przetransferowana z rachunku właściciela karty (nabywcy usługi) na rachunek odbiorcy płatności, a płatność jest dokonywana za pośrednictwem podmiotu zajmującego się procesowaniem płatności oraz podmiotu akceptującego płatność.
Ponadto dokonując wykładni historycznej wskazać należy, że zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2001 r. w sprawie kas rejestrujących: Sprzedaż nieruchomości, sprzedaż towarów w systemie wysyłkowym (poczta lub przesyłkami kurierskimi) oraz świadczenie usług, za które to czynności zaplata w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika, z wyłączeniem płatności dokonywanych czekiem, bankową karta płatnicza lub kredytowa, przy czym z dowodów tych jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zaplata dotyczyła. W powyższym rozporządzeniu ustawodawca wyłączył płatności kartą bankową, kartą kredytową, kartą płatniczą z możliwości korzystania ze zwolnienia z obowiązku rejestrowania transakcji na kasie fiskalnej. W kolejnych rozporządzeniach Minister Finansów świadomie zrezygnował z powyższego wyłączenia, co świadczy o zamiarze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania kasą fiskalną płatności dokonywanych kartami płatniczymi / kredytowymi. Kwestię zwolnienia z kas rejestrujących regulowały w przeszłości poniższe rozporządzenia:
- rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2002 r. nr 234 poz. 1971),
- rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2004 r. nr 273 poz. 2706),
- rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2006 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2006 r. nr 51 poz. 375),
- rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 245, poz. 1807),
- rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 czerwca 2008 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 113, poz. 720),
- rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 228, poz. 1510),
- rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797),
- jak również w każdym kolejnym rozporządzeniu dot. zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, włącznie z obecnie obowiązującym nie ma wyłączenia ze zwolnienia płatności kartą płatniczą/kartą kredytową.
W ocenie Spółki ma ona prawo do zastosowania zwolnienia z ewidencji sprzedaży na kasie rejestrującej płatności dokonywanych kartą płatniczą za pośrednictwem terminala płatniczego o ile podatnik spełni pozostałe warunki zastosowania zwolnienia określone w rozporządzeniu z dnia 28 grudnia 2018 r.
Przekładając powyższe na stan faktyczny stwierdzić należy, że Spółka spełnia wszystkie warunki, uprawniające go do zwolnienia sprzedaży z obowiązku ewidencjonowania przy pomocy kasy rejestrującej, gdy za wykonaną usługę wynajmu przyjmując zapłatę dokonaną za pośrednictwem karty płatniczej/kredytowej:
- otrzymuje (bezpośrednio) całość zapłaty za daną usługę na rachunek bankowy,
- dysponuje dokumentami, które wiążą otrzymane płatności z wykonanymi, usługami,
- dysponuje ewidencją wszystkich świadczonych usług, zawierającą informacje o kwotach sprzedaży oraz płatnościach i ich formach, pozwalającą na powiązanie dokumentów płatniczych z usługami w niej wykazanymi.
Mając na względzie powyższe, mimo że Spółka będzie świadczyła usługi najmu pojazdów samochodowych na rzecz osób fizycznych, to jednak z uwagi na:
- formę zapłaty kartą debetową/kredytową,
- wpływ środków pieniężnych na rachunek bankowy Spółki z tytułu wynajmu pojazdu samochodowego,
- możliwość bezpośredniego powiązania dokonanej przez klienta zapłaty z konkretnym wynajmem pojazdu - nie powstanie u Spółki obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w tym przypadku.
Stanowisko prezentowane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w innych interpretacjach indywidualnych, przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 1 lutego 2018 r., nr 0115-KDIT1-1.4012.867.2017.1.AJ, dopuszcza możliwość zwolnienia płatnością kartą na rachunek sprzedawcy jako podlegające zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania za pośrednictwem kasy rejestrującej: Jak wynika z wniosku, Spółka dokonuje dostawy towarów w systemie wysyłkowym. Całość zapłaty za wykonaną dostawę Spółka otrzymuje na rachunek bankowy, przy czym płatność może następować w różnych formach, tj. bezpośredniego przelewu środków na rachunek bankowy, płatności kartą kredytową/debetową, za pośrednictwem systemu płatniczego PayU lub za pobraniem przez kuriera lub operatora pocztowego, którzy przekazują należność na rachunek bankowy Spółki. W przypadku każdej z form regulowania zapłaty za towary, Spółka ma możliwość alokowania takiej zapłaty do określonego zamówienia oraz do klienta - na podstawie ewidencji i dowodów dokumentujących zamówienia składane przez Klientów, Spółka jest w stanie określić dane nabywcy danego Towaru, w tym jego adres oraz przedmiot dostawy. Ponadto Spółka nie dokonuje dostawy towarów wymienionych w § 4 powołanego rozporządzenia z dnia 16 grudnia 2016 r. W świetle powyższego, na gruncie powołanych przepisów należy stwierdzić, że Spółka spełnia wszystkie przesłanki warunkujące prawo do korzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Zapłatę w przypadku każdej z opisanych form płatności Spółka otrzyma na rachunek bankowy, z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę Spółka jest w stanie określić dane nabywcy danego Towaru, w tym jego adres oraz przedmiot dostawy, a przedmiotem dokonywanej dostawy nie są towary wymienione w § 4 powołanych rozporządzeń.
Pogląd taki potwierdzono także w interpretacji indywidualnej z dnia 19 kwietnia 2018 r., nr 0114-KDIP1-3.4012.112.2018.2, z dnia 1 lutego 2018 r. nr 0115-KDIT1-1.4012.867.2017.1.AJ. W interpretacji indywidualnej z dnia 12 kwietnia 2019 r. nr 0113-KDIPT1-3.4012.67.2019.2.JM stwierdzono w przypadku otrzymywania zapłaty za świadczone usługi gotówką i za pośrednictwem karty płatniczej przy użyciu terminala, należy zauważyć, że takie czynności nie będą mogły korzystać z ww. zwolnienia w oparciu o § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia, ponieważ takie płatności nie spełniają warunków uprawniających do korzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie ww. przepisu rozporządzenia. Należy bowiem zauważyć, że również płatności dokonywane za pomocą kart płatniczych przy użyciu terminala wypełniają walory płatności gotówkowych. Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w takich okolicznościach nie zostaną spełnione warunki konieczne do korzystania ze zwolnienia świadczonych usług z ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w związku z poz. 37 załącznika, ponieważ zapłata za świadczone usługi nie następuje w sposób określony w tym przepisie.
Dla tego rodzaju usług Wnioskodawca w 2019 r. do czasu przekroczenia obrotu ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł w proporcji do okresu wykonywania tych czynności będzie mógł korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia (...).
W przypadku płatności dokonywanych poprzez systemy płatnicze on-line organy podatkowe uważają, że taka forma płatności, ponieważ dokonywana jest z konta nabywcy przedmiotowych towarów na konto bankowe sprzedawcy, spełnia przesłankę do uznania, że została dokonana za pośrednictwem banku. Tego rodzaju formy płatności również spełniają przesłanki do uznania, że zostały dokonane za pośrednictwem banku, zatem korzystają ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pośrednictwem kasy rejestrującej. Możliwość zastosowania zwolnienia z opodatkowania w przypadku dokonywania płatności w ww. sposób potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 19 kwietnia 2018 r. 0114-KDIP1-3.4012.112.2018.2.ISK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdza również możliwość zastosowania zwolnienia z ewidencjonowania sprzedaży za pośrednictwem kasy rejestrującej, gdy płatność za wykonane świadczenie pobierana jest przez inny niż bezpośredni sprzedawca podmiot (pierwotna płatność może być dokonywana również gotówkowo), gdy następnie środki pieniężne są przesyłane na rachunek bankowy sprzedawcy (interpretacja indywidualna z dnia 23 września 2019 r. sygn. 0114-KDIP1-3.4012.316. 2019.2.KP). Każdorazowo klient stosując jedną z metod/form płatności zwalnia się z obowiązku świadczenia na rzecz Spółki, a jednocześnie inny podmiot (pośrednik w płatności) pobiera stosowną należność od klienta, przekazuje ją kolejno (przelewem) do Spółki bezpośrednio bądź za pośrednictwem A, która następnie na podstawie numeru najmu identyfikowana jest jako sprzedaż Spółki i na tej podstawie przesyła środki na rachunek bankowy Spółki, a zatem uznać należy, że w myśl pkt 37 załącznika nr 1 do rozporządzenia tego rodzaju świadczenia będą zwolnione z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pośrednictwem kasy rejestrującej. Spółka otrzyma bowiem zapłatę za wykonaną czynność na rachunek bankowy, a jednocześnie będzie identyfikowalna z konkretną usługą, na podstawie numeru umowy najmu/numeru faktury. Podkreślić należy, że istotny z punktu możliwości zastosowania zwolnienia będzie fakt, że Spółka docelowo będzie otrzymywać środki pieniężne na rachunek bankowy. Za otrzymanie, jak wymaga tego treść pkt 37 załącznika nr 1 do rozporządzenia będzie mogło być uznane potrącenie, czy też umowna kompensata należności, w przypadku wzajemnych rozliczeń Spółki z A.
Tego rodzaju metodę płatności w kontekście regulowania płatności na rachunek bankowy Spółki z tytułu świadczonych usług na rzecz osób fizycznych (w kontekście warunku zastosowania zwolnienia z obowiązku stosowania kas rejestrujących) dopuszczono m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 21 kwietnia 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi sygn. 1061-IPTPP3.4512.136.2016.1.JM potwierdził stanowisko podatnika, że: W ocenie Wnioskodawcy, na powyższe stwierdzenie nie wpływa w szczególności fakt, że w przypadku płatności dokonywanych za pośrednictwem internetowego systemu płatności bezgotówkowych, z kwot przekazanych przez Klientów Operator będzie pobierał prowizję należną mu od Wnioskodawcy, co oznacza, że w ostatecznym rozrachunku do Wnioskodawcy trafią uiszczone przez Klientów kwoty po potrąceniu z nich prowizji należnej Operatorowi. (...) Mając na uwadze powyższe, w opinii Wnioskodawcy, w analizowanym przypadku za spełniony należy uznać warunek, aby zapłaty dokonano w całości za pośrednictwem banku.
Wnioskodawca otrzyma bowiem całość zapłaty za pośrednictwem banku (na rachunek bankowy), przy czym wysokość tej zapłaty będzie już uwzględniała potrącenie dokonane przez Operatora. Nie zmienia to faktu, że jedyną formą, w jakiej Wnioskodawca otrzyma kwotę pieniężną z tytułu towarów sprzedanych na rzecz Klientów będzie przelew bankowy. Innymi słowy, w ocenie Wnioskodawcy zwrot w całości, którym posłużono się w poz. 37 załącznika do rozporządzenia ws. zwolnień, należy odnosić do całej kwoty, jakiej ma prawo żądać Wnioskodawca i jaka na jej rzecz zostanie uiszczona. W interpretacji uznano stanowisko podatnika za prawidłowe, a zatem uznać należy, że potwierdzono tego rodzaju możliwość dokonywania rozliczeń. Podobnie (uznając stanowisko podatnika za prawidłowe) zrównał możliwość uznania kompensaty należności jako zapłaty na rachunek bankowy Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 21 kwietnia 2016 r. 1061-IPTPP3.4512.136.2016.1.JM. Mając powyższe na uwadze, należy stanowisko Spółki uznać za prawidłowe.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
W myśl art. 111 ust. 1b ustawy o VAT w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej.
Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().
Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.
Należy jednak zauważyć, że na mocy delegacji ustawowej zawartej w przepisie art. 111 ust. 8 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa ().
Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2019 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519), zwane dalej rozporządzeniem.
Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia.
Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).
Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.
W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku (ust. 2 § 2 rozporządzenia).
W poz. 37 tego załącznika wymieniono, świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.
Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.
Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w przepisach § 2 i § 3 ww. rozporządzenia nie stosuje się w przypadku dostawy towarów i usług, które zostały wymienione w § 4.
Ponadto w odniesieniu do podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2, zwolnienie to traci moc z chwilą wykonania czynności, o której mowa w § 4 (§ 5 ust. 7 cyt. rozporządzenia).
Aby zatem przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:
- świadczący usługę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem),
- z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła,
- przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 rozporządzenia.
Niespełnienie jednego z warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącą działalność gospodarczą, polegającą na wynajmie samochodów osobowych (renta car). Spółka dokonuje zakupu samochodów osobowych i ciężarowych, wynajmuje je, dokonuje sprzedaży samochodów po okresie ich użytkowania do celów najmu. Wszystkie samochody zakupione do floty Spółki są przeznaczone do wynajmu (lub też wykorzystywane jako służbowe) od dnia zakupu do dnia sprzedaży. Nabywcami usług od Spółki są zarówno osoby fizyczne jak i podatnicy podatku od towarów i usług oraz podatku od wartości dodanej. Rezerwacja pojazdów dokonywana jest zarówno za pośrednictwem strony internetowej Spółki jak i jej partnerów biznesowych, telefonicznie jak również w oddziale Spółki. Płatności za wynajem pojazdów dokonywane będą wyłącznie: w formie bezpośredniego przelewu środków na rachunek bankowy, za pośrednictwem systemu płatniczego (), () (i innych), portfelem wirtualnym: (), (), voucherem, w formie płatności kartą kredytową / debetową (karta jest autoryzowana i zapisywana w systemie wewnętrznym Spółki (pn. ). Spółka zrezygnowała z przyjmowania za świadczone usługi wynajmu pojazdów płatności gotówkowych. Spółka posiada kasy rejestrujące, na których ewidencjonuje sprzedaż, gdy jest ona dokonywana na rzecz osób fizycznych i prawnych. Spółka planuje rezygnację ze stosowania kas rejestrujących z uwagi, że osoby fizyczne będą dokonywały płatności bezgotówkowych na rachunek bankowy Spółki, zaś Spółka będzie w stanie powiązać dokonanie płatności przez daną osobę fizyczną za konkretną usługę. W przypadku płatności kartą kredytową/debetową za wynajem samochodu, na podstawie wcześniej założonej rezerwacji, w której klient podał numer i datę ważności karty, karta jest pre-autoryzowana w punkcie wynajmu przy użyciu wewnętrznego sytemu Spółki. Po zakończeniu wynajmu, Spółka przekazuje za pomocą bezpiecznego łącza internetowego raporty do operatorów kart kredytowych zawierające numery kart kredytowych, numery wynajmów, daty, kwoty należne, których dotyczy przekazana przez danego operatora, zbiorcza kwota należności od klientów. Operator przekazuje zapłatę wraz z raportem, w którym podaje numery wynajmów i kwoty oraz zaszyfrowane numery kart kredytowych, których dotyczą wpłacanej należności. Spółka ma wgląd w zestawienie płatności otrzymanych od klientów i przekazanych mu przez operatora płatności elektronicznych (dla płatności za pomocą kart kredytowych/debetowych). Udostępniane informacje obejmują: datę i dokładny czas dokonania wpłaty przez klienta oraz numer użytej karty kredytowej.
W przypadku, gdy klient opłaca wynajem z góry przy dokonywaniu rezerwacji przez stronę internetową, Spółka otrzymuje zapłatę od Centrum Rozliczeniowego, które rozlicza płatności centralnie dla A w krajach oferujących tą opcję zapłaty. Jeśli płatność następuje przelewem tradycyjnym Spółka prosi klientów o podanie numeru faktury lub wynajmu w tytule przelewu. Niezależnie od tego, czy to uczyni, czy też nie, Spółka uzgadnia otrzymane w ten sposób płatności z raportem otwartych należności. W przypadku zagranicznych firm płacących voucherem, kartą przelewową bądź innym produktem umożliwiającym płatność przelewem, wydanymi przez zagraniczny podmiot A, płatność następuje na konto bankowe przedstawicielstwa A w kraju rezydencji firmy. Następnie zagraniczny oddział A właściwy dla danej transakcji rozlicza płatności z centralą A. Centrala z kolei dokonuje rozliczeń z poszczególnymi krajami i wypłaca należności per saldo (kompensata). Stosowany system pozwala na jednoznaczne przyporządkowanie otrzymanych płatności do konkretnych czynności, a więc konkretnego wynajmu pojazdu w danym miejscu i danym okresie czasu. Klient nie dokonuje płatności kartą płatniczą / debetową w ten sposób, że przykłada do terminala kartę, z której pobierane są środki za wynajem pojazdu. W punktach wynajmu pojazdu Spółka nie używa terminali płatniczych do obciążania kart debetowych i kredytowych klientów. Karta jest pre-autoryzowana w chwili otwarcia umowy najmu i wydania samochodu przy użyciu wewnętrznego sytemu Spółki. Przy zamknięciu umowy następuje naliczenie kosztu do obciążenia karty. Operator kart kredytowych dokonuje obciążenia kart na podstawie wysłanych przez Spółkę raportów. Spółka nie świadczy jakiejkolwiek z usług określonych w § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia.
Wątpliwości Spółki w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej budzi przyjmowanie płatności z tytułu wynajmu pojazdu dla osób fizycznych, które to płatności dokonywane będą kartą kredytową / debetową.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, że ww. opisana przez Wnioskodawcę forma płatności kartą kredytową / debetową za świadczone usługi spełnia przesłankę do uznania, że została dokonana na konto bankowe Wnioskodawcy za pośrednictwem banku. Oznacza to, że pierwsza z przesłanek umożliwiających skorzystanie ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 37 załącznika została spełniona. Jak wynika z opisu sprawy po zakończeniu wynajmu, Spółka przekazuje raporty do operatorów kart kredytowych zawierające numery kart kredytowych, numery wynajmów, daty, kwoty należne, których dotyczy przekazana przez danego operatora, zbiorcza kwota należności od klientów. Operator przekazuje zapłatę wraz z raportem, w którym podaje numery wynajmów i kwoty oraz zaszyfrowane numery kart kredytowych, których dotyczą wpłacanej należności. Udostępniane informacje obejmują: datę i dokładny czas dokonania wpłaty przez klienta oraz numer użytej karty kredytowej. Wnioskodawca wskazał, że Klient nie dokonuje płatności kartą płatniczą / debetową w ten sposób, że przykłada do terminala kartę, z której pobierane są środki za wynajem pojazdu. W punktach wynajmu pojazdu Spółka nie używa terminali płatniczych do obciążania kart debetowych i kredytowych klientów. Karta jest pre-autoryzowana w chwili otwarcia umowy najmu i wydania samochodu przy użyciu wewnętrznego sytemu Spółki. Przy zamknięciu umowy następuje naliczenie kosztu do obciążenia karty. Operator kart kredytowych dokonuje obciążenia kart na podstawie wysłanych przez Spółkę raportów. Spółka wskazała, że nie świadczy usług określonych w § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia. Ponadto, jak Wnioskodawca sam wskazuje, posiada On dowody umożliwiające zidentyfikowanie transakcji za świadczone usługi wynajmu samochodów, których dotyczy zapłata, co oznacza, że zostanie spełniona kolejna przesłanka umożliwiająca skorzystanie ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 37 załącznika.
W konsekwencji, przy tak przedstawionym opisie sprawy, należy stwierdzić, że Wnioskodawca może na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 37 załącznika, stosować zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania w stosunku do usług wynajmu samochodów osobowych, za które zapłata dokonywana jest kartą kredytową / debetową, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła. Zatem Wnioskodawca, nie będzie miał obowiązku ewidencjonowania sprzedaży z tytułu świadczonych usług wynajmu samochodów osobowych za które należność jest regulowana w sposób opisany w niniejszym wniosku, tj. kartą kredytową/debetową, przy pomocy kasy rejestrującej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Zaznaczenia wymaga, że przedstawiony przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego odnosi się do sytuacji, w których zapłata kartą kredytową / debetową za świadczone usługi wynajmu samochodów nie następuje przy użyciu terminala płatniczego. W związku z tym wydana interpretacja dotyczy tylko i wyłącznie kwestii objętej zagadnieniem podatkowym wskazanym przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego. Oceniając stanowisko Wnioskodawcy tut. Organ informuje, że kwestia prawa do zastosowania zwolnienia z ewidencji sprzedaży na kasie rejestrującej w przypadku płatności dokonywanych kartą płatniczą za pośrednictwem terminala płatniczego - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie może zostać rozpatrzona.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , ul. , , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47§ 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej