Uznanie za czynność zbycia przedsiębiorstwa, niepodlegającą podatkowi od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, transakcji zbycia prawa użytkowania wieczystego działki oraz własności budynków, znajdujących się na tej działce, wraz z wyposażeniem.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 lutego 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 14 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·uznania czynności zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z własnością budynków, za zbycie przedsiębiorstwa, niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT;

·prawa do zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla tej transakcji.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 maja 2023 r. (wpływ 11 maja 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

1. 27 grudnia 2022 r. aktem notarialnym (…) zawartym przed notariuszem (…) zawarto umowę zbycia prawa użytkowania wieczystego działki gruntu nr 1 o powierzchni (…) ha w (…), powiat (…), województwo (…). Działka ta wpisana jest do Księgi Wieczystej nr (…).

2. Działka, o której mowa w punkcie 1 zabudowana była 12 budynkami niemieszkalnymi – ujętymi w kartotekach budynków, które stanowią odrębne nieruchomości (zgodnie ze wskazaną w punkcie 1 Księgą Wieczystą). Cztery z tych budynków są trwale związane z gruntem (chodzi o budynki: zmywalni naczyń, WC, umywalni, świetlicy).

3. Zbywana działka nr 1 nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

4. Zbywane prawo użytkowania wieczystego działki nr 1 wraz z zabudową, stanowiło majątek wspólny Wnioskodawczyni i jej męża (…).

5. Działka nr 1 – wraz z zabudowaniami, będąca przedmiotem zbycia o którym mowa w punkcie 1 – została przez Wnioskodawczynię (wraz z mężem) nabyta 18 grudnia 1996 r.

Zgodnie z opisem w akcie notarialnym nabycia, na działce tej zlokalizowany jest Ośrodek (…), w skład którego wchodzą budynki:

-zmywalni naczyń,

-WC,

-umywalni,

-świetlicy,

-domków campingowych.

Nabycie przez Wnioskodawczynię zbywanej nieruchomości potraktowane zostało przez Sprzedawcę jako transakcja dotycząca zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W konsekwencji, sprzedawca uznał tą transakcję za zwolnioną od podatku od towarów i usług.

Dlatego też Wnioskodawczyni żadnego podatku naliczonego VAT od transakcji nabycia – nie mogła odliczyć.

6. W latach:

-1997 oraz

-2002 i

-2005

Wnioskodawczyni dokonywała nakładów modernizacyjnych na budynki:

-zmywalni naczyń,

-WC,

-domków campingowych

przekraczających 30% ich wartości początkowej.

Od nakładów tych przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT.

7. Na przedmiocie dostawy prowadzona była przez Wnioskodawczynię od momentu jego nabycia – działalność gospodarcza opodatkowana podatkiem VAT, w zakresie usług noclegowych świadczonych w obiektach noclegowych turystycznych i miejscach krótkotrwałego zakwaterowania. Działalność ta była wykonywana do sierpnia 2022 r.

8. Wnioskodawczyni jest w chwili składania wniosku:

-podatnikiem wpisanym do CEiDG,

-podatnikiem VAT czynnym.

Doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

1)Przedmiotem zbycia opisanego we wniosku (pkt 1) było:

a)prawo użytkowania wieczystego działki nr 1 oraz

b)własność budynków stanowiących odrębne nieruchomości – którymi zabudowana jest w/w działka.

2)Przedmiotem zbycia były następujące składniki materialne i niematerialne, związane ze świadczonymi przez Wnioskodawczynię usługami noclegowymi:

a)prawo użytkowania wieczystego działki gruntu nr 1,

b)12 budynków stanowiących odrębne nieruchomości,

c)22 budynków i budowli niestanowiących odrębnych nieruchomości.

Budynki zbyto wraz z ich wyposażeniem:

a)budynki mieszkalne (kempingi): wersalki, stoły, szafy, krzesła, fotele, szafki, kuchenki gazowe, lodówki, butle gazowe, sztućce, talerze, garnki, kubki, czajniki elektryczne, komplety kołder, poduszki, pościel;

b)budynki użytkowe: umywalki, baterie umywalkowe, bojlery, muszle klozetowe, natryski, taborety, zlewozmywaki, lustra, kosze, podajniki ręczników, stoły monterskie, regały, narzędzia.

Działkę gruntu nr 1 zbyto wraz z ogrodzeniem i siecią energetyczną.

3)Wszystkie składniki wymienione wyżej zostały faktycznie zbyte, w ramach transakcji zbycia opisanej w punkcie 1 wniosku.

4)Na pytanie Organu: „Czy składniki majątku, będące przedmiotem sprzedaży, obejmowały w szczególności:

a)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

b)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

c)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

d)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

e)koncesje, licencje i zezwolenia;

f)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

g)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

h)tajemnice przedsiębiorstwa;

i)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej”.

Odpowiedziała Pani: „Składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży, obejmowały:

-własność nieruchomości lub ruchomości w tym urządzeń; materiałów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości.

Pozostałych składników – będących przedmiotem pytania nr 4 – zbycie dokonane przez Wnioskodawczynię nie obejmowało”.

5)Częścią transakcji zbycia nie było przejęcie przez Nabywcę pracowników Wnioskodawczyni.

Przyczyną tej sytuacji był brak jakichkolwiek pracowników u zbywcy (Wnioskodawczyni).

6)Przedmiot transakcji na dzień zbycia posiadał potencjalną zdolność do działania jako niezależne przedsiębiorstwo.

7)Nabywca zamierza kontynuować działalność w tożsamym zakresie jak zbywca – przy pomocy składników, będących przedmiotem dostawy.

8)Na dzień dokonania transakcji istniała faktyczna możliwość nieprzerwanego kontynuowania działalności świadczonej przez Wnioskodawczynię – wyłącznie w oparciu o składniki, będące przedmiotem transakcji.

9)W celu kontynuowania działalności gospodarczej w oparciu o nabyte składniki majątkowe, Nabywca wprowadził w roku 2022 zmiany przedmiotu działalności w umowie Spółki (…).

Innych czynności faktycznych (prawnych) nie wykonywał on.

10)Do pierwszego zasiedlenia całej nieruchomości doszło w roku 1996.

(...).

11)Od pierwszego zasiedlenia – do dnia zbycia minął okres dłuższy niż dwa lata.

(...).

Pytanie

Czy transakcję, której cechy opisano w punktach 1-8 stanu faktycznego oraz w punktach 1-11 uzupełnienia należy uznać:

a)za czynność zbycia przedsiębiorstwa niepodlegającą podatkowi od towarów i usług, czy też

b)za czynność dostawy nieruchomości, podlegającą podatkowi od towarów i usług (zwolnioną przedmiotowo)?

Pani stanowisko w sprawie

1. Wnioskodawczyni wykonywała działalność gospodarczą, wyłącznie w oparciu o swoje przedsiębiorstwo, które stanowiło Ośrodek (…).

Zbywając zarówno prawo użytkowania wieczystego jak i jego zabudowę, Wnioskodawczyni pozbyła się całego przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Jedynym aktywem przedsiębiorstwa była własność nieruchomości (ruchomości) które zbyto. Składniki majątkowe będące przedmiotem transakcji, o której mowa w punkcie 1 stanu faktycznego, zdaniem Wnioskodawczyni stanowią zorganizowany zespół składników majątkowych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej przez Nabywcę.

Brakuje w tej transakcji innych elementów przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Jednakże norma ta wskazuje, że są one podane przykładowo.

Wystarczy więc, że jeden z tych elementów wystąpi – a pozostałe, ze względu na ich brak, się nie pojawią.

Ponieważ art. 6 u.o p.t.u. w punkcie 1 wskazuje, że przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa – w opinii Wnioskodawczyni należy go zastosować do przedmiotowego zbycia.

A. Z definicji przedsiębiorstwa w Kodeksie cywilnym:

„(...) wynika, że istotą przedsiębiorstwa jest takie zorganizowanie zespołu składników materialnych i niematerialnych, które obiektywnie umożliwia realizację celu jakim jest prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Samo zebranie i posiadanie składników nie tworzy przedsiębiorstwa, ale o jego statusie przesądza odpowiednie zorganizowanie, a więc względy organizacyjne funkcjonalne i celowościowe. W orzecznictwie też zauważa się, że wyłączenie pewnych elementów z czynności prawnej zbycia przedsiębiorstwa nie niweczy uznania tej czynności za mającą za przedmiot przedsiębiorstwo. Dopuszczalne jest wyłączenie z transakcji zbycia przedsiębiorstwa pewnych elementów, także wymienionych expressis verbis w art. 55¹ k.c., a mimo to czynność prawna może być uznana za mającą za przedmiot przedsiębiorstwo” (wyrok NSA z 12 lutego 2014 r. sygn. akt II FSK 607/12).

B. W wyroku o sygn. C-444/10 z dnia 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust, 8 Szóstej Dyrektywy. W tym zakresie Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Trybunał rozpatrujący sprawę uznał, że przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu wspólnotowych regulacji VAT wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

Transakcja zbycia opisana w punkcie 1 stanu faktycznego – nie będzie więc podlegała podatkowi VAT, jako zbycie przedsiębiorstwa.

Należy dodać, że Wnioskodawczyni planuje w najbliższym czasie wykreślenie działalności gospodarczej z CEiDG.

2. W przypadku nieuznania przedmiotowej transakcji za zbycie przedsiębiorstwa, należy ocenić czy dostawa nieruchomości opisanej w punkcie 1 stanu faktycznego jest zwolniona od opodatkowania czy też podlega opodatkowaniu.

2.1. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa użytkowania wieczystego (art. 7 ust. 1 pkt 6 u.o p.t.u).

Z kolei art. 29a ust. 8 u.o p.t.u. wskazuje, że w przypadku dostawy budynków trwale z gruntem związanych, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W przedmiotowej sprawie nastąpiła dostawa czterech budynków trwale z gruntem związanych. Jednakże formą użytkowania gruntu przez Wnioskodawczynię jest prawo użytkowania wieczystego.

Należy więc przeanalizować czy przepis ten stosuje się również do prawa użytkowania wieczystego gruntu.

W orzeczeniu wydanym jeszcze pod rządami art. 29 ust. 5 u.o p.t.u. (o treści odpowiadającej obecnie art. 29a ust. 8 u.o p.t.u ), NSA w wyroku z 15 kwietnia 2010 r. (sygn. akt I FSK 369/09), stwierdził: „W związku z tym, że ustawodawca nie wprowadził przepisów regulujących sposób postępowania przy ustalaniu wartości prawa wieczystego użytkowania gruntu podlegającego opodatkowaniu, jeżeli wraz z tym prawem zbywane są budynki i budowle podlegające opodatkowaniu i zwolnione od podatku, pomocniczo należy posłużyć się zasadami wynikającymi z art. 29 ust. 5 u.p.t.u”.

Oznacza to, iż w sytuacji zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, wartości użytkowania wieczystego gruntu nie należy wyodrębniać z podstawy opodatkowania.

W przedstawionym stanie faktycznym należy więc uznać, że:

a)powinno się rozstrzygnąć o podstawie opodatkowania czterech budynków trwale z gruntem związanych, a następnie

b)uznać, że prawo użytkowania wieczystego wraz z pozostałymi budynkami powiększa podstawę ustaloną zgodnie z punktem a). Jednolitą podstawę opodatkowania będzie stanowiło wynagrodzenie Wnioskodawczyni za całą transakcję opisaną w punkcie 1 stanu faktycznego.

2.2. Art. 43 ust. 1 pkt 10 u.o p.t.u. zawiera zwolnienie, które można byłoby zastosować do przedstawionego stanu faktycznego.

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawczyni uważa że budynki zostały zasiedlone, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a datą dostawy minęły dwa lata.

Modernizacja budynków wyznaczająca początek biegu terminu pierwszego zasiedlenia zakończyła się w roku 2005.

Od tego czasu (do sierpnia 2022 r.) wykonywano w budynkach czynności opodatkowane.

W związku z powyższym, transakcję opisana w punkcie 1 stanu faktycznego, należy uznać za zwolnioną na podstawie tego przepisu.

Należy dodatkowo wskazać, że Wnioskodawczyni nie zrezygnowała ze zwolnienia w trybie art. 43 ust. 10-11 u.o p.t.u.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Według art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem:

W myśl art. 55² Kodeksu cywilnego:

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników, stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w ww. przepisie określenie „w szczególności” wskazuje na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej – brak któregoś z tych elementów może nie pozbawiać zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. Nie wszystkie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretnie składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne. Każdorazowo należy więc badać okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

W zakresie barku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 27 listopada 2003 r., sprawa C-497/01, Zita Modes Sàrl, stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego. Natomiast w wyroku C-444/10 z 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Oznacza to, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że jest zdolny do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednakże nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej. Przeniesione składniki materialne i niematerialne mają umożliwić funkcjonowanie w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo ich zbycia.

Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres przekazanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Wyłączenie z transakcji zbycia istotnych elementów przedsiębiorstwa, jak np. firma, patenty, prawa autorskie, powoduje, że mamy do czynienia ze sprzedażą sumy składników majątkowych, a nie ze sprzedażą przedsiębiorstwa. Natomiast jeśli wyłączone od zbycia składniki przedsiębiorstwa nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa jako takiego (np. część towarów czy gotowych produktów), czynność będzie na gruncie VAT uznana za sprzedaż przedsiębiorstwa, chociaż nie objęła ona wszystkich jego składników. Zakres ewentualnych wyłączeń ograniczony jest do głównej „substancji” przedsiębiorstwa. Przyjmuje się zatem, że z transakcji dotyczącej zbycia przedsiębiorstwa można wyłączyć jedynie te elementy, które nie stanowią jego kluczowych i najistotniejszych składników, bez wpływu na jego status. W przypadku bowiem wyłączenia z przedmiotu transakcji elementów przedmiotowo istotnych dla tego przedsiębiorstwa, traci ono swój byt.

Z opisu sprawy wynika, że 27 grudnia 2022 r. aktem notarialnym zawarto umowę zbycia prawa użytkowania wieczystego działki gruntu nr 1. Działka ta zabudowana była 12 budynkami niemieszkalnymi, które stanowią odrębne nieruchomości. Cztery z tych budynków są trwale związane z gruntem.

Przedmiotem zbycia były następujące składniki materialne i niematerialne, związane ze świadczonymi przez Wnioskodawczynię usługami noclegowymi: prawo użytkowania wieczystego działki gruntu nr 1, 12 budynków stanowiących odrębne nieruchomości, 22 budynki i budowle niestanowiące odrębnych nieruchomości.

Budynki zbyto wraz z ich wyposażeniem: budynki mieszkalne (kempingi): wersalki, stoły, szafy, krzesła, fotele, szafki, kuchenki gazowe, lodówki, butle gazowe, sztućce, talerze, garnki, kubki, czajniki elektryczne, komplety kołder, poduszki, pościel; budynki użytkowe: umywalki, baterie umywalkowe, bojlery, muszle klozetowe, natryski, taborety, zlewozmywaki, lustra, kosze, podajniki ręczników, stoły monterskie, regały, narzędzia. Działkę gruntu nr 1 zbyto wraz z ogrodzeniem i siecią energetyczną.

Wszystkie te składniki zostały faktycznie zbyte w ramach powyższej transakcji.

Składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży, obejmowały własność nieruchomości lub ruchomości w tym urządzeń; materiałów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości. Pozostałych składników, wymienionych w art. 55¹ Kodeksu cywilnego zbycie dokonane przez Wnioskodawczynię nie obejmowało.

Z podanych przez Wnioskodawczynię we wniosku informacji wynika, że w ramach transakcji nie przeniesiono na Nabywcę własności innych elementów wymienionych w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, ze względu na ich brak.

Częścią transakcji zbycia nie było przejęcie przez Nabywcę pracowników Wnioskodawczyni. Przyczyną tej sytuacji był brak jakichkolwiek pracowników u zbywcy.

Przedmiot transakcji na dzień zbycia posiadał potencjalną zdolność do działania jako niezależne przedsiębiorstwo. Nabywca zamierza kontynuować działalność w tożsamym zakresie jak zbywca – przy pomocy składników, będących przedmiotem dostawy. Na dzień dokonania transakcji istniała faktyczna możliwość nieprzerwanego kontynuowania działalności świadczonej przez Wnioskodawczynię – wyłącznie w oparciu o składniki, będące przedmiotem transakcji. W celu kontynuowania działalności gospodarczej w oparciu o nabyte składniki majątkowe, Nabywca musiał jedynie wprowadzić zmiany przedmiotu działalności w umowie Spółki (…). Innych czynności faktycznych (prawnych) nie wykonywał.

Ponadto, z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni wykonywała działalność gospodarczą, wyłącznie w oparciu o swoje przedsiębiorstwo które stanowiło Ośrodek Wczasowy (…). Zbywając zarówno prawo użytkowania wieczystego jak i jego zabudowę, Wnioskodawczyni pozbyła się całego przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Wnioskodawczyni wskazała, że jedynym aktywem przedsiębiorstwa była własność nieruchomości (ruchomości), które zbyto. W ocenie Wnioskodawczyni, składniki majątkowe będące przedmiotem transakcji stanowią zorganizowany zespół składników majątkowych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej przez Nabywcę.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą w pierwszej kolejności kwestii uznania czynności zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z własnością budynków, za zbycie przedsiębiorstwa, niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.