Brak podlegania opodatkowaniu sprzedaży działki oraz braku konieczności dokumentowania tej czynności fakturą.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 kwietnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 6 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku podlegania opodatkowaniu sprzedaży działki nr 1 oraz braku konieczności dokumentowania tej czynności fakturą. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 czerwca 2023 r. (wpływ 17 czerwca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną i zarazem właścicielką gospodarstwa rolnego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym. Wnioskodawczyni prowadzi działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 ust. 2 ww. ustawy, a także posiada status podatnika podatku rolnego, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. aktu prawnego. Aktualnie Wnioskodawczyni zamieszkuje w miejscowości A, znajdującej się w Gminie X, w której położonych jest większość gruntów wchodzących w skład ww. gospodarstwa rolnego.

Wnioskodawczyni zamieszkuje wraz z mężem, który pobiera rentę i nie ma statusu rolnika. W marcu 2007 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupiła od Agencji Nieruchomości Rolnych niezabudowaną nieruchomość rolną w postaci działki gruntu nr 1 o powierzchni (…) ha położoną w obrębie miejscowości B, w gminie Y, za kwotę (…) zł brutto..

W akcie notarialnym wskazano: „stawający na podstawie przepisów rozdziału 5 i 6 ustawy z 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (...) sprzedaje działkę gruntu nr 1 opisaną bliżej w paragrafie 1 tego aktu za cenę brutto (…) zł (…)”.

Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła przedmiotowy grunt w drodze przetargu nieograniczonego. W wyniku nabycia ww. nieruchomość została włączona do majątku wspólnego Wnioskodawczyni oraz Jej męża. W akcie notarialnym zostało wskazane, że do aktu okazano zaświadczenie wydane przez Urząd Miasta i Gminy z 15 lutego 2006 r., z którego wynika, że w planie zagospodarowania przestrzennego Gminy Y, który utracił ważność z dniem 1 stycznia 2004 r. działka gruntu numer 1 przeznaczona była na cele rolne, przy czym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego nie przewiduje zmiany jej przeznaczenia.

Projekt aktu notarialnego nie był przygotowywany ani przez Wnioskodawczynię ani przez małżonka Wnioskodawczyni. Z treści powyższego aktu wynika, że według Agencji Nieruchomości Rolnych nie wystąpił podatek VAT należny do zapłaty z tytułu transakcji zakupu.

Wnioskodawczyni ani Jej małżonek nie otrzymali od Agencji Nieruchomości Rolnych faktury VAT na której wskazane by było, że sprzedaż była zwolniona z podatku VAT lub opodatkowana podatkiem VAT. Ani Wnioskodawczyni ani Jej małżonek nie otrzymali żadnej faktury VAT z tytułu zakupu działki nr 1 od Agencji Nieruchomości Rolnych 1.

Przy nabyciu przez Wnioskodawczynię udziału w działce nr 1 będącej przedmiotem zbycia nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przy nabyciu przez Wnioskodawczynię działki nr 1 nie była ona zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Mąż Wnioskodawczyni nie wykorzystywał działki nr 1 do działalności rolniczej i nie planuje jej wykorzystywania w tym celu do czasu sprzedaży działki. W zakresie działki nr 1 Wnioskodawczyni pobierała dopłaty unijne. Działka ta była wykorzystywana do uprawy warzyw i owoców przez Wnioskodawczynię. Zasiana na niej była trawa, która corocznie była koszona. Obecnie działka nie jest uprawiana w zakresie owoców i warzyw.

Działka jest obecnie nieużytkiem rolnym. Do tej pory była koszona raz w roku, bo jest to warunek otrzymania dopłat (tylko koszona – trawa nie była zbierana). Ostatni raz była zgłoszona do dopłat w 2022 r. Do momentu sprzedaży nie będzie już w żaden sposób uprawiania, ani nie będzie zgłaszana do dopłat przez Wnioskodawczynię.

Całą nieruchomość wykorzystywała Wnioskodawczyni.

W tym miejscu Wnioskodawczyni podkreśla, iż przed datą zawarcia opisanej wyżej transakcji zarówno Wnioskodawczyni jak i Jej mąż nie posiadali gospodarstwa rolnego w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym, z uwagi na fakt, iż w obszar posiadanych przez nich gruntów nie przekraczał powierzchni 1 ha, jak i również nie posiadali oni wówczas statusu podatnika podatku rolnego, oraz nie prowadzili działalności rolniczej w myśl przepisów ww. ustawy.

Obecnie działka nr 1 wpisana jest pod następującym numerem księgi wieczystej: (…). Następnie w czerwcu 2007 r., Wnioskodawczyni wraz z mężem dokonali zakupu od osób prywatnych kolejnej niezabudowanej nieruchomości gruntowej w postaci działki gruntu nr 2, o powierzchni (…) ha, położonej w B, w Gminie Y, za kwotę (…) zł, w wyniku czego nabyta nieruchomość weszła w skład gospodarstwa rolnego położonego w miejscowości B – prowadzonego przez Wnioskodawczynię.

W tym miejscu należy zaakcentować, że obie ww. działki gruntu, tj. zarówno działka nr 2 zakupiona w marcu 2007 r., jak i działka nr 1 zakupiona w czerwcu 2007 r., bezpośrednio ze sobą graniczą.

Z tytułu prowadzenia działalności rolniczej (gospodarstwa rolnego) Wnioskodawczyni nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Wnioskodawczyni nie wpisała do ewidencji środków trwałych działki nr 1 ani nie wykorzystywała tej działki w zakresie działalności wpisanej do CEIDG. Wnioskodawczyni nie prowadziła działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług związanej ze sprzedażą płodów rolnych innym podmiotom, natomiast to czy uprawa warzyw i owoców na własne potrzeby była działalnością rolniczą to organ powinien ocenić. Wnioskodawczyni warzywa i owoce, które uprawiała wykorzystywała we własnym gospodarstwie domowym i nie sprzedawała ich nikomu.

Wnioskodawczyni nie sprzedawała i nie sprzedaje aktualnie nikomu produktów rolnych (nie dokonuje dostawy tych produktów) ani nie świadczy odpłatnych usług rolniczych.

Płody rolne uzyskiwane z działki nr 1 (koszona trwa) nie były przeznaczone do dalszej sprzedaży. Były one wykorzystywane w ramach własnego gospodarstwa domowego oraz w gospodarstwie rolnym prowadzonym przez Wnioskodawczynię.

W stosunku do działki gruntu nr 2 najpierw Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarli warunkową umowę sprzedaży 14 maja 2007 r. Do umowy tej załączono wypis i wyrys przedmiotowej działki gruntu wydany przez Starostwo Powiatowe z 4 maja 2007 r. gdzie w rubryce „opis” wpisano „grunty orne”. Umowa ta została zawarta pod warunkiem, że ANR nie wykona prawa pierwokupu. Agencja Nieruchomości Rolnych tego prawa pierwokupu nie wykonała i w związku z tym, w czerwcu 2007 r., strony zawarły umowę o przeniesienie własności wyżej wskazanego gruntu. Obecnie działka nr 2 – wpisana jest pod następującym numerem księgi wieczystej: (…).

Koniecznym jest podkreślenie, iż ww. nabyte działki gruntu mają status niezabudowanych nieruchomości rolnych, zaś Wnioskodawczyni oraz jej mąż nie poczynili względem nich żadnych dodatkowych nakładów, w szczególności nie dokonali ich uzbrojenia, nie doprowadzili do nich podłączeń mediów, nie ogrodzili ich jak również nie dokonali ich dalszego podziału na działki o mniejszej powierzchni. Kolejno, w 2011 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyli nieruchomość gruntową o powierzchni przekraczającej (…) ha, przeznaczoną do prowadzenia działalności rolniczej przez Wnioskodawczynię, położoną w obrębie Gminy X, która oddalona jest od zakupionych w 2007 r. działek o ponad (…) kilometrów. W związku z powyższym, Wnioskodawczyni i Jej mąż podjęli decyzję o zmianie miejsca zamieszkania i przeprowadzili się do miejscowości A przynależnej do ww. Gminy.

W wyniku tego zdarzenia Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności rolniczej na gruntach położonych w gminie X. W zakresie działek nr 2 i 1 Wnioskodawczyni pobierała dopłaty unijne. Działki te nie były wykorzystywane do uprawy warzyw i owoców. Zasiana na nich była trawa, która corocznie była koszona.

Z uwagi na fakt, iż istniała znaczna odległość dzieląca posiadane przez Wnioskodawczynię grunty to jest w Gminie Y i X Wnioskodawczyni nie była w stanie uprawiać nic na działkach nr 2 i 1. Koszty dojazdów do B byłyby bardzo duże i nieopłacalna byłaby regularna jazda do tej miejscowości. Wnioskodawczyni ani jej mąż nie wydzierżawiali działek nr 2 i 1. Zatem to sytuacja życiowa związana z przeprowadzką spowodowała, że działki nr 2 i 1 nie były uprawiane.

Wnioskodawczyni oraz jej mąż, na skutek złożonego wniosku, otrzymali decyzję z 11 sierpnia 2022 r. o warunkach zabudowy wydaną przez Burmistrza ustalającą warunki zabudowy na działce ew. nr 2 i 1 obręb B w Gminie Y dla inwestycji polegającej na budowie dwóch budynków mieszkalnych i dwóch budynków gospodarczych wraz z niezbędnymi urządzeniami budowlanymi w ramach zabudowy zagrodowej, przy czym warunki zawarte w ww. decyzji dopuszczały możliwość realizacji jednego budynku mieszkalnego oraz jednego budynku gospodarczego na każdej z wnioskowanych działek.

W decyzji wskazano, że dla terenu wyznaczonego w części graficznej decyzji liniami rozgraniczającymi ustala się funkcję zabudowy i zagospodarowania terenu oraz sposób użytkowania obiektów budowlanych związany z zabudową mieszkalną jednorodzinną i towarzyszącą jej zabudową gospodarczą.

Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawczyni wraz z mężem zmienili miejsce zamieszkania oraz miejsce prowadzenia działalności rolniczej Wnioskodawczyni, które obecnie zlokalizowane są w obrębie Gminy X, oddalonej od ww. działek, położonych w obrębie Gminy Y o ok. (…) km, Wnioskodawczyni wraz z mężem podjęli decyzję o sprzedaży niezabudowanej nieruchomości rolnej w postaci działki gruntu nr 2 o pow. (…) ha. Sprzedaż tejże nieruchomości nastąpiła 16 listopada 2021 r. na rzecz osoby prywatnej, nieprowadzącej działalności rolniczej za kwotę (…) zł.

Mając na względzie przytoczone wyżej okoliczności sprawy, a w szczególności zaistniałą zmianę miejsca zamieszkania oraz prowadzenia działalności rolniczej, Wnioskodawczyni w niedalekiej przyszłości planuje zbyć również drugą z działek położonych w obrębie Gminy Y, tj. działkę nr. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Zgodnie z danymi zawartymi w CEIDG przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawczyni jest: 85.59.B Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane – działalność przeważająca, 93.21.Z Działalność wesołych miasteczek i parków rozrywki, 93.29.Z Pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna. Działalność powyższą Wnioskodawczyni rozpoczęła 5 sierpnia 2019 r.

Działka nr 1 została zakupiona w celu prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku rolnym przez Wnioskodawczynię.

Z inicjatywy Wnioskodawczyni nastąpiło wydanie decyzji z 11 sierpnia 2022 r. o warunkach zabudowy, przez Burmistrza 1, ustalającej warunki zabudowy na działce nr 2 i 1.

W zakresie planowanej sprzedaży działki nr 1 Wnioskodawczyni planuje jedynie umieszczenie ogłoszeń w Internecie. Jednakże Wnioskodawczyni nie wyklucza, że jeżeli nie będzie w stanie sprzedać działki na podstawie ogłoszeń w Internecie, będzie zmuszona skorzystać z usług biura pośrednictwa nieruchomości.

Wnioskodawczyni ani Jej małżonek nie planują wykonania czynności polegających na uzbrojeniu działki nr 1 w media.

Wnioskodawczyni nie jest w stanie wskazać czy w zakresie planowanej sprzedaży działki nr 1 będzie zawierać przedwstępną umowę sprzedaży tej działki albowiem jej zawarcie będzie zależało również od zgody drugiej strony transakcji, a nie tylko od Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie może się autorytatywnie wypowiadać co do kwestii niepewnych dla niej samej w przyszłości. Wnioskodawczyni nie może zatem zadeklarować, że taka umowa będzie zawarta, skoro nie wie czy przyszły nabywca zgodzi się na jej zawarcie. Podobnie, Wnioskodawczyni nie może tego wykluczyć, albowiem być może znajdzie się taki nabywca, który będzie wymagał od Wnioskodawczyni zawarcia umowy przedwstępnej.

Wnioskodawczyni nie planuje przed sprzedażą działki nr 1 udzielić pełnomocnictwa (ani pełnomocnictwa będącego zgodą lub upoważnieniem) przyszłemu nabywcy działki nr 1 w celu występowania w imieniu Wnioskodawczyni w sprawach dotyczących ww. działki.

Wnioskodawczyni posiada grunty rolne (chodzi o inne grunty niż opisane w niniejszym wniosku o wydanie interpretacji), ale w dacie udzielenia niniejszej odpowiedzi nie ma Ona w planach ich zbywać w przyszłości. Natomiast ze względu na różne okoliczności nie można wykluczyć, że kiedyś dojdzie do zbycia tych gruntów. Nie jest to jednak aktualnie plan Wnioskodawczyni, ani nie podejmuje ona aktualnie żadnych działań marketingowych w tym zakresie.

Do dnia złożenia niniejszego wniosku Wnioskodawczyni dokonywała już wcześniej – oprócz wymienionej we wniosku działki nr 2 – sprzedaży nieruchomości. Poniżej opis transakcji:

(…)

Wszystkie środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży wyżej opisanych nieruchomości zostały przeznaczone na budowę domu, czyli aktualnego gospodarstwa prowadzonego w A (a więc tam gdzie Wnioskodawczyni wraz z mężem mieszka). To jest gospodarstwo rolne, w tym budynki gospodarcze.

Niezależnie od powyższego, Wnioskodawczyni sprzedała również mieszkanie.

Mąż Wnioskodawczyni nie jest aktualnie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Mąż Wnioskodawczyni nie wykorzystywał udziału należącego do Wnioskodawczyni (w zakresie działki nr 1) do prowadzenia działalności gospodarczej. Od 2000 r. jest rencistą.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej omyłkowo zostało wskazane zdanie, że działka nr 1 nie była wykorzystywana do uprawy warzyw i owoców. Pozostały opis dotyczący działki nr 1 wskazany we wniosku o interpretacje jest prawidłowy.

Zatem, w zakresie działki nr 1 Wnioskodawczyni pobierała dopłaty unijne. Działka ta była wykorzystywana do uprawy warzyw i owoców przez Wnioskodawczynię na własne potrzeby rodzinne. Zasiana na niej była trawa, która corocznie była koszona. Obecnie działka nie jest uprawiana w zakresie owoców i warzyw. Działka jest obecnie nieużytkiem rolnym. Do tej pory była koszona raz w roku, bo jest to warunek otrzymania dopłat (tylko koszona – trawa nie była zbierana). Ostatni raz była zgłoszona do dopłat w 2022 r. Do momentu sprzedaży nie będzie już w żaden sposób uprawiania, ani nie będzie zgłaszana do dopłat przez Wnioskodawczynię. Całą nieruchomość wykorzystywała Wnioskodawczyni.

Pytanie

Czy Wnioskodawczyni w zakresie planowanej sprzedaży niezabudowanej nieruchomości rolnej w postaci działki gruntu nr 1 położonej w obrębie miejscowości B, w Gminie Y, której jest współwłaścicielką wraz z mężem w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej opisanej w stanie faktycznym złożonego wniosku będzie działać jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku VAT i czy dotychczas wykorzystywanie działki nr 1 było formą wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku VAT, a także czy planowana sprzedaż tej działki będzie formą prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku VAT, a w konsekwencji czy planowana transakcja sprzedaży ww. działki powinna być opodatkowana podatkiem VAT i Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do wystawienia faktury VAT w rozumieniu art. 106b ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W tym miejscu należy zaznaczyć, iż definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Z przytoczonych powyżej regulacji wynika, że osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości może zostać zakwalifikowana jako podatnik VAT, wyłącznie w przypadku stwierdzenia, iż prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ww. ustawy.

W związku z powyższym, nie ulega wątpliwości, że w realiach niniejszej sprawy, planowana sprzedaż nieruchomości rolnej opisanej w niniejszym wniosku nie nastąpiłaby w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, lecz w ramach zarządu majątkiem prywatnym, zaś sama transakcja miałaby charakter czynności okazjonalnej, podyktowanej istotną zmianą warunków życiowych Wnioskodawczyni, a w szczególności zmianą miejsca zamieszkania oraz miejsca prowadzenia działalności rolniczej.

Powyższe stanowisko znajduje swoje potwierdzenie m.in. w aktualnym orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zgodnie z którym, cyt. „czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców (...). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym” (Orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych J. S. przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz E. K. i H. J.-K. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). Należy podkreślić, iż tożsamy pogląd wielokrotnie wyrażany był w orzeczeniach wydawanych przez polskie Sądy (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 18 grudnia 2019 r. I SA/GI 798/19, LEX nr 2761101) oraz interpretacjach organów podatkowych, m. in. w Interpretacji podatkowej z 21 czerwca 2021 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.128.2021.2.MW, czy też Interpretacji podatkowej z 10 marca 2022 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1 -2.4012.59.2022.2.AJB.

W tym miejscu należy podkreślić, że zarówno Wnioskodawczyni jak i Jej mąż nie prowadzili działalności gospodarczej (teraz jak i w przeszłości) związanej z obrotem nieruchomościami. Również działka, która potencjalnie miałaby zostać sprzedana w niedalekiej przyszłości nie była w żaden sposób wykorzystywana do prowadzenia opodatkowanej podatkiem VAT działalności gospodarczej.

W realiach niniejszej sprawy istotny jest również fakt, iż zarówno Wnioskodawczyni jak i Jej mąż nie prowadzili zorganizowanych czynności związanych z planowaną sprzedażą działki, takich jak np. nabycie terenu w formie zakupu w celu odsprzedaży, uzbrojenia terenu, ogrodzenia działki, wydzielenia dróg wewnętrznych, podłączenia mediów. Reasumując, Wnioskodawczyni jak i Jej mąż nie wykazali jakichkolwiek aktywności w przedmiocie planowanego zbycia nieruchomości porównywalnych do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działań wykraczających poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Wartym zaznaczenia jest fakt, iż bliźniaczy stan faktyczny i prawny został przedstawiony w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 marca 2019 r., w której treści wskazano, że cyt. „jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem – zbycie nieruchomości nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym”. Teren Gminy X to około (…) km od Miejscowości B (wcześniej Wnioskodawczyni i jej mąż mieszkali (…) km od tych nieruchomości).

W Gminie X nabyli ponad 2 ha gruntów i tam przenieśli gospodarstwo rolne Wnioskodawczyni. W związku z powyższym osobiste prowadzenie działalności rolnej na gruntach w B – między innymi z racji na odległość – stało się nieopłacalne. Całokształt okoliczności niniejszej sprawy, a w szczególności motyw działania Wnioskodawczyni wskazuje, że jej działania należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym w kontekście planowanej sprzedaży nieruchomości i nie mają one charakteru profesjonalnego działania przypisywanego przedsiębiorcom. Uwzględniając przedstawiony opis stanu faktycznego, ww. przepisy oraz przywołane orzecznictwo należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania, że w przypadku planowanej sprzedaży niezabudowanej nieruchomości rolnej w postaci działki gruntu nr 1 położonej w obrębie miejscowości B, w Gminie Y opisanej w niniejszym wniosku, Wnioskodawczyni będzie podatnikiem podatku VAT. Mając na uwadze powyższe, zasadnym jest stwierdzenie, zgodnie z którym transakcja planowanej sprzedaży nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, zaś Wnioskodawczyni nie będzie obowiązana do wystawienia faktury VAT z tego tytułu, albowiem planowana sprzedaż nie będzie formą prowadzenia działalności gospodarczej. Dlatego też stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Należy również podkreślić, że dotychczasowy sposób wykorzystywania przez Wnioskodawczynię działki nr 1 również świadczy o tym, że nie wykonywała ona dotychczas działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku VAT. Przede wszystkim świadczy o tym brak sprzedaży płodów rolnych z tej działki, a także wyżej opisane okoliczności uprawy tej działki i sposoby korzystania z niej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z powołanymi przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży ww. gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku prywatnego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Co istotne – jak wskazał TSUE – dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Według TSUE sprzedaż działek przekształconych z rolnych na budowlane nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Trybunał orzekł, że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu prawa UE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywnie działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zatem ustalić, czy w analizowanej sprawie w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży działki nr 1 Wnioskodawczyni będzie spełniać przesłanki do uznania Jej za podatnika podatku od towarów i usług.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że w stosunku do sprzedaży działki nr 1, Wnioskodawczyni podejmowała działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest właścicielką gospodarstwa rolnego. Wnioskodawczyni prowadzi działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o podatku rolnym, a także posiada status podatnika podatku rolnego, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku rolnym. W marcu 2007 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupiła od Agencji Nieruchomości Rolnych 1 niezabudowaną nieruchomość rolną w postaci działki gruntu nr 1 o powierzchni 0,89 ha położoną w obrębie miejscowości B, w Gminie Y. Działka nr 1 została zakupiona w celu prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku rolnym przez Wnioskodawczynię. Przy nabyciu przez Wnioskodawczynię działki nr 1 nie była ona zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Mąż Wnioskodawczyni nie wykorzystywał działki nr 1 do działalności rolniczej i nie planuje jej wykorzystywania w tym celu do czasu sprzedaży. Działka ta była wykorzystywana do uprawy warzyw i owoców przez Wnioskodawczynię. Obecnie działka nie jest uprawiana w tym zakresie. Wnioskodawczyni pobierała dopłaty unijne w zakresie działki nr 1. Zasiana na niej była trawa, która corocznie była koszona. Działka jest obecnie nieużytkiem rolnym. Ostatni raz działka była zgłoszona do dopłat w 2022 r. Do momentu sprzedaży nie będzie już w żaden sposób uprawiania, ani nie będzie zgłaszana do dopłat przez Wnioskodawczynię. Całą nieruchomość wykorzystywała Wnioskodawczyni. Następnie w czerwcu 2007 r., Wnioskodawczyni wraz z mężem dokonali zakupu od osób prywatnych kolejnej niezabudowanej nieruchomości gruntowej w postaci działki gruntu nr 2, o powierzchni (…) ha, która weszła w skład gospodarstwa rolnego położonego w miejscowości B – prowadzonego przez Wnioskodawczynię. Z tytułu prowadzenia działalności rolniczej (gospodarstwa rolnego) Wnioskodawczyni nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawczyni nie wpisała do ewidencji środków trwałych działki nr 1 ani nie wykorzystywała tej działki w zakresie działalności wpisanej do CEIDG. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Zgodnie z danymi zawartymi w CEIDG przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawczyni jest: 85.59.B Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane – działalność przeważająca, 93.21.Z Działalność wesołych miasteczek i parków rozrywki, 93.29.Z Pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna. Działalność powyższą Wnioskodawczyni rozpoczęła 5 sierpnia 2019 r. Wnioskodawczyni warzywa i owoce, które uprawiała wykorzystywała we własnym gospodarstwie domowym i nie sprzedawała ich nikomu. Wnioskodawczyni nie sprzedawała i nie sprzedaje aktualnie nikomu produktów rolnych (nie dokonuje dostawy tych produktów) ani nie świadczy odpłatnych usług rolniczych. Płody rolne uzyskiwane z działki nr 1 (koszona trwa) nie były przeznaczone do dalszej sprzedaży. Były one wykorzystywane w ramach własnego gospodarstwa domowego oraz w gospodarstwie rolnym prowadzonym przez Wnioskodawczynię. Ww. działka gruntu ma status niezabudowanej nieruchomości rolnej, zaś Wnioskodawczyni oraz jej mąż nie poczynili względem niej żadnych dodatkowych nakładów, w szczególności nie dokonali jej uzbrojenia, nie doprowadzili do niej podłączeń mediów, nie ogrodzili jej jak również nie dokonali jej dalszego podziału na działki o mniejszej powierzchni. W 2011 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyli nieruchomość gruntową o powierzchni przekraczającej 2 ha, przeznaczoną do prowadzenia działalności rolniczej przez Wnioskodawczynię, położoną w obrębie Gminy X, która oddalona jest od zakupionej w 2007 r. działki nr 1 o ponad (…) km. W związku z powyższym, Wnioskodawczyni i Jej mąż podjęli decyzję o zmianie miejsca zamieszkania. Z uwagi na znaczną odległość dzielącą posiadane przez Wnioskodawczynię grunty, nie była Ona w stanie uprawiać nic na działce nr 1, koszty dojazdów do tej działki byłyby bardzo duże. Wnioskodawczyni ani Jej mąż nie wydzierżawiali działki nr 1. Wnioskodawczyni oraz Jej mąż, na skutek złożonego wniosku, otrzymali decyzję z 11 sierpnia 2022 r. o warunkach zabudowy ustalającą warunki zabudowy na działce nr 2 i 1 dla inwestycji polegającej na budowie dwóch budynków mieszkalnych i dwóch budynków gospodarczych wraz z niezbędnymi urządzeniami budowlanymi w ramach zabudowy zagrodowej, przy czym warunki zawarte w ww. decyzji dopuszczały możliwość realizacji jednego budynku mieszkalnego oraz jednego budynku gospodarczego na każdej z wnioskowanych działek. W decyzji wskazano, że dla terenu wyznaczonego w części graficznej decyzji liniami rozgraniczającymi ustala się funkcję zabudowy i zagospodarowania terenu oraz sposób użytkowania obiektów budowlanych związany z zabudową mieszkalną jednorodzinną i towarzyszącą jej zabudową gospodarczą. Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawczyni wraz z mężem zmienili miejsce zamieszkania oraz miejsce prowadzenia działalności rolniczej Wnioskodawczyni, które jest oddalone od ww. działek o ok. (…) km, Wnioskodawczyni wraz z mężem podjęli decyzję o sprzedaży działki gruntu nr 2. W niedalekiej przyszłości Wnioskodawczyni planuje zbyć również działkę nr 1. W zakresie planowanej sprzedaży działki nr 1 Wnioskodawczyni planuje jedynie umieszczenie ogłoszeń w Internecie. Jednakże Wnioskodawczyni nie wyklucza, że jeżeli nie będzie w stanie sprzedać działki na podstawie ogłoszeń w Internecie, będzie zmuszona skorzystać z usług biura pośrednictwa nieruchomości. Wnioskodawczyni ani Jej małżonek nie planują wykonania czynności polegających na uzbrojeniu działki nr 1 w media. Wnioskodawczyni nie jest w stanie wskazać czy w zakresie planowanej sprzedaży działki nr 1 będzie zawierać przedwstępną umowę sprzedaży tej działki albowiem jej zawarcie będzie zależało również od zgody drugiej strony transakcji, a nie tylko od Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie może zatem zadeklarować, że taka umowa będzie zawarta, skoro nie wie czy przyszły nabywca zgodzi się na jej zawarcie. Podobnie, Wnioskodawczyni nie może tego wykluczyć, albowiem być może znajdzie się taki nabywca, który będzie wymagał od Wnioskodawczyni zawarcia umowy przedwstępnej. Wnioskodawczyni nie planuje przed sprzedażą działki nr 1 udzielić pełnomocnictwa (ani pełnomocnictwa będącego zgodą lub upoważnieniem) przyszłemu nabywcy działki nr 1 w celu występowania w imieniu Wnioskodawczyni w sprawach dotyczących ww. działki. Wnioskodawczyni posiada także inne grunty rolne ale nie ma Ona w planach ich zbywać w przyszłości. Jednakże ze względu na różne okoliczności nie można wykluczyć, że kiedyś dojdzie do zbycia tych gruntów. Nie jest to jednak aktualnie plan Wnioskodawczyni, ani nie podejmuje ona aktualnie żadnych działań marketingowych w tym zakresie. Wnioskodawczyni dokonywała już wcześniej sprzedaży nieruchomości. Wszystkie środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży tych nieruchomości zostały przeznaczone na budowę domu, czyli aktualnie prowadzonego gospodarstwa. Wnioskodawczyni sprzedała również mieszkanie. Mąż Wnioskodawczyni nie jest aktualnie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Nie wykorzystywał On udziału należącego do Wnioskodawczyni (w zakresie działki nr 1) do prowadzenia działalności gospodarczej. Od 2000 r. mąż Wnioskodawczyni jest rencistą.

Wątpliwości Wnioskodawczyni w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy sprzedaż działki nr 1 będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie planowanej sprzedaży działki nr 1, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż działki nr 1 będzie wypełniać przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie podjęła takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Wnioskodawczynię należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Wnioskodawczyni nie wpisała działki nr 1 do ewidencji środków trwałych ani nie wykorzystywała tej działki w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Działka ta była wykorzystywana do uprawy warzyw i owoców przez Wnioskodawczynię, które wykorzystywała Ona we własnym gospodarstwie domowym. W zakresie działki nr 1 Wnioskodawczyni pobierała dopłaty unijne. Wnioskodawczyni nie sprzedawała i nie sprzedaje aktualnie nikomu produktów rolnych ani nie świadczy odpłatnych usług rolniczych. Działka jest obecnie nieużytkiem rolnym. Wnioskodawczyni nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny z tytułu prowadzenia działalności rolnej. Wnioskodawczyni oraz jej mąż nie poczynili względem działki nr 1 żadnych dodatkowych nakładów, w szczególności nie dokonali jej uzbrojenia, nie doprowadzili do niej podłączeń mediów, nie ogrodzili jej jak również nie dokonali jej dalszego podziału na działki o mniejszej powierzchni. Wnioskodawczyni ani Jej mąż nie planują wykonania czynności polegających na uzbrojeniu działki nr 1 w media. Działka nie była i nie jest też przedmiotem dzierżawy. Co istotne, Wnioskodawczyni nie planuje przed sprzedażą działki nr 1 udzielić pełnomocnictwa (będącego zgodą lub upoważnieniem) przyszłemu nabywcy działki nr 1 w celu występowania w imieniu Wnioskodawczyni w sprawach dotyczących ww. działki. Wnioskodawczyni nie jest w stanie wskazać czy w zakresie planowanej sprzedaży działki nr 1 będzie zawierać przedwstępną umowę sprzedaży, obecnie taka umowa nie została zawarta. Wnioskodawczyni oraz jej mąż, na skutek złożonego wniosku, otrzymali jedynie decyzję ustalającą warunki zabudowy na działce nr 1. Ponadto Wnioskodawczyni planuje umieszczenie ogłoszeń w Internecie. Jednakże Wnioskodawczyni nie wyklucza, że jeżeli nie będzie w stanie sprzedać działki na podstawie ogłoszeń w Internecie, będzie zmuszona skorzystać z usług biura pośrednictwa nieruchomości.

Zatem sprzedając działkę nr 1, Wnioskodawczyni będzie korzystała z przysługującego Jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą – w stosunku do tej transakcji. W konsekwencji, sprzedaż działki nr 1 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 6 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SA/Gd 234/16, w którym sąd stwierdził, że: „Uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy dla czterech działek powstałych w wyniku podziału działki siedliskowej, a także sprzedaż za pośrednictwem portali internetowych oraz biura nieruchomości nie stanowi o zawodowej działalności skarżącej. (…) Korzystanie z biura nieruchomości czy portali internetowych przy sprzedaży nieruchomości przemawia raczej za tym, że skarżąca nie zajmuje się profesjonalnym obrotem nieruchomościami. Trudno przy tym wyobrazić sobie w jaki inny sposób mogłaby znaleźć potencjalnych nabywców działek”.

Podsumowując, planowana transakcja sprzedaży niezabudowanej działki gruntu nr 1 położonej w obrębie miejscowości B, w Gminie Y, której Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką wraz z mężem w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

W dalszej kolejności wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą obowiązku wystawienia faktury VAT dokumentującej sprzedaż działki nr 1.

Należy wskazać, że zasady wystawiania faktur zostały uregulowane w Dziale XI ustawy, w Rozdziale 1 – Faktury.

W świetle art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Elementy jakie powinna zawierać faktura wymienione zostały w art. 106e ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 106b ust. 2 ustawy:

Według art. 106b ust. 3 ustawy:

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że faktura VAT dokumentuje dokonanie sprzedaży, przez którą rozumie się odpłatne wydanie towaru lub odpłatne świadczenie usług, czyli czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podatnik wykonujący czynności w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi.

Fakturę wystawia się tylko wtedy, gdy ustawa tak stanowi. Zatem podatnik nie może z tytułu wykonania czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wystawić faktury.

Jak wyżej rozstrzygnięto, sprzedaż przez Wnioskodawczynię działki nr 1 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji brak będzie podstaw do wystawienia faktury VAT w celu udokumentowania ww. czynności, bowiem faktury są dowodem dokumentującym wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do wystawienia faktury VAT dokumentującej sprzedaż działki nr 1.

Tym samym Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wskazujemy, że interpretacja ta wywołuje skutki podatkowe jedynie dla Pani, nie ma natomiast zastosowania do Pani męża.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Zauważyć w tym miejscu należy, że w wydanej interpretacji indywidualnej Organ przyjął, że na moment składania wniosku nie została zawarta umowa przedwstępna. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Nadmienić należy, że jeżeli Wnioskodawczyni zawrze z potencjalnym nabywcą działki nr 1 umowę przedwstępną kupna-sprzedaży, której postanowienia będą nakładać na Wnioskodawczynię obowiązek uzyskania różnego rodzaju zgód, opinii, decyzji itp. związanych z działką nr 1 lub obowiązek uzbrojenia działki w media, to okoliczności te będą stanowić istotną zmianę elementów przedstawionego opisu sprawy.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).