Temat interpretacji

Notariusz jako płatnik podatku od spadków i darowizn nie będzie zobowiązany do pobrania tego podatku w przypadku sporządzenia umowy darowizny, na podstawie której jeden z braci, za zgodą swojej żony, przekaże na rzecz drugiego brata darowiznę gdyż będzie ona korzystała w całości ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 3 grudnia 2019 r. (data wpływu 6 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania darowizny prawa użytkowania wieczystego gruntu, budynku stanowiącego odrębną nieruchomość oraz udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego drogę wewnętrzną jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania darowizny prawa użytkowania wieczystego gruntu, budynku stanowiącego odrębną nieruchomość oraz udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego drogę wewnętrzną.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Małżonkowie T.G i M.G.G., będący obywatelami polskimi, we wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej, na podstawie umowy zniesienia współużytkowania wieczystego gruntu i współwłasności budynków objętej aktem notarialnym z 19 sierpnia 2010 r., są użytkownikami wieczystymi nieruchomości gruntowej, stanowiącej działkę ewidencyjną nr (...), o powierzchni 0,1421 ha oraz właścicielami znajdującego się na niej, stanowiącego odrębną nieruchomość murowanego budynku magazynowego, objętych księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy w S. oraz we wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej, na podstawie umowy sprzedaży objętej aktem notarialnym z 9 lutego 2007 r., są współużytkownikami wieczystymi w udziale wynoszącym 165/10000 części nieruchomości stanowiącej drogę wewnętrzną o powierzchni 0,1493 ha, objętej księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy w S. W ich małżeństwie nieprzerwalnie obowiązuje ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej.

Do notariusza (Wnioskodawczyni) zwrócili się T.G. i A.G. o sporządzenie aktu notarialnego obejmującego umowę darowizny, mocą której T.G., za zgodą żony M.G.G. wyrażoną w formie aktu notarialnego zgodnie z art. 37 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, podaruje swojemu bratu A.G, bez obowiązku nakładania na obdarowanego jakichkolwiek obowiązków tytułem polecenia, opisane wyżej prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej i własność znajdującego się na niej budynku stanowiącego odrębną nieruchomość oraz cały udział w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiącej drogę wewnętrzną.

Wartość powyższych praw przekroczy kwotę zwolnioną z opodatkowania.

Obdarowany A.G. jest obywatelem polskim oraz jest bratem darczyńcy T.G., zatem należy do I grupy podatkowej zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz jest osobą wymienioną w art. 4a ust. 1 i art. 4 ust. 4 tej ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle obowiązujących przepisów, w przypadku zawarcia umowy darowizny objętej aktem notarialnym, mocą której, za zgodą żony wyrażoną w formie aktu notarialnego zgodnie z art. 37 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mąż podaruje swojemu bratu, będącemu obywatelem polskim, objęte wspólnością ustawową majątkową małżeńską prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej oraz własność znajdującego się na niej budynku stanowiącego odrębną nieruchomość oraz cały udział w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiącej drogę wewnętrzną, darowizna ta będzie w całości zwolniona od podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ust. 1 i art. 4 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn (zwanej dalej Ustawą), zatem notariusz sporządzający akt notarialny obejmujący tę umowę, jako płatnik tego podatku zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 Ustawy, nie pobierze z chwilą sporządzenia aktu notarialnego od tej darowizny podatku od spadków i darowizn, gdyż darowizna ta będzie w całości zwolniona od tego podatku na podstawie art. 4a ust. 1 i art. 4 ust. 4 Ustawy?

Zdaniem Wnioskodawczyni, to jest notariusza będącego płatnikiem podatku od spadków i darowizn od dokonanej w formie aktu notarialnego darowizny zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 Ustawy, opisana wyżej darowizna będzie w całości zwolniona od podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ust. 1 i art. 4 ust. 4 Ustawy, zatem notariusz sporządzający akt notarialny obejmujący tę umowę, jako płatnik tego podatku zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 Ustawy, nie pobierze z chwilą sporządzenia aktu notarialnego od tej darowizny podatku od spadków i darowizn, gdyż darowizna ta będzie w całości zwolniona od tego podatku na podstawie art. 4a ust. 1 i art. 4 ust. 4 Ustawy.

Kwestia opodatkowania darowizn oraz obowiązków notariusza jako płatnika od tego podatku uregulowana jest w ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2019 r., poz. 1813 ze zm.).

W szczególności zgodnie z:

• art. 1 ust. 1 pkt 2 Ustawy podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny,
• art. 5 Ustawy obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych,
• art. 6 ust. 1 pkt 4 Ustawy obowiązek podatkowy powstaje, przy nabyciu w drodze darowizny z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń,
• art. 9 ust. 1 pkt 1 Ustawy opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9.637 zł jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej,
• art. 14 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 pkt 1 Ustawy wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca; zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe; do grupy I zalicza się między innymi rodzeństwo,
• art. 4a ust. 1 Ustawy zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych między innymi przez rodzeństwo, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym,

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron,

Ponadto należy zauważyć, że Ustawa nie zawiera pojęcia darowizna, dlatego w tym zakresie odwołać się należy do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r. poz. 1145). Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Istotne w sprawie jest również to, że wyrażenie zgody przez małżonka na dokonanie darowizny zgodnie z art. 37 ust. 1 pkt 4 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, wywiera skutki jedynie w sferze prawa rodzinnego oraz nie powoduje, że małżonek wyrażający zgodę staje się stroną umowy darowizny.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy przyjąć, że w przypadku gdy darowizna zostaje dokonana w formie aktu notarialnego przez brata na rzecz jego brata, tylko te osoby są stronami umowy darowizny, zatem nabycie własności rzeczy i praw majątkowych przez brata czyli rodzeństwo, to jest osobę wymienioną w art. 4a ust. 1 Ustawy, także w przypadku gdy jej przedmiotem jest rzecz lub prawo majątkowe objęte wspólnością majątkową małżeńską darczyńcy i jego małżonka, będzie w całości zwolnione od podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ust. 1 i art. 4 ust. 4 Ustawy, zatem notariusz sporządzający akt notarialny obejmujący tę umowę, jako płatnik tego podatku zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt l i ust. 2 Ustawy, nie pobierze od tej darowizny z chwilą sporządzenia aktu notarialnego podatku od spadków i darowizn.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacjach indywidualnych:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu Znak: ILPB2/436-253/09-4/AK z 5 lutego 2010 r.,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Znak: IPPB2/436-129/11-2/AF z 3 czerwca 2011 r.,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach Znak: IBPBII/1/436-275/11/MCZ z 25 sierpnia 2011 r.,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach Znak: IBPBII/l/436-l5/13/ASz z 12 kwietnia 2013 r.,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach Znak: IBPB-2-1/4515-6/15/MD z 9 czerwca 2015 r.,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach Znak: 2461-IBPB-2-1.4515.237.2016.2.JWe z 7 października 2016 r.,
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej Znak: 0111-KDIB4.4015.67.2017.1.PB z 27 czerwca 2017 r.,
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej Znak: 0111-KDIB4.4015.109.2017.1.MCZ z 6 września 2017 r.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że darowizna na rzecz brata, tj. osoby wymienionej w zamkniętym katalogu określonym w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, będzie w całości korzystać ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jeżeli zostaną spełnione łącznie warunki wymienione w przepisach art. 4 ust. 4 i art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jeżeli umowa darowizny nieruchomości zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego, na obdarowanym nie będzie ciążyć obowiązek zgłoszenia jej do urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1813) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej podatkiem, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia darowizna należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1145).

Na podstawie art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny. Natomiast z treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze darowizny z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9637 zł jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe (art. 14 ust. 2 ww. ustawy). Zgodnie z treścią art. 14 ust. 3 pkt 1 cytowanej ustawy do I grupy podatkowej zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Należy zauważyć, że co do zasady darowizna podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Wysokość podatku od spadków i darowizn ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do jednej z trzech grup podatkowych odbywa się w zależności od jego stopnia pokrewieństwa albo powinowactwa z osobą, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Natomiast zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

Obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron (art. 4a ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Wskazane powyżej zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy notariusze są płatnikami podatku od dokonanej w formie aktu notarialnego darowizny.

Stosownie do art. 18 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy płatnicy są obowiązani pobrać należny podatek z chwilą sporządzenia aktu notarialnego, z zastrzeżeniem ust. 3.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jako notariusz będzie sporządzać akt notarialny, na podstawie którego Pan T.G przekaże swojemu bratu w formie umowy darowizny, za zgodą swojej żony w myśl art. 37 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej oraz własność znajdującego się na niej budynku stanowiącego odrębną nieruchomość oraz cały udział w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiącej drogę wewnętrzną. Ww. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej oraz własność znajdującego się na niej budynku stanowiącego odrębną nieruchomość oraz cały udział w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiącej drogę wewnętrzną objęte są wspólnością majątkową małżeńską.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 2086 ze zm.) zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania darowizny z majątku wspólnego, z wyjątkiem drobnych darowizn zwyczajowo przyjętych.

Stosownie do art. 37 § 4 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego jednostronna czynność prawna dokonana bez wymaganej zgody drugiego małżonka jest nieważna.

Tym samym, w kontekście opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn przedmiotowej darowizny zgoda taka będzie neutralna podatkowo; w żaden sposób nie powodując, iż żona brata stanie się stroną umowy darowizny zawartej między braćmi. Z treści przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, wynika bowiem, że zgoda małżonka jest niezbędna dla stwierdzenia ważności jednostronnej czynności drugiego małżonka, w przypadku gdy jej przedmiotem są składniki objęte wspólnością majątkową. Z faktu tego nie można jednak wywodzić, że wyrażając taką zgodę drugi z małżonków również staje się stroną umowy darowizny.

Należy zatem stwierdzić, że skoro w analizowanej sprawie darczyńcą będzie tylko Pan T.G., to darowizna nieruchomości dokonana przez Pana T.G. na rzecz brata, za zgodą jego żony, będzie korzystała w całości ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Reasumując, Wnioskodawczyni będąca notariuszem sporządzającym akt notarialny umowy darowizny między braćmi, jako płatnik podatku od spadków i darowizn zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ww. ustawy, nie będzie więc zobowiązana do pobrania podatku od spadków i darowizn, gdyż darowizna ta będzie w całości zwolniona z tego podatku na podstawie art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej