Temat interpretacji
Brak prawa do zastosowania na wystawionej fakturze stawki podatku 0%
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
22 lutego 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 17 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania na wystawionej fakturze stawki podatku 0%. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 kwietnia 2023 r. (wpływ 21 kwietnia 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Ma Pani zamiar dokonać eksportu pośredniego sprzedając swoje towary firmie „X”, która jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT na terenie Polski. Firma „X” zobowiązuje się do:
-wywiezienia tych towarów poza terytorium UE – do Norwegii przed upływem terminu złożenia deklaracji podatkowej, tj. najpóźniej do 25 dnia następnego miesiąca;
-przekazania Pani potwierdzenia wywozu towaru „Komunikat IE599” przed upływem terminu złożenia deklaracji podatkowej, tj. jak wyżej.
Ma Pani zamiar wystawić fakturę sprzedaży towarów firmie „X” stosując stawkę 0%.
Doprecyzowanie opisu sprawy
W odpowiedzi na pytanie Organu:
1. Czy jest Pani zarejestrowana jako podatnik VAT czynny?
Odpowiedziała Pani:
„jest to wiedza, którą organ posiada z urzędu nip (...)”.
Na zadane przez Organ pytanie:
2. Czy firma „X”, na rzecz której będzie Pani dokonywać dostawy towarów, posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju? Jeżeli nie, to prosimy wskazać na terytorium jakiego państwa firma „X” posiada siedzibę działalności gospodarczej?
Udzieliła Pani odpowiedzi:
„tak, posiada siedzibę na terytorium Polski”.
Odpowiadając na pytanie Organu:
3. Czy w wyniku dokonywanej przez Panią dostawy towarów towary będą wysyłane lub transportowane z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej? Jeżeli nie, to prosimy wskazać skąd dokąd będzie dokonywany transport tych towarów?
Wskazała Pani:
„tak – przez firmę, która jest odbiorcą towaru”.
W odpowiedzi na pytanie Organu:
4. Gdzie (w jakim kraju) rozpocznie się procedura wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej?
Odpowiedziała Pani:
„procedura wywozu towarów rozpoczyna się w Polsce”.
Na zadane przez Organ pytanie:
5. Czy towary będące przedmiotem Pani zapytania będą wysyłane lub transportowane z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez nabywcę (firmę „X”) lub na jego rzecz? Jeżeli nie, to prosimy wskazać przez kogo lub na czyją rzecz (który podmiot) towary będą wysyłane lub transportowane z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej?
Udzieliła Pani odpowiedzi:
„tak – przez nabywcę”.
Odpowiadając na pytanie Organu:
6. Czy dokument celny potwierdzający procedurę wywozu towarów będzie Pani posiadała przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy?
Wskazała Pani:
„zgodnie z procedurami”.
W odpowiedzi na pytanie Organu:
7. Czy z posiadanych przez Panią dokumentów będzie wynikać tożsamość towarów będących przedmiotem dokonanej przez Panią dostawy i wywozu?
Odpowiedziała Pani:
„tak”.
Pytanie
Czy wystawiając fakturę sprzedaży kontrahentowi „X” będzie miała Pani prawo do zastosowania stawki 0%?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem, zgodnie z art. 41 ust. 4, 6 i 6a ustawy o podatku od towarów i usług, ma Pani prawo do zastosowania stawki 0%, ponieważ kontrahent polski zobowiązuje się do wywiezienia towarów poza Polski obszar celny w określonym terminie oraz dokonania zgłoszenia wywozowego potwierdzonego przez urząd celny, tj. „Komunikat IE599”.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze. zm.), zwaną dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jak stanowi art. 2 pkt 8 ustawy:
Przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:
a)dostawcę lub na jego rzecz, lub
b)nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych,
– jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.
Ustawodawca, definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, oraz gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej – stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.
Aby zatem uznać daną czynność za eksport towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, powinny wystąpić łącznie następujące przesłanki:
-musi mieć miejsce jedna z czynności określonych w art. 7 ustawy;
-w konsekwencji tej czynności musi nastąpić wywóz towaru z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poza terytorium UE przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni);
-wywóz towaru musi być potwierdzony przez organ celny określony w przepisach celnych.
Dwie pierwsze przesłanki mają charakter faktyczny i musi je łączyć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy, tzn. w wykonaniu jednej ze ściśle sprecyzowanych w ustawie czynności (dostawy) towar opuszcza terytorium kraju w celu dostarczenia go do kraju trzeciego, przy czym nabywca tego towaru w wykonaniu tej czynności nabywa prawo do rozporządzania nim jak właściciel (zasadniczo warunek ten ziszcza się przez przeniesienie własności towaru). Ostatnia przesłanka ma charakter formalny i wiąże się z udokumentowanym i legalnym wywozem towarów poza terytorium kraju.
Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:
Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy:
Stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Jednakże stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy:
W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4 wynosi 23%.
Przy czym zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.
W myśl art. 41 ust. 4 ustawy:
W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.
Jak stanowi art. 41 ust. 6 ustawy:
Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.
Na mocy art. 41 ust. 11 ustawy:
Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.
Zatem, zastosowanie stawki 0% w eksporcie towarów jest możliwe pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a w przypadku eksportu pośredniego dokument, który potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, i z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.
Z opisu sprawy wynika, że ma Pani zamiar dokonać dostawy towarów sprzedając swoje towary firmie „X”, która jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT na terenie Polski. Firma „X” zobowiązuje się do:
-wywiezienia tych towarów poza terytorium UE – do Norwegii przed upływem terminu złożenia deklaracji podatkowej, tj. najpóźniej do 25 dnia następnego miesiąca;
-przekazania Pani potwierdzenia wywozu towaru „Komunikat IE599” przed upływem terminu złożenia deklaracji podatkowej, tj. jak wyżej.
Firma „X”, na rzecz której będzie Pani dokonywać dostawy towarów, posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju. Towary będą wysyłane lub transportowane z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez firmę, która jest odbiorcą towaru – nabywcę (firmę „X”).
Pani wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą określenia, czy wystawiając fakturę sprzedaży kontrahentowi „X” będzie miała Pani prawo do zastosowania stawki 0%.
W pierwszej kolejności – chcąc odpowiedzieć na Pani wątpliwość – niezbędne jest rozpoznanie charakteru opisanej we wniosku transakcji na gruncie przepisów ustawy.
Jak wskazano wyżej, z eksportem bezpośrednim, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy mamy do czynienia wówczas, gdy wywozu towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej dokonuje dostawca lub podmiot działający na jego rzecz.
Natomiast eksport pośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy, występuje wówczas, gdy wywozu towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej dokonuje nabywca mający siedzibę poza terytorium kraju lub podmiot działający na jego rzecz.
Niespełnienie którejkolwiek ze wskazanych wyżej przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.
Powyższą tezę potwierdził również NSA w wyroku z 4 lutego 2011 r., sygn. akt I FSK 401/10, w którym są jednoznacznie stwierdził, że: „(...) Eksport pośredni ma miejsce wówczas gdy wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu dostawy towarów jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz – tak wynika z art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy o VAT. W sprawie wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty nie był dokonany przez nabywcę towarów (M. H. Ltd.) ani na jego rzecz. To podmiot ukraiński sam organizował transport i ponosił jego koszty. W tej sytuacji słusznie Sąd pierwszej instancji przyjął, że w sprawie nie wystąpił eksport pośredni, bo wywóz towaru nie był dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. (...)”.
Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście obowiązujących przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że dostawa towarów dokonywana przez Panią na rzecz firmy „X” nie będzie spełniała warunków pozwalających uznać ją za eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy. Jak bowiem wynika z opisu sprawy, ma Pani zamiar dokonać dostawy towarów firmie „X”, która zobowiązuje się do ich wywozu poza terytorium Unii Europejskiej – do Norwegii. Jednakże – jak Pani wskazała – towary te będą wysyłane lub transportowane z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez nabywcę (firmę „X”), który jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT na terenie Polski i posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Zatem, z uwagi na to, że towary będące przedmiotem dostawy nie będą wysyłane lub transportowane poza terytorium Unii Europejskiej przez:
a)dostawcę lub na jego rzecz, lub
b)nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz
w analizowanej sprawie nie wystąpi eksport towarów. W konsekwencji, nie będzie Pani miała możliwości opodatkowania opisanej dostawy towarów stawką w wysokości 0%, właściwą dla eksportu towarów. Zatem dokonana dostawa będzie opodatkowana właściwą stawką podatku VAT jako sprzedaż krajowa.
Podsumowując, wystawiając fakturę sprzedaży kontrahentowi „X” nie będzie miała Pani prawa do zastosowania stawki 0%.
Tym samym Pani stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).