Skutki podatkowe wycofania samochodu ze spółki komandytowej przekazania do majątku prywatnego wspólników tej spółki. - Interpretacja - 0111-KDIB2-2.4015.52.2023.3.MM

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 29 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4015.52.2023.3.MM

Temat interpretacji

Skutki podatkowe wycofania samochodu ze spółki komandytowej przekazania do majątku prywatnego wspólników tej spółki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 21 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych wycofania samochodu ze spółki komandytowej i przekazania go do majątku prywatnego wspólników tej spółki. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 22 maja 2023 r. (wpływ 22 maja 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest komplementariuszem w spółce komandytowej, której drugim wspólnikiem (komandytariuszem) jest jego żona. Wspólnicy – małżeństwo posiadają wspólność majątkową. Spółka oraz jej wspólnicy są rezydentami polskimi. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Komplementariusz (mąż) posiada 90% prawa do udziałów w zyskach, a komandytariusz (żona) 10%.

Spółka jest właścicielem samochodu osobowego używanego do celów mieszanych w działalności Spółki. Samochód został nabyty na majątek Spółki poprzez zakup od podmiotu trzeciego. W najbliższym czasie wspólnicy Spółki zamierzają zawrzeć ze Spółką umowę (nienazwaną), na mocy której wycofają z majątku Spółki ww. samochód osobowy i przekażą go na cele osobiste wspólników. Samochód nie będzie używany w działalności Spółki po wycofaniu. Nie będzie też wynajmowany czy wydzierżawiany ani Spółce, ani podmiotom trzecim – nie będzie przynosił zysków z tytułu najmu, dzierżawy mienia prywatnego. Prawdopodobnie będzie on używany przez syna wspólników. Spółka dokona nieodpłatnego przesunięcia z jej majątku do majątku wspólników. Ponadto Spółka w formie uchwały wyrazi zgodę na wycofanie z majątku Spółki tego samochodu i przekazanie go wspólnikom do ich majątku. Wycofanie nie będzie stanowiło wypłaty dywidendy, darowizny, zmniejszenia wkładu, ale będzie nieodpłatnym przesunięciem składnika majątku Spółki pomiędzy Spółką a jej wspólnikami. Ponieważ wspólnicy są małżeństwem posiadającym wspólność majątkową, pojazd po zawarciu umowy przejdzie do wspólności majątkowej i będzie używany do celów osobistych wspólników (nie związanych z działalnością Spółki). Tym samym mimo iż komplementariusz (mąż) posiada 90% prawa do udziałów w zyskach, a komandytariusz (żona) 10%, to i tak samochód wejdzie do ich wspólności majątkowej bez podziału na udziały 90/10%.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1)Samochód wspólnicy zamierzają wycofać w tym roku, pewnie w sierpniu 2023 r.;

2)Samochód nie był amortyzowany, gdyż jego wartość nie przekroczyła 10.000 zł. Wydatek był kosztem w chwili poniesienia;

3)Samochód nie będzie już służył celom biznesowym, a będzie wykorzystywany prywatnie przez członków rodziny wspólników, a zatem prawdopodobnie nie będzie używany nawet na cele mieszane, a jedynie osobiste. Zatem celem jest wycofanie składnika majątkowego, który nie będzie już dłużej służył celom prowadzenia działalności gospodarczej. Utrzymywanie go na stanie nie ma sensu, jeśli będzie on służył jedynie celom osobistym wspólników i członków ich rodziny. Zatrzymanie samochodu w majątku Spółki prowadziłoby do zbędnych komplikacji związanych z rozpoznawaniem przychodu z tytułu nieodpłatnego użytkowania samochodu przez wspólników i członków ich rodziny;

4)Dyrektor KIS wielokrotnie udzielał odpowiedzi podatnikom, którzy w podobnym stanie faktycznym zamierzali dokonywać podobnych czynności. Przykładowo w stanie faktycznym pisma (winno być: interpretacji indywidualnej) z 14 czerwca 2022 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4015.228.2021.6.ASZ wskazano: „Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że jest Pan komplementariuszem spółki komandytowej a Pana żona jest komandytariuszem ww. spółki. Wspólnicy spółki komandytowej, w tym Pan, planują wycofanie nieruchomości ze spółki komandytowej i ich nieodpłatne przekazanie na potrzeby własne wspólników, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku spółki komandytowej, w ten sposób, że własność nieruchomości nr A i B nabędą małżonkowie do swoich majątków odrębnych. Wycofanie składników z majątku spółki nie nastąpi tytułem wypłaty zysku w tej spółce. W wyniku tej czynności prawnej wkłady wspólników w spółce komandytowej nie ulegną obniżeniu. Przeniesienie wskazanych przedmiotów do majątku wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników w formie aktu notarialnego. Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy w formie aktu notarialnego o nieodpłatne przekazanie wspólnikom proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku spółki komandytowej. Powyższa umowa nie będzie stanowiła umowy darowizny ani umowy zniesienia współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy - Kodeks cywilny, będzie natomiast umową nienazwaną zawierającą oświadczenia: spółki komandytowej o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników własności składników majątku w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach spółki komandytowej oraz wspólników o ich przyjęciu. Przeniesienie na wspólników wskazanych przedmiotów nastąpi na potrzeby własne wspólników; spółka komandytowa nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności; przeniesienie składników majątku nie będzie stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu ustawy - Kodeks spółek handlowych.”

Podobnie zamierzają zrobić wspólnicy Spółki, tj. zawrzeć umowę (nienazwaną kodeksowo) ze spółką komandytową o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników własności składników majątku w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach spółki komandytowej oraz wspólników o ich przyjęciu. W umowie wskazane będzie, iż przeniesienie samochodu osobowego na wspólników nastąpi na ich potrzeby osobiste. Spółka uwolni się od konieczności ewidencjonowania i rozpoznawania przychodów związanych z nieodpłatnym użytkowaniem pojazdu przez wspólników i członków ich rodziny.

Jednoczenie Spółka nie ma potrzeby utrzymywania samochodu w swojej masie majątkowej z uwagi, iż pojazd nie będzie użytkowany w działalności gospodarczej.

Podstawą wycofania pojazdu z majątku spółki będzie uchwała wspólników spółki komandytowej.

Podobnie w piśmie (winno być: interpretacji indywidualnej) z 29 grudnia 2022 r., Znak: 0111-KDIB2-2.4015.137.2022.2.DR: „W chwili obecnej Spółka planuje dokonać nieodpłatnego przekazania opisywanej nieruchomości do majątku prywatnego wspólników, czyli m.in. Wnioskodawcy. Czynność ta nie będzie skutkowała obniżeniem wkładu wspólników w spółce komandytowej i nie będzie w żaden sposób powiązana z obniżeniem kapitału zakładowego Spółki. Przeniesienie prawa własności nieruchomości nastąpi na rzecz wszystkich wspólników spółki komandytowej, proporcjonalnie do posiadanych przez wspólników udziałów w zyskach tej spółki komandytowej. W umowie nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości strony powołają się na treść podjętej przez Wspólników uchwały.”

Również i w tej sprawie KIS wydał interpretację indywidualną w oparciu o zbliżony opis stanu faktycznego w zakresie podstawy prawnej przekazania majątku ze spółki do majątku osobistego wspólników.

W polskim systemie prawnym obowiązuje swoboda umów, przez co nie ma przeszkód, aby spółka komandytowa zawarła z dwoma wspólnikami (jej właścicielami) umowy, na mocy której dokona ona nieodpłatnego świadczenia na rzecz wspólników w postaci przekazania nieodpłatnie samochodu osobowego.

Jak wskazał J. Wirski Opodatkowanie spółek osobowych i ich wspólników – podatkowe koło fortuny, PP 2/2021, w swoim artykule: „(…) jakkolwiek spółka osobowa – jako posiadająca zdolność prawną – dysponuje majątkiem odrębnym od majątku jej wspólników, to funkcjonalnie (na potrzeby opodatkowania) stanowi „jedynie” źródło przychodów z działalności gospodarczej osiąganych przez wspólników.

Fakt, że posiada ona podmiotowość prawną, więc może posiadać własny majątek (zob. art. 8 § 1 ustawy z 15.09.2000 r. – Kodeks spółek handlowych 6 – dalej k.s.h.), nie powinien mieć znaczenia na gruncie podatków dochodowych przy rozpatrywaniu rozliczeń pomiędzy spółką a jej wspólnikami.”

Zatem zostanie zawarta umowa nienazwana w kodeksie cywilnym na mocy której nieodpłatnie przekazany zostanie pojazd z masy majątkowej Spółki do masy majątkowej wspólników tej spółki. Taka umowa uwolni spółkę od konieczności ewidencjonowania sposobu wykorzystywania pojazdu do celów prywatnych wspólników i członków ich rodziny.

Odnosząc się do kodeksu spółek handlowych, to podstawą prawną dokonania tej czynności prawnej będzie art. 8 § 1, w zw. z art. 103 § 1 k.s.h.;

5)Z umowy będzie wynikało, że spółka komandytowa zobowiązuje się przenieść nieodpłatnie samochód osobowy w związku z utratą przydatności pojazdu do wykonywania przez nią działalności gospodarczej, a wspólnicy zobowiążą się ten samochód odebrać i tym samym uwolnić Spółkę od konieczności ewidencjonowania przychodów związanych z wykorzystywaniem pojazdu do celów prywatnych. W pojęciu celów prywatnych mieści się też używanie pojazdu przez syna wspólników, który w najbliższym czasie będzie uczestnikiem kursu na prawo jazdy, a po zdaniu egzaminu będzie mógł wykorzystywać ww. samochód do własnych celów. Pozostawienie samochodu na majątku Spółki, w związku z zawartymi polisami ubezpieczeniowymi by to utrudniało, a także stanowiłoby nieodpłatne świadczenia dla syna. Skutkiem prawnym zawartej umowy będzie przeniesienie samochodu osobowego z masy majątkowej Spółki do masy majątkowej Wspólników;

6)Umowa spółki nie zawiera szczegółowych postanowień dotyczących takich świadczeń. Na mocy art. 8 k.s.h. spółka uprawniona jest w ocenie Wnioskodawcy do zawierania takich umów;

7)Po pierwsze umowa nie będzie nazwana jako darowizna i w ocenie Wnioskodawcy znacząco różni się od darowizny.

Po drugie wycofanie samochodu w opisanych okolicznościach leży również w interesie Spółki, która zyska na wycofaniu samochodu oszczędność środków i czasu na ewidencjonowanie nieodpłatnego użytkowania pojazdu przez wspólników i członków ich rodziny.

Po trzecie w ocenie Wnioskodawcy z podatkowego punktu widzenia dojdzie do przesunięcia własności pojazdu pomiędzy wspólnikami prowadzącymi przez sp. k. działalność gospodarczą, a wspólnikami jako osobami prywatnymi. Nie będzie zatem tu faktycznego przysporzenia, skoro te same osoby są wspólnikami i te same osoby nabędą pojazd po jego wycofaniu.

Podobnie uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie (winno być: interpretacji indywidualnej) z 29 grudnia 2022 r., Znak: 0111-KDIB2-2.4015.137.2022.2.DR: „Skoro więc czynność nieodpłatnego przeniesienia udziałów w prawie własności nieruchomości na rzecz wspólników (w tym Wnioskodawcy) będzie umową nienazwaną, przenoszącą prawo własności w następstwie wykonania uchwały wspólników o przekazaniu opisywanej nieruchomości do majątku prywatnego wspólników i nie przybierze postaci umowy darowizny, a także nie będzie umową nieodpłatnego zniesienia współwłasności - to z tytułu dokonania tej czynności nie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku od spadków i darowizn.”

8)Umowa nienazwana o nieodpłatnym przeniesieniu pojazdu, będzie uzasadniona względami ekonomicznymi, tj. spółka uwolni się od obowiązków administracyjnych, ubezpieczeniowych względem środka transportu, który nie będzie przez nią już wykorzystywany;

9)Wycofanie nie będzie miało wpływu na rozliczenia między spółką a Wspólnikami, ani na uprawnienia Wspólników. Nie będzie to wycofanie wkładu, ani nie będzie uregulowaniem zobowiązania lub wypłatą zysku.

Pytanie

Czy Wnioskodawca, który w ramach przesunięcia samochodu z majątku spółki komandytowej do wspólności majątkowej małżeńskiej zobowiązany będzie do zapłaty podatku od spadków i darowizn? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wspólnicy, w tym on, którzy w ramach przesunięcia samochodu z majątku spółki komandytowej do ich wspólności majątkowej małżeńskiej nie będą zobowiązani do zapłaty podatku od spadków i darowizn. Trzeba bowiem wskazać, że mimo iż przesunięcie ma charakter nieodpłatny, to nie jest to darowizna Spółki względem wspólników. Zakres opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn określa treść art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Pośród różnych tytułów do opodatkowania znajduje się w szczególności nabycie tytułem darowizny, czyli nieodpłatne nabycie na podstawie art. 888 Kodeksu cywilnego. Przy czym podkreślić należy, że zdaniem komentatorów ustawy o podatku od spadków i darowizn nie ulega wątpliwości, że zakres tytułów powodujących skutki w zakresie opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn ma charakter enumeratywny. Nie można zatem zakresem opodatkowania obejmować innych tytułów prawnych (ich skutków) niż te wymienione w tym przepisie (tak dla przykładu P. Borszowski (w:) K. J. Musiał, A. Nita, K. Stelmaszczyk-Borszowska, J.  Wantoch-Rekowski, P. Borszowski, Ustawa o podatku od spadków i darowizn. Komentarz, wyd. II, Warszawa 2022, art. 1).

W ocenie Wnioskodawcy, wycofanie samochodu z majątku spółki komandytowej i nieodpłatne przekazanie go wspólnikom nie stanowi darowizny, a inną czynność prawną nieobjętą przepisami ustawy o podatku od spadków i darowizn. [tak: Pismo (winno być: interpretacja indywidualna) z dnia 29 grudnia 2022 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB2-2.4015.137.2022.2.DR].

Dlatego w ocenie Wnioskodawcy nie otrzyma on darowizny, która mogłaby podlegać podatkowi od spadków i darowizn.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1043 ze zm.):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem" podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem:

1.dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;

2.darowizny, polecenia darczyńcy;

3.zasiedzenia;

4.nieodpłatnego zniesienia współwłasności;

5.zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;

6.nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Stosownie do art. 1 ust. 2 ww. ustawy:

Podatkowi temu podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

W myśl art. 1a omawianej ustawy:

Przepisy ustawy o nieodpłatnym zniesieniu współwłasności stosuje się odpowiednio do nieodpłatnego:

1)  nabycia własności rzeczy wspólnej (wspólnego prawa majątkowego) albo jej części przez niektórych dotychczasowych współwłaścicieli na dalszą współwłasność;

2)  wyodrębnienia własności lokali na rzecz niektórych lub wszystkich współwłaścicieli.

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn określony w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego jedynie wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią przypadki podlegające opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Określony w zacytowanych przepisach przedmiot opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn wskazuje, iż jest nim co do zasady nieodpłatne nabycie własności rzeczy i praw majątkowych, wyłącznie z tytułów w nim wymienionych. Istota ekonomiczna tego podatku tkwi więc w przyroście majątkowym podatnika, a konkretnie we wzbogaceniu podatnika na skutek przejęcia majątku pod tytułem darmym.

W myśl art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji darowizny, ani zniesienia współwłasności, w związku z tym należy odwołać się do odpowiednich przepisów uregulowanych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego - świadczenie musi wzbogacić obdarowanego.

Z kolei w myśl art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Zgodnie z art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Przepisy art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego regulują sposoby wyjścia ze stanu współwłasności. Zgodnie z nimi, zniesienie współwłasności może nastąpić m.in. w drodze umowy między współwłaścicielami.

W ramach wymienionych trybów ustawodawca przewiduje trzy sposoby zniesienia współwłasności:

-podział rzeczy wspólnej, czyli np. podzielenie jednej nieruchomości na kilka mniejszych (tzw. podział fizyczny),

-przyznanie rzeczy jednemu lub niektórym ze współwłaścicieli,

-sprzedaż rzeczy wspólnej (tzw. podział cywilny).

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest komplementariuszem w spółce komandytowej posiadającym 90% prawa do udziału w zyskach spółki. Drugim wspólnikiem spółki komandytowej (komandytariuszem) jest żona Wnioskodawcy, która posiada 10% udziału w zyskach. Spółka jest właścicielem samochodu osobowego. Wspólnicy planują zawrzeć ze spółką umowę nienazwaną, na mocy której wycofają z majątku spółki ww. samochód osobowy i przekażą go na cele osobiste wspólników. Umowa ta nie przyjmie formy umowy darowizny. Spółka dokona nieodpłatnego przesunięcia z jej majątku do majątku wspólników. Podstawą wycofania pojazdu z majątku spółki będzie uchwała wspólników spółki komandytowej. Spółka w formie uchwały wrazi zgodę na wycofanie z majątku spółki samochodu i przekazanie go wspólnikom do ich majątku. Ponieważ wspólnicy spółki są  małżeństwem posiadającym wspólność majątkową, pojazd po zawarciu umowy wejdzie do ich wspólności majątkowej.

Skoro więc czynność nieodpłatnego przeniesienia własności samochodu na rzecz wspólników (w tym Wnioskodawcy) będzie umową nienazwaną, przenoszącą prawo własności w następstwie wykonania uchwały wspólników o wycofaniu samochodu i przeniesieniu go do majątku prywatnego wspólników, w którym obowiązuje wspólność majątkowa i nie przybierze postaci umowy darowizny, a także nie będzie umową nieodpłatnego zniesienia współwłasności (Wnioskodawca i komandytariusz nadal będą współwłaścicielami samochodu) – to z tytułu dokonania tej czynności nie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku od spadków i darowizn.

Powyższe oznacza, że po stronie Wnioskodawcy nie dojdzie do nabycia na podstawie czynności, która podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.