Przedmiot sprzedaży nie będzie stanowił zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy ze względu na niespełnienie wszystkich przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 2 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy sprzedaż przedmiotu transakcji określonego w Umowie jako Dział dystrybucji ubezpieczeń będzie czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy jako zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 marca 2023 r. (data wpływu 23 marca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie działalności agentów ubezpieczeniowych i brokerów.

Całość przychodów z prowadzonej działalności podlega rozliczeniu w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów (dalej jako: „KPiR”). Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z uwagi na wykonywanie czynności wyłącznie zwolnionych. Tym niemniej, w wypadku zaistnienia takiej konieczności, Wnioskodawca zarejestruje się jako podatnik VAT czynny w terminach przewidzianych przepisami prawa.

Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę określonych składników majątkowych na rzecz spółki akcyjnej, zajmującej się działalnością ubezpieczeniową (dalej jako: „Umowa”, zaś wskazana spółka akcyjna dalej jako: „Nabywca”). Nabywca jest polską spółką prawa handlowego, polskim rezydentem podatkowym i podatnikiem VAT czynnym.

Zgodnie z planowaną Umową przedmiotem transakcji będą:

·baza danych, których Wnioskodawca jest wyłącznym właścicielem, zawierająca wykaz klientów, wraz z treścią zebranych zgód aktualnych wg stanu na dzień zawarcia umowy, łącznie z dowodem ich wyrażenia przez klientów;

·know-how, tj. wiedza, umiejętności i doświadczenie umożliwiające prowadzenie działalności;

·prawa i obowiązki wynikające z zawartej przez Wnioskodawcę umowy najmu lokalu;

·wyposażenie ww. lokalu w postaci: 2 komputerów stacjonarnych z monitorami, 2 drukarek laserowych, 2 krzeseł z tapicerką materiałową, 2 foteli obrotowych i regałów na dokumenty.

Wskazany przedmiot transakcji określony jest w Umowie jako „Dział dystrybucji ubezpieczeń” i tak też będzie określany dla potrzeb niniejszego wniosku.

Wedle Umowy, Dział dystrybucji ubezpieczeń obejmuje organizacyjnie i finansowo samodzielny zespół składników materialnych i niematerialnych.

W skład zbywanego Działu dystrybucji ubezpieczeń nie wchodzą pracownicy czy zleceniobiorcy/wykonawcy w ramach umowy o dzieło czy umów o podobnym charakterze. Nie przynależy do niego również odrębny rachunek bankowy, a planowana sprzedaż Działu dystrybucji ubezpieczeń nie obejmie środków pieniężnych.

Z funkcjonowaniem Działu dystrybucji ubezpieczeń wiąże się jego dokumentacja. Strony określiły ją jako wszelką dokumentację, związaną z prowadzeniem przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa, tj. w szczególności dokumentację obejmującą całość informacji oraz danych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym informacje dotyczące zawartej umowy agencyjnej, zawartych umów cywilnoprawnych, zawartych umów najmu, podatkową księgę przychodów i rozchodów, bazy danych klientów, uwzględniające wykaz aktualnych zgód zebranych przez Wnioskodawcą. W ramach planowanej transakcji Nabywca zapozna się szczegółowo ze wskazaną dokumentacją, a także przejmie (w zakresie uzgodnionym przez strony) jej część. Strony uzgodniły, że wraz z zawarciem Umowy na Nabywcę przejdą wszelkie prawa i obowiązki wynikające z nabycia Działu dystrybucji ubezpieczeń.

Na dzień złożenia niniejszego wniosku nie zawarto jeszcze Umowy.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

W odpowiedzi na pytanie Organu dotyczące wskazania, czy przedmiot transakcji określony w Umowie będzie na dzień sprzedaży wyodrębniony w Pana przedsiębiorstwie na płaszczyźnie finansowej, wskazał Pan, że: Przedmiot transakcji określony w Umowie będzie na dzień sprzedaży wyodrębniony w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy na płaszczyźnie finansowej, tj. na podstawie prowadzonej ewidencji księgowej możliwe będzie przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności.

Odpowiadając na pytanie Organu dotyczące wskazania, czy przedmiot transakcji określony w Umowie będzie na dzień sprzedaży wyodrębniony w Pana przedsiębiorstwie na płaszczyźnie organizacyjnej, wskazał Pan, że: Przedmiot transakcji określony w Umowie nie będzie na dzień sprzedaży wyodrębniony w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy na płaszczyźnie organizacyjnej, tj. składniki majątkowe będące przedmiotem transakcji nie będą wyodrębnione organizacyjnie w strukturze przedsiębiorstwa Wnioskodawcy na podstawie statutu, regulaminu lub na podstawie innego dokumentu - Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą.

Udzielając odpowiedzi na pytanie Organu dotyczące wskazania, czy przedmiot transakcji określony w Umowie będzie na dzień sprzedaży wyodrębniony w Pana przedsiębiorstwie na płaszczyźnie funkcjonalnej, wskazał Pan, że: Przedmiot transakcji określony w Umowie będzie na dzień sprzedaży wyodrębniony w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy na płaszczyźnie funkcjonalnej - przedmiot transakcji będzie stanowił odrębną całość i obejmował elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, ale trzeba wskazać, że nie obejmuje on w ogóle personelu, więc samodzielne prowadzenie działań gospodarczych możliwe będzie dopiero po zapewnieniu personelu przez Nabywcę.

Odpowiadając na pytanie Organu, czy w ramach planowanej transakcji przeniesione zostaną na Nabywcę zobowiązania przypisane do sprzedawanych składników majątkowych” wskazał Pan, że: W ramach planowanej transakcji przeniesione zostaną na Nabywcę zobowiązania przypisane do sprzedawanych składników majątkowych - w postaci obowiązków wynikających z zawartej przez Wnioskodawcę umowy najmu lokalu.

W odpowiedzi na pytanie Organu dotyczące wskazania czy w oparciu o nabyte składniki majątku Pana przedsiębiorstwa, Nabywca będzie miał faktyczną możliwość prowadzenia działalności gospodarczej w niezmienionym zakresie, bez angażowania dodatkowych składników majątkowych lub podejmowania dodatkowych działań, wskazał Pan, że: W oparciu o nabyte składniki majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy Nabywca - dla celów prowadzenia działalności gospodarczej - będzie musiał zapewnić personel, którego zbywany Dział nie obejmuje.

Udzielając odpowiedzi na pytanie organu, czy Nabywca przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem Umowy ma zamiar kontynuowania działalności gospodarczej w takim samym zakresie, w jakim była prowadzona w Pana przedsiębiorstwie, wskazał Pan, że: Wedle wiedzy Wnioskodawcy Nabywca - przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem Umowy - ma zamiar kontynuowania działalności gospodarczej w takim samym zakresie, w jakim była prowadzona w przedsiębiorstwie, tj. w obszarze szeroko pojętego pośrednictwa ubezpieczeniowego.

Pytanie

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest stanowisko, że Dział dystrybucji ubezpieczeń będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa (w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy VAT), a tym samym jego sprzedaż (na podstawie Umowy) będzie wyłączona z zakresu regulacji Ustawy VAT (na podstawie art. 6 pkt 1 tej ustawy)?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest stanowisko, że Dział dystrybucji ubezpieczeń będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa (w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy VAT), a tym samym jego sprzedaż (na podstawie Umowy) będzie wyłączona z zakresu regulacji Ustawy VAT (na podstawie art. 6 pkt 1 tej ustawy).

Uzasadnienie

1.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e Ustawy VAT pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej jako: „ZCP”) należy rozumieć: „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.

W doktrynie prawa podatkowego (tak np. T. Michalik „Komentarz do art. 2 Ustawy VAT”, SIP Legalis) uważa się, iż sformułowanie przepisu art. 2 pkt 27e Ustawy VAT, nakazuje traktować ZCP w powiązaniu z art. 55¹ Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm., dalej jako: „KC”).

Zgodnie z art. 55¹ KC: „Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej”.

Jednocześnie, ZCP nie musi zawierać wszystkich elementów przedsiębiorstwa określonych w art. 55¹ KC. Nawet w razie braku któregoś z tych elementów określone składniki majątkowe funkcjonalnie ze sobą w powiązaniu mogą stanowić ZCP (tak np. A. Bartosiewicz „VAT. Komentarz”, wyd. XIII, WKP 2019).

Wywodząc z powyższego, na gruncie Ustawy VAT, w powiązaniu z regulacjami z KC oraz zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą sądów administracyjnych czy organów podatkowych, mamy do czynienia z ZCP, jeżeli spełnione są łącznie wszystkie następujące przesłanki:

1)istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;

2)zespół ten jest organizacyjnie, finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie oraz jest powiązany ze sobą funkcjonalnie, tzn. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych, a ich zespół mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.

2.

Jak wskazano w stanie faktycznym, w zawieranej Umowie określono Dział dystrybucji ubezpieczeń jako składający się z zespołu składników materialnych i niematerialnych w postaci:

·   baza danych, których Wnioskodawca jest wyłącznym właścicielem, zawierająca wykaz klientów, wraz z treścią zebranych zgód aktualnych wg stanu na dzień zawarcia umowy, łącznie z dowodem ich wyrażenia przez klientów;

·know-how, tj. wiedza, umiejętności i doświadczenie umożliwiające prowadzenie działalności;

·prawa i obowiązki wynikające z zawartej przez Wnioskodawcę umowy najmu lokalu;

·wyposażenie ww. lokalu w postaci: 2 komputerów stacjonarnych z monitorami, 2 drukarek laserowych, 2 krzeseł z tapicerką materiałową, 2 foteli obrotowych i regałów na dokumenty.

Tym samym warunek w postaci istnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych został spełniony.

3.

W związku z powyższym, dla określenia istnienia ZCP, kluczowe jest jeszcze określenie czy wydzielone składniki majątku można wyodrębnić organizacyjnie, finansowo oraz funkcjonalnie.

Potwierdzają to przykładowo:

·wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1589/10);

·wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 czerwca 2012 r. (sygn. akt I FSK 1586/11);

·interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 stycznia 2022 r. (nr 0111-KDIB3-3.4012.615.2021.2.MAZ);

·interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 stycznia 2022 r. (nr 0113-KDIPT1-3.4012.891.2021.1.MK);

·interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 marca 2021 r. (nr 0114-KDIP4-2.4012.6.2021.4.MB).

Wyodrębnienie finansowe

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 stycznia 2019 r. (sygn. akt I FSK 293/17) wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP. Tym samym przy wyodrębnieniu finansowym możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części.

Co istotne, generalnie przyjmuje się, co potwierdza przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 września 2009 r. (nr IPPB5/423-436/09-2/MB), iż wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP.

W przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, że całość prowadzonej działalności gospodarczej rozliczana jest w ramach prowadzonej przez niego podatkowej KPiR. Niemniej, w ramach prowadzonej przez siebie ewidencji będzie on w stanie wyodrębnić wartości związane z działalnością Działu dystrybucji ubezpieczeń, w szczególności w zakresie określenia składników majątku składających się na Dział dystrybucji ubezpieczeń (wskazanych powyżej) czy określenia przychodów - sprzedanych polis.

Tym samym, uwzględniając powyższe, zdaniem Wnioskodawcy zostanie spełniony wymóg odrębności finansowej na dzień zawarcia Umowy.

Wyodrębnienie organizacyjne

W kontekście wyodrębnienia organizacyjnego należy wskazać, że przyjęte jest, iż ZCP tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. W związku z tym, ZCP nie można uznawać za sumę poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowany zespół tych składników, gdzie punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa. Potwierdza to przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 8 sierpnia 2014 r. (nr IPPP3/443-684/14-2/RD).

Jednocześnie, jak określono w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 21 czerwca 2021 r. (sygn. akt III SA/Wa 2836/11): „Wyodrębnienie organizacyjne nie musi mieć sformalizowanego charakteru, ani też nie może być uznawane za decydujące dla bytu zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. Oznacza to, że może ono oznaczać pewną wewnętrzną całość, która mimo braku wyodrębnienia zewnętrznego będzie mogła stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące zadania gospodarcze.

Należy przy tym zaznaczyć, że skoro Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, to nie należy od niego wymagać „formalizacji” wyodrębnienia organizacyjnego, jak w wypadku spółek prawa handlowego. Wynika to z samej konstrukcji jednoosobowej działalności gospodarczej. Wystarczające jest realne i faktyczne wyodrębnienie - co w świetle opisanego stanu faktycznego ma miejsce. Stanowisko takie akceptowane jest w wydawanych interpretacjach indywidualnych:

„Wydzielenie organizacyjne będzie funkcjonowało w sposób faktyczny i realny poprzez możliwość przypisania określonych umów, zdarzeń gospodarczych, dokumentów oraz operacji do opisanego ZCP. Przesłanką wydzielenia organizacyjnego będzie m.in. możliwość wydzielenia odrębnych umów najmu, odrębnego majątku jak i odrębnych przepływów finansowych oraz umowa o administrowanie wynajmowanymi lokalami i marketing internetowy. Należy podkreślić, iż przepisy regulujące jednoosobową działalność gospodarczą nie dają podstaw do formalno-prawnego wydzielenia ZCP w strukturach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy jak ma to miejsce np. w działalności spółek kapitałowych, stąd wydzielenie to winno opierać się w szczególności na jego realnym i faktycznym charakterze”. (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 7 lipca 2016 r., sygn. ILPP3/4512-1-94/16-4/DC).

Podobnie interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 kwietnia 2017 r., sygn. 0461-ITPB1.4511.117.2017.1.PSZ.

Tym samym, uwzględniając powyższe, zdaniem Wnioskodawcy zostanie spełniony wymóg odrębności organizacyjnej na dzień zawarcia Umowy.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zgodnie z przykładowo interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 maja 2017 r. (nr 0111-KDIB3-3.4012.30.2017.1.LG) ZCP musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. ZCP powinna więc stanowić zespół składników materialnych i niematerialnych, który zarazem (w momencie transakcji) mógłby funkcjonować jako niezależne przedsiębiorstwo. Tym samym składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład zbywanego przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że umożliwią Nabywcy kontynuowanie działalności gospodarczej, realizowanej przed zbyciem przedsiębiorstwa”.

W przedmiotowym stanie faktycznym Dział dystrybucji ubezpieczeń zachowa funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak aby Nabywca w oparciu o te składniki miał możliwość prowadzenia działalności gospodarczej - w zakresie działalności agentów ubezpieczeniowych i brokerów.

Przede wszystkim, w ramach zawartej Umowy, na rzecz Nabywcy przejdzie baza danych zawierająca dane klientów wraz z klauzulami, która umożliwi praktycznie już w dzień zawarcia Umowy do prowadzenia działalności w postaci „sprzedaży” usług ubezpieczeniowych. Dodatkowo, na rzecz Nabywcy przejdzie również zdigitalizowane know-how, które z perspektywy tego rodzaju działalności gospodarczej jest niezbędne i kluczowe dla jej realizowania.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy zostanie spełniony wymóg odrębności funkcjonalnej na dzień zawarcia Umowy.

4.

Jednocześnie, jak zostało również wskazane w opisie elementów stanu faktycznego, w skład Działu dystrybucji ubezpieczeń nie wchodzą pracownicy czy inny personel. Niemniej fakt ten nie uniemożliwia uznania go za ZCP, co potwierdza się przykładowo w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 10 stycznia 2018 r. (sygn. akt I SA/Po 988/17): „Nie można zatem zgodzić się z twierdzeniem organu, że konieczne do przyjęcia, że doszło do przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa było przejęcie pracowników”.

Podobne stanowisko zostało zawarte przykładowo w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 września 2011 r. (sygn. akt I FSK 1383/10) oraz w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1589/10 i I FSK 1590/10).

O ile zatem czynnik ludzki jest istotnym elementem każdego przedsiębiorstwa, o tyle przejęcie pracowników nie jest warunkiem koniecznym do uznania zespołu składników za ZCP, w szczególności gdy część usług wsparcia działalności gospodarczej może być zlecona na zewnątrz.

Warto też podkreślić, że analizując, czy dana część przedsiębiorstwa może stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zawsze należy wziąć pod uwagę profil działalności danego przedsiębiorcy, warunki rynkowe oraz specyfikę danej branży. Nie można zatem wyznaczyć szczegółowego katalogu warunków koniecznych do spełnienia, aby można było mówić o istnieniu ZCP.

5.

Na marginesie należy wskazać, że dla celów przedmiotowej sprawy warto przywołać Postanowienie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 16 stycznia 2023 r. (sygn. akt C-729/21), który wskazał, że przeniesienie samodzielnej części przedsiębiorstwa nie podlega VAT, jeżeli całość przekazanych składników umożliwia kontynuację samodzielnej działalności gospodarczej przez nabywcę. Przedmiotowe Postanowienie TSUE zostało wydane na kanwie pytania prejudycjalnego Naczelnego Sądu Administracyjnego czy zgodny z unijną dyrektywą jest art. 6 pkt 1 Ustawy VAT, w którym brak jest warunku następstwa prawnego. Chodziło o określenie, czy innymi słowy, zbycie majątku może nie podlegać opodatkowaniu, jeśli nabywca nie jest następcą prawnym zbywcy.

Uwzględniając powyższe, stanowisko TSUE znajduje również zastosowanie do sytuacji Wnioskodawcy i zbywanej na rzecz Nabywcy części przedsiębiorstwa w postaci określonych zgodnie z Umową składników majątku. Podkreśla ono prawidłowość i dopuszczalność stosowania polskich regulacji w zakresie wyłączenia z opodatkowania transakcji dotyczących ZCP na zbywców nie będących następcami prawnymi - tak jak w tym przypadku.

6.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest stanowisko, że Dział dystrybucji ubezpieczeń będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa (w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy VAT), a tym samym jego sprzedaż (na podstawie Umowy) będzie wyłączona z zakresu regulacji Ustawy VAT (na podstawie art. 6 pkt 1 tej ustawy).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia  (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

W wyroku z 11 kwietnia 2019 sygn. akt II FSK 79/17, który choć dotyczył ustaleń w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, NSA przedstawił wskazówki, co należy rozumieć jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Należy zaznaczyć, że definicja tego pojęcia jest identyczna w dwóch podatkach (podatku VAT i podatku dochodowym od osób prawnych). I tak:

1) w przypadku wyodrębnienia organizacyjnego należy mieć m.in. na uwadze, czy zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze podatnika w sposób, w który pozwoli samodzielnie realizować określone zadania gospodarcze;

2) wyodrębnienie finansowe oznacza możliwość prawidłowego przyporządkowania do tej zorganizowanej części przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań. Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie;

3) wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. (…) Składniki majątkowe materialne i niematerialne, wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, powinny zatem umożliwić podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego samodzielnego przedsiębiorstwa. Przy ocenie wyodrębnienia określonych składników majątkowych pod uwagę należy brać sytuację istniejącą w podmiocie wnoszącym wkład, w którym winny one stanowić pewną całość.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy, uwzględnić należy następujące okoliczności:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Mając na uwadze powyższe orzeczenia TSUE należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie działalności agentów ubezpieczeniowych i brokerów. Całość przychodów z prowadzonej działalności podlega rozliczeniu w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Nie jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny (z uwagi na wykonywanie czynności wyłącznie zwolnionych korzysta Pan ze zwolnienia). Planuje Pan zawrzeć umowę sprzedaży określonych składników majątkowych na rzecz spółki akcyjnej, zajmującej się działalnością ubezpieczeniową. Nabywca jest polską spółką prawa handlowego, polskim rezydentem podatkowym i podatnikiem VAT czynnym. Wskazany przedmiot transakcji określony jest w Umowie jako „Dział dystrybucji ubezpieczeń”. Zgodnie z planowaną Umową przedmiotem transakcji będą:

• baza danych, których jest Pan wyłącznym właścicielem, zawierająca wykaz klientów, wraz z treścią zebranych zgód aktualnych wg stanu na dzień zawarcia umowy, łącznie z dowodem ich wyrażenia przez klientów;
• know-how, tj. wiedza, umiejętności i doświadczenie umożliwiające prowadzenie działalności;
• prawa i obowiązki wynikające z zawartej przez Pana umowy najmu lokalu;
• wyposażenie ww. lokalu w postaci: 2 komputerów stacjonarnych z monitorami, 2 drukarek laserowych, 2 krzeseł z tapicerką materiałową, 2 foteli obrotowych i regałów na dokumenty.

Wedle Umowy, Dział dystrybucji ubezpieczeń obejmuje organizacyjnie i finansowo samodzielny zespół składników materialnych i niematerialnych. W skład zbywanego Działu dystrybucji ubezpieczeń nie wchodzą pracownicy czy zleceniobiorcy/wykonawcy w ramach umowy o dzieło czy umów o podobnym charakterze. Nie przynależy do niego również odrębny rachunek bankowy, a planowana sprzedaż Działu dystrybucji ubezpieczeń nie obejmie środków pieniężnych. Z funkcjonowaniem Działu dystrybucji ubezpieczeń wiąże się jego dokumentacja. Strony określiły ją jako wszelką dokumentację, związaną z prowadzeniem przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa, tj. w szczególności dokumentację obejmującą całość informacji oraz danych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym informacje dotyczące zawartej umowy agencyjnej, zawartych umów cywilnoprawnych, zawartych umów najmu, podatkową księgę przychodów i rozchodów, bazy danych klientów, uwzględniające wykaz aktualnych zgód zebranych przez Pana. W ramach planowanej transakcji Nabywca zapozna się szczegółowo ze wskazaną dokumentacją, a także przejmie (w zakresie uzgodnionym przez strony) jej część. Strony uzgodniły, że wraz z zawarciem Umowy na Nabywcę przejdą wszelkie prawa i obowiązki wynikające z nabycia Działu dystrybucji ubezpieczeń.

Przedmiot transakcji określony w Umowie będzie na dzień sprzedaży wyodrębniony w Pana przedsiębiorstwie na płaszczyźnie finansowej, tj. na podstawie prowadzonej ewidencji księgowej możliwe będzie przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności. Przedmiot transakcji określony w Umowie nie będzie na dzień sprzedaży wyodrębniony w Pana przedsiębiorstwie na płaszczyźnie organizacyjnej, tj. składniki majątkowe będące przedmiotem transakcji nie będą wyodrębnione organizacyjnie w strukturze Pana przedsiębiorstwa na podstawie statutu, regulaminu lub na podstawie innego dokumentu. Przedmiot transakcji określony w Umowie będzie na dzień sprzedaży wyodrębniony w Pana przedsiębiorstwie na płaszczyźnie funkcjonalnej - przedmiot transakcji będzie stanowił odrębną całość i obejmował elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, ale trzeba wskazać, że nie obejmuje on w ogóle personelu, więc samodzielne prowadzenie działań gospodarczych możliwe będzie dopiero po zapewnieniu personelu przez Nabywcę.

W ramach planowanej transakcji przeniesione zostaną na Nabywcę zobowiązania przypisane do sprzedawanych składników majątkowych - w postaci obowiązków wynikających z zawartej przez Pana umowy najmu lokalu. W oparciu o nabyte składniki majątku Pana przedsiębiorstwa Nabywca - dla celów prowadzenia działalności gospodarczej - będzie musiał zapewnić personel, którego zbywany Dział nie obejmuje. Wedle Pana wiedzy Nabywca - przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem Umowy - ma zamiar kontynuowania działalności gospodarczej w takim samym zakresie, w jakim była prowadzona w przedsiębiorstwie, tj. w obszarze szeroko pojętego pośrednictwa ubezpieczeniowego.

Pana wątpliwości w przedmiotowej sprawie dotyczą tego, czy planowana sprzedaż na rzecz Nabywcy określonych składników majątkowych określonych w Umowie jako Dział dystrybucji ubezpieczeń będzie stanowił transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa i w konsekwencji będzie wyłączony z opodatkowania podatkiem VAT.

Dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u Pana zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po przeniesieniu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez Kupującą w oparciu o nabyte składniki.

Podstawowym wymogiem do uznania dostawy majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań, należności oraz środków pieniężnych), podlegający wydzieleniu w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis sprawy wskazać należy, że opisany we wniosku przedmiot transakcji określony w umowie jako dział Dystrybucji ubezpieczeń - nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, ponieważ nie odznacza się odrębnością organizacyjną i funkcjonalną z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Warunek wyodrębnienia organizacyjnego składników majątkowych będących Przedmiotem Umowy należy uznać za niespełniony, gdyż składniki będące przedmiotem transakcji nie będą wyodrębnione organizacyjnie w strukturze Pana przedsiębiorstwa na podstawie statutu, regulaminu lub na podstawie innego dokumentu. Tym samym, mimo Pana przekonania, że w związku z prowadzeniem jednoosobowej działalności gospodarczej nie należy wymagać „formalizacji” wyodrębnienia organizacyjnego, w przedstawionym opisie sprawy brak jest wystarczających argumentów świadczących, że zbywane składniki posiadają cechę zorganizowania i że wydzielenie organizacyjne na dzień sprzedaży będzie funkcjonowało w sposób faktyczny i realny.

Natomiast o braku wyodrębnienia funkcjonalnego świadczy fakt, że przedmiot transakcji nie obejmuje w ogóle personelu, więc samodzielne prowadzenie działań gospodarczych możliwe będzie dopiero po zapewnieniu personelu przez Nabywcę. W ramach planowanej transakcji Nabywca zapozna się szczegółowo ze wskazaną dokumentacją, a także przejmie (w zakresie uzgodnionym przez strony) jej część np. informacje dotyczące zawartych umów cywilnoprawnych, ale przedmiot transakcji nie obejmuje w ogóle personelu. Tym samym, należy uznać, że Nabywca nie będzie miał faktycznej możliwości prowadzenia samodzielnie działalności gospodarczej w niezmienionym zakresie, wyłącznie w oparciu o nabyte składniki, bez konieczności angażowania dodatkowych składników lub podejmowania dodatkowych działań. Na powyższą ocenę nie wpływa fakt, że Nabywca w ramach swojej działalności zajmuje się działalnością ubezpieczeniową, gdyż należy podkreślić, że przedmiot transakcji na moment sprzedaży powinien stanowić już w Pana działalności zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze. Należy wskazać, że nie chodzi o zespół składników majątkowych, które po włączeniu do majątku Nabywcy i podjęciu określonych działań (np. zatrudnieniu lub wydzieleniu grupy pracowników do obsługi tej działalności) będą mogły funkcjonować jako niezależny zakład (dział, wydział itp.), a o przekazanie takiego zespołu składników majątkowych, który już jest zdolny do samodzielnego funkcjonowania w takim charakterze.

W analizowanej sprawie, należy uznać, iż jedynie warunek wyodrębnienia finansowego przenoszonych składników majątkowych związanych z przedmiotem Transakcji zostanie wypełniony, gdyż na podstawie prowadzonej ewidencji księgowej możliwe będzie przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności.  Jednak jak wskazano wyżej, brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Powyższe okoliczności wskazują, że przedmiot sprzedaży określony w Umowie jako Dział dystrybucji ubezpieczeń nie będzie stanowił w Pana przedsiębiorstwie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy ze względu na niespełnienie wszystkich przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy. Zatem, jego sprzedaż nie będzie wyłączona spod przepisów ustawy na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy – w związku z czym – podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym stanowisko Pana należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).