Temat interpretacji

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni jest zobowiązana, na mocy powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, w tym art. 17a ust. 1 w związku z art. 2 i art. 6 ust. 4 ww. ustawy złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru (SD-3) i w zeznaniu tym wykazać nabyty w spadku po ojcu majątek. Mimo, iż Wnioskodawczyni należy do kręgu osób określonych w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, to zwolnienie zawarte w tym przepisie nie będzie miało miejsca, ponieważ jak wynika z opisu sprawy termin do jego złożenia nie został zachowany.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 20 lipca 2020 r. (data wpływu 23 lipca 2020 r.), uzupełnionym 25 sierpnia i 17 września 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia z Uzbekistanu spadku po ojcu jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia z Uzbekistanu spadku po ojcu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym w piśmie z 11 sierpnia 2020 r., znak: 0111-KDIB2-3.4015.102.2020.1.BB oraz znak: 0111-KDIB2-3.4015.104.2020.1.BB wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 25 sierpnia oraz 17 września 2020 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni, jest obywatelką Polski. W 2018 r. Wnioskodawczyni nabyła prawo do &¼ części spadku po ojcu, który zmarł 16 stycznia 2017 r. W skład spadkobierców wliczone były cztery osoby. Ogólna wartość spadku to 89.219.976 sum (uzbecka waluta), w tym:

• dom jednorodzinny mieszkalny o wartości 16.343.476 sum,
• pojazd marki M. o wartości 17.750.000 sum,
• pojazd marki D. o wartości 14.670.000 sum,
• udział w spółce A.F. o wartości 50.000.000 sum,
• udziały w spółce A.S.G. o wartości 5.126.500 sum.

Cały majątek był poddany rejestracji w inspekcji do spraw rejestracji w mieście T. (Uzbekistan).

Ze względu na brak dostępu do udziałów w spadku Wnioskodawczyni i babci Wnioskodawczyni, zaszła konieczność założenia sprawy sądowej przez Wnioskodawczynię i jej babcię przeciwko Z.W. o wydzielenie ich dziedziczonych udziałów w wartości pieniężnej.

W trakcie sądowej rozprawy babcia Wnioskodawczyni zmarła.

Została zawarta ugoda pomiędzy Wnioskodawczynią a Z.W., zgodnie z którą Wnioskodawczyni otrzymała kompensatę za dom w wysokości 20.000 USD i dwa ww. samochody. Orzeczenie uprawomocniło się 09 września 2019 r.

Jednocześnie po śmierci babci Wnioskodawczyni otrzymała w spadku jednorodzinny dom mieszkalny znajdujący się również na terenie miasta T. w Uzbekistanie o wartości 39.231.740 sum. Dom ten babcia Wnioskodawczyni nabyła w 2004 r.

W styczniu 2020 r. ten dom został sprzedany za 40.000.000 sum. Podatek ze sprzedaży domu w wysokości 20% od wartości został wpłacony na konto Państwowego Urzędu Podatkowego w T.

W piśmie z 21 sierpnia 2020 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że:

• nabyła spadek po ojcu zgodnie z zaświadczeniem o ustawowym prawie do spadku z 31 stycznia 2018 r., wydanym przez notariusza w T., które zostało sporządzone na podstawie art. 1135 Kodeksu cywilnego Republiki Uzbekistan;
• Zaświadczenie o ustawowym prawie do spadku zostało wydane 31 stycznia 2018 r.; Wnioskodawczyni nie posiada wiedzy na temat okresu uprawomocnienia wydanego Zaświadczenia prawdopodobnie tak jak w Polsce;
• Z.W., obywatelka Republiki Uzbekistan mieszka w T., w miejscu lokalizacji spadku. Nie była ona zainteresowana jego podziałem. Długie telefoniczne rozmowy nie doprowadzały do niczego, ona trzymała cały spadek w swoich rękach. Z tego powodu Wnioskodawczyni była zmuszona wraz z babcią złożyć wniosek do sądu o wydzielenie im dziedziczonych udziałów w wartości pieniężnej. Zgodnie z orzeczeniem sądu z 30 sierpnia 2019 r. Z.W. była zobowiązana wypłacić kompensatę za należne im udziały (część Wnioskodawczyni i część jej babci) w dziedziczonym domu, który Z.W. zajęła po śmierci ojca Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni otrzymała od niej 20.000 dolarów oraz dwa samochody marki D. rok produkcji 1999 i marki M. rok produkcji 2009. Natomiast firmy stanowią własność Z.W. Wnioskodawczyni zrezygnowała ze swojej części spadku i części spadku babci w firmach;
• babcia Wnioskodawczyni była obywatelką Uzbekistanu i za swojego życia spisała testament. W tym testamencie, swój dom, w którym mieszkała przed śmiercią, oraz cały majątek ruchomy i nieruchomy przepisała na Wnioskodawczynię, więc po śmierci babci Wnioskodawczyni dziedziczyła część babci w spadku po ojcu;
• babcia Wnioskodawczyni zmarła 28 maja 2019 r.;
• Wnioskodawczyni nabyła spadek po babci na podstawie Zaświadczenia o prawie do spadku na podstawie testamentu z dnia 19 grudnia 2019 r. wydane przez notariusza w T.;
• Zaświadczenie o prawie do spadku na podstawie testamentu zostało wydane dnia 19 grudnia 2019 r.; Wnioskodawczyni nie posiada wiedzy na temat okresu uprawomocnienia wydanego Zaświadczenia prawdopodobnie tak jak w Polsce;
• Wnioskodawczyni jest jedyną spadkobierczynią po babci, tym samym nabyła całą masę spadkową (cały majątek) pozostałą po babci, poza firmami;
• w skład spadku po babci, oprócz domu, weszło również roszczenie, które przysługiwało babci do spadku po ojcu Wnioskodawczyni, czyli ta część masy spadkowej, którą babcia odziedziczyła po ojcu Wnioskodawczyni, a która za życia babci nie została jej wydana, poza firmami;
• w skład masy spadkowej po babci Wnioskodawczyni, wszedł pierwotny majątek babci oraz majątek odziedziczony przez nią po ojcu Wnioskodawczyni, poza firmami;
• w skład masy spadkowej po babci Wnioskodawczyni poza jej domem oraz majątkiem odziedziczonym przez nią po ojcu Wnioskodawczyni nic więcej nie weszło.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy otrzymany przez Wnioskodawczynię spadek podlega opodatkowaniu jeszcze raz, tylko na terenie Polski, oraz czy Wnioskodawczyni musi składać zeznania podatkowe w tej sprawie do Urzędu Skarbowego i według jakiego zestawienia?

Zdaniem Wnioskodawczyni, istnieje porozumienie (umowa) zawarte między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Uzbekistanu w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Przed otrzymaniem zaświadczeń o prawie do spadków (w przypadku śmierci taty Wnioskodawczyni jak i jej babci) do notariusza składany był kod identyfikacji podatkowej Wnioskodawczyni otrzymany w Urzędzie Skarbowym miasta T. Po tym jak Wnioskodawczyni uzyskała kod od Urzędu Skarbowego w T., został on złożony do notariusza wraz z kompletem dokumentów i wnioskiem do rozpatrzenia sprawy. Po przejrzeniu kompletu dokumentów i ich sprawdzeniu Wnioskodawczyni otrzymała od notariusza zaświadczenie o nabyciu spadku.

Na podstawie przedłożonej Identyfikacji Podatkowej informacja o nabyciu spadku była przekazywana przez notariusza do Urzędu Skarbowego w T. W związku z czym w ciągu 7 dniu od daty sprzedaży Wnioskodawczyni musiała zapłacić podatek w Uzbekistanie. W Urzędzie Skarbowym w T. wyjaśniono Wnioskodawczyni, że spadek otrzymany drogą sądową (porozumienia) nie podlega opodatkowaniu.

Wnioskodawczyni wskazała, że spadki były zgłoszone do Urzędu Skarbowego w T. przez notariuszy w miejscu ich lokalizacji, ponadto podatek ze sprzedaży domu został zapłacony w Uzbekistanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni wyłącznie dotycząca ustawy o podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku po ojcu. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od spadków i darowizn w przedmiocie skutków podatkowych nabycia spadku po babci, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2019 r., poz. 1813) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej podatkiem, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.

Spadek jest instytucją regulowaną przepisami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. 2019 r., poz. 1145, ze zm.). W myśl art. 922 § 1 tej ustawy przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Zgodnie z art. 924 tejże ustawy spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, iż dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast, zgodnie z art. 1025 § 1 ww. Kodeksu, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W myśl art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z powyższym spadkobierca, który w chwili otwarciu spadku był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn od nabytej własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz od nabytej własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą.

Z treści art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że w przypadku nabycia spadku obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje &− przy nabyciu w drodze dziedziczenia &− z chwilą przyjęcia spadku.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4 cyt. ustawy, jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia.

Zgodnie zatem z ww. przepisami obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia z chwilą przyjęcia spadku lub jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, z chwilą sporządzenia pisma.

Podstawę opodatkowania zgodnie z art. 7 ust. 1 tejże ustawy stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

W myśl art. 8 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia powstania obowiązku podatkowego.

Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe (art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

W myśl art. 9 ust. 1 pkt 1 omawianej ustawy opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę zaliczonego do I grupy podatkowej, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9.637 zł

Stosownie do art. 15 ust. 1 pkt 1 podatek oblicza się od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku, według skali. Dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej podatek wynosi:

• do 10 278 zł 3%
• ponad 10 278 zł do 20 20556 zł 308 zł 30 gr i 5 % nadwyżki ponad 10.278 zł
• ponad 20 556 822 zł 20 gr i 7 % nadwyżki ponad 20.556 zł

W myśl art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 (tj. 9.637 zł) udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym. 50.000.000 sum

Zgodnie z art. 4a ust. 1a jeżeli dokumentem potwierdzającym nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych jest akt poświadczenia dziedziczenia lub europejskie poświadczenie spadkowe, termin 6 miesięcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, do zgłoszenia tego nabycia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego liczy się od dnia zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia lub wydania europejskiego poświadczenia spadkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

Jeżeli nabywca dowiedział się o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po upływie terminów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się, gdy nabywca zgłosi te rzeczy lub prawa majątkowe naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu, oraz uprawdopodobni fakt późniejszego powzięcia wiadomości o ich nabyciu (4a ust. 2 omawianej ustawy).

W myśl art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 17a ust. 3 tejże ustawy, w przypadku nabycia rzeczy lub praw majątkowych niewykazanych w zeznaniu podatkowym, podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania podatkowego organowi, któremu złożono zeznanie podatkowe, w terminie 14 dni od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu. 50.000.000 sum

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest obywatelką Polski. W 2018 r. nabyła ona prawo do &¼ części spadku po ojcu, który zmarł 16 stycznia 2017 r. W skład spadkobierców wliczone były cztery osoby. Ogólna wartość spadku to 89.219.976 sum (uzbecka waluta), w tym: dom jednorodzinny mieszkalny o wartości 16.343.476 sum, pojazd marki M. o wartości 17.750.000 sum, pojazd marki D. o wartości 14.670.000 sum, udział w spółce A.F. o wartości 50.000.000 sum, udziały w spółce A.S.G. o wartości 5.126.500 sum. Cały majątek był poddany rejestracji w inspekcji do spraw rejestracji w mieście T. (Uzbekistan).

Wnioskodawczyni nabyła spadek po ojcu zgodnie z zaświadczeniem o ustawowym prawie do spadku z 31 stycznia 2018 r. wydanym przez notariusza, które zostało sporządzone na podstawie art. 1135 Kodeksu cywilnego Republiki Uzbekistan.

Ze względu na brak dostępu do dziedziczonych udziałów w spadku zaszła konieczność założenia sprawy sądowej przez Wnioskodawczynie przeciwko Z.W. o wydzielenie ich dziedziczonych udziałów w wartości pieniężnej. Została zawarta ugoda pomiędzy Wnioskodawczynią a Z.W., zgodnie z którą Wnioskodawczyni otrzymała kompensatę za dom w wysokości 20.000 USD i dwa ww. samochody. Orzeczenie uprawomocniło się 9 września 2019 r.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, że nabycie spadku za granicą co do zasady, podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, jeżeli w chwili otwarcia spadku nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W analizowanej sprawie przy nabyciu spadku, które nie zostało zgłoszone do opodatkowania co miało miejsce w przedmiotowej sprawie ale zostało stwierdzone urzędowym dokumentem z 31 stycznia 2018 r. wydanym przez notariusza, obowiązek podatkowy powstał z chwilą uprawomocnienia się tego dokumentu (art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn). Jeżeli dokument z 31 stycznia 2018 r. stał się prawomocny z datą jego wydania lub jego wydanie nie było obarczone klauzulą prawomocności, to obowiązek podatkowy z tytułu ww. nabycia spadku powstał dla Wnioskodawczyni w dniu wydania tego pisma.

Odnosząc się do stwierdzenia Wnioskodawczyni, że w analizowanej sprawie zastosowanie ma umowa zawarta między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Uzbekistanu w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, należy stwierdzić, że nie ma ona w opisanej sytuacji zastosowania.

Umowa z dnia 11 stycznia 1995 r. miedzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Uzbekistanu w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz.U. z 1995 r., Nr 116, poz. 559) obejmuje dwa podatki w Polsce: to podatek dochodowego od osób fizycznych oraz podatek dochodowy od osób prawnych. Podkreślić należy, że żaden z przepisów umowy między Polską a Uzbekistanem nie dotyczy nabycia majątku tytułem spadku (dziedziczenia). Zatem wbrew twierdzeniu Wnioskodawczyni umowa ta nie ma zastosowania w rozpatrywanej sprawie, tj. do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni jest zobowiązana, na mocy powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, w tym art. 17a ust. 1 w związku z art. 2 i art. 6 ust. 4 ww. ustawy złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru (SD-3) i w zeznaniu tym wykazać nabyty w spadku po ojcu majątek, tj. &¼ masy spadkowej. Wnioskodawczyni winna w zeznaniu wykazać majątek jaki odziedziczyła na dzień śmierci ojca. Kwestia późniejszego porozumienia sądowego zawartego pomiędzy spadkobiercami nie ma wpływu na opodatkowanie tytułem nabycia spadku. Porozumienie to, jak wynika z przedstawionego opisu stanu faktycznego dotyczy w efekcie działu spadku. Przedmiotem opodatkowania podatku od spadków i darowizn jest natomiast nabycie tytułem spadku, dział spadku nie ma więc znaczenia.

Końcowo należy zaznaczyć, że mimo, iż Wnioskodawczyni należy do kręgu osób określonych w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, to zwolnienie zawarte w tym przepisie nie będzie miało miejsca, ponieważ jak wynika z opisu sprawy termin do jego złożenia nie został zachowany. 50.000.000 sum

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe. 50.000.000 sum

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. 50.000.000 sum

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. 50.000.000 sum

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne. 50.000.000 sum

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej