Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie nabycia w spadku dodatkowych składników majątku.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
(…) 2023 r. zmarł Pana ojciec – (…). Jest Pan jego jedynym spadkobiercą. Akt poświadczenia dziedziczenia został zarejestrowany u notariusza (…) 2023 r. W ustawowym terminie złożył Pan do Urzędu Skarbowego zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych SD-Z2. Wykazał Pan w zgłoszeniu wszystkie składniki otrzymanego majątku, zgodnie z posiadaną wiedzą.
Podczas porządkowania rzeczy po zmarłym ojcu (…) 2024 r. znalazł Pan książeczkę z lokatami w (…). Nie wiedział Pan nic o tych lokatach. Ojciec nie miał w tym Banku założonego rachunku. Znaleziona książeczka była jedynym dokumentem świadczącym o istnieniu środków. (…) 2024 r. udał się Pan do (…), żeby wyjaśnić sprawę znalezionej książeczki. Bank potwierdził ważność książeczki i posiadanych lokat przez Pana ojca.
Pytanie
W związku z tym, że wcześniej nie był Pan świadomy istnienia tych lokat, czy może Pan na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn zgłosić fakt otrzymania tych pieniędzy na zgłoszeniu SD-Z2?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem, może Pan złożyć zgłoszenie SD-Z2, ponieważ nie miał Pan wiedzy o istnieniu lokat w (…). Ojciec nigdy o nich nie wspomniał. Przekazał Panu tylko informację o środkach pieniężnych w (…) oraz Akcjach w (…). Przez przypadek dowiedział się Pan o nowym majątku. W złożonym do Urzędu Skarbowego zgłoszeniu SD-Z2 wykazał Pan wszystkie składniki majątku, o których Pan wiedział, w tym środki pieniężne w (…) oraz Akcje w (…).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1043 ze zm.):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny i polecenia darczyńcy.
Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji pojęcia „spadek”. Z tego względu, celem ustalenia tej definicji, należy sięgnąć do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).
W myśl art. 922 § 1 tej ustawy:
Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
Zgodnie z art. 924 ww. ustawy:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.
Jak wynika z treści art. 925 Kodeksu cywilnego:
Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
W myśl art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:
Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.
Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast, zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:
Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.
Zgodnie z art. 95a ustawy z 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1001):
Notariusz sporządza akt poświadczenia dziedziczenia ustawowego lub testamentowego, z wyłączeniem dziedziczenia na podstawie testamentów szczególnych.
W myśl art. 95j tejże ustawy:
Zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia ma skutki prawomocnego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku.
Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.
W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
W przypadku nabycia majątku spadkodawcy w drodze dziedziczenia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku.
Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4 tej ustawy:
Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym na fakt nabycia.
Zatem datą nabycia majątku w drodze dziedziczenia jest data otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy, natomiast obowiązek podatkowy powstaje – co do zasady – z datą uprawomocnienia się postanowienia o nabyciu spadku lub z datą wpisu do notarialnego rejestru aktu poświadczenia dziedziczenia.
Wysokość podatku od spadków i darowizn ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do jednej z trzech grup podatkowych odbywa się w zależności od jego stopnia pokrewieństwa albo powinowactwa z osobą, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.
Należy zauważyć, że – co do zasady – nabycie tytułem spadku (dziedziczenia) podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Wysokość podatku od spadków i darowizn ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do jednej z trzech grup podatkowych odbywa się w zależności od jego stopnia pokrewieństwa albo powinowactwa z osobą, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.
W myśl art. 14 ust. 3 cyt. ustawy:
Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:
1)do grupy I − małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2)do grupy II − zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3)do grupy III − innych nabywców.
Niezależnie od powyższego, w myśl art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia - w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.
Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonać należy na formularzu SD-Z2 zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (t. j. Dz. U. poz. 2060).
Zgodnie z art. 4a ust. 2 ww. ustawy:
Jeżeli nabywca dowiedział się o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po upływie terminów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się, gdy nabywca zgłosi te rzeczy lub prawa majątkowe naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu, oraz uprawdopodobni fakt późniejszego powzięcia wiadomości o ich nabyciu.
Stosownie do art. 4a ust. 3 ww. ustawy:
W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej.
Użycie w omawianych przepisach przez ustawodawcę sformułowań: „w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku” i „w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu” wskazuje, iż jego przekroczenie skutkuje – zgodnie z art. 4a ust. 3 ustawy – opodatkowaniem na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej.
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że (…) 2023 r. zmarł Pana ojciec. Akt poświadczenia dziedziczenia został zarejestrowany (…) 2023 r. W ustawowym terminie złożył Pan do Urzędu Skarbowego zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych SD-Z2. Wykazał Pan w zgłoszeniu wszystkie składniki otrzymanego majątku, zgodnie z posiadaną wiedzą. (…) 2024 r. znalazł Pan książeczkę z lokatami w (…). Nie wiedział Pan nic o tych lokatach. Znaleziona książeczka była jedynym dokumentem świadczącym o istnieniu środków. (…) 2024 r. udał się Pan do (…), żeby wyjaśnić sprawę znalezionej książeczki. Bank potwierdził ważność książeczki i posiadanych lokat przez Pana ojca.
W opisanej sytuacji istotne znaczenie ma zatem art. 4a ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Przepis ten dotyczy bowiem przypadku kiedy nabywca dowiedział się o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po upływie terminów, o których mowa w art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy. Omawiane zwolnienia stosuje się wówczas, gdy nabywca zgłosi te rzeczy lub prawa majątkowe naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu oraz uprawdopodobni fakt późniejszego powzięcia wiadomości o ich nabyciu (nie wiąże się z nowym tytułem nabycia).
Podkreślenia przy tym wymaga fakt, że w takiej sytuacji ustawodawca nakłada obowiązek złożenia nowego zgłoszenia (SD-Z2), a nie korekty zgłoszenia złożonego wcześniej.
Źródłem nabycia przez Pana prawa do lokat w Banku Spółdzielczym, jest dziedziczenie po ojcu, to samo na podstawie którego nabył Pan składniki majątku wykazane w zgłoszeniu SD-Z2 złożonym w ustawowym terminie do Urzędu Skarbowego. Termin ten – jako, że akt poświadczenia dziedziczenia został zarejestrowany (…) 2023 r. – upłynął (…) 2024 r.
O lokatach dowiedział się Pan więc, po upływie 6 miesięcznego terminu, o którym mowa w art. 4a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, tj. po (…) 2024 r. Termin na zgłoszenie nabycia w spadku po ojcu praw do lokat w (…), należy liczyć w Pana przypadku od momentu uzyskania przez Pana informacji o ich nabyciu.
Mając zatem na uwadze przytoczone powyżej uregulowania prawne oraz przedstawione we wniosku okoliczności faktyczne należy stwierdzić, że skoro dowiedział się Pan o istnieniu lokat w (…) i nabyciu praw do nich po upływie terminu określonego w art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, w celu skorzystania ze zwolnienia określonego w tym przepisie, powinien Pan dokonać zgłoszenia nabycia dodatkowego majątku naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się Pan o jego nabyciu oraz uprawdopodobnić fakt późniejszego powzięcia wiadomości o tym nabyciu. Dodatkowe składniki masy spadkowej należy wykazać w nowym zgłoszeniu SD-Z2.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Informujemy, że Organ interpretacyjny nie prowadzi postępowania dowodowego, tym samym wydając tą interpretację opieramy się wyłącznie na opisie stanu faktycznego podanego we wniosku, przyjmując go jako niepodlegający ocenie. Zatem jeśli w trakcie postępowania okaże się, że elementy opisanego we wniosku zdarzenia nie są tożsame z rzeczywistością – interpretacja ta nie będzie pełniła swojej roli ochronnej.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja jest zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.