Interpretacja indywidualna z dnia 16 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4015.44.2024.1.BD
Temat interpretacji
Otrzymanie wsparcia rzeczowego (sprzętu komputerowego) na podstawie zawartej umowy darowizny w ramach programu „Wdrożenie e-usług w placówkach POZ i ich integracja z systemem e-zdrowia z wykorzystaniem narzędzia centralnego (e-Gabinet+)”.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
22 lutego 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 22 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania wsparcia rzeczowego (sprzętu komputerowego) na podstawie zawartej umowy darowizny w ramach programu „Wdrożenie e-usług w placówkach POZ i ich integracja z systemem e-zdrowia z wykorzystaniem narzędzia centralnego (e-Gabinet+)”.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jest Pani osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie ochrony zdrowia (Praktyka Lekarza Rodzinnego (…)). Pani działalność jest wykonywana w ramach publicznej służby zdrowia (usługi zakontraktowane przez NFZ); marginalna część działalności (do 5%) to komercyjne usługi zdrowotne. Nie jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług.
Korzysta Pani z dotacji ze środków unijnych. We wrześniu 2023 r. otrzymała Pani wsparcie rzeczowe (sprzęt komputerowy) w ramach programu „Wdrożenie e-usług w placówkach POZ i ich integracja z systemem e-zdrowia z wykorzystaniem narzędzia centralnego (e-Gabinet+)”, nr (…), w 100% finansowanego ze środków UE. Mimo wstępnych informacji, iż jest to nabór grantowy, do sprzętu otrzymała Pani umowę nazwaną umową darowizny.
Pytanie
Czy powstał obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn?
Pani stanowisko w sprawie
Projekt „Wdrożenie e-usług w placówkach POZ i ich integracja z systemem e-zdrowia z wykorzystaniem narzędzia centralnego” (akronim „Centralne e-usługi POZ” lub „e-Gabinet+”), nr (…) w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020) jest w 100% finansowany z funduszy Unii Europejskiej (…).
Pani zdaniem, umowy nr (…), zawartej w następstwie i w celu wykonania umowy nr (…) z (…) („Umowa uczestnictwa”, realizująca założenia ww. projektu), nie można określić jako umowę darowizny, gdyż analizowana umowa zobowiązuje do określonego sposobu korzystania z darowanej rzeczy („Sprzęt jest darowany w zakresie i celu jego wykorzystania w związku z udziałem w projekcie pn. „Wdrożenie e-usług w placówkach POZ i ich integracja z systemem e-zdrowia z wykorzystaniem narzędzia centralnego”), a nadto może być rozwiązana z uwagi na istotną zmianę okoliczności powodującą, że wykonanie umowy nie leży w interesie darczyńcy lub w razie nienależytego wykonywania umowy przez obdarowanego (np. brak odpowiedniej informacji w placówce o skorzystaniu z ww. Programu Operacyjnego). Takie konstrukcje są obce umowie darowizny. Postanowienia zawartej umowy nie odpowiadają żadnej umowie przewidzianej przez ustawodawcę, a zatem w Pani ocenie należy ją zakwalifikować jako umowę nienazwaną. W związku z tym nie rodzi ona obowiązku podatkowego wynikającego z ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 ze zm.):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny i polecenia darczyńcy.
Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji pojęcia „darowizna”. Z tego względu, celem ustalenia tej definicji, należy sięgnąć do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1360 ze zm.).
W myśl art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Jak stanowi natomiast art. 890 § 1 i § 2 cyt. Kodeksu:
Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.
Przepisy powyższe nie uchybiają przepisom, które ze względu na przedmiot darowizny wymagają zachowania szczególnej formy dla oświadczeń obu stron.
Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie to ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.
Do zawarciu umowy darowizny podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli obdarowanego o przyjęciu darowizny.
Stosownie do treści art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.
Jak wynika z treści art. 6 ust. 1 pkt 4 i ust. 4 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje, przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.
Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym na fakt nabycia.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 2 ww. ustawy:
Opodatkowaniu podlega nabycie, od jednego zbywcy, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 5 733 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.
Jeżeli nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych od tego samego zbywcy następuje więcej niż jeden raz, do czystej wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się czystą wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych dotychczas od tego samego zbywcy w roku, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, i w okresie 5 lat poprzedzających ten rok. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.
W myśl art. 14 ust. 1-3 cyt. ustawy:
Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.
Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.
Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:
1)do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2)do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3)do grupy III – innych nabywców.
Z kolei w myśl art. 17 ust. 4 omawianej ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych ustala, w drodze rozporządzenia, kwoty wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnione od podatku i niepodlegające opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 ust. 1, oraz skale podatkowe, o których mowa w art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem zasad określonych w ust. 1-3.
Zgodnie z powyższym przepisem, Minister Finansów zmienił określone w art. 15 ust. 1 skale podatkowe. Aktualne skale podatkowe znajdują się w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 czerwca 2023 r. w sprawie ustalenia kwot wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnionych od podatku od spadków i darowizn i niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem oraz skal podatkowych, według których oblicza się ten podatek (Dz. U. z 2023 r. poz. 1226).
Stosownie do § 2 pkt 3 ww. rozporządzenia:
Skale podatkowe, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, wynoszą:
|
Kwoty nadwyżki w zł |
Podatek wynosi |
|
|
ponad |
do |
|
|
3) od nabywców zaliczonych do III grupy podatkowej |
||
|
11 833 |
12% |
|
|
11 833 |
23 665 |
1420 zł i 16% od nadwyżki ponad 11 833 zł |
|
23 665 |
3313 zł 20 gr i 20% od nadwyżki ponad 23 665 zł |
|
Jeżeli wartość darowizny od jednego darczyńcy przekroczy kwotę wolną od podatku w okresie wskazanym powyżej, wówczas w myśl art. 17a ust. 1 ww. ustawy:
Podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.
Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, we wrześniu 2023 r. otrzymała Pani wsparcie rzeczowe (sprzęt komputerowy) w ramach programu „Wdrożenie e-usług w placówkach POZ i ich integracja z systemem e-zdrowia z wykorzystaniem narzędzia centralnego (e-Gabinet+)”, w 100% finansowanego ze środków UE. Mimo wstępnych informacji, iż jest to nabór grantowy, do sprzętu otrzymała Pani umowę nazwaną umową darowizny.
Pani wątpliwości budzi kwestia, czy (w związku z otrzymaniem umowy darowizny) powstał po Pani stronie obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn?
W Pani ocenie, zawartą przez Panią umowę darowizny (w następstwie i w celu wykonania umowy uczestniczącej i realizującej założenia ww. projektu), nie można określić jako umowę darowizny, gdyż analizowana umowa zobowiązuje do określonego sposobu korzystania z darowanej rzeczy, a nadto może być rozwiązana z uwagi na istotną zmianę okoliczności powodującą, że wykonanie umowy nie leży w interesie darczyńcy lub w razie nienależytego wykonywania umowy przez obdarowanego. Pani zdaniem, takie konstrukcje są obce umowie darowizny. Postanowienia zawartej umowy nie odpowiadają żadnej umowie przewidzianej przez ustawodawcę, a zatem w Pani ocenie należy ją zakwalifikować jako umowę nienazwaną, która nie rodzi obowiązku podatkowego wynikającego z ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Z takim stanowiskiem nie możemy się zgodzić.
Organ interpretacyjny przyjął, zgodnie z opisem stanu faktycznego, że do sprzętu komputerowego otrzymała Pani umowę nazwaną umową darowizny. Rolą organu interpretacyjnego nie jest bowiem analiza formy prawidłowości zawartej umowy darowizny i potwierdzenie czy też zaprzeczenie, czy otrzymana przez Panią umowa darowizny faktycznie nią jest. Kwestia ta została szerzej wyjaśnione w dodatkowych informacjach przedmiotowej interpretacji.
Wobec tego, mając na uwadze opis stanu faktycznego – z którego jednoznacznie wynika, że otrzymała Pani tytułem darowizny wsparcie rzeczowe w postaci sprzętu komputerowego – oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że zgodnie z cytowanym wyżej art. 1 ust. 1 ww. ustawy podatkiem od spadków i darowizn nabycie przez Panią ww. sprzętu tytułem darowizny podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn według analizowanych wyżej przepisów tej ustawy.
Zatem, jeżeli kwota otrzymanego sprzętu komputerowego przekroczyła kwotę wolną określoną w art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn (jako, że darczyńcą jest podmiot zaliczony do III grupy podatkowej), to powstał u Pani obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn i obowiązek złożenia zeznania (druk SD-3) o nabyciu tej darowizny właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, w terminie miesiąca od dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy, czyli od dnia otrzymania darowizny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Zaznaczyć należy, że Organ interpretacyjny dokonuje interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Organ nie posiada kompetencji do tego, aby rozstrzygać na gruncie aktów prawnych innych niż podatkowe (takich jak np. ustawa Kodeks cywilny) czy umowa darowizny posiada prawidłową formę czy też nie. Organ interpretacyjny nie przeprowadza też postępowania dowodowego, ograniczając się wyłącznie do analizy okoliczności podanych we wniosku – czyli opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Takie postępowania, są zastrzeżone dla organów ku temu uprawnionych (np. dla Naczelnika Urzędu Skarbowego). W stosunku do przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wyraża następnie swoje stanowisko, które musi być ustosunkowaniem się do poglądu na zagadnienie podatkowe czyli stanowisko zajęte w danej sprawie przez wnioskodawcę.
Dokonując rozstrzygnięcia w analizowanej sprawie, oparliśmy się więc na zawartym przez Panią opisie stanu faktycznego, z którego jasno wynika, że otrzymała Pani wsparcie rzeczowe w postaci sprzętu komputerowego na podstawie darowizny.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm., dalej jako: Ordynacja podatkowa). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.