
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 grudnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu nabycia na podstawie darowizny środków pieniężnych od matki. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
(…) 2023 r. otrzymała Pani od matki – (…) depozyt w kwocie (…) zł, w celu utworzenia na Pani koncie bankowym lokaty rocznej (w Pani banku w tamtym czasie była najlepsza oferta). W związku z otrzymaniem pieniędzy złożyła Pani deklarację PCC-3 i uiściła podatek.
W międzyczasie kupiła Pani mieszkanie i podpisała z deweloperem umowę w formie aktu notarialnego (…) 2023 r. Po upływie roku, kiedy wygasła założona przez Panią lokata, mama postanowiła podarować Pani pieniądze z tej właśnie lokaty wraz z odsetkami na zapłatę transzy za mieszkanie, które Pani kupiła.
(…) 2024 r. zawarła Pani z mamą pisemną umowę (umowę darowizny środków pieniężnych) na kwotę (…) zł.
(…) 2024 r. złożyła Pani w US deklarację SD-Z2 na otrzymaną od mamy darowiznę w kwocie (…) zł.
Pytanie
Kiedy powstał obowiązek podatkowy od darowizny – (…) 2023 r. (dzień przelewu) czy (…) 2024 r. (dzień zawarcia umowy darowizny)?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, dzień powstania obowiązku podatkowego nastąpił w dniu zawarcia umowy darowizny; wcześniej pieniądze były depozytem nieprawidłowym.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 ze zm.):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej ,,podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: darowizny, polecenia darczyńcy.
Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego. Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.
Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.
W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.
Należy zauważyć, że – co do zasady – darowizna podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Wysokość podatku od spadków i darowizn ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do jednej z trzech grup podatkowych odbywa się w zależności od jego stopnia pokrewieństwa albo powinowactwa z osobą, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.
Stosownie do art. 9 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Opodatkowaniu podlega nabycie, od jednego zbywcy, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 36 120 zł − jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.
Na podstawie art. 14 ust. 1 i 2 ww. ustawy:
Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.
Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.
Zgodnie z treścią art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy:
Do grupy I zalicza się − małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.
Natomiast zgodnie z art. 4a ust. 1 ww. ustawy:
Zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:
1)zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2)w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a ich wartość doliczona do wartości majątku nabytego dotychczas od tej samej osoby w roku, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, i w okresie 5 lat poprzedzających ten rok przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
W myśl art. 4a ust. 3 ww. ustawy:
W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej.
Stosownie do art. 4a ust. 4 ww. ustawy:
Obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:
1)wartość majątku ostatnio nabytego doliczona do wartości majątku nabytego dotychczas od tej samej osoby lub po tej samej osobie w roku, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, i w okresie 5 lat poprzedzających ten rok nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2)2)nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.
Z zacytowanego powyżej art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że podstawowym kryterium uprawniającym do skorzystania ze zwolnienia, jeżeli przedmiotem darowizny są środki pieniężne, poza zgłoszeniem nabytych środków pieniężnych naczelnikowi urzędu skarbowego (za wyjątkiem sytuacji określonych w art. 4a ust. 4) jest udokumentowanie ich otrzymania dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że (…) 2023 r. otrzymała Pani od matki depozyt w kwocie (…) zł, w celu utworzenia na Pani koncie bankowym lokaty rocznej. W związku z otrzymaniem pieniędzy złożyła Pani deklarację PCC-3 i uiściła podatek. Po upływie roku, kiedy wygasła założona przez Panią lokata, mama postanowiła podarować Pani pieniądze z tej właśnie lokaty wraz z odsetkami. (…) 2024 r. zawarła Pani z mamą pisemną umowę (umowę darowizny środków pieniężnych) na kwotę (…) zł.
Ma Pani wątpliwość kiedy powstał obowiązek podatkowy od otrzymanej przez Panią darowizny środków pieniężnych od matki – w dniu przelewu środków na Pani konto ((…) 2023 r.) czy w dniu podpisania umowy darowizny ((…) 2024 r.).
Zgodnie z opisem zdarzenia (…) 2023 r. otrzymała Pani przelewem środki pieniężne od matki tytułem depozytu – w celu założenia lokaty na Pani koncie bankowym. Z powyższego wynika również, że od (…) 2023 r. środki, które miała Pani na swoim koncie (na lokacie), tj. (…) zł, były objęte umową depozytu. Wskazała Pani także, że dopiero po roku – kiedy wygasła założona przez Panią lokata – matka podarowała Pani pieniądze z tej właśnie lokaty wraz z odsetkami.
Z wyżej cytowanych przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że obowiązek podatkowy przy umowie darowizny ma miejsce:
·z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego,
·a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia.
Skoro – jak Pani wskazała – nie doszło do zawarcia z matką umowy darowizny środków pieniężnych w formie aktu notarialnego (miała miejsce darowizna zawarta w formie pisemnej), to obowiązek podatkowy powstał z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia.
Przedmiotem umowy darowizny była kwota (…) zł, na którą składały się: pieniądze przekazane Pani (…) 2023 r. tytułem depozytu w celu założenia lokaty (a więc pieniądze z tej właśnie lokaty) wraz z odsetkami pochodzącymi z lokaty.
Nie można zatem stwierdzić, żeby momentem przekazania Pani darowizny był dzień otrzymania przelewu od matki, tj. (…) 2023 r., bowiem tego dnia otrzymała Pani na konto środki innym tytułem prawnym (wynikającym z umowy depozytu). Ponadto, tego dnia otrzymała Pani kwotę (…) zł a nie (…) zł, która jest przedmiotem umowy darowizny potwierdzonej pismem.
Zawarcie umowy darowizny wymaga, by w jej rezultacie (na skutek spełnienia świadczenia przez darczyńcę) majątek obdarowanego został powiększony. Zasadniczo chodzi tutaj o taką wartość przysporzenia o jaką równocześnie zostaje uszczuplony majątek darczyńcy.
W świetle powyższego nie można więc stwierdzić, żeby (…) 2023 r. została zrealizowana darowizna, bowiem na ten dzień nie istniała jeszcze kwota pieniędzy, której dotyczy darowizna. Środki pieniężne, które zostały Pani darowane, znalazły się de facto na Pani koncie dopiero z chwilą wygaśnięcia założonej przez Panią lokaty, a więc – jak Pani wskazała – po roku od dnia jej założenia. Skoro zatem w (…) 2024 r. pieniądze te – zgodnie z opisem przedstawionego zdarzenia – należały do Pani matki i znajdywały się już na Pani koncie bankowym, to uznać należy, że w rzeczywistości dopiero w momencie zawarcia umowy darowizny, doszło do powiększenia Pani majątku kosztem majątku darczyńcy (Pani matki). Zatem, dopiero z chwilą zawarcia umowy darowizny doszło do spełnienia świadczenia – stała się Pani właścicielką pieniędzy otrzymanych od matki tytułem darmym – bez konieczności zwrotu określonej kwoty (jak przy depozycie nieprawidłowym) lub spełnienia określonego świadczenia na jej rzecz.
Tym samym – by zwolnienie określone w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn miało miejsce – winna była Pani dokonać zgłoszenia nabycia tytułem darowizny do właściwego naczelnika urzędu skarbowego – w ustawowym terminie 6 miesięcy – od otrzymania darowizny. Bowiem dopiero w dniu zawarcia umowy darowizny ((…) 2024 r.) realnie nabyła Pani te środki tytułem darmym od matki, mimo iż znajdowały się na Pani koncie wcześniej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
W zakresie Pani wniosków z (…) 2024 r. oraz wniosku z (…) 2024 r. o nr ID: (…) zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Wskazuję również, że w przedmiotowej interpretacji Organ nie przesądzał, jakim tytułem nabyła Pani środki (…) 2023 r. w kwocie (…) zł, ani na jakiej postawie prawnej Pani matka miała prawo do odsetek z założonej przez Panią lokaty. W celu rozstrzygnięcia powyższej kwestii konieczne jest przeprowadzenie postępowania dowodowego, do przeprowadzenia którego Organ – w ramach nadanych mu uprawnień – nie jest upoważniony. Zaznaczyć bowiem należy, iż dokonuję interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Jako organ nie posiadam zatem kompetencji do tego, aby rozstrzygać na gruncie aktów prawnych innych niż podatkowe (takich jak np. ustawa Kodeks cywilny) kto i jakim tytułem ma prawo do środków pieniężnych oraz na jakiej postawie mają miejsce przesunięcia w majątkach wskazanych osób. Organ interpretacyjny nie przeprowadza też w sprawach dotyczących wydawania interpretacji postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku – czyli stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, przyjmując je jako niepodlegające ocenie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja jest zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.