Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od spadków i darowizn jest:
- w części dotyczącej możliwości złożenia korekty zeznania SD-3 – nieprawidłowe;
- w pozostałym zakresie – prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 11 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie możliwości skorzystania z ulgi mieszkaniowej przy nabyciu lokalu mieszkalnego od osoby z III grupy podatkowej, z którą była zawarta umowa o opiekę oraz szczegółów złożenia zeznania SD-3. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Jest Pan osobą fizyczną. (...) r. zawarł Pan w formie pisemnej, z podpisem notarialnie poświadczonym, umowę o sprawowanie opieki z sąsiadką, Panią (...). Przyczyną zawarcia umowy o opiekę był podeszły wiek i brak bliskiej rodziny – sąsiadka była bezdzietną panną.
Zgodnie z § 1 umowy, do zakresu obowiązków w ramach opieki należały m.in. pomoc w załatwianiu codziennych spraw życiowych, robienie zakupów, sporządzanie posiłków, utrzymanie czystości i porządku w mieszkaniu, organizowanie opieki lekarskiej, pielęgniarskiej i rehabilitacyjnej, zakup leków i ich podawanie, jak też wykonywanie wszystkich innych czynności związanych ze sprawami Pani (...).
Pani (...) zmarła (...) r., przeżywszy (...) lat, a Pan na podstawie testamentu notarialnego z (...) r. jest jedynym spadkobiercą. W sądzie procesowany jest wniosek o stwierdzenia nabycia spadku.
W masie spadkowej pozostawionej przez zmarłą (...) znajduje się m.in. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o powierzchni użytkowej (...) m2, dla którego to lokalu nie jest prowadzona księga wieczysta.
Ze zmarłą nie był Pan spokrewniony ani spowinowacony, zalicza się Pan zatem do III grupy podatkowej. Posiada Pan obywatelstwo polskie. Nie przysługuje Panu spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub wynikające z przydziału spółdzielni mieszkaniowej: prawo do domu jednorodzinnego lub prawo do lokalu w małym domu mieszkalnym ani nie jest Pan najemcą żadnego lokalu lub budynku.
Jest Pan jednakże współwłaścicielem dwóch lokali mieszkalnych (wspólność ustawowa majątkowa małżeńska), tj.:
1)lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, o powierzchni użytkowej (...) m2; mieszkanie to kupił Pan razem z żoną od osoby fizycznej w (...) roku; dla lokalu prowadzona jest księga wieczysta numer (...),
2)lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość o powierzchni użytkowej (...) m2; Pan i żona stali się współwłaścicielami tego mieszkania w wyniku przekształcenia własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu w odrębną własność lokalu, na podstawie zawartej (...) r. ze (...) „Umowy o przeniesieniu własności lokalu mieszkalnego wraz z prawem własności gruntu”; dla lokalu prowadzona jest księga wieczysta numer (...).
Zamierza Pan skorzystać z ulgi mieszkaniowej w podatku od spadków i darowizn.
W myśl art. 17a ust. 1 (winno być: ustawy o podatku od spadków i darowizn), podatnicy podatku od spadków i darowizn są obowiązani złożyć zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, dołączając dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.
W myśl § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 listopada 2015 r. w sprawie zeznania podatkowego składanego przez podatników podatku od spadków i darowizn, do zeznania podatkowego SD-3 należy dołączyć w szczególności orzeczenie sądu.
Z istotnym prawdopodobieństwem należy przewidywać, że odpis prawomocnego postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku otrzyma Pan już po upływie terminu na złożenie zeznania podatkowego SD-3.
W zeznaniu podatkowym SD-3 należy wskazać rzeczy lub prawa majątkowe będące przedmiotem m.in. spadku według stanu z dnia nabycia.
W skład spadku po Pani (...) wchodzą także środki pieniężne zdeponowane na rachunku bankowym w Banku (...). Nie posiada Pan wiedzy o faktycznej wartości środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku bankowym. W przypadku otrzymania odpisu prawomocnego postanowienia sądu o potwierdzeniu nabycia spadku po miesiącu od powstania zobowiązania podatkowego, nie będzie możliwe więc wykazanie w zeznaniu podatkowym SD-3 faktycznej wartości środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku bankowym. Bank ujawni Panu faktyczną wartość środków pieniężnych jedynie na podstawie odpisu prawomocnego postanowienia sądu o potwierdzeniu nabycia spadku, a do tego czasu Pana wiedza o wartości środków pieniężnych wchodzących do spadku będzie wynikać z posiadanych dokumentów: ostatniego wyciągu z rachunku bankowego i przelewu z tytułu wypłaconych przez bank kosztów pogrzebu.
Pytania
1.Czy w przypadku, gdy podatnik jest współwłaścicielem innych lokali mieszkalnych stanowiących wyodrębnioną własność, znajduje zastosowanie przepis art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn?
2.Czy w przypadku niewydania jeszcze przez sąd odpisu prawomocnego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, może Pan złożyć zeznanie o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych na formularzu SD-3 bez załączania prawomocnego orzeczenia sądu?
3.Czy w przypadku braku wiedzy o faktycznej wartość środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku bankowym może Pan określić wartość tych środków pieniężnych w zeznaniu podatkowym SD-3 według posiadanej aktualnie wiedzy, opartej na posiadanych dokumentach?
Pana stanowisko w sprawie
Ad 1. Pana zdaniem, w myśl art. 16 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, ulga, o której mowa w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie przysługuje jedynie właścicielowi innego lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność. Przepisy dotyczące stosowania ulg i zwolnień powinny być interpretowane ściśle, tj. zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a więc z możliwości skorzystania z ulgi nie zostali pozbawieni nabywcy, którzy są współwłaścicielami innych lokali mieszkalnych stanowiących odrębną własność. Uważa Pan zatem, że mimo posiadania przez Pana udziału we współwłasności innych lokali mieszkalnych, przysługuje Panu prawo do skorzystania z ulgi przewidzianej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn, o ile zostaną spełnione pozostałe warunki zawarte w art. 16 ust. 2 ustawy.
Ad 2. Jak wynika z orzecznictwa, termin złożenia zeznania o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych na formularzu SD-3 jest terminem materialnym i nie podlega przywróceniu. Aby nie uchybić terminowi, zobowiązany Pan będzie – Pana zdaniem – złożyć zeznanie podatkowe w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, pomimo braku odpisu prawomocnego orzeczenia sądu.
Ad 3. Uważa Pan, iż w przedstawionej sytuacji składając zeznanie podatkowe SD-3 może Pan wartość środków pieniężnych wchodzących w skład spadku określić według posiadanej wiedzy na dzień składania zeznania, na podstawie posiadanych dokumentów takich jak np.: ostatni wyciąg z rachunku bankowego, potwierdzenie przelewu środków z tytułu wypłaty przez bank kosztów pogrzebu. Po otrzymaniu odpisu prawomocnego postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku i powzięciu wiedzy o faktycznej wartości środków pieniężnych zdeponowanych na rachunku w banku, wchodzących do masy spadkowej, będzie Pan zobowiązany, w myśl art. 17a ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, do złożenia korekty zeznania podatkowego SD-3 w ciągu 14 dni od dnia, w którym dowiedział się Pan o faktycznej wartości środków pieniężnych wchodzących do masy spadkowej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1837):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.
Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji pojęcia „spadek”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).
Zgodnie z art. 922 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:
Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.
Stosownie do art. 924 ww. ustawy:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.
Natomiast stosownie do art. 925 tej ustawy:
Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.
W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia – z chwilą przyjęcia spadku.
Stosownie do art. 6 ust. 4 ww. ustawy:
Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym na fakt nabycia.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy:
Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.
Na podstawie art. 8 ust. 1 i 3 ww. ustawy:
Wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych – w wysokości tych wkładów.
Wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia powstania obowiązku podatkowego.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 ww. ustawy:
Opodatkowaniu podlega nabycie, od jednego zbywcy, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:
1)36 120 zł − jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;
2)27 090 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;
3)5733 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.
Jeżeli nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych od tego samego zbywcy następuje więcej niż jeden raz, do czystej wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się czystą wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych dotychczas od tego samego zbywcy w roku, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, i w okresie 5 lat poprzedzających ten rok. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.
Art. 14 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że:
Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.
Zgodnie z art. 14 ust. 2 ww. ustawy:
Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.
W myśl art. 14 ust. 3 ww. ustawy:
Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:
1)do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2)do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3)do grupy III – innych nabywców.
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:
W przypadku nabycia własności (współwłasności) budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, spółdzielczego prawa do domu jednorodzinnego albo udziału w takim prawie w drodze dziedziczenia, zapisu zwykłego, zapisu windykacyjnego, dalszego zapisu lub polecenia testamentowego przez osoby zaliczane do III grupy podatkowej, które sprawowały opiekę nad wymagającym takiej opieki spadkodawcą, na podstawie pisemnej umowy z podpisem notarialnie poświadczonym, przez co najmniej dwa lata od dnia poświadczenia podpisów przez notariusza – nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich czystej wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m2 powierzchni użytkowej budynku lub lokalu. W przypadku nabycia części (udziału) budynku mieszkalnego lub lokalu albo udziału w spółdzielczym prawie do budynku mieszkalnego lub lokalu ulga przysługuje stosownie do wielkości udziału.
Stosownie do art. 16 ust. 2 ww. ustawy:
Ulga, o której mowa w ust. 1, przysługuje osobom, które łącznie spełniają następujące warunki:
1)spełniają wymogi określone w art. 4 ust. 4;
2)nie są właścicielami innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość bądź będąc nimi przeniosą własność budynku lub lokalu na rzecz zstępnych, Skarbu Państwa lub gminy w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
3)nie przysługuje im spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub wynikające z przydziału spółdzielni mieszkaniowej: prawo do domu jednorodzinnego lub prawo do lokalu w małym domu mieszkalnym, a w razie dysponowania tymi prawami przekażą je zstępnym lub przekażą do dyspozycji spółdzielni, w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
4)nie są najemcami lokalu lub budynku lub będąc nimi rozwiążą umowę najmu w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
5)będą zamieszkiwać będąc zameldowanymi na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku i nie dokonają jego zbycia przez okres 5 lat:
a)od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego – jeżeli w chwili złożenia zeznania lub zawarcia umowy darowizny nabywca mieszka i jest zameldowany na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku,
b)od dnia zamieszkania potwierdzonego zameldowaniem na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku – jeżeli nabywca zamieszka i dokona zameldowania na pobyt stały w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego.
Ze zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku wynika, że (...) r. zawarł Pan w formie pisemnej z podpisem notarialnie poświadczonym umowę o sprawowanie opieki z sąsiadką. Przyczyną zawarcia umowy o opiekę był podeszły wiek i brak bliskiej rodziny – sąsiadka była bezdzietną panną. Sąsiadka zmarła (...) r., a Pan na podstawie testamentu notarialnego jest jedynym spadkobiercą. W sądzie procesowany jest wniosek o stwierdzenie nabycia spadku. W masie spadkowej znajduje się m.in. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, o powierzchni użytkowej (...) m2. Ze zmarłą nie był Pan spokrewniony ani spowinowacony, zalicza się Pan zatem do III grupy podatkowej. Posiada Pan obywatelstwo polskie. Nie przysługuje Panu spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub wynikające z przydziału spółdzielni mieszkaniowej: prawo do domu jednorodzinnego lub prawo do lokalu w małym domu mieszkalnym ani nie jest Pan najemcą żadnego lokalu lub budynku. Jest Pan jednakże współwłaścicielem dwóch lokali mieszkalnych (wspólność ustawowa majątkowa małżeńska). Zamierza Pan skorzystać z ulgi mieszkaniowej w podatku od spadków i darowizn.
Po Pana stronie powstała wątpliwość, czy jako współwłaściciel innego lokalu mieszkalnego może Pan skorzystać z ulgi na podstawie art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Jak wynika z przywołanych przepisów, wyłączenie zastosowania ulgi z art. 16 cytowanej ustawy odnosi się tylko do osób, które są właścicielami lokalu lub budynku mieszkalnego, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu lub prawa do domu jednorodzinnego albo lokalu mieszkalnego w takim domu. Zatem, przepis ten nie dotyczy osób, które są współwłaścicielami tych lokali lub budynków.
Zatem, skoro – co wynika z opisu zdarzenia przyszłego – spełnia Pan pozostałe warunki (zalicza się Pan do III grupy podatkowej i sprawował Pan opiekę nad spadkodawczynią przez okres ponad 2 lat od dnia zawarcia umowy o opiekę z podpisami notarialnie poświadczonymi), to ma Pan prawo do skorzystania z ulgi na podstawie art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn w związku z nabyciem lokalu mieszkalnego tytułem spadku, mimo że jest Pan współwłaścicielem innych lokali mieszkalnych. Zwolnienie to będzie Panu przysługiwało gdy będzie Pan zamieszkiwać będąc zameldowanym na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku i nie dokona jego zbycia przez okres 5 lat od dnia złożenia zeznania podatkowego (jeżeli w chwili złożenia zeznania mieszka Pan i jest zameldowany na pobyt stały w nabytym lokalu), bądź od dnia zamieszkania potwierdzonego zameldowaniem na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku (jeżeli zamieszka Pan i dokona zameldowania na pobyt stały w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego).
Odnosząc się natomiast do kwestii związanych ze złożeniem przez Pana zeznania o nabyciu rzeczy i praw majątkowych SD-3 stwierdzić należy, że stosownie do treści art. 17a ust. 1-4 ww. ustawy:
Podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.
Obowiązek składania zeznań podatkowych nie dotyczy przypadków, w których podatek jest pobierany przez płatnika.
W przypadku nabycia rzeczy lub praw majątkowych niewykazanych w zeznaniu podatkowym, podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania podatkowego organowi, któremu złożono zeznanie podatkowe, w terminie 14 dni od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1)wzór zeznania podatkowego, a także szczegółowy zakres zawartych w nim danych, uwzględniając w szczególności:
a)imię i nazwisko (nazwę lub firmę) oraz ostatni adres spadkodawcy, darczyńcy lub innej osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy lub prawa majątkowe, oraz jej identyfikator podatkowy,
b)dane dotyczące przedmiotu opodatkowania, w tym nabyte rzeczy i prawa majątkowe, miejsce położenia tych rzeczy lub wykonywania praw majątkowych, wraz z ich wartością rynkową, oraz długi i ciężary obciążające nabyte rzeczy i prawa majątkowe, a także nakłady poczynione na rzeczy nabyte w drodze zasiedzenia,
c)dane podatników obowiązanych do złożenia zeznania podatkowego, w tym imiona, nazwiska, adresy i identyfikatory podatkowe, dane stanowiące podstawę zaliczenia do grupy podatkowej, o której mowa w art. 14, oraz wielkość nabytego udziału;
2)rodzaje dokumentów, które powinny być dołączone do zeznania podatkowego, uwzględniając konieczność potwierdzenia nabycia rzeczy lub praw majątkowych wymienionych w zeznaniu podatkowym, posiadania przez zbywcę tytułu prawnego do tych rzeczy lub praw, istnienia długów i ciężarów, obciążających nabyte rzeczy lub prawa majątkowe, a przy nabyciu w drodze zasiedzenia - poniesienie nakładów na rzecz przez nabywcę podczas biegu zasiedzenia;
3)przypadki, w których może być złożone wspólne zeznanie podatkowe, oraz tryb jego składania, uwzględniając konieczność uproszczenia postępowania podatkowego oraz zmniejszenia kosztów jego prowadzenia.
Rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie zeznania podatkowego składanego przez podatników podatku od spadków i darowizn z dnia 27 listopada 2015 r. (t. j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2068) w § 3 wskazuje, że:
Podatnicy podatku od spadków i darowizn obowiązani są dołączyć do zeznania dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania potwierdzające:
1)nabycie rzeczy lub praw majątkowych, w szczególności: orzeczenie sądu, zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia, europejskie poświadczenie spadkowe, testament, umowę, ugodę, zaświadczenie banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej o nabyciu praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładcy lub zaświadczenie towarzystwa funduszy inwestycyjnych o nabyciu jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci;
2)posiadanie przez zbywcę tytułu prawnego do rzeczy lub praw majątkowych wymienionych w zeznaniu, w szczególności: wypis z księgi wieczystej, umowę sprzedaży, zaświadczenie spółdzielni mieszkaniowej;
3)istnienie długów i ciężarów, obciążających nabyte rzeczy lub prawa majątkowe, a przy nabyciu w drodze zasiedzenia poniesienie nakładów na rzecz przez nabywcę podczas biegu zasiedzenia, w szczególności: faktury dotyczące kosztów ostatniej choroby oraz pogrzebu spadkodawcy, wypis z księgi wieczystej potwierdzający obciążenie nieruchomości hipoteką, służebnością lub użytkowaniem, zaświadczenie spółdzielni mieszkaniowej potwierdzające istnienie długów związanych ze spółdzielczymi prawami do lokali, zaświadczenie o zastawie sądowym, faktury dokumentujące poniesienie nakładów na rzecz przez nabywcę podczas biegu zasiedzenia.
Zgodnie z cytowanym wyżej art. 6 ust. 1 pkt 1, obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia – z chwilą przyjęcia spadku.
Art. 1012 Kodeksu cywilnego stanowi, że:
Spadkobierca może bądź przyjąć spadek bez ograniczenia odpowiedzialności za długi (przyjęcie proste), bądź przyjąć spadek z ograniczeniem tej odpowiedzialności (przyjęcie z dobrodziejstwem inwentarza), bądź też spadek odrzucić.
Z art. 1015 § 1 ww. Kodeksu wynika natomiast, że:
Oświadczenie o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku może być złożone w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego powołania.
W myśl tych przepisów, jest Pan zobowiązany do złożenia zeznania o nabyciu rzecz lub praw majątkowych SD-3 w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, a zatem miesiąca od dnia przyjęcia przez Pana spadku.
Przy czym, jak wynika z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.
Jeżeli zatem nie złoży Pan zeznania o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych – tytułem opisanego we wniosku spadku – przed uzyskaniem prawomocnego orzeczenia o nabyciu przez Pana spadku, to będzie Pan zobowiązany do złożenia zeznania o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych SD-3 w terminie miesiąca od uprawomocnienia się orzeczenia stwierdzającego nabycie spadku.
Jeśli na moment składania zeznania podatkowego nie będzie miał Pan pełnej dokumentacji potwierdzającej wartość środków pieniężnych należących do spadkodawczyni, należy zgodzić się z Panem, że wartość, którą poda Pan w zeznaniu powinien Pan określić na podstawie posiadanej przez Pana na ten moment wiedzy.
Nie można jednak zgodzić się ze stanowiskiem, że będzie Pan miał prawo do korekty złożonego zeznania SD-3.
Jak wynika z art. 165 § 1, § 3, § 7 pkt 1 i § 8 Ordynacji podatkowej:
Postępowanie podatkowe wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu.
Datą wszczęcia postępowania na żądanie strony jest dzień doręczenia żądania organowi podatkowemu, z zastrzeżeniem art. 165a.
Organ podatkowy nie wydaje postanowienia o wszczęciu postępowania w przypadku złożenia zeznania podatkowego przez podatników podatku od spadków i darowizn.
W przypadkach wymienionych w § 7 za datę wszczęcia postępowania przyjmuje się odpowiednio datę złożenia zeznania, deklaracji lub informacji.
Stosownie natomiast do art. 81b § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej:
Uprawnienie do skorygowania deklaracji ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej – w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą.
Wyjątkiem jest – wymieniona w cytowanym wyżej art. 17 ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn – sytuacja, w której podatnik nie wiedział w dacie składania zeznania o nabyciu innych przedmiotów, niż te, których nabycie zgłosił w zeznaniu podatkowym SD-3.
W Pana sprawie zamierza Pan już wykazać nabycie środków pieniężnych zgromadzonych na koncie spadkodawczyni, nie będzie Pan jedynie znał precyzyjnie wartości tych środków – nie jest to więc zgłoszenie nowego, innego przedmiotu spadku, które dopuszczałoby złożenie korekty zeznania.
Może Pan jedynie zwrócić uwagę organowi przeprowadzającemu postępowanie podatkowe (właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego) na błędnie określoną podstawę opodatkowania w składanych przez Pana pismach. Natomiast, nawet jeśli nie wskaże Pan organowi dodatkowych okoliczności, to organ podatkowy ma obowiązek ustalenia stanu faktycznego i wydania prawidłowego rozstrzygnięcia (decyzji) w sprawie.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.