Skutki podatkowe otrzymania wsparcia finansowego w postaci tzw. „donejtów” od anonimowych osób, gdzie kwota pojedynczego wsparcia nigdy nie przekracza 5733 zł.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lutego 2024  r. wpłynął Pana wniosek z 9 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania finansowego wsparcia od anonimowych osób.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca, osoba fizyczna, polski rezydent podatkowy, prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

W ramach działalności gospodarczej prowadzi tzw. kanał w serwisie Y., na którym zamieszcza nagrywane przez siebie filmy. W niektórych filmach odpłatnie udostępnia „miejsce” na reklamy w postaci „wstawek” w filmie, wyświetlających się wszystkim oglądającym go osobom.

Drugim rodzajem działalności są realizowane przez Wnioskodawcę transmisje na żywo na platformie Y. W trakcie tych transmisji osoby oglądające mają możliwość przesłania tzw. „donejtów” czyli finansowego wsparcia twórcy. Wsparcie to oglądający mogą przekazać za pomocą różnego rodzaju elektronicznych platform płatniczych. Przekazane wsparcie, po potrąceniu prowizji operatora Wnioskodawca może wypłacić w postaci pieniężnej. Przekazywane przez widzów wsparcie nie wiąże się z żadnym świadczeniem wzajemnym ze strony Wnioskodawcy, w szczególności Wnioskodawca nie ma obowiązku świadczenia jakichkolwiek usług, w tym reklamowych na rzecz osób udzielających wsparcia - wsparcie jest przekazywane „za nic”. Wnioskodawca - ani samodzielnie, ani we współpracy z operatorami platform płatniczych - nie ma żadnych możliwości prawnych ani technicznych ustalenia tożsamości osób udzielających wsparcia. W poczuciu Wnioskodawcy są to wpłaty od anonimowych osób. Kwota pojedynczego wsparcia nigdy nie przekracza 5733 zł

Trzecią formą działalności jest udzielenie licencji firmie L. na korzystanie z utworów, których autorem jest Wnioskodawca, opublikowanych w serwisie Y. Licencja udzielona jest odpłatnie. Odpłatność ponoszona przez firmę L. na rzecz Wnioskodawcy, a tym samym przychód Wnioskodawcy, powiązany jest procentowo z przychodem jaki osiągnie L.

Pytania

1) W jaki sposób powinny być opodatkowane przychody z „donejtów”?

2) Jeżeli poprawne jest opodatkowanie przychodów z donejtów podatkiem od spadków i darowizn to czy przychody te będą zwolnione z podatku?

(pytania oznaczone we wniosku nr 2 i 3)

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1 Zdaniem Wnioskodawcy, przychody te powinny być opodatkowane zgodnie z ustawą o podatku od spadków i darowizn z uwagi na brak ekwiwalentnego świadczenia ze strony Wnioskodawcy.

Ad. 2 Zdaniem Wnioskodawcy, darowizny te korzystają ze zwolnienia opisanego w art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Całkowita anonimowość osób udzielających wsparcia nie pozwala na stawianie założenia, że darowizn tych udzielają za każdym razem te same osoby. W związku z tym przychody te winny być traktowane jako pochodzące zawsze od różnych osób.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Pana stanowiska tylko w zakresie podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków  i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 596):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1) dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;

2) darowizny, polecenia darczyńcy;

3) zasiedzenia;

4) nieodpłatnego zniesienia współwłasności;

5) zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;

6) nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Na podstawie art. 1 ust. 2 ww. ustawy:

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog czynności ujęty w art. 1 ustawy  o podatku od spadków i darowizn ma charakter zamknięty. Zatem, opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko nabycie i to takie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Jednym z takich tytułów, na podstawie którego dochodzi do nabycia jest darowizna.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie definiuje pojęcia „darowizna”, dlatego w tym zakresie odwołać się należy do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:

Darowizna jest zatem dobrowolnym świadczeniem na rzecz obdarowanego pod tytułem darmym, nie wynika z żadnego stosunku zobowiązaniowego czy z ustawy. Jej istotną cechą jest to, że powstaje stosunek pomiędzy darczyńcą i obdarowanym.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Stosownie do treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego:

Daną czynność można zatem uznać za darowiznę, jeśli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego.

Stąd decydujące znaczenie dla dokonania oceny prawnopodatkowej w każdym indywidualnym przypadku ma treść umowy wiążącej jej strony, w szczególności zaś ustalenie:

- czy czynność prawna ma charakter nieodpłatny,

- czy występuje obdarowany oraz darczyńca,

- jaki był charakter przekazanych środków.

Jednoznaczne określenie powyższych elementów jest niezwykle istotne, ponieważ nie każde bezpłatne przysporzenie mieści się w definicji umowy darowizny w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Nieodpłatne przekazanie majątku może bowiem wynikać także z innego tytułu prawnego (art. 889 Kodeksu cywilnego). Natomiast skutki prawnopodatkowe danego nabycia środków pieniężnych przez osoby fizyczne można oceniać na podstawie przepisów ustawy o podatku do spadków i darowizn tylko pod warunkiem, że stanowi ono nabycie tytułem ujętym w ww. art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn a więc m.in. tytułem darowizny.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że osoby oglądające Pana transmisje na platformie Y. mają możliwość – za pomocą różnego rodzaju elektronicznych platform płatniczych – przesłania tzw. „donejtów” czyli finansowego wsparcia twórcy. Przekazane wsparcie, po potrąceniu prowizji operatora może Pan wypłacić w postaci pieniężnej. Przekazywane przez widzów wsparcie nie wiąże się z żadnym świadczeniem wzajemnym z Pana strony, jest przekazywane „za nic”.

Ponadto ani samodzielnie, ani we współpracy z operatorami platform płatniczych nie ma żadnych możliwości prawnych ani technicznych ustalenia tożsamości osób udzielających wsparcia. W Pana poczuciu są to wpłaty od anonimowych osób.

Pana zdaniem, otrzymywane przez Pana wpłaty powinny być opodatkowane podatkiem od spadków i darowizn, a całkowita anonimowość osób udzielających wsparcia oznacza, że darowizny te pochodzą za każdym razem od różnych osób.

Mając na uwadze powyższe informacje, nie można się zgodzić z Pana stanowiskiem. Skoro forma wsparcia jakie otrzymuje Pan od widzów uniemożliwia identyfikację osób przekazujących wsparcie i tym samym wysokość dokonanych wpłat przez poszczególne osoby, to nie można kwalifikować tych wpłat jako umowy darowizny. Przy braku takich informacji nie sposób bowiem określić podmiot umowy, jej dokładną treść oraz wysokość wpłaty od konkretnej osoby, a elementy te są nieodzowne dla zweryfikowania charakteru umowy w kontekście możliwości opodatkowania jej podatkiem od spadków i darowizn. 

Jak już wcześniej wskazano - skutki prawnopodatkowe nabycia rzeczy lub praw majątkowych przez osoby fizyczne można oceniać na podstawie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn tylko pod warunkiem, że nabycie nastąpiło tytułem ujętym w ww. art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, a więc m.in. tytułem darowizny w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Reasumując, anonimowość osób wspierających Pana finansowo nie pozwala na uznanie, że wpłaty otrzymał Pan tytułem darowizny. Skoro więc środków pieniężnych z przekazanych na Pana rzecz „donejtów” nie nabył Pan tytułem darowizny, to ich otrzymanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. W konsekwencji odpowiedź na Pana pytanie o możliwość zwolnienia z opodatkowania otrzymanych wpłat jest bezzasadna, ponieważ nabycie to w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Do wniosku dołączył Pan dokument. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest zobowiązany ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).