Temat interpretacji
Uznania transakcji za WSTO oraz miejsca jej opodatkowania.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
7 kwietnia 2023 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Państwa wniosek z 4 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania transakcji za WSTO oraz miejsca jej opodatkowania. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem przesłanym za pośrednictwem ePUAP 19 czerwca 2023 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Spółka (Wnioskodawca) jest spółką mającą siedzibę w Polsce, utworzoną zgodnie z polskim prawem oraz będącą czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka jest polskim rezydentem podatkowym i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości osiąganych dochodów niezależnie od miejsca ich uzyskiwania.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka prowadzi m.in. sprzedaż towarów (tj. książki, artykuły papiernicze, płyty CD, urządzenia elektroniczne, zabawki) poprzez własne sklepy internetowe. W celu zwiększenia sprzedaży na rynku UE, Spółka zamierza nawiązać współpracę z zagranicznym sklepem internetowym (...) - Kontrahent, za pośrednictwem którego sprzedawać będzie towary (dalej: Towary) do konsumentów zamieszkałych w Niemczech (dalej: Konsumenci). Wysyłka będzie odbywać się z magazynu Kontrahenta w Polsce, gdzie będą dostarczane Towary Spółki, a następnie wysyłane do Konsumentów w Niemczech.
Spółka jest zgłoszona do procedury szczególnej VAT OSS i sprzedaż do Konsumentów traktować będzie jako wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość (dalej: WSTO).
Spółka będzie otrzymywała od Kontrahenta zbiorczy raport dostaw paczek (dalej: Raport Dostaw), wysyłanych z magazynu Kontrahenta w Polsce do Konsumentów.
Spółka nie będzie natomiast otrzymywała od Kontrahenta potwierdzeń dostawy dla każdej paczki z osobna (np. listów przewozowych od firmy kurierskiej). Kontrahent będzie również przekazywał do Spółki wpłaty za zrealizowane zamówienia.
Poza Raportem Dostawy, Spółka będzie dysponować poniżej wskazanymi dokumentami (dalej: Dokumentacja):
- zamówienia Konsumentów/potwierdzenia zamówienia;
- faktura wystawiona przez Spółkę na rzecz Konsumenta, dokumentująca sprzedaż Towarów;
- potwierdzenie zapłaty, z którego jednoznacznie wynika jakiego zamówienia/faktury płatność dotyczy (przekazanie wpłaty odebranej od Konsumenta przez Kontrahenta).
Pozycje Raportu Dostaw zawierać będą dane dotyczące numeru transakcji, opisu wysyłanego przedmiotu, odniesienia do faktury, miejsca wysyłki i miejsca dostarczenia poszczególnych paczek. Poszczególne pozycje Raportu Dostawy powiązane będą z Dokumentacją - konkretną fakturą, numerem zamówienia i potwierdzeniem płatności przez Konsumenta.
Zatem na podstawie Raportu Dostaw w powiązaniu z zamówieniami, fakturami i potwierdzeniem zapłaty Spółka będzie w stanie stwierdzić, które Towary zostały zamówione i wysłane do Konsumentów oraz gdzie zostały wysłane i czy zostały otrzymane.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
a.czy Państwa Spółka jako dostawca będzie uczestniczył pośrednio w transporcie/wysyłce towarów do konsumentów na terytorium Niemiec, kto faktycznie będzie dokonywał czynności związanych z organizacją transportu do klienta finalnego;
Spółka wysyła Towary do Konsumentów za pośrednictwem osoby trzeciej (Kontrahenta) działającej na jej rzecz. Za organizację transportu Towarów do Konsumentów (klientów finalnych) będzie odpowiedzialny Kontrahent. Wnioskodawca będzie więc uczestniczył pośrednio w wysyłce lub w transporcie Towarów, z Polski do Niemiec.
b.czy towary przemieszczone do magazynu Kontrahenta w Polsce będą przez cały czas własnością Spółki i to Spółka będzie dokonywała dostaw na konsumentów zamieszkałych w Niemczech;
Przemieszczone do magazynu Kontrahenta w Polsce Towary będą przez cały czas własnością Spółki i to Spółka będzie dokonywała dostaw na rzecz Konsumentów zamieszkałych w Niemczech. Kontrahent nie stanie się właścicielem towarów, nie dokona ich sprzedaży we własnym imieniu i na własny rachunek, a jedynie będzie pośredniczyć w sprzedaży Towarów będących własnością Spółki. Transakcja między Spółką a Kontrahentem, w rozumieniu ustawy o VAT, nie stanowi odpłatnej dostawy towarów.
c.czy z Raportu Dostaw oraz Dokumentacji będzie wynikało, że towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów;
Z Raportu Dostaw oraz Dokumentacji będzie wynikało w sposób jednoznaczny, że Towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
Jak wskazał Wnioskodawca, fakt że dana przesyłka zostanie dostarczona do Konsumenta wynikać będzie z Raportu Dostaw, gdzie w poszczególnych pozycjach wskazane będzie miejsce wysyłki i odbioru poszczególnych paczek. Do wysyłanych paczek z kolei przypisany będzie nr transakcji, opis wysyłanego przedmiotu czy odniesienie do faktury za zamówienie.
d.czy będą Państwo w posiadaniu dokumentów potwierdzających dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium Niemiec w terminach, o których mowa w art. 22a ust. 10 ustawy o VAT;
Tak, Spółka będzie w posiadaniu dokumentów potwierdzających dostarczenie Towarów do Konsumentów na terytorium Niemiec w terminach, o których mowa w art. 22a ust. 10 ustawy o VAT.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w odpowiedzi na wezwanie)
Czy Raport Dostaw (wraz z Dokumentacją) jakim Spółka będzie dysponować spełnia wymogi dowodów potwierdzających, że Towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów, o których mowa w art. 22a ust. 7, 8 oraz 9 ustawy o VAT i jest wystarczający do rozpoznania transakcji WSTO rozliczanej w Polsce za pomocą procedury VAT OSS i nie opodatkowywania polskim podatkiem VAT tej dostawy jako dostawy towarów na terytorium kraju?
Państwa stanowisko w sprawie
Państwa zdaniem, Raport Dostaw (wraz z Dokumentacją) jakim Spółka będzie dysponować spełnia wymogi dowodów, że Towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów, o których mowa w art. 22a ust. 7, 8 oraz 9 ustawy o VAT i jest wystarczający do rozpoznania transakcji WSTO rozliczanej w Polsce za pomocą procedury VAT OSS i nie opodatkowania tej dostawy polskim podatkiem VAT jako dostawy towarów na terytorium kraju.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 22a ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość - rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, który jest:
a.podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub
b.podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, lub
c.podmiotem niebędącym podatnikiem - pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.
Zgodnie z art. 22a ust. 7 ustawy o VAT, warunkiem uznania dostawy towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość za dostawę dokonaną na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, w przypadku gdy towary w momencie rozpoczęcia ich wysyłki lub transportu znajdują się na terytorium kraju, jest otrzymanie przez dostawcę, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dowodów, że towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
Art. 22a ust. 8 ustawy o VAT wskazuje, iż dowodami, o których mowa w ust. 7, są dokumenty:
1. przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przez dostawcę przewoźnikowi (spedytorowi),
2.potwierdzające odbiór towarów poza terytorium kraju
- jeżeli dokumenty te łącznie potwierdzają dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
Natomiast, zgodnie z art. 22a ust. 9 ustawy o VAT, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 8, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów, dokumentami wskazującymi, że dostawa towarów została dokonana na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów, mogą być również inne dokumenty otrzymywane przez dostawcę w tego rodzaju dostawie towarów, w szczególności:
1.korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2.dokument potwierdzający zapłatę za towar, a w przypadku gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie - inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania.
Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z ww. przepisami, warunek posiadania dokumentacji dokonanej dostawy w ramach WSTO uznaje się za spełniony, jeżeli zebrane dokumenty łącznie potwierdzają dostarczenie towarów do nabywcy z innego kraju członkowskiego. Jeśli tak nie jest, ustawodawca dopuszcza możliwość zebrania innych, uzupełniających dokumentów, które będą mogły potwierdzać dostawę - przykładowo korespondencji handlowej z nabywcą, potwierdzenia zamówienia złożonego przez nabywcę, czy dokumentu potwierdzającego dokonanie płatności za towary (art. 22a ust. 9 ustawy o VAT). Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że przepisy ustawy o VAT nie wskazują obligatoryjnych form/rodzajów dowodów (dokumentów) stanowiących jedyną podstawę do potwierdzenia, że towar został dostarczony do konsumenta zamieszkałego na terytorium innego niż Polska kraju UE. Ustawodawca podał jedynie przykładowe dokumenty mogące stanowić dowody potwierdzające dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów, co potwierdza zwrot „w szczególności” zawarty w art. 22a ust. 9 ustawy o VAT, co tym samym oznacza, iż mogą to być również inne dowody niż te wymienione w art. 22a ust. 8-9.
Oznacza to, że każda forma dowodu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że jego autentyczność jest uprawdopodobniona. W konsekwencji, możliwe jest potwierdzenie dostarczenia towarów do konsumentów za pomocą szeregu dowodów i niekoniecznie musi być to typowe potwierdzenie odbioru paczki przez klienta pobierane przez firmę kurierską.
Jak wskazał Wnioskodawca, fakt że dana przesyłka zostanie dostarczona do Konsumenta wynikać będzie z Raportu Dostaw, gdzie w poszczególnych pozycjach wskazane będzie miejsce wysyłki i odbioru poszczególnych paczek. Do wysyłanych paczek z kolei przypisany będzie nr transakcji, opis wysyłanego przedmiotu czy odniesienie do faktury za zamówienie.
Poszczególne pozycje Raportu Dostaw powiązane będą z kolei z posiadaną Dokumentacją, tj. - z numerem faktury, numerem zamówienia i potwierdzeniem płatności przez Konsumenta. Spółka posiadać więc będzie dowody, że towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki.
W konsekwencji dowody jakimi Spółka będzie dysponować w sposób jednoznaczny będą potwierdzać, iż Towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów i spełniają wymogi stawiane w art. 22a ust. 7, 8 oraz 9 ustawy o VAT do rozpoznania transakcji WSTO.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest w prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:
opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:
1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2.eksport towarów;
3.import towarów na terytorium kraju;
4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:
rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy:
Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Według art. 2 pkt 22 ustawy:
Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zgodnie z art. 2 pkt 22a ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość (dalej WSTO) rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, który jest:
a)podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub
b)podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, lub
c)podmiotem niebędącym podatnikiem
-pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.
Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1a ustawy:
Miejscem dostawy towarów w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy.
Stosownie do art. 22a ust. 1 ustawy:
Przepis art. 22 ust. 1 pkt 1a nie ma zastosowania, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1)dostawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium jednego państwa członkowskiego;
2)towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1;
3)suma całkowitej wartości dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych na terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 2, oraz całkowitej wartości usług, o których mowa w art. 28k ust. 1, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 2 pkt 2, pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub jej równowartości wyrażonej w walucie krajowej państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1, przy czym w przypadku dostawcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju, wyrażona w złotych równowartość kwoty w euro wynosi 42 000 zł.
Jak wynika z przywołanych przepisów wewnątrzwspólnotowa sprzedaż towarów na odległość ma miejsce jeżeli towary są wysyłane lub transportowane z jednego państwa członkowskiego (nie musi to być Polska) do innego państwa członkowskiego, a dostawa towarów musi być dokonywana na rzecz:
- podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, w przypadku których nie występuje opodatkowanie tego nabycia jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów,
- każdej innej osoby niebędącej podatnikiem.
Przedmiotem WSTO mogą być towary wyprodukowane w UE lub towary, które zostały już dopuszczone do swobodnego obrotu w UE i które znajdują się na jej terytorium i są dostarczane nabywcom w UE. WSTO nie stosuje się w odniesieniu do:
- nowych środków transportu,
- towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz,
- dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich, antyków, towarów używanych – jednak tylko wówczas, gdy podstawę opodatkowania ustala się zgodnie z procedurami szczególnymi określonymi w art. 120 ust. 4 lub 5 ustawy.
Co do zasady miejscem dostawy (opodatkowania) w przypadku WSTO jest kraj w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy – czyli kraj konsumenta. Natomiast w sytuacji gdy są spełnione warunki określone w art. 22a ust. 1 ustawy, za miejsce opodatkowania dostawy towarów uznaje się kraj rozpoczęcia wysyłki/transportu towarów. Przy czym podatnik uprawniony do stosowania ww. zasady szczególnej może z niej zrezygnować (przez złożenie stosownego zawiadomienia) i rozliczać dostawy na zasadach ogólnych.
Na podstawie art. 22a ust. 7 ustawy:
Warunkiem uznania dostawy towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość za dostawę dokonaną na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, w przypadku gdy towary w momencie rozpoczęcia ich wysyłki lub transportu znajdują się na terytorium kraju, jest otrzymanie przez dostawcę, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dowodów, że towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
Zgodnie z art. 22a ust. 8 ustawy:
Dowodami, o których mowa w ust. 7, są dokumenty:
1)przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przez dostawcę przewoźnikowi (spedytorowi),
2)potwierdzające odbiór towarów poza terytorium kraju
- jeżeli dokumenty te łącznie potwierdzają dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
Według art. 22a ust. 9 ustawy:
W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 8, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów, dokumentami wskazującymi, że dostawa towarów została dokonana na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów, mogą być również inne dokumenty otrzymywane przez dostawcę w tego rodzaju dostawie towarów, w szczególności:
1)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2)dokument potwierdzający zapłatę za towar, a w przypadku gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie – inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania.
Natomiast stosowanie do art. 22a ust. 10 ustawy:
Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 7, nie został spełniony, dostawca nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w następnym okresie rozliczeniowym. W tym przypadku, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres rozliczeniowy dostawca nie otrzymał dokumentów wskazujących, że dostawa towarów została dokonana na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów, wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, jako dostawę towarów na terytorium kraju.
Ww. przepisy określają warunki, które muszą być spełnione aby opodatkować WSTO w kraju konsumenta.
Stosownie do art. 130a pkt 2 ustawy:
Na potrzeby rozdziału 6a podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, które:
a)dokonują wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub
b)ułatwiają dostawę towarów zgodnie z art. 7a ust. 2, jeżeli wysyłka lub transport towarów będących przedmiotem dostawy rozpoczyna się i kończy na terytorium tego samego państwa członkowskiego, lub
c)posiadają siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, ale nie posiadają siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego konsumpcji oraz świadczą usługi na rzecz osób niebędących podatnikami, o których mowa w art. 28a.
W myśl art. 130a pkt 2a ustawy:
Przez państwo członkowskie konsumpcji rozumie się:
a)w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość – państwo członkowskie zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy,
b)w przypadku dostaw towarów dokonanych przez podatnika ułatwiającego takie dostawy zgodnie z art. 7a ust. 2, jeżeli wysyłka lub transport towarów będących przedmiotem takich dostaw rozpoczyna się i kończy na terytorium tego samego państwa członkowskiego – to państwo członkowskie,
c)w przypadku świadczenia usług – państwo członkowskie, na terytorium którego ma miejsce świadczenie usług.
Na podstawie art. 130a pkt 2b ustawy:
Przez państwo członkowskie identyfikacji rozumie się państwo członkowskie:
a)w którym podatnik posiada siedzibę działalności gospodarczej albo
b)w którym podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, albo
c)w którym podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, które wybiera w celu złożenia zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z procedury unijnej, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, ale posiada więcej niż jedno stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, albo
d)rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów, a w przypadku większej liczby takich państw członkowskich – państwo członkowskie, które podatnik wybiera w celu złożenia zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z procedury unijnej, pod warunkiem, że nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej.
Zgodnie z art. 130a pkt 3 ustawy:
Przez procedurę unijną rozumie się rozliczenie VAT należnego z tytułu czynności określonych w pkt 2 lit. a-c państwu członkowskiemu konsumpcji za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji.
Natomiast w myśl art. 130b ust. 1 ustawy:
Podatnik może złożyć zgłoszenie informujące o zamiarze skorzystania z procedury unijnej w państwie członkowskim identyfikacji. Procedura unijna ma zastosowanie do wszystkich dostaw towarów lub każdego świadczenia usług objętych tą procedurą, dokonywanych przez podatnika na terytorium Unii Europejskiej.
Ww. przepisy wprowadzają procedurę tzw. One Stop Shop (OSS). Procedura ta ma na celu uproszczenie obowiązków w zakresie podatku VAT nałożonych na podatników dokonujących dostaw towarów i świadczących usługi osobom niebędącym podatnikami (konsumentom) na terytorium UE, poprzez umożliwienie im:
- elektronicznej rejestracji dla celów podatku VAT w jednym państwie członkowskim;
- deklarowania i płacenia należnego podatku VAT w ramach jednej elektronicznej kwartalnej deklaracji;
- współpracy z administracją podatkową państwa członkowskiego siedziby działalności gospodarczej, nawet jeśli dokonywane dostawy/świadczenie usług mają charakter transgraniczny.
Na podstawie ww. procedury podatnicy, m.in. dokonujący WSTO, nie muszą rejestrować się do celów podatku VAT we wszystkich państwach członkowskich, w których dokonywane są dostawy. Zamiast tego podatek VAT należny od tych transakcji mogą zadeklarować i zapłacić w jednym państwie członkowskim (państwie członkowskim identyfikacji) za pośrednictwem OSS. Korzystanie z tej procedury ma charakter fakultatywny.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest Spółką mającą siedzibę w Polsce oraz będącą czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zajmuje się m.in. sprzedażą towarów poprzez własne sklepy internetowe. W celu zwiększenia sprzedaży na rynku UE, Spółka zamierza nawiązać współpracę z zagranicznym sklepem internetowym (...) - Kontrahentem, który będzie odpowiedzialny za organizację transportu Towarów do Konsumentów (klientów finalnych). Spółka będzie więc uczestniczyła pośrednio w wysyłce lub w transporcie Towarów z Polski do Niemiec. Przemieszczone do magazynu Kontrahenta w Polsce Towary będą przez cały czas własnością Spółki i to Spółka będzie dokonywała dostaw na rzecz Konsumentów zamieszkałych w Niemczech. Wysyłka będzie odbywać się z magazynu Kontrahenta w Polsce, gdzie będą dostarczane Towary Spółki, a następnie wysyłane do Konsumentów w Niemczech. Spółka jest zgłoszona do procedury szczególnej VAT OSS i sprzedaż do Konsumentów traktować będzie jako WSTO.
Spółka będzie otrzymywała od Kontrahenta zbiorczy Raport Dostaw paczek wysyłanych z magazynu Kontrahenta w Polsce do Konsumentów. Spółka nie będzie natomiast otrzymywała od Kontrahenta potwierdzeń dostawy dla każdej paczki z osobna (np. listów przewozowych od firmy kurierskiej). Kontrahent będzie również przekazywał do Spółki wpłaty za zrealizowane zamówienia. Poza Raportem Dostawy, Spółka będzie dysponować Dokumentacją w postaci: zamówienia Konsumentów/potwierdzenia zamówienia; faktur wystawionych przez Spółkę na rzecz Konsumenta, dokumentujących sprzedaż Towarów; potwierdzenia zapłaty, z którego jednoznacznie wynika jakiego zamówienia/faktury płatność dotyczy. Pozycje Raportu Dostaw zawierać będą dane dotyczące numeru transakcji, opisu wysyłanego przedmiotu, odniesienia do faktury, miejsca wysyłki i miejsca dostarczenia poszczególnych paczek. Poszczególne pozycje Raportu Dostawy powiązane będą z Dokumentacją - konkretną fakturą, numerem zamówienia i potwierdzeniem płatności przez Konsumenta. Z Raportu Dostaw oraz Dokumentacji będzie wynikało w sposób jednoznaczny, że Towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów. Ponadto, Spółka będzie w posiadaniu dokumentów potwierdzających dostarczenie Towarów do Konsumentów na terytorium Niemiec w terminach, o których mowa w art. 22a ust. 10 ustawy o VAT.
Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy Raport Dostaw (wraz z Dokumentacją) jakim Spółka będzie dysponować spełnia wymogi dowodów potwierdzających, że Towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów, o których mowa w art. 22a ust. 7, 8 oraz 9 ustawy o VAT i jest wystarczający do rozpoznania transakcji WSTO rozliczanej w Polsce za pomocą procedury VAT OSS i nie opodatkowywania polskim podatkiem VAT tej dostawy jako dostawy towarów na terytorium kraju.
Mając na uwadze art. 22a ust. 7 ustawy warunkiem uznania dostawy towarów w ramach WSTO za dostawę dokonaną na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy towarów, w przypadku gdy towary w momencie rozpoczęcia ich wysyłki lub transportu znajdują się na terytorium kraju, jest otrzymanie przez dostawcę, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dowodów, że towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów. Ww. artykuł wskazuje również, że dowodami tymi mogą być dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju oraz dokumenty potwierdzające odbiór towarów poza terytorium kraju - jeżeli dokumenty te łącznie potwierdzają dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów. Co istotne, zgodnie z ust. 9 art. 22a, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa powyżej, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów, dokumentami wskazującymi, że dostawa towarów została dokonana na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów, mogą być również inne dokumenty otrzymywane przez dostawcę w tego rodzaju dostawie towarów, w szczególności korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie oraz dokument potwierdzający zapłatę za towar, a w przypadku gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie - inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania.
Zauważyć zatem należy, że ustawa nie wskazuje obligatoryjnych rodzajów dokumentów stanowiących podstawę do potwierdzenia, że towary zostały dostarczone do konsumenta zamieszkałego na terytorium innego niż Polska kraju UE. W analizowanej sprawie Spółka będzie otrzymywała od Kontrahenta zbiorczy Raport Dostaw towarów, wysyłanych z magazynu Kontrahenta w Polsce do Konsumentów. Dodatkowo poza Raportem Dostawy, Spółka będzie dysponować Dokumentacją w postaci: zamówienia Konsumentów / potwierdzenia zamówienia, faktury wystawionej przez Spółkę na rzecz Konsumenta, dokumentującej sprzedaż Towarów oraz potwierdzenia zapłaty, z którego jednoznacznie wynika jakiego zamówienia/faktury płatność dotyczy (przekazanie wpłaty odebranej od Konsumenta przez Kontrahenta). Pozycje Raportu Dostaw zawierać będą dane dotyczące numeru transakcji, opisu wysyłanego przedmiotu, odniesienia do faktury, miejsca wysyłki i miejsca dostarczenia poszczególnych paczek. Poszczególne pozycje Raportu Dostawy powiązane będą z Dokumentacją - konkretną fakturą, numerem zamówienia i potwierdzeniem płatności przez Konsumenta. Ponadto, co istotne, z Raportu Dostaw oraz Dokumentacji będzie wynikało w sposób jednoznaczny, że Towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów. W konsekwencji dowody jakimi będzie dysponowała Spółka w postaci Raportu Dostaw oraz Dokumentacji będą spełniać wymogi stawiane w art. 22a ust 7-9 ustawy.
Ponadto mając na uwadze opisany model sprzedaży, z którego wynika, że: wysyłka będzie odbywać się z magazynu Kontrahenta w Polsce, Towary będą dostarczane do Konsumentów zamieszkałych w Niemczech, z Raportu Dostaw oraz Dokumentacji będzie wynikało w sposób jednoznaczny, że Towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów oraz wysyłane Towary nie będą nowymi środkami transportu oraz nie będą instalowane lub montowane - to należy uznać, że opisane dostawy będą stanowić WSTO. Tym samym miejscem opodatkowania opisanych powyżej dostaw będzie państwo członkowskie konsumpcji (w przypadku WSTO państwo członkowskie zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy), tj. Niemcy.
Zatem, skoro Spółka będzie dokonywała sprzedaży towarów w ramach WSTO i równocześnie jest zgłoszona do procedury szczególnej VAT OSS, Spółka będzie rozliczała sprzedaż WSTO w Polsce poprzez zastosowanie procedury szczególnej OSS. Ponadto, Spółka jednoznacznie wskazała, że będzie w posiadaniu dokumentów potwierdzających dostarczenie Towarów do Konsumentów na terytorium Niemiec w terminach, o których mowa w art. 22a ust. 10 ustawy o VAT, zatem nie wystąpi obowiązek wykazania przedmiotowej sprzedaży jako dostawy towarów dokonanej na terytorium kraju tj. w Polsce.
W konsekwencji Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).