Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A Sp. z o.o. (dalej: „Spółka polska” lub „Wnioskodawca”) jest podmiotem prawa polskiego posiadającym siedzibę w Polsce i będącym częścią międzynarodowej Grupy A (dalej: „Grupa A”), będącej (...).

W celu stworzenia wspólnoty interesów pomiędzy Grupą A a pracownikami spółek wchodzących w jej skład, w tym również pracownikami Spółki polskiej, a także w celu zwiększenia ich motywacji, Grupa A oferuje uczestnictwo w rozmaitych pracowniczych programach motywacyjnych.

W szczególności spółka C Ltd. (dalej: „Spółka szwajcarska”) z siedzibą w (…) w Szwajcarii, która jest podmiotem prawa szwajcarskiego oferuje pracownikom spółek z Grupy A możliwość uczestnictwa w Pracowniczym Programie Nabycia Akcji A (dalej: „PPNA” lub „Plan”), tj. pracowniczym programie motywacyjnym, przewidującym oszczędzanie części ich wynagrodzenia przez okres 12 miesięcy i po tym okresie możliwość nabycia za zaoszczędzone kwoty akcji Spółki szwajcarskiej lub wycofania zaoszczędzonych pieniędzy wraz z odsetkami.

[Ogólne zasady Planu]

Zasady uczestnictwa pracowników Spółki polskiej (dalej: „Uczestnicy”) w PPNA są ustalane przez spółkę C Limited, podmiot prawa szwajcarskiego, będący częścią Grupy A. Co do zasady, do udziału w Planie są uprawnieni wszyscy pracownicy Spółki polskiej zatrudnieni na cały lub część etatu i pobierający wynagrodzenie poprzez system płacowy A, którzy otrzymali zaproszenie do uczestnictwa. Udział w Planie jest całkowicie dobrowolny.

Przystąpienie Uczestnika do PPNA poprzez wypełnienie formularza zgłoszeniowego oznacza akceptację warunków Planu oraz zawarcie umowy oszczędnościowej (dalej: „Umowa oszczędnościowa”) z (…) (…) Limited (dalej: „Powiernik”), który pełni rolę powiernika odpowiedzialnego za przechowywanie oszczędności. Upoważnienie Spółki polskiej jako pracodawcy do potrącania składki miesięcznej jest równoznaczne z wyrażeniem przez Uczestników zgody na przechowywanie oszczędności na rachunku otworzonym w ich imieniu przez Powiernika, który ma prawny obowiązek rozliczenia się z Uczestnikami z uzyskanych od nich oszczędności. W sytuacji wcześniejszego zakończenia stosunku pracy ze Spółką polską, kwota oszczędności jest pracownikom zwracana.

Po zawarciu Umowy oszczędnościowej rozpoczyna się 12-miesięczny okres oszczędzania przez Uczestnika (dalej: „Okres Oszczędzania”), po zakończeniu którego Powiernik dokonuje przeliczenia oszczędności na walutę programu (frank szwajcarski) według obowiązującego kursu wymiany.

Istnieje możliwość wycofania się z PPNA przed końcem Okresu Oszczędzania. W takim przypadku kwota oszczędności jest zwracana Spółce polskiej jako pracodawcy, celem rozliczenia z pracownikiem w walucie lokalnej. Spółka polska jest tylko pośrednikiem w zwrocie oszczędności. Po zakończeniu Okresu Oszczędzania, Uczestnicy mogą nabyć akcje zwykłe Spółki szwajcarskiej (w ilości określonej zgodnie z zasadami Planu) po cenie ustalonej przed rozpoczęciem Okresu Oszczędzania, niezależnie od aktualnej ceny rynkowej (notowań na giełdzie).

Uczestnicy mogą też zrezygnować z nabycia akcji i wycofać oszczędności wraz z odsetkami.

Jeśli Uczestnicy zdecydują się nabyć akcje, to zostaną one przekazane na Rachunek Planu Akcji, obsługiwany przez administratora programu ((…) lub inny podmiot wybierany co pewien czas przez zarząd PPNA). Od momentu nabycia akcji i ich przekazania na powyżej wspomniany rachunek Uczestnik Planu decyduje samodzielnie, kiedy i ile akcji chce sprzedać.

Uczestnicy Planu są odpowiedzialni za wywiązanie się z obowiązków podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wynikających z ich udziału w Planie.

Spółka polska, będąca pracodawcą Uczestników, nie ma wpływu na wybór osób uprawnionych do udziału w Planie. Uczestnictwo w Planie nie wynika z treści umów o pracę lub innych umów zawartych z Wnioskodawcą, czy innych uregulowań prawnych obowiązujących u Wnioskodawcy, a dotyczących wynagradzania pracowników. Nie wynika ono z Regulaminu Pracy Wnioskodawcy czy też Regulaminu Wynagradzania Wnioskodawcy. Jednocześnie Plan nie stanowi części pakietu wynagrodzeń lub świadczeń Uczestników a uczestnictwo w nim wynika wyłącznie z przyjęcia przez Uczestnika zaproszenia od spółki C Limited.

Dotychczas w przypadkach, gdy aktualna cena rynkowa akcji nabywanych w ramach Planu przez Uczestników była wyższa niż cena ustalona przed rozpoczęciem Okresu Oszczędzania (czyli cena ostatecznie ponoszona przez Uczestnika, gdy ma miejsce nabycie akcji), Spółka polska rozpoznawała ustaloną w ten sposób różnicę jako dodatkowy przychód ze stosunku pracy pracowników, którzy są Uczestnikami Planu.

Pytanie

Czy w związku z uczestnictwem pracowników Spółki polskiej w Pracowniczym Planie Nabycia Akcji ewentualny przychód uzyskany przez Uczestników w postaci różnicy pomiędzy ceną rynkową akcji Spółki szwajcarskiej nabywanych w ramach Planu a ceną zapłaconą przez Uczestnika nie będzie stanowił przychodu ze stosunku pracy i w konsekwencji na Spółce polskiej nie będą ciążyć obowiązki płatnika ani obowiązki informacyjne w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z uczestnictwem pracowników Spółki polskiej w Planie, ewentualny przychód uzyskany przez Uczestników nie będzie stanowił dla Uczestników przychodu ze stosunku pracy i w związku z tym, na Spółce polskiej nie będą ciążyć obowiązki płatnika, ani obowiązki informacyjne w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

[Ramy prawne]

• Art. 10 ust. 1 Ustawy o PIT stanowi, że źródłami przychodów są między innymi: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy.
• Zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10, 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
• Art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT wskazuje, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
• Z kolei zgodnie z art. 32 ust. 1 Ustawy o PIT, zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.
• Natomiast art. 45 ust. 1 Ustawy o PIT stanowi, że podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

[Subsumpcja przepisów prawa do analizowanego stanu faktycznego]

Analiza powyżej powołanych przepisów wskazuje, iż w sprawie będącej przedmiotem wniosku o interpretację nie mamy do czynienia z przychodem ze stosunku pracy. Spółka polska, będąca pracodawcą Uczestników, nie ma bowiem wpływu na wybór osób uprawnionych do udziału w Planie. Uczestnictwo w PPNA nie wynika z zawartych pomiędzy Uczestnikami a Spółką polską umów o pracę, ani też regulaminów czy innych dokumentów regulujących stosunki pomiędzy pracownikami a pracodawcą. Skoro zatem nie powstanie przychód ze stosunku pracy, po stronie Spółki polskiej nie zaistnieją obowiązki płatnika.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że przychód ze stosunku pracy stanowią jedynie te wypłaty pieniężne i inne świadczenia, które są uzyskiwane w zamian za pracę i pochodzą od pracodawcy. Powoduje to, że wszelkie świadczenia wynikające z Planu organizowanego przez Grupę A oraz ewentualne przychody związane z nabyciem akcji nie stanowią przychodów Uczestnika ze stosunku pracy. Już sam ten fakt powoduje, że po stronie Spółki polskiej nie powinny powstać żadne obowiązki płatnika związane z nabyciem przez Uczestników, którzy są pracownikami Spółki polskiej akcji Spółki szwajcarskiej.

Rola Spółki polskiej ogranicza się bowiem do przekazywania potrąconych kwot na rachunek bankowy, utworzony i zarządzany przez Powiernika. Jest to zatem wyłącznie rola techniczna i nie ma ona związku z wynagrodzeniem, jakie pracownicy, będący jednocześnie Uczestnikami Planu, osiągają ze stosunku pracy.

Należy zauważyć, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem (potwierdzonym m.in. w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r., sygn. K 7/13 w sprawie świadczeń nieodpłatnych), nie każde świadczenie przekazywane przez pracodawcę pracownikowi stanowi przychód ze stosunku pracy. Możliwe jest dokonywanie świadczeń, w stosunku do których obowiązki płatnika pełni sam pracownik (np. w przypadku darowizny). Analogiczną argumentację można zastosować w analizowanej sprawie, w której pracodawca dokonuje wyłącznie technicznej czynności przekazania składki na dedykowany rachunek bankowy. Co więcej, Składka miesięczna stanowi określony procent wynagrodzenia netto, co oznacza, iż nałożenie na pracodawcę obowiązków płatnika w tym zakresie prowadziłoby do podwójnego opodatkowania.

Zakup akcji przez Uczestników po ustalonej wcześniej cenie również nie powinien powodować powstania obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych po stronie Spółki polskiej, ponieważ operacja ta dzieje się zupełnie poza kontrolą polskiego pracodawcy i nie wynika ze obowiązków pracodawcy.

A akcje nabyte w ramach PPNA są przekazywane na Rachunek Planu Akcji, obsługiwany przez administratora programu, będący podmiotem prawa szwajcarskiego.

Obowiązek płatnika nie powstanie również w sytuacji wcześniejszego wycofania się z Planu w sytuacji zakończenia stosunku pracy ze Spółką polską. Jak wspomniano w opisie stanu faktycznego, w tej sytuacji kwota oszczędności jest Uczestnikom zwracana za pośrednictwem Spółki polskiej celem dalszego zwrotu oszczędności pracowników i ich rozliczenia w walucie lokalnej. Nadal jest to jednak czynność techniczna, zaś rozliczenie udziału w Planie (stanowiące de facto zwrot oszczędności pracownikom) nie powoduje powstania przychodu ze stosunku pracy.

Skoro zatem Wnioskodawca nie jest podmiotem dokonującym opisanych we wniosku świadczeń na rzecz Uczestników to zarówno nabycie, jak i zbycie przez Uczestnika akcji nabytych w ramach Planu nie generuje po stronie Wnioskodawcy żadnych obowiązków podatkowych w związku z uczestnictwem jego pracowników w PPNA.

Na zakończenie, Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż jego stanowisko potwierdzają interpretacje indywidualne wydane w niedawnym czasie w podobnych stanach faktycznych. Dla przykładu, Wnioskodawca pragnie powołać interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 września 2023 r., sygn. KDIL2-1.4011.619.2023.2.JK, a także w interpretację indywidualną z dnia 7 marca 2024 r., sygn. 0114-KDIP3-1.4011. 40.2024.1.AK.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 8 ustawy 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111):

Z uwagi na powyższe, na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj.:

1)obliczenie,

2)pobranie,

3)wpłacenie

– podatku, zaliczki.

Zgodnie z art. 30 § 1 ww. ustawy:

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163), wprowadza system poboru podatku przez płatnika w przypadkach wskazanych w Rozdziale 7: „Pobór podatku lub zaliczek na podatek przez płatników”.

Jak wynika z przepisów przywołanego Rozdziału 7, ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych przez:

• określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz
• określenie kategorii przychodów (dochodów) w odniesieniu do których na ww. podmiotach ciążą obowiązki płatnika podatku.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 11 ww. ustawy:

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne – to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu – przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Jednocześnie stosownie do art. 11 ust. 2 cyt. ustawy:

Na podstawie art. 11 ust. 2a ww. ustawy:

Po myśli art. 11 ust. 2b ww. ustawy:

Źródłami przychodów są m.in. stosunek pracy (art. 10 ust. 1 pkt 1).

O tym, co jest przychodem ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, stanowi art. 12 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych:

Po myśli art. 38 ust. 1 cyt. ustawy:

Powołane przepisy dotyczą sytuacji uzyskiwania określonych rodzajów przychodów od zakładów pracy.

Należy więc rozważyć, czy uczestnictwo wskazanych przez Państwo osób w opisanym przez Państwa programie motywacyjnym będzie wiązało się z Państwa obowiązkami jako płatnika, o którym mowa w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dla tej oceny istotne jest, czy uczestnicy pozostający z Państwem w stosunku pracy otrzymują opisane świadczenia związane z programem motywacyjnym od Państwa, a jeśli tak – czy podstawą dla uzyskiwania tych świadczeń jest stosunek pracy, czy też inna umowa łącząca uczestników z Państwem.

Tymczasem, jak wskazano we wniosku:

• Uczestnictwo osób wskazanych we wniosku w Planie nie wynika z treści umów o pracę lub innych umów tych osób zawartych z Państwa Spółką, czy innych uregulowań prawnych obowiązujących u Państwa, a dotyczących wynagradzania pracowników. Nie wynika ono z Regulaminu Pracy Wnioskodawcy, czy też Regulaminu Wynagrodzenia Wnioskodawcy.
• Umowy zawarte przez Państwa Spółkę z Uczestnikami planu nie wskazują, że plan motywacyjny stanowi część pakietu wynagrodzeń lub świadczeń Uczestników. Również Regulamin Pracy, ani też żaden inny dokument wprowadzony w Państwa Spółce, który obowiązuje pracowników Państwa Spółki, nie wskazuje, że plan motywacyjny stanowi element wynagrodzenia Uczestników.
• Stroną umowy planu motywacyjnego i innych dokumentów ustanawiających plany i regulujących prawa Uczestników uczestniczących w planach jest Spółka szwajcarska, tj. C Ltd. z siedzibą w (…), a także pracownicy spółek z Grupy A – w tym także Państwa pracownicy. Państwa Spółka nie jest stroną Planu. Jest tylko pośrednikiem w zwrocie oszczędności.
• Zasady uczestnictwa pracowników Spółki polskiej w Planie są ustalane przez spółkę C Limited, podmiot prawa szwajcarskiego, będący częścią Grupy A.

W konsekwencji w opisanych okolicznościach, nie można stwierdzić, że związane z uczestnictwem w planie motywacyjnym różnica między ceną rynkową akcji Spółki szwajcarskiej, a ceną zapłaconą przez Uczestnika jest świadczeniem uzyskiwanym przez Pracowników od Państwa, w tym od Państwa jako ich zakładu pracy.

Skoro nie są Państwo podmiotem dokonującym opisanych we wniosku świadczeń na rzecz Uczestników, po Państwa stronie – i to niezależnie, czy po stronie uczestników powstaje przysporzenie majątkowe, czy też nie – nie mogą powstać obowiązki płatnika określone w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie ma przy tym znaczenia kwalifikacja podatkowa opisanych świadczeń lub zdarzeń związanych z uczestnictwem w programie motywacyjnym po stronie uczestników jako podatników.

Zatem Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Odnosząc się do powołanych przez Państwa we wniosku interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku. Zostały wydane w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Nie mogą one zatem przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Każdą sprawę tut. organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo wskazać należy, że dokonując weryfikacji prawidłowości zajętego przez Państwa stanowiska tut. organ odniósł się tylko do zadanego pytania. Natomiast Organ nie odniósł się do innych kwestii poruszonych we własnym stanowisku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.