Temat interpretacji

- Czy darowizna opisanych powyżej składników majątkowych (bądź zorganizowanej części przedsiębiorstwa) na rzecz spółki jawnej spowoduje po stronie spółki jawnej lub Wnioskodawcy, jako wspólnika tej spółki, jakiekolwiek konsekwencje podatkowe w podatku od spadków i darowizn? - W przypadku udzielenia odpowiedzi pozytywnej na zadane pytanie nr 1 i uznania, że po stronie Wnioskodawcy, jako wspólnika spółki jawnej powstanie obowiązek w podatku od spadków i darowizn, to czy Wnioskodawca, jako wspólnik spółki jawnej, będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z daty wpływu do Biura 4 października 2016 r., uzupełnionym 12 października i 25 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny na rzecz spółki jawnej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny na rzecz spółki jawnej.

Wniosek uzupełniono 12 października 2016 r.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym, w piśmie z 24 listopada 2016 r., znak: 2461-IBPB-2-1.4515.406.2016.1.MD wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 25 listopada 2016 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni planuje wraz ze swoim mężem utworzenie spółki jawnej pod firmą W. Spółka jawna. Po założeniu spółki Wnioskodawczyni planuje przekazanie umową darowizny do nowo powstałej spółki jawnej szeregu składników majątkowych nieruchomości, należących do wspólnego majątku Wnioskodawczyni i jej męża, w oparciu o które Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy darowizna opisanych powyżej składników majątkowych (bądź zorganizowanej części przedsiębiorstwa) na rzecz spółki jawnej spowoduje po stronie spółki jawnej lub Wnioskodawczyni, jako wspólnika tej spółki, jakiekolwiek konsekwencje podatkowe w podatku od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawczyni, darowizna opisanych powyżej składników majątkowych na rzecz spółki jawnej nie spowoduje po stronie spółki jawnej ani Wnioskodawczyni, jako wspólnika tej spółki, jakichkolwiek konsekwencji podatkowych w podatku od spadków i darowizn, ponieważ spółka jawna nie jest podmiotem podlegającym opodatkowaniu tym podatkiem.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że podatnikiem w tym przypadku nie będzie mogła być również Wnioskodawczyni jako wspólnik spółki jawnej, ponieważ spółka jawna posiada odrębny od Wnioskodawczyni majątek i to ona będzie obdarowanym z cywilnoprawnego punktu widzenia, tak więc po stronie Wnioskodawczyni, jako wspólnika spółki jawnej nie dojdzie do nabycia, a jest to przesłanka warunkująca objęcie zakresem przedmiotowym ustawy.

Wnioskodawczyni wskazała, że gdyby jednak przyjąć, że podatnikiem tego podatku w opisanym powyżej zdarzeniu przyszłym, będzie Wnioskodawczyni, to wówczas będzie ona korzystać ze zwolnienia w podatku od spadków i darowizn, na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zgodnie bowiem z art. 1 ww. ustawy podatkowi podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

• dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
• darowizny, polecenia darczyńcy;
• zasiedzenia;
• nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
• zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
• nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Wnioskodawczyni zaznaczyła, że podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Wnioskodawczyni podkreśliła, że jak wynika z powołanego powyżej przepisu, zakresem podmiotowym podatku od spadków i darowizn zostało objęte nabycie własności rzeczy wskutek określonych enumeratywnie zdarzeń wyłącznie przez osoby fizyczne. Tak więc nabycie przez inne podmioty, niewymienione w powyższym przepisie, nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawczyni zauważyła, że spółka jawna, jako spółka osobowa, a więc jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, nie została wymieniona w powyższym przepisie, określającym zakres przedmiotowy oraz podmiotowy ustawy, a zatem nie będzie mogła zostać uznana za podatnika tego podatku. Za podatnika tego podatku nie będzie mogła być także uznana Wnioskodawczyni, jako wspólnik tej spółki, ponieważ to spółka jawna, posiadająca majątek odrębny od majątku wspólników, będzie nabywcą przedmiotu darowizny i będzie mogła nim swobodnie rozporządzać (art. 22 w zw. z art. 8 ustawy Kodeks spółek handlowych), natomiast wspólnicy tej spółki będą tego prawa pozbawieni. Nie zostanie więc w tym przypadku po stronie Wnioskodawczyni, jako wspólnika spółki jawnej, spełniona przesłanka nabycia, o której mowa w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawczyni wskazała, że gdyby jednak Organ uznał, że to wspólnik spółki jawnej będzie podatnikiem tego podatku i dojdzie u niego do nabycia, to na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, zgodnie z którym zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, wspólnicy będą zwolnieni z tego podatku, o ile zgłoszą to nabycie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w zakreślonym przepisem ustawy terminie.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawczyni, jej stanowisko należy uznać za prawidłowe w pełnym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2016 r., poz. 205, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej podatkiem, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej m.in. tytułem darowizny.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia darowizna należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380, ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Stosownie do treści art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Z powołanych powyżej przepisów wprost wynika, że podatnikiem podatku od spadków i darowizn może być wyłącznie nabywca będący osobą fizyczną.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 8 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2016 r., poz. 1578, ze zm.) spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Art. 22 § 1 Kodeksu spółek handlowych stanowi, że spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Z art. 28 ww. Kodeksu wynika, że majątek spółki jawnej stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

Z powołanego powyżej art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych wynika zatem, że spółka jawna została wyposażona w podmiotowość prawną, tj. zdolność do bycia podmiotem praw i obowiązków. Oprócz zdolności prawnej i zdolności do czynności prawnych handlowe spółki osobowe ustawodawca wyposażył również w zdolność sądową, tj. zdolność pozywania i bycia pozwanymi.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni planuje wraz ze swoim mężem utworzenie spółki jawnej. Po założeniu spółki Wnioskodawczyni zamierza przekazać umową darowizny do nowo powstałej spółki jawnej szereg składników majątkowych nieruchomości, należących do wspólnego majątku Wnioskodawczyni i jej męża.

W myśl przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, określając przedmiot opodatkowania ustawodawca wprowadził tylko jedno ograniczenie, co do zakresu podmiotowego ustawy, a mianowicie objął podatkiem tylko te przypadki, w których nabycie następuje przez osobę fizyczną. W konsekwencji, w przypadku nabycia tytułem darmym, opodatkowaniu podlegają wszystkie dopuszczalne w świetle prawa umowy darowizny, pod warunkiem, że obdarowanym będzie osoba fizyczna.

Zatem, skoro spółka jawna nie jest osobą fizyczną i jednocześnie stanowi odrębny od wspólników (np. osób fizycznych) byt prawny, to w związku z nabyciem przez tą spółkę jako obdarowaną nieruchomości od wspólnika, nie powstaną jakiekolwiek konsekwencje podatkowe na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W wyniku analizy przywołanych przepisów oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego należy również stwierdzić, że opisana darowizna na rzecz spółki jawnej będzie dla Wnioskodawczyni neutralna na gruncie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jak wynika z wniosku obdarowaną będzie spółka jawna, a nie Wnioskodawczyni. Z treści powołanego powyżej art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika jednoznacznie, że obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy; Wnioskodawczyni nie jest nabywcą jest darczyńcą. Żaden przepis wyżej wymienionej ustawy nie przewiduje również, aby w przypadku dokonania darowizny na rzecz spółki osobowej (spółki jawnej), której wspólnikami są osoby fizyczne, powstał obowiązek podatkowy w zakresie podatku od spadków i darowizn po stronie osób fizycznych będących wspólnikami spółki osobowej, która przyjęła darowiznę.

Rację ma więc Wnioskodawczyni, że dokonanie darowizny na rzecz spółki jawnej, której Wnioskodawczyni będzie wspólnikiem, nie będzie skutkowało powstaniem zarówno po stronie spółki jawnej jak i po stronie Wnioskodawczyni obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Tym samym, skoro wskazana we wniosku darowizna szeregu składników majątkowych (bądź zorganizowanej części przedsiębiorstwa), na rzecz spółki jawnej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, bezprzedmiotowym stała się analiza zagadnienia dotyczącego możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn (zagadnienia poruszonego w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 2). W tym zakresie zatem odstąpiono od oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach