-37581435.jpg)
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 listopada 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku po drugim mężu babci. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Postanowieniem (…) nabyła Pani spadek po zmarłym (…) 2023 r. J.B.1 (…). J.B.1 był drugim mężem Pani babci J.B.2 zmarłej (...) 2019 r. (…). Zawarli oni formalny związek małżeński (...) 1966 r. (dysponuje Pani odpisem aktu małżeństwa). W chwili gdy zawierali związek małżeński J.B.2 miała troje dzieci z pierwszego małżeństwa – w tym Pani ojca, który miał wtedy kilka lat. J.B.1 nie przysposobił Pani ojca formalnie. J.B.1 nie był biologicznym ojcem Pani ojca – jednak wychowywał go odkąd ten miał kilka lat.
Pytanie
Jakie według prawa podatkowego ma Pani pokrewieństwo – powinowactwo – stosunek osobisty z J.B.1, do jakiej grupy podatkowej należy Pani nabywając po J.B.1 spadek?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem, J.B.1 jako prawowity mąż Pani babci od ponad pięćdziesięciu lat, który wychowywał Pani ojca, jest Pani dziadkiem (wstępnym), także zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. dziedziczenia.
Na podstawie art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy rzeczy i praw majątkowych.
W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze dziedziczenia – z chwilą przyjęcia spadku.
Stosownie do art. 6 ust. 4 ww. ustawy:
Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym na fakt nabycia.
Na podstawie art. 14 ust. 1 i 2 ww. ustawy:
Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.
Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.
W myśl art. 14 ust. 3 ww. ustawy:
Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:
1)do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2)do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3)do grupy III – innych nabywców.
Z opisu stanu faktycznego wynika, że nabyła Pani spadek po Panu J.B.1, który był drugim mężem Pani babci. W chwili, gdy zawierali oni związek małżeński Pani babcia miała troje dzieci z pierwszego małżeństwa – w tym Pani ojca. Pan J.B.1 nie przysposobił Pani ojca formalnie. Pan J.B.1 nie był biologicznym ojcem Pani ojca – jednak wychowywał go odkąd ten miał kilka lat.
Zagadnienia związane z pokrewieństwem reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.). Artykuł 617 tej ustawy wskazuje, że:
§ 1. Krewnymi w linii prostej są osoby, z których jedna pochodzi od drugiej. Krewnymi w linii bocznej są osoby, które pochodzą od wspólnego przodka, a nie są krewnymi w linii prostej.
§ 2. Stopień pokrewieństwa określa się według liczby urodzeń, wskutek których powstało pokrewieństwo.
Wobec powyższego do krewnych w linii prostej zalicza się ojca, matkę oraz dzieci (I stopień), a także dziadka, babcię i wnuki (II stopień). Z kolei linia boczna, o której mowa w art. 617 § 1 zd. drugie obejmuje rodzeństwo (II stopień) oraz siostrzeńców, siostrzenice, bratanków i bratanice (III stopień).
Z kolei pasierbami są dzieci małżonka niebędące zarazem dziećmi drugiego ze współmałżonków. Pomiędzy tymi osobami (ojczym/macocha, pasierb) z chwilą zawarcia małżeństwa z rodzicem pasierba powstaje stosunek powinowactwa, o którym mowa w art. 618 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zgodnie z tym przepisem:
§ 1. Z małżeństwa wynika powinowactwo między małżonkiem a krewnymi drugiego małżonka. Trwa ono mimo ustania małżeństwa.
§ 2. Linię i stopień powinowactwa określa się według linii i stopnia pokrewieństwa.
Uważa Pani, że Pan J.B. jako prawowity mąż Pani babci od ponad pięćdziesięciu lat, który wychowywał Pani ojca, jest Pani dziadkiem (wstępnym).
Z takim stanowiskiem nie można się zgodzić.
Wskazała Pani we wniosku, że Pani ojciec nie jest formalnie spokrewniony z Panem J.B.1, ponieważ nie został on prawnie przysposobiony przez drugiego męża babci, co oznacza, że pod względem faktycznym i prawnym Pani ojciec był niespokrewnionym, „przybranym” synem (pasierbem) drugiego męża babci – był wychowywany przez niego bez zmiany statusu prawnego. Natomiast Pani jest jego niespokrewnioną, „przybraną” wnuczką. Powyższe niewątpliwie pozwala na powstanie więzi emocjonalnej pomiędzy ww. osobami jednak nie wywołuje skutków prawnych, takich jak dla dzieci i wnuków spokrewnionych (biologicznych) lub też prawnie przysposobionych. Pan J.B.1 nie był Pani „wstępnym”, a zatem nie można Pani uznać za „zstępną” drugiego męża babci (spadkodawcy). „Zstępnym” jest bowiem każdy kolejny potomek tej samej osoby (dziecko, wnuk, prawnuk), jak również osoba przysposobiona lub wnuk będący potomkiem dziecka przez tą osobę prawnie przysposobionego.
W przedmiotowej sprawie ze względu na brak naturalnego pokrewieństwa Pani z drugim mężem babci oraz ze względu na fakt nieprzysposobienia prawnego Pani ojca przez drugiego męża Pani babci czy też nieprzysposobienie Pani przez tą osobę, które skutkowałoby powstaniem takiego samego stosunku prawnego jak przy naturalnym pokrewieństwie, nie może zostać Pani zakwalifikowana do I grupy podatkowej.
Jak wynika z Pani wniosku, Pani ojciec jest pasierbem spadkodawcy. Zatem pomiędzy Panią a spadkodawcą występuje stosunek powinowactwa - jest Pani zstępną pasierba spadkodawcy. W związku z tym, w świetle powołanych wyżej przepisów art. 14 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jest Pani zaliczona do II grupy podatkowej, jako osoba wymieniona wprost w tym przepisie.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Do wniosku dołączyła Pani dokument. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku, z czym nie jest zobowiązany ani uprawniony do oceny dokumentów; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Panią i Pani stanowiskiem.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.