Temat interpretacji

Przechowywanie paragonów w formie elektronicznej zgodnie z art. 106h ust. 3 ustawy, prawo do wysyłania Klientom faktur i faktur korygujących w formie elektronicznej, uznanie za potwierdzenie otrzymania faktury korygującej informacji pobranej z serwera Spółki o użyciu linku zawierającego fakturę elektroniczną, prawo oraz moment obniżenia podstawy opodatkowania określonej w fakturze z wykazanym podatkiem w przypadku braku potwierdzenia otrzymania przez Klienta faktury korygującej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2020 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 23 lipca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 października 2020 r. (data wpływu 14 października 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 12 października 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.448.2020.1.ISK (doręczone Stronie w dniu 13 października 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przechowywania paragonów w formie elektronicznej zgodnie z art. 106h ust. 3 ustawy, prawa do wysyłania Klientom faktur i faktur korygujących w formie elektronicznej, uznania za potwierdzenie otrzymania faktury korygującej informacji pobranej z serwera Spółki o użyciu linku zawierającego fakturę elektroniczną, prawa oraz momentu obniżenia podstawy opodatkowania określonej w fakturze z wykazanym podatkiem w przypadku braku potwierdzenia otrzymania przez Klienta faktury korygującej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 14 października 2020 r. (data wpływu 14 października 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 12 października 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.448.2020.1.ISK (skutecznie doręczonym w dniu 13 października 2020 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przechowywania paragonów w formie elektronicznej zgodnie z art. 106h ust. 3 ustawy, prawa do wysyłania Klientom faktur i faktur korygujących w formie elektronicznej, uznania za potwierdzenie otrzymania faktury korygującej informacji pobranej z serwera Spółki o użyciu linku zawierającego fakturę elektroniczną, prawa oraz momentu obniżenia podstawy opodatkowania określonej w fakturze z wykazanym podatkiem w przypadku braku potwierdzenia otrzymania przez Klienta faktury korygującej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka A S.A. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) z siedzibą w () prowadzi sklep internetowy pod marką () (dalej: Sklep internetowy). W ramach Sklepu internetowego prowadzona jest działalność gospodarcza w zakresie sprzedaży w systemie wysyłkowym odzieży, obuwia oraz akcesoriów dziecięcych (przedmiotem sprzedaży są m.in. zabawki, zabawki elektroniczne, meble - krzesełka, siedziska do stołu, wózki, nosidełka, środki higieny).

Spółka prowadzi także sprzedaż towarów poprzez sieć punktów stacjonarnych (m.in. punkty franczyzowe), jednak ten kanał sprzedaży nie stanowi przedmiotu niniejszego wniosku. Niniejszy wniosek dotyczy dokumentowania sprzedaży w systemie wysyłkowym, prowadzonej za pośrednictwem strony internetowej Sklepu internetowego oraz poprzez inne portale handlowe dla sprzedaży wysyłkowej. Na dzień opracowania wniosku są to portal handlowy B. oraz portal internetowy C. Niemniej, w przyszłości Wnioskodawca może prowadzić sprzedaż w systemie wysyłkowym także poprzez inne portale internetowe / handlowe. Klientami Wnioskodawcy dokonującymi zakupów przy użyciu platform internetowych są głównie osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, natomiast zamówienia podmiotów prowadzących działalność gospodarczą stanowią relatywnie niewielką część składanych zamówień (dalej: Klienci lub Nabywcy).

Wnioskodawca prowadzi sprzedaż internetową za pośrednictwem kilku platform internetowych:

1. Oficjalna strona internetowa Sklepu internetowego - Klienci mają możliwość zamawiania towarów oferowanych przez Sklep internetowy za pośrednictwem oficjalnej strony internetowej firmy. Sklep internetowy oferuje szeroki wybór form płatności za dokonane zakupy.

W ramach płatności elektronicznych Klienci dokonują zapłat poprzez jedną z aktualnie dostępnych w Sklepie internetowym form, tj.:

1. Płatność kartą;
2. Szybkie przelewy bankowe za pośrednictwem ();
3. Portfel elektroniczny ();
4. Płatności mobilne ();
5. łatności odroczone () oraz ();
6. Inne systemy płatności internetowych, aktualnie ();
7. W przypadku wystąpienia problemów z którąkolwiek z powyższych form płatności Wnioskodawca oferuje klientom możliwość dokonania przelewu bezpośrednio na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Na czas trwania epidemii ogłoszonej w połowie marca 2020 roku z powodu COVID-19, wyłączona została forma płatności za pobraniem. Spółka przewiduje przywrócenie tej formy płatności w przyszłości.

1. Portal handlowy B. Sklep internetowy oferuje swoje towary również za pośrednictwem platformy internetowej B., z której korzystają zarówno osoby wystawiające towary w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jak i osoby prywatne. Zamówienia na towary oferowane przez Wnioskodawcę za pośrednictwem B. trafiają na konto Wnioskodawcy w systemie pozwalającym na pełną identyfikację transakcji. Dostępną formą płatności za dokonane w ten sposób zamówienia jest jedna z form płatności wymieniona w punkcie A powyżej. Środki finansowe pierwotnie trafiają na konto B., a następnie są przekazywane na konto bankowe Wnioskodawcy.
2. System C. - kolejnym kanałem dokonywania zakupów za pośrednictwem Internetu jest system C. Klient zamawia towar ze Sklepu i wybiera dostawę do wybranego przez siebie punktu odbioru, w tym także sklepu stacjonarnego Wnioskodawcy, gdzie towar jest wysyłany za pośrednictwem zewnętrznej firmy kurierskiej zatrudnionej przez Wnioskodawcę lub firmę obsługującą magazyn. Istnieją różne sposoby płatności za zakupy dokonane w ramach tego kanału sprzedaży, natomiast niniejszy wniosek dotyczy tylko płatności dokonywanych przez Klienta elektronicznie (płatności wymienione powyżej w punkcie A, oznaczone cyframi I-VI) w momencie dokonywania zamówienia (a nie przy odbiorze w sklepie stacjonarnym). W przypadku zakupów dokonywanych internetowo wszystkie zamówienia (niezależnie, czy składane przez oficjalną stronę internetową Sklepu internetowego, czy za pośrednictwem innych portali handlowych) przechowywane są w bazie Sklepu internetowego Spółki.

Zamówione towary są dostarczane do Klientów:

1. za pośrednictwem kuriera/poczty na wskazany adres,
2. do punktów odbioru,
3. do paczkomatów
4. do jednego ze sklepów stacjonarnych Wnioskodawcy.

W każdym wariancie towary są dostarczane przez firmę kurierską, z którą Wnioskodawca lub firma obsługująca Magazyn 2, a wcześniej - Magazyn 1, zawarli umowy o świadczenie usług kurierskich.

Do końca stycznia 2020 r. zamawiane przez Klientów towary były wysyłane z magazynu najmowanego przez Wnioskodawcę i mieszczącego się w okolicach () (dalej: Magazyn 1). Obsługę realizacji zamówień złożonych w Sklepie internetowym, tzn. kompletowania oraz wysyłania do Klientów poprzez przekazanie kurierowi Wnioskodawca powierzył podmiotowi, który posiada pełne kompetencje oraz infrastrukturę informatyczną pozwalającą na obsługę rosnącej liczby zamówień (dalej: Operator 1).

W lipcu 2019 r. Wnioskodawca zawarł umowę na najem kolejnej powierzchni magazynowej (dalej: Magazyn 2). Od lutego 2020 r. obsługę realizacji zamówień złożonych w Sklepie internetowym, tzn. kompletowania oraz wysyłania do Klientów Wnioskodawca powierzył nowemu podmiotowi, który wg Wnioskodawcy posiada do tego odpowiednie kompetencje (dalej: Operator 2). Schemat składania oraz opłacania zamówień nie uległ zmianie. W przypadku każdorazowej realizacji zamówienia z Magazynu 1, drukowany był paragon fiskalny przez jedną z kas rejestrujących, które się tam znajdowały. Następnie paragon fiskalny wraz z towarem był dostarczany do Klienta.

Wnioskodawca zmodyfikował sposób dokumentowania oraz ewidencjonowania transakcji sprzedaży wysyłkowej prowadzonej za pośrednictwem strony internetowej Sklepu internetowego oraz poprzez inne portale handlowe dla sprzedaży wysyłkowej.

Nowy sposób dokumentowania dotyczył sprzedaży obsługiwanej wyłącznie przez Operatora 2 w Magazynie 2 od początku jego wykorzystywania przez Spółkę. Tym samym, obecny sposób dokumentowania sprzedaży w systemie wysyłkowym oraz zwrotów wygląda w ten sposób, że w celu złożenia zamówienia za pośrednictwem strony internetowej każdy Klient jest zobowiązany do:

1. Zaznaczenia jednej z następujących opcji wskazującej, że: (i) nabywca prowadzi działalność gospodarczą oraz zakup dokonywany jest na jej potrzeby - w tym przypadku wymagane jest podanie numeru NIP albo (ii) nabywca jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej (lub rolnikiem ryczałtowym) lub dokonuje zakupów w tym charakterze, wówczas podanie NIP nie jest wymagane.
2. Zaakceptowania regulaminu wskazującego, że poprzez jego akceptację Nabywca zgłasza żądanie uzyskania faktury VAT oraz wyraża zgodę na otrzymanie faktury VAT w formacie elektronicznym jako dokumentu potwierdzającego zakup towarów za pośrednictwem strony internetowej Sklepu (w przeciwnym wypadku dalsza realizacja zamówienia nie będzie możliwa).

Akceptacja Regulaminu Sklepu internetowego przez Klienta w przypadku przedsiębiorców wymusza podanie numeru identyfikacji podatkowej (NIP), który od dnia 1 stycznia 2020 roku powinien się pojawić na paragonie aby fakturę elektroniczną wystawioną do tego paragonu, uznać za wystawioną zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, ze zmianami; dalej: ustawa o VAT).

W związku z tym obecnie Wnioskodawca wystawia (oraz wysyła) faktury elektroniczne każdemu Nabywcy niezależnie od jego statusu podatkowego (czynny podatnik VAT, osoba fizyczna) oraz faktury elektroniczne korygujące sprzedaż w przypadku zwrotu towaru przy jednoczesnej ewidencji sprzedaży przy użyciu kas rejestrujących oraz zwrotu ujętego w odrębnej ewidencji określonej w § 3 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r. poz. 816, ze zmianami); dalej: Ewidencja zwrotów i reklamacji. W celu spełnienia powyższego wymogu Wnioskodawca używa kas fiskalnych z elektronicznym zapisem kopii (dalej: kasy elektroniczne; kasy fiskalne z elektronicznym zapisem kopii), tzn. takich, w których treść paragonów będzie zapisywana na informatycznych nośnikach danych - kartach MicroSD. Wyżej wymienione kasy spełniają wymogi określone w obowiązujących przepisach dotyczących kas rejestrujących. Wnioskodawca generuje oraz drukuje paragony fiskalne przy użyciu kas fiskalnych z elektronicznym zapisem kopii. Jednocześnie treść paragonów jest automatycznie zapisywana na elektronicznym nośniku danych (tj. na karcie pamięci MicroSD w drukarce fiskalnej). W przypadku sprzedaży dokumentowanej fakturami elektronicznymi Wnioskodawca zamierza przechowywać dokumentację potwierdzającą dokonanie czynności przy użyciu kasy rejestrującej, tj. paragonów fiskalnych wyłącznie w postaci elektronicznej (do momentu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego). W konsekwencji, paragony wydrukowane (tj. paragony w wersji papierowej) zostałyby ostatecznie zniszczone.

Odczytu karty MicroSD, a także dokonanie wydruku, będzie można dokonać na każdym komputerze, w przypadku gdy obydwa poniższe warunki będą spełnione:

• komputer będzie wyposażony w czytnik kart MicroSD;

• zostanie pobrana aplikacja producenta drukarki fiskalnej, która jest udostępniona na stronie internetowej, a której możliwość pobrania przewiduje się dla każdego zainteresowanego. Dodatkowo, Wnioskodawca pragnie wskazać, że zapisaną na karcie MicroSD zawartość paragonu można każdorazowo wydrukować bezpośrednio z drukarki fiskalnej korzystając z menu konfiguracyjnego urządzenia. Sposób przechowywania zarówno faktur elektronicznych (w tym elektronicznych faktur korygujących) jak i paragonów w formie elektronicznej zapewnia łatwy dostęp do tych dokumentów i wszystkich wynikających z nich danych, możliwość ich sprawnego odczytu, oraz zweryfikowania ich treści w dowolnym momencie. Aplikacja daje możliwość wyszukiwania dokumentów wg różnych kryteriów. W ten sposób, w przypadku gdy faktura elektroniczna dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, Wnioskodawca posiada w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży zapisany w postaci elektronicznej z danymi identyfikującymi tę fakturę oraz ma możliwość zweryfikowania danych szczegółowych dotyczących dokumentowanej transakcji (np. treści paragonu, kwoty itp).

Wnioskodawca nie ma możliwości jakiejkolwiek ingerencji w treść danych zawartych na nośniku danych, na którym będą przechowywane paragony. Zapewnione jest zachowanie integralności, niezmienności danych i czytelności dokumentów zapisanych w formie elektronicznej oraz zapewniony jest dostęp do elektronicznych zasobów archiwalnych w każdym momencie i na każde żądanie organu podatkowego, do momentu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Dodatkowo, Wnioskodawca pragnie wyjaśnić, iż jak wyżej wspomniano, Klientami Sklepu są głównie osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. W związku z tym, na Wnioskodawcy ciąży obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących (art. 111 ustawy o VAT).

Jednocześnie na mocy Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących Wnioskodawca może zaprzestać używania kas rejestrujących do ewidencji sprzedaży w systemie wysyłkowym. Stanowisko to potwierdzone zostało na wniosek Spółki wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacją indywidualną, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.423.2019.2.JG z dnia 5 listopada 2019 r. Jednakże względy techniczne wymusiły przesunięcie planowanego (potwierdzonego w ww. interpretacji podatkowej) wdrożenia systemu fakturowania z jednoczesnym zaprzestaniem ewidencji sprzedaży przy użyciu kas rejestrujących i obecnie ten sposób dokumentowania sprzedaży wysyłkowej (tj. bez ewidencji sprzedaży na kasie fiskalnej) nie jest stosowany.

FAKTURY KORYGUJĄCE

W przypadku zwrotu towaru przez Klienta lub z powodu innych przyczyn, w związku z którymi jest konieczna korekta faktury elektronicznej Spółka wystawia oraz wysyła do Klienta elektroniczną fakturę korygującą sprzedaż. W przypadku gdy sprzedaż rejestrowana jest za pośrednictwem kas rejestrujących, równolegle z ujęciem korekt w rejestrach sprzedaży Spółki, dokonywane są korekty ewidencji fiskalnej poprzez stosowne wpisy w prowadzonej przez Spółkę Ewidencji zwrotów i reklamacji.

W przyszłości, gdy Klient wprowadzi nowy system fakturowania (tj. bez ewidencji sprzedaży wysyłkowej na kasie fiskalnej, potwierdzony w wymienionej powyżej interpretacji z dnia 5 listopada 2019 r. wydanej dla Spółki) zwroty nie będą ewidencjonowane w Ewidencji zwrotów i pomyłek. Faktura korygująca jest doręczana do Klienta w ten sposób, że w treści wiadomości elektronicznej (e-maila) wysyłanej przez Spółkę na wskazany przez Klienta adres poczty elektronicznej jest zamieszczony odnośnik (link), pod którym udostępniana jest do pobrania przez Klienta elektroniczna faktura korygująca. Po użyciu przez Klienta linku zawartego w ww. wiadomości elektronicznej (dalej: e-mail z linkiem) faktura pobierana jest automatycznie z serwera Wnioskodawcy (w formacie PDF gotowym do wydruku lub zapisania przez Klienta). Ponadto, w wiadomości mailowej, w wierszu określającym temat tej wiadomości, znajduje się informacja o numerze zamówienia, którego e-mail dotyczy. W przypadku przesłania do Klienta wiadomości e-mail zawierającej link do elektronicznej faktury korygującej zamieszczanej na serwerze Spółki, Wnioskodawca posiada informację pobraną z serwera Spółki odnośnie momentu, w którym Klient użyje linku otrzymanego od Spółki i pobierze plik zawierający elektroniczną fakturę korygującą. W każdym z wyżej wymienionych przypadków wiadomości zawierające odnośnik (link) do elektronicznej faktury korygującej są wysyłane z adresu poczty elektronicznej Wnioskodawcy na dedykowany adres poczty elektronicznej Klienta. Klient podaje adres poczty elektronicznej w momencie składania zamówienia (w formularzu) za pośrednictwem strony internetowej, gdzie zgodnie z regulaminem Sklepu internetowego jest on zobowiązany do dokonywania aktualizacji w przypadku jakichkolwiek zmian.

Występują sytuacje, że po wysłaniu przez Wnioskodawcę wiadomości e-mail z linkiem Nabywca nie pobiera elektronicznej faktury korygującej. W takim przypadku Spółka podejmuje próbę ponownego jej doręczenia. W szczególności Spółka wysyła ponowny e-mail z linkiem do Klienta. Jeżeli Klient ponownie nie pobierze faktury korygującej z podanego linku, Spółka wysyła odrębną wiadomość e-mail gdzie elektroniczna faktura korygująca jest dodawana jako załącznik i jest wysyłana na adres poczty elektronicznej wskazanej przez Klienta ze skrzynki poczty elektronicznej Spółki. Fakt, że Wnioskodawca podejmuje próbę doręczenia faktury korygującej, wynika bezpośrednio z historii korespondencji zawartej w systemie obsługującym komunikację z Klientami. W systemie obsługującym, wysłane do klienta e-maile zawierające link do faktury lub/oraz faktury i faktury korygujące przechowywane są w postaci loga. Log stanowi szczegółowy, chronologiczny oraz kompletny zapis przebiegu całego zamówienia. Dzięki danym zapisanym w danym logu, Spółka ma możliwość weryfikacji zamówienia na każdym jego etapie. Dodatkowo istnieje możliwość podglądu wysłanych wiadomości odnośnie ich zawartości, np. przekazanych treści oraz dat przesłania korespondencji. Dodatkowo, w przypadku niepobrania faktury elektronicznej korygującej przez Klienta, Spółka dysponuje dokumentacją, z której jasno wynika, że Klient - jako nabywca towarów - wie, iż transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej. Takimi dokumentami są przykładowo:

• oświadczenie odstąpienia od umowy lub formularz zwrotu podpisany przez Klienta,

• korespondencja z Klientem, np. korespondencja e-mail, w której Klient wskazuje numer rachunku bankowego do dokonania zwrotu środków lub informuje o potrąceniu kwoty wynikającej z faktury korygującej podczas regulowania innych zobowiązań (czyli np. dokona wymiany zwracanego produktu na inny), o ile numer rachunku nie jest podany w oświadczeniu odstąpienia od umowy lub formularzu zwrotu,

• wyciąg z rachunku bankowego Spółki, zawierający przelewy wychodzące lub potwierdzenie dokonania przelewu, z których to dokumentów wynika, że Spółka zwróciła Klientowi kwotę wynikającą z faktury korygującej,

• zestawienie zwróconych towarów przez Klienta w formie dokumentu magazynowego.

Faktury elektroniczne oraz elektroniczne faktury korygujące, które przekazywane są przez Spółkę na rzecz Klientów wystawiane są każdorazowo zgodnie z art. 106m i art. 106n ustawy o VAT, tj. w sposób zapewniający autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktur elektronicznych oraz elektronicznych faktur korygujących.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do przechowywania treści paragonów fiskalnych wyłącznie w formie elektronicznej (tj. w postaci zapisu na informatycznych nośnikach danych) w przypadku dokonania sprzedaży opodatkowanej, zaewidencjonowanej przez Wnioskodawcę na kasie fiskalnej z elektronicznym zapisem kopii, w stosunku do której wystawiona została faktura VAT w formie elektronicznej, a tym samym czy opisany w stanie faktycznym sposób procedowania zostanie uznany za zgodny z art. 106h ust. 3 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Wnioskodawcy przysługuje prawo do przechowywania treści paragonów fiskalnych wyłącznie w formie elektronicznej (tj. w postaci zapisu na informatycznych nośnikach danych) w przypadku dokonania sprzedaży opodatkowanej, zaewidencjonowanej przez Wnioskodawcę na kasie fiskalnej z elektronicznym zapisem kopii, w stosunku do której wystawiona została faktura VAT w formie elektronicznej. Tym samym opisany w zdarzeniu sposób procedowania zostanie uznany za zgodny z art. 106h ust. 3 ustawy o VAT.

Ad 2

Spółce przysługuje prawo do wystawienia i wysłania do Klienta faktury elektronicznej dokumentującej zakup towaru przez Klienta w Sklepie internetowym a także, w przewidzianych przypadkach, elektronicznej faktury korygującej z uwagi na to, iż poprzez akceptację regulaminu Klient automatycznie oraz dobrowolnie wyraża żądanie uzyskania faktury oraz wyraża zgodę na otrzymywanie faktury w postaci elektronicznej, także w przypadku uznania prawa do przechowywania paragonów wyłącznie w formie elektronicznej (pytanie 1).

Ad 3

W przypadku faktur korygujących zmniejszających podstawę opodatkowania (in minus) wystawionych w formacie elektronicznym i umieszczanych na serwerze dostępnym dla Spółki, do których będzie przekierowywał link zamieszczany w wiadomościach elektronicznych przesyłanych do Klienta przez Wnioskodawcę na zasadach określonych w szczególności w regulaminie Sklepu internetowego, za potwierdzenie otrzymania takich faktur przez Klienta może być uznana informacja pobrana z serwera dostępnego dla Spółki o użyciu linku otrzymanego od Spółki i pobraniu pliku zawierającego elektroniczną fakturę korygującą. W związku tym za moment uzyskania potwierdzenia otrzymania takich faktur elektronicznych korygujących przez Klienta, a tym samym spełnienie warunku określonego w art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, może być uznawana przez Wnioskodawcę chwila, w której Klient użyje ww. linku i efektywnie pobierze fakturę elektroniczną korygującą z dedykowanego serwera.

Ad 4

W przypadku, gdy Wnioskodawca nie uzyska potwierdzenia otrzymania faktury elektronicznej korygującej przez Klienta z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca będzie dysponował dowodami dotyczącymi podjęcia próby doręczenia elektronicznej faktury korygującej oraz próby otrzymania potwierdzenia odbioru elektronicznej faktury korygującej przez Klienta, a także będzie w posiadaniu dokumentacji, z której będzie wynikało, że Klient posiada wiedzę o tym, że transakcja została zrealizowana na warunkach określonych w elektronicznej fakturze korygującej, spełniony zostanie wymóg określony art. 29a ust. 15 pkt 4 i ust. 16 ustawy o VAT i Wnioskodawca będzie uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego.

Ad 5

W przypadku braku uzyskania potwierdzenia otrzymania faktury elektronicznej korygującej przez Klienta, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego wynikających z dokonanej korekty za okres rozliczeniowy, w którym uzyska on stosowną dokumentację, tj. dowody dotyczące podjęcia próby doręczenia faktury korygującej oraz próby otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez Klienta, a także będzie w posiadaniu dokumentacji, z której będzie wynikało, że Klient posiada wiedzę o tym, że transakcja została zrealizowana na warunkach określonych w owej fakturze korygującej.

Ad 1

Przechowywanie treści paragonów fiskalnych wyłącznie w formie elektronicznej

Zgodnie z art. 111 ust 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży w postaci papierowej lub za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, podatnik zobowiązany jest do wystawienia faktury w określonych ustawowo przypadkach. Na podstawie art. 106b ust. 3 ustawy o VAT obowiązek wystawienia faktury, jeżeli nie wynika z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, powstaje na skutek wystąpienia nabywcy towaru lub usługi z żądaniem wystawienia faktury.

Zgodnie z art. 106h ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Przy czym w świetle art. 106h ust. 3 ustawy o VAT w przypadku, gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.

Określony w art. 106h ust. 3 ustawy o VAT obowiązek powiązania faktury z paragonem (w sytuacji, gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej na kasie rejestrującej) wynika z konieczności zapewnienia prawidłowości rozliczeń z tytułu podatku VAT. Ustawa o VAT definiuje pojęcia faktura, i tak:

1. faktura - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie (art. 2 pkt 31 ustawy o VAT);
2. faktura elektroniczna - rozumie się przez to fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym na podstawie (art. 2 pkt 32 ustawy o VAT).

W przedstawionym stanie faktycznym będziemy mieli do czynienia z fakturą elektroniczną definiowaną przez ustawodawcę w art. 2 pkt 32 ustawy o VAT (punkt b powyżej), bowiem to Klient - poprzez akceptację regulaminu Sklepu internetowego - składa żądanie wystawienia faktury VAT w formie elektronicznej.

Jak wskazano powyżej obowiązek dołączenia paragonu do wystawionej faktury VAT wynika z art. 106h ust.1 ustawy o VAT. Jednakże zgodnie z art. 106h ust. 3 ustawy o VAT w przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.

Oznacza to, że w przypadku faktury wystawionej w formie papierowej na podatnika został nałożony obowiązek pozostawienia, ale i dołączenia oryginału paragonu do tak wystawionego egzemplarza faktury. Zarówno faktura, jak i oryginał paragonu pozostają u podatnika. W przypadku natomiast faktury elektronicznej na podatnika został nałożony obowiązek wyłącznie pozostawienia w dokumentacji paragonu dotyczącego tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.

Powyższe jasno precyzuje odmienny reżim w zakresie przechowywania paragonów, gdzie w przypadku faktur elektronicznych wystawionych na żądanie Klienta i dokumentujących sprzedaż zaewidencjonowaną przy użyciu kasy rejestrującej na podatniku spoczywa obowiązek pozostawienia paragonu bez konieczności dołączania go do faktury elektronicznej.

Ustawodawca nie wskazał bowiem jednoznacznej formy przechowywania paragonów dokumentujących transakcje, które zostały udokumentowane fakturami w formie elektronicznej. Ustawodawca nie precyzuje, jak wypełnia się obowiązek pozostawienia w dokumentacji.

Wykładnia językowa pojęcia dokumentacja

Pojęcie dokumentacji nie zostało wyjaśnione na gruncie ustawy o VAT. Jak wskazuje się w doktrynie w przypadku definicji legalnej użytego w ustawie zwrotu należy posługiwać się wykładnią językową. Tym samym, definiując pojęcie dokumentacji zdaniem Spółki pomocniczo można się posłużyć definicją słownikową wskazanego pojęcia, zgodnie z internetową wersją słownika:

• PWN jest to: 1. zbiór dokumentów mających wartość dowodową, informacyjną lub opisową, 2. gromadzenie lub tworzenie takich dokumentów;

• SJP jest to 1. zbiór dokumentów; 2. wykazanie czegoś na podstawie dokumentów dokumentowanie W związku z tym, że powyższe definicje w zasadniczym stopniu odwołują się do pojęcia dokument, za zasadne Spółka uważa również wyjaśnienie wskazanego pojęcia. Pojęcie dokumentu definiuje ustawa z dnia z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, zgodnie z którą jest to nośnik informacji umożliwiający zapoznanie się z jej treścią. Jak wskazuje się w doktrynie pojęcie nośnika informacji powinno być rozumiane szeroko i tak np.:

• Osjada wskazuje, że: Nośnikiem informacji jest każdy przedmiot, który umożliwia utrwalenie i odtworzenie informacji (kartka papieru, dysk komputerowy, urządzenie umożliwiające nagranie i odtworzenie głosu itd. Kodeks cywilny. Komentarz 2017, wyd. 17);

• Gniewek podkreśla, iż Treść dokumentu może zatem przyjmować dowolną postać (np. znaków graficznych, dźwięku, obrazu), a także być utrwalona na dowolnym nośniku (np. na papierze, w postaci pliku doc, pdf, wav, mp3 itp.) - Kodeks cywilny. Komentarz, wyd. 8

Przytoczone definicje jednoznacznie wskazują w uproszczeniu, że dokumentacja to zbiór dokumentów, których forma może przybierać różną postać, nie wyłączając elektronicznej.

W przypadku Wnioskodawcy dokumentację stanowi elektroniczny zapis kopii, dzięki któremu możliwy jest zapis i odczyt treści paragonu na karcie MicroSD. Tym samym w świetle dokonanej wykładni językowej użytego w dyspozycji art. 106h ust. 3 ustawy o VAT zostawienia w dokumentacji, zaprezentowany w zdarzeniu przyszłym model postępowania Spółki należy uznać za zgodny z brzmieniem powoływanego przepisu.

Wykładnia celowościowa art. 106h ust. 3 ustawy o VAT

Stosowane przez Wnioskodawcę kasy rejestrujące z elektronicznym zapisem kopii, a także zintegrowany z nimi system informatyczny dają możliwość archiwizacji treści paragonów fiskalnych w formie elektronicznej. Jedyną czynnością jaką będzie można wykonać w stosunku do danych zawartych w tych systemach jest weryfikacja danych na potrzeby prawidłowego rozliczenia podatku należnego oraz przechowywanie zapisanych w nich danych w formie elektronicznej. W związku z tym nie ma faktycznej możliwości jakiejkolwiek ingerencji lub zmiany danych zapisanych w pamięci kasy fiskalnej.

W ocenie Spółki planowany sposób archiwizowania paragonów w formie elektronicznej spełnia cechy integralności i czytelności danych.

Poprzez integralność danych należy rozumieć uniemożliwienie zmiany danych wchodzących w skład paragonu lub faktury.

Czytelność to możliwość odczytania danych zapisanych na nośnikach elektronicznych.

Jak Wnioskodawca wskazał, z związku ze stosowaniem przez Spółkę kas rejestrujących z elektronicznym zapisem kopii treść paragonów jest zapisywana na karcie MicroSD znajdującej się w każdej kasie fiskalnej. Odczytu karty MicroSD można dokonać na każdym komputerze w przypadku, gdy obydwa poniższe warunki będą spełnione:

• komputer będzie wyposażony w czytnik kart MicroSD;

• zostanie pobrana aplikacja producenta drukarki fiskalnej, która jest udostępniona na stronie internetowej, a której możliwość pobrania przewiduje się dla każdego zainteresowanego Odczyt karty MicroSD będzie przez Spółki możliwy praktycznie w każdym czasie.

Przy użyciu aplikacji, o której mowa powyżej możliwe będzie wydrukowanie i wyświetlenie treści paragonu oraz treści każdego innego wydruku wygenerowanego na drukarce. Aplikacja daje też możliwość wyszukiwania dokumentów wg różnych kryteriów.

Dodatkowo Wnioskodawca pragnie wskazać, że zapisaną na karcie MicroSD zawartość paragonu można każdorazowo wydrukować bezpośrednio z drukarki fiskalnej korzystając z menu konfiguracyjnego urządzenia.

Tym samym, przesyłanie danych na odległość w ogólnie dostępnym formacie oraz odtworzenie zawartości paragonu zapisanego na karcie MicroSD będzie bardzo proste i możliwe na każde żądanie organu podatkowego.

Wnioskodawca wskazuje, że przyjęty przez niego sposób postępowania w żaden sposób nie wpłynie na rozliczenia podatkowe Spółki, tj. w szczególności na moment powstania obowiązku podatkowego oraz na kwotę podatku należnego, która prawidłowo zostanie ujęta w rozliczeniach podatkowych Spółki. Jednocześnie na mocy art. 112 ustawy o VAT, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 130d ust. 3 i art. 134 ust. 3.

Z treści art. 112 ustawy o VAT wynika wprost, iż podatnicy mają dowolność w wyborze metody archiwizowania faktur pod warunkiem spełnienia określonych w tym przepisie wymogów formalnych. Z perspektywy art. 112 ustawy o VAT bez znaczenia pozostaje techniczna forma realizacji wymogów określonych w tym przepisie - jeżeli metoda archiwizacji zapewnia czytelność i integralność przechowywanych danych to bez znaczenia powinien być fakt, czy archiwizacja dokonywana jest fizycznie (papierowo) czy elektronicznie (w formie plików PDF).

W związku z tym, mając na uwadze wskazane wyżej przepisy prawa, zdaniem Wnioskodawcy przechowywanie paragonów fiskalnych może odbywać się w formie elektronicznej na informatycznym nośniku danych w okresie do upływu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych. Dokumenty w tej formie będą mogły być udostępnione organom podatkowym, organom kontroli skarbowej w celu weryfikacji prawidłowości rozliczeń Spółki. Jednocześnie dodatkowe przechowywanie oryginałów paragonów fiskalnych w wersji papierowej nie jest konieczne.

Pragniemy również zwrócić uwagę na dwa dodatkowe aspekty funkcjonalne związane z przechowywaniem paragonów w formie papierowej, które sprawiają, że przechowywanie paragonów w wersji elektronicznej będzie dużo bardziej ekonomiczne i praktyczne, tj.:

• wysokie koszty przechowywania paragonów w wersji papierowej;

• szybkie blaknięcie paragonów w wersji papierowej, co w konsekwencji skutkuje niemożliwością ich odczytu po relatywnie krótkim czasie, co jest istotne z punktu widzenia wymogu pięcioletniego okresu przechowywania paragonów fiskalnych.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy należy zauważyć, że obecne warunki obrotu gospodarczego stwarzają możliwość gromadzenia i przechowywania różnego rodzaju informacji w postaci elektronicznej. Niewątpliwą zaletą tych systemów jest to, że umożliwiają one szybki, sprawny oraz wiarygodny dostęp do różnego rodzaju informacji. Należy również zauważyć, iż każda kasa fiskalna (w tym z elektronicznym zapisem kopii) musi uzyskać homologację, która oznacza, że dana kasa fiskalna została dopuszczona do użytkowania i jest zgodna z przepisami.

Wnioskodawca pragnie wskazać, iż ww. stanowisko znajduje potwierdzenie w powszechnie prezentowanym i jednolitym podejściu organów podatkowych, na co wskazują następujące interpretacje:

• interpretacja z dnia 4 lutego 2020 r. nr 0114-KDIP1 -3.4012.573.2019.2.ISK,

• interpretacja z dnia 8 listopada 2019 r. nr 0111-KDIB3-2.4012.638.2019.1.AZ,

• interpretacja z dnia 28 lutego 2018 r. nr 0112-KDIL2-2.4012.572.2017.1.AKR,

• interpretacja z dnia 10 maja 2017 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.42.2017.1.MT,

• interpretacja z dnia 30 lipca 2015 r. nr IPPP2/4512-473/15-2/AOg,

• interpretacja z dnia 12 listopada 2015 r. nr ILPP2/4512-1-632/15-2/Akr.

Ad 2

Wysyłanie klientom faktur oraz faktur korygujących w formie elektronicznej.

Jak zostało wspomniane na wstępie, w Sklepie internetowym zakupów dokonują zarówno osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej jak również osoby prowadzące działalność gospodarczą, z przewagą tych pierwszych.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wystawia faktury elektroniczne definiowane w art. 2 pkt 32 ustawy o VAT. Akceptując regulamin Sklepu internetowego, Klient wyraża żądanie wystawienia faktury VAT, właśnie w formie elektronicznej. Obowiązek wystawienia faktury elektronicznej, który jest efektem żądania Klienta, znajduje swoje odzwierciedlenie w przepisach podatkowych.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Art. 106b ust. 3 ustawy o VAT stanowi z kolei, że jeśli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z przytoczonego powyżej art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, tj. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług.

Zgodnie z art. 106n ust. 1 ustawy o VAT, stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury.

Działalność Sklepu internetowego regulowana jest przez szereg przepisów, które m.in. przyznają prawo jego Klientom do zwrotu towaru. W takim przypadku Spółka będzie zobowiązana do wystawienia faktury korygującej, co wypełnia przesłankę wynikającą z art. 106j ustawy o VAT. Wskazany przepis stanowi, że w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono obniżki ceny w formie rabatu, udzielono opustów i obniżek cen, dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań, dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury podatnik wystawia fakturę korygującą.

Najczęstszym przypadkiem, który będzie powodował obowiązek korekty sprzedaży jest zwrot towarów przez Klientów, do czego mają pełne prawo. To z kolei implikować będzie po stronie Spółki obowiązek wystawienia faktury korygującej.

Reasumując powyższe, Spółce przysługuje prawo (obowiązek) do wystawienia i wysłania do Klienta faktury elektronicznej dokumentującej zakup towaru przez Klienta w Sklepie internetowym, a także - w przewidzianych przypadkach - faktury korygującej z uwagi na to, iż poprzez akceptację regulaminu Klient automatycznie zgłasza żądanie uzyskania faktury VAT oraz wyraża zgodę na otrzymywanie faktury w postaci elektronicznej.

Wnioskodawca pragnie wskazać, iż ww. stanowisko znajduje potwierdzenie w powszechnie prezentowanym i jednolitym podejściu organów podatkowych, na co wskazują następujące interpretacje:

• interpretacja z dnia 17 lutego 2020 r. nr 0113-KDIPT1-3.4012.679.2019.2.ALN,

• interpretacja z dnia 11 września 2019 r. nr 0113-KDIPT1-3.4012.432.2019.1.ALN,

• interpretacja z dnia 5 lipca 2016 r. nr ILPP2/4512-1-332/16-2/MR.

Uzasadnienie do pytania 3 i 4

Zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, obniżenia podstawy opodatkowania w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Zarówno przepis art. 29a ust. 13 ustawy o VAT jak również żaden inny nie reguluje jednak tego, w jaki sposób powinno wyglądać prawidłowe potwierdzenie otrzymania faktury korygującej.

Na podstawie art. 29a ust. 14 ustawy o VAT, przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Jednocześnie w przepisie art. 29a ust. 15 ustawy o VAT wskazano, kiedy nie jest konieczne stosowanie warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej Warunku tego nie stosuje się w przypadku:

1. eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;
2. dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
3. sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, usług dystrybucji gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
4. gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.

Na uwagę zasługuje w szczególności cytowany powyżej pkt 4, który stanowi, że nie jest konieczne stosowanie warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru, gdy łącznie spełnione są dwa warunki:

• podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej;

• z posiadanej przez podatnika dokumentacji wynika, że nabywca towaru wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.

Jak stanowi art. 29a ust. 16 ustawy o VAT, w przypadku, o którym mowa w ust. 15 pkt 4, obniżenie podstawy opodatkowania następuje nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostały łącznie spełnione przesłanki określone w ust. 15 pkt 4. Ze wskazanych przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik, wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie zwrotu towarów, stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Z wniosków płynących z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w wyroku z dnia 26 stycznia 2012 r. w sprawie C-588/10 Kraft Foods Polska S.A. przeciwko Ministrowi Finansów, wyraźnie wynika, że podatnik powinien podejmować działania mające na celu uzyskanie potwierdzenia odbioru przez nabywcę faktury korygującej. Obniżenie podatku należnego bez posiadania stosownego potwierdzenia jest bowiem możliwe jedynie w przypadku, gdy uzyskanie takiego potwierdzenia w rozsądnym terminie jest niemożliwe lub nadmiernie utrudnione. W takiej sytuacji podatnik musi posiadać dokumentację potwierdzającą próbę doręczenia faktury korygującej oraz wykazać, że rzeczywiście doszło do obniżenia podstawy opodatkowania oraz że dochował należytej staranności celem upewnienia się, że nabywca jest w posiadaniu korekty faktury i że się z nią zapoznał.

Wspomniany art. 29a ust. 13 ustawy o VAT oraz przytoczone powyżej orzeczenie TSUE przewidują prawo do zmniejszenia podstawy opodatkowania w deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy pod warunkiem otrzymania przed terminem złożenia deklaracji potwierdzenia odbioru faktury korygującej. Dopiero w sytuacji, gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej, ale z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej, to Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonania obniżenia podstawy opodatkowania.

Ustawodawca nie sprecyzował, w jakiej formie nabywca ma dokonać potwierdzenia odbioru faktury korygującej. Potwierdzenie faktu otrzymania przez nabywcę towarów i usług faktury korygującej, może być dokonane w dowolnej formie, np. poprzez zwrotne potwierdzenie odbioru wysłanej pocztą - w formie listu poleconego - przesyłki zawierającej fakturę korygującą, może to być odrębne pisemne potwierdzenie faktu otrzymania faktury korygującej, również w formie elektronicznej lub przesłana zwrotnie kopia podpisanej faktury korygującej. Zatem, żaden przepis nie określa specjalnej formy, w jakiej potwierdzenie odbioru faktury korygującej byłoby wymagane. Istotne jest, aby sprzedawca towarów lub usług dla celów rozliczenia podatku należnego od sprzedaży posiadał informację, z której jednoznacznie wynika, iż nabywca otrzymał fakturę korygującą sprzedaż.

Momentem otrzymania elektronicznej faktury korygującej przez klienta jest moment, w którym faktura ta staje się w jakikolwiek sposób dla niego dostępna, w rezultacie czego uzyskuje on możliwość zapoznania się z jej treścią. Zatem, uzyskanie przez Wnioskodawcę wiedzy na temat tej okoliczności (w jakiejkolwiek formie) uznać należy za posiadanie przez niego potwierdzenia, o którym mowa w art. 29a ust. 13 ustawy o VAT. Skoro w przypadku korekt faktur dostarczanych za pośrednictwem tradycyjnej poczty akceptowalną formą udokumentowania dostarczenia przesyłki jest zwrotne potwierdzenie odbioru, nie można odmówić takiej mocy dowodowej otrzymanej informacji o pobraniu przez klienta faktury korygującej drogą mailową (potwierdzenie automatyczne z serwera nabywcy). Niezależnie od formy otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej, dotyczyć ono powinno konkretnej albo konkretnych faktur korygujących.

W przypadku Wnioskodawcy, w przypadku zwrotu towaru przez Klienta lub z powodu innych przyczyn, z powodu których jest konieczna korekta faktury elektronicznej, Spółka wystawia oraz wysyła do Klienta elektroniczną fakturę korygującą sprzedaż.

Faktura korygująca dokumentująca zwrot towaru ma formę faktury elektronicznej. Faktury elektroniczne oraz elektroniczne faktury korygujące, które przekazywane są przez Spółkę na rzecz Klientów wystawiane są każdorazowo zgodnie z art. 106m i art. 106n ustawy o VAT, tj. w sposób zapewniający autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktur elektronicznych oraz elektronicznych faktur korygujących.

Faktura korygująca jest doręczana do Klienta w ten sposób, że w treści wiadomości elektronicznej (e-maila) wysyłanej przez Spółkę na wskazany przez Klienta adres poczty elektronicznej, jest zamieszczony odnośnik (link), pod którym udostępniana jest do pobrania przez Klienta elektroniczna faktura korygująca. Po użyciu przez Klienta linku zawartego w ww. wiadomości elektronicznej otrzymanej od Spółki (dalej: e-mail z linkiem) faktura pobierana jest z serwera dostępnego dla Wnioskodawcy (w formacie pliku PDF gotowym do otwarcia i zapisania przez Klienta).

W każdym z wyżej wymienionych przypadków wiadomości zawierające odnośnik (link) do elektronicznej faktury korygującej są wysyłane z adresu poczty elektronicznej Wnioskodawcy na dedykowany adres poczty elektronicznej Klienta. Klient podaje adres poczty elektronicznej w momencie składania zamówienia (w formularzu) za pośrednictwem strony internetowej, gdzie zgodnie z regulaminem Sklepu internetowego, jest on zobowiązany do jego aktualizacji w przypadku jakichkolwiek zmian.

W przypadku przesłania do Klienta wiadomości e-mail zawierającej link do elektronicznej faktury korygującej zamieszczanej na serwerze Spółki, Wnioskodawca posiada informację pobraną z serwera Spółki odnośnie momentu, w którym Klient użyje linku otrzymanego od Spółki i pobierze plik zawierający elektroniczną fakturę korygującą.

Ad 3

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku faktur korygujących in minus wystawionych w formacie elektronicznym i umieszczanych na serwerze Spółki, do których będzie przekierowywał link zamieszczany w wiadomościach elektronicznych przesyłanych do Klienta przez Wnioskodawcę na zasadach określonych w szczególności w regulaminie Sklepu internetowego, za potwierdzenie otrzymania takich faktur przez Klienta może być uznana informacja pobrana z serwera Spółki o użyciu linku otrzymanego od Spółki i pobraniu pliku zawierającego elektroniczną fakturę korygującą. W związku tym za moment uzyskania potwierdzenia otrzymania takich faktur elektronicznych korygujących przez Klienta, a tym samym spełnienie warunku określonego w art. 29a ust. 13 ustawy o VAT może być uznawana przez Wnioskodawcę chwila, w której Klient użyje ww. linku i pobierze fakturę elektroniczną korygującą z serwera Spółki. W związku z tym Spółka jest uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania (i VAT należnego), zgodnie z danymi/informacjami zawartymi na elektronicznej fakturze korygującej, której otrzymanie przez Kontrahenta zostało potwierdzone w ww. sposób.

Analogiczny sposób potwierdzania otrzymania elektronicznych faktur korygujących, do praktyki stosowanej przez Wnioskodawcę, został przedstawiony w interpretacji indywidualnej nr 0114-KDIP1-3.4012.85.2019.1.MT z dnia 24 kwietnia 2019 r. W przypadku tej interpretacji Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał (pytanie nr 2): W związku z tym, Wnioskodawca ma (będzie) mieć prawo do pomniejszenia podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego o wartość wykazaną na fakturze korygującej za okres rozliczeniowy, w którym będzie w posiadaniu informacji o użyciu przez Kontrahenta linku przekierowującego do serwera Wnioskodawcy (na którym umieszczona jest faktura korygująca in minus) oraz o pobraniu tej faktury przez Kontrahenta, zgodnie z art. 29a ust. 13 i ust. 14 ustawy o VAT.

Ponadto, Wnioskodawca pragnie wskazać, iż ww. stanowisko znajduje potwierdzenie w powszechnie prezentowanym podejściu, na co wskazują następujące interpretacje lub wyroki:

• wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 lutego 2019 r., sygn. I FSK 230/17 oraz wydanej do niego interpretacji indywidualnej nr IBPP2/4512-22/16-2/KO z dnia 23 października 2019 r., gdzie za potwierdzenie otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta zostało uznane otrzymanie przez Wnioskodawcę automatycznego komunikatu zwrotnego (tzw. autorespondera) potwierdzającego dotarcie do klienta wiadomości e-mail zawierającej fakturę korygującą,

• interpretacja z dnia 17 kwietnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.107.2020.1.JG,

• interpretacja z dnia 24 stycznia 2020 r. nr 0111-KDIB3-3.4012.534.2019.1.PJ,

• interpretacja z dnia 8 października 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.434.2019.1.JG.

Wobec powyższego, posiadanie przez Spółkę informacji o użyciu przez Kontrahenta linku przekierowującego do serwera Spółki, na którym umieszczona jest faktura korygująca zmniejszająca podstawę opodatkowania (in minus) oraz o pobraniu przez Kontrahenta tej
e-faktury wypełnia warunek, o którym mowa w art. 29a ust. 13 ustawy o VAT i uprawnia do stosownego obniżenia przez Wnioskodawcę podstawy opodatkowania i VAT należnego.

Ad 4

Może się zdarzyć, że po wysłaniu przez Wnioskodawcę wiadomości e-mail z linkiem Nabywca nie pobierze faktury elektronicznej korygującej. W takim przypadku Spółka będzie podejmować próbę ponownego ich doręczenia. W szczególności Spółka wyśle ponowny e-mail z linkiem do Klienta (po dwóch dniach od wysłania pierwszego maila). Jeżeli Klient ponownie nie kliknie w link i nie pobierze faktury korygującej Spółka wyśle odrębną wiadomość e-mail gdzie e-faktura zostanie dodana jako załącznik na adres wskazanej przez Kontrahenta poczty elektronicznej ze skrzynki poczty elektronicznej Spółki.

Fakt, że Wnioskodawca będzie podejmować próbę doręczenia faktury korygującej będzie wynikać bezpośrednio z historii korespondencji zawartej w systemie obsługującym komunikację z Klientami. Wysłane wiadomości z linkiem do faktury elektronicznej korygującej oraz wiadomości z fakturą w formie PDF są przechowywane w postaci loga zawierającego szczegółową historię przebiegu całego zamówienia.

Dodatkowo, w przypadku niepobrania faktury elektronicznej korygującej przez Klienta, Spółka będzie dysponować dokumentacją, z której jasno będzie wynikało, że Klient - jako nabywca towarów - wie, iż transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej, tj. dokumentami takimi jak:

• oświadczenie odstąpienia od umowy lub formularz zwrotu podpisany przez Klienta,

• korespondencja z Klientem, np. korespondencja e-mail, w której wskazuje numer rachunku bankowego do dokonania zwrotu środków lub informuje o potrąceniu kwoty wynikającej z faktury korygującej podczas regulowania innych zobowiązań (czyli np. dokona wymiany zwracanego produktu na inny), o ile nr rachunku nie jest podany w oświadczeniu odstąpienia od umowy lub formularzu zwrotu,

• wyciąg z rachunku bankowego Spółki, zawierający przelewy wychodzące lub potwierdzenie dokonania przelewu, z których to dokumentów wynika, że Spółka zwróciła Klientowi kwotę wynikającą z faktury korygującej,

• zestawienie zwróconych (odesłanych) towarów przez Klienta w formie dokumentu magazynowego.

Należy też stwierdzić, że skoro Wnioskodawca w przypadku braku uzyskania dokumentu potwierdzającego otrzymanie faktury korygującej przez Klienta będzie dysponował dowodami dotyczącymi podjęcia próby doręczenia elektronicznej faktury korygującej oraz próby otrzymania potwierdzenia odbioru elektronicznej faktury korygującej przez Klienta, a także będzie w posiadaniu dokumentacji, z której będzie wynikało, że Klient posiada wiedzę o tym, że transakcja została zrealizowana na warunkach określonych w owej fakturze korygującej, spełniony zostanie wymóg określony art. 29a ust. 15 pkt 4 i ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług i Wnioskodawca będzie uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego.

Podejście to jest zgodne z wnioskami prezentowanymi w wymienionym już wcześniej orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w wyroku z dnia 26 stycznia 2012 r. w sprawie C-588/10 Kraft Foods Polska S.A. przeciwko Ministrowi Finansów, gdzie sąd wskazał, że obniżenie podatku należnego bez posiadania stosownego potwierdzenia jest bowiem możliwe jedynie w przypadku, gdy uzyskanie takiego potwierdzenia w rozsądnym terminie jest niemożliwe lub nadmiernie utrudnione. W takiej sytuacji podatnik musi posiadać dokumentację potwierdzającą próbę doręczenia faktury korygującej oraz wykazać, że rzeczywiście doszło do obniżenia podstawy opodatkowania oraz że dochował należytej staranności celem upewnienia się, że nabywca jest w posiadaniu korekty faktury i że się z nią zapoznał.

W ocenie Wnioskodawcy, w analizowanej sprawie spełnia on wszystkie przesłanki wskazane w powyższym wyroku.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w powszechnie obowiązujących interpretacjach indywidualnych, m.in.:

• interpretacja z dnia 28 marca 2018 r. nr 0111-KDIB3-1.4012.851.2017.1.MP,

• interpretacja z dnia 21 maja 2019 r. nr 0115-KDIT1-2.4012.178.2019.1 (w tej interpretacji dokumentem potwierdzającym fakt, że nabywca towaru wie, że transakcja zrealizowana została zgodnie z warunkami wynikającymi z wystawionej faktury korygującej jest potwierdzenie sald; jednakże finalnie wnioski są analogiczne jak w przypadku Wnioskodawcy),

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 26 kwietnia 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 1970/16.

Powyższe skłania ku tezie, że uzyskanie przez Wnioskodawcę pewności, iż odbiorca faktury korygującej wie o transakcji, a także otrzymał fakturę korygującą lecz takiego potwierdzenia otrzymania faktury korygującej nie odsyła Nadawcy, powinno skutkować przyznaniem prawa do obniżenia podatku należnego VAT o podatek z faktury korygującej sprzedaż. Zważywszy na fakt, iż większość Klientów stanowią osoby fizyczne, które nie mają w obowiązku wysyłania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej a tym bardziej rozliczania VAT z takiej transakcji oraz fakt, iż wielu z nich nie potwierdza takiego zdarzenia, to odebranie podatnikom prawa do uznania faktury korygującej wysłanej emailem za dostarczoną (pomimo udokumentowanych prób jej dostarczenia), prowadziłoby do obciążenia dodatkowym podatkiem VAT od transakcji, której potwierdzić w ekonomicznie rozsądnym zakresie się nie da.

Ad 5

Należy zauważyć, że jak wynika z przywołanego wcześniej przepisu art. 29a ust. 16 ustawy o VAT w przypadku, o którym mowa w ust. 15 pkt 4 (a zatem gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej), obniżenie podstawy opodatkowania następuje nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostały łącznie spełnione przesłanki określone w ust. 15 pkt 4 ustawy o VAT.

Z treści tego przepisu jednoznacznie wynika, że uprawnienie, o którym mowa w tym przepisie podatnik może zrealizować nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostały łącznie spełnione przesłanki określone w ust. 15 pkt 4.

W konsekwencji, w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 za prawidłowe, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego wynikających z dokonanej korekty za okres rozliczeniowy, w którym uzyska on stosowną dokumentację, tj. dowody dotyczące podjęcia próby doręczenia faktury korygującej oraz próby otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez Klienta, a także będzie w posiadaniu dokumentacji potwierdzającej, że Klient posiada wiedzę o tym, że transakcja została zrealizowana na warunkach określonych w owej fakturze korygującej.

Stanowisko to zostało potwierdzone np. w interpretacji indywidualnej z dnia 28 marca 2018 r. nr 0111-KDIB3-1.4012.851.2017.1.MP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, ilekroć w ustawie jest mowa o fakturze rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Przez fakturę elektroniczną rozumie się fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym art. 2 pkt 32 ustawy.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak stanowi art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

&− jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

1. w postaci papierowej lub
2. za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów co do zasady podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Zatem ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT. Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji tej sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, oraz wydania paragonu ww. podmiotom występującym w charakterze nabywcy. Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, na zgłoszone w odpowiednim terminie żądanie nabywcy (niebędącego podatnikiem), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż. Zasada ta nie dotyczy czynności wymienionych w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy.

Zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 6 i 8 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

• przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351, 1495, 1571, 1655 i 1680);

• dokonać wydruku dokumentów wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, z wyjątkiem dokumentów, o których mowa w pkt 1 lit. b.

Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r., poz. 816 z późn. zm.) zwanego dalej rozporządzeniem.

Przez paragon fiskalny albo fakturę rozumie się dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży (§ 2 pkt 16 rozporządzenia).

Natomiast przez program archiwizujący, stosownie do § 2 pkt 25 rozporządzenia, rozumie się zewnętrzny program umożliwiający w systemach ogólnie dostępnych odczyt, przedstawienie i sprawdzenie danych z kas z elektronicznym zapisem kopii zapisanych na informatycznych nośnikach danych.

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy prowadzą ewidencję każdej czynności sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej od podatku, przy użyciu kas, które zostały nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia, że kasa spełnia funkcje wymienione odpowiednio w art. 111 ust. 6a lub w art. 145a ust. 2 ustawy oraz wymagania techniczne (kryteria i warunki techniczne) dla kas, wyłącznie w trybie fiskalnym pracy tej kasy, po dokonaniu jej fiskalizacji.

Natomiast w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, podatnicy, prowadząc ewidencję wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12.

Wykaz informacji jakie powinien zawierać paragon fiskalny w przypadku prowadzenia przez podatnika ewidencji przy użyciu kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii zawiera § 25 ust. 1 rozporządzenia.

Podatnicy, prowadząc ewidencję przechowują odpowiednio dokumenty fiskalne i kopie dokumentów fiskalnych, w tym dane z pamięci chronionej, przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351), i zapewniają do nich dostęp (§ 6 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia).

Stosownie do § 29 rozporządzenia, podatnicy prowadząc ewidencję przy użyciu kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii dokonują wydruku wystawianych przy użyciu kasy dokumentów, a w przypadku kas z papierowym zapisem kopii - również ich kopii. W przypadku kas z elektronicznym zapisem kopii obowiązek wydruku nie dotyczy paragonów fiskalnych i paragonów fiskalnych anulowanych w przypadku, o którym mowa w § 12, oraz raportów fiskalnych dobowych, które mają postać zapisu na informatycznym nośniku danych. Przepis § 22 ust. 4 stosuje się.

Natomiast w myśl § 30 rozporządzenia, podatnicy używający kasy z elektronicznym zapisem kopii:

1. prowadzą bieżącą kontrolę w zakresie prawidłowego i terminowego przesyłania danych do archiwizowania;
2. stosują urządzenia archiwizujące i informatyczne nośniki danych określone w książce kasy przez producenta;
3. stosują autoryzowany przez producenta program archiwizujący, zgodny z kartą kasy.

Z powyższych przepisów wynika, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych co do zasady mają obowiązek wydruku i wydania paragonu nabywcy. Ponadto w sytuacji gdy podatnik używa kasy rejestrującej z papierowym zapisem kopii dokonuje również wydruku kopii paragonu.

Wskazać w tym miejscu należy, że zgodnie z brzmieniem art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać m.in.:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem ().

W myśl art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy, faktura może nie zawierać, w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo kwoty 100 euro, jeżeli kwota ta określona jest w euro - danych określonych w ust. 1 pkt 3 dotyczących nabywcy i danych określonych w ust. 1 pkt 8, 9 i 11-14, pod warunkiem że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku.

Z kolei art. 106g ust. 1 ustawy stanowi, że faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Stosownie do art. 106h ust. 1 ustawy w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Z kolei stosownie do art. 106h ust. 3 ustawy, w przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.

Zgodnie z art. 106h ust. 4 ustawy przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 1 pkt 21 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1520) do art. 106b dodano ust. 5-7, które obowiązują od 1 stycznia 2020 r.

W myśl art. 106b ust. 5 ustawy o VAT w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej paragonem fiskalnym fakturę na rzecz podatnika podatku lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Wskazać należy, że art. 106b ust. 5 ustawy nie ogranicza prawa do wystawienia faktury, a jedynie reguluje szczegółowo kwestie dokumentowania transakcji, które uprzednio zostały zaewidencjonowane przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Ustawodawca w przepisie art. 106b ust. 5 ustawy wprowadza zasadę, że w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, fakturę do paragonu fiskalnego na rzecz nabywcy posługującego się numerem identyfikującym wystawia się tylko w przypadku, gdy paragon dokumentujący tę sprzedaż zawiera ten numer. Przedmiotowe przepisy mają na celu zachowanie pewnej konsekwencji podatnika, który dokonując zakupu powinien poinformować sprzedawcę czy występuje w tej transakcji w charakterze podatnika czy konsumenta.

Z powyższych przepisów wynika, że paragon dokumentujący sprzedaż do kwoty 450 zł brutto lub 100 euro, zawierający numer NIP nabywcy oraz pozostałe dane wymagane dla faktury z wyłączeniem danych wskazanych w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy, stanowi fakturę uproszczoną, traktowaną jak zwykła faktura. W praktyce oznacza to, że nabywca otrzymuje paragon fiskalny dokumentujący sprzedaż, stanowiący jednocześnie fakturę uproszczoną. Paragon w takim przypadku zawiera bowiem wszystkie dane wymagane zgodnie z przepisami rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących oraz dodatkowo NIP nabywcy.

Zgodnie z art. 106n ust. 1 ustawy, stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury.

Zatem stosowanie przesyłu elektronicznego faktur wymaga uprzedniej akceptacji przez odbiorcę dla takiego sposobu przekazywania tych dokumentów. Jednocześnie należy wskazać, że nie istnieją żadne szczególne wymogi dotyczące samej formy i treści akceptacji wysyłania, w tym udostępniania faktur w formie elektronicznej przez odbiorcę faktur. Szczegółowe kwestie w zakresie sposobu wyrażenia lub cofnięcia zgody przez odbiorcę na przesyłanie faktur w formie elektronicznej pozostają w gestii stron i stanowią element umowy przez nie zawartej.

Podkreślić należy, że w systemie podatku od towarów i usług faktury są dokumentami sformalizowanymi potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt sprzedaży określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Jak wynika art. 106j ust. 2 ustawy faktura korygująca powinna zawierać:

1. wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA" albo wyraz "KOREKTA";
2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
4. przyczynę korekty;
5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy należy zauważyć, że w ściśle określonych sytuacjach zachodzi obowiązek wystawienia faktury korygującej. Ze wskazanych przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia powodujące, że wystawiona faktura nie odzwierciedla rzeczywistych transakcji, podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury korygującej. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie zwrotu podatnikowi towarów.

Zatem, korygowanie pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Tym samym, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

W odniesieniu natomiast do przechowywania faktur należy wskazać, że w myśl art. 106m ust. 1-4 ustawy, podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury. Przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury. Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura. Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług.

Zgodnie z art. 106m ust. 5 ustawy, poza wykorzystaniem kontroli biznesowych, określonych w ust. 4, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury elektronicznej są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

1. kwalifikowanego podpisu elektronicznego lub
2. elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa dotycząca tej wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.

Pojęcie kontrole biznesowe użyte w ww. art. 106m ust. 4 ustawy należy rozumieć jako proces, za pośrednictwem którego podatnik tworzy, wdraża oraz aktualizuje dostateczny poziom pewności co do tożsamości dostawcy lub usługodawcy albo wystawcy faktury (autentyczność pochodzenia), w zakresie tego, że nie zmieniono danych dotyczących podatku VAT (integralność treści) oraz w zakresie czytelności faktury od momentu wystawienia faktury, aż do końca okresu przechowywania. Kontrola biznesowa powinna dawać pewną ścieżkę kontrolną, dzięki której można powiązać fakturę ze stanowiącą podstawę jej wystawienia dostawą bądź usługą. Kontrole biznesowe powinny być odpowiednie do wielkości, działalności i rodzaju podatnika oraz powinny uwzględniać ilość i wartość transakcji, jak również ilość i rodzaj dostawców lub usługodawców oraz nabywców lub usługobiorców. W stosownych przypadkach uwzględnione powinny być także inne czynniki. Przykładem kontroli biznesowej jest posiadanie dokumentów uzupełniających, takich jak zamówienie, umowa, dokument transportowy czy wezwanie do zapłaty, które będą towarzyszyły zaistniałym transakcjom handlowym.

Z kolei pojęcie wiarygodna ścieżka audytu, również użyte w ww. przepisie, oznacza, że związek pomiędzy dokumentami uzupełniającymi oraz realizowanymi transakcjami jest łatwy do prześledzenia (dzięki posiadaniu dostatecznych danych dla powiązania dokumentów), zgodny z ustalonymi w przedsiębiorstwie procedurami oraz odzwierciedla procesy, które faktycznie miały miejsce. Ścieżka audytu dla celów podatku VAT powinna zapewnić możliwy do skontrolowania związek pomiędzy fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług tak, aby umożliwić sprawdzenie, czy faktura odzwierciedla fakt, że dostawa towarów lub świadczenie usług miały miejsce. Przy czym środki, przy wykorzystaniu których podatnik może wykazać powyższy związek, pozostawia się uznaniu podatnika.

Stosownie do art. 112 ustawy, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 130d ust. 3 i art. 134 ust. 3.

Zgodnie z art. 112a ust. 1 ustawy, podatnicy przechowują:

1. wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie,
2. otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie

w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W myśl art. 112a ust. 2 ustawy, podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli faktury są przechowywane poza terytorium kraju w formie elektronicznej w sposób umożliwiający naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur (art. 112a ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 112a ust. 4 ustawy, podatnicy zapewniają organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że obowiązujące regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania faktur wystawionych w formie elektronicznej lub papierowej, w dowolny sposób. Jednakże sposób ten, jak wymaga ustawodawca, ma zapewniać przechowywanie faktur w podziale na okresy rozliczeniowe w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, podatnik zobowiązany jest zapewnić odpowiednim organom na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach Sklepu internetowego i stacjonarnego prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży w systemie wysyłkowym odzieży, obuwia oraz akcesoriów dziecięcych. Klientami Wnioskodawcy dokonującymi zakupów przy użyciu platform internetowych są głównie osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, natomiast zamówienia podmiotów prowadzących działalność gospodarczą stanowią relatywnie niewielką część składanych zamówień.

Wnioskodawca zmodyfikował sposób dokumentowania oraz ewidencjonowania transakcji sprzedaży wysyłkowej prowadzonej za pośrednictwem strony internetowej Sklepu internetowego oraz poprzez inne portale handlowe dla sprzedaży wysyłkowej. Obecny sposób dokumentowania sprzedaży w systemie wysyłkowym oraz zwrotów wygląda w ten sposób, że w celu złożenia zamówienia za pośrednictwem strony internetowej każdy Klient jest zobowiązany do:

• Zaznaczenia jednej z następujących opcji wskazującej, że: (i) nabywca prowadzi działalność gospodarczą oraz zakup dokonywany jest na jej potrzeby - w tym przypadku wymagane jest podanie numeru NIP albo (ii) nabywca jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej (lub rolnikiem ryczałtowym) lub dokonuje zakupów w tym charakterze, wówczas podanie NIP nie jest wymagane.

• Zaakceptowania regulaminu wskazującego, że poprzez jego akceptację Nabywca zgłasza żądanie uzyskania faktury VAT oraz wyraża zgodę na otrzymanie faktury VAT w formacie elektronicznym jako dokumentu potwierdzającego zakup towarów za pośrednictwem strony internetowej Sklepu (w przeciwnym wypadku dalsza realizacja zamówienia nie będzie możliwa).

W związku z tym obecnie Wnioskodawca wystawia (oraz wysyła) faktury elektroniczne każdemu Nabywcy niezależnie od jego statusu podatkowego (czynny podatnik VAT, osoba fizyczna) oraz faktury elektroniczne korygujące sprzedaż w przypadku zwrotu towaru przy jednoczesnej ewidencji sprzedaży przy użyciu kas rejestrujących oraz zwrotu ujętego w odrębnej ewidencji. W celu spełnienia powyższego wymogu Wnioskodawca używa kas fiskalnych z elektronicznym zapisem kopii, tzn. takich, w których treść paragonów będzie zapisywana na informatycznych nośnikach danych - kartach MicroSD. Wyżej wymienione kasy spełniają wymogi określone w obowiązujących przepisach dotyczących kas rejestrujących. Wnioskodawca generuje oraz drukuje paragony fiskalne przy użyciu kas fiskalnych z elektronicznym zapisem kopii. Jednocześnie treść paragonów jest automatycznie zapisywana na elektronicznym nośniku danych (tj. na karcie pamięci MicroSD w drukarce fiskalnej). W przypadku sprzedaży dokumentowanej fakturami elektronicznymi Wnioskodawca zamierza przechowywać dokumentację potwierdzającą dokonanie czynności przy użyciu kasy rejestrującej, tj. paragonów fiskalnych wyłącznie w postaci elektronicznej (do momentu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego). W konsekwencji, paragony wydrukowane (tj. paragony w wersji papierowej) zostałyby ostatecznie zniszczone.

Odczytu karty MicroSD, a także dokonanie wydruku, będzie można dokonać na każdym komputerze, w przypadku gdy obydwa poniższe warunki będą spełnione:

• komputer będzie wyposażony w czytnik kart MicroSD;

• zostanie pobrana aplikacja producenta drukarki fiskalnej, która jest udostępniona na stronie internetowej, a której możliwość pobrania przewiduje się dla każdego zainteresowanego. Dodatkowo, Wnioskodawca pragnie wskazać, że zapisaną na karcie MicroSD zawartość paragonu można każdorazowo wydrukować bezpośrednio z drukarki fiskalnej korzystając z menu konfiguracyjnego urządzenia. Sposób przechowywania zarówno faktur elektronicznych (w tym elektronicznych faktur korygujących) jak i paragonów w formie elektronicznej zapewnia łatwy dostęp do tych dokumentów i wszystkich wynikających z nich danych, możliwość ich sprawnego odczytu, oraz zweryfikowania ich treści w dowolnym momencie. Aplikacja daje możliwość wyszukiwania dokumentów wg różnych kryteriów. W ten sposób, w przypadku gdy faktura elektroniczna dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, Wnioskodawca posiada w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży zapisany w postaci elektronicznej z danymi identyfikującymi tę fakturę oraz ma możliwość zweryfikowania danych szczegółowych dotyczących dokumentowanej transakcji (np. treści paragonu, kwoty itp).

Wnioskodawca nie ma możliwości jakiejkolwiek ingerencji w treść danych zawartych na nośniku danych, na którym będą przechowywane paragony. Zapewnione jest zachowanie integralności, niezmienności danych i czytelności dokumentów zapisanych w formie elektronicznej oraz zapewniony jest dostęp do elektronicznych zasobów archiwalnych w każdym momencie i na każde żądanie organu podatkowego, do momentu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W przypadku zwrotu towaru przez Klienta lub z powodu innych przyczyn, w związku z którymi jest konieczna korekta faktury elektronicznej Spółka wystawia oraz wysyła do Klienta elektroniczną fakturę korygującą sprzedaż. W przypadku gdy sprzedaż rejestrowana jest za pośrednictwem kas rejestrujących, równolegle z ujęciem korekt w rejestrach sprzedaży Spółki, dokonywane są korekty ewidencji fiskalnej poprzez stosowne wpisy w prowadzonej przez Spółkę Ewidencji zwrotów i reklamacji.

W przyszłości, gdy Klient wprowadzi nowy system fakturowania (tj. bez ewidencji sprzedaży wysyłkowej na kasie fiskalnej, potwierdzony w wymienionej powyżej interpretacji z dnia 5 listopada 2019 r. wydanej dla Spółki) zwroty nie będą ewidencjonowane w Ewidencji zwrotów i pomyłek. Faktura korygująca jest doręczana do Klienta w ten sposób, że w treści wiadomości elektronicznej (e-maila) wysyłanej przez Spółkę na wskazany przez Klienta adres poczty elektronicznej jest zamieszczony odnośnik (link), pod którym udostępniana jest do pobrania przez Klienta elektroniczna faktura korygująca. Po użyciu przez Klienta linku zawartego w ww. wiadomości elektronicznej faktura pobierana jest automatycznie z serwera Wnioskodawcy (w formacie PDF gotowym do wydruku lub zapisania przez Klienta). Ponadto, w wiadomości mailowej, w wierszu określającym temat tej wiadomości, znajduje się informacja o numerze zamówienia, którego e-mail dotyczy. W przypadku przesłania do Klienta wiadomości e-mail zawierającej link do elektronicznej faktury korygującej zamieszczanej na serwerze Spółki, Wnioskodawca posiada informację pobraną z serwera Spółki odnośnie momentu, w którym Klient użyje linku otrzymanego od Spółki i pobierze plik zawierający elektroniczną fakturę korygującą. W każdym z wyżej wymienionych przypadków wiadomości zawierające odnośnik (link) do elektronicznej faktury korygującej są wysyłane z adresu poczty elektronicznej Wnioskodawcy na dedykowany adres poczty elektronicznej Klienta. Klient podaje adres poczty elektronicznej w momencie składania zamówienia (w formularzu) za pośrednictwem strony internetowej, gdzie zgodnie z regulaminem Sklepu internetowego jest on zobowiązany do dokonywania aktualizacji w przypadku jakichkolwiek zmian.

Występują sytuacje, że po wysłaniu przez Wnioskodawcę wiadomości e-mail z linkiem Nabywca nie pobiera elektronicznej faktury korygującej. W takim przypadku Spółka podejmuje próbę ponownego jej doręczenia. W szczególności Spółka wysyła ponowny e-mail z linkiem do Klienta. Jeżeli Klient ponownie nie pobierze faktury korygującej z podanego linku, Spółka wysyła odrębną wiadomość e-mail gdzie elektroniczna faktura korygująca jest dodawana jako załącznik i jest wysyłana na adres poczty elektronicznej wskazanej przez Klienta ze skrzynki poczty elektronicznej Spółki. Fakt, że Wnioskodawca podejmuje próbę doręczenia faktury korygującej, wynika bezpośrednio z historii korespondencji zawartej w systemie obsługującym komunikację z Klientami. W systemie obsługującym, wysłane do klienta e-maile zawierające link do faktury lub/oraz faktury i faktury korygujące przechowywane są w postaci loga. Log stanowi szczegółowy, chronologiczny oraz kompletny zapis przebiegu całego zamówienia. Dzięki danym zapisanym w danym logu, Spółka ma możliwość weryfikacji zamówienia na każdym jego etapie. Dodatkowo istnieje możliwość podglądu wysłanych wiadomości odnośnie ich zawartości, np. przekazanych treści oraz dat przesłania korespondencji. Dodatkowo, w przypadku niepobrania faktury elektronicznej korygującej przez Klienta, Spółka dysponuje dokumentacją, z której jasno wynika, że Klient - jako nabywca towarów - wie, iż transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej. Takimi dokumentami są przykładowo:

• oświadczenie odstąpienia od umowy lub formularz zwrotu podpisany przez Klienta,

• korespondencja z Klientem, np. korespondencja e-mail, w której Klient wskazuje numer rachunku bankowego do dokonania zwrotu środków lub informuje o potrąceniu kwoty wynikającej z faktury korygującej podczas regulowania innych zobowiązań (czyli np. dokona wymiany zwracanego produktu na inny), o ile numer rachunku nie jest podany w oświadczeniu odstąpienia od umowy lub formularzu zwrotu,

• wyciąg z rachunku bankowego Spółki, zawierający przelewy wychodzące lub potwierdzenie dokonania przelewu, z których to dokumentów wynika, że Spółka zwróciła Klientowi kwotę wynikającą z faktury korygującej,

• zestawienie zwróconych towarów przez Klienta w formie dokumentu magazynowego.

Faktury elektroniczne oraz elektroniczne faktury korygujące, które przekazywane są przez Spółkę na rzecz Klientów wystawiane są każdorazowo zgodnie z art. 106m i art. 106n ustawy o VAT, tj. w sposób zapewniający autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktur elektronicznych oraz elektronicznych faktur korygujących.

Ad 1

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Wnioskodawca zgodnie z art. 106h ust. 3 ustawy prawidłowo postępuje przechowując treści paragonów fiskalnych wyłącznie w formie elektronicznej (tj. w postaci zapisu na informatycznych nośnikach danych) w przypadku dokonania sprzedaży opodatkowanej, zaewidencjonowanej przez Wnioskodawcę na kasie fiskalnej z elektronicznym zapisem kopii, w stosunku do której wystawiona została faktura w formie elektronicznej.

Zgodnie z art. 106h ust. 3 ustawy, w przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.

Wskazać w tym miejscu należy, że ustawa o podatku od towarów i usług reguluje kwestie związane z przechowywaniem faktur. Ponadto, jak wskazano we wcześniej przytoczonych przepisach, paragon dokumentujący sprzedaż do kwoty 450 zł brutto lub 100 euro, zawierający numer NIP nabywcy oraz pozostałe dane wymagane dla faktury z wyłączeniem danych wskazanych w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy, stanowi fakturę uproszczoną, traktowaną jak zwykła faktura.

Tym samym z uwagi na fakt, że w odniesieniu do ww. paragonów stanowiących faktury uproszczone stosuje się wszystkie regulacje odnośnie przechowywania faktur, to skoro Wnioskodawca zapewnieni autentyczność ich pochodzenia, integralność treści i czytelność tych dokumentów, oraz będą one przechowywane w uporządkowany sposób, co zapewnia łatwe ich odszukanie oraz da możliwość na żądanie uprawnionego organu bezzwłocznego dostępu do nich, przy czym w celu ustalenia wiarygodnej ścieżki audytu Wnioskodawca będzie przeprowadzać kontrole biznesowe, to spełnione zostaną przesłanki wynikające z art. 112 i art. 112a ustawy, w zw. z art. 106m ustawy, a w konsekwencji Wnioskodawca będzie miał prawo do przechowywania ww. paragonów stanowiących faktury uproszczone w wersji elektronicznej.

W odniesieniu natomiast do pozostałych paragonów, które nie stanowią faktur uproszczonych, nie mają do nich zastosowania regulacje dotyczące przechowywania faktur, zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług. Zatem z punktu widzenia przepisów ustawy o VAT, nie ma przeciwskazań do elektronicznego przechowywania paragonów, które nie stanowią faktur uproszczonych. W konsekwencji postępowanie Wnioskodawcy, zgodnie z którym wystawi fakturę w formie elektronicznej do paragonu, który następnie będzie przechowywał w wersji elektronicznej, należy uznać za zgodne z art. 106h ust. 3 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do wysyłania Klientom faktur oraz faktur korygujących w formie elektronicznej w sytuacji przechowywania treści paragonów fiskalnych wyłącznie w formie elektronicznej.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy wskazać, że skoro w celu złożenia zamówienia każdy Klient jest zobowiązany do zaakceptowania regulaminu wskazującego, że poprzez jego akceptację Nabywca zgłasza żądanie uzyskania faktury oraz wyraża zgodę na otrzymanie faktury w formacie elektronicznym jako dokumentu potwierdzającego zakup towarów za pośrednictwem strony internetowej Sklepu, to uznać należy, że zostaną spełnione warunki wskazane w art. 106n ust. 1 ustawy i Wnioskodawca ma prawo do wysyłania Klientowi faktur i faktur korygujących w postaci elektronicznej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Ad 3 5

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 10 ustawy - podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Stosownie do treści art. 29a ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Na podstawie art. 29a ust. 14 ustawy, przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Zgodnie z art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy - warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku:

1. eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;
2. dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
3. sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, usług dystrybucji gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
4. gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.

Jak stanowi art. 29a ust. 16 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 15 pkt 4, obniżenie podstawy opodatkowania następuje nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostały łącznie spełnione przesłanki określone w ust. 15 pkt 4.

Zatem jak wynika z literalnej wykładni cytowanego wyżej art. 29a ust. 13 ustawy, warunkiem obniżenia przez sprzedawcę kwoty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego na podstawie wystawionej faktury korygującej jest posiadanie potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługi (z wyjątkiem przypadków wymienionych w art. 29a ust. 15 ustawy).

Z powołanych przepisów wynika, że wystawienie faktury korygującej wielkość sprzedaży wiąże się również z uprawnieniem do korekty podstawy opodatkowania. Wynika to wprost z ww. art. 29a ust. 10 ustawy, na podstawie którego podstawę opodatkowania obniża się o wartość zwróconych towarów. Jednakże korekty nie dokonuje się automatycznie, ale na ściśle określonych zasadach wynikających z art. 29a ust. 13-16 ustawy. Mianowicie obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Podatnik korekty dokonuje w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą. Ustawodawca bezwzględnie uzależnił prawo podatnika do obniżenia podstawy opodatkowania od posiadania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę.

Jednocześnie ustawodawca nie sprecyzował w jakiej formie nabywca ma dokonać potwierdzenia odbioru faktury korygującej. Udokumentowanie otrzymania przez nabywcę faktury korygującej może być dokonane w dowolnej formie, np. poprzez zwrotne potwierdzenie odbioru przesyłki pocztowej, w formie listu poleconego, przesyłki zawierającej fakturę korygującą, odrębne pisemne potwierdzenie otrzymania faktury korygującej, przesłanie zwrotne kopii podpisanej faktury korygującej. Forma może dotyczyć tradycyjnej przesyłki lub elektronicznej. W przypadku formy elektronicznej potwierdzenie może przybrać formę różnego rodzaju komunikatu zwrotnego (również automatycznego), odpowiedzi mailowej (również w odpowiedzi na zapytanie wysłane przez podatnika mailem). W celu uzyskania potwierdzenia można wykorzystać fax lub telefon (rozmowa telefoniczna, sms, mms). Skoro żaden przepis nie określa specjalnej formy, w jakiej potwierdzenie odbioru faktury korygującej byłoby wymagane, wykorzystać należy wszelkie dostępne środki komunikacji w celu uzyskania dowodu doręczenia faktury korygującej. Istotne jest, aby sprzedawca towarów lub usług, dla celów rozliczenia podatku należnego od sprzedaży, posiadał informację, z której jednoznacznie by wynikało, że nabywca otrzymał fakturę korygującą sprzedaż.

Należy podkreślić, że potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym obniżkom podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku u dostawcy. Uregulowanie zawarte w art. 29a ust. 13 ustawy, ma na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i tym samym kwoty podatku należnego u sprzedawcy, nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym u nabywcy (podatnika). Oznacza to, że faktura korygująca powinna dotrzeć do nabywcy, a nabywca powinien potwierdzić ten fakt, by wystawca miał możliwość obniżenia podatku należnego w związku z wystawieniem tej faktury. Dopiero posiadanie takiego potwierdzenia uprawnia sprzedawcę do stosownego obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w rozliczeniu za dany okres rozliczeniowy, w którym otrzyma potwierdzenie odbioru faktury przez nabywcę.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca dokonuje sprzedaży zarówno na rzecz podatników, dla których sprzedaż dokumentowana jest fakturą, jak i osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych, dla których sprzedaż Wnioskodawca ma obowiązek udokumentować paragonem i dodatkowo fakturą na żądanie tych osób. Ponieważ Wnioskodawca całość sprzedaży (na rzecz podatników i niepodatników) dokumentuje wystawianymi fakturami, to w odniesieniu do tych drugich, Wnioskodawca również powinien posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej w celu obniżenia podstawy opodatkowania z faktury, której dotyczy korekta. Zatem z uwagi na stosowany przez Spółkę sposób dokumentacji realizowanej sprzedaży, także w odniesieniu do transakcji dotyczących osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych Wnioskodawcę obowiązują przedmiotowe przepisy.

Konieczność posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej potwierdził Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 26 stycznia 2012 r. w sprawie C-588/10 Kraft Food Polska S.A. W wyroku tym Trybunał orzekł, że wymóg polegający na uzależnieniu obniżenia podstawy opodatkowania wynikającej z pierwotnej faktury od posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania korekty faktury doręczonego przez nabywcę towarów lub usług mieści się w pojęciu warunków, o których mowa w art. 90 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.). Zasady neutralności podatku od wartości dodanej oraz proporcjonalności co do zasady nie sprzeciwiają się takiemu wymogowi. Jednocześnie Trybunał w niniejszym wyroku uznał, że jeżeli uzyskanie przez podatnika, będącego dostawcą towarów lub usług, tego rodzaju potwierdzenia jest w rozsądnym terminie niemożliwe lub nadmiernie utrudnione, to nie można mu odmówić wykazania przed organami podatkowymi danego państwa członkowskiego przy użyciu innych środków, po pierwsze, że dochował on należytej staranności w okolicznościach danej sprawy celem upewnienia się, że nabywca towarów lub usług jest w posiadaniu korekty faktury i że zapoznał się z nią oraz, po drugie, że dana transakcja została w rzeczywistości zrealizowana na warunkach określonych w owej korekcie faktury.

Zatem z wniosków płynących z przytoczonego orzeczenia wyraźnie wynika, że podatnik powinien podejmować działania mające na celu uzyskanie potwierdzenia odbioru przez nabywcę faktury korygującej. Obniżenie podatku należnego bez posiadania stosownego potwierdzenia jest bowiem możliwe jedynie w przypadku, gdy uzyskanie takiego potwierdzenia w rozsądnym terminie jest niemożliwe lub nadmiernie utrudnione. W takiej sytuacji podatnik musi posiadać dokumentację potwierdzającą próbę doręczenia faktury korygującej oraz wykazać, że rzeczywiście doszło do obniżenia podstawy opodatkowania oraz że dochował należytej staranności celem upewnienia się, że nabywca jest w posiadaniu korekty faktury i że się z nią zapoznał.

TSUE wyraził również pogląd, że wskazane przepisy Dyrektywy nie precyzują warunków ani obowiązków, które mogą nałożyć państwa członkowskie. Państwa członkowskie mają swobodę w doborze formalności, które muszą zostać spełnione przez podatników względem organu podatkowego celem obniżenia podstawy opodatkowania. Jednakże TSUE podkreślił, że wprowadzony wymóg nie może naruszać podstawowej zasady, według której podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane. Dlatego też jak podkreślił TSUE wprowadzone odstępstwo jest dopuszczalne jedynie w granicach tego, co jest bezwzględnie konieczne dla zapobieżenia oszustwom podatkowym i unikaniu opodatkowania.

Dodać należy, że krajowy ustawodawca dopuścił możliwość braku posiadania przez podatnika potwierdzenia doręczenia faktury korygującej wyłącznie w szczególnym przypadku i po spełnieniu konkretnych warunków. Warunki te zostały kolejno wymienione w art. 29a ust. 15 ustawy i powinny być spełnione łącznie:

1. próba doręczenia faktury korygującej,
2. udokumentowanie ww. próby doręczenia,
3. posiadanie dokumentacji, z której wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z fakturą korygującą.

Powołany przepis nie odnosi się do możliwości czy też sposobów wysyłania faktury korygującej. Przepis dotyczy podejmowania czynności w celu doręczenia faktury korygującej, tj. wykorzystania wszelkich możliwych sposobów na to, żeby nabywca dowiedział się o istnieniu faktury korygującej potwierdzającej np. zmniejszenie podstawy opodatkowania (sprzedaż). Zatem podatnik zobowiązany jest podejmować próby w celu przedłożenia (nie tylko wysłania) nabywcy faktury korygującej. Poza tym przepis nie poprzestaje na próbie doręczenia, ale wymaga od podatnika posiadania dowodu na podejmowanie takich prób. Wobec tego podatnik jest zobowiązany udowodnić podejmowane próby doręczenia. Dopiero kolejna, trzecia wymieniona przesłanka umożliwiająca obniżenie podstawy opodatkowania dotyczy posiadania wszelkiej dokumentacji, z której można łącznie wywnioskować wiedzę nabywcy o ostatecznej transakcji.

W takiej sytuacji podatnik powinien dołożyć wszelkich starań, aby umożliwić dostęp nabywcy do faktury korygującej, w rezultacie czego, nabywca uzyska możliwość zapoznania się z jej treścią. Skoro w przypadku korekt faktur dostarczanych za pośrednictwem tradycyjnej poczty akceptowalną formą udokumentowania dostarczenia przesyłki jest zwrotne potwierdzenie odbioru, nie można odmówić takiej mocy dowodowej otrzymanej informacji o dostarczeniu do kontrahenta faktury korekty drogą mailową (chociażby potwierdzenie automatyczne z serwera nabywcy). Niezależnie od formy otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej, dotyczyć ono powinno konkretnej faktury korygującej.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w przypadku faktur korygujących in minus, wystawionych w formacie elektronicznym i umieszczanych na serwerze dostępnym dla Spółki, do których będzie przekierowywał link zamieszczany w wiadomościach elektronicznych przesyłanych do Klienta przez Wnioskodawcę na zasadach określonych w szczególności w regulaminie Sklepu internetowego, za potwierdzenie otrzymania takich faktur przez Klienta może być uznana informacja pobrana z serwera Spółki o użyciu linku otrzymanego od Spółki i pobraniu pliku zawierającego elektroniczną fakturę korygującą, a tym samym czy za moment uzyskania potwierdzenia otrzymania takich faktur elektronicznych korygujących przez Klienta może być uznawana przez Wnioskodawcę chwila, w której Klient użyje ww. linku i efektywnie pobierze fakturę elektroniczną korygującą z serwera Spółki.

Jak już zostało wskazane, ustawodawca nie wymienił konkretnych form potwierdzenia odbioru faktury korygującej. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że Nabywca w celu złożenia zamówienia musi najpierw zaakceptować regulamin, poprzez akceptację którego zgłasza żądanie uzyskania faktury i wyraża zgodę na otrzymanie faktury (w tym faktur korygujących in minus) w wersji elektronicznej. Wnioskodawca będzie w posiadaniu informacji pobranej z serwera o użyciu przez Nabywcę linku i pobraniu pliku zawierającego fakturę korygującą.

Z uwagi zatem na powołane w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, że otrzymanie przez Wnioskodawcę z serwera dostępnego dla Spółki informacji potwierdzającej użycie przez Klienta linku i pobraniu dostępnej na nim faktury korygującej, spełni warunek posiadania przez Wnioskodawcę potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez Nabywcę. Momentem otrzymania elektronicznej faktury korygującej przez Klienta jest moment, w którym faktura ta staje się w jakikolwiek sposób dla niego dostępna, w rezultacie czego, uzyskuje on możliwość zapoznania się z jej treścią. Zatem, uzyskanie przez Wnioskodawcę wiedzy na temat tej okoliczności (w jakiejkolwiek formie) uznać należy za posiadanie przez niego potwierdzenia, o którym mowa w art. 29a ust. 13 i ust. 14 ustawy.

W konsekwencji należy stwierdzić, że w sytuacji gdy Wnioskodawca uzyska potwierdzenie doręczenia faktury korygującej do Nabywcy uzyskanie potwierdzenia z serwera, o użyciu linku na którym umieszczona jest faktura korygująca wysyłana do Klienta, a tym samym zapoznaniu się z załączoną fakturą korygującą (in minus) przez Klienta - to ma prawo do obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego, zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy, tj. Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do dokonania tego obniżenia w rozliczeniu za okres, w którym dojdzie do doręczenia faktury korygującej do Klienta (o ile przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten okres Wnioskodawca uzyska ww. potwierdzenie), bądź w rozliczeniu za okres, w którym Wnioskodawca otrzyma ww. potwierdzenie, jeśli wpłynie ono do Wnioskodawcy już po terminie złożenia deklaracji podatkowej, w której doszło do doręczenia przedmiotowej faktury.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 uznano za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również prawa do obniżenia podstawy opodatkowania w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, gdy Spółka nie otrzyma potwierdzenia z serwera Spółki o użyciu linku oraz pobraniu pliku zawierającego elektroniczną fakturę korygującą ani też potwierdzenia odebrania wiadomości e-mail zawierającą elektroniczną fakturę korygującą przez Klienta oraz momentu w którym może dokonać tego obniżenia.

Wskazać w tym miejscu należy, że w świetle orzeczenia TSUE posiadanie odbioru faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługi należy traktować (w przypadku, gdy uzyskanie takiego rodzaju potwierdzenia jest niemożliwe lub nadmiernie utrudnione) na równi, z dysponowaniem informacjami potwierdzającymi okoliczności, że nabywca zapoznał się z treścią faktury korygującej odzwierciedlającej faktyczny przebieg zdarzeń gospodarczych.

W sytuacji przedstawionej we wniosku, Wnioskodawca poweźmie szereg czynności w celu upewnienia się, iż nabywca zapoznał się z treścią faktury korygującej i wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w takiej fakturze korygującej. Spółka podejmuje próbę ponownego doręczenia faktury korygującej, tj. wysyła ponowny e-mail z linkiem do Klienta lub wysyła odrębną wiadomość e-mail, gdzie elektroniczna faktura korygująca jest dodawana jako załącznik i jest wysyłana na adres poczty elektronicznej wskazanej przez Klienta ze skrzynki poczty elektronicznej Spółki. Jak wskazano w opisie sprawy, fakt, że Wnioskodawca podejmuje próbę doręczenia faktury korygującej, wynika bezpośrednio z historii korespondencji zawartej w systemie obsługującym komunikację z Klientami. Dodatkowo, w przypadku niepobrania faktury elektronicznej korygującej przez Klienta, Spółka dysponuje dokumentacją, z której jasno wynika, że Klient - jako nabywca towarów - wie, iż transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej. Takimi dokumentami są przykładowo:

• oświadczenie odstąpienia od umowy lub formularz zwrotu podpisany przez Klienta,

• korespondencja z Klientem, np. korespondencja e-mail, w której Klient wskazuje numer rachunku bankowego do dokonania zwrotu środków lub informuje o potrąceniu kwoty wynikającej z faktury korygującej podczas regulowania innych zobowiązań (czyli np. dokona wymiany zwracanego produktu na inny), o ile numer rachunku nie jest podany w oświadczeniu odstąpienia od umowy lub formularzu zwrotu,

• wyciąg z rachunku bankowego Spółki, zawierający przelewy wychodzące lub potwierdzenie dokonania przelewu, z których to dokumentów wynika, że Spółka zwróciła Klientowi kwotę wynikającą z faktury korygującej,

• zestawienie zwróconych towarów przez Klienta w formie dokumentu magazynowego.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji gdy łącznie są spełnione przesłanki tj. Wnioskodawca pomimo podejmowanych prób nie jest w posiadaniu potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez Klienta, lecz dysponuje informacjami i dowodami potwierdzającymi okoliczności, że nabywca zapoznał się z treścią faktury korygującej w postaci: posiadania wyciągu z rachunku bankowego potwierdzającego dokonanie zwrotu środków pieniężnych określonych w fakturze korygującej na rachunek bankowy wskazany przez Klienta, posiadania w swojej dokumentacji korespondencji e-mail z Klientem oraz zestawienia zwróconych towarów w postaci dokumentu magazynowego, to uznać należy, że zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy, skutkujące uznaniem, że Klienci Wnioskodawcy mają wiedzę, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.

Tym samym należy stwierdzić, że w sytuacji wystawienia przez Wnioskodawcę faktury korygującej do faktury pierwotnej dokumentującej transakcję, w wyżej przedstawionych okolicznościach, Wnioskodawca jest uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego o kwoty wynikające z wystawionej faktury korygującej.

Wnioskodawca może dokonać tego obniżenia zgodnie z art. 29a ust. 16 ustawy, tj. za okres rozliczeniowy, w którym będzie w posiadaniu dokumentów, z których wynika, iż Klient wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 i 5 wniosku należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej