Temat interpretacji

Skutki podatkowe nabycia w drodze nieodpłatnego działu spadku oraz darowizny.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 lutego 2019 r. (data wpływu 15 lutego 2019 r.), uzupełnionym 19 kwietnia 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn m.in. w zakresie skutków podatkowych nabycia w drodze nieodpłatnego działu spadku oraz darowizny jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn m.in. w zakresie skutków podatkowych nabycia w drodze nieodpłatnego działu spadku oraz darowizny.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 12 kwietnia 2019 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4015.30.2019.1.HS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 19 kwietnia 2019 r.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą obywatelstwo polskie.

Część pierwsza stanu faktycznego:

W kwietniu 2016 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy. Do spadkobierców należą:

1. Wnioskodawca syn spadkodawcy,
2. matka Wnioskodawcy żona spadkodawcy,
3. siostra Wnioskodawcy córka spadkodawcy.

Nabycie spadku nastąpiło wprost na podstawie ustawy Kodeks cywilny przez Wnioskodawcę oraz matkę i siostrę Wnioskodawcy i zostało potwierdzone aktem poświadczenia dziedziczenia z 8 lipca 2016 r., zarejestrowanym 8 lipca 2016 r. w Rejestrze Spadkowym prowadzonym w systemie teleinformatycznym utworzonym przez Krajową Radę Notarialną.

Spadek po ojcu Wnioskodawcy nabyli wszyscy spadkobiercy, każdy z nich w 1/3 części spadku.

Przedmiotem spadku są:

1. nieruchomość niezabudowana o powierzchni gruntu 1355 m² położona w A. spadkodawca był właścicielem nieruchomości,
2. udział w wysokości 1/2 w nieruchomości o powierzchni gruntu 1725 m² położonej w A. zabudowanej budynkiem mieszkalnym o powierzchni użytkowej 80 m² spadkodawca był współwłaścicielem nieruchomości.

Wszyscy spadkobiercy jak i spadkodawca są obywatelami polskimi, mającymi miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Między małżonkami nie było ustanowionej rozdzielności majątkowej. Wszystkie rzeczy wchodziły do majątku wspólnego.

Dnia 8 lipca 2016 r. Wnioskodawca na formularzu SD-Z2 dokonał zgłoszenia nieruchomości nabytych tytułem dziedziczenia:

1. nieruchomości niezabudowanej o powierzchni gruntu 1355 m² położonej w A. w udziale 1/3,
2. udziału w wysokości 1/2 w nieruchomości o powierzchni gruntu 1725 m² położonej w A. w udziale 1/3,
3. udziału w wysokości 1/2 w budynku gospodarczym o powierzchni 40 m² w udziale 1/3.

W lipcu 2016 r. Wnioskodawca oraz pozostali spadkobiercy otrzymali zaświadczenia wydane na podstawie art. 306a § 1 § 4 oraz 306b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa w związku z art. 19 ust. 6 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, o zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn otrzymanego spadku na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia.

Łączna wartość dziedziczonego majątku przez wszystkich spadkobierców wynosiła na dzień nabycia spadku 306.000,00 zł.

Spadkobiercy zawarli umowę o dział spadku, na mocy której nastąpił dział spadku po zmarłym ojcu Wnioskodawcy. Umowa została zawarta w formie aktu notarialnego 19 lipca 2016 r. Na mocy ww. aktu notarialnego spadkobiercy dokonali działu spadku po zmarłym w ten sposób, że wskazaną wyżej nieruchomość oraz cały udział we własności zabudowanej nieruchomości nabył w całości wyłącznie Wnioskodawca. Spadkobiercy dokonali również oświadczenia, że powyższy dział spadku dokonywany jest bez jakichkolwiek spłat, roszczeń czy wzajemnych pretensji w trakcie działu spadków, jak i zrzekają się ich także na przyszłość.

Część druga stanu faktycznego:

W dniu 1 grudnia 2016 r. na podstawie prawomocnego z dniem 23 grudnia 2016 r. postanowienia Sądu Rejonowego w A. dokonano stwierdzenia nabycia spadku po zmarłych dziadkach Wnioskodawcy (babka zmarła 17 lutego 1988 r., dziadek zmarł 10 czerwca 1988 r.), będących rodzicami zmarłego ojca Wnioskodawcy.

Na podstawie ww. postanowienia spadek w postaci nieruchomości stanowiącej działkę niezabudowaną o numerze 2500/18 o powierzchni 216 m² otrzymali:

1. Wnioskodawca w udziale 1/21,
2. matka Wnioskodawcy w udziale 1/21,
3. siostra Wnioskodawcy w udziale 1/21,
4. pozostała część spadku została nabyta przez innych spadkobierców.

Łączna wartość dziedziczonego majątku przez powyższych trzech spadkobierców (Wnioskodawca, matka i siostra Wnioskodawcy) wynosiła na dzień nabycia spadku 3.000,00 zł.

23 stycznia 2017 r. Wnioskodawca poprzez korektę formularza SD-Z2 dokonał zgłoszenia również powyższej nieruchomości nabytej tytułem dziedziczenia. W styczniu 2017 r. Wnioskodawca oraz pozostali spadkobiercy otrzymali zaświadczenia wydane na podstawie art. 306a § 1 § 4 oraz 306b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa w związku z art. 19 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn, o zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn otrzymanego spadku.

W dniu 6 lutego 2017 r. Wnioskodawca zawarł umowę darowizny w formie aktu notarialnego. Wnioskodawca działając w imieniu matki i siostry na mocy udzielonych mu pełnomocnictw darował samemu sobie udziały swoich mocodawczyń, wynoszące po 1/21 części we własności opisanej wyżej niezabudowanej działki o powierzchni 216 m². W akcie notarialnym określono wartość rynkową przedmiotów darowizn na kwoty po 1000 zł oraz wskazano, że powyższe darowizny są pierwszym nieodpłatnym nabyciem własności rzeczy i praw majątkowych odpowiednio pomiędzy nimi w ciągu ostatnich pięciu lat na podstawie czynności prawnych określonych w ustawie o podatku od spadków i darowizn.

Część trzecia stanu faktycznego:

W dniu 8 listopada 2018 r. na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w A. dokonano stwierdzenia nabycia spadku po zmarłym 2 czerwca 2014 r. bezdzietnie i będącym stanu wolnego wuju Wnioskodawcy, będącym bratem zmarłego ojca Wnioskodawcy.

Na podstawie niniejszego postanowienia spadek w postaci nieruchomości stanowiącej działkę niezabudowaną o powierzchni 216 m² nabyli Wnioskodawca, siostra oraz matka Wnioskodawcy w udziale wynoszącym po 1/126 części każdy.

Dnia 17 grudnia 2018 r. Wnioskodawca poprzez korektę formularza SD-Z2 dokonał zgłoszenia również powyższej nieruchomości nabytej tytułem dziedziczenia. W styczniu 2019 r. Wnioskodawca oraz pozostali spadkobiercy otrzymali zaświadczenia wydane na podstawie art. 306a § 1 § 4 oraz 306b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa w związku z art. 19 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn, o zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn otrzymanego spadku.

Łączna wartość dziedziczonego majątku przypadająca na powyższych trzech spadkobierców (Wnioskodawca, matka i siostra Wnioskodawcy) wynosiła na dzień nabycia spadku 800,00 zł.

Następnie, na podstawie aktu notarialnego z 17 stycznia 2019 r. spadkobiercy zawarli umowę o dział spadku, na mocy której nastąpił dział spadku po zmarłym ojcu Wnioskodawcy części spadku opisanego powyżej. Umowa została zawarta w formie aktu notarialnego 17 stycznia 2019 r. Na mocy niniejszego aktu notarialnego spadkobiercy dokonali działu spadku po zmarłym w ten sposób, że wskazany cały udział wynoszący 1/42 części we własności nieruchomości nabył w całości wyłącznie Wnioskodawca niniejszego wniosku.

Spadkobiercy oświadczyli również, że powyższy dział spadku dokonywany jest bez jakichkolwiek spłat, roszczeń czy wzajemnych pretensji w trakcie działu spadków, jak i zrzekają się ich także na przyszłość.

W uzupełnieniu wniosku z 19 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że:

Jako spadkobiercy wskazani prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w A. z 23 grudnia 2016 r. po zmarłej 17 lutego 1988 r. babce Wnioskodawcy i po zmarłym 10 czerwca 1988 r. dziadku Wnioskodawcy byli:

• po babce Wnioskodawcy zmarłej 17 lutego 1988 r. spadek na podstawie ustawy nabyli wdowiec (dziadek Wnioskodawcy zmarły 10 czerwca 1988 r.) w 7/28 części oraz siedmioro dzieci, jedno z nich zmarło 20 lutego 1997 r., drugie ojciec Wnioskodawcy zmarł 21 kwietnia 2017 r. (Wnioskodawca podaje też jako datę śmierci ojca kwiecień 2016 r.), kolejne dziecko zmarło 2 czerwca 2014 r. w 3/28 części.
• po dziadku Wnioskodawcy zmarłym 10 czerwca 1988 r. spadek na podstawie ustawy nabyło siedmioro dzieci, jedno z nich zmarło 20 lutego 1997 r., drugie ojciec Wnioskodawcy zmarł 21 kwietnia 2017 r. (Wnioskodawca podaje też jako datę śmierci ojca kwiecień 2016 r.), kolejne zmarło 2 czerwca 2014 r. w 1/7 części każde.

Wskazanymi jako spadkobiercy prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w A. z 8 listopada 2018 r. po zmarłym 2 czerwca 2014 r. wuju (bracie ojca Wnioskodawcy) byli:

• dwaj bracia po 1/6 części (każdy)
• dwie siostry po 1/6 części (każda)
• brat (ojciec Wnioskodawcy) zmarły 21 kwietnia 2016 r. w 1/6 części,
• siostrzenice i siostrzeńcy (pięcioro) wszyscy po 1/30 części.

Ponadto, w związku z przedstawionymi wyjaśnieniami wskazanymi w wezwaniu przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, informującymi że zgodnie z art. 14b § 2a ustawy Ordynacja podatkowa przedmiotem wniosku o interpretację indywidualną nie mogą być przepisy prawa podatkowego regulujące właściwość oraz uprawnienia i obowiązki organów podatkowych Wnioskodawca zrezygnował z zadanego we wniosku pytania nr 2).

Wnioskodawca z uwagi na rezygnację z pytania nr 2), doprecyzował część własnego stanowiska odnoszącą się do stanowiska w zakresie pytania nr 1) i nr 2), usuwając część dotyczącą pytania nr 2).

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3) pozostaje bez zmian.

W związku z powyższym opisem zadano ostatecznie następujące pytania.

Czy nabycie przez jednego ze spadkobierców, tj. Wnioskodawcę będącego spadkobiercą w postępowaniu sądowym, w ramach działu spadku po ojcu na wyłączną własność wszystkich składników majątku spadkowego, bez obowiązku spłaty na rzecz pozostałych spadkobierców powoduje powstanie po stronie Wnioskodawcy, który nabył te składniki obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Czy przedmiotowa darowizna opisana w części drugiej stanu faktycznego pomiędzy matką i siostrą Wnioskodawcy a Wnioskodawcą jest zwolniona z podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn i z uwagi na fakt, iż jest sporządzona w formie aktu notarialnego na podstawie art. 4a ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie wymaga zgłoszenia w Urzędzie Skarbowym?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy:

W zakresie pytania nr 1):

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 644 ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej podatkiem, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Ponadto, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn określony w art. 1 ust. 1 i 2 cyt. ustawy jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią jedyne przypadki podlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

Ponieważ przepisy ww. ustawy nie definiują pojęć dział spadku oraz zniesienie współwłasności, należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1025 ze zm.).

W myśl przepisu art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Stosownie do art. 925 w zw. z art. 924 Kodeksu cywilnego spadkobierca nabywa spadek z chwilą śmierci spadkodawcy.

Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu (art. 1035 Kodeksu cywilnego).

Zgodnie z zapisem art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego dział spadku może nastąpić na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Zatem do momentu zniesienia współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Na podstawie art. 1038 § 1 Kodeksu cywilnego sądowy dział spadku powinien obejmować cały spadek. Jednakże z ważnych powodów może być ograniczony do części spadku.

Dział spadku jest zatem instytucją odrębną od dziedziczenia (nabycia spadku), który mogą ale nie muszą dokonać spadkobiercy po nabyciu spadku.

Jak wynika z przywołanych przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn może podlegać jedynie nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych wymienionych w ww. art. 1 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Tym samym nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych z innych tytułów, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że dział spadku, jako czynność niewymieniona w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zdaniem Wnioskodawcy, w jego przypadku w zakresie pierwszej i trzeciej części stanu faktycznego opisanego we wniosku nabycie przez niego w całości i wyłącznie przedmiotowych udziałów we własności nieruchomości, przy fakcie, że dział spadku dokonywany jest bez jakichkolwiek spłat, roszczeń czy wzajemnych pretensji w trakcie działu spadku, jak i w przyszłości, nie rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązków podatkowych w podatku od spadków i darowizn.

W zakresie pytania nr 3):

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

W myśl art. 888 ustawy Kodeks cywilny przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze darowizny z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Stosownie do art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

Wskazane powyżej zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 ww. ustawy).

W tym miejscu nadmienić należy, że zgodnie z art. 4a ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt stanu faktycznego należy wskazać, że matka i siostra Wnioskodawcy zawarły z Wnioskodawcą umowę darowizny w formie aktu notarialnego, na mocy którego Wnioskodawca nabył udziały wynoszące po 1/21 części we własności opisanej w stanie faktycznym niezabudowanej działki o powierzchni 216 m².

Zdaniem Wnioskodawcy, taka darowizna korzysta w całości ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Ponadto na podstawie art. 4a ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn Wnioskodawca uważa, że fakt jej dokonania nie wymaga konieczności zgłoszenia w Urzędzie Skarbowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od spadków i darowizn wyłącznie w części dotyczącej skutków podatkowych nabycia w drodze nieodpłatnego działu spadku oraz darowizny, tj. w zakresie pytań oznaczonych nr 1) i nr 3). W zakresie podatku od spadków i darowizn w części dotyczącej pytania oznaczonego nr 2) wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z przepisem art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając zatem powyższe na względzie, stosownie do powołanego art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej