Temat interpretacji
Częściowe prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazywanego na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z utrzymaniem i eksploatacją części wspólnych w budynkach mieszkalno-użytkowych według klucza podziału opartego na obrocie sprzedaży opodatkowanej do nieopodatkowanej w danej nieruchomości.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
15 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy częściowego prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazywanego na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z utrzymaniem i eksploatacją części wspólnych w budynkach mieszkalno-użytkowych według klucza podziału opartego na obrocie sprzedaży opodatkowanej do nieopodatkowanej w danej nieruchomości. Uzupełnił go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 marca 2023 r. (wpływ 17 marca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Spółdzielnia Mieszkaniowa jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi gospodarkę zasobami mieszkaniowymi oraz zarządza majątkiem własnym, a także majątkiem jej członków, w szczególności na podstawie art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych. Na pokrycie wydatków związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości Spółdzielnia pobiera opłaty od członków i właścicieli lokali zgodnie z art. 4 ust. 1, 2 i 4 ww. ustawy, które w odniesieniu do lokali mieszkalnych wskazane zostały w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług jako zwolnione od podatku VAT natomiast w odniesieniu do garaży i lokali użytkowych podlegają opodatkowaniu stawką VAT 23%. Ponadto Spółdzielnia prowadzi działalność gospodarczą, w szczególności w zakresie, dzierżawy terenu, wynajmu lokali niemieszkalnych, opodatkowaną stawką VAT 23%.
W związku z zarządzaniem nieruchomościami Spółdzielnia ponosi wydatki na ich utrzymanie i eksploatację oraz remonty poszczególnych nieruchomości, które są udokumentowane fakturami za zakup towarów i usług, na których wykazywany jest podatek VAT. Faktury dotyczą zakupów związanych z eksploatacją całych zasobów (np. utrzymanie pogotowia awaryjnego dla wszystkich nieruchomości), grup nieruchomości (np. eksploatacja placów kontenerowych, z których korzystają użytkownicy kilku sąsiednich nieruchomości) bądź konkretnych budynków (np. zużycie energii elektrycznej w częściach wspólnych wg wskazań konkretnych liczników).
Koszty wynikające z ww. faktur, zgodnie z zasadami wynikającymi z obowiązującej w Spółdzielni polityki rachunkowości oraz na podstawie art. 4 ust. 41 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych odnoszone są do prowadzonej odrębnie dla każdej nieruchomości ewidencji wpływów i wydatków.
W zasobach zarządzanych przez Spółdzielnię znajduje się m. in. 180 budynków mieszkalno-użytkowych, w których znajdują się zarówno lokale mieszkalne, jak i lokale użytkowe oraz garaże, a zatem z tytułu naliczanych użytkownikom poszczególnych lokali opłat na pokrycie wydatków dot. kosztów eksploatacji i utrzymania ich lokali oraz eksploatacji i utrzymania nieruchomości wspólnych w częściach przypadających na te lokale (na podstawie art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych) Spółdzielnia osiąga zarówno sprzedaż związaną z czynnościami zwolnionymi z VAT jak i opodatkowanymi stawką VAT 23%.
Struktura obrotów opodatkowanych na poszczególnych nieruchomościach mieszkalno-użytkowych jest od 5% do 20%, średni obrót opodatkowany na nieruchomościach mieszkalno-użytkowych wynosi 14%.
Dla porównania Spółdzielnia podaje, iż proporcja sprzedaży ustalona zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT na podstawie rocznego obrotu z roku 2021 wynosi 62%.
Stan faktyczny istniejący w Spółdzielni związany z wykonywanymi przez Spółdzielnię czynnościami opodatkowanymi jak i zwolnionymi z VAT dotyczącymi poszczególnych nieruchomości jest taki, że w stosunku do faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z utrzymaniem i eksploatacją budynków mieszkalno-użytkowych można bezpośrednio przypisać do poszczególnych nieruchomości, w których bez wątpienia zakupy te dotyczą zarówno czynności opodatkowanych (czyli dających prawo do odliczenia) jak i czynności zwolnionych z VAT, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.
Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego
Zgodnie z art. 4 ust. 41 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych Zarząd spółdzielni prowadzi odrębnie dla każdej nieruchomości ewidencję i rozliczenie przychodów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości i ustala opłaty na jej utrzymanie dla członków spółdzielni, osobom niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali (mieszkalnych, użytkowych, miejsc postojowych), osobom oczekującym na ustanowienie praw do lokali albo prawa odrębnej własności, właścicielom lokali (mieszkalnych, użytkowych, miejsc postojowych). Ww. użytkownicy lokali obowiązani są wnosić opłaty w tej samej wysokości proporcjonalnie do udziałów w nieruchomości, opłata w zł/m2 brutto jest taka sama dla lokalu mieszkalnego, użytkowego czy miejsca postojowego.
Lokale mieszkalne są zwolnione z obowiązku z podatku VAT więc opłata brutto jest taka sama jak netto. Od lokali użytkowych i miejsc postojowych odprowadzony jest podatek VAT, w związku z tym przychód na danej nieruchomości zmniejszony jest o podatek VAT.
Koszty na nieruchomość dotyczą utrzymania nieruchomości wspólnej dla wszystkich lokali, nie ma możliwości wskazania (wyodrębnienia) na fakturze nabycia usługi lub towaru przypadającej dla lokalu użytkowego czy miejsca postojowego. Jedyną możliwością jest ustalenie wskaźnika sprzedaży opodatkowanej do zwolnionej na danej nieruchomości.
Należy zaznaczyć też, że każda nieruchomość ma ten wskaźnik różny od 5,7% do 36,8%. Zastosowanie wskaźnika średniego na wszystkich nieruchomościach w wysokości 14,2% spowoduje mniejsze odliczenia podatku na nieruchomościach, gdzie ten wskaźnik jest wysoki. Wskaźnik ogólny spółdzielni stosowany jest do kosztów ogólnych spółdzielni dotyczących administrowania, zarządzania, koszty te są kluczem (stosunkiem powierzchniowym) rozdzielane na nieruchomości.
Pytanie
Czy na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z zapisami art. 90 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, Spółdzielni przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazywanego na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z utrzymaniem i eksploatacją części wspólnych w budynkach mieszkalno-użytkowych, w części związanej z kosztami eksploatacji i utrzymania przypadającej na lokale użytkowe i garaże według klucza podziału opartego na obrocie sprzedaży opodatkowanej do nieopodatkowanej w danej nieruchomości?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Spółdzielni, przyjęta metoda ustalenia struktury odrębnie dla każdej nieruchomości według klucza obrotu na danej nieruchomości stanowi właściwe odzwierciedlenie rzeczywistego stanu faktycznego.
Sposób, na podstawie którego Spółdzielnia dokonuje wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego odpowiada wartościom faktycznym i rzeczywistym. W związku z tym, że ani przepisy ustawy, ani przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają zapisu dotyczącego sposobu wyliczenia tych części można przyjąć, że metoda, o ile odzwierciedla stan faktyczny jest właściwa. Spółdzielnia dokonała wyboru wskaźnika, który jest najbardziej miarodajny i obiektywny.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Natomiast art. 90 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty należnego podatku, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot naliczonego podatku związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
W sytuacji szczególnej, w której takie wyodrębnienie nie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do pomniejszenia kwoty podatku VAT należnego o taką część podatku VAT naliczonego, którą może proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego (zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT).
Powołane przepisy wskazują na istnienie po stronie podatnika w pierwszej kolejności obowiązku do wyodrębnienia kwot podatku naliczonego, który związany jest z czynnościami opodatkowanymi podatnika, a dopiero w przypadku braku takiej możliwości podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom opodatkowanym VAT.
W oparciu o obowiązujące przepisy podatnik jest zatem zobowiązany do dokonania w pierwszej kolejności bezpośredniej alokacji i przyporządkowania ponoszonych wydatków do poszczególnych źródeł przychodów, a jednym z podstawowych warunków umożliwiających podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z przywołanych przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.
W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.
Ponadto, ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Natomiast w odniesieniu do zakupów wykorzystywanych przez podatnika zarówno do celów wykonywanej działalności gospodarczej opodatkowanej, jak i działalności gospodarczej zwolnionej od podatku VAT, podatnik zobowiązany jest do wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu współczynnika proporcji, o którym mowa w art. 90 ustawy.
Przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, tj. dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (opodatkowanych i zwolnionych).
Zgodnie z art. 90 ust. 1-10 ustawy:
1.W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
2.Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.
3.Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.
4.Proporcje, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.
5.Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.
6.Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących:
1)pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
2) usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.
8.Podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.
9.Przepis ust. 8, stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.
9a. Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku.
10.W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:
1)przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2)nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
Przepisy zawarte w art. 90 ustawy regulują kwestie związane z prawem do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy podatnik nabyte towary i usługi wykorzystuje zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Z tym, że przez „czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego” należy rozumieć czynności zwolnione od podatku.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z zarządzaniem nieruchomościami ponoszą Państwo wydatki na ich utrzymanie i eksploatację oraz remonty poszczególnych nieruchomości, które są udokumentowane fakturami za zakup towarów i usług, na których wykazywany jest podatek VAT. Faktury dotyczą zakupów związanych z eksploatacją całych zasobów (np. utrzymanie pogotowia awaryjnego dla wszystkich nieruchomości), grup nieruchomości (np. eksploatacja placów kontenerowych, z których korzystają użytkownicy kilku sąsiednich nieruchomości) bądź konkretnych budynków (np. zużycie energii elektrycznej w częściach wspólnych wg wskazań konkretnych liczników).
Koszty wynikające z ww. faktur, zgodnie z zasadami wynikającymi z obowiązującej u Państwa polityki rachunkowości oraz na podstawie art. 4 ust. 41 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych odnoszone są do prowadzonej odrębnie dla każdej nieruchomości ewidencji wpływów i wydatków.
W zasobach zarządzanych przez Państwa znajduje się m. in. 180 budynków mieszkalno-użytkowych, w których znajdują się zarówno lokale mieszkalne, jak i lokale użytkowe oraz garaże, a zatem z tytułu naliczanych użytkownikom poszczególnych lokali opłat na pokrycie wydatków dot. kosztów eksploatacji i utrzymania ich lokali oraz eksploatacji i utrzymania nieruchomości wspólnych w częściach przypadających na te lokale (na podstawie art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych) osiągają Państwo zarówno sprzedaż związaną z czynnościami zwolnionymi z VAT jak i opodatkowanymi stawką VAT 23%.
Struktura obrotów opodatkowanych na poszczególnych nieruchomościach mieszkalno-użytkowych jest od 5% do 20%, średni obrót opodatkowany na nieruchomościach mieszkalno-użytkowych wynosi 14%. Dla porównania proporcja sprzedaży ustalona zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT na podstawie rocznego obrotu z roku 2021 wynosi 62%.
Stan faktyczny istniejący u Państwa związany z wykonywanymi przez Państwa czynnościami opodatkowanymi jak i zwolnionymi z VAT dotyczącymi poszczególnych nieruchomości jest taki, że w stosunku do faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z utrzymaniem i eksploatacją budynków mieszkalno-użytkowych można bezpośrednio przypisać do poszczególnych nieruchomości, w których bez wątpienia zakupy te dotyczą zarówno czynności opodatkowanych (czyli dających prawo do odliczenia) jak i czynności zwolnionych z VAT, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazywanego na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z utrzymaniem i eksploatacją części wspólnych w budynkach mieszkalno-użytkowych, w części związanej z kosztami eksploatacji i utrzymania przypadającej na lokale użytkowe i garaże według klucza podziału opartego na obrocie sprzedaży opodatkowanej do nieopodatkowanej w danej nieruchomości.
Odnosząc się do wskazanej kwestii należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku.
W rozpatrywanej sprawie wydatki związane z nabyciem towarów i usług związanych z utrzymaniem i eksploatacją części wspólnych w budynkach, w którym znajdują się lokale mieszkalne i lokale użytkowe, związane są zarówno z czynnościami opodatkowanymi, jak i z działalnością zwolnioną od podatku od towarów i usług. Jak Państwo wskazali, koszty na nieruchomość dotyczą utrzymania nieruchomości wspólnej dla wszystkich lokali, nie ma możliwości wskazania (wyodrębnienia) na fakturze nabycia usługi lub towaru przypadającej dla lokalu użytkowego czy miejsca postojowego. Jedyną możliwością jest ustalenie wskaźnika sprzedaży opodatkowanej do zwolnionej na danej nieruchomości. Z powyższego wynika, że ww. wydatków nie mogą Państwo przypisać wprost odrębnie do czynności opodatkowanych i odrębnie do czynności zwolnionych od VAT.
W konsekwencji powyższego, w sytuacji, gdy podatnik nie ma możliwości przypisania wydatków wyłącznie do czynności opodatkowanych, czy wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku, wtedy – z uwagi na wykorzystywanie nabytych towarów i usług do tzw. „celów mieszanych” – zastosowanie mają przepisy art. 90 ustawy.
Zatem – skoro nabywane przez Państwa towary i usługi związane z utrzymaniem i eksploatacją części wspólnych w budynkach mieszkalno-użytkowych jednocześnie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych i zwolnionych od podatku, a Państwo nie mają możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego – są Państwo obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku, zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.
Co istotne, w przypadku odliczenia podatku naliczonego według proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy, przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują jedną metodę rozliczania podatku naliczonego, tj. według obrotu (art. 90 ust. 3 ustawy).
Ponadto, sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną musi mieć charakter obiektywny i nie może wynikać z pragmatyczności lub określonej zamierzonej celowości.
Mając na względzie powołane przepisy oraz elementy stanu sprawy stwierdzić należy, że zaproponowanego przez Państwa sposobu wyodrębnienia podatku od towarów i usług do odliczenia według klucza podziału opartego na obrocie sprzedaży opodatkowanej do nieopodatkowanej w danej nieruchomości, nie przewidują przepisy art. 90 ustawy.
Jednocześnie, uwzględniając klucz alokacji jakim jest stosunek obrotu sprzedaży opodatkowanej do nieopodatkowanej w danej nieruchomości – sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną wskazany przez Państwa, nie pozwala na właściwe przyporządkowanie nabytych towarów i usług do działalności opodatkowanej i zwolnionej. Metoda ta bowiem, jak wskazano wyżej, nie znajduje podstaw w przepisach ustawy.
W konsekwencji, przyjęty przez Państwa obrotowy klucz alokacyjny, jakim jest stosunek obrotu sprzedaży opodatkowanej do nieopodatkowanej w danej nieruchomości, nie będzie właściwy, gdyż w niniejszej sprawie będzie niemiarodajny i nieobiektywny oraz nie przewiduje go art. 90 ustawy.
Podsumowując, nie mają Państwo prawnej możliwości odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług z otrzymanych faktur związanych z utrzymaniem i eksploatacją budynków mieszkalno-użytkowych w części związanej z kosztami eksploatacji i utrzymania przypadającej na lokale użytkowe i garaże zgodnie ze wskazanym kluczem podziału opartym na obrocie sprzedaży opodatkowanej do nieopodatkowanej w danej nieruchomości, gdyż metody takiej nie przewiduje regulacja art. 90 ustawy.
Tym samym, Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).