Brak konieczności złożenia formularza NIP-7. - Interpretacja - 0112-KDIL3.4012.226.2023.2.AK

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 29 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.226.2023.2.AK

Temat interpretacji

Brak konieczności złożenia formularza NIP-7.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zakresie dotyczącym ewidencji i identyfikacji podatników i płatników jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 kwietnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 15 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustawy o ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie braku konieczności złożenia formularza NIP-7.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 czerwca 2023 r. (wpływ 20 czerwca 2023 r.) oraz pismem z 28 czerwca 2023 r. (wpływ 28 czerwca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od dnia (…) marca 2022 r. prowadzi Pani działalność nierejestrowaną zgodnie z art. 5 Ustawy Prawo przedsiębiorców. Działalność ta ma charakter edukacyjny – tj. udzielanie korepetycji.

W ciągu roku nie przekroczyła Pani kwoty 200 000 zł (zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy Prawo przedsiębiorców). Pani działalność nie wymagała posiadania kasy fiskalnej ani bycia czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

Prowadzi Pani uproszczoną ewidencję, z której jasno wynika, iż w żadnym miesiącu nie przekroczyła Pani 50% minimalnego wynagrodzenia (w roku 2022 jest to kwota (…) zł) zgodnie z art. 5 ust. 1 Prawa przedsiębiorców. Pani najmniejszy przychód (a równocześnie dochód) osiągnęła w marcu 2020 r. w kwocie (…) zł, a maksymalny w październiku 2020 r. w kwocie (…) zł.

Została Pani wezwana do zgłoszenia rejestracji NIP-7, gdzie został wskazany art. 9 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników. Odwołując się do tego artykułu – nie zmieniła Pani miejsca zamieszkania ani innych danych osobowych, więc nie było konieczności aktualizacji danych.

W uzupełnieniach do wniosku wskazała Pani następujące informacje:

Korzysta Pani ze zwolnienia podmiotowego i przedmiotowego, gdyż nie przekracza Pani 200 000 zł (art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług) oraz nie wykonuje Pani usług opisanych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, które obligują do podsiadania statusu czynnego podatnika VAT.

Nie jest Pani płatnikiem składek ubezpieczeniowych (zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych).

Według § 3 ust. 1 pkt. 1 i pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących [na podstawie art. 111 ust. 8 oraz art. 145a ust. 17 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, ze zm.)] w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła Pani kwoty wartości sprzedaży wynoszącej 20 000 zł (według § 3 ust. 1 pkt. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących) oraz wartość sprzedaży z tego tytułu nie przekroczyła, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym (tj. 2022 r.), kwoty 20 000 zł (§ 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących).

Dodatkowo wskazuje Pani, iż wedle złożonego przez Panią PIT-36 całościowy dochód z prowadzonej działalności w czasie marzec 2022 – grudzień 2022 wyniósł (…) zł.

Pytanie

Czy w związku ze stanem faktycznym należało zgłosić NIP-7?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu)

Analizując stan prawny wynikający z art. 5 ust. 1 Prawa przedsiębiorców nie jest Pani osobą prowadzącą działalność gospodarczą i nie musi jej Pani rejestrować w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Nie jest Pani również płatnikiem składek ubezpieczeniowych zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Wedle art. 9 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników nie podlega Pani ewidencji przewidzianej w NIP-7 oraz nie zmieniała Pani miejsca zamieszkania.

Art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, iż nie ma podstaw do bycia podatnikiem podatku VAT.

Ponadto korzysta Pani ze zwolnienia podmiotowego i przedmiotowego, gdyż nie przekracza Pani 200 000 zł (art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług) oraz nie wykonuje usług opisanych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, które obligują do posiadania czynnego statusu podatnika VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady powstawania powszechnego obowiązku ewidencyjnego dla celów podatkowych, w którego zakres wchodzi w szczególności obowiązek dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego składanego w celu uzyskania numeru identyfikacji podatkowej (NIP), reguluje ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2500 ze zm.), zwana dalej ustawą o NIP.

Zgodnie z art. 1 ustawy o NIP:

Ustawa określa:

1)zasady ewidencji:

1)podatników,

2)płatników podatków,

3)płatników składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenia zdrowotne, zwanych dalej „płatnikami składek ubezpieczeniowych”;

2)zasady i tryb nadawania numeru identyfikacji podatkowej, zwanego dalej „NIP”;

3)zasady posługiwania się identyfikatorem podatkowym.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy o NIP

Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 i ust. 3 ustawy o NIP:

2.Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków.

3.Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

W świetle powołanego przepisu obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają zasadniczo osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, uzyskujące, w rozumieniu odrębnych przepisów, co najmniej jeden z trzech statusów, tj. status:

·podatnika,

·płatnika podatku

– w obu powyższych przypadkach w rozumieniu przepisów ustawy Ordynacja podatkowa oraz w rozumieniu przepisów materialnego prawa podatkowego,

·płatnika składek ubezpieczeniowych

– w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t. j. Dz. U. z 2022, poz. 1009 ze zm.), w szczególności art. 4 tej ustawy.

Zatem każdy podmiot, który należy do jednej z ww. kategorii, jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Podkreślenia wymaga, iż w odniesieniu do statusu podatnika, powszechnemu obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają, co do zasady, zarówno podmioty podlegające opodatkowaniu, co najmniej jednym z obowiązujących podatków, i nie zwolnione z opodatkowania w żadnym zakresie, jak i podmioty korzystające, w tym również w całości, ze zwolnień podmiotowych lub przedmiotowych.

W myśl art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), zwana dalej Ordynacją podatkową:

Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawa lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 8 Ordynacji podatkowej:

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 ustawy o NIP:

Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o NIP:

Zgłoszenie identyfikacyjne osób fizycznych zawiera nazwisko, imię (imiona), imiona rodziców, datę i miejsce urodzenia, płeć, nazwisko rodowe, obywatelstwo lub obywatelstwa, adres miejsca zamieszkania, rodzaj i numer dokumentu tożsamości oraz numer PESEL, jeżeli został nadany.

Stosownie do art. 5 ust. 4 ustawy o NIP:

Zgłoszenie identyfikacyjne podatników będących osobami fizycznymi wykonujących działalność gospodarczą zawiera dane, o których mowa w ust. 2, nazwę (firmę), adres stałego miejsca wykonywania działalności, o ile takie miejsce posiada, adresy dodatkowych miejsc wykonywania działalności, o ile takie miejsca posiada, numer identyfikacyjny REGON, o ile został nadany, organ ewidencyjny, wykaz rachunków bankowych lub imiennych rachunków w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, z wyjątkiem rachunku VAT w rozumieniu art. 2 pkt 37 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, dane prowadzącego dokumentację rachunkową, w tym jego NIP, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych

Na podstawie art. 5 ust. 5 ustawy o NIP:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych i formularzy zgłoszeń aktualizacyjnych oraz zgłoszeń w zakresie danych uzupełniających, o których mowa w ust. 2b pkt 2, w art. 42 ust. 3a pkt 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. z 2022 r. poz. 459 i 830) i w art. 43 ust. 5b pkt 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1009, 1079, 1115, 1265 i 1933), z wyjątkiem zgłoszeń osób fizycznych będących przedsiębiorcami, biorąc pod uwagę kompletność przekazywanych danych niezbędnych do ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz konieczność przekazywania danych uzupełniających do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej oraz Centralnego Rejestru Płatników Składek.

W myśl art. 5 ust. 6 ustawy o NIP:

Przepisy ust. 1, 2, 2b, 2c, 3-4a stosuje się odpowiednio do płatników podatków oraz płatników składek ubezpieczeniowych.

Stosownie do art. 6 ust. 1, 1a i 10 ustawy o NIP:

1. Podatnicy podatku od towarów i usług lub podatku akcyzowego są obowiązani dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego przed dokonaniem pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu jednym z tych podatków, z tym że osoby fizyczne są obowiązane dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego tylko w przypadku dokonywania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2022 r. poz. 143, 1137, 1488, 1967 i 2180). Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się niezależnie od zgłoszenia rejestracyjnego.

1a. Podatnicy, z wyłączeniem podatników, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1, oraz płatnicy podatków podlegający obowiązkowi ewidencyjnemu są obowiązani dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego nie później niż w terminie przewidzianym do złożenia pierwszej deklaracji, zeznania, informacji bądź oświadczenia albo wraz z dokonaniem pierwszej wpłaty podatku lub zaliczki na podatek.

10. Płatnicy składek ubezpieczeniowych, niepodlegający obowiązkowi ewidencyjnemu jako podatnicy ani jako płatnicy podatków, dokonują zgłoszenia identyfikacyjnego nie później niż w terminach przewidzianych w odrębnych przepisach dotyczących terminów zgłaszania do ubezpieczeń społecznych lub ubezpieczenia zdrowotnego.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o NIP:

Podmioty, o których mowa w art. 6 ust. 1, 1a i 10, oraz zarządca sukcesyjny mają obowiązek aktualizowania danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym przez dokonanie zgłoszenia aktualizacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego, nie później niż w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana danych. W okresie od dnia śmierci przedsiębiorcy do dnia ustanowienia zarządu sukcesyjnego albo wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, a także w okresie od dnia, w którym zarządca sukcesyjny przestał pełnić tę funkcję, do dnia powołania kolejnego zarządcy sukcesyjnego albo wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego obowiązek aktualizowania danych za przedsiębiorstwo w spadku wykonują osoby, o których mowa w art. 14 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz.U. z 2021 r. poz. 170), dokonujące czynności, o których mowa w art. 13 tej ustawy. Podmioty wpisane do Krajowego Rejestru Sądowego dokonują zgłoszenia aktualizacyjnego wyłącznie w zakresie danych uzupełniających wskazanych w art. 5 ust. 2b pkt 2.

Zgodnie z art. 9 ust. 6 ustawy o NIP:

Do aktualizacji danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym stosuje się:

1)odpowiednio przepisy art. 5 ust. 4a;

2)wzory formularzy zgłoszeń aktualizacyjnych określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 5 ust. 5 albo formularz wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Zgodnie z § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 19 lipca 2021 r. w sprawie wzorów formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych i zgłoszeń aktualizacyjnych oraz zgłoszeń w zakresie danych uzupełniających (Dz. U. z 2021 r. poz. 1404):

Określa się wzory formularzy zgłoszenia identyfikacyjnego/zgłoszenia aktualizacyjnego osoby fizycznej będącej podatnikiem lub płatnikiem (NIP-7), stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia.

Zgłoszenie identyfikacyjne/aktualizacyjne NIP-7 w części C przewiduje m.in. podanie informacji o rozpoczęciu działalności (poz. 71 formularza), a w części C.3 podanie adresów stałego miejsca wykonywania działalności oraz adresy pozostałych miejsc wykonywania działalności.

W konsekwencji, w myśl wyżej przytoczonych regulacji, podatnik zobowiązany jest dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego oraz zgłoszenia rejestracyjnego na stosownym formularzu NIP oraz w razie zmiany danych objętych obowiązkiem zgłoszenia identyfikacyjnego oraz zgłoszenia rejestracyjnego dokonać aktualizacji danych na stosownym formularzu NIP.

W myśl art. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 221 ze zm.):

1.Nie stanowi działalności gospodarczej działalność wykonywana przez osobę fizyczną, której przychód należny z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2020 r. poz. 2207), i która w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej.

2.Osoba wykonująca działalność, o której mowa w ust. 1, może złożyć wniosek o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Działalność ta staje się działalnością gospodarczą z dniem określonym we wniosku.

3.Jeżeli przychód należny z działalności, o której mowa w ust. 1, przekroczył w danym miesiącu wysokość określoną w ust. 1, działalność ta staje się działalnością gospodarczą, począwszy od dnia, w którym nastąpiło przekroczenie wysokości, o którym mowa w ust. 1.

4.W przypadku, o którym mowa w ust. 3, osoba wykonująca działalność gospodarczą składa wniosek o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiło przekroczenie wysokości, o którym mowa w ust. 1.

5.Przepisu ust. 1 nie stosuje się do działalności wykonywanej w ramach umowy spółki cywilnej.

6.Przez przychód należny, o którym mowa w ust. 1, rozumie się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Jednocześnie ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931, ze zm.) zawiera własną definicje podatnika oraz działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy ww. ustawy:

Pod pojęciem działalności gospodarczej należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, działalność gospodarcza to działalność zorganizowana, mająca charakter zarobkowy, prowadzona w sposób ciągły i we własnym imieniu.

Działalność nierejestrowa, nawet jeśli spełnia powyższe cztery warunki, to ze względu na niski poziom przychodów, nie jest uznawana za działalność gospodarczą – żeby ją prowadzić, nie trzeba mieć wpisu w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Wynika to również z przepisów ustawy Prawo przedsiębiorców, które pozwalają działać podmiotom na małą skalę bez konieczności rejestracji w CEiDG i opłacania składek ZUS.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 9 ustawy o VAT:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy o VAT:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1)dokonujących dostaw:

a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

-energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

-wyrobów tytoniowych,

-samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d)terenów budowlanych,

e)nowych środków transportu,

f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

-preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

-komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

-urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

-maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g)hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

-pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

-motocykli (PKWiU ex 45.4);

2)świadczących usługi:

a)prawnicze,

b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c)jubilerskie,

d)ściągania długów, w tym factoringu;

3)nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

W obecnym stanie prawnym obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r., poz. 2442 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia:

Zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2023 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Jak stanowi § 2 ust. 2 rozporządzenia:

W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia

Zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2023 r. podatników, u których wartość sprzedaży dokonanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli wartość sprzedaży z tego tytułu nie przekroczyła, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Ponadto, zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia:

Zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku:

1.dostawy:

a)gazu płynnego,

b)części do silników (CN 8409 91 00 i 8409 99 00),

c)silników do napędu pojazdów i motocykli, silników spalinowych tłokowych z zapłonem iskrowym i samoczynnym do różnego rodzaju jednostek, w tym motocykli (CN 8407 i 8408),

d)nadwozi do pojazdów silnikowych (CN 8707),

e)przyczep i naczep (CN 8716 10, 8716 31 00, ex 8716 39, 8716 40 00); kontenerów (CN 8609 00),

f)części przyczep, naczep i pozostałych pojazdów bez napędu mechanicznego (CN 8716 90),

g)części i akcesoriów do pojazdów silnikowych (CN 8708 i 9401 90 80), z wyłączeniem motocykli, to jest do: ciągników; pojazdów silnikowych do przewozu dziesięciu lub więcej osób z kierowcą; samochodów i pozostałych pojazdów silnikowych przeznaczonych zasadniczo do przewozu osób, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi; pojazdów silnikowych do transportu towarów; pojazdów silnikowych specjalnego przeznaczenia, innych niż te zasadniczo przeznaczone do przewozu osób lub towarów, w szczególności: pojazdów pogotowia technicznego, dźwigów samochodowych, pojazdów strażackich, betoniarek samochodowych, zamiatarek, polewaczek, przewoźnych warsztatów, ruchomych stacji radiologicznych,

h)komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych oraz silników elektrycznych, prądnic i transformatorów (PKWiU ex 26 i ex 27.11),

i)sprzętu fotograficznego, z wyłączeniem części i akcesoriów do sprzętu i wyposażenia fotograficznego (PKWiU ex 26.70.1),

j)wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, których dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ,,ustawą'',

k)zapisanych i niezapisanych nośników danych cyfrowych i analogowych,

l)wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol CN,

m)wyrobów tytoniowych (CN 2401, 2402, 2403), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,

n)napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%, napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5% (bez względu na kod CN), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,

o)perfum i wód toaletowych (CN 3303 00 10, 3303 00 90), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów;

2.świadczenia usług:

a)przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia,

b)taksówek (PKWiU 49.32.11.0), z wyłączeniem wynajmu samochodów osobowych z kierowcą,

c)naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów, w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania,

d)w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,

e)w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,

f)w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 48 załącznika do rozporządzenia,

g)prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 27 załącznika do rozporządzenia,

h)doradztwa podatkowego,

i)związanych z wyżywieniem (PKWiU ex 56.10, PKWiU 56.21, PKWiU ex 56.29, PKWiU ex 56.30), wyłącznie:

-świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz

-usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),

j)fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych,

k)kulturalnych i rozrywkowych – wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe,

l)związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani działalność nierejestrowaną. Działalność ta ma charakter edukacyjny – tj. udzielanie korepetycji. W ciągu roku nie przekroczyła Pani kwoty 200 000 zł. Pani działalność nie wymagała posiadania kasy fiskalnej ani bycia czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi Pani uproszczoną ewidencję, z której jasno wynika, iż w żadnym miesiącu nie przekroczyła Pani 50% minimalnego wynagrodzenia (w roku 2022 jest to kwota (…) zł). Pani najmniejszy przychód (a równocześnie dochód) osiągnęła w marcu 2020 r. w kwocie (…) zł, a maksymalny w październiku 2020 r. w kwocie (...) zł. Nie zmieniła Pani miejsca zamieszkania ani innych danych osobowych, więc nie było konieczności aktualizacji danych. Korzysta Pani ze zwolnienia podmiotowego i przedmiotowego, gdyż nie przekracza Pani 200 000 zł oraz nie wykonuje Pani usług opisanych w art. 113 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, które obligują do podsiadania czynnego statusu podatnika VAT. Nie jest Pani płatnikiem składek ubezpieczeniowych zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. W poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła Pani kwoty wartości sprzedaży wynoszącej 20 000 zł (według § 3 ust. 1 pkt. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących) oraz wartość sprzedaży z tego tytułu nie przekroczyła, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym (tj. 2022 r.), kwoty 20 000 zł.

Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w związku z prowadzeniem działalności nierejestrowanej w zakresie udzielania korepetycji, ma Pani obowiązek złożyć zgłoszenie identyfikacyjne NIP-7.

W tym miejscu należy wskazać, że działalność nierejestrowa nie zwalnia z tych obowiązków, które dotyczą wszystkich podmiotów działających w określonych branżach, i które nie są związane z wysokością przychodów. Dotyczy to m.in. konieczności przestrzegania wymogów sanitarnych czy obowiązku rejestrowania transakcji za pomocą kasy fiskalnej. Obowiązek rejestrowania transakcji przy pomocy kasy fiskalnej, podobnie jak prowadzenie działalności, która nie korzysta ze zwolnienia z VAT z uwagi na wartość sprzedaży, powodują konieczność uzyskania numeru NIP, także w przypadku działalności nierejestrowej. Przepisy o działalności nierejestrowej nie zmieniają ogólnych zasad podlegania ubezpieczeniom społecznym przez osoby nieprowadzące działalności gospodarczej.

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, że świadcząc usługi o charakterze edukacyjnym, tj. udzielanie korepetycji w ramach działalności nierejestrowanej (spełniając warunki określone w ustawie Prawo przedsiębiorców) nie prowadzi Pani działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym, nie jest Pani podatnikiem w rozumieniu tej ustawy.

W konsekwencji, w związku z tym, iż świadcząc usługi o charakterze edukacyjnym, tj. udzielanie korepetycji w ramach działalności nierejestrowanej, nie jest Pani podatnikiem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku VAT, korzysta Pani ze zwolnienia podmiotowego i przedmiotowego, gdyż nie przekracza Pani 200 000 zł (art. 113 ust. 1 ustawy) i nie wykonuje Pani usług opisanych w art. 113 ust. 13 ustawy, nie powstał też u Pani dotychczas obowiązek ewidencjonowania na kasie rejestrującej ze względu na wysokość obrotu, ani nie wykonuje Pani czynności wskazanych w § 4 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących – nie ma Pani obowiązku wystąpienia o nadanie numeru identyfikacji podatkowej.

Podsumowując, w świetle przedstawionego przez Panią opisu sprawy, nie ma Pani obowiązku złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego NIP-7.

Tym samym, Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

W tym miejscu wskazać należy, że użyte przez Panią w opisie sprawy sformułowanie o treści: „Pani najmniejszy przychód (a równocześnie dochód) osiągnęła w marcu 2020 r. w kwocie (…) zł, a maksymalny w październiku 2020 r. w kwocie (…) zł” uznano za oczywistą omyłkę pisarską, bowiem wskazała Pani, że prowadzi Pani działalność nierejestrowaną od 30 marca 2022 r.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).