Obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego związanego z zaliczką na zakup lokalu z powodu odstąpienia od umowy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 listopada 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 21 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego związanego z zaliczką na zakup lokalu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

1 czerwca 2019 r. dokonał Pan zgłoszenia do podatku od towarów i usług, jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Zgłoszenia dokonał Pan z zamiarem odliczenia VAT naliczonego od zakupu inwestycji, której budowa miała nastąpić. Inwestycja dotyczyła budowy akademika dla studentów. Po zakończeniu budowy i odbiorze budynku, miał Pan czerpać korzyści z wynajmu pokoju numer 1, którego miał Pan być właścicielem.

Wyjaśnił Pan: Zgodnie z umową operatorską inwestycji pod nazwą (…) dla lokalu nr 1 zawartą 27 marca 2019 r. prowadzona była inwestycja budowlana budynku z przeznaczeniem na świadczenie usług zakwaterowania oraz najmu lokali niemieszkalnych o innym przeznaczeniu na rzecz osób trzecich, jak również inne usługi towarzyszące usługom zakwaterowania oraz najmu. Jako Inwestor miał Pan dzierżawić nabyty lokal oraz ponosić wszelkie koszty związane z utrzymaniem lokalu z zamiarem najmu wspomnianego lokalu. Na podstawie opłaconych faktur dokumentujących wpłatę zaliczki na poczet budowy inwestycji (akademik) w deklaracji za czerwiec 2019 r. dokonał Pan odliczenia VAT naliczonego w kwocie (…). W pozostałych miesiącach składał Pan zerowe deklaracje VAT. Z posiadanych informacji inwestycja nie dobiegła końca, a 18 października 2022 r. otrzymał Pan zawiadomienie o ogłoszeniu upadłości spółki. W związku z brakiem wykazywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz powyżej przytoczoną sytuacją, jest Pan zobligowany do wyrejestrowania z podatku VAT.

Pytania

Jak powinien Pan zachować się w przytoczonej sytuacji: czy powinien Pan dokonać zwrotu odliczonej w czerwcu 2019 r. kwoty VAT naliczonego? Jeżeli tak, to w jakiej wysokości oraz w której deklaracji powinien Pan dokonać zwrotu?

Pana stanowisko w sprawie

Prawo do odliczania podatku VAT naliczonego przysługuje przede wszystkim w zakresie, w jakim towary i usługi nabywane przez podatników wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych (zob. art. 86 ust. 1 ustawy o VAT). Co prawda przepis ten sformułowany jest w czasie teraźniejszym, lecz nie ulega wątpliwości, że dotyczy również przyszłości. W konsekwencji prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje również w zakresie, w jakim towary i usługi nabywane przez podatników mają być (według zamiarów podatników) wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Uzasadnienie

W świetle powyższego, z prawa do odliczenia mogą korzystać między innymi podatnicy, którzy dokonują zakupów towarów i usług w związku z przygotowaniami do rozpoczęcia działalności gospodarczej, polegającymi na wykonywaniu czynności opodatkowanych (zob. przykładowo wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 14 lutego 1985 r. w sprawie 268/83 oraz z 21 marca 2000 r. w sprawie C-110/98). Z tego względu, zdaniem Pana, przysługiwało Panu prawo do odliczenia VAT z faktury dokumentującej wpłaconą na poczet wskazanej inwestycji zaliczkę.

Wskazać Pan pragnie jednocześnie, że w świetle przepisów art. 91 ustawy o VAT przyjmuje się, iż zaniechanie inwestycji skutkuje, co do zasady, koniecznością skorygowania podatku odliczonego przy nabyciu towarów i usług jej dotyczących. Nie jest to jednak zasada bezwzględnie obowiązująca. Jak wynika z wyroku Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95, jeżeli inwestycja została zaniechana ze względu na okoliczności pozostające poza kontrolą podatnika, nie ma on obowiązku korygowania odliczonego podatku. Takie też stanowisko reprezentują polskie sądy administracyjne (zob. przykładowo wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 sierpnia 2010 r. - sygn. I FSK 1067/09 czy wyrok Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Krakowie z 8 lutego 2012 – sygn. I SA/Kr 1842/11).

Uznać według Pana należy, że podobnie rzecz się ma w przypadkach, gdy nie dochodzi do nabycia zaliczkowanego towaru lub usługi.

W konsekwencji uważa Pan, że w przedstawionej sytuacji nie ma Pan obowiązku korygowania (a w konsekwencji zwracania) odliczonego na podstawie faktury zaliczkowej podatku VAT. Zdaniem Pana, niedokonanie zakupu przedmiotowego budynku wynika z okoliczności, które pozostają poza Pana kontrolą.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z treści cytowanego wyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, iż celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, pełni ona bowiem szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług czy też otrzymania zaliczki, co oznacza, że nie można uznać za prawidłową faktury, gdy nie wskazuje ona zaistniałego zdarzenia gospodarczego.

Należy mieć także na względzie, że otrzymanie przez podatnika części należności nie są samodzielną czynnością ani zdarzeniem opodatkowanym. Pomiędzy otrzymaniem przez podatnika tej należności a czynnością opodatkowaną (dostawą towarów lub wykonaniem usługi) musi istnieć bezpośredni związek.

Część należności musi bowiem stanowić wynagrodzenie związane z wykonaniem czynności, za którą jest należna. W innym przypadku sam transfer pieniędzy – następujący bez związku z przyszłą czynnością opodatkowaną, na poczet której jest dokonywany – pozostaje obojętny na gruncie podatku VAT (nie stanowi opodatkowanej zaliczki, przedpłaty, raty itp.).

W przypadku odstąpienia od zrealizowania transakcji, na poczet której uiszczono zaliczkę, istotne znaczenie ma fakt, że w następstwie tego odstąpienia ostatecznie nie dochodzi do czynności opodatkowanej na poczet której płatność (zaliczka) została przyjęta.

Odstąpienie od umowy powoduje, że przedmiot opodatkowania (dla którego przyjęta płatność była częścią podstawy opodatkowania) nie zaistnieje. Nie ma więc czego obejmować opodatkowaniem. Tym samym, w przypadku odstąpienia od umowy na zakup towaru (np. lokalu), nie dochodzi do odpłatnej dostawy tego towaru (czynności podlegającej opodatkowaniu).

Konsekwencją powyższego jest brak powstania obowiązku podatkowego od zaliczki. Nie ma bowiem przedmiotu podatku (czynności podlegającej opodatkowaniu), od którego obowiązek podatkowy miałby powstać.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Stosownie do art. 91 ust. 7 ustawy:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Zgodnie z art. 91 ust. 7a ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Na podstawie art. 91 ust. 7b ustawy:

W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

W myśl art. 91 ust. 7d ustawy:

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Z opisu sprawy wynika, że w związku z zamiarem czerpania korzyści z wynajmu lokalu - pokoju numer 1, którego miał Pan zostać właścicielem, 1 czerwca 2019 r. dokonał Pan zgłoszenia do podatku od towarów i usług, jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Chciał Pan dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupu inwestycji (akademika dla studentów), której budowa miała nastąpić.

Zgodnie z zawartą 27 marca 2019 r. umową operatorską inwestycji pod nazwą (…) dla lokalu nr 1 prowadzona była inwestycja budowlana budynku z przeznaczeniem na świadczenie usług zakwaterowania oraz najmu lokali niemieszkalnych o innym przeznaczeniu na rzecz osób trzecich, jak również inne usługi towarzyszące usługom zakwaterowania oraz najmu. Jako Inwestor miał Pan dzierżawić nabyty lokal oraz ponosić wszelkie koszty związane z utrzymaniem lokalu z zamiarem najmu wspomnianego lokalu.

Na podstawie opłaconych faktur dokumentujących wpłatę zaliczki na poczet budowy inwestycji (akademik) w deklaracji za miesiąc czerwiec 2019 roku dokonał Pan odliczenia VAT naliczonego w kwocie (…). W pozostałych miesiącach składał Pan zerowe deklaracje VAT. Inwestycja nie dobiegła jednak końca, a 18 października 2022 r. otrzymał Pan zawiadomienie o ogłoszeniu upadłości spółki.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii czy w opisanej sytuacji ma Pan obowiązek dokonania zwrotu odliczonej kwoty podatku VAT naliczonego, wynikającej z opłaconych faktur dokumentujących wpłatę zaliczki na poczet budowy inwestycji (akademika).

W odniesieniu do okoliczności sprawy przedstawionej we wniosku należy przede wszystkim zwrócić uwagę, że pomimo podpisania umowy na zakup lokalu nr 1 oraz wpłacenia przez Pana zaliczki na poczet przyszłej dostawy, do dostawy tej nie doszło, a więc transakcja nie została zrealizowana przez strony, które zawarły umowę na jej wykonanie.

W przypadku niezrealizowania transakcji, na poczet której uiszczono zaliczkę, istotne znaczenie ma fakt, że ostatecznie nie dochodzi do czynności opodatkowanej na poczet której płatność (zaliczka) została przyjęta, tym samym, przedmiot opodatkowania (dla którego przyjęta płatność była częścią podstawy opodatkowania) nie zaistnieje.

Odnosząc się do kwestii objętej zakresem postawionego we wniosku pytania zasadnym jest odwołanie się do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w szczególności wyroku z 13 marca 2014 r. w sprawie C-107/13, w którym Trybunał wskazał, że: „W odniesieniu do powstania ewentualnego obowiązku korekty dokonanego odliczenia naliczonego podatku VAT, art. 185 ust. 1 dyrektywy 2006/112 ustanawia zasadę, zgodnie z którą taka korekta jest dokonywana w szczególności w przypadku, gdy po złożeniu deklaracji podatku VAT nastąpi zmiana czynników uwzględnianych przy określaniu kwoty odliczenia” (pkt 51).

Oceniając sytuację będącą przedmiotem postępowania, z której wynika, że dostawa towaru (lokalu), na podstawie której podatnik zapłacił zaliczkę, nie zostanie wykonana, TSUE doszedł do wniosku, „…że zmiana czynników branych pod uwagę w celu ustalenia kwoty rzeczonego odliczenia nastąpiła zatem po sporządzeniu deklaracji podatku VAT. W takiej sytuacji administracja podatkowa może więc żądać korekty podatku VAT odliczonego przez podatnika” (pkt 52).

TSUE wskazał ponadto, że „Wniosku tego nie może podważyć okoliczność, że podatek VAT należny od dostawcy sam w sobie nie został objęty korektą” (pkt 53).

Reasumując w ww. wyroku C-107/13 TSUE stwierdził, że „Artykuł 65, art. 90 ust. 1, art. 168 lit. a), art. 185 ust. 1 i art. 193 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że wymagają one korekty odliczenia podatku od wartości dodanej dokonanego przez odbiorcę faktury wystawionej na zapłatę zaliczki dotyczącej dostawy towarów, jeżeli w okolicznościach takich jak w postępowaniu głównym dostawa ta nie została ostatecznie wykonana, mimo że dostawca pozostał zobowiązany do zapłaty tego podatku i nie zwrócił zaliczki”.

Z powyższego orzeczenia wynika zatem, że nabywca zobowiązany jest do dokonania korekty odliczenia podatku naliczonego z tytułu zapłaconej zaliczki niezależnie od tego czy otrzymał zwrot tej zaliczki i czy została wystawiona na tą okoliczność faktura korygująca, jeżeli po wpłaceniu zaliczki okaże się, że dostawa nie zostanie ostatecznie zrealizowana.

Zatem, skoro w okolicznościach niniejszej sprawy w związku z wcześniej podjętymi czynnościami, zmierzającymi do realizacji podlegającej opodatkowaniu dostawy towarów, zgodnie z obowiązującymi przepisami dokonał Pan odliczenia podatku naliczonego, stwierdzić należy, że zobowiązany Pan będzie do skorygowania podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zaliczkę na poczet dostawy lokalu, która to dostawa nie została zrealizowana. Odstąpienie od umowy należy bowiem uznać, zgodnie z art. 91 ust. 7d ustawy, za zmianę prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Korekty pełnej kwoty odliczonego podatku VAT naliczonego, udokumentowanej fakturami dokumentującymi wpłatę przez Pana zaliczki na poczet budowy inwestycji (akademik) powinien Pan dokonać w części deklaracyjnej pliku JPK_VAT z deklaracją składanego za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła lub wystąpi zmiana prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, czyli w momencie odstąpienia (lub rozwiązania) zawartej z wykonawcą inwestycji (spółką) umowy.

W związku z powyższym, oceniając Pana stanowisko, należało uznać je za nieprawidłowe.

Nawiązując natomiast do powołanych przez Pana we wniosku wyroków TSUE z 14 lutego 1985 r. w sprawie 268/83, z 21 marca 2000 r. w sprawie C-110/98 oraz z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95, jak również wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 sierpnia 2010 r. - sygn. I FSK 1067/09 czy wyroku Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Krakowie z 8 lutego 2012 – sygn. I SA/Kr 1842/11, wskazać należy, że ww. orzeczenia dotyczą korekty odliczenia w innym stanie faktycznym tj. w przypadku nabycia towarów lub usług związanych z inwestycją służącą czynnościom opodatkowanym, która z przyczyn niezależnych od nabywcy została zaniechana. Natomiast w niniejszej sprawie w ogóle nie doszło do nabycia towaru (lokalu – pokoju w akademiku studenckim).

Tym samym, w opisanej przez Pana sytuacji, korekta odliczenia nie jest związana z tym, że w wyniku zaniechania inwestycji nie wykorzysta Pan, jako podatnik, nabytego towaru do czynności opodatkowanych, lecz jest związana z tym, że w ostateczności nie nabył i nie nabędzie Pan towaru, który służyłby takim czynnościom.

Dodatkowe informacje

Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, tj. obowiązek dokonania korekty podatku VAT naliczonego w związku z wyrejestrowaniem Pana z rejestru podatników podatku VAT, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).