Temat interpretacji

Czy otrzymanie przez Spółkę 2 w opisanym zdarzeniu przyszłym darowizny nie spowoduje u Wnioskodawcy jako wspólnika Spółki 2 powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 grudnia 2015 r. (data wpływu do Biura 5 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny składników majątkowych na rzecz spółki jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 stycznia 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny składników majątkowych na rzecz spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce osobowej (Spółka).

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego. W skład majątku Spółki wchodzą m.in. nieruchomości oraz prawa ochronne do znaków towarowych (składniki majątkowe).

Spółka rozważa możliwość dokonania darowizny składników majątkowych na rzecz innej spółki osobowej (Spółka 2), w której Wnioskodawca będzie miał takie samo prawo do udziału w zysku, jak w Spółce. Spółka 2 będzie prowadzić działalność w zakresie zarządzania nieruchomościami i znakami towarowymi. Drugim wspólnikiem zarówno Spółki, jak i Spółki 2 będzie żona Wnioskodawcy. Żona Wnioskodawcy będzie posiadała takie samo prawo do udziału w zysku Spółki i Spółki 2, które z kolei będzie takie samo jak prawa do udziału w zysku tych spółek, które przysługują Wnioskodawcy.

W związku z tym, że przedmiotem darowizny najprawdopodobniej będą wszystkie składniki majątkowe służące do realizacji przez Spółkę zadań w zakresie zarządzania majątkiem trwałym, tj. nieruchomościami i wartościami niematerialnymi i prawnymi, możliwe jest, że przedmiot darowizny stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Część przenoszonych składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem darowizny (np. nieruchomości) stanowić będzie środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji. Wartość poszczególnych składników majątkowych (oraz zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jeśli składniki majątkowe będą ją stanowić) będących przedmiotem darowizny zostanie określona na poziomie rynkowym na podstawie wyceny przeprowadzonej przez niezależnego rzeczoznawcę. Tym samym wartość przedmiotu darowizny zostanie określona w umowie darowizny w wysokości rynkowej.

W zamian za dokonanie darowizny ani Spółka, ani Wnioskodawca oraz pozostali wspólnicy w Spółce nie otrzymają od Spółki 2 żadnego świadczenia wzajemnego, w szczególności nie otrzymają zapłaty za składniki majątku ani nowych udziałów w Spółce 2. Ponadto, w związku z otrzymaniem darowizny nie powstanie zobowiązanie do dokonania jakichkolwiek świadczeń przez Spółkę 2 na rzecz Wnioskodawcy, pozostałych wspólników w Spółce lub Spółki teraz lub w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym otrzymanie przez Spółkę 2 w opisanym zdarzeniu przyszłym darowizny nie spowoduje u Wnioskodawcy jako wspólnika Spółki 2 powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn...

Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym otrzymanie przez Spółkę 2 w opisanym zdarzeniu przyszłym darowizny nie spowoduje u Wnioskodawcy jako wspólnika Spółki 2 powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi temu podlega m.in. nabycie przez osoby fizyczne w drodze darowizny własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jednocześnie, zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy w takiej sytuacji ciąży na obdarowanym.

W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego obdarowanym będzie nie osoba fizyczna, lecz spółka osobowa (Spółka 2) jako jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Tym samym, przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie znajdą w ogóle zastosowania. Bez znaczenia dla przedmiotowej sprawy pozostaje status darczyńcy (Spółki).

W konsekwencji, na gruncie podatku od spadków i darowizn dokonanie darowizny przez Spółkę, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, na rzecz Spółki 2, której Wnioskodawca również jest wspólnikiem, nie będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego dla Wnioskodawcy.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał interpretacje indywidualne organów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r., poz. 205) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia darowizna należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121, ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, określając przedmiot opodatkowania ustawodawca wprowadził tylko jedno ograniczenie, co do zakresu podmiotowego ustawy, a mianowicie objął podatkiem tylko te przypadki, w których nabycie następuje przez osobę fizyczną. W konsekwencji, w przypadku nabycia tytułem darmym, opodatkowaniu podlegają wszystkie dopuszczalne w świetle prawa umowy darowizny, pod warunkiem, że obdarowanym będzie osoba fizyczna.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce osobowej (Spółka). Spółka rozważa możliwość dokonania darowizny składników majątkowych na rzecz innej spółki osobowej (Spółka 2), w której Wnioskodawca będzie miał takie samo prawo do udziału w zysku, jak w Spółce. Spółka 2 będzie prowadzić działalność w zakresie zarządzania nieruchomościami i znakami towarowymi. Drugim wspólnikiem zarówno Spółki, jak i Spółki 2 będzie żona Wnioskodawcy. Żona Wnioskodawcy będzie posiadała takie samo prawo do udziału w zysku Spółki i Spółki 2, które z kolei będzie takie samo jak prawa do udziału w zysku tych spółek, które przysługują Wnioskodawcy. W związku z tym, że przedmiotem darowizny najprawdopodobniej będą wszystkie składniki majątkowe służące do realizacji przez Spółkę zadań w zakresie zarządzania majątkiem trwałym, tj. nieruchomościami i wartościami niematerialnymi i prawnymi, możliwe jest, że przedmiot darowizny stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W wyniku analizy przywołanych przepisów oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że opisana darowizna na rzecz spółki osobowej nie podlega regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn, ponieważ zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy, powyższy podatek obciąża jedynie darowizny dokonane na rzecz osób fizycznych. Przepisy powyższej ustawy nie przewidują opodatkowania innych podmiotów, w tym spółek osobowych. Żaden przepis wyżej wymienionej ustawy ani jakikolwiek inny przepis prawa nie przewidują również, aby w przypadku dokonania darowizny na rzecz spółki osobowej, której wspólnikami są osoby fizyczne, powstał obowiązek podatkowy w zakresie podatku od spadków i darowizn po stronie osób fizycznych będących wspólnikami spółki osobowej, która przyjęła darowiznę.

Rację ma więc Wnioskodawca, że dokonanie darowizny przez Spółkę, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, na rzecz Spółki 2, której Wnioskodawca również jest wspólnikiem, nie będzie skutkowało powstaniem dla niego obowiązku podatkowego. Skoro bowiem, to nie Wnioskodawca jest obdarowanym, to na gruncie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn nie powstaną dla niego skutki podatkowe.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy wskazać, że interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Rozstrzygnięcia w nich zawarte co do zasady wiążą w sprawach, w których zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach