Uznanie przedmiotu planowanej sprzedaży za ZCP; obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego. - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 16 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.109.2023.1.AM

Temat interpretacji

Uznanie przedmiotu planowanej sprzedaży za ZCP; obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z (…) r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania sprzedaży części przedsiębiorstwa za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego wpłynął (…) r. Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1) Zainteresowany będący stroną postępowania: X

2) Zainteresowany niebędący stroną postępowania: Y

Opis zdarzenia przyszłego

X (dalej: Wnioskodawca 1 lub Zbywający) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiadającym siedzibę działalności gospodarczej w Polsce. Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie:

- prowadzeniu badań klinicznych (w tym w …) nad (…) (dalej: działalność badawczo - rozwojowa),

- produkcji i sprzedaży innowacyjnych (…) (dalej: działalność produkcyjna i sprzedażowa).

W związku z rozwojem prowadzonej działalności, Sprzedający zreorganizował swoją strukturę tak, aby poszczególne sfery działalności gospodarczej były realizowane i obsługiwane przez wyodrębnione w ramach przedsiębiorstwa jednostki organizacyjne (działy). Celem Sprzedającego było ustrukturyzowanie struktury wewnętrznej w taki sposób, aby oddzielić działalność handlową, związaną z produkcją i sprzedażą (w tym marketingu i logistyki), od działalności badawczo - rozwojowej.

W związku z powyższym, Sprzedający wyodrębnił:

1) Dział A, służący do prowadzenia działalności na płaszczyźnie badawczo-rozwojowej, tj.:

- opracowywania projektów badawczo-rozwojowych w zakresie przyszłych (…),

- opracowywania i optymalizacji receptur (…),

- zlecania testów produktów w instytucjach zewnętrznych,

- zlecania ocen bezpieczeństwa produktów (…),

- przygotowywania i aktualizacji dokumentacji dotyczącej wprowadzenia do obrotu produktów gotowych,

- prowadzenia kontroli jakości wyrobów gotowych, nadzorowi i koordynacji procesu produkcji partii pilotażowych,

- rejestracji/notyfikacja wyrobów gotowych, zgodnie z kwalifikacją prawną.

2) Dział B, tj.:

- Dział 1 - służący do prowadzenia działalności na płaszczyźnie handlowej, tj. w zakresie sprzedaży i marketingu (…), w tym również za pośrednictwem sklepu internetowego,

- Dział 2 - realizujący zadania w zakresie planowania i zlecenia produkcji wyrobów gotowych Spółki, organizacji i zlecania obrotu magazynowego, organizacji i zlecenia transportu, wystawiania faktur sprzedażowych,

- Dział 3 - realizujący zadania w zakresie sprzedaży poza granice kraju (…).

Fakt wyodrębnienia przez Sprzedającego jednostek organizacyjnych przedsiębiorstwa Sprzedającego w postaci Działu B (Dział 1, Dział 2, Dział 3) oraz Działu A zostały określone w regulaminie organizacyjnym, w ramach którego przypisane zostały składniki materialne i niematerialne odpowiednio do działalności handlowej (produkcyjnej i sprzedażowej) i działalności badawczo - rozwojowej.

Działalność produkcyjna i sprzedażowa jest obecnie prowadzona w oparciu o zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, wykorzystywanych w związku z realizowanymi zadaniami gospodarczymi, który w przyszłości ma być przedmiotem sprzedaży.

Planowane jest zbycie części działalności handlowej dedykowanej do segmentu (…) (produkcja i sprzedaż) prowadzonej przez Spółkę i związanego z nią majątku do spółki kapitałowej, zależnej od Wnioskodawcy (dalej: Nabywca). Nabywca podlega obowiązkowi podatkowemu w Rzeczypospolitej Polskiej. Zarówno Sprzedający jak i Nabywca są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Przedmiotem sprzedaży pozostaje działalność handlowa związana z (…) obejmująca:

- Dział 1,

- Dział 3,

- Dział 2,

(dalej łącznie: Dział B).

Przedmiotem sprzedaży nie będzie działalność Spółki związana z prowadzonymi badaniami oraz część działalności związana ze sprzedażą (…) z uwagi na jej funkcjonowanie poza strukturą organizacyjną Działów B.

W ramach prowadzonej działalności sprzedażowej Zbywający posiada zespół osób (będących pracownikami Zbywającego), które są odpowiedzialne za tę część prowadzonej działalności. Zespół stanowi wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie część przedsiębiorstwa Zbywającego (dalej: CP), dedykowaną działalności w obszarze produkcji i sprzedaży produktów (…). Ze względu na złożoność procesów produkcyjnych oraz konieczność zaangażowania zaawansowanych i kapitałochłonnych technologii, produkcja realizowana jest przez wyspecjalizowane podmioty zewnętrzne. Umowy z dostawcami oraz wytwórcami substancji czynnej wykorzystywanej w procesie produkcyjnym będą przedmiotem zbywanego do Spółki zależnej Działu B (CP).

W celu określenia wartości transakcji, w tym wartości przenoszonego majątku trwałego oraz wartości przenoszonych (…), zostanie sporządzona wycena niezależnego rzeczoznawcy.

Strony uzgodniły, iż zbycie CP (w zakresie pracowników oraz obsługiwanych umów) nastąpi na zasadzie przejścia części zakładu pracy zgodnie z art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2022 r. poz. 1510 z późn. zm; dalej: Kodeks Pracy).

W skład zbywanego do Spółki zależnej Działu B na dzień sprzedaży wchodzić będzie zespół następujących składników majątkowych i niemajątkowych, w tym zobowiązań:

- aktywa trwałe spółki funkcjonalnie związane z Działem B (środki trwałe i wyposażenie wykorzystywane w działalności CP, m.in.: zestawy komputerowe, laptopy, samochody, maszyny i urządzenia wykorzystywane w ww. dziale),

- prawa własności wszystkich zapasów związanych z prowadzeniem działalności w oparciu o Dział B (towary na magazynie) oraz produkcja w toku (towary zlecone do wyprodukowania przez producenta usługowego),

- prawa i obowiązki w zakresie licencji oprogramowania IT (np. MS Office),

- własność intelektualna (IP - intellectual property) dot. receptur produktów (…), wzorów opakowań i praw do zgłoszeń produktów do obrotu na terenie określonych destynacji geograficznych,

- prawa do znaków towarowych wykorzystywanych do prowadzenia działalności handlowej w ramach Działu B, w tym w szczególności majątkowe prawa autorskie do znaków towarowych oraz projektów graficznych (wzorów opakowań), będących podstawą rejestracji znaków towarowych, prawa ochronne na znaki towarowe zgłoszone do urzędu patentowego oraz prawa ze zgłoszeń znaków towarowych do urzędu patentowego i inne prawa pokrewne;

- prawa i obowiązki wynikające z umów: handlowych, produkcyjnych, marketingowych, magazynowych, transportowych, na przygotowanie receptur gotowych produktów (…), na obsługę sklepu internetowego, prawa do umowy najmu nieruchomości zajmowanej przez Dział B;

- składniki niezbędne do prowadzenia sprzedaży za pośrednictwem internetowych kanałów dystrybucji tj. strony internetowe poszczególnych marek, majątkowe prawa autorskie do domen internetowych, umowy z operatorami platform sprzedażowych, umowy dotyczące świadczenia usług związanych z obsługą płatności elektronicznych,

- zasoby ludzkie, tj. umowy o pracę i współpracę zawarte z wykwalifikowaną kadrą pracowników, kadrą zarządzającą,

- odrębne źródła finansowania, wynikające z umów leasingu samochodów, wynajmu długoterminowego,

- księgi i dokumentacja związana z prowadzeniem działalności w ramach Działu B,

- należności i zobowiązania funkcjonalnie związane z Działem B z zastrzeżeniem tych przypadków, gdzie wierzyciel lub dłużnik odmówił zgody na przeniesienie ich na nowy podmiot albo gdzie umowa zawarta z drugą stroną uniemożliwia takie działanie.

Przedmiotem sprzedaży nie będą mimo związku funkcjonalnego z przedmiotem transakcji:

- umowy dotyczące finansowania działalności w postaci linii kredytowych, umów faktoringowych oraz umowy z (…) w sprawie subwencji z uwagi na brak zgody wierzycieli na przeniesienie praw i obowiązków na nowy podmiot (faktoring i kredyty) lub brak prawnej możliwości ich przeniesienia (…),

- należności objęte umową faktoringową z uwagi na brak zgody faktora na przeniesienie tychże na nowy podmiot,

- zobowiązanie objęte umową faktoringu zobowiązaniowego z uwagi na brak zgody faktora na przeniesienie tychże na nowy podmiot,

- gotówka w kasie i na rachunkach bankowych ze względu na ustalenia z nabywcą.

Nabywca będzie w stanie kontynuować działalność Zbywającego (po przeniesieniu w ramach CP) w zakresie prowadzonej działalności z uwagi na fakt, iż dysponować będzie prawem do korzystania z wszystkich niezbędnych środków, elementów, które zostały zbyte jako CP do Nabywcy.

Zespół składników stanowić będzie w momencie transakcji w przedsiębiorstwie Zbywającego zespół składników majątkowych i niemajątkowych umożliwiający kontynuację działalności prowadzonej przez Zbywającego i wystarczający do prowadzenia działalności gospodarczej, bez konieczności angażowania innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji oraz bez konieczności podejmowania dodatkowych działań faktycznych i prawnych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.

W skład Działu B będą wchodziły wszystkie istotne i przenoszalne składniki służące wykonywaniu wskazanej powyżej działalności gospodarczej i wchodzące w skład majątku Spółki na moment sprzedaży. Dział B obejmować będzie również personel dedykowany do wykonywania zadań związanych ze wskazaną powyżej działalnością. Dział na moment przeniesienia będzie stanowić jednostkę organizacyjną funkcjonującą na podstawie wewnętrznych aktów organizacyjnych Spółki z przyporządkowanymi zasobami ludzkimi i technicznymi, zadaniami oraz przypisanymi celami biznesowymi.

Po dokonaniu wskazanej transakcji, Zbywający będzie kontynuował prowadzenie pozostałej działalności tj. badawczo - rozwojowej (Dział A) w zakresie:

- opracowywania projektów badawczo-rozwojowych w zakresie przyszłych produktów (…) oraz wyrobów (…),

- opracowywania i optymalizacji receptur (…),

- zlecania testów produktów w instytucjach zewnętrznych,

- zlecania ocen bezpieczeństwa produktów kosmetycznych,

- przygotowywanie i aktualizacja dokumentacji dotyczącej wprowadzenia do obrotu produktów gotowych,

- prowadzenia kontroli jakości wyrobów gotowych,

- nadzorze i koordynacją procesu produkcji partii pilotażowych,

- rejestracji/notyfikacji wyrobów gotowych, zgodnie z kwalifikacją prawną.

Po transakcji Zbywający będzie prowadził także sprzedaż (…).

Status - funkcjonowanie w ramach struktur Zbywającego

CP jest wydzielona organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w przedsiębiorstwie Zbywającego. CP w ramach struktur Zbywającego składa się z dedykowanej grupy osób będących pracownikami Zbywającego. CP funkcjonuje w ramach struktur Zbywającego jako odrębnie dedykowany Dział (potwierdzone istniejącą strukturą organizacyjną Zbywającego). CP podlega w ramach Zbywającego tym samym procedurom funkcjonującym w ramach całego przedsiębiorstwa Zbywającego dotyczących m.in. składania zamówień, jak również oceny pracowników i systemu ich wynagradzania.

CP jest również wyodrębniony, w ramach struktury Zbywającego poprzez ustanowienie osobnych miejsc powstawania kosztów (MPK) i przypisania do nich kosztów (w tym wynagrodzeń, materiałów, usług obcych, itd.), dotyczących wyłącznie kosztów związanych z pracownikami CP.

W ramach struktur Zbywającego nie jest możliwe wyodrębnienie zobowiązań CP w ramach Zbywającego w oparciu o funkcjonujący system księgowy. Mimo tego, zobowiązania CP mogą zostać przez Zbywającego wyodrębnione manualnie w drodze analizy faktur/dokumentów kosztowych oraz na podstawie prowadzonej analityki finansowej w ramach raportowania zarządczego, tj. m.in. poprzez alokowanie do odpowiedniego MPK.

CP nie posiada osobnego konta bankowego ani wyodrębnionych środków pieniężnych w ramach Zbywającego. Środki pieniężne nie będą także przenoszone w ramach CP.

Zespół składników, który jest przedmiotem zbycia, na moment transakcji posiada również w przedsiębiorstwie Zbywającego zdolność do niezależnego funkcjonowania, jako samodzielny podmiot gospodarczy. Potwierdzają to wskazywane wcześniej okoliczności tj.:

- w skład CP wchodzi określony zespół składników materialnych (m. in. środki trwałe i wyposażenie wykorzystywane w działalności CP) oraz niematerialnych (w tym prawa i obowiązki z licencji, majątkowe prawa autorskie do znaków towarowych oraz projektów graficznych, jak również substrat personalny (pracownicy oraz osoby współpracujące); w skład CP wchodzić będą także aktywa obrotowe w postaci zapasów na magazynie i produkcji w toku, które będą umożliwiały osiąganie przychodów i realizację zamówień od razu po transakcji bez konieczności podejmowania dodatkowych zmian organizacyjnych czy prawnych;

- CP stanowi w ramach przedsiębiorstwa Zbywającego odrębny dział (potwierdzone istniejącą strukturą organizacyjną Zbywającego) dedykowany do prowadzenia działalności na płaszczyźnie handlowej, tj. w zakresie produkcji, sprzedaży i marketingu (…), w tym również za pośrednictwem sklepu internetowego,

- CP stanowi odrębny dział, który posiada własną strukturę hierarchiczną obejmującą, poza szeregowymi pracownikami, również osoby pełniące funkcje zarządzające,

- CP jest również wyodrębniona, w ramach struktury Zbywającego poprzez ustanowienie osobnych miejsc powstawania kosztów (MPK) – przeważająca część kosztów tych działów jest ujmowana na dedykowanych MPK w księgach Zbywającego, i jednocześnie manualnie jest możliwe przyporządkowanie zobowiązań tego działu lub innych kosztów związanych bezpośrednio z jego działalnością;

- wszystkie przenoszone składniki jak również substrat personalny (posiadający własny wypracowany know-how) są przeznaczone do określonego celu, tj. prowadzenia działalności w zakresie sprzedaży (…).

CP będąca przedmiotem transakcji sprzedaży stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie, w taki sposób, aby zespół ten był w stanie samodzielnie funkcjonować jako odrębny podmiot, czyli stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Działalność Nabywcy po transakcji.

Po sprzedaży CP, działalność w zakresie sprzedaży (…) będzie kontynuowana wyłącznie przez Nabywcę.

Zbywający będzie kontynuował prowadzenie pozostałej działalności tj. badawczo - rozwojowej w zakresie m.in. prowadzania badań nad (…) oraz realizowaniu projektów badawczo-rozwojowych w zakresie przyszłych produktów (…) oraz wyrobów (…) oraz rejestracji/notyfikacji wyrobów gotowych, zgodnie z kwalifikacją prawną. Zbywający będzie też kontynuował sprzedaż (…).

W zakresie prowadzonej działalności Nabywca będzie bazował na zasobach przejętych od Zbywającego, jak również dodatkowych zasobach zaangażowanych już bezpośrednio przez Nabywcę (w związku z rozwojem najpewniej dojdzie do zatrudnienia nowych pracowników, zakupu nowych licencji oraz sprzętu komputerowego). Jednakże, nabycia te nie będą dokonywane w celu umożliwienia działań nabywanej części przedsiębiorstwa, lecz rozwojowi działalności Nabywcy.

Pytania (oznaczone we wniosku numerem 1 i 2)

1. Czy będąca przedmiotem planowanej umowy sprzedaży część przedsiębiorstwa (CP) stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zgodnie z definicją z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w związku z tym, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, sprzedaż jej (i pozostałych składników majątku) stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o VAT, a tym samym Wnioskodawca będący stroną postępowania nie będzie zobowiązany do udokumentowania transakcji fakturą VAT, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT?

2. Czy Nabywca części przedsiębiorstwa (CP), nie będący stroną postępowania, będzie zobowiązany w odniesieniu do nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych a także wyposażenia nie stanowiącego środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, do dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 9 ustawy o VAT w odniesieniu do okresu pozostałego do zakończenia okresów określonych w art. 91 ust. 1 - 8 ustawy o VAT, a rozpoczętych u Zbywcy?

Państwa stanowisko w sprawie

1. Zdaniem Wnioskodawców, będąca przedmiotem planowanej umowy sprzedaży CP stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w związku z tym będzie stanowić czynność niepodlegającą opodatkowaniu, do której przepisy ustawy o VAT nie mają zastosowania, a tym samym do udokumentowania transakcji nie będzie konieczne wystawienie faktury VAT, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

2. Zdaniem Wnioskodawców, nabycie przedmiotu umowy spowoduje po stronie nabywcy niebędącego stroną postępowania, konieczność rozliczania korekty kwot podatku naliczonego zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT za okres pozostający do wyczerpania okresu 5-letniego, o którym mowa w art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, czyli z uwzględnieniem okresu korekty, jaki został już rozliczony u Zbywcy.

Uzasadnienie

Ad) 1. Kwalifikacja jako zorganizowana część przedsiębiorstwa

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Oznacza to, iż do transakcji mającej za przedmiot przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część (dalej również: ZCP, CP) nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z powyższego przepisu wynika zatem, że za ZCP można uznać wchodzący w skład przedsiębiorstwa taki zespół składników materialnych i niematerialnych, który jest jednocześnie:

a) wyodrębniony organizacyjnie,

b) wyodrębniony finansowo,

c) wyodrębniony funkcjonalnie.

Zgodnie z utrwalonym poglądem organów podatkowych, wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że odrębny pod względem organizacyjnym zespół składników materialnych i niematerialnych powinien mieć swoje miejsce w strukturze organizacyjnej jako dział, oddział, pion, wydział, zespół. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki majątkowe tworzące część przedsiębiorstwa powinny posiadać cechę odpowiedniego zorganizowania (czynnikiem świadczącym o wyodrębnieniu organizacyjnym jest np. funkcjonalność składników majątkowych przypisanych do realizacji danej działalności). Jednocześnie istotnym elementem wyodrębnienia organizacyjnego jest odrębna struktura organizacyjna, w tym w szczególności zespół pracowników przypisanych funkcjonalnie do ZCP (istnienie wyodrębnionej struktury hierarchicznej zespołu pracowniczego ZCP).

Pojęcie wyodrębnienia finansowego ZCP oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję rachunkową zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP, a konkretnie do realizowanych przez nią zadań gospodarczych (zgodnie z praktyką funkcjonującą na gruncie interpretacji indywidualnych nie jest co do zasady wymagane posiadanie samodzielności finansowej przez ZCP - przykładowo taki pogląd wyraził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 30 listopada 2018 r.; nr 0114-KDIP1-3.4012.634.2018.1.JF).

Wyodrębnienie funkcjonalne oznacza zaś możliwość realizacji określonych zadań gospodarczych i zdolność do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo. W praktyce, spełnienie kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego ZCP sprowadza się do ustalenia, czy jako pewna odrębna całość, ZCP jest w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku już od momentu jej wyodrębnienia. Składniki majątkowe wchodzące w skład ZCP muszą, zatem umożliwić nabywcy podjęcie określonej działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa, co do zasady bez angażowania dodatkowych środków czy nakładów.

Jednocześnie, aby ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy dokładnie przeanalizować zarówno to jakie składniki majątku będą przedmiotem zbycia, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W tym kontekście warto przywołać wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej również: TSUE).

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się TSUE w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C‑497/01, Zita Modes Sarl. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

W wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje TSUE, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

W kontekście uregulowań wspólnotowych oraz orzecznictwa TSUE należy wskazać, że nie ma podstaw do przyjęcia, że tylko przeniesienie wszystkich składników materialnych i niematerialnych jest okolicznością decydującą o uznaniu danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ jeśli dany zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, to spełnione zostaną przesłanki pozwalające uznać, z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności, że doszło do wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, w wyroku z 21 czerwca 2012 r., sygn. I FSK 1586/11 NSA zauważył, że „Sam tylko fakt wyłączenia jakiegokolwiek składnika majątku nie pozwala na stwierdzenie, że już z tego powodu przedmiotem zbycia nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, bowiem decydującą jest okoliczność, czy przy użyciu tej części można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. (…) Jeśli wyłączenie określonego składnika nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to zbycie w takiej postaci nie podlega podatkowi od towarów i usług”.

Efektywnie, o tym, czy w konkretnym przypadku mamy do czynienia ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, decydują zatem okoliczności faktyczne. W analizowanej sytuacji trzeba zatem rozważyć, czy zbywane składniki majątkowe wchodzące w skład Działu B mogą stanowić i łącznie współtworzyć niezależnie działającą zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W kontekście powyższych rozważań należy wskazać, iż w ocenie Zainteresowanych o uznaniu przenoszonego CP za zorganizowaną część przedsiębiorstwa przemawiają przede wszystkim następujące kwestie:

a) w skład CP wchodzi określony zespół składników materialnych (m.in. środki trwałe i wyposażenie wykorzystywane w działalności CP) oraz niematerialnych, jak również substrat personalny (pracownicy) oraz aktywa obrotowe (zapasy i produkcja w toku) przeznaczone do działalności handlowej,

b) CP stanowi w ramach Zbywającego odrębny dział (potwierdzone istniejącą strukturą organizacyjną Zbywającego) dedykowany do prowadzenia działalności na płaszczyźnie handlowej, tj. w zakresie sprzedaży i marketingu (…), w tym również za pośrednictwem sklepu internetowego,

c) CP stanowi odrębny dział, który posiada własną strukturę hierarchiczną obejmującą, poza szeregowymi pracownikami, również osoby pełniące funkcje zarządzające,

d) CP jest również wyodrębniona, w ramach struktury Zbywającego poprzez ustanowienie osobnych miejsc powstawania kosztów (MPK) – przeważająca część kosztów tych działów jest ujmowana na dedykowanych MPK w księgach Zbywającego, i jednocześnie manualnie jest możliwe przyporządkowanie zobowiązań tego działu lub innych kosztów związanych bezpośrednio z jego działalnością,

e) wszystkie przenoszone składniki jak również substrat personalny (posiadający własny wypracowany know-how) są przeznaczone do określonego celu, tj. prowadzenia działalności w zakresie sprzedaży (…),

f) CP posiada w ramach Zbywającego określoną i przyporządkowaną mu funkcję tj. realizację funkcji produkcyjnych i sprzedażowych.

Z przedstawionych powyżej okoliczności, zdaniem Zainteresowanych wynika, że CP, wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) i osobowych przeznaczonych do realizacji zadań związanych ze sprzedażą (…) spełnia wszystkie warunki uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W kontekście funkcjonalnego powiązania składników majątkowych umożliwiającego realizację określonego zadania gospodarczego należy zwrócić uwagę na generalną specyfikę działalności w zakresie produkcji i sprzedaży (…), w której szczególne znaczenie dla możliwości prowadzenia działalności gospodarczej ma wykwalifikowana kadra pracownicza (substrat personalny), prawa i obowiązku wynikające z umów handlowych oraz wartości niematerialne i prawne, w tym własność intelektualna (IP - intellectual property) dot. receptur produktów (…). To właśnie wskazane składniki oraz zatrudnieni pracownicy zapewniają możliwość prowadzenia działalności gospodarczej stanowiąc bazę do prowadzenia takiego rodzaju działalności.

Tym samym, zdaniem Zainteresowanych, w sytuacji gdy podstawowym substratem działalności gospodarczej CP są w szczególności pracownicy, wartości niematerialne i prawne tj. własność intelektualna (IP - intellectual property) dot. receptur produktów (…), prawa do znaków towarowych wykorzystywanych do prowadzenia działalności handlowej, prawa i obowiązki wynikające z umów: handlowych, produkcyjnych, magazynowych, transportowych, marketingowych na przygotowanie receptur gotowych produktów (…), na obsługę sklepu internetowego, które zostaną przeniesione przez Zbywającego na rzecz Nabywcy należy uznać, iż w ocenie Zainteresowanych istniejące między powyższymi elementami funkcjonalne zależności pozwalają na kontynuowanie działalności zbywanego CP przez Nabywcę.

Dodatkowo fakt, iż Dział B stanowi całkowicie samodzielną i odrębną część przedsiębiorstwa Sprzedającego, wyraża się w tym, iż wydzielona cześć przedsiębiorstwa działa w oparciu o przypisane mu składniki majątkowe, prowadzi działalność gospodarczą niezależnie od pozostałej części przedsiębiorstwa Sprzedającego, tj. Działu B. Opisany wyżej zespół składników, którym dysponuje Dział B umożliwia mu samodzielne prowadzenie działalności w formie odrębnego przedsiębiorstwa.

Zainteresowani wskazują bowiem, że wchodzący w skład Działu B zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala, aby Dział w sposób samodzielny i niezależny, w sposób odpowiadający samodzielnemu przedsiębiorstwu, realizował cel gospodarczy, jaki został mu przypisany w strukturze przedsiębiorstwa Sprzedającego, tj.:

- stanowił podstawę do prowadzenia sprzedaży stacjonarnej, bowiem zapewnia w szczególności: fizyczne miejsce prowadzenia działalności zapasy towarów, wykwalifikowaną kadrę pracowników oraz zaplecze techniczne i logistyczne (m.in. umowy na produkcję i transport),

- umożliwia prowadzenie sprzedaży za pośrednictwem internetowych kanałów dystrybucji, zapewniając w szczególności dostęp do platform sprzedażowych, infrastruktury IT, a także wyspecjalizowaną kadrę pracowników.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Zainteresowanych, przesłanka istnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych zdolnych do stanowienia niezależnego przedsiębiorstwa, samodzielnie realizującego przypisane mu zadania gospodarcze, została spełniona w przypadku Działu B.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe, m.in.:

- Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 15 września 2017 r. Znak: 0113-KDIPT1-2.4012.432.2017.1.SM wskazał, iż Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu,

- Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 10 grudnia 2015 r. Znak: IBPP3/4512-710/15/MN wskazał, iż (...) zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część (...).

W opinii Zainteresowanych, o wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział, itp., realizującą przypisane jej zadania gospodarcze. Należy wskazać, że ustawodawca nie wskazuje, co należy rozumieć przez wyodrębnienie organizacyjne w rozumieniu definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zgodnie jednak z definicją jaka ukształtowała się w doktrynie i orzecznictwie takie wyodrębnienie może przybrać formę np. oddziału, biura, zakładu, wydziału, departamentu, działu. Jednocześnie nawet w przypadku, gdy fakt wyodrębnienia składników nie wynika z żadnych zapisów zawartych w dokumentach konstytuujących dany podmiot lub też regulujących jego funkcjonowanie, a takie wyodrębnienie w praktyce jest dostrzegalne (...) możemy mieć do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa. Zainteresowani wskazują, iż wyodrębnienie organizacyjne Działu B z przedsiębiorstwa Sprzedającego przybrało bardzo wyraźną formę i wynika z następujących przesłanek:

- funkcjonowanie Działu zostało określone na podstawie dokumentów wewnętrznych przedsiębiorstwa Sprzedającego w postaci regulaminu organizacyjnego, oraz

- zgodnie z regulaminem organizacyjnym, miejsce Działu w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa Sprzedającego zostało określone jako odrębna jednostka organizacyjna, posiadająca między innymi własną strukturę organizacyjną.

Zainteresowani wskazują, że wyodrębnienie Działu zostało dokonane na gruncie przyjętego przez Sprzedającego regulaminu organizacyjnego, poprzez:

- określenie, że w ramach struktury organizacyjnej Spółki funkcjonują dwa odrębne działy, tj. Dział B oraz Dział A;

- określenie rodzaju i zakresu działalności prowadzonej przez Dział B, jako sprzedaż zarówno za pośrednictwem stacjonarnych punktów handlowych, jak i kanałów internetowych,

- przypisanie do Działu B wszelkich składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), które zostały szczegółowo opisane w stanie faktycznym, w oparciu o które Dział realizuje swoją działalność;

- wyodrębnienie rozrachunków oraz odpowiednich pozycji kosztów i przychodów dotyczących działów Spółki, w ramach wewnętrznej gospodarki finansowej Spółki.

Ponadto, jak zostało wskazane przez Zainteresowanych Dział B jest w stanie realizować działalność gospodarczą jako odrębny podmiot gospodarczy, niezależnie od działalności prowadzonej przez Dział A. Organy podatkowe, odnosząc się do problemu organizacyjnego wyodrębnienia zespołu składników majątkowych, potwierdzają przedstawione powyżej stanowisko, iż kluczowe dla istnienia takiego wyodrębnienia pod względem organizacyjnym są postanowienia dokumentów wewnętrznych podatnika (np. statutu, regulaminu organizacyjnego), które wskazują, iż jest to odrębna jednostka organizacyjna, jak również umiejscowienie w strukturze przedsiębiorstwa, które wskazuje na przypisanie jednostce organizacyjnej wyodrębnionych zadań i funkcji w ramach przedsiębiorstwa. Potwierdzeniem powyższego stanowiska są interpretacje indywidualne organów podatkowych m.in.:

- Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 15 września 2017 r. Znak: 0113-KDIPT1-2.4012.432.2017.1.SM wskazał, iż Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze,

- Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 16 marca 2018 r. Znak: 0111-KDIB3-2.4012.39.2018.2.JM wskazał, iż Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Zainteresowanych, zespół składników materialnych i niematerialnych, wchodzących w skład Działu B, spełnia warunek wyodrębnienia organizacyjnego.

W opinii Zainteresowanych, wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, gdy sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a ściślej do realizowanych przez nie zadań gospodarczych. W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się, iż to wyodrębnienie nie musi oznaczać samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W opinii Zainteresowanych, zespół składników majątkowych, wydzielony w ramach Działu B, został również wyodrębniony pod względem finansowym. Zdaniem Zainteresowanych, o finansowym wyodrębnieniu Działu B, jako zorganizowanej części tego przedsiębiorstwa, przemawia polityka rachunkowości wdrożona przez Sprzedającego, tj. fakt, że dzięki odpowiedniemu ustrukturyzowaniu planu kont, możliwa jest ewidencja zdarzeń gospodarczych w taki sposób, że Sprzedający jest w stanie przyporządkować do Działu B związane z nim aktywa (np. środki trwałe, należności itp.), pasywa (np. zobowiązania) oraz przychody i koszty. Sprzedający prowadzi bowiem wewnętrzną gospodarkę finansową, w ramach której dla wyodrębnionego działu przedsiębiorstwa Sprzedającego sporządzane są zestawienia przychodów i kosztów przyporządkowanych do tego działu, w celu określenia jego wyniku finansowego. W związku z powyższym, Sprzedający określa, jakie pozycje rozrachunków oraz odpowiednio pozycje kosztów i przychodów dotyczą Działu B. W przypadku pozycji wspólnych - odnosi je w odpowiedniej proporcji do poszczególnych działów Sprzedającego. Prowadzenie powyższej ewidencji w praktyce polega na określeniu, które konto księgowe powinno być przyporządkowane do danego działu, ewentualnie w jaki sposób należy określić procentowo udział danego działu w saldzie wykazywanym na danym koncie. Na jej podstawie możliwe jest ustalenie wyniku finansowego osiąganego przez dany dział, w tym Dział B. Powyższy sposób rozumienia wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa pod względem finansowym potwierdzają również organy podatkowe, m.in.:

- Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 15 września 2017 r. Znak: 0113-KDIPT1-2.4012.432.2017.1.SM wskazał, iż Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa,

- Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 16 marca 2018 r. Znak: 0111-KDIB3-2.4012.39.2018.2.JM wskazał, iż Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zdaniem Zainteresowanych, przedstawione wyżej okoliczności stanowią dowód na to, iż Dział B spełnia wymóg finansowego wyodrębnienia w ramach przedsiębiorstwa Sprzedającego, w celu uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa Sprzedającego.

Mając na uwadze powyższe rozważania, zdaniem Zainteresowanych CP stanowiący zespół składników materialnych i niematerialnych, będących przedmiotem zbycia na rzecz Nabywcy, stanowi wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespół składników majątkowych i osobowych o zdolności do funkcjonowania jako samodzielny podmiot na rynku, a tym samym spełnia wszystkie warunki uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie podatku VAT (stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT).

Tym samym, mając na uwadze powyższe, w ocenie Zainteresowanych, transakcja polegająca na zbyciu przez Zbywającego na rzecz Nabywcy CP, stanowił zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa i na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT powinna być wyłączona z opodatkowania, a zatem nie będzie rodzić skutków podatkowych na gruncie podatku VAT. Oznacza to, że ta transakcja nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a czynność wniesienia aportu nie powinna zostać udokumentowana fakturą VAT o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Ad. 2.

W art. 91 ust. 9 ustawa o VAT określone zostały szczególne zasady dokonywania korekty podatku odliczonego w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (przypomnieć należy, że transakcje takie nie podlegają opodatkowaniu ze względu na brzmienie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT). Korekta określona w art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT dokonywana jest w takim przypadku przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Brzmienie art. 91 ust. 9 ustawy o VAT w żadnym razie nie powoduje, że automatyczną konsekwencją nabycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest obowiązek dokonania przez nabywcę korekty podatku naliczonego. Jak wyjaśnił NSA w wyroku z 28.10.2011 r. (I FSK 1660/10), brzmienie tego przepisu powoduje, że „nabywca przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, jako następca zbywającego, jest uprawniony do kontynuowania korekty podatku naliczonego. Regulacja nie nakłada na nabywcę przedsiębiorstwa (jego zorganizowanej części) odrębnego obowiązku dokonania korekty, a jedynie zakłada kontynuację korekty, gdy obowiązek taki ciążył na zbywcy. Jeśli więc zbywca nie miał obowiązków w zakresie korekty podatku, to obowiązek taki nie ciąży na nabywcy”.

Dodać należy, że ze względu na brzmienie art. 91 ust. 9 ustawa o VAT podatnicy zbywający przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa nie są obowiązani do korygowania podatku odliczonego w związku z brakiem opodatkowania tej transakcji. Potwierdzają to organy podatkowe, czego przykładem może być interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 18.01.2012 r. (443-709/11IPTPP2/-3/JN), w której czytamy, że „Wnioskodawczyni nie będzie miała obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego. Obowiązek ewentualnej korekty podatku naliczonego, zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy, zostanie przeniesiony na otrzymującego przedsiębiorstwo, czyli w analizowanym przypadku na córkę Wnioskodawczyni. Reasumując, darowizna przedsiębiorstwa spełniającego wymogi art. 55¹ Kodeksu cywilnego, wyłączona będzie spod działania ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem. Obowiązek ewentualnej korekty podatku naliczonego, zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy, zostanie przeniesiony na otrzymującego przedsiębiorstwo”.

Zdaniem Wnioskodawcy nie będącego stroną postępowania fakt, iż ustawodawca posłużył się w treści art. 91 ust. 9 ustawy o VAT sformułowaniem „Nabywca dokonuje korekty o której mowa” należy rozumieć jako obowiązek kontynuacji okresów korekty o których mowa w art. 91 ust. 1 - 8 ustawy podatkowej, a nie rozpoczęcie na nowo okresów korekty zgodnie z terminami określonymi w art. 91 ust. 1 - 8 ustawy o VAT.

Podsumowując, nabycie przedmiotu umowy spowoduje po stronie Nabywcy nie będącego stroną postępowania, konieczność rozliczania korekty kwot podatku naliczonego zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT za okres pozostający do wyczerpania okresu 5-letniego, o którym mowa w art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, czyli z uwzględnieniem okresu korekty, jaki został już rozliczony u Zbywcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

W wyroku z 11 kwietnia 2019 sygn. akt II FSK 79/17, który choć dotyczył ustaleń w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, NSA przedstawił wskazówki, co należy rozumieć jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Należy zaznaczyć, że definicja tego pojęcia jest identyczna w dwóch podatkach (podatku VAT i podatku dochodowym od osób prawnych).

Mając na uwadze powyższe:

1) w przypadku wyodrębnienia organizacyjnego należy mieć m.in. na uwadze, czy zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze podatnika w sposób, w który pozwoli samodzielnie realizować określone zadania gospodarcze;

2) wyodrębnienie finansowe oznacza możliwość prawidłowego przyporządkowania do tej zorganizowanej części przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań. Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie;

3) wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. (…) Składniki majątkowe materialne i niematerialne, wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, powinny zatem umożliwić podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego samodzielnego przedsiębiorstwa. Przy ocenie wyodrębnienia określonych składników majątkowych pod uwagę należy brać sytuację istniejącą w podmiocie wnoszącym wkład, w którym winny one stanowić pewną całość.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy, uwzględnić należy następujące okoliczności:

1. zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2. faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Mając na uwadze powyższe orzeczenia TSUE należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego (z którym Organ jest związany) wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT, posiadającym siedzibę działalności w Polsce. W strukturze swojego przedsiębiorstwa wyodrębnili Państwo:

3) Dział A, służący do prowadzenia działalności na płaszczyźnie badawczo-rozwojowej, tj.:

- opracowywania projektów badawczo-rozwojowych w zakresie przyszłych (…),

- opracowywania i optymalizacji receptur (…),

- zlecania testów produktów w instytucjach zewnętrznych,

- zlecania ocen bezpieczeństwa produktów (…),

- przygotowywania i aktualizacji dokumentacji dotyczącej wprowadzenia do obrotu produktów gotowych,

- prowadzenia kontroli jakości wyrobów gotowych, nadzorowi i koordynacji procesu produkcji partii pilotażowych,

- rejestracji/notyfikacja wyrobów gotowych, zgodnie z kwalifikacją prawną.

4) Dział B, tj.:

- Dział 1 - służący do prowadzenia działalności na płaszczyźnie handlowej, tj. w zakresie sprzedaży i marketingu (…), w tym również za pośrednictwem sklepu internetowego,

- Dział 3 - realizujący zadania w zakresie sprzedaży poza granice kraju (…).

Przedmiotem Transakcji zbycia będzie wskazany powyżej Dział B. Z wniosku wynika również, że Nabywca również jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W skład przenoszonego Działu B w chwili sprzedaży będą wchodzić:

- prawa i obowiązki w zakresie licencji oprogramowania IT (np. MS Office),

- własność intelektualna (IP - intellectual property) dot. receptur produktów (…), wzorów opakowań i praw do zgłoszeń produktów do obrotu na terenie określonych destynacji geograficznych,

- zasoby ludzkie, tj. umowy o pracę i współpracę zawarte z wykwalifikowaną kadrą pracowników, kadrą zarządzającą,

- odrębne źródła finansowania, wynikające z umów leasingu samochodów, wynajmu długoterminowego,

- księgi i dokumentacja związana z prowadzeniem działalności w ramach Działu B,

We wniosku wskazują Państwo także, że w skład Działu B będą również wchodziły wszelkie istotne i przenoszalne składniki służące wykonywaniu wskazanej wyżej działalności gospodarczej i wchodzące w skład majątku Spółki w momencie sprzedaży. Przedmiot transakcji obejmować będzie również personel dedykowany do wykonywania zadań związanych ze wskazaną powyżej działalnością.

Przedmiotem sprzedaży nie będą natomiast:

- należności objęte umową faktoringową z uwagi na brak zgody faktora na przeniesienie tychże na nowy podmiot,

- zobowiązanie objęte umową faktoringu zobowiązaniowego z uwagi na brak zgody faktora na przeniesienie tychże na nowy podmiot,

- gotówka w kasie i na rachunkach bankowych ze względu na ustalenia z nabywcą.

Jak Państwo wskazali, Nabywca będzie w stanie kontynuować Państwa działalność z uwagi na fakt, iż będący przedmiotem sprzedaży zespół składników majątkowych i niemajątkowych umożliwi kontynuację prowadzonej przez Państwa działalności bez konieczności angażowania innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji oraz bez konieczności podejmowania dodatkowych działań faktycznych i prawnych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.

Państwa wątpliwości w przedmiotowej sprawie w pierwszej kolejności dotyczą tego, czy sprzedaż składników majątkowych wchodzących w skład zbywanej części przedsiębiorstwa stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT i w związku z tym czy nie będą Państwo zobowiązani do udokumentowania transakcji fakturą.

Dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już w Spółce Dzielonej zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po dokonaniu podziału przez wydzielenie powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez Spółkę Wydzieloną, w oparciu o nabyte składniki.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na zbywaną aptekę stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, ponieważ będzie odznaczać się odrębnością organizacyjną, finansową i funkcjonalną z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Jak wynika z wniosku, przedmiot transakcji jest wyodrębniony organizacyjnie w Państwa Spółce. Dział B funkcjonuje w ramach struktur Spółki jako odrębny dział (potwierdzony istniejącą strukturą organizacyjną Spółki). Ponadto Dział na moment przeniesienia będzie stanowić jednostkę organizacyjną funkcjonującą na podstawie wewnętrznych aktów organizacyjnych Spółki z przyporządkowanymi zasobami ludzkimi i technicznymi oraz przypisanymi celami biznesowymi.

O wyodrębnieniu finansowym zbywanego Działu świadczy ustanowienie osobnych miejsc powstawania kosztów i przypisania do nich kosztów, dotyczących wyłącznie kosztów związanych z pracownikami zbywanej apteki i osobami współpracującymi ze Spółką. Ponadto zobowiązania zbywanego Działu mogą zostać wyodrębnione w drodze analizy faktur i dokumentów kosztowych oraz na podstawie prowadzonej analityki finansowej w ramach raportowania zarządczego.

Jak Państwo wskazali, zespół składników, który jest przedmiotem zbycia na moment transakcji posiada zdolność do niezależnego funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Ponadto, Nabywca będzie kontynuował działalność prowadzoną przez Państwa w zakresie, w jakim zbywany Dział do momentu transakcji funkcjonuje w Państwa strukturach, bazując wyłącznie na przejętych zasobach, bez konieczności angażowania innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji oraz bez konieczności podejmowania innych działań faktycznych i prawnych.

Reasumując, zbywane składniki majątkowe wchodzące w skład zbywanego Działu stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, tym samym sprzedaż apteki będzie stanowiła czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy.

Odnosząc się do braku obowiązku udokumentowania przedmiotowej transakcji sprzedaży fakturą, należy wskazać, że zgodnie art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z powyższego wynika, że do wystawienia faktury zobowiązany jest podmiot, który dokonuje m.in. odpłatnej dostawy towarów.

Jak rozstrzygnięto wcześniej, do przedmiotowej sprzedaży Działu, który stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, będzie mieć zastosowanie wyłączenie z opodatkowania wskazane w art. 6 pkt 1 ustawy, tym samym sprzedaż nie będzie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem brak będzie podstaw do wystawienia faktury dokumentującej tę czynność.

Mając zatem na uwadze powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie będą Państwo zobowiązani do udokumentowania fakturą opisanej we wniosku sprzedaży Działu.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również tego, czy w związku z nabyciem opisanego we wniosku działu Nabywca (Zainteresowany niebędący stroną postępowania) będzie miał obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekty podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do jej dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT:

Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym, że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Szczegółowy sposób dokonywania korekty określa art. 91 ust. 3-9 ustawy.

Stosownie do art. 91 ust. 9 ustawy:

W przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Oznacza to, że zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 pkt 1, pozostaje bez wpływu na wcześniejsze odliczenia podatku naliczonego dokonane przez zbywcę na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z zakupami, które służyły jemu do wykonania czynności opodatkowanych w zbywanym przedsiębiorstwie.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa, prowadzi do wniosku, że skoro - jak rozstrzygnięto w niniejszej interpretacji - przedmiotem przekazania (darowizny) będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, to zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, czynność ta wyłączona będzie spod działania ustawy, tj. nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że planowana przez Państwa sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa na rzecz Nabywcy, który będzie kontynuował prowadzenie działalności gospodarczej, nie spowoduje w świetle art. 91 ust. 9 ustawy, obowiązku dokonania przez Państwa korekty podatku naliczonego w związku z nabyciem środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Obowiązek dokonania ewentualnych korekt podatku naliczonego - zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy, będzie ciążył na Nabywcy przenoszonego majątku.

Odpowiadając zatem na Państwa pytanie należy stwierdzić, że Nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa - stosownie do art. 91 ust. 1-8 w zw. z ust. 9 ustawy - będzie zobowiązany do kontynuowania korekty podatku naliczonego mając na względzie okres jaki został już rozliczony przez Zbywcę.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto wskazuję, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, którego dotyczy pytanie nr 3, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Nadmienić należy, że przedmiotem interpretacji jest wyłącznie kwestia objęta zadanymi przez Państwa pytaniami. Powyższa interpretacja nie odnosi się więc do kwestii wyczerpania 5-letniego okresu korekty, bowiem nie była ona przedmiotem zadanego przez Państwa pytania.

Odnosząc się do powołanych interpretacji wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

X (Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie