Temat interpretacji

Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację zadania inwestycyjnego

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2020 r. (data wpływu 10 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację zadania inwestycyjnego pn. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację zadania inwestycyjnego pn. .

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gminie została przyznana dotacja na realizację zadania inwestycyjnego pn. (). Przedmiotem projektu jest budowa sieci kanalizacji sanitarnej tłocznej i grawitacyjnej z główną przepompownią ścieków oraz przydomowymi przepompowniami ścieków w miejscowościach () z przesyłem do istniejącej kanalizacji sanitarnej grawitacyjnej w () i dalej do oczyszczalni ścieków znajdującej się w ().

Projektowana sieć kanalizacji sanitarnej tłocznej będzie odbierać ścieki bytowo - gospodarcze mieszkańców ww. miejscowości. Ścieki z budynków będą odprowadzane do projektowanych przydomowych przepompowni ścieków poprzez przykanaliki grawitacyjne PVC 160 mm, a następnie będą transportowane do projektowanej sieci kanalizacji sanitarnej tłocznej. Planowane przedsięwzięcie jest inwestycją o charakterze liniowym. Rurociągi będą przebiegać po terenach zabudowanych, gruntach rolnych, przez drogę powiatową i drogi gminne. Przy każdym budynku zaprojektowano przydomową przepompownię ścieków z orurowaniem, pompą zatapialną oraz skrzynkę sterowniczą umieszczoną na ścianie budynku. Każda przepompownia wyposażona będzie we właz żeliwny o odpowiedniej klasie nośności.

Na terenie szkoły w zaprojektowano główną przepompownię ścieków, która będzie zbierała ścieki bytowo - gospodarcze ze szkoły oraz z miejscowości . Dalej ścieki z głównej przepompowni ścieków będą odprowadzane do istniejącej sieci kanalizacji sanitarnej w , skąd trafią do gminnej oczyszczalni ścieków w miejscowości .

Powierzchnia/wielkość zabudowy projektowanych obiektów lub wielkość obiektów:

• Główna sieć kanalizacji sanitarnej - tłoczna:
  • PE &50-2576,5 m,
  • PE &63-2279,0 m,
  • PE &75 - 937,7 m,
  • PE &90-354,0 m,
  • PE &110 - 5326,7 m,
• Poboczna sieci kanalizacji sanitarnej - tłoczna:
  • PE &40 - 2466,7 m,
  • przepompownie przydomowe - 93 szt.,
  • studnie rozprężne - 2 szt.,
• Sieci kanalizacji sanitarnej - grawitacja:
  • PVC &160-469,6 m,
  • studnie rewizyjne DN1000 - 11 szt.

Dodatkowo w ramach przedmiotowej inwestycji wyremontowane zostaną przyłącza wodociągowe w miejscowości . Istniejące skorodowane przyłącza stalowe zostaną zastąpione nowymi z materiałami PE o średnicach &32 lub &40. Poza tym wymianie podlegać będą także hydranty naziemne DN80.

Gmina nie będzie wykonywała żadnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT związanych z obiektami wybudowanymi lub wyremontowanymi w ramach projektu.

Remontowana infrastruktura wodociągowa obecnie jest zarządzana przez Zakład () Sp. z o.o. w (Gmina posiada 100 % udziałów w spółce), która realizuje w imieniu Gminy zadania z zakresu gospodarki komunalnej.

Gmina w ramach wykonywania swoich zadań statutowych przekaże wybudowaną w ramach projektu sieć kanalizacyjną Zakładowi () Sp. z o.o. w w nieodpłatne używanie. Sieć kanalizacyjna będzie zarządzana przez Zakład () Sp. z o.o. w (), która wykonuje czynności opodatkowane związane z przyjmowaniem i rozliczaniem opłat za odbiór ścieków. Przekazane środki trwałe w postaci infrastruktury kanalizacyjnej nadal będą własnością Gminy. Efekt projektu nie będzie generował dla Gminy sprzedaży opodatkowanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina realizując zadanie inwestycyjne pn. () będzie mogła odzyskać podatek od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy Gmina nie posiada prawnej możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT poniesionego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. ().

Prawo do odliczenia podatku VAT przysługuje beneficjentowi, jeśli spełnione są następujące warunki:

• beneficjent jest podatnikiem podatku VAT,

• zakupione przez beneficjenta towary lub usługi wykorzystywane są przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych.

O ile pierwszy warunek jest spełniony - Gmina jest podatnikiem podatku VAT, to drugi warunek nie ma zastosowania w przypadku analizowanego projektu.

Gmina nie będzie wykonywała żadnych czynności opodatkowanych związanych z realizowanym projektem, a co za tym idzie nie ma możliwości odzyskania podatku VAT.

Skoro wydatki poniesione przez Gminę w związku z realizacją Projektu nie mają / nie będę miały związku z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT to warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest / nie będzie spełniony.

W związku z powyższym, Gmina nie ma / nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji Projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów
i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

W myśl art. 9 ust. 1 cytowanej ustawy w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi. Z kolei zgodnie z art. 9 ust. 2 i 2a tejże ustawy gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie, a nadto mogą zarządzać nieruchomościami mieszkalnymi nienależącymi do gminnego zasobu nieruchomości w formach określonych w ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 712 i 2020). Formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa (art. 9 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

W świetle art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi mieć miejsce brak związku świadczonych usług z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Niedopełnienie warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawcy - Gminie została przyznana dotacja na realizację zadania inwestycyjnego pn. . Przedmiotem projektu jest budowa sieci kanalizacji sanitarnej tłocznej i grawitacyjnej z główną przepompownią ścieków oraz przydomowymi przepompowniami ścieków w miejscowościach z przesyłem do istniejącej kanalizacji sanitarnej grawitacyjnej w i dalej do oczyszczalni ścieków znajdującej się w .

Projektowana sieć kanalizacji sanitarnej tłocznej będzie odbierać ścieki bytowo - gospodarcze mieszkańców ww. miejscowości. Ścieki z budynków będą odprowadzane do projektowanych przydomowych przepompowni ścieków poprzez przykanaliki grawitacyjne PVC &160 mm, a następnie będą transportowane do projektowanej sieci kanalizacji sanitarnej tłocznej. Planowane przedsięwzięcie jest inwestycją o charakterze liniowym. Rurociągi będą przebiegać po terenach zabudowanych, gruntach rolnych, przez drogę powiatową i drogi gminne. Przy każdym budynku zaprojektowano przydomową przepompownię ścieków z orurowaniem, pompą zatapialną oraz skrzynkę sterowniczą umieszczoną na ścianie budynku. Każda przepompowania wyposażona będzie we właz żeliwny o odpowiedniej klasie nośności.

Na terenie szkoły w () zaprojektowano główną przepompownię ścieków, która będzie zbierała ścieki bytowo - gospodarcze ze szkoły oraz z miejscowości (). Dalej ścieki z głównej przepompowni ścieków będą odprowadzane do istniejącej sieci kanalizacji sanitarnej w (), skąd trafią do gminnej oczyszczalni ścieków w miejscowości ().

Dodatkowo w ramach przedmiotowej inwestycji wyremontowane zostaną przyłącza wodociągowe w miejscowości .

Gmina nie będzie wykonywała żadnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT związanych z obiektami wybudowanymi lub wyremontowanymi w ramach projektu.

Remontowana infrastruktura wodociągowa obecnie jest zarządzana przez Zakład () Sp. z o.o. w (Gmina posiada 100 % udziałów w spółce), która realizuje w imieniu Gminy zadania z zakresu gospodarki komunalnej.

Gmina w ramach wykonywania swoich zadań statutowych przekaże wybudowaną w ramach projektu sieć kanalizacyjną Zakładowi () Sp. z o.o. w w nieodpłatne używanie. Sieć kanalizacyjna będzie zarządzana przez Zakład () Sp. z o.o. w , która wykonuje czynności opodatkowane związane z przyjmowaniem i rozliczaniem opłat za odbiór ścieków. Przekazane środki trwałe w postaci infrastruktury kanalizacyjnej nadal będą własnością Gminy . Efekt projektu nie będzie generował dla Gminy sprzedaży opodatkowanej.

Wątpliwości Gminy dotyczą prawa do odliczenia i zwrotu podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację zadania inwestycyjnego pn. .

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że świadczenie polegające na nieodpłatnym przekazaniu infrastruktury Zakładowi () Sp. z o.o. w użytkowanie odbywa się w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością, tj. w ramach wykonywania zadań publicznych o charakterze gminnym.

Zatem, należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie mienia, powstałego w wyniku realizacji projektu, na rzecz Spółki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ jak wynika z okoliczności sprawy wybudowana przez Gminę infrastruktura kanalizacyjna nie służy Gminie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Remontowana infrastruktura wodociągowa obecnie jest zarządzana przez Zakład () Sp. z o.o. w (Gmina posiada 100 % udziałów w spółce), która realizuje w imieniu Gminy zadania z zakresu gospodarki komunalnej. Gmina w ramach wykonywania swoich zadań statutowych przekaże wybudowaną w ramach projektu sieć kanalizacyjną Zakładowi () Sp. z o.o. w nieodpłatne używanie. Sieć kanalizacyjna będzie zarządzana przez Zakład () Sp. z o.o. w , która wykonuje czynności opodatkowane związane z przyjmowaniem i rozliczaniem opłat za odbiór ścieków. Efekt projektu nie będzie generował dla Gminy sprzedaży opodatkowanej.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację zadania inwestycyjnego pn. .

W konsekwencji Gminie nie przysługuje także prawo do zwrotu podatku na podstawie art. 87 ustawy o VAT.

Tym samym, oceniając stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej