Temat interpretacji
Otrzymana przez Pana darowizna środków pieniężnych w kwocie 45000 zł, która została przekazana przelewem bankowym na Pana konto bankowe, podlegała zwolnieniu określonemu w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Darowizna w wysokości 60000 zł przekazana Panu w formie gotówki – „z ręki do ręki”, a następnie wpłacona przez Pana na Pana rachunek bankowy, nie spełnia warunku określonego w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn:
– w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania darowizny w kwocie xxx zł – jest prawidłowe,
– w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania darowizny w kwocie xxx zł – jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 lutego 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 11 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Samoistnie uzupełnił go Pan w dniu 11 lutego 2022 r. Wniosek dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny. Następnie uzupełnił Pan wniosek – w odpowiedzi na wezwanie – w piśmie z 13 kwietnia 2022 r. (wpływ pisma 13 kwietnia 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W dniu xxx r. zawarł Pan z ojcem umowę darowizny środków pieniężnych w wysokości xxx zł. Umowa darowizny została wykonana w ten sposób, iż ojciec Pana (tj. darczyńca) w dniu xxx r. wykonał ze swojego konta bankowego przelew kwoty w wysokości xxx zł na Pana (tj. obdarowanego) konto bankowe. Wskazane środki finansowe wpłynęły na Pana konto bankowe w dniu xxx r. Z kolei pozostałą część środków finansowych w ramach ww. umowy darowizny, tj. kwotę w wysokości xxx zł otrzymał Pan do ręki z dyspozycją od darczyńcy aby dokonał Pan w jego imieniu jej osobistej wpłaty na Pana konto bankowe. Polecenie darczyńcy, zgodnie z jego wolą oraz w myśl obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, zrealizował Pan wspólnie ze swoim ojcem w dniu xxx r. wykorzystując do tego celu kartę kredytową przypisaną do Pana konta bankowego oraz wpłatomat banku, w którym prowadzi Pan rachunek. Środki finansowe w wysokości xxx zł wpłynęły na Pana konto bankowe w tym samym dniu, a pozostałe xxx zł zostało w Pana portfelu.
Fakt nabycia ww. środków pieniężnych w ramach darowizny zgłosił Pan na deklaracji (zgłoszeniu) SD-Z2 jeszcze w tym samym dniu, tj. xxx r. właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, tj. w ciągu 6 miesięcy od dnia wpłynięcia środków pieniężnych na Pana konto bankowe. W zgłoszeniu SD-Z2 zaznaczył Pan, że część kwoty, tj. xxx zł została przelana na Pana konto, pozostała kwota, tj. xxx zł została przekazana w gotówce, a jej wpłatą zajął się Pan osobiście. Środki pieniężne znajdują się na terytorium Polski. Pan i Pana ojciec jesteście obywatelami Polski i zamieszkujecie na terytorium Polski.
Pytanie – po przeformułowaniu w uzupełnieniu wniosku
Czy opisana wyżej darowizna środków pieniężnych będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 poz. 1043)?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem, nabycie przeze Pana środków pieniężnych w opisany wyżej sposób będzie korzystało ze zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn. Darowizna środków pieniężnych dokonana przez wstępnego na podstawie ww. przepisu może być zwolniona z podatku od spadków i darowizn przy spełnieniu następujących warunków:
– dokonania zgłoszenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego; oraz
– udokumentowania otrzymania środków pieniężnych dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
Obecnie obowiązujące przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn (w Pana ocenie) nie dają podstaw do stwierdzenia, że dla uzyskania ulgi koniecznym jest wpłacenie kwoty darowizny wyłącznie przez darczyńcę. Tym samym, darowizna środków pieniężnych poprzez wpłatę gotówki w imieniu darczyńcy (ojca) na rachunek obdarowanego (syna) również będzie dopuszczalna w myśl art. 4a ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy. Istotnym jest wyłącznie odpowiednie potwierdzenie przekazania środków pieniężnych na rachunek obdarowanego. Fundamentalne znaczenie ma bowiem odpowiednia identyfikacja stron umowy, czyli udokumentowanie kto faktycznie dokonał wpłaty lub zlecił dokonanie takiej wpłaty na rachunek obdarowanego. Wskazać w tym miejscu należy, iż fakt nabycia ww. środków pieniężnych w ramach darowizny zgłosił Pan (na odpowiednim formularzu, deklaracji SD-Z2) właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w ciągu 6 miesięcy od dnia wpłynięcia środków pieniężnych na Pana konto bankowe, a ściślej ujmując tego samego dnia. Nie ulega także wątpliwości, iż stronami umowy darowizny jest Pana tata (darczyńca) oraz Pan, czyli jego syn (obdarowany). Nadto posiada Pan stosowne oświadczenie darczyńcy wyrażone w zawartej umowie darowizny.
Powyższy tok rozumowania potwierdza m.in. wyrok z dnia 9 marca 2011 r. o sygn. akt II FSK 1953/09, w którym Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, iż udokumentowanie otrzymania darowizny środków pieniężnych dowodem wpłaty na rachunek bankowy lub na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej obdarowanego lub przekazem pieniężnym, umożliwia skorzystanie z ulgi podatkowej określonej w przepisie art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn; przepis ten nie daje podstawy do stwierdzenia, że dla uzyskania ulgi koniecznym było wpłacenie kwoty darowizny jedynie przez darczyńcę. W wyroku tym podkreślono również, iż wpłacającym środki pieniężne z tytułu darowizny na konto obdarowanego nie musi być darczyńca. Wskazać przy tym należy, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 22 lipca 2009 r. o sygn. akt VIII SA/Wa 184/09 wskazał, że skoro wykładnia językowa art. 4a ust. 1 pkt 2 ww. ustawy nie prowadzi do nie budzących wątpliwości wniosków, to konieczne jest dokonanie wykładni celowościowej, która powinna być oparta na ratio legis tego przepisu. W ocenie sądu, pomocne jest w tym uzasadnienie wprowadzenia takiego przepisu przez ustawodawcę, co uznać należy za w pełni uzasadnione i racjonalne. Powołany zaś przepis został wprowadzony do ustawy o podatku od spadków i darowizn począwszy od dnia 1 stycznia 2007 r. ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 222, poz. 1629). Z kolei jak wynika z uzasadnienia rządowego projektu nowelizacji, wprowadzone wymienioną ustawą zmiany miały na celu zapewnienie ochrony interesów majątkowych członków najbliższej rodziny, poprzez zniesienie obciążeń podatkowych dla nabywających nieodpłatnie majątek od osób najbliższych. Dalej, z projektu tego wynika, że obowiązek udokumentowania otrzymania darowizny pieniężnej dowodem przekazania na rachunek bankowy obdarowanego lub przekazem bankowym, wprowadzono jedynie po to, aby podatnicy nie mogli powoływać się na rzekome (fikcyjne) kwoty uzyskane z darowizn od najbliższych członków rodziny, np. w postępowaniach dotyczących tzw. nieujawnionych źródeł przychodów, poprzez uzyskanie pewności prawnopodatkowej w zakresie nabytego majątku. Cel wprowadzenia tych regulacji był istotny i powinien zostać uwzględniony przy ich wykładni.
W Pana opinii, wykładnia art. 4a ust. 1 pkt 2 ww. ustawy uwzględniająca jego ratio legis w odniesieniu do istniejącego stanu faktycznego opisanego w przedmiotowej sprawie, pozwala na przyjęcie, iż Pana zachowanie jako obdarowanego, umożliwia jednoznaczne ustalenie daty i wysokości wpłat na Pana rachunek bankowy oraz ustalenie, iż darowizna ww. środków pieniężnych pochodzi od Pana ojca. W związku z czym, darowizna środków pieniężnych w sposób opisany wyżej, powinna korzystać ze zwolnienia z podatku od spadków i darowizn.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r. poz. 1043):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.
Na podstawie art 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1983 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r.
poz. 1740 ze zm.):
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.
Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie to ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Do zawarciu umowy darowizny podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli obdarowanego o przyjęciu darowizny.
Natomiast z treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, iż:
Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.
Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.
W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.
Należy zauważyć, że – co do zasady – darowizna podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Wysokość podatku od spadków i darowizn ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do jednej z trzech grup podatkowych odbywa się w zależności od jego stopnia pokrewieństwa albo powinowactwa z osobą, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9 637 zł − jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.
Wysokość podatku od spadków i darowizn ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do jednej z trzech grup podatkowych odbywa się w zależności od jego stopnia pokrewieństwa albo powinowactwa z osobą, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.
W myśl art. 14 ust. 3 cyt. ustawy:
Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:
1) do grupy I − małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2) do grupy II − zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3) do grupy III − innych nabywców.
W myśl art. 4a ust. 1 ww. ustawy:
Zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:
1) zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4 oraz
2) w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo – kredytowej lub przekazem pocztowym.
Zgodnie z art. 4a ust. 4 omawianej ustawy:
Obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:
1) wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2) nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.
Zgłoszenie o nabyciu rzeczy i praw majątkowych powinno być dokonane na formularzu SD-Z2 określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (Dz.U. z 2015 r. poz. 2060).
Z treści przepisu art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że w przypadku gdy przedmiotem darowizny są środki pieniężne, dla skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania konieczne jest spełnienie trzech warunków:
- otrzymania darowizny od jednej z osób wymienionych w tym przepisie;
- złożenia zgłoszenia o nabyciu własności środków pieniężnych (poza sytuacją przewidzianą w zacytowanym art. 4a ust. 4 ustawy);
- udokumentowanie ich otrzymania dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
Wobec powyższego, w przypadku darowizny środków pieniężnych warunkiem niezbędnym do skorzystania z omawianego zwolnienia – jak już wyżej wskazano – jest m.in. fakt udokumentowania przez obdarowanego ich otrzymania dowodem przekazania na swój rachunek bankowy albo rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym. Tym samym użyte w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn wyrażenie „udokumentowanie” – w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny są środki pieniężne – ich otrzymania dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy” należy rozumieć w ten sposób, że dowód ten dokumentuje dokonanie wpłaty lub przelewu środków pieniężnych, będących przedmiotem czynności prawnej darowizny (art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego), przez darczyńcę na konto obdarowanego, a nie wpłatę lub przelew obdarowanego na własną rzecz w imieniu darczyńcy.
W konsekwencji, otrzymana przez Pana darowizna środków pieniężnych w kwocie 45000 zł, która została przekazana przelewem bankowym na Pana konto bankowe, podlegała zwolnieniu określonemu w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Wobec powyższego stanowisko Pana w części dotyczącej darowizny środków pieniężnych w kwocie 45000 zł, która została przekazana przelewem bankowym na Pana konto bankowe, należało uznać za prawidłowe.
Odnosząc się do kwoty darowizny w wysokości 60000 zł, należy zauważyć, że skoro w analizowanej sprawie środki pieniężne zostały przekazane Panu w formie gotówki – „z ręki do ręki”, a następnie sam Pan wpłacił te środki na swój rachunek bankowy, stwierdzić należy, iż nie został spełniony warunek określony w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
W opisanej we wniosku sytuacji nie można udokumentować otrzymania przedmiotowych środków pieniężnych w sposób określony w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, tj. dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym, gdyż środki te – jak wynika z wniosku – zostały przekazane Panu w gotówce. To dopiero sam Pan – będąc już właścicielem środków – dokonał ich wpłaty na rachunek bankowy. Taki sposób działania nie wyczerpuje norm omawianego przepisu.
Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie będą również motywy, jakimi kierowały się strony darowizny decydując się na przekazanie części darowizny w formie gotówki. Ustawodawca jednoznacznie wskazał jakie warunki muszą zostać spełnione, aby zwolnienie mogło zostać zastosowane. W analizowanej sprawie warunki do zwolnienia nie zaistnieją.
Podkreślenia wymaga, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania. W konsekwencji, opisana we wniosku darowizna środków pieniężnych w kwocie 60000 zł na Pana rzecz od Pana ojca podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na ogólnych zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej. A zatem w takiej sytuacji nie znajdzie zastosowania zwolnienie na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn i tym samym nie będzie Pan mógł skorzystać z tego zwolnienia w odniesieniu do darowizny kwoty 60000 zł.
Zatem stanowisko Pana w części dotyczącej darowizny środków pieniężnych w kwocie 60000 zł należało uznać za nieprawidłowe.
Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroków sądów administracyjnych – wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą konkretnych spraw podatników, osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.
Organ przeanalizował przywołane przez Pana orzecznictwo. Nie podziela jednak zawartego w nim stwierdzenia, że spełnienie warunku do zwolnienia ma również miejsce wówczas, gdy to obdarowany – otrzymując gotówkę „do ręki” – sam wpłaca ją na rachunek bankowy. Powołany przepis stanowi bowiem jednoznacznie jakie są warunki zwolnienia. Jest w nich mowa o udokumentowaniu dowodem przekazania na rachunek bankowy. W analizowanej sytuacji, to Pan dokonał wpłaty części darowizny, a więc to Pan przekazał część środków na swój rachunek. Nie będzie mógł więc Pan udokumentować, że otrzymał środki dowodem przekazania na swój rachunek bankowy, gdyż przekazanie w Pana przypadku odbyło się „z ręki do ręki”.
Za takim rozumieniem analizowanego przepisu, jak zaprezentował Organ, przemawia także stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego zwarte w wyroku z 26 listopada 2013 r., sygn. akt II FSK 2967/11.
Za takim rozumieniem przepisu przemawia także sama konstrukcja zwolnienia. Ustawodawca jednoznacznie wskazał jakie warunki muszą być spełnione, aby zwolnienie mogło zostać zastosowane. W żadnym jego punkcie nie można się dopatrywać, iżby warunki te były tylko natury technicznej i by mogły być pominięte (nie zachowane).
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.