W przypadku dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego - prawa darczyńcy wynikające z umowy darowizny, w tym prawo do odstąpienia od zawartej przez darczyńcę umowy darowizny oraz uzyskania od FR zwrotu Darowanego Mienia lub jego równowartości w pieniądzu, są prawem majątkowym podlegającym opodatkowaniu zgodnie z art. 1 ust. 1 uPSD. Zwrot Darowanego Mienia lub jego równowartości w pieniądzu nie stanowi jakiekolwiek zdarzenia opodatkowanego, o którym mowa w art. 1 uPSD.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 10 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zawarcia oraz rozwiązania umowy darowizny. Uzupełnił go Pan w piśmie z 23 lipca 2024 r. (wpływ 25 lipca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan osobą fizyczną, obywatelem polskim, który ma miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W 2024 roku, aktem notarialnym ustanowiona została fundacja rodzinna (dalej jako „FR”). FR została ustanowiona na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 stycznia 2023 r. o fundacji rodzinnej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 326).

FR ma siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Fundatorem FR jest osoba fizyczna podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej także jako „Fundator”). W 2024 roku Fundator złożył w akcie założycielskim oświadczenie o ustanowieniu FR oraz ustalił treść statutu FR, sporządził spis mienia FR, ustanowił organy FR oraz wniósł fundusz założycielski. FR jest obecnie fundacją rodzinną w organizacji. FR została zgłoszona do rejestru fundacji rodzinnych i po wpisaniu do tego rejestru nabędzie osobowość prawną.

Zgodnie ze statutem FR Fundator jest jedynym fundatorem FR. Zgodnie ze statutem FR Fundator jest beneficjentem FR. Pozostałymi beneficjentami FR są małżonek i dzieci Fundatora. Jest Pan dzieckiem Fundatora i beneficjentem FR.

Statut przewiduje, stosownie do art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.), wyodrębnienie w kapitałach własnych FR następujących funduszy:

 1) funduszu założycielskiego, o którym mowa w art. 17 w zw. z art. 26 ust. 2 pkt 8 ustawy o fundacji rodzinnej, wnoszonego w drodze darowizny przez Fundatora;

 2) funduszu zasobowego powstającego z mienia wniesionego do Fundacji Rodzinnej w drodze darowizny albo spadku innego niż na pokrycie funduszu założycielskiego. Przy czym statut przewiduje, że Fundacja Rodzinna może nabywać mienie w drodze darowizny albo spadku wyłącznie od Fundatora lub jego małżonka, zstępnych lub rodzeństwa;

 3) funduszu operacyjnego powstającego z zysku. Przy czym, statut przewiduje, że Fundusz Operacyjny przeznacza się na wypłaty świadczeń na rzecz Beneficjentów, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o fundacji rodzinnej, zgodnie z postanowieniami statutu lub na darowizny dobroczynne określone zgodnie z uchwałami zgromadzenia beneficjentów, a w pozostałym zakresie – na inwestycje;

 4) funduszu rezerwowego powstającego z zysku FR, zgodnie z art. 18 ustawy o fundacji rodzinnej i przeznaczonego na pokrycie ewentualnych przyszłych strat FR.

Zgodnie ze statutem fundusz założycielski FR wynosi (…) zł. Fundusz Założycielski FR został wniesiony przez Fundatora do FR w gotówce w drodze darowizny.

W przyszłości planowane jest wniesienie do FR w drodze jednej lub więcej darowizn mienia innego niż mienie na pokrycie funduszu założycielskiego FR. Mienie będzie wniesione do FR w dniu darowizny. Darczyńcami będą Fundator, jego małżonek lub dzieci. Pan będzie jednym z darczyńców. Obdarowanym będzie FR. Mienie wnoszone w drodze opisanych darowizn może obejmować środki pieniężne, udziały (akcje) w spółkach posiadających osobowość prawną, papiery wartościowe (w tym obligacje, od których są należne świadczenia okresowe) w rozumieniu art. 5a pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) lub tytuły uczestnictwa w funduszach kapitałowych w rozumieniu art. 5a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej „Darowane Mienie”).

Darowane Mienie zostanie zamieszczone w spisie mienia FR w wysokości określonej według stanu i cen z chwili jego wniesienia oraz jego wartości podatkowej, stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy o fundacji rodzinnej. W przypadku Darowanego Mienia w postaci środków pieniężnych wysokość mienia określona według stanu i cen z chwili wniesienia oznaczać będzie nominalną wysokości środków pieniężnych określoną w umowie darowizny. W przypadku Darowanego Mienia w innej postaci niż środki pieniężne, w myśl art. 19 ust. 1 ustawy o fundacji rodzinnej, wysokości mienia określona według stanu i cen z chwili wniesienia oznaczać będzie wartość rynkową tego mienia ustaloną na dzień darowizny, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.).

Przy czym, zgodnie z art. 19 ust. 2 ustawy o fundacji rodzinnej, w każdym przypadku wartość Darowanego Mienia wyrażonego w walucie obcej będzie przeliczona na złote według kursu średniego tej waluty ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień darowizny. Ustalona w powyższy sposób wysokość Darowanego Mienia na dzień darowizny zostanie wskazana wprost w umowach darowizny. Zgodnie ze statutem Darowane Mienie w opisanej wyżej wysokości zasili w FR wyodrębniony w kapitałach własnych FR fundusz zasobowy.

FR będzie uzyskiwać przychody w szczególności z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie ze statutem FR może wykonywać działalność gospodarczą w zakresie określonym przepisem art. 5 ustawy o fundacji rodzinnej. Fundacja będzie wykorzystywać Darowane Mienie do prowadzenia działalności gospodarczej. Wszelkie zyski FR, w tym uzyskane w związku Darowanym Mieniem lub jego zbyciem zasilą wyłącznie fundusz operacyjny lub fundusz rezerwowy FR.

Zgodnie ze statutem, beneficjentom FR przysługuje prawo do świadczeń polegających na przeniesieniu przez FR na rzecz beneficjentów środków pieniężnych. Wysokość, terminy i warunki wypłat tych świadczeń określają uchwały podejmowane przez beneficjentów. Świadczenia te dzielą się między beneficjentów zgodnie z udziałami w prawach do świadczeń określonymi w statucie. Z zastrzeżeniem uprzedniej zgody wyrażonej w osobnej uchwale beneficjentów, podjętej w szczególnym trybie przewidzianym m.in. dla zmiany statutu, świadczenia na rzecz beneficjentów mogą być finansowane wyłącznie z funduszu operacyjnego pochodzącego z zysków FR, tj. nie mogą być finansowane z funduszu założycielskiego ani zasobowego pochodzącego z mienia wniesionego do FR. Powyższe ograniczenia nie dotyczą jedynie okresowych świadczeń alimentacyjnych na rzecz beneficjentów małoletnich lub niepełnosprawnych, które są należne beneficjentom bezpośrednio na podstawie postanowień statutu.

Natomiast w przypadku rozwiązania FR statut przewiduje, że Fundator nie jest uprawniony do otrzymania mienia w związku z rozwiązaniem FR. Mienie rozwiązanej FR pozostałe po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli wydaje się beneficjentom. Mienie w związku z rozwiązaniem FR dzieli się między beneficjentów stosownie do przysługujących na dzień wydania mienia udziałów w prawach do świadczeń od FR, ustalonych zgodnie ze statutem.

Zgodnie z planowanymi umowami darowizny darczyńcom (lub ich bezpośrednim spadkobiercom) przysługiwać będzie umowne prawo odstąpienia od umowy darowizny, o którym mowa w art. 395 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1610 ze zm.), co do całej umowy lub co do poszczególnych składników mienia stanowiących przedmiot darowizny, tj. co do całości lub części Darowanego Mienia.

Prawo odstąpienia od umowy ma na celu zabezpieczenie darczyńców (lub ich bezpośrednich spadkobierców) przed skrajnie niekorzystnymi okolicznościami dotykającymi FR lub ich osobiście (np. popadnięcie w niedostatek, niespodziewane wydatki osobiste, problemy zdrowotne, wojna, zmiany ustrojowe lub geopolityczne), których przewidzenie w momencie przystępowania do umów darowizn nie było możliwe, a które miałyby wpływ na decyzję o zawarciu tych umów przez darczyńców. Dlatego umowy darowizny będą przewidywały, że odstąpienie od umowy jest dopuszczalne wyłącznie w szczególnych przypadkach uzasadnionych sytuacją darczyńcy (lub jego bezpośrednich spadkobierców) lub FR.

Zgodnie z postanowieniami umów darowizny oświadczenie o odstąpieniu od umowy będzie mogło zostać złożone najpóźniej za życia darczyńcy (lub jego bezpośredniego spadkobiercy). Stosownie do umów darowizny w razie wykonania prawa odstąpienia umowa będzie uważana za niezawartą. W terminie 6 miesięcy od odstąpienia od umowy FR zwróci darczyńcy lub jego bezpośrednim spadkobiercom Darowane Mienie, którego dotyczy odstąpienie. W przypadku Darowanego Mienia, którego dotyczy odstąpienie, w postaci innej niż środki pieniężne, zwrot tego mienia oznaczać będzie zwrot w stanie niezmienionym, chyba że zmiana była konieczna w granicach zwykłego zarządu, a gdyby tego mienia FR już nie posiadała – zwrot jego równowartości w pieniądzu ustalonej jako opisana wyżej wysokość Darowanego Mienia na dzień darowizny wskazana w umowie darowizny i spisie mienia (tj. wartość rynkowa w rozumieniu art. 19 ust. 1 ustawy o fundacji rodzinnej).

Statut przewiduje, że w przypadku odstąpienia w całości lub w części od umowy darowizny Darowanego Mienia, zwrot Darowanego Mienia, którego dotyczy odstąpienie, albo jego równowartości w pieniądzu odnosi się na fundusz zasobowy FR. Równocześnie przedmiot darowizny, którego dotyczy odstąpienie wykreśla się ze spisu mienia FR.

W związku z odstąpieniem od umowy darowizny darczyńcy lub jego bezpośrednim spadkobiercom nie będzie przysługiwać od FR wynagrodzenie z tytułu korzystania z przedmiotu darowizny, a FR nie będzie przysługiwać roszczenie o zwrot nakładów na przedmiot darowizny.

W przyszłości może dojść do dziedziczenia praw darczyńców wynikających z zawartych umów darowizny (w tym prawa do odstąpienia od zawartej przez darczyńcę umowy darowizny oraz uzyskania od FR zwrotu Darowanego Mienia lub jego równowartości w pieniądzu) przez ich bezpośrednich spadkobierców, w tym przez Pana, w wyniku dziedziczenia ustawowego lub testamentowego, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego lub polecenia testamentowego.

Pytania

 1. Czy w przypadku dziedziczenia przez Pana, albo zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego na Pana rzecz, prawa darczyńcy wynikające z umowy darowizny, w tym prawo do odstąpienia od zawartej przez darczyńcę umowy darowizny oraz uzyskania od FR zwrotu Darowanego Mienia lub jego równowartości w pieniądzu, będą prawem majątkowym podlegającym po Pana stronie opodatkowaniu zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn?

 2. Czy w razie odstąpienia od umowy darowizny zawartej przez Pana (lub Pana bezpośredniego spadkodawcę) jako darczyńcę i FR jako obdarowanego, zwrot Panu przez FR Darowanego Mienia lub jego równowartości w pieniądzu będzie po Pana stronie podlegał podatkowi od spadków i darowizn?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1.

Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.

Ustawa nie definiuje pojęcia prawa majątkowego ani pojęć dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.

W celu rekonstrukcji normy prawnej objętej art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn należy więc sięgnąć do przepisów prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 44 Kodeksu cywilnego, mieniem jest własność i inne prawa majątkowe. Stosownie do art. 140 Kodeksu cywilnego, własność polega na tym, że w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Ustawa nie definiuje pojęcia innych praw majątkowych. Jednakże, zgodnie z szeroko przyjętą w doktrynie prawa cywilnego definicją A. Woltera, prawami majątkowymi są te, które są bezpośrednio uwarunkowane interesem ekonomicznym podmiotu prawa (Wolter, Ignatowicz, Stefaniuk, Prawo cywilne, 2001, s. 138). W doktrynie przyjmuje się, że prawami majątkowymi są między innymi wierzytelności, w tym wynikające z umów.

Stosownie do art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego, dziedziczenie polega na tym, że prawa i obowiązki majątkowe zmarłego (spadkodawcy) przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób (spadkobierców) stosownie do przepisów księgi czwartej Kodeksu cywilnego.

Przy czym, zgodnie z art. 926 § 1 Kodeksy cywilnego, powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu.

W myśl art. 968 § 1 Kodeksu cywilnego, spadkodawca może przez rozrządzenie testamentowe zobowiązać spadkobiercę ustawowego lub testamentowego do spełnienia określonego świadczenia majątkowego na rzecz oznaczonej osoby (zapis zwykły).

Natomiast zgodnie z art. 968 § 2 Kodeksu cywilnego, spadkodawca może obciążyć zapisem zwykłym także zapisobiercę (dalszy zapis).

Z kolei wedle art. 981¹ § 1 Kodeksu cywilnego, w testamencie sporządzonym w formie aktu notarialnego spadkodawca może postanowić, że oznaczona osoba nabywa przedmiot zapisu z chwilą otwarcia spadku (zapis windykacyjny).

Natomiast art. 982 Kodeksu cywilnego przewiduje, że spadkodawca może w testamencie włożyć na spadkobiercę lub na zapisobiercę obowiązek oznaczonego działania lub zaniechania, nie czyniąc nikogo wierzycielem (polecenie).

Przenosząc powyższe na grunt opisanego zdarzenia przyszłego uznać należy, że prawa darczyńcy wynikające z umowy darowizny, w tym prawo do odstąpienia od zawartej przez darczyńcę umowy darowizny oraz uzyskania od FR zwrotu Darowanego Mienia lub jego równowartości w pieniądzu, są prawami majątkowymi.

Prawo odstąpienia od umowy jest prawem podmiotowym o charakterze prawa kształtującego, zob. uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 1969 r., III CZP 5/68 (OSNCP 1970, nr 7-8, poz. 117) oraz uchwały pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 20 maja 1978 r., III CZP 39/77 (OSNCP 1979, nr 3, poz. 40) i z dnia 30 grudnia 1988 r., III CZP 48/88 (OSNCP 1989, nr 3, poz. 36).

W przypadku umowy darowizny nie może być wątpliwości, że prawo to ma charakter majątkowy, ponieważ jest uwarunkowane interesem ekonomicznym strony.

Z kolei materializujące się w razie wykonania opisanego wyżej uprawnienia prawo, kształtujące prawo do uzyskania od FR zwrotu Darowanego Mienia lub jego równowartości w pieniądzu ma także charakter majątkowy, gdyż stanowi ono wierzytelność w rozumieniu art. 353 § 1 Kodeksu cywilnego, której przedmiotem jest świadczenie o charakterze majątkowym.

Dlatego w przypadku dziedziczenia przez Pana, albo zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego na Pana, prawa darczyńcy wynikające z umowy darowizny, w tym prawo do odstąpienia od zawartej przez darczyńcę umowy darowizny oraz uzyskania od FR zwrotu Darowanego Mienia lub jego równowartości w pieniądzu, będą prawem majątkowym podlegającym po Pana stronie opodatkowaniu zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Ad 2.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1) dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;

2) darowizny, polecenia darczyńcy;

3) zasiedzenia;

4) nieodpłatnego zniesienia współwłasności;

5) zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;

6) nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Natomiast zgodnie z art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Stosownie do art. 395 § 2 Kodeksu cywilnego w razie wykonania prawa odstąpienia umowa uważana jest za niezawartą. To, co strony już świadczyły, ulega zwrotowi w stanie niezmienionym, chyba że zmiana była konieczna w granicach zwykłego zarządu.

Odstąpienie od umowy niweczy skutki umowy ex tunc. W konsekwencji, w przypadku odstąpienia umowy darowizny przedmiot darowizny ex lege staje się ponownie własnością darczyńcy. W tej sytuacji obdarowany nie świadczy niczego na rzecz darczyńcy a jedynie zwraca mu przedmiot umowy. Zwrot przedmiotu darowizny z definicji nie łączy się więc z żadnym przyrostem majątkowym po stronie darczyńcy ani tym bardziej nie stanowi po jego stronie przysporzenia nieodpłatnego.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, w przypadku odstąpienia od umowy darowizny FR zwróci Panu Darowane Mienie, którego dotyczy odstąpienie. W przypadku Darowanego Mienia, którego dotyczy odstąpienie, w postaci innej niż środki pieniężne zwrot tego mienia oznaczać będzie zwrot w stanie niezmienionym, chyba że zmiana była konieczna w granicach zwykłego zarządu, a gdyby tego mienia FR już nie posiadała – zwrot jego równowartość w pieniądzu.

W związku z tym należy rozważyć, czy powyższy zwrot mienia lub jego równowartości w pieniądzu stanowić będzie po Pana stronie opodatkowaną darowiznę, o której mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W przypadku zwrotu Darowanego Mienia w naturze, tj. w stanie niezmienionym, chyba że zmiana była konieczna w granicach zwykłego zarządu, zwrot ten będzie stanowił zwrot przedmiotu umowy, której skutki ustały ex tunc. Zwrot ten nie stanowi więc czynności nieodpłatnej kosztem majątku FR i nie może być uznany za darowiznę w rozumieniu 888 § 1 Kodeksu cywilnego.

Natomiast w przypadku gdy FR nie posiada już mienia, które podlega zwrotowi w związku z odstąpieniem od umowy darowizny, w istocie nie dochodzi do zupełnego zniweczenia skutków umowy darowizny wskutek odstąpienia, lecz do przekształcenia stosunku prawnego wynikającego z zawartej umowy darowizny w nowy stosunek prawny wyrażający się w obowiązku zapłaty przez FR równowartości mienia przeniesionego na rzecz FR.

Nieodpłatna umowa darowizny, w wyniku odstąpienia przekształca się w odpłatną umowę przeniesienia mienia na rzecz FR. W świetle powyższego należy więc przyjąć, że zwrot Panu przez FR równowartości w pieniądzu Darowanego Mienia stanowi przypadek odpłatnego zbycia składników Darowanego Mienia, które podlegałyby zwrotowi. Zwrot równowartości mienia w pieniądzu jako czynność odpłatna w żadnym razie nie może więc być uznany za darowiznę w rozumieniu 888 § 1 Kodeksu cywilnego.

Ponadto nie sposób przyjąć aby zwrot Darowanego Mienia lub jego równowartości w pieniądzu stanowił jakiekolwiek inne zdarzenie opodatkowane, o którym mowa w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Dlatego zwrot Panu przez FR Darowanego Mienia lub jego równowartości w pieniądzu w żadnym przypadku nie będzie po Pana stronie podlegał podatkowi od spadków i darowizn.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny, zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej:

Dodatkowe informacje

Końcowo wskazujemy, że aktualny tekst jednolity ustawy Kodeks cywilny został opublikowany w Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm., natomiast tekst jednolity ustawy o podatku od spadków i darowizn opublikowany został w Dz.U. z 2024 r., poz. 596.

Dodatkowo wyjaśnia się, że przedmiotem oceny nie była kwestia dopuszczalności opisanych we wniosku czynności, lecz wyłącznie ocena ich skutków podatkowych.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Pana zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotowa interpretacja odnosi się wyłącznie do skutków podatkowych powstałych na gruncie podatku od spadków i darowizn.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

  - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.