Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie drugie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytania dotyczącego podatku od spadków i darowizn wniosek zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Koncepcja opisanej we wniosku fundacji jest typowym przykładem trustu, tj. instytucji prawnej, dzięki której fundatorzy (donatorzy) mogą przekazać swój majątek określonym beneficjentom, np. członkom rodziny. Ewentualna działalność charytatywna jest celem drugorzędnym tego typu osoby prawnej.

Należy podkreślić, że w Polsce trust nie został w żaden sposób uregulowany jako instytucja prawna ani w prawie cywilnym, ani też podatkowym. Jednak przedmiotowa fundacja prawa duńskiego może być porównywana z instytucją fundacji znaną prawu polskiemu. Ponadto nie ulega wątpliwości, iż wspomniana we wniosku fundacja ma osobowość prawną, tj. osobą prawną o odrębnym majątku od majątku fundatorów i jest zarejestrowana w duńskim rejestrze. Posiada ona stosowny numer CVR (odpowiednik polskiego numeru KRS). W ocenie pełnomocnika Wnioskodawcy wszelkie wypłaty z duńskiej fundacji będą po zajściu przytoczonego zdarzenia przyszłego (tj. zamieszkania przez Wnioskodawcę na stałe w Polsce i uzyskania środków z fundacji) opodatkowane zgodnie z ustawą z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (dalej: "Ustawa").

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 ustawy, podatkowi temu podlega nabycie własności rzeczy znajdujących się w kraju i praw majątkowych wykonywanych w kraju w drodze darowizny przez osoby fizyczne. Przy czym stosownie do art. 2 ustawy, gdy nabywcą jest obywatel polski lub osoba mająca miejsce stałego pobytu w Polsce (niezależnie od obywatelstwa), opodatkowane jest również nabycie rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą. Nie ulega wątpliwości, że choć środki pieniężne znajdują się za granicą (tj. w tym momencie na rachunkach bankowych fundacji w Danii) uzyskiwane będą one jednak przez osobę mająca miejsce stałego pobytu w Polsce (po zaistnieniu zdarzeń przyszłych w postaci przeniesienia miejsca stałego zamieszkania jak to wyżej opisano we wniosku). Dla opodatkowania środków pieniężnych otrzymywanych z duńskiej fundacji polskim podatkiem od spadków i darowizn nie ma znaczenia również narodowość lub obywatelstwo osoby, która stale przebywać będzie na terenie Rzeczpospolitej Polskiej.

Jak stwierdza to art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze darowizny z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia.

Należy zaznaczyć, iż formalnie nie będzie pomiędzy Wnioskodawcą a przedmiotową fundacją podpisywana jakakolwiek odrębna umowa darowizny. Wypłata środków pieniężnych przez fundację stanowić będzie bowiem wykonanie jej statutowych celów. Tym samym obowiązek podatkowy powstanie z chwilą spełnienia świadczenia.

Przepisy ustawy nie definiują pojęcia darowizna, dlatego decydujące dla sprawy znaczenie ma definicja zawarta w art. 888 Kodeksu cywilnego. W myśl tego przepisu przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Taki właśnie charakter, tj. bezpłatny, będzie miało świadczenie pieniężne ze strony ww. fundacji na rzecz Wnioskodawcy. Dla określenia charakteru wypłacanych w przyszłości na rzecz Wnioskodawcy środków pieniężnych niezbędna jest również analiza art. 889 K.c. Zgodnie z tym przepisem nie stanowią darowizny inne bezpłatne przysporzenia, w szczególności gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu cywilnego. Jednak świadczenie pieniężne ze strony ww. fundacji nie będzie wypłacane na podstawie jakiejkolwiek innej umowy uregulowanej przepisami Kodeksu.

Należy ponadto odrzucić wszelkie interpretacje, zgodnie z którymi świadczenie tego typu stanowić będzie dla Wnioskodawcy przychód opodatkowany na zasadach określonych ustawą z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wypłatę tego typu można ewentualnie uznać za dotacje lub alimenty, która zawierałaby się w pojęciu innych źródeł przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 20 tejże ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17. Przede wszystkim należy jednak stwierdzić, iż na ww. fundacji nie ciąży ustawowy obowiązek alimentacyjny. Ponadto przez pojęcie dotacji i subwencji rozumie się świadczenia pieniężne wypłacane przez jednostki sektora finansów publicznych, a więc wydatki budżetu państwa, gminy, itp.

Reasumując wszelkie przyszłe wypłaty ze środków duńskiej fundacji rodzinnej na rzecz Wnioskodawcy przebywającego na stałe w Polsce będą opodatkowane podatkiem od spadków darowizn. Przy czym należy uznać, iż Wnioskodawca jest wobec tejże fundacji osobą niespokrewnioną i będzie zaliczony do III grupy podatkowej. Tym samym środki pieniężne od fundacji będą opodatkowane po przekroczeniu wartości 4.902 zł zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednakże stosownie do art. 2 ust. 1 przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Natomiast w odniesieniu do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega w myśl art. 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2004 r., Nr 142, poz. 1514 ze zm.) nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pojęcie darowizny nie jest zdefiniowane ani w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani w ustawie o podatku od spadków i darowizn.

Stosownie do zapisu art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Podstawowym elementem darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w przyszłości. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony.

Decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania danej czynności podatkiem od spadków i darowizn lub podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma kwalifikacja formy prawnej świadczonej pomocy, a zatem treść konkretnej umowy wiążącej strony. O tym, czy dokonana czynność ma charakter prawny darowizny, czy też jest to świadczenie nieodpłatne wynikające z innego stosunku prawnego winna przesądzać fundacja, która podejmuje decyzje o świadczeniu pomocy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż udzielana przez fundację pomoc członkom rodziny odbywa się w formie darowizn (dotacji) i pożyczek. Dodatkowym celem fundacji są cele charytatywne i użyteczności publicznej.

A zatem, mając na uwadze powyższe oraz wskazane przepisy prawa podatkowego uznać należy, iż w przedmiotowej sprawie nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu otrzymanych środków, bowiem znajdzie tutaj zastosowanie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyłączający stosowanie przepisów ustawy do przychodów podlegających przepisom ustawy od spadków i darowizn.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie