Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 września 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 30 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn zakresie skutków podatkowych nabycia dywidendy. Uzupełniła go Pani pismem z 27 listopada 2024 r. (wpływ 02 grudnia 2024 r.) – w odpowiedzi na wezwanie oraz pismem z 12 grudnia 2024 r. (wpływ 17 grudnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Pani mąż, (…) zmarł w (…) 2023 r.
W chwili śmierci spadkodawca pozostawał w związku małżeńskim z Panią – (…) (nazwisko rodowe: (…)), z którego urodziło się dwoje dzieci: (…) (ur. (…) 2020 r.) oraz (…) (ur. (…) 2021 r.). W Państwa małżeństwie, od momentu jego zawarcia do chwili śmierci spadkodawcy, obowiązywał ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej.
Z treści sporządzonego (…) 2023 r., przez notariusza (…) aktu poświadczenia dziedziczenia wynika, że spadek po spadkodawcy nabyli na podstawie ustawy: Pani (żona) oraz dzieci – wszyscy w udziałach po 1/3.
W skład spadku po Pani mężu wchodzi m.in. dywidenda za rok 2022, z tytułu posiadania przez spadkodawcę (…) udziałów w Przedsiębiorstwie (…), w wysokości (…) zł.
Umowa spółki Przedsiębiorstwa na dzień śmierci spadkodawcy ograniczała możliwość wstąpienia spadkobierców w miejsce zmarłego wspólnika – Pani męża – i Zarząd Przedsiębiorstwa nie wyraził zgody na wstąpienie do spółki jego spadkobierców.
Uchwała o podziale zysku spółki za rok 2022 podjęta została przez Zgromadzenie Wspólników Przedsiębiorstwa po śmierci Pani męża, tj. (…) 2023 r.
W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że w wyniku spadkobrania po mężu nabyła Pani wraz z dziećmi roszczenie o wypłatę wartości udziałów posiadanych przez męża w Spółce, bowiem Zarząd Spółki nie wyraził zgody na wstąpienie do Spółki spadkobierców.
Zgodnie z umową Spółki, wartość dywidendy nie jest elementem uwzględnionym jako element wyceny wartości spłaty wartości udziałów należnej spadkobiercom niewstępującym do Spółki. Zgodnie z brzmieniem umowy Spółki: „Wystąpienie do Spółki spadkobierców zmarłego wspólnika wymaga zgody Spółki. W przypadku woli spadkobierców wstąpienia do Spółki, albo braku zgody Spółki na wstąpienie spadkobierców do Spółki, udział zmarłego wspólnika ulega umorzeniu na podstawie art. 199 § 4 ksh uchwałą Zarządu Spółki, a spłata spadkobierców dokonana zostanie z kapitału rezerwowego według wartości przypadających na udział aktywów netto wskazanych za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników, określonej na dzień otwarcia spadku, w terminie 30 (trzydziestu) dni od daty przedstawienia prawomocnego postanowienia o stwierdzaniu jego nabycia”.
Zgromadzenie Wspólników Spółki nie określiło dnia, według którego została ustalona lista wspólników uprawnionych do dywidendy za rok obrotowy 2022. Dniem tym był dzień podjęcia uchwały, tj. (…) 2023 r. Na dzień ten ustalona została lista wspólników uprawnionych do dywidendy za rok obrotowy 2022 i Pani mąż znajdował się na ww. liście.
W związku z nabyciem spadku po mężu złożyła Pani zgłoszenie SD-Z2, którego kopię przedłożyła Pani w załączeniu.
Wskazała Pani również, że Pani mąż nabył udziały w Przedsiębiorstwie w następujący sposób i w następujących terminach:
- (…) w darowiźnie od ojca – (…) udziałów,
- (…) w darowiźnie od ojca – (…) udziałów,
- (…) przez zakup od udziałowca – (…) udział,
- (…) przez zakup od udziałowca – (…) udział,
- (…) przez zakup od udziałowca – (…) udział.
Zawarcie związku małżeńskiego miało miejsce (…) 2017 r. Nabycie udziałów przez Pani męża miało miejsce przed zawarciem związku małżeńskiego.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Czy w sytuacji, gdy nie wstąpiła Pani jako wspólnik Przedsiębiorstwa w miejsce zmarłego wspólnika – którego prawo do dywidendy za 2022 r. zostało ustalone uchwałą podjętą po śmierci Pani męża, tj. (…) 2023 r. – można uznać, że dywidenda w kwocie (…) zł za rok 2022 r. podlega wyłącznie regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn i jest zwolniona z opodatkowania?
Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
W Pani ocenie, skoro nie wstąpiła Pani jako wspólnik Przedsiębiorstwa w miejsce zmarłego wspólnika, którego prawo do dywidendy za 2022 r. zostało ustalone uchwałą podjętą po śmierci, tj. (…) 2023 r., uznać należy, iż dywidenda w kwocie (…) zł za rok 2022 podlega wyłącznie regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn i w tej sytuacji jest zwolniona z opodatkowania.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1043 ze zm.):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. dziedziczenia.
Spadek jest instytucją regulowaną przepisami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.). W myśl art. 922 § 1 i § 2 ww. ustawy:
Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.
Z zacytowanych przepisów wynika, iż spadkobiercy z mocy prawa wchodzą w sytuację prawną, w jakiej pozostawał spadkodawca. Przedmiotem spadku mogą być zarówno rzeczy, jak i prawa majątkowe. Prawa majątkowe są więc składnikiem masy spadkowej.
W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.
Stosownie do art. 925 ustawy:
Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast, zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:
Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.
Zgodnie z art. 95a ustawy z 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1001):
Notariusz sporządza akt poświadczenia dziedziczenia ustawowego lub testamentowego, z wyłączeniem dziedziczenia na podstawie testamentów szczególnych.
W myśl art. 95j tejże ustawy:
Zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia ma skutki prawomocnego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku.
Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.
W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
W przypadku nabycia majątku spadkodawcy w drodze dziedziczenia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku.
Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4 tej ustawy:
Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym na fakt nabycia.
Zatem datą nabycia majątku w drodze dziedziczenia jest data otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy, natomiast obowiązek podatkowy powstaje – co do zasady – z datą uprawomocnienia się postanowienia o nabyciu spadku lub z datą wpisu do notarialnego rejestru aktu poświadczenia dziedziczenia.
Wysokość podatku od spadków i darowizn ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do jednej z trzech grup podatkowych odbywa się w zależności od jego stopnia pokrewieństwa albo powinowactwa z osobą, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.
Zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:
1)do grupy I - małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2)do grupy II - zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3)do grupy III - innych nabywców.
Niezależnie od powyższego, w myśl art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia - w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.
Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonać należy na formularzu SD-Z2 zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (t. j. Dz. U. poz. 2060).
Stosownie do art. 4a ust. 3 ww. ustawy:
W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej.
Z treści wniosku wynika, że Pani mąż, (…), zmarł w (…) 2023 r. W Państwa małżeństwie obowiązywał ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej. Z aktu poświadczenia dziedziczenia wynika, że spadek nabyli: Pani (żona) oraz dwoje nieletnich dzieci – wszyscy w udziałach po 1/3. W skład spadku po Pani mężu wchodzi m.in. dywidenda za rok 2022, z tytułu posiadania przez spadkodawcę (…) udziałów w Przedsiębiorstwie, w wysokości (…) zł. Udziały w Przedsiębiorstwie Pani mąż nabył przed zawarciem związku małżeńskiego. Umowa spółki Przedsiębiorstwa na dzień śmierci spadkodawcy ograniczała możliwość wstąpienia spadkobierców w miejsce zmarłego wspólnika – Pani męża – i Zarząd Przedsiębiorstwa nie wyraził zgody na wstąpienie do spółki jego spadkobierców. Zatem w wyniku spadkobrania nabyła Pani wraz z dziećmi roszczenie o wypłatę wartości udziałów posiadanych przez męża w Spółce. Uchwała o podziale zysku spółki za rok 2022 podjęta została przez Zgromadzenie Wspólników Przedsiębiorstwa (…) 2023 r. Na liście wspólników uprawnionych do dywidendy za rok obrotowy 2022 znajdował się Pani mąż. W związku z nabyciem spadku po mężu złożyła Pani zgłoszenie SD-Z2.
Pani zdaniem, dywidenda podlega wyłącznie regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn, bowiem nie wstąpiła Pani w miejsce zmarłego wspólnika.
Stosownie do treści art. 183 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm.):
Umowa spółki może ograniczyć lub wyłączyć wstąpienie do spółki spadkobierców na miejsce zmarłego wspólnika. W tym przypadku umowa spółki powinna określać warunki spłaty spadkobierców niewstępujących do spółki, pod rygorem bezskuteczności ograniczenia lub wyłączenia.
Stosownie do treści art. 191 § 1-3 Kodeksu:
Wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników, z uwzględnieniem przepisu art. 195 § 1.
Umowa spółki może przewidywać inny sposób podziału zysku, z uwzględnieniem przepisów art. 192-197.
Jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, zysk przypadający wspólnikom dzieli się w stosunku do udziałów.
Zgodnie z art. 193 § 1-2 cyt. ustawy:
Uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są wspólnicy, którym udziały przysługiwały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku.
Umowa spółki może upoważniać zgromadzenie wspólników do określenia dnia, według którego ustala się listę wspólników uprawnionych do dywidendy za dany rok obrotowy (dzień dywidendy).
Zgodnie z ogólną regułą wynikającą z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 poz. 2809 ze zm.):
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Z powyższych przepisów wynika, że generalną zasadą, kształtującą ustrój wspólności ustawowej, jest posiadane wspólnego majątku małżonków. Jednakże ustawodawca wprowadził zamknięty katalog wyjątków od tej reguły, które decydują o włączeniu poszczególnych przedmiotów majątkowych do majątków osobistych określony w art. 33 ww. ustawy:
Do majątku osobistego każdego z małżonków należą:
1)przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej;
2)przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił;
3)prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom;
4)przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków;
5)prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie;
6)przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość;
7)wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków;
8)przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków;
9)prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy;
10)przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
Skoro Pani mąż nabył udziały w Przedsiębiorstwie przed zawarciem związku małżeńskiego (przed powstaniem wspólności majątkowej małżeńskiej) – to należy uznać, że udziały te stanowiły jego majątek osobisty.
Z treści wniosku wynika, że po śmierci spadkodawcy (zm. (…) 2023 r.) Zgromadzenie Wspólników Przedsiębiorstwa podjęło (…) 2023 r. Uchwałę o podziale zysku spółki za rok 2022. Na liście wspólników uprawnionych do dywidendy za rok obrotowy 2022 znajdował się Pani mąż.
Z powyższego wynika zatem, że dywidenda została przyznana na rzecz osoby uprawnionej, którą był Pani mąż. Przyznana dywidenda stanowi zysk (dochód) wypłacony z tytułu posiadania udziałów w Przedsiębiorstwie w 2022 r. – kiedy to w Państwa małżeństwie obowiązywał ustrój wspólności majątkowej.
Stosownie do treści art. 31 § 2 pkt 1 i 2 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
Do majątku wspólnego należą w szczególności:
1) pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków;
2) dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków;
Jak zostało wyżej wspomniane, w art. 33 Kodeksy rodzinnego i opiekuńczego, ustawodawca zawarł zamknięty katalog przedmiotów oraz praw wchodzących do majątku osobistego małżonków. W katalogu tym, co prawda znajdują się przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej, nie zostały tam natomiast wymienione pożytki/dochody uzyskane z tych przedmiotów bądź praw. Dochody z majątku osobistego uzyskane w czasie trwania wspólności ustawowej należą bowiem – stosownie do treści art. 31 § 2 ww. ustawy – do majątku wspólnego małżonków.
Zatem należy uznać, że nabyte przed zawarciem małżeństwa (a więc przed powstaniem wspólności ustawowej) przez Pani męża udziały w Przedsiębiorstwie wchodziły do jego majątku osobistego, a zatem podlegały dziedziczeniu (weszły do masy spadkowej). W związku z posiadaniem udziałów w Przedsiębiorstwie w 2022 r., Pani mężowi przysługiwało prawo do wypłacenia dywidendy za ten rok. Zatem dywidenda ta stanowiła de facto dochód z przedmiotów wchodzących do majątku osobistego, wypracowany w czasie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej między Państwem. Tym samym, dywidenda ta weszła w myśl art. 31 w zw. z art. 33 ww. ustawy – do Państwa majątku wspólnego a nie osobistego Pani męża.
To oznacza, że w związku z przyznaniem dywidendy, nie cała jej kwota wchodzi do masy spadkowej. Część tej kwoty przysługuje Pani jako współwłaścicielce majątku.
W momencie śmierci Pani męża wspólność majątkowa ustała. W takim wypadku możliwe jest określenie udziałów w majątku. Co do zasady przyjmuje się, że udziały małżonków mają równą wartość. Własnością żyjącego małżonka staje się połowa majątku, a druga podlega zasadom dziedziczenia. W przypadku dziedziczenia oznacza to, że po śmieci jednego z małżonków dziedziczeniu podlega połowa majątku wspólnego – pozostała pozostaje we własności drugiego małżonka.
Skoro dywidenda za 2022 r. weszła do współwłasności małżeńskiej, to należy stwierdzić, że w momencie śmierci Pani męża do masy spadkowej weszła i podlega dziedziczeniu 1/2 roszczenia o wypłatę tej dywidendy. To oznacza, że do masy spadkowej weszła 1/2 jej wartości po Pani mężu, z czego Pani odziedziczyła 1/3 części. Zatem do nabycia przez Panią tego prawa majątkowego, odpowiadającego w rzeczywistości 1/6 wartości wypłaconej dywidendy, znajdują zastosowanie regulacje ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Pozostały udział w majątku wspólnym wynoszący 1/2 dywidendy należał do Pani w związku z istnieniem majątku objętego wspólnością w 2022 r. Ten udział (1/2) nie wchodzi do spadku po zmarłym mężu. Stąd też do tej części nie mają zastosowania regulacje ustawy o podatku od spadków i darowizn. Tym samym wypłata przez Spółkę kwoty dywidendy, która została przyznana na rzecz Pani męża, w tej części, która nie weszła do masy spadkowej, nie podlega opodatkowaniu wg zasad określonych w ustawie o podatku od spadków i darowizn.
A zatem, jeśli złożyła Pani zgłoszenie o nabyciu rzeczy i praw majątkowych (SD-Z2) tytułem spadku po zmarłym mężu w ustawowym terminie to korzysta Pani ze zwolnienia określonego w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn w zakresie nabycia prawa majątkowego w postaci roszczenia o wypłatę 1/6 dywidendy za 2022 r.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od spadków i darowizn. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem, została wydana wyłącznie dla Pani. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Nie rozstrzyga ona zatem o skutkach podatkowych otrzymania dywidendy przez pozostałych spadkobierców (Pani dzieci). Z uwagi na fakt, że pozostali spadkobiercy są małoletni, z wnioskiem o wydanie interpretacji mogą oni wystąpić przez osobę uprawnioną do ich reprezentowania. W takiej sytuacji we wniosku jako dane wnioskodawcy należy podać dane dziecka, natomiast podpis w części „Oświadczenie i podpis wnioskodawcy lub osoby upoważnionej” powinna złożyć osoba upoważniona (np. rodzic).
Z uwagi na to, że do wniosku dołączono dokumenty, informuję, że Organ interpretacyjny nie prowadzi postępowania dowodowego. Zatem wydając tą interpretację opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego podanego we wniosku, przyjmując go jako niepodlegający ocenie. Jeżeli więc trakcie postępowania okaże się, że elementy opisanego we wniosku zdarzenia nie są tożsame z rzeczywistością – interpretacja ta nie będzie pełniła swojej roli.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja jest zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.