Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów/usług w związku z realizacją projektu.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że stanowisko Państwa Instytutu w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lutego 2023 r. wpłynął wniosek Państwa Instytutu z 20 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów/usług w związku z realizacją projektu pn. „…”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Instytut (dalej: Wnioskodawca lub Instytut) jest instytutem badawczym, funkcjonującym na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (tekst jedn. Dz.U. z 2017 poz. 1158, z późn. zm.). Wnioskodawca posiada osobowość prawną. Zgodnie z przepisami ustawy o instytutach badawczych, do podstawowej działalności Instytutu należy prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych, przystosowywanie wyników badań naukowych i prac rozwojowych do potrzeb praktyki oraz ich wdrażanie. W związku z prowadzoną działalnością podstawową Instytut może upowszechniać wyniki badań naukowych i prac rozwojowych.

Program badawczy Instytutu obejmuje wszystkie zagadnienia związane z produkcją ogrodniczą, począwszy od badań nad biologicznymi podstawami produkcji owoców, warzyw i roślin ozdobnych przez biotechnologię, genetykę i hodowlę twórczą roślin ogrodniczych, agrotechnikę, fitopatologię, szkółkarstwo i ochronę zasobów genowych roślin sadowniczych, warzywnych i ozdobnych, nawadnianie roślin, uprawę grzybów jadalnych, przetwórstwo i przechowalnictwo owoców i warzyw, bezpieczeństwo żywności, agroinżynierię, ekonomikę i marketing.

Instytut może prowadzić działalność gospodarczą w zakresie określonym w statucie. Działalność gospodarcza jest wyodrębniona pod względem finansowym i rachunkowym z działalności statutowej Instytutu.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Instytut uczestniczy w projekcie „…” (dalej: Projekt lub Operacja).

Celem Operacji jest integracja najnowszych technologii prowadzenia sadu jabłoniowego w oparciu o określoną odmianę jabłek, a także ocena badawcza nowego modelu sadu. Projekt jest realizowany w trzech etapach: założenie sadu; ocena nakładów pracy koniecznych do prowadzenia sadu, monitoring klimatu, ocena kwitnienia drzew; prowadzenie sadu oraz ocena efektywności zastosowanych innowacji.

Projekt jest przeprowadzany poprzez grupę operacyjną (konsorcjum). Grupa operacyjna jest formą współpracy na potrzeby Projektu. Poprzez jej zawiązanie nie jest tworzony odrębny podmiot ani spółka.

Liderem grupy operacyjnej jest pewien ośrodek doradztwa rolniczego. Oprócz Wnioskodawcy w grupie uczestniczą dwa gospodarstwa rolne.

Obowiązki Lidera to m.in.: reprezentowanie konsorcjum na zewnątrz, w tym wobec podmiotu finansującego - Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (dalej także: Agencją lub ARiMR); pośredniczenie w przekazywaniu pomocy finansowej od Agencji (w tym składanie wniosków o płatności); koordynowanie i monitorowanie realizacji zadań; gromadzenie dokumentacji; przedkładanie sprawozdań/raportów z realizacji Operacji wymaganych przez Agencję.

Zadania Instytutu to: opracowanie zagadnień, stanowiących elementy koncepcji sadu; ocena skuteczności zastosowanych siatek (osłon); ocena przyjętego modelu sadu; opracowanie innowacyjnych metod dotyczących prowadzenia sadu.

Projekt podzielony jest na szczegółowe zadania (w ramach trzech etapów), przyporządkowane do poszczególnych partnerów. Każdy z parterów wykonuje zadania, które są jemu przyporządkowane.

Projekt korzysta z dofinansowania od Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Agencja jest instytucją finansującą i rozliczającą Projekt. Rozliczenie dofinansowania odbywać się będzie na postawie wniosków o płatność po zakończeniu kolejnych etapów (refundacja kosztów).

Dofinansowanie jest podzielone pomiędzy członków grupy operacyjnej. Po stronie Instytutu, dofinansowanie ma pokrywać całość zakładanych wydatków w ramach Projektu.

Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z realizacją Projektu, w części realizowanej przez Wnioskodawcę, będą wystawiane na Wnioskodawcę.

Koszty w tym dokumentowane fakturami, jakie ponosić będzie Instytut w ramach realizacji Projektu to m.in.: wynagrodzenie, koszty zakupu materiałów niezbędnych do badań.

Przeprowadzenie Projektu zależy od otrzymania dofinansowania. Grupa Operacyjna nie realizowałaby Projektu w przypadku braku umowy o dofinansowanie z Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

Każdy z parterów otrzymuje dofinansowanie na swoje działania. Każdy z partnerów wchodzących w skład grupy operacyjnej powołanej na potrzeby realizacji Projektu, wykonuje przyjęte na siebie zadania i ponosi pełną odpowiedzialność za ich realizację. Każdy z partnerów ponosi koszty kwalifikowalne w zależności od przypisanego zadania we własnym imieniu.

Realizacja Projektu jest podzielona na etapy. Po przeprowadzeniu danego etapu, Lider (działając w imieniu całej Grupy operacyjnej) składa wnioski o płatność. Każdy z partnerów jest zobowiązany do przedłożenia dokumentacji swoich kosztów.

Refundacja od ARiMR ma miejsce, jeśli wydatki są zgodne z założeniami Projektu. Agencja nie wypłaca dofinasowania w razie naruszenia warunków dofinansowania (w takiej sytuacji możliwy jest także zwrot wypłaconego wcześniej dofinansowania). Lider pośredniczy w przekazywaniu dofinansowania. Lider nie rozlicza jednak w istocie dofinasowania - czyni to Agencja.

Instytut nie planuje wykorzystywania wyników Projektu w sposób komercyjny. Możliwe jest wykorzystanie wyników realizacji projektu, do dalszych badań naukowych.

Instytut zakłada, że uzyskana w ramach Projektu wiedza posłuży do przygotowania publikacji popularno-naukowych i naukowych oraz do prowadzenia seminariów i webinariów. Wiedza o Projekcie będzie upowszechniana w sposób nieodpłatny.

Instytut nie będzie świadczył odpłatnie usług, ani nie będzie dokonywał odpłatnej dostawy towarów w ramach projektu, ani po jego zakończeniu. W szczególności, w ramach Projektu, Instytut nie zamierza uzyskiwać przychodów z działalności sadowniczej.

Dofinasowanie stanowi refundację poniesionych przez Instytut kosztów kwalifikowanych operacji. W ramach Projektu, Instytut nie będzie wykorzystywał zakupionych towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych. Podobnie będzie po zakończeniu Projektu.

Z perspektywy Instytutu, wyniki realizacji Projektu to nieodpłatne upowszechnianie zdobytej wiedzy.

Wnioskodawca docelowo nie zamierza przenosić odpłatnie żadnych praw do wyników badań powstałych w związku z realizacją przedmiotowego projektu na rzecz innych podmiotów.

Nieodpłatne rozpowszechnianie wyników (wiedzy) stanowić będzie przejaw działalności statutowej Wnioskodawcy - niebędącej działalnością gospodarczą.

Ponoszone przez Instytut wydatki, związane z realizacją Projektu, nie będą służyły sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT, a efekty operacji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Pochodzące od ARiMR środki (dofinansowanie) będą przeznczone na realizacje zadań Instytutu w ramach Projektu i nie mogą być wydatkowane na inne cele.

Prawa do przedmiotów własności intelektualnej, w tym autorskie prawa majątkowe oraz prawa własności przemysłowej, powstałe w wyniku realizacji Operacji przysługują temu członkowi grupy, który je wytworzył w zakresie powierzonych jemu zadań.

W zakresie niezbędnym dla realizacji Operacji każdemu członkowi grupy operacyjnej przysługuje uprawnienie do nieodpłatnego korzystania z utworów i przedmiotów praw własności przemysłowej uzyskanych przez innych członków grupy operacyjnej w ramach realizacji operacji.

Wnioskodawca nie przewiduje, aby ewentualne prawa majątkowe uzyskane poprzez realizację Projektu były przekazywane za wynagrodzeniem do innych podmiotów (w tym pozostałych członków grupy operacyjnej).

Pytanie

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaki wynika z faktur dokumentujących nabycie towarów/usług w toku realizacji Projektu?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie przysługuje mu prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego wynikających z otrzymanych faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację Projektu.

W świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Dokonanie odliczenia warunkowane jest więc istnieniem związku pomiędzy danym zakupem, a sprzedażą opodatkowaną.

Należy zatem ustalić, czy zakupy finansowane ze środków Projektu mają być wykorzystane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a więc zasadniczo do odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług.

Powyższa zasada wyklucza skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku zakupów wykorzystywanych do wykonywania czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Stosownie do tego przepisu podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT przez działalność gospodarczą rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zaznaczyć należy, że status podatnika VAT powinien być weryfikowany w odniesieniu do każdej wykonywanej przez dany podmiot czynności z osobna. Jak wynika bowiem z art. 2 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, opodatkowaniu podlegają, z zasady wyłącznie czynności wykonywane przez podatnika VAT działającego w takim charakterze. Regulacja ta daje podstawy do wyciągnięcia wniosku, że ten sam podmiot część czynności może dokonywać jako podatnik VAT, a części nie działając w takim charakterze. Okoliczność ta została podkreślona w orzecznictwie TSUE, przykładowo w wyroku z 4.10.1995 r., C-291/92.

Poza działalnością gospodarczą Instytut wykonuje także działalność niegospodarczą, w ramach której, w szczególności, przeprowadza badania naukowe.

W odniesieniu do konkretnego Projektu podstawowe znaczenie na fakt, że czynności badawcze Instytutu nie są związane z odpłatnym świadczeniem usług; nie mają prowadzić do odpłatnego świadczenia usług w przyszłości; wyniki natomiast będą upowszechniane nieodpłatnie.

Z perspektywy Instytutu, udział w Projekcie wpisuje się natomiast w upowszechnianie wiedzy - zwłaszcza poprzez publikacje, np. artykuły.

Z samej istoty nie występują tutaj określone (wybrane) podmioty, do których kierowana jest wiedza. W konsekwencji, trzeba uznać, że działania Wnioskodawcy nie będą miały wyodrębnionych beneficjentów tj. podmiotów, które można byłoby uznać za odbiorców.

Z perspektywy Instytutu, Projekt będzie prowadził do uzyskania wiedzy, która będzie następnie przez Instytut udostępniania nieodpłatnie.

Z powyższego wynika, że sposób działania Instytutu w ramach konkretnego Projektu mieści się w ramach nieodpłatnej działalności statutowej - upowszechniania wiedzy; niestanowiącej działalności gospodarczej.

W rezultacie, Instytut w związku z Projektem nie będzie świadczył odpłatnej dostawy towarów, ani odpłatnego świadczenia usług tj. wyniki badań nie będą odsprzedawane. W konsekwencji, zakupy finansowane ze środków Projektu nie wykazują związku z działalnością opodatkowaną. Nieodpłatne upowszechnianie wyników badań należy do czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z tym, Instytutowi nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji Projektu.

Dodatkowo w kontekście braku prawa do odliczenia podatku naliczonego, istotne jest to, że otrzymywane od ARiMR dofinasowanie nie ma wpływu na cenę żadnych usług.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przepis ten nakazuje wliczać dofinansowanie do podstawy opodatkowania, ale tylko jeśli ma ono bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Kryterium uznania dofinansowania za stanowiące podstawę opodatkowania jest to, czy jest ono przyznawane jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

W rozpatrywanej sytuacji, dofinasowanie Projektu, przyznawane ze środków publicznych, stanowi refundację poniesionych przez Instytut kosztów kwalifikowanych. Nie jest to tym samym wynagrodzeniem dla Instytutu za świadczone usługi, a jedynie formą finansowania Projektu.

W opinii Instytutu, nie można w ogóle mówić o świadczeniu usług w ramach tego konkretnego Projektu.

W każdym zaś razie, nie istnieje bezpośredni związek pomiędzy usługami Instytutu a otrzymywanym dofinansowaniem. Dofinansowanie od ARiMR nie jest korelatem usług i nie jest wypłacane tylko w razie ich świadczenia; dofinansowanie nie zależy również kwotowo od liczby usług. Dofinasowanie nie ma wpływu na cenę. Nie zaistnieje sytuacja, w której ostateczny odbiorca nie musiałby płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dofinansowaniem.

Co więcej, Instytutowi będą przysługiwać prawa (efekty realizowanego projektu), w tej części w jakiej to prace Instytutu doprowadzą do powstania tych praw.

Z założenia, prawa te nie będą przekazywane, ani udostępniane odpłatnie żadnemu podmiotowi (w tym pozostałym członkom grupy operacyjnej).

Wskazane prawa będą natomiast związane z pewną wiedzą - wynikami badań. Wyniki badań nie będą przez Instytut przekazywane odpłatnie. Może mieć miejsce jedynie ich nieodpłatne udostępnianie.

Otrzymany zwrot kosztów od Agencji przeznaczony będzie wyłącznie na realizację zadania naukowo-badawczego i nie będzie stanowił dopłaty do ceny. Instytut otrzymuje środki pochodzące od ARiMR na realizację swoich zadań. Środki te nie mogą być wydatkowane na cele inne niż wyznaczone.

Przedstawione stanowisko znajduje dodatkowe potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15.04.2021 r., sygn. I FSK 1164/18, w którym stwierdzono: „kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT stanowi stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Opodatkowaniu podlegają bowiem jedynie przedmiotowe dotacje do ceny sprzedaży (u dostawcy towaru lub usługi). Nie podlegają natomiast opodatkowaniu przedmiotowe dotacje do ceny zakupu (u nabywcy towaru lub usługi). Dofinansowanie przekazane przez NCBiR ma zaś za zadanie sfinansować prowadzone przez lidera i członków konsorcjum prace rozwojowe i badania naukowe. Tym samym dofinansowanie pokrywa koszty z nimi związane. Nie stanowi ono zatem dotacji, subwencji ani innej dopłaty o podobnym charakterze, mającej bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Powyższa konstatacja znajduje w pełni zastosowanie w niniejszej sprawie. Jak bowiem wynika z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, umowa konsorcjum zakłada, że koszt udziału w projekcie badawczym uczestnicy konsorcjum sfinansują we własnym zakresie lub ze środków pozyskanych z NCBiR. Skarżąca otrzymuje od lidera konsorcjum środki na realizację swoich zadań, które to środki pochodzą od NCBiR i nie mogą być wydatkowane na inne cele niż określone w umowie konsorcjum. Jak zatem trafnie wskazał Sąd pierwszej instancji w zaskarżonym wyroku, owe środki bezpośrednio wpływają wyłącznie na koszt realizacji usługi, który - gdyby nie dotacja z NCBiR - Skarżąca musiałaby pokryć samodzielnie”.

Brak związku dofinansowania z ceną jakiejkolwiek usługi potwierdza niewykonywanie przez Instytut czynności opodatkowanych, a w rezultacie brak prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W zakończeniu warto zauważyć, że identyczne stanowisko zostało wyrażone w interpretacjach prawa podatkowego wydanych w sytuacjach zbliżonych do rozpatrywanej: interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15.12.2021 r., znak: 0113-KDIPT1-1.4012.754.2021.2.JK oraz interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13.12.2021 r., znak: 0113-KDIPT1-3.4012.868.2021.1.MJ.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwa Instytut przedstawił we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 ustawy:

Art. 87 ust. 1 ustawy stanowi:

Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy:

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

W tym miejscu wskazać należy, że konsorcjum jest organizacją zrzeszającą kilka podmiotów gospodarczych na określony czas, w konkretnym celu. Jakkolwiek ani w prawie cywilnym, ani w prawie podatkowym nie występuje legalna definicja konsorcjum, przyjmuje się, że zawarcie umowy konsorcjum możliwe jest na podstawie art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm.) w ramach tzw. swobody umów.

W konsekwencji strony zawierające umowę konsorcjum mogą ją ukształtować w sposób dowolny, byleby jej treść lub cel nie sprzeciwiały się ustawie, zasadom współżycia społecznego oraz właściwości takiego stosunku. Konsorcjum nie jest podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są, co do zasady, niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli w działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach związanych z konsorcjum realizują wspólne przedsięwzięcie objęte porozumieniem. Zawierając umowę konsorcjum podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz (lider konsorcjum). Co do zasady, konsorcja nie mają też wspólnego majątku (chociaż mogą mieć wspólne konto rozliczeniowe), a wszelkie formy płatności regulowane są przez lidera konsorcjum.

Konsorcjum, w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, nie może być zatem uznane za podatnika VAT. Zatem przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum są odrębnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Oznacza to, że działając w ramach konsorcjum powinni oni do wzajemnych rozliczeń stosować ogólne reguły wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych.

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ - jak Państwo wskazali - ponoszone przez Instytut wydatki związane z realizacją Projektu nie będą służyły sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT, a efekty operacji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z powyższym, Państwa Instytut nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji ww. Projektu. Tym samym Państwa Instytutowi z tego tytułu nie przysługuje prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Państwa Instytutowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów/usług w związku z realizacją projektu pn. „…”, ponieważ efekty Projektu nie będą wykorzystywane przez Państwa Instytut do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który przedstawił Państwa Instytut i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja indywidualna dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie, w tym wliczenie otrzymanego przez Państwa Instytut dofinansowania w ramach ww. Projektu do podstawy opodatkowania, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji wskazuję, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Natomiast w odniesieniu do powołanego przez Państwa we wniosku wyroku sądu, tutejszy organ wyjaśnia, że powołany wyrok jest rozstrzygnięciem w indywidualnej sprawie, osadzonym w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawęża. Wskazany we wniosku wyrok sądu nie ma wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli sytuacja Państwa Instytutu będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i Państwa Instytut zastosuje się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.).