Brak uznania Pana za podatnika podatku VAT z tytułu dokonanej i planowanych sprzedaży Działek. - Interpretacja - 0114-KDIP1-3.4012.277.2023.1.AMA

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 2 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.277.2023.1.AMA

Temat interpretacji

Brak uznania Pana za podatnika podatku VAT z tytułu dokonanej i planowanych sprzedaży Działek.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 maja 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 28 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku uznania Pana za podatnika podatku VAT z tytułu dokonanej i planowanych sprzedaży Działek.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Jest Pan właścicielem nieruchomości (Działek, jak zdefiniowano poniżej) o łącznej powierzchni (…), którą w 2006 r. otrzymał Pan w ramach umowy darowizny od rodziców. Darowana nieruchomość pochodziła z majątku osobistego darczyńców.

W momencie nabycia nieruchomości przez Pana na podstawie umowy darowizny nieruchomość stanowiła jedną działkę. Od czasu jej nabycia, dokonał Pan podziału geodezyjnego nieruchomości na pięć odrębnych działek. Podział miał charakter geodezyjny i został sfinalizowany w styczniu 2023 r.

Na skutek dokonanego podziału, pierwotnie otrzymana w ramach darowizny nieruchomość składa się obecnie z pięciu działek, tj.:

-działki nr 1 o numerze Księgi Wieczystej (…) prowadzonej przez (…) i powierzchni (…) (dalej: „Działka 1”);

-działki nr 2 o numerze Księgi Wieczystej (…) prowadzonej przez (…) i powierzchni (…) (dalej: „Działka 2”);

-działki nr 3 o numerze Księgi Wieczystej (…) prowadzonej przez (…) i powierzchni (…) (dalej: „Działka 3”);

-działki nr 4 o numerze Księgi Wieczystej (…) prowadzonej przez (…) i powierzchni (…) (dalej: „Działka 4”);

-działki nr 5 o numerze Księgi Wieczystej (…) prowadzonej przez (…) i powierzchni (…) (dalej: „Działka 5”).

Działki 1, 2, 3 i 4 są w dalszej części wniosku określane łącznie jako „Działki”.

Działka 5 nie jest przedmiotem wniosku.

24 marca 2023 r. zawarł Pan umowę sprzedaży za wynagrodzeniem Działki 1. Sprzedaż została dokonana na rzecz kupującego niepowiązanego z Panem w rozumieniu przepisów podatkowych.

Na moment sprzedaży, Działka 1 była niezabudowana (tj. nie znajdowały się na niej budynki, budowle lub ich części w rozumieniu prawa budowlanego). Na moment sprzedaży, Działka 1 znajdowała się na terenie przeznaczonym pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (tj. na terenie z przeznaczeniem „tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej” oraz częściowo na terenie z przeznaczeniem „teren drogi publicznej klasy dojazdowej” i „teren drogi wewnętrznej”).

Teren Działki 1 pozostawał niezabudowany od momentu nabycia nieruchomości przez Pana w 2006 r. na podstawie umowy darowizny. Od momentu nabycia nieruchomości nie ponosił Pan żadnych nakładów na Działkę 1.

Na moment sprzedaży Działki 1 na jej terenie nie było przyłącza sieci wodno-kanalizacyjnej, gazowej oraz elektrycznej. Przed sprzedażą Działki 1 nie występował Pan z wnioskami o te przyłącza (czynności te podejmie kupujący Działkę 1).

Działka 1 nie była w żaden sposób wykorzystywana przez Pana dla celów działalności gospodarczej, w szczególności w ramach czynności podlegających opodatkowaniu VAT lub zwolnionych z VAT. Od dnia nabycia do sprzedaży Działki 1 nie czerpał Pan żadnych pożytków związanych z wykorzystywaniem Działki 1 (np. z tytułu wydzierżawiania jej).

W związku ze sprzedażą Działki 1 nie podejmował Pan szczególnych, zorganizowanych czynności marketingowych i promocyjnych.

W ramach czynności przygotowawczych do sprzedaży umieścił Pan na terenie Działki 1 baner informujący o ofercie sprzedaży Działki 1 oraz zamieścił ogłoszenie prywatne na internetowym serwisie przeznaczonym do sprzedaży nieruchomości.

Realizował Pan działania sprzedażowe samodzielnie, bez współpracy z innymi podmiotami (np. profesjonalnym agentem nieruchomości). Nie podejmował Pan jakichkolwiek czynności mających na celu uatrakcyjnienie Działki 1, w szczególności nie były podejmowane żadne działania marketingowe, takie jak np. tworzenie stron internetowych związanych ze sprzedażą Działki 1, wizualizacje prezentujące zagospodarowanie Działki, itp.

Nie występował Pan z wnioskiem o sporządzenie ani o zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla Działki 1. Uchwalenie planu zagospodarowania przestrzennego nie nastąpiło z Pana inicjatywy. Nie wnosił Pan również o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla Działki 1.

Środki uzyskane z planowanej sprzedaży planuje Pan przeznaczyć na własne potrzeby (najprawdopodobniej na budowę domu).

Nie prowadzi Pan obecnie działalności gospodarczej i nie jest Pan czynnym podatnikiem VAT. Głównym źródłem Pana dochodów jest umowa o pracę.

Nie prowadzi Pan (ani nie prowadził Pan w przeszłości) działalności związanej z obrotem nieruchomościami, w szczególności nie dokonywał Pan sprzedaży nieruchomości, ani nie świadczył Pan usług pośrednictwa w zakresie obrotu nieruchomościami.

Poza Działkami, Działką 5 oraz prawem udziału w mieszkaniu, w którym zamieszkuje, nie posiada Pan innych nieruchomości.

Sprzedaż Działki 1 została dokonana poprzez zawarcie ostatecznej umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego. Sprzedaż została poprzedzona zawarciem przedwstępnej umowy sprzedaży - wynikało to z tego, że na moment podjęcia kontaktów z zainteresowanym kupującym, trwała procedura podziałowa Działek, a kupujący uzależniał zakup Działki 1 od pozytywnego zakończenia procedury podziałowej.

Nie udzielił Pan jakichkolwiek pełnomocnictw bądź jakiegokolwiek umocowania prawnego do działania w Pana imieniu w ramach sprzedaży Działki 1.

Powyższy opis dotyczy sprzedaży przez Pana Działki 1.

Na moment składania tego wniosku nie podjął Pan działań zmierzających do sprzedaży pozostałych Działek. Nie podjął Pan w tym zakresie żadnych czynności przygotowawczych do sprzedaży (w szczególności nie zamieścił ofert na portalach ogłoszeniowych, nie umieścił na Działkach banerów informujących o sprzedaży, itp.). Na moment składania tego wniosku nie nawiązał Pan żadnych kontaktów z potencjalnym kupującym i nie otrzymał żadnej oferty sprzedaży pozostałych Działek.

Zakłada Pan, że w przyszłości podejmie Pan decyzję o sprzedaży także pozostałych Działek (tj. Działki 2, Działki 3, Działki 4).

W zależności od swojej sytuacji prywatnej/potrzeb finansowych, może Pan zdecydować o sprzedaży pozostałych Działek zarówno pojedynczo, jak i wszystkich Działek (tj. Działki 2, Działki 3 i Działki 4) jednocześnie.

Na moment składania tego wniosku nie jest Pan w stanie określić horyzontu czasowego przyszłych sprzedaży pozostałych Działek.

Chciałby Pan potwierdzić - na gruncie obecnych przepisów i przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego - sposób opodatkowania także w odniesieniu do tych przyszłych sprzedaży pozostałych Działek.

Wskazuje Pan (co powinno zostać przyjęte dla celów tego wniosku), że gdy w przyszłości dojdzie do sprzedaży pozostałych Działek, to nastąpi to w analogicznych okolicznościach i w analogiczny sposób jak w przypadku opisanym powyżej w odniesieniu do Działki 1, tj. w szczególności:

-bez ponoszenia nakładów na pozostałe Działki (w tym w szczególności nakładów mających na celu uatrakcyjnienie nieruchomości),

-       bez podejmowania zorganizowanych działań sprzedażowych/marketingowych, a jedynie poprzez zamieszczenie prywatnego ogłoszenia na internetowym serwisie przeznaczonym do sprzedaży nieruchomości i/lub poprzez umieszczenie na terenie Działek banera informującego o ofercie sprzedaży.

Także status pozostałych Działek (Działki 2, Działki 3, Działki 4) będzie - w momencie ich sprzedaży - analogiczny jak opisany powyżej w odniesieniu do Działki 1 (w szczególności, Działki te pozostaną niezabudowane).

Pytania

1)Czy w zakresie sprzedaży Działki 1 powinien zostać Pan uznany za podatnika VAT w rozumieniu ustawy o VAT, a w konsekwencji czy sprzedaż Działki 1 przez Pana podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2)Czy w zakresie przyszłej sprzedaży Działki 2, Działki 3 i Działki 4 powinien zostać Pan uznany za podatnika VAT w rozumieniu ustawy o VAT, a w konsekwencji czy sprzedaż Działki 2, Działki 3 i Działki 4 przez Pana będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Pana, sprzedaż Działki 1 przez Pana nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako sprzedaż Pana majątku osobistego, w stosunku do której nie powinien Pan być uznany za podatnika VAT.

Ad 2

Zdaniem Pana, przyszła sprzedaż Działki 2, Działki 3 i Działki 4 przez Pana nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako sprzedaż Pana majątku osobistego, w stosunku do której nie powinien Pan być uznany za podatnika VAT.

Uzasadnienie

Ad 1

W pierwszej kolejności zwrócić należy uwagę, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, „podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.”

Działalność gospodarcza, zgodnie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, „obejmuje z kolei wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.”

Zgodnie natomiast z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L z 2006 r. Nr 347 str. 1 ze zm., dalej: „Dyrektywa VAT”), podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy VAT wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego. Teren budowlany to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie (art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE). Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

W kontekście powyższych definicji, zasadnicze znaczenie ma wyrok TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, w którym wskazano m.in. kryteria, jakimi należy kierować się dla uznania danej transakcji dostawy (sprzedaży) gruntów za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

I tak, w pkt 36-41 Trybunał stwierdził, iż czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Nadto sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych nie ma charakteru decydującego, gdyż zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Także okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Na kanwie powyższego wyroku TSUE ukształtował się w Polsce jednolity pogląd (por. wyroki NSA I FSK 1043/08, I FSK 1289/10, I FSK 1654/11, I FSK 1734/11), że do uznania, iż dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, konieczne jest każdorazowo zbadanie, czy dana dostawa towarów (usług), została wykonana w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w tym konkretnym zakresie. Nie wystarczy zatem stwierdzenie, iż w ogóle dany podmiot prowadzi działalność gospodarczą, ale musi to być działalność o określonym profilu, bowiem wykonanie danej czynności nawet wielokrotnie nie przesądza o jej opodatkowaniu. Przyjęcie więc, iż dana osoba fizyczna sprzedając grunty działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie pojedynczych z tych okoliczności.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych.

„Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, stwierdzić należy, że nie podejmował Pan na żadnym etapie posiadania Działki 1 działań charakterystycznych dla podmiotów prowadzących profesjonalną działalność w zakresie obrotu nieruchomościami. Nie podejmował w szczególności żadnych działań faktycznych czy marketingowych w celu zwiększenia atrakcyjności Działki 1.

W Pana ocenie, za takie działania nie może być uznana okoliczność zamieszczenia stosownego ogłoszenia w Internecie i umieszczenie banera informującego o ofercie sprzedaży na terenie Działki 1. Nie sposób bowiem twierdzić, że takie postępowanie odbiega od normalnego wykonywania prawa własności i cechuje podmioty profesjonalnie zajmujące się obrotem nieruchomościami. Większość rozsądnie działających osób podjęłaby właśnie takie działania. W ocenie Pana, nie sposób tym samym takim działaniom przypisać przymiotu „zawodowości/profesjonalności”.

Aktywność Pana nie wykraczała tym samym poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie wystąpił taki ciąg zdarzeń, który wskazywałby na aktywność Pana w zakresie obrotu nieruchomościami.

Po pierwsze, nie podejmował Pan w krótkim okresie czasu szeregu działań polegających np. na zmianie przeznaczenia gruntów, czy na uzyskaniu decyzji o warunkach zabudowy, po drugie, nie angażował Pan środków finansowych na podniesienie atrakcyjności Działki 1. Wręcz przeciwnie, od czasu nabycia Działki 1 (na podstawie umowy darowizny) nie podejmował Pan prawie żadnych działań, a te podjęte przez Pana nie angażowały znacznych środków finansowych.

W Pana ocenie, nie sposób tym samym twierdzić, że czynności wykonywane przez Pana noszą cechy działań podobnych do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomości. Przejaw Pana aktywności, zdaniem Pana, wskazuje bezsprzecznie w tych okolicznościach na wykonywanie prawa własności.

Powyższe, zdaniem Pana, jest tym bardziej uzasadnione, że jak wskazał Pan w opisie stanu faktycznego, środki pochodzące ze zbycia Działki 1 zostaną przez Pana przeznaczone na Pana własne cele, a nie zainwestowane w dalszą działalność ukierunkowaną na zawodowy obrót nieruchomościami.

W Pana ocenie, sam podział nieruchomości na mniejsze Działki ewidencyjne nie powinien przesądzać o statusie podatnika na gruncie VAT. Przedmiotowe działania miały bowiem na celu znalezienie potencjalnych nabywców - w przypadku sprzedaży nieruchomości w całości, znalezienie nabywcy jest znacząco utrudnione, gdyż niewiele osób jest zainteresowanych np. zakupem tak dużego gruntu w całości. Tym samym, w Pana ocenie, podjęte dotychczas działania były niezbędnym minimum, które umożliwiły zbycie Działki 1, brak takich działań utrudniłby znalezienie potencjalnych nabywców.

Wreszcie, wskazać należy, że transakcja zbycia Działki 1 była pierwszą transakcją tego typu po Pana stronie. Co za tym idzie, zdaniem Pana, nie sposób twierdzić, że podejmowanie przez Pana w tym zakresie działania noszą znamiona działalności ciągłej i zorganizowanej.

Również okoliczności nabycia (w ramach darowizny), użytkowania oraz celu sprzedaży Działki 1 potwierdzają, że działania te odbywały się w ramach rozporządzania Pana własnym majątkiem osobistym. Biorąc pod uwagę, że nie planuje Pan prowadzić żadnej działalności gospodarczej np. w zakresie obrotu nieruchomościami, wynajmowania lub dzierżawy nieruchomości, zbycie Działki 1 ma charakter zadysponowania majątkiem osobistym. Pozyskane środki finansowe pozwolą Panu realizować własne cele osobiste oraz zabezpieczyć się finansowo.

Potwierdzeniem słuszności Pana stanowiska mogą być przykładowo następujące interpretacje podatkowe wydawane przez Dyrektor KIS oraz wyroki sądów administracyjnych:

-Interpretacja z 2 sierpnia 2022 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.270.2022.2.RM, w której Dyrektor KIS stwierdził, że: „(...) istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmował Pan działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tych działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej. Z opisu sprawy wynika, że nieruchomość, z której wydzielił Pan działki będące przedmiotem planowanej sprzedaży (działki nr B i C), nabył Pan na podstawie umowy darowizny. Zgodnie z umową darowizny, kontynuował Pan działalność rolniczą rodziców przez ustalone 5 lat i kontynuuje nadal. Jest Pan rolnikiem ryczałtowym. Na przedmiotowej nieruchomości prowadzi Pan działalność rolniczą polegającą na uprawie roślin w związku z czym pobiera Pan dopłaty bezpośrednie. Z wniosku wynika, że nie udostępniał Pan nieruchomości osobom trzecim. Nie podejmował Pan i nie zamierza podejmować czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości nieruchomości (na działce nr B przeprowadzał Pan jedynie bieżące remonty). Z wniosku nie wynika również, aby podejmował Pan działania marketingowe mające na celu pozyskanie potencjalnego nabywcy. Jak Pan wskazuje to przedsiębiorca prowadzący działalność na sąsiednich działkach, zgłosił się do Pana z chęcią nabycia przedmiotowych nieruchomości, w dwóch transakcjach - działki nr B w 2022 r. natomiast działki nr C po zmianie przeznaczenia gruntów. W związku z planowaną transakcją nie zawarł Pan i nie zamierza zawierać przedwstępnej umowy sprzedaży - planuje Pan zawrzeć ostateczną umowę sprzedaży. Nie udzielił Pan i nie planuje Pan udzielić jakichkolwiek pełnomocnictw ani jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w Pana imieniu. W przeszłości nie sprzedawał Pan innych nieruchomości/działek. Zatem, w analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, tj. brak jest przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności. Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż działek wypełni przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjął Pan takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. W konsekwencji należy uznać, że dokonując sprzedaży zabudowanej działki nr B oraz niezabudowanej działki nr C będzie Pan korzystał z przysługującego Mu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Pana cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży działek nr B i C, a dostawę tych działek cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem, sprzedaż zabudowanej działki nr B oraz niezabudowanej działki nr C nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.”

-Interpretacja z 19 lutego 2021 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.21.2021.1.MWJ, w której Dyrektor KIS zgodził się z wnioskodawcą, że: „Przenosząc powyższe na grunt zapytania Wnioskodawcy stwierdzić należy, że skoro od dnia nabycia Nieruchomości minął znaczący okres czasu i Wnioskodawca nie podejmował w tym okresie szeregu następujących po sobie czynności ukierunkowanych bezpośrednio na zwiększenie atrakcyjności/wartości Nieruchomości to nie sposób uznać, że Wnioskodawca działa jako podatnik VAT. W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie sprzedaży Nieruchomości, zarówno w całości jak i w częściach, Wnioskodawca nie powinien zostać uznany za podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, a co za tym idzie od przedmiotowej sprzedaży nie powinien zostać uiszczony podatek VAT. Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości - w całości lub w części, nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia tej nieruchomości, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).”

-Interpretacja Dyrektora KIS z 7 lutego 2020 r. sygn. 0111-KDIB3-3.4012.500.2019.3.AMS, w której organ podatkowy potwierdził, że „(...) odnosząc się zatem do planowanej sprzedaży działki 23/15 stwierdzić należy, że czynności podjęte przez Wnioskodawcę nie wykraczają poza zakres zarządu majtkiem prywatnym Wnioskodawcy i nie stanowią działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca nie dokonywał czynności typowych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami, wykonywanych przez handlowców. Brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności przesadza o tym, że zbycie działki 23/15 przez Wnioskodawcę nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.”

W świetle powyższego, Pana zdaniem, w zakresie sprzedaży Działki 1, nie powinien Pan zostać uznany za podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, a co za tym idzie, w Pana opinii, sprzedaż ta nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT.

Ad 2

Jak wskazano już w uzasadnieniu Pana stanowiska w zakresie pytania 1, kwestia rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia z 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy ww. orzeczenia wynika m.in., że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

I tak, w pkt 36-41 Trybunał stwierdził, iż czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Nadto sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych nie ma charakteru decydującego, gdyż zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Nie sposób tym samym twierdzić, że przyszła sprzedaż przez Pana pozostałych Działek (Działki 2, Działki 3, Działki 4) nosić będzie cechy czynności polegających na wykorzystywaniu towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W istocie, sprzedaż ta obejmie część nieruchomości pierwotnie otrzymanej przez Pana w ramach darowizny od rodziców - jej sprzedaż etapami (jako osobne Działki) wynika z dokonanego podziału geodezyjnego nieruchomości, który został dokonany ze względu na ułatwienie znalezienia potencjalnych kupców na nieruchomość (w przypadku sprzedaży nieruchomości w całości, znalezienie nabywcy jest znacząco utrudnione, gdyż niewiele osób jest zainteresowanych np. zakupem tak dużego gruntu w całości).

Mając na uwadze wszystkie przedstawione powyżej okoliczności, Pana zdaniem, uznać należy, że dokonując sprzedaży należących do majątku osobistego nieruchomości (Działek, tj. Działki 2, Działki 3 i Działki 4), nie będzie Pan działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a dokonywane transakcje sprzedaży pozostałych Działek nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych przez Dyrektora KIS interpretacjach podatkowych, np.:

W interpretacji z 19 lutego 2021 r. sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.21.2021.1.MWJ, w której Dyrektor KIS uznał, że „W świetle powyższego stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy - w związku planowaną sprzedażą przedmiotowej nieruchomości, w całości lub w części - za podatnika podatku od towarów i usług. W okolicznościach wskazanych w opisie sprawy sprzedaż przedmiotowych działek powstałych po podziale działki nr 14 nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia tych nieruchomości, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokonał podziału nieruchomości oraz wykonał czynności zmierzające do przyłączenia sieci elektrycznej do działek nr 12 oraz 13, natomiast - jak wskazał Wnioskodawca - nie podejmował on jakichkolwiek czynności mających na celu uatrakcyjnienie Nieruchomości, w szczególności nie były podejmowane żadne działania marketingowe. W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności, w przedmiotowej sprawie nie można uznać, że wystąpił ciąg czynności, które mogłyby przemawiać za uznaniem Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu planowanej sprzedaży nieruchomości.

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości - w całości lub w części, nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia tej nieruchomości, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Okoliczności przedstawione w opisie sprawy nie pozwalają uznać, że dokonując sprzedaży przedmiotowej nieruchomości - w całości lub w części. Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie planowaną sprzedaż ww. nieruchomości - w całości lub w części, można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Skutkiem powyższego, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, w całości lub w części, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, w całości lub w części, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca z tytułu tej transakcji nie będzie działać w charakterze - zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy - podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym, z tytułu ww. transakcji nie wystąpi obowiązek uiszczenia podatku VAT. W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.”

Biorąc pod uwagę powyższe, Pana zdaniem, przyszła sprzedaż Działki 2, Działki 3 i Działki 4 przez Pana nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako sprzedaż Pana majątku osobistego, w stosunku do której nie powinien Pan być uznany za podatnika VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie gruntu traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10).

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Ponadto, Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie, nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Zatem przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży działek istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął lub podejmie Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Aby ocenić czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymagana jest ocena każdorazowo odnosząca się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje sprzedający w celu dokonania sprzedaży.

Jak wynika z opisu sprawy, był Pan właścicielem działki nr 1 (Działki 1) i jest Pan właścicielem działek nr 2 (Działki 2), 3 (Działki 3), 4 (Działki 4), powstałych po podziale geodezyjnym jednej działki, którą otrzymał Pan w darowiźnie od rodziców.

Nie prowadzi Pan obecnie działalności gospodarczej i nie jest Pan czynnym podatnikiem VAT. Głównym źródłem Pana dochodów jest umowa o pracę.

Nie prowadzi Pan (ani nie prowadził Pan w przeszłości) działalności związanej z obrotem nieruchomościami, w szczególności nie dokonywał Pan sprzedaży nieruchomości, ani nie świadczył Pan usług pośrednictwa w zakresie obrotu nieruchomościami.

24 marca 2023 r. zawarł Pan umowę sprzedaży za wynagrodzeniem Działki 1. Sprzedaż ta została dokonana na rzecz kupującego niepowiązanego z Panem w rozumieniu przepisów podatkowych. Na moment sprzedaży Działka 1 była niezabudowana i znajdowała się na terenie przeznaczonym pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Od momentu nabycia nieruchomości nie ponosił Pan żadnych nakładów na Działkę 1.

Zakłada Pan także, że w przyszłości podejmie Pan decyzję o sprzedaży pozostałych Działek (tj. Działki 2, Działki 3, Działki 4). W zależności od swojej sytuacji prywatnej/potrzeb finansowych, może Pan zdecydować o sprzedaży pozostałych Działek zarówno pojedynczo, jak i wszystkich Działek (tj. Działki 2, Działki 3 i Działki 4) jednocześnie.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii czy w zakresie dokonanej sprzedaży Działki 1 jak również przyszłej sprzedaży Działki 2, Działki 3 i Działki 4 powinien Pan zostać uznany za podatnika VAT w rozumieniu ustawy o VAT, a w konsekwencji czy opisana sprzedaż Działek podlegała i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak już wyżej wskazano, istotnym dla określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy. Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do dokonanej sprzedaży Działki 1 oraz planowanych sprzedaży Działki 2, Działki 3, Działki 4 będzie Pan spełniał przesłanki do uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług.

Wskazał Pan, że uchwalenie planu zagospodarowania przestrzennego nie nastąpiło z Pana inicjatywy, nie występował Pan z wnioskiem o sporządzenie ani o zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla Działki 1. Działka 1 nie była w żaden sposób wykorzystywana przez Pana dla celów działalności gospodarczej, w szczególności w ramach czynności podlegających opodatkowaniu VAT lub zwolnionych z VAT. Od dnia nabycia do sprzedaży Działki 1 nie czerpał Pan żadnych pożytków związanych z wykorzystywaniem Działki 1 (np. z tytułu wydzierżawiania jej).

W ramach czynności przygotowawczych do sprzedaży umieścił Pan na terenie Działki 1 baner informujący o ofercie sprzedaży Działki 1 oraz zamieścił Pan ogłoszenie prywatne na internetowym serwisie przeznaczonym do sprzedaży nieruchomości.

Realizował Pan działania sprzedażowe samodzielnie, bez współpracy z innymi podmiotami (np. profesjonalnym agentem nieruchomości).

Sprzedaż Działki 1 została dokonana poprzez zawarcie ostatecznej umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego, poprzedzonej zawarciem przedwstępnej umowy sprzedaży, w związku z trwającą procedurą podziałową Działek. Nie udzielił Pan jakichkolwiek pełnomocnictw bądź jakiegokolwiek umocowania prawnego do działania w Pana imieniu w ramach sprzedaży Działki 1.

Odnośnie natomiast planowanej sprzedaży pozostałych Działek wskazał Pan, że nastąpi ona w analogicznych okolicznościach i w analogiczny sposób jak w przypadku Działki 1, czyli bez ponoszenia nakładów na pozostałe Działki (w tym w szczególności nakładów mających na celu uatrakcyjnienie nieruchomości), i bez podejmowania zorganizowanych działań sprzedażowych/marketingowych, a jedynie poprzez zamieszczenie prywatnego ogłoszenia na internetowym serwisie przeznaczonym do sprzedaży nieruchomości i/lub poprzez umieszczenie na terenie Działek banera informującego o ofercie sprzedaży. Także status Działki 2, Działki 3, Działki 4 będzie - w momencie ich sprzedaży - analogiczny jak opisany powyżej w odniesieniu do Działki 1 (w szczególności, Działki te pozostaną niezabudowane).

Z powyższego wynika więc, że skala Pana zaangażowania w odniesieniu do sprzedanej Działki 1 oraz terenu pozostałych Działek przeznaczonych do sprzedaży, nie wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie sprzedaży opisanych we wniosku Działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem taki ciąg zdarzeń, który jednoznacznie przesądziłby, że sprzedaż przez Pana Działki 1 oraz planowana sprzedaż Działki 2, Działki 3, Działki 4 wypełni przesłanki działalności gospodarczej. Pojedyncza czynność, tj. dokonanie podziału geodezyjnego działki na mniejsze, przeznaczone do sprzedaży Działki, nie może przesądzać, że przy sprzedaży przedmiotowych Działek zachował i zachowa się Pan jak handlowiec.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w tym konkretnym przypadku nie podjął Pan i nie podejmie Pan aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Podjęte przez Pana działania należą i należeć będą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie stanu faktycznego, czyli dokonując sprzedaży Działki 1 (nr ewid. 1), jak również w opisie zdarzenia przyszłego, czyli w przypadku planowanej sprzedaży Działki 2 (nr ewid. 2), Działki 3 (nr ewid. 3), Działki 4 (nr ewid. 4), korzysta i będzie Pan korzystał z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Pana cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży przedmiotowych Działek, a opisaną dostawę cech czynności podlegających opodatkowaniu, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym, ww. dokonana sprzedaż nie podlegała ustawie o podatku od towarów i usług, jak również ww. planowana sprzedaż nie będzie podlegała ustawie o podatku od towarów i usług.

Pana stanowisko w zakresie zarówno pytania nr 1 jak też pytania nr 2 należało więc uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Tytułem wydania niniejszego rozstrzygnięcia w zakresie przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług wykorzystana zostanie opłata w wysokości 80 zł. Wnioskodawca, tytułem opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej dokonał wpłaty kwoty 200 zł. W związku z tym, kwota 120 zł stanowi nadpłatę w rozumieniu art. 14f § 2b pkt 3 Ordynacji podatkowej i podlega zwrotowi według Pana dyspozycji tj. zwrot na rachunek bankowy, z którego dokonana została opłata.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stan faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zgodnie z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku (np. udzielenie pełnomocnictwa, które pozwoli na podniesienie atrakcyjności nieruchomości, wystąpienie o pozwolenie na budowę, uzbrojenie działki itd.), udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego zastosuje się Pan do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).