Brak opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziałów w działce lub w jej częściach według podziału.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

18 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 18 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziałów w działce lub w jej częściach według podziału.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 11 lutego 2023 r. (wpływ 11 lutego 2023 r.) oraz pismem z 28 lutego 2023 r. (wpływ 1 marca 2023 r.).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowana będąca stroną postępowania:

A

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

B

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca A oraz jej brat B są na podstawie umowy darowizny z 13 września 2001 r., (…), współwłaścicielami nieruchomości niezabudowanej oznaczonej numerem X, jako R-grunty orne o powierzchni (…), położonej w (...), dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy (...) prowadzi Księgę wieczystą o numerze (…).

Z działki, zgodnie z prawomocną decyzją warunkową o zatwierdzeniu podziału nieruchomości z 2021 r. zgodną z Planem Miejscowym (...), zostało wydzielonych 16 działek z czego: X/a i X/c pozostają rolne, X/b i X/h przeznaczone pod drogi wewnętrzne, działka X/l drogę dojazdową, a pozostałe działki nr: X/d, X/e, X/f, X/g, X/i, X/j, X/k, X/m, X/n, X/o, X/p przeznaczone pod zabudowę jednorodzinną. Działki X/b i X/h będą sprzedawane w równych udziałach łącznie ze zbywanymi działkami pod zabudowę. Z działki X/l współwłaściciele zostali wywłaszczeni przez Gminę (...).

W związku z decyzją, rodzeństwo nosi się z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Jeśli znajdzie się nabywca, współwłaściciele sprzedadzą nieruchomość w całości jednemu kupującemu. W przeciwnym razie nieruchomość będzie sprzedawana zgodnie z decyzją podziałową. Na dzień złożenia wniosku nie ma żadnej umowy skutkującej sprzedażą ani nie wystąpiono o pozwolenie na budowę. Sprzedaż będzie odbywać się bez pośrednictwa sprzedaży biur nieruchomości. Sprzedaż będzie odbywać się wyłącznie przez właścicieli, umieszczających ogłoszenia prywatne na portalach nieruchomościowych.

Nieruchomość nigdy nie była przedmiotem działalności gospodarczej. Otrzymano ją w roku 2001 w drodze darowizny od matki.

B nie jest czynnym podatnikiem VAT zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług. B jest rolnikiem nieprowadzącym działalności gospodarczej.

A od roku 2005 prowadzi działalność gospodarczą, w żaden sposób niezwiązaną z nieruchomością oznaczoną jako działka nr X (...).

Na Działce nr X, nigdy nie prowadzono działalności gospodarczej. Działka nie jest uzbrojona w sieci tj. wodociągowe, kanalizacyjne, elektryczne.

A i B oświadczają, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej oraz, że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do tej istoty w decyzji ani postępowaniu podatkowym.

A i B są współwłaścicielami w równych częściach (udziałach), tj. po ½ sprzedawanej nieruchomości wszystkich działek. Od 13 września 2001 r. – dnia umowy darowizny, żaden z właścicieli nie wykorzystywał nieruchomości do celów zarobkowych ani żadnych innych. Dla utrzymania estetyki działka była wykaszana z wysokiej trawy. Stan taki pozostaje do dnia złożenia pisma. Działka jest porośnięta trawą oraz licznymi drzewami samosiejnymi. Nieruchomość do chwili sprzedaży nie będzie przez żadnego z właścicieli wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej. Nieruchomość nie była i nie będzie udostępniana osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych (np. najem, dzierżawa), ani żadnych innych umów, które miałyby skutkować prowadzeniem jakiejkolwiek działalności.

Od roku 2001 właściciele działki nie wykonywali na nieruchomości jakichkolwiek nakładów zwiększających jej atrakcyjność i wartość. Działka nie posiada uzbrojenia, utwardzonych dróg dojazdowych. Teren to łąka o licznym zadrzewieniu samosiejnym oraz trawa. Nikt nie występował o pozwolenie na budowę lub warunki.

Do momentu zbycia nie będą ponoszone na nieruchomości jakiekolwiek inwestycje lub wnioski o przyłącza. Podział nieruchomości na poszczególne działki nastąpił na wniosek obojga właścicieli. Uchwałą nr (…) Rady Miejskiej (...) z 2012 r., obszar, na którym zlokalizowana jest działka nr X, uchwalony został miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Stąd sprzedawane działki objęte będą na moment zbycia miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika, że działki przeznaczone są pod zabudowę.

Sprzedawana nieruchomość od momentu nabycia do momentu sprzedaży była i jest gruntem przez nikogo nie wykorzystywanym do żadnych celów. Przedmiotową nieruchomość A i B (rodzeństwo) nabyli w drodze darowizny od matki. Fakt obdarowania dzieci przez matkę nie był dokonany w jakimkolwiek celu. Był to gest woli rodzica, który wiązał się ze zwykłym wykonaniem prawa własności. Zarówno A jak i B nabyli działkę w równych udziałach (tj. po ½ udziału) wyłącznie do własnego majątku prywatnego. Na dzień nabycia (darowizny) żaden z właścicieli nie miał sprecyzowanego celu w jaki sposób będzie wykorzystywana nieruchomość. Żaden z właścicieli nie był na tyle majętny aby wykorzystać działkę lub jej część pod zabudowę mieszkaniową. Dlatego działka do tej pory stanowi łąkę z drzewami samosiejnymi. Przed sprzedażą działki nie będą wprowadzone do ewidencji środków trwałych firmy A. B nie prowadzi działalności gospodarczej. Działki pozostaną przed sprzedażą i w jej trakcie jako prywatny majątek właścicieli.

Żaden z właścicieli nie prowadzi, ani nie będzie prowadzić na którejkolwiek z działek gospodarstwa rolnego. Na dzień planowanej sprzedaży nieruchomość będzie objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Nie każda z działek jest przeznaczona pod zabudowę zgodnie z Planem Miejscowym (...). Zostało wydzielonych 16 działek z czego: działki: X/a i X/c pozostają rolne, X/b i X/h przeznaczone pod drogi wewnętrzne, działka X/l drogę dojazdową, a pozostałe działki nr: X/d, X/e, X/f, X/g, X/i, X/j, X/k, X/m, X/n, X/o, X/p przeznaczone pod zabudowę jednorodzinną. W stosunku do przedmiotowych działek właściciele nie podejmowali działania jak: zmiana przeznaczenia terenu, wystąpienie o decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, lub jakiegokolwiek inne działania, mające na celu zmianę sposobu użytkowania. Na chwilę obecną właściciele nie podjęli działań marketingowych mających na celu znalezienie potencjalnych nabywców. Po uzyskaniu indywidualnej interpretacji, właściciele mają zamiar wyłącznie osobiście zająć się marketingiem, mającym na celu zdobycie potencjalnych kupujących. W tym celu właściciele mają zamiar sami ogłaszać w dostępnych środkach przekazu, tj. poprzez ogłoszenia w internecie, na portalach ogłoszeniowych. Właściciele noszą się z zamiarem rozpoczęcia sprzedaży nie wcześniej niż po uzyskaniu interpretacji indywidualnej.

Na tą chwile nie podpisali żadnych umów, następstwem których będzie umowa sprzedaży nieruchomości lub jej poszczególnych części.

A od roku 2010 na podstawie umowy kupna jest właścicielem (…) m² mieszkania, objętego hipotecznym kredytem mieszkaniowym ze spłatą do roku 2035. Mieszkanie zostało nabyte celem zamieszkania z rodziną. Ponieważ ma dwoje dzieci nie do końca może sprecyzować czy po spłacie kredytu mieszkaniowego, mieszkanie przeznaczy do sprzedaży, czy przekaże w drodze umowy darowizny dzieciom.

B nie posiada nieruchomości, które w przyszłości chce przeznaczyć do sprzedaży. B był współwłaścicielem w udziale ½ lokalu użytkowego o pow. (…) m². Nabył go na podstawie umowy kupna (...)2006 r. Zakup nieruchomości dokonał ze środków pochodzących z kredytu bankowego. Nieruchomość została nabyta celem ewentualnego prowadzenia działalności gospodarczej. Nabyty lokal wymagał remontu. Ponieważ B nie doszedł do porozumienia z współwłaścicielem nieruchomości, nigdy nie doszło do założenia i prowadzenia w nim działalności gospodarczej. Udział w ww. lokalu sprzedał (...)2013 r.

A nie była do tej pory stroną sprzedaży nieruchomości. B poza sprzedażą udziału ww. nieruchomości nie był stroną innej sprzedaży nieruchomości. Środki z ww. nieruchomości B przeznaczył częściowo na zakup mieszkania, w którym obecnie mieszka oraz na potrzeby życia codziennego.

Zainteresowani proszą o wydanie decyzji, na podstawie której notariusz będzie mógł rzetelnie określić, czy przy dokonywaniu sprzedaży działki nr X w całości lub jej częściach według podziału, współwłaściciele staną się przy transakcjach podatnikami podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i czy będą zobowiązani do naliczania podatku od towarów i usług VAT od każdej transakcji sprzedaży. Dokonując sprzedaży majątku prywatnego stanowiącego działkę niezabudowaną oznaczoną w klasyfikacji gruntów jako R-grunty rolne, sprzedaży nieruchomości w całości jednemu kupującemu lub sprzedaży poszczególnych działek według warunkowej decyzji podziałowej, A i B współwłaściciele nieruchomości w równym udziale nie będą musieli odprowadzać od każdej sprzedaży podatku od towarów i usług VAT.

Pytanie

Czy sprzedaż działek wszystkich łącznie lub każdej z osobna będzie opodatkowane podatkiem VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Sprzedaż działek wszystkich łącznie lub każdej z osobna nie będzie opodatkowane podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Według art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Należy jednak wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Zatem wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-18X/j. TSUE orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-29X/i2 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni wraz z bratem nabyła w drodze darowizny w roku 2001 nieruchomość niezabudowaną – działkę w równych udziałach, tj. po ½. Zainteresowani dokonali podziału nieruchomości na 16 działek, z jednej z nich zostali wywłaszczeni. Przedmiotem sprzedaży będzie zatem 15 niezabudowanych działek w całości lub zgodnie z podziałem. Działki nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej. Przez cały okres posiadania poddane były jedynie pielęgnacji (koszenie trawy). Działki nie były również udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Na działkach nie były ponoszone żadne nakłady zwiększające ich wartość. Ogłoszenie o sprzedaży Zainteresowani zamieszczą w Internecie.

Wątpliwości Zainteresowanych dotyczą kwestii braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziałów w działce lub w jej częściach według podziału.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić wątpliwości Zainteresowanych należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy będą oni działali w charakterze podatnika zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w analizowanej sytuacji brak będzie podstaw do uznania Zainteresowanych – w związku ze sprzedażą udziałów w działkach – za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie handlu nieruchomościami, a w konsekwencji uznania, że ww. sprzedaż będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej aktywności Zainteresowanych w przedmiocie zbycia udziałów w działkach, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru działalności). Nie wystąpi bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzałyby, że ww. sprzedaż będzie wypełniała przesłanki działalności gospodarczej.

Tym samym, Zainteresowani dokonując sprzedaży nie będą działać w charakterze – zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy – podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a opisana sprzedaż nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z uwagi na fakt, że Zainteresowani dokonując sprzedaży nie będą dokonywać czynności podlegających opodatkowaniu, analiza kwestii opodatkowania podatkiem VAT dla tej transakcji jest bezpodstawna.

Podsumowując, Zainteresowani przy dokonywaniu sprzedaży udziałów w działce lub w jej częściach według podziału, nie staną się podatnikami podatku VAT prowadzącymi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, a tym samym nie będą Oni zobowiązani do naliczenia podatku od towarów i usług od dokonanej transakcji.

Zatem stanowisko Zainteresowanych należało uznać jako prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga kwestię dotyczącą podatku od towarów i usług. Natomiast wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych podlega odrębnemu rozstrzygnięciu.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być rozpatrzone zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, w myśl którego:

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pani A (Zainteresowana będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).