Ustalenie podstawy opodatkowania przy umowie o nieodpłatne zniesienie współwłasności nieruchomości zabudowanej budynkiem, którego koszt przebudowy poniosła wyłącznie wnioskodawczyni.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn:

- w części dotyczącej nabycia tytułem nieodpłatnego zniesienia współwłasności udziału w nieruchomości od siostry – jest prawidłowe,

- w pozostałej części – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 lipca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 12 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego zniesienia współwłasności. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 września 2023 r. (wpływ 29 września 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W księdze wieczystej numer …, prowadzonej przez Sąd Rejonowy w … dla nieruchomości położonej w województwie …, stanowiącej działkę ewidencyjną oznaczoną numerem …, wpisane jest prawo własności na rzecz każdoczesnych właścicieli wyodrębnionego lokalu mieszkalnego numer 1, objętego księgą wieczystą numer … - w udziale wynoszącym 4795/10000 części i wyodrębnionego lokalu mieszkalnego numer 2, objętego księgą wieczystą numer … - w udziale wynoszącym 5205/10000 części. Właścicielami lokalu mieszkalnego numer 1 są J. i Z. małżonkowie B., na prawach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej, zaś właścicielką lokalu mieszkalnego numer 2 jest … (Wnioskodawczyni).

Pierwotnie … małżonkowie B. oraz Wnioskodawczyni nabyli udziały wynoszące po 1/2 części w prawie własności przedmiotowej nieruchomości - działce numer …, zabudowanej ówcześnie budynkiem mieszkalnym oraz budynkiem gospodarczym - na podstawie umowy darowizny w 1990 r.

W 2013 r., współwłaściciele zawarli umowę zniesienia współwłasności poprzez ustanowienie odrębnej własności lokali, w ten sposób, że …małżonkowie B., na prawach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej stali się wyłącznymi właścicielami lokalu mieszkalnego numer 1, objętego księgą wieczystą numer …, z własnością którego związany jest udział wynoszący 4795/10000 części w prawie własności nieruchomości wspólnej (działce numer …), zaś … (Wnioskodawczyni) stała się wyłączną właścicielką lokalu mieszkalnego numer 2, objętego księgą wieczystą numer …, z własnością którego związany jest udział wynoszący 5205/10000 części w prawie własności nieruchomości wspólnej (działce numer …) oraz określili sposób korzystania z nieruchomości wspólnej w zakresie klatki schodowej ustalając, że korzystają z niej każdocześni właściciele lokalu mieszkalnego numer 1.

Działka numer …, poza budynkiem, z którego wyodrębniono lokale, zabudowana była również budynkiem gospodarczym o powierzchni około 153,77 m².

… (Wnioskodawczyni) własnym kosztem i staraniem dokonała przebudowy usytuowanego na działce numer … budynku gospodarczego (na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę numer …), w związku z czym budynek ten zaadaptowany został na budynek mieszkalny o 2 kondygnacjach naziemnych, powierzchni zabudowy 105,83 m² i powierzchni użytkowej 153,77 m². Decyzją z … 2018 r., wydaną z upoważnienia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego udzielone zostało pozwolenie na użytkowanie ww. obiektu. Wnioskodawczyni poniosła nakłady na nieruchomość wspólną w kwocie 85.385,57 złotych.

Obecnie działka numer … uległa podziałowi geodezyjnemu na działki numer …, o powierzchni 0,0473 ha (zabudowaną budynkiem mieszkalnym o dwóch samodzielnych lokalach mieszkalnych numer 1 i 2) oraz na działkę numer …, o powierzchni 0,0211 ha (zabudowaną budynkiem gospodarczym zaadaptowanym na budynek mieszkalny). Stosowny wniosek o ujawnienie w księdze wieczystej numer … podziału geodezyjnego oraz ujawnienie budynku mieszkalnego na działce … został złożony we właściwym Sądzie Rejonowym … .

Współwłaściciele planują dokonać wydzielenia z nieruchomości wspólnej (składającej się po podziale geodezyjnym z działek numer … i …) działki numer …, zabudowanej budynkiem gospodarczym zaadaptowanym na budynek mieszkalny, zaś następnie chcą dokonać nieopłatnego zniesienia współwłasności działki numer … w ten sposób, że jej wyłączną właścicielką stanie się … (Wnioskodawczyni).

Współwłaściciele określają wartość zabudowanej działki numer … na kwotę 750.000,00 złotych (w tym wartość gruntu na kwotę 100.000,00 i wartość przebudowanego budynku na kwotę 650.000,00 zł. Przy czym wartość udziału przysługującego … małżonkom B. określają na kwotę 359.625,00 złotych i wartość udziału przypadającego Wnioskodawczyni na kwotę 393.750,00 złotych. W przypadku zniesienia współwłasności, Wnioskodawczyni nabędzie ponad przysługujący jej udział kwotę 359.625,00 złotych, to jest od siostry J. B. kwotę 179.812,50 złotych i od szwagra Z. B. kwotę 179.812,50 złotych.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że na podstawie art. 207 Kodeksu cywilnego przysługuje Pani względem pozostałych współwłaścicieli roszczenie o zwrot nakładów poczynionych na nieruchomość wspólną w kwocie 85.385,57 zł, gdyż nie został wcześniej określony sposób korzystania z tej części nieruchomości.

Pytania

1) Czy podstawę opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn od nieodpłatnego zniesienia współwłasności pomiędzy Wnioskodawczynią a Z. B. będzie stanowiła kwota 179,812,50 złotych?

2) Czy ustalając „czystą wartość” nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów, jako długi w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1043) uznać można roszczenie o zwrot nakładów poczynionych na nieruchomość wspólną i w związku z tym, wartość tych nakładów należy odliczyć od podstawy opodatkowania?

3) Czy przy zawarciu umowy nieodpłatnego zniesienia współwłasności pomiędzy Wnioskodawczynią a Z. B. od podstawy opodatkowania należy odliczyć wartość poczynionych przez Wnioskodawczynię nakładów na nieruchomość wspólną (czy od kwoty 179,812,50 złotych należy odjąć kwotę 94.426,93 złotych nakładów poniesionych przez Wnioskodawczynię na nieruchomość wspólną)?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, w wyniku planowanego nieodpłatnego zniesienia współwłasności Wnioskodawczyni nabędzie ponad udział, który przysługuje jej na chwilę obecną, udział wynoszący 4795/10000 o łącznej wartości wynoszącej 359.625,00 złotych (w kwocie 179.812,50 złotych od J. B. oraz 179.812,50 złotych od Z. B.).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1043) zwalnia się od podatku nabycie przez osoby zaliczone do I grupy podatkowej własności rzeczy lub praw majątkowych w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności. W związku z tym, że J. B. i Wnioskodawczyni są siostrami (rodzeństwo - I grupa podatkowa), nieodpłatne zniesienie współwłasności pomiędzy nimi zwolnione będzie od podatku.

Natomiast zgodnie z art. 7, art. 14 w zw. z art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1043), nieodpłatne zniesienie współwłasności dokonane pomiędzy Wnioskodawczynią a Z. B. (szwagrem Wnioskodawczyni, II grupa podatkowa - małżonek rodzeństwa) podlegać będzie podatkowi od spadków i darowizn. Podstawę opodatkowania stanowić będzie wartość rzeczy lub praw majątkowych, w części przekraczającej wartość udziału we współwłasności, który przed jej zniesieniem przysługiwał Wnioskodawczyni. Podstawę opodatkowania stanowić będzie kwota 179,812,50 złotych.

W związku z wyżej opisaną przebudową budynku gospodarczego i jego adaptacją na budynek mieszkalny Wnioskodawczyni poczyniła nakłady na nieruchomość wspólną w łącznej wysokości 85.385,57 zł.

W oparciu o przepisy art. 207 Kodeksu cywilnego Wnioskodawczyni przysługuje roszczenie o zwrot nakładów poczynionych na nieruchomość wspólną względem pozostałych współwłaścicieli, gdyż nie został wcześniej określony sposób korzystania z tej części nieruchomości.

W opinii Wnioskodawczyni, w związku z poczynionymi przez nią nakładami na nieruchomość wspólną, nabycie przez nią rzeczy i praw majątkowych, ponad przysługujący jej udział w nieruchomości wspólnej nie będzie stanowiło przyrostu majątku podatnika, gdyż przyrost pokryje się jednocześnie ze zwrotem z tytułu przysługującego jej roszczenia o zwrot nakładów, zatem uzasadnionym jest odliczenie od podstawy opodatkowania wartości nakładów poczynionych przez Wnioskodawczynię na nieruchomość wspólną.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ustawodawca w art. 7 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1043) nie podaje definicji długów, podając jednak w ustępach 2, 3 i 4 tego przepisu, przykładowy „otwarty” katalog przypadków, które stanowić będą długi i ciężary.

Zdaniem Wnioskodawczyni, od podstawy opodatkowania należy odliczyć wartość poczynionych przez Wnioskodawczynię nakładów na nieruchomość wspólną. Tak też wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 czerwca 2018 r., sygn. akt II FSK 1614/16, stwierdzając, że: „W przypadku nieodpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości nakłady poczynione na nieruchomość przez nabywcę mogą stanowić dług pomniejszający czystą wartość nabytych praw majątkowych (...)”.

W związku z opisanym powyżej odliczeniem, zdaniem Wnioskodawczyni, podstawę opodatkowania stanowić będzie kwota 94.426,93 złotych (179.812,50 złotych - 85.385,57 złotych stanowiąca kwotę nakładów poniesionych na nieruchomość wspólną = 94,426,93 złotych).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku:

- w części dotyczącej nabycia tytułem nieodpłatnego zniesienia współwłasności udziału w nieruchomości od siostry – jest prawidłowe,

- w pozostałej części – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 ze zm.):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

Jako, że przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie definiują pojęcia „współwłasność”, należy odwołać się do odpowiednich przepisów uregulowanych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Na podstawie art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Zgodnie z art. 210 § 1 ww. Kodeksu:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Sposoby wyjścia ze stanu współwłasności regulują postanowienia art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego. W świetle wyżej powołanych przepisów zniesienie współwłasności może nastąpić w drodze umowy między współwłaścicielami albo, w braku zgody między współwłaścicielami, na podstawie orzeczenia sądu.

W ramach wymienionych trybów ustawodawca przewiduje trzy sposoby zniesienia współwłasności:

1) podział rzeczy wspólnej, czyli np. podzielenie jednej nieruchomości na kilka mniejszych (tzw. podział fizyczny),

2) przyznanie rzeczy jednemu lub niektórym ze współwłaścicieli,

3) sprzedaż rzeczy wspólnej (tzw. podział cywilny).

Zgodnie natomiast z art. 46 § 1 omawianego Kodeksu:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z przepisu tego wynika wprost, że budynki i ich części znajdujące się na nieruchomościach co do zasady dzielą los gruntu, na którym są posadowione. W przypadku więc, gdy dochodzi do zniesienia współwłasności nieruchomości, czynność ta dotyczy zarówno gruntu, jak i wszelkich budynków i budowli trwale z nim związanych oraz innych naniesień na nim się znajdujących. Z tego też względu skutki podatkowe dokonanego zniesienia współwłasności oceniać należy łącznie dla gruntu oraz budynków na nim posadowionych.

Zniesienie współwłasności bez spłat i dopłat podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Na podstawie art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności – z chwilą zawarcia umowy albo ugody lub uprawomocnienia się orzeczenia sądu, jeżeli ich skutkiem jest nieodpłatne zniesienie współwłasności.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy:

Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Natomiast w myśl art. 7 ust. 6 ww. ustawy:

Przy nabyciu w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności podstawę opodatkowania stanowi wartość rzeczy lub praw majątkowych, w części przekraczającej wartość udziału we współwłasności, który przed jej zniesieniem przysługiwał nabywcy.

W oparciu o art. 8 ust. 1 oraz ust. 3 ww. ustawy:

Wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych – w wysokości tych wkładów.

Wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia powstania obowiązku podatkowego.

Mając na uwadze przedstawione powyżej przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn stwierdzić należy, że przy nabyciu w drodze zniesienia współwłasności, podstawę opodatkowania stanowić będzie wartość rynkowa nieruchomości uwzględniająca jej stan na dzień nabycia. Oznacza to, że jeżeli w chwili zawierania umowy o zniesieniu współwłasności nieruchomość ta będzie zabudowana, punkt wyjścia dla ustalenia podstawy opodatkowania stanowić powinna wartość nieruchomości wraz z posadowionymi na niej budynkami. Jak wskazano bowiem powyżej, w przypadku współwłasności nieruchomości zabudowanej budynkiem (budynkami) dzieli on los gruntu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że jest Pani wraz z siostrą i jej mężem współwłaścicielem działki nr … . Pani udział we współwłasności wynosi 5205/10000. Na ww. działce znajduje się budynek, który z własnych środków zaadoptowała Pani na budynek mieszkalny. W związku z przebudową budynku gospodarczego poniosła Pani nakłady na nieruchomość wspólną w kwocie 85.385,57 zł. Obecnie zamierzacie Państwo dokonać nieodpłatnego zniesienia współwłasności działki nr … w ten sposób, że jedyną właścicielką działki zostanie Pani. Wartość zabudowanej działki określają Państwo na 750.000 zł, natomiast wartość udziału Pani siostry i jej męża na 359.625 zł. W wyniku zniesienia współwłasności Pani udział w nieruchomości ulegnie zwiększeniu o udział Pani siostry i jej męża.

Pani wątpliwość budzi jak ustalić podstawę opodatkowania jeżeli w wyniku zniesienia współwłasności nabędzie Pani od siostry i szwagra udział w nieruchomości zabudowanej budynkiem, którego koszt przebudowy poniosła wyłącznie Pani.

Na wstępie należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy:

Zwalnia się od podatku nabycie przez osoby zaliczone do I grupy podatkowej własności rzeczy lub praw majątkowych w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

W myśl art. 14 ust. 3 ww. ustawy:

Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

 1) do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;

 2) do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;

 3) do grupy III – innych nabywców.

Zatem nabycie przez Panią w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności od siostry (I grupa podatkowa) udziału w nieruchomości będzie zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy.

W tej części Pani stanowisko jest prawidłowe.

Opodatkowaniu podlegać będzie natomiast nabycie przez Panią w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności od szwagra (II grupa podatkowa) udziału w nieruchomości.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy:

Opodatkowaniu podlega nabycie, od jednego zbywcy, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 27 090 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej.

Zgodnie natomiast z art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Jeżeli nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych od tego samego zbywcy następuje więcej niż jeden raz, do czystej wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się czystą wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych dotychczas od tego samego zbywcy w roku, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, i w okresie 5 lat poprzedzających ten rok. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.

Od szwagra nabędzie Pani udział w wysokości 1/2 z 4795/10000 wartości działki nr … wraz z budynkiem, tj. połowę udziału jaki w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej Pani szwagier posiada razem z żoną. Opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn będzie zatem podlegał przyrost wartości majątku jaki nastąpi po Pani stronie w wyniku nieodpłatnego zniesienia współwłasności w części przypadającej na udział jaki nabędzie Pani od szwagra.

Ustalenie podstawy opodatkowania składa się z dwóch etapów. W pierwszym należy określić wartość rzeczy lub praw majątkowych, których dotyczy zniesienie współwłasności, według zasady generalnej wyrażonej w art. 7 ust. 1 ustawy (czysta wartość, ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego). W drugim etapie ustala się udział, jaki przysługiwał dotychczas współwłaścicielowi i jego wartość. Podatkowi podlega bowiem nadwyżka wartości udziału jaki dotychczas przysługiwał nabywcy.

Ustawodawca nie podaje definicji długów i ciężarów. Jednocześnie rozszerza to pojęcie w art. 7 ust. 2 i 3 ustawy przykładowo wyliczając przypadki, które stanowią długi i ciężary. Oznacza to, iż długi i ciężary w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowią katalog otwarty.

Pojęcie „długów” w rozumieniu tego artykułu obejmuje wszelkie pieniężne roszczenia cywilnoprawne związane z przedmiotem nabycia, łącznie z roszczeniami z tytułu poczynionych przez nabywcę nakładów na nabytą nieruchomość. Przy czym roszczenia o zwrot tych nakładów muszą być skonkretyzowane i uwzględniać ewentualne korzyści uzyskane przez nabywcę z wyłącznego z nich korzystania. Wówczas równowartość tych roszczeń podlega potrąceniu od wartości nabytej nieruchomości.

„Ciężarem” natomiast jest inne niż dług obciążenie nabytej rzeczy lub prawa, które w chwili nabycia zmniejsza jego wartość rynkową, np. ustanowienie służebności, prawa użytkowania czy drogi koniecznej.

Należy podkreślić, że odliczenie długów i ciężarów od wartości nabytej rzeczy lub prawa majątkowego nie może być traktowane jako ulga lub zwolnienie podatkowe. Odliczenie długów i ciężarów jest wyrazem istoty (elementem konstrukcyjnym) podatku od spadków i darowizn, polegającej na opodatkowaniu przyrostu czystej wartości majątku podatnika.

Podsumowując, sam fakt istnienia nakładów nie pozwala na automatyczne wyłączenie z podstawy opodatkowania ich wartości. W przypadku zniesienia współwłasności roszczenia o wartość poczynionych nakładów (np. kosztów przebudowy budynku gospodarczego), aby mogły być uznane za „długi” w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn przybrać muszą postać roszczeń o ich zwrot.

We wniosku wskazała Pani, że wartość udziału szwagra wynosi 179.812,50 zł. Ponadto na podstawie art. 207 Kodeksu cywilnego przysługuje Pani roszczenie o zwrot poniesionych nakładów na nieruchomość wspólną. Na tej podstawie zamierza Pani przy ustalaniu podstawy opodatkowania („czystej wartości”) od wartości udziału nabytego od szwagra odjąć kwotę nakładów poniesionych na nieruchomość wspólną, tj. 85.385,57 zł.

Stosownie do art. 207 ww. ustawy:

Pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną.

Zgodnie z powyższym przepisem, współwłaścicielowi, który poniósł nakłady na nieruchomość wspólną przysługuje w stosunku do pozostałych współwłaścicieli roszczenie o zwrot poniesionych nakładów w wysokości proporcjonalnej do wielkości udziałów jakie posiadają ci współwłaściciele we współwłasności.

Zatem roszczenie o zwrot nakładów na nieruchomość wspólną stanowi „dług” w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jednakże należy pamiętać, że zgodnie z art. 207 Kodeksu cywilnego roszczenie o zwrot nakładów poczynionych na nieruchomość wspólną, obciąża współwłaścicieli w stosunku do wielkości udziałów. Nie można zatem zgodzić się z Pani stanowiskiem, że podstawę opodatkowania będzie Pani mogła obniżyć o całą kwotę nakładów poniesionych na nieruchomość wspólną. Przedmiotem zniesienia współwłasności jest działka nr …, a udział Pani szwagra w tej działce wynosi 1/2 z 4795/10000. Zatem w stosunku do szwagra przysługuje Pani roszczenie o zwrot nakładów na nieruchomość wspólną w wysokości 1/2 roszczenia przypadającego na udział 4795/10000  w ww. działce. Udział 4795/10000 stanowi bowiem współwłasność Pani szwagra i siostry. Roszczenie o zwrot nakładów przypadających na udział 4795/10000 jest roszczeniem wobec Pani szwagra i siostry.

Podstawę opodatkowania stanowić będzie zatem połowa wartości rynkowej udziału 4795/10000 w zabudowanej działce nr … pomniejszona o połowę roszczenia o zwrot poniesionych nakładów przypadających na udział 4795/10000. W ten sposób ustalona zostanie czysta wartość nabytego od szwagra udziału w nieruchomości.

Reasumując, z tytułu nieodpłatnego zniesienia współwłasności działki nr … opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn będzie podlegał udział jaki nabędzie Pani od szwagra. Podstawę opodatkowania będzie Pani mogła obniżyć o połowę wartości roszczenia o zwrot nakładów poniesionych na nieruchomość wspólną przypadających na udział 4795/10000 w ww. działce, tj. o wartość roszczenia jakie przysługuje Pani w stosunku do szwagra.

Tym samym Pani stanowiska, że podstawę opodatkowania, którą stanowić będzie wartość udziału w nieruchomości jaki nabędzie Pani od szwagra można obniżyć o 100% roszczenia o zwrot nakładów poniesionych na nieruchomość wspólną, nie można było uznać za prawidłowe.

Należy jednak podkreślić, że tego typu zdarzenia cywilnoprawne, jak istnienie i wielkość, a więc konkretyzacja roszczenia o zwrot nakładów na nieruchomość pozostającą we współwłasności, w istocie stanowią element stanu faktycznego i nie podlegają ocenie przez Organ interpretacyjny. Szczegółowe uprawnienie do weryfikacji zgodności przedstawionego stanu faktycznego ze stanem rzeczywistym przysługuje Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w postępowaniu podatkowym, w szczególności w zakresie wykazania wiarygodnej podstawy istnienia takiego skonkretyzowanego roszczenia o zwrot nakładów poczynionych na przebudowę budynku gospodarczego przysługującego Pani w stosunku do pozostałych właścicieli.

Dodatkowe informacje

W związku z załączeniem do wniosku dokumentów wskazuje się, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany ani uprawniony do oceny załączonych dokumentów; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Wskazać również należy, iż przedmiot interpretacji stanowiła jedynie ocena Pani stanowiska w zakresie zastosowania przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, a nie weryfikacja prawidłowości dokonanych przez Panią wyliczeń. Zauważyć bowiem należy, mając na uwadze treść przepisu art. 14b Ordynacji podatkowej, iż  w przedmiotowej sprawie tut. Organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które pozwoliłoby na ocenę prawidłowości Pani wyliczeń. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego. Tym samym Organ nie odniósł się do obliczeń przedstawionych przez Panią we własnym stanowisku.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.