Zastosowanie stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z eksportem towarów na podstawie posiadanych dokumentów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z eksportem towarów na podstawie posiadanych dokumentów. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 lutego 2023 r. (wpływ 21 lutego 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (z uwzględnieniem uzupełnienia wniosku)

Wnioskodawca (dalej również „Spółka”) jest producentem materiałów budowlanych. Spółka prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowana (w Polsce) jako podatnik VAT czynny oraz jako podatnik VAT UE. W ramach prowadzonej działalności, Spółka dokonuje dostaw produkowanych towarów, które są transportowane z Polski poza Unię Europejską („UE”) przez przewoźnika działającego na zlecenie Spółki lub zagranicznego nabywcy towarów, czyli dokonywany jest eksport towarów, zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), (dalej jako: ustawa o VAT).

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży do innych spółek/firm/podatników, nie dokonuje sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Zdarza się, że w odniesieniu do takich transakcji Spółka nie dysponuje dokumentem celnym potwierdzającym zakończenie procedury wywozu (tzw. komunikatem IE 599). W takich przypadkach Spółka posiada jednak, oprócz faktury zawierającej m.in. nazwy i ilości sprzedawanych towarów, również inny dokument.

Przypadek 1. Spółka posiada oprócz faktury zawierającej m.in. nazwy i ilości sprzedawanych towarów również dokument (lub jego kopię) wydany przez administrację celną kraju trzeciego (nienależącego do UE) w związku z przywozem i odprawą w tym kraju towarów będących przedmiotem dostawy.

Przypadek 2. Spółka posiada oprócz faktury zawierającej m.in. nazwy i ilości sprzedawanych towarów również oświadczenie nabywcy towarów o tym, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca poza UE.

Przypadek 3. Spółka posiada oprócz faktury zawierającej m.in. nazwy i ilości sprzedawanych towarów również oświadczenie przewoźnika odpowiedzialnego za transport towarów o tym, że towary zostały wywiezione poza obszar celny UE ze wskazaniem daty opuszczenia obszaru celnego UE oraz miejsca opuszczenia obszaru celnego UE. Oświadczenie zawiera podpis i pieczątkę przewoźnika.

Przypadek 4. Spółka posiada oprócz faktury zawierającej m.in. nazwy i ilości sprzedawanych towarów również list przewozowy (np. dokument CMR lub konosament) otrzymany od przewoźnika, z jego danymi, otrzymany drogą elektroniczną.

Przypadek 5. Spółka posiada oprócz faktury zawierającej m.in. nazwy i ilości sprzedawanych towarów również Certyfikat Celny („Customs Certificate”) otrzymany od nabywcy, ze wskazaniem faktur i towarów oraz ze wskazaniem daty przybycia towarów do kraju trzeciego, wystawiony przez zewnętrzny podmiot - specjalistę ds. logistyki i łańcucha dostaw posiadającego siedzibę działalności w kraju trzecim (do którego wysyłane są towary).

W każdym ze wskazanych przypadków, Spółka jest w stanie zidentyfikować tożsamość towarów, których dotyczą powyższe dokumenty i powiązać je z wystawioną przez siebie fakturą (lub fakturami) na podstawie opisu towarów i/lub numerów faktur. Powyższe dokumenty są Spółce dostarczane w formie papierowej lub elektronicznej (jako treść wiadomości email lub załączony do niej, zeskanowany dokument).

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że:

·dokumenty, o których mowa w opisie sprawy, wskazane w Przypadkach 1-5 Wnioskodawca posiada przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy,

·z dokumentu CMR, o którym mowa o opisie sprawy w Przypadku 4, wynika, że miejsce docelowe dostawy towarów jest poza terytorium Unii Europejskiej,

·z konosamentu, o którym mowa o opisie sprawy w Przypadku 4, wynika, że miejsce docelowe dostawy towarów jest poza terytorium Unii Europejskiej.

Pytania

1)Czy dokonywany przez Spółkę eksport towarów będzie opodatkowany stawką VAT w wysokości 0%, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, jeśli Spółka posiada w swojej dokumentacji dokumenty wskazane w Przypadku 1 (a nie posiada dokumentów wskazanych wprost w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT)?

2)Czy dokonywany przez Spółkę eksport towarów będzie opodatkowany stawką VAT w wysokości 0%, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, jeśli Spółka posiada w swojej dokumentacji dokumenty wskazane w Przypadku 2 (a nie posiada dokumentów wskazanych wprost w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT)?

3)Czy dokonywany przez Spółkę eksport towarów będzie opodatkowany stawką VAT w wysokości 0%, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, jeśli Spółka posiada w swojej dokumentacji dokumenty wskazane w Przypadku 3 (a nie posiada dokumentów wskazanych wprost w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT)?

4)Czy dokonywany przez Spółkę eksport towarów będzie opodatkowany stawką VAT w wysokości 0%, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, jeśli Spółka posiada w swojej dokumentacji dokumenty wskazane w Przypadku 4 (a nie posiada dokumentów wskazanych wprost w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT)?

5)Czy dokonywany przez Spółkę eksport towarów będzie opodatkowany stawką VAT w wysokości 0%, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, jeśli Spółka posiada w swojej dokumentacji dokumenty wskazane w Przypadku 5 (a nie posiada dokumentów wskazanych wprost w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT)?

Państwa stanowisko w sprawie (z uwzględnieniem uzupełnienia wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Dokonywany przez Spółkę eksport towarów będzie opodatkowany stawką VAT w wysokości 0%, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, jeśli Spółka posiada w swojej dokumentacji dokumenty wskazane w Przypadku 1.

Ad 2.

Dokonywany przez Spółkę eksport towarów będzie opodatkowany stawką VAT w wysokości 0%, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, jeśli Spółka posiada w swojej dokumentacji dokumenty wskazane w Przypadku 2.

Ad 3.

Dokonywany przez Spółkę eksport towarów będzie opodatkowany stawką VAT w wysokości 0%, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, jeśli Spółka posiada w swojej dokumentacji dokumenty wskazane w Przypadku 3.

Ad 4.

Dokonywany przez Spółkę eksport towarów będzie opodatkowany stawką VAT w wysokości 0%, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, jeśli Spółka posiada w swojej dokumentacji dokumenty wskazane w Przypadku 4.

Ad 5.

Dokonywany przez Spółkę eksport towarów będzie opodatkowany stawką VAT w wysokości 0%, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, jeśli Spółka posiada w swojej dokumentacji dokumenty wskazane w Przypadku 5.

Uzasadnienie do pytań 1-5

Z opisu stanu faktycznego wynika, że dokonywane przez Spółkę transakcje stanowią eksport towarów, gdyż obejmują one dostawy towarów, które są transportowane z Polski poza UE na zlecenie dostawcy (czyli Spółki) lub na zlecenie zagranicznego nabywcy towarów (art. 2 pkt 8 ustawy o VAT). Transakcja taka podlega opodatkowaniu stawką 0% VAT, o ile podatnik posiada dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium UE (art. 41 ust. 6 ustawy o VAT). Dokumenty takie są wymienione w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT, przy czym przez wzgląd na posłużenie się przez ustawodawcę sformułowaniem „w szczególności” w części wstępnej tego przepisu należy przyjąć, że jest to katalog otwarty, a co za tym idzie, wskazane są w nim jedynie przykłady dokumentów. W efekcie, dla celów zastosowania stawki 0% VAT w eksporcie towarów podatnik może posiłkować się dowolnym dokumentem, z którego wynika, że sprzedane towary opuściły UE - a w szczególności nie jest konieczne posiadanie w tym celu dokumentu wydanego przez organ celny potwierdzającego zamknięcie celnej procedury wywozu.

Prawidłowość powyższego stanowiska potwierdza również wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z w sprawie Milan Vinš (C-275/18), zgodnie z którym stawka 0% VAT ma zastosowanie w eksporcie towarów na podstawie art. 146 ust. 1 lit. a) Dyrektywy VAT (którego implementację stanowi art. 2 pkt 8 i art. 41 ust. 4 ustawy o VAT), o ile spełnione są następujące, „materialne” warunki: (i.) prawo do rozporządzania towarem jak właściciel jest przeniesione na nabywcę, (ii.) towar jest wysłany poza UE i (iii.) w wyniku tej wysyłki towar fizycznie opuszcza Unię (pkt 22 wyroku). Warunkiem zastosowania stawki 0% VAT nie jest natomiast objęcie towarów celną procedurą wywozu (pkt 26 i 27 wyroku), wobec czego, jeśli zostanie wykazane, że towary faktycznie opuściły UE, to ich dostawa musi być opodatkowana stawką 0% VAT, nawet jeśli podatnik pominął warunek formalny taki jak zastosowanie ww. procedury (pkt 38 wyroku). Skoro dla zastosowania stawki 0% VAT w eksporcie nie jest konieczne stosowanie procedury wywozu to tym bardziej warunkiem takim nie może być posiadanie dokumentu potwierdzającego jej zamknięcie.

Opisane wyżej podejście znajduje pełną akceptację w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyrokach z 21 lipca 2020 r. (sygn. akt I FSK 2005/17 i I FSK 2022/17) stwierdził, że w przypadku eksportu towarów nie jest kluczowe posiadanie określonych dokumentów czy też objęcie towarów określoną procedurą, lecz sam fakt wywozu towarów poza granice Unii Europejskiej. W tych samych wyrokach sąd uznał, że nie można podatnikowi odmówić prawa do stosowania stawki 0% VAT w eksporcie wyłącznie dlatego, że nie dopełnił formalności, jeśli do wywozu towarów poza UE faktycznie doszło.

Podobne stanowisko Naczelny Sąd Administracyjny wyrażał już wcześniej, np. w wyroku z 10 września 2014 r. (sygn. akt I FSK 1304/13) gdzie uznał, że z art. 41 ust. 11 ustawy o VAT (nakazującego stosować odpowiednio art. 41 ust. 4 do tzw. eksportu pośredniego) wynika norma o charakterze formalnym, której niedochowanie nie może pozbawiać podatnika prawa do stosowania stawki VAT 0% jeśli spełnione zostały warunki merytoryczne eksportu, głównie w zakresie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Co istotne, z wyroku tego wynika jednoznacznie, że okoliczność wywozu może być wykazana innymi dowodami niż dokumenty celne zaś organy podatkowe tej okoliczności pomijać nie mogą.

Podobnie w ostatnim czasie orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 23 lutego 2021 r. (sygn. akt I SA/GI 1459/20), w którym stwierdził, że (...) katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a u.p.t.u. jest katalogiem otwartym, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Podatnik powinien więc posiadać w swojej dokumentacji dowód wiarygodny, potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, z którego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Co istotne, stanowisko Spółki w zakresie możliwości posłużenia się dla zastosowania stawki 0% VAT w eksporcie towarów dokumentami innymi niż celne podziela również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) w wydawanych interpretacjach indywidualnych.

Przykładowo w interpretacjach z 4 lutego 2022 r. (nr 0114-KDIP1-2.4012.562.2021.1.JO) i z 11 stycznia 2021 r. (nr 0111-KDIB3-3.4012.603.2020.1.MAZ) Dyrektor KIS potwierdził, że katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT ma charakter przykładowy oraz, że dla zastosowania stawki 0% VAT w eksporcie konieczne jest posiadanie dokumentu, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. W tych samych interpretacjach organ podatkowy przyznał, że podatnikowi przysługuje prawo do stosowania stawki 0% VAT w eksporcie towarów na podstawie dokumentu z elektronicznego systemu nadawcy ..., opatrzonego komunikatem „doręczenie”, „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia”, „Przesyłka wysłana z Polski”, pomimo tego, że dokument taki nie pochodzi od administracji celnej, nie potwierdza zamknięcia procedury wywozu, ani nie jest wymieniony w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT.

Podobne stanowisko wynika z interpretacji Dyrektora KIS z 24 i 25 sierpnia 2021 r. (nr 0114-KDIP1-2.4012.312.2021.1.RM i 0114-KDIP1-2.4012.349.2021.1.RM), w których organ ten przyznał, że podatnik może zastosować stawkę 0% VAT w eksporcie towarów na podstawie dokumentu z aplikacji firmy kurierskiej do tzw. e-monitoringu, opatrzonego komunikatami „przesyłka doręczona do odbiorcy” oraz „przesyłka odebrana przez...”, który również nie pochodzi od administracji celnej, nie potwierdza zamknięcia procedury wywozu ani nie jest wymieniony w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT.

Stanowisko wskazujące na otwarty katalog dokumentów wskazanych w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT, a tym samym możliwość potwierdzenia wywozu towarów poza UE poprzez posiadanie dowodów alternatywnych i zastosowanie stawki 0% VAT - wynika również z interpretacji Dyrektora KIS z 20 lipca 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.386.2022.1.JS.

Przenosząc powyższe rozważania na opisany stan faktyczny - choć Spółka nie posiada dokumentu potwierdzającego zamknięcie procedury wywozu, to jednak, jak wynika z przedstawionych wyżej uwag, nie wyklucza to możliwości zastosowania stawki 0% VAT, o ile dostępne są alternatywne dowody wywozu - a Spółka takowe posiada w każdym ze wskazanych Przypadków. Dokumenty wskazane w Przypadkach 1-5 będą w ocenie Spółki potwierdzały wywóz towarów poza UE, natomiast Spółka będzie w stanie przyporządkować posiadane dokumenty do dokonanej przez siebie dostawy towarów. Wystarczającą mocą dowodową cechuje się również oświadczenie nabywcy czy też przewoźnika o tym, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca poza UE. Skoro bowiem, w ocenie sądów czy Dyrektora KIS, wystarczającym dowodem są dokumenty pochodzące od ... czy firmy kurierskiej, które w istocie mają charakter oświadczenia co do pewnych faktów (czyli dostarczenia towarów do miejsca przeznaczenia) to trudno wskazać powody, dla których stawki 0% VAT nie można zastosować na podstawie oświadczenia przewoźnika czy też nabywcy towarów. To samo rozumowanie odnosi się również do listu przewozowego (np. dokumentu CMR lub konosamentu), który stanowi w istocie substytut oświadczenia o tym, że będące przedmiotem dostawy towary opuściły UE i dotarły do miejsca przeznaczenia w kraju trzecim. Jako że ze stanu faktycznego wynika ponadto, że Spółka jest w stanie ustalić tożsamość towarów, których dotyczą powyższe dokumenty i powiązać je z wystawionymi przez siebie fakturami, to nie powinno być wątpliwości, że Spółka jest w stanie dowieść, że towary te opuściły UE, a zatem ich dostawa jest opodatkowana stawką 0% VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Według art. 2 pkt 1 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 3 ustawy:

Natomiast jak stanowi art. 2 pkt 5 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy:

Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

W myśl przepisu art. 41 ust. 4 ustawy:

Jednakże zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy:

Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy:

Art. 41 ust. 11 ustawy stwierdza natomiast, że:

Wskazać jednak należy, że aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

·ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),

·wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi zostać potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.

Z kolei aby możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego otrzymania przez podmiot potwierdzenia wywozu towarów przez organ celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzą Państwo działalność gospodarczą i są Państwo zarejestrowani (w Polsce) jako podatnik VAT czynny oraz jako podatnik VAT UE. W ramach prowadzonej działalności dokonują Państwo dostaw produkowanych towarów, które są transportowane z Polski poza Unię Europejską przez przewoźnika działającego na Państwa zlecenie lub zagranicznego nabywcy towarów czyli dokonywany jest eksport towarów, zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług. Zdarza się, że w odniesieniu do takich transakcji nie dysponują Państwo dokumentem celnym potwierdzającym zakończenie procedury wywozu (tzw. komunikatem IE 599). W takich przypadkach posiadają Państwo jednak, oprócz faktury zawierającej m.in. nazwy i ilości sprzedawanych towarów, również inne dokumenty:

·dokument (lub jego kopię) wydany przez administrację celną kraju trzeciego (nienależącego do UE) w związku z przywozem i odprawą w tym kraju towarów będących przedmiotem dostawy (Przypadek 1),

·oświadczenie nabywcy towarów o tym, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca poza UE (Przypadek 2),

·oświadczenie przewoźnika odpowiedzialnego za transport towarów o tym, że towary zostały wywiezione poza obszar celny UE ze wskazaniem daty opuszczenia obszaru celnego UE oraz miejsca opuszczenia obszaru celnego UE. Oświadczenie zawiera podpis i pieczątkę przewoźnika (Przypadek 3),

·list przewozowy (np. dokument CMR lub konosament) otrzymany od przewoźnika, z jego danymi, otrzymany drogą elektroniczną, z którego wynika, że miejsce docelowe dostawy towarów jest poza terytorium Unii Europejskiej (Przypadek 4),

·Certyfikat Celny („Customs Certificate”) otrzymany od nabywcy, ze wskazaniem faktur i towarów oraz ze wskazaniem daty przybycia towarów do kraju trzeciego, wystawiony przez zewnętrzny podmiot - specjalistę ds. logistyki i łańcucha dostaw posiadającego siedzibę działalności w kraju trzecim (do którego wysyłane są towary) (Przypadek 5).

W każdym ze wskazanych przypadków są Państwo w stanie zidentyfikować tożsamość towarów, których dotyczą powyższe dokumenty i powiązać je z wystawioną przez siebie fakturą (lub fakturami) na podstawie opisu towarów i/lub numerów faktur. Powyższe dokumenty są Państwu dostarczane w formie papierowej lub elektronicznej (jako treść wiadomości email lub załączony do niej, zeskanowany dokument). Dokumenty wskazane w Przypadkach 1-5 posiadacie Państwo przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy.

Odnosząc się do kwestii objętej zakresem postawionych przez Państwa pytań należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Zatem, aby mogli Państwo opodatkować sprzedaż stanowiącą eksport towarów stawką podatku w wysokości 0% - muszą Państwo posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w art. 41 ust. 6a ustawy. Przy tym, zauważyć należy, że nie jest to katalog zamknięty, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”.

Niemniej jednak, pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy ma charakter otwarty, nie można przyjąć, że mogą to być inne dowody niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.

W tym miejscu wskazać należy, że co do zasady zgłoszenia wywozowe towarów z obszaru celnego UE składane są w formie elektronicznej z wykorzystaniem Automatycznego Systemu Eksportu (AES). Zgłoszenie celne (wywozowe) w postaci komunikatu IE 515 jest składane przez zgłaszającego do właściwego urzędu wywozu. Z kolei urząd wyprowadzenia, tj. urząd celny graniczny, przez który towar opuszcza obszar celny Unii Europejskiej niezwłocznie po tym, jak towar opuścił obszar celny UE przesyła do urzędu wywozu (urzędu, w którym zostało złożone zgłoszenie celne) komunikat IE 518 zawierający wyniki kontroli przeprowadzonej w urzędzie wyprowadzenia. Po otrzymaniu przez urząd wywozu komunikatu IE 518 system AES generuje automatycznie komunikat IE 599 i przesyła go zgłaszającemu. Komunikat IE 599 jest dokumentem celnym potwierdzającym, także dla celów podatkowych, wywóz towarów poza terytorium UE przez wskazanego w zgłoszeniu wywozowym eksportera.

Należy dodatkowo zaznaczyć, że komunikat IE 599 może być wydany nie tylko przez administrację celną krajową, ale także przez inne unijne organy celne, jeśli odprawa celna wywozowa (eksportowa) miała miejsce na terenie innego państwa członkowskiego.

Zatem, dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE jest:

-elektroniczny komunikat IE 599 otrzymany w systemie AES,

-wydruk ww. komunikatu potwierdzony przez właściwy organ celny,

-elektroniczny komunikat IE 599 otrzymany poza systemem AES, jeżeli jego autentyczność jest zapewniona.

Dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy uprawniającym do zastosowania stawki 0% przy eksporcie będzie również zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym lub kopia takiego zgłoszenia potwierdzona przez właściwy urząd celny. We wszystkich ww. przypadkach są to dokumenty o charakterze „urzędowym” wygenerowane w systemie AES lub potwierdzone przez właściwy urząd celny.

Z powyższego wynika więc, że pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy jest katalogiem otwartym, nie można zastosować stawki VAT w wysokości 0% względem eksportu towarów na podstawie dowodów innych niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.

Mając zatem na uwadze okoliczności sprawy, w świetle powołanych przepisów prawa wskazać należy, że posiadanych przez Państwa ww. dokumentów, opisanych w Przypadkach od nr 1 do nr 5, nie można uznać za dokumenty o charakterze urzędowym, mają one jedynie charakter informacyjny. W opisanych we wniosku konkretnych Przypadkach od nr 1 do nr 5 to nie właściwy organ celny krajowy lub innego państwa członkowskiego lecz podmiot gospodarczy, tj. przewoźnik odpowiedzialny za transport towarów, nabywca towarów lub podmiot zewnętrzny odbierający w imieniu nabywcy towar potwierdzają wywóz poza terytorium UE. Za dokument, o którym mowa wyżej, nie można uznać również dokumentu (lub jego kopii) wydanego przez administrację celną kraju trzeciego (nienależącego do UE) w związku z przywozem i odprawą w tym kraju towarów będących przedmiotem dostawy.

Tym samym, ww. dokumenty wskazane w Przypadkach od nr 1 do nr 5 nie są dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów poza terytorium UE, o których mowa w art. 41 ust. 6 i ust. 6a ustawy. W konsekwencji na podstawie dokumentów opisanych we wniosku w Przypadkach od nr 1 do nr 5 nie mogą Państwo zastosować stawki VAT w wysokości 0% przewidzianej dla eksportu towarów.

W konsekwencji powyższego Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa wyroków wskazuję, że są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą w sprawach innych podatników, co jest zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu.

W odniesieniu natomiast do powołanych interpretacji indywidualnych podkreślam, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Cel ten osiągany jest poprzez zastosowanie odpowiednich przepisów Ordynacji podatkowej.

Zauważyć w tym miejscu należy, że interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe mogą być poddane weryfikacji w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Oznacza to, że interpretacje indywidualne wydane przez upoważniony do tego organ, każdorazowo podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może zmienić nieprawidłową interpretację indywidualną.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA) :

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP : /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).