Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 3 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Uzupełniła go Pani pismem z 7 marca 2025 r. (wpływ) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Posiada Pani fakturę VAT na kwotę brutto 1 600 zł dokumentującą zakup w grudniu 2024 r. okularów korekcyjnych. Są one konieczne do wykonywania czynności życiowych z uwagi na chorobę narządu wzroku, która przyczyniła się do wydania orzeczenia o niepełnosprawności.

Posiada Pani orzeczenie z (...) 2013 r. Miejskiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności o zaliczeniu do (...) stopnia niepełnosprawności. Przyczyną niepełnosprawności jest choroba narządu wzroku (o symbolu (...)).

Z powyższego orzeczenia wynika również konieczność zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne ułatwiające funkcjonowanie – według zaleceń lekarza specjalisty. W Pani przypadku jest to konieczność korzystania z okularów korekcyjnych, tj. oprawek okularowych oraz szkieł korekcyjnych.

Istnienie u Pani niepełnosprawności stwierdzono od (...). Pani wzrok ulega pogorszeniu i wymaga poddawania się badaniom wzroku u specjalisty, który decyduje o zmianie szkieł korekcyjnych na coraz mocniejsze. Pracuje Pani zawodowo i okulary są Pani niezbędne do wykonywania pracy.

W związku z otrzymanym ostatnio zleceniem na zaopatrzenie w środki pomocnicze w zakresie optyki okularowej od lekarza medycyny – specjalisty chorób oczu, zakupiła Pani 4 grudnia 2024 r. okulary korekcyjne o szkłach: (...). Na potwierdzenie zakupu okularów korekcyjnych otrzymała Pani fakturę VAT wystawioną na Pani imię, nazwisko i adres, a więc zawierającą dane identyfikacyjne, dane sprzedającego oraz kwotę do zapłaty, tj. 1 600 zł (udokumentowane zgodnie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Jednocześnie wydatek poniesiony przez Panią na zakup okularów korekcyjnych został częściowo sfinansowany przez pracodawcę zgodnie z regulaminem dofinansowania kosztów zakupu urządzeń korygujących wzrok dla pracowników zatrudnionych w (...) przy obsłudze urządzeń wyposażonych w monitory ekranowe w kwocie 300 zł brutto.

Zakup ten jednak nie został dofinansowany ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszy Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia ani nie został zwrócony w jakiejkolwiek innej formie poza wskazaną kwotą 300 zł brutto.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowych od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu m.in. wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną.

Warunkiem odliczenia wydatków jest posiadanie przez osobę, której wydatek dotyczy orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organ orzekający do jednego z trzech stopni niepełnosprawności. Pani posiada orzeczenie o (...) stopniu niepełnosprawności.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

W 2024 r. uzyskiwała Pani dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce ze stosunku pracy, z umowy zlecenia, diety ławnika i z tzw. najmu prywatnego, pozwalające na skorzystanie z ulgi rehabilitacyjnej.

Odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej planuje Pani dokonać od dochodu, który jest opodatkowany według skali podatkowej (składając PIT-37).

Orzeczenie z (...) 2013 r. Miejskiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności o Pani niepełnosprawności zostało wydane na stałe, a stwierdzoną niepełnosprawność uznano w nim jako istniejącą od (...).

Zakupione okulary korekcyjne są niezbędne w codziennym funkcjonowaniu i umożliwiają Pani wykonywanie czynności życiowych i zawodowych, stosownie do potrzeb wynikających ze stopnia i stwierdzonej przyczyny niepełnosprawności.

Zakup okularów został sfinansowany (dofinansowany) tylko ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych wskazaną kwotą 300 zł. Z żadnych innych źródeł, jak np. PFRON, NFZ, nie został sfinansowany (dofinansowany).

Przedmiotowy wydatek nie zostanie również zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, odliczony od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, lub odliczony od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym oraz zwrócony w jakiejkolwiek formie (poza wskazaną kwotą 300 zł).

Pytania

Czy może Pani w zeznaniu podatkowym PIT-37 z PIT/O za 2024 r. odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatek na zakup okularów korekcyjnych?

Jeżeli tak, to czy w kwocie 1 600 zł (jaką stanowi wartość faktury), czy w pomniejszonej otrzymanym dofinansowaniem od pracodawcy w kwocie 1 300 zł?

Jaką kwotę powinna Pani wykazać w PIT/O część B. pkt 3 „Ulga rehabilitacyjna (art 26 ust. 1 pkt 6 ustawy)” – 1 600 czy 1 300 zł?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem – w świetle obowiązującego stanu prawnego – kwota, którą powinna Pani wykazać w PIT/O za 2024 r. podlegająca odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej to 1 300 zł.

Jest to wydatek na zakup okularów korekcyjnych, tj. zapłacone 1 600 zł wynikające z faktury minus otrzymana częściowa refundacja pracodawcy w wysokości 300 zł – co daje różnicę 1 300 zł.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b-7g oraz ust. 13a tego artykułu.

Stosownie do art. 26 ust. 7a powołanej ustawy:

Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:

1)adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;

2)przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;

2a)zakup, naprawę lub najem wyrobów medycznych wymienionych w wykazie wyrobów medycznych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 930) oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, z wyjątkiem pieluchomajtek, pieluch anatomicznych, chłonnych majtek, podkładów i wkładów anatomicznych;

3)zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego;

3a)pieluchomajtki, pieluchy anatomiczne, chłonne majtki, podkłady, wkłady anatomiczne, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;

4)zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;

5)odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym;

6)odpłatność za pobyt w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym;

6a)odpłatność za pobyt opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym, w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego lub zakładzie rehabilitacji leczniczej;

6b)odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne lub leczniczo-rehabilitacyjne;

7)opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;

8)utrzymanie psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;

9)opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa;

10)opłacenie tłumacza języka migowego;

11)kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia;

12)leki, o których mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz.U. z 2024 r. poz. 686) – w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeżeli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować stale lub czasowo te leki;

13)odpłatny przewóz:

a)osoby niepełnosprawnej – karetką transportu sanitarnego,

b)osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 – również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a;

14)używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł;

15)odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:

a)na turnusie rehabilitacyjnym,

b)w zakładach, o których mowa w pkt 6,

c)na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11,

d)opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym lub w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, lub zakładzie rehabilitacji leczniczej.

W myśl art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Na podstawie art. 26 ust. 7 pkt 4 cytowanej ustawy:

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Jak wynika natomiast z art. 26 ust. 7d przywołanej ustawy:

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1)orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2)decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3)orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Według art. 26 ust. 7f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1)I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a)całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

aa)niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo

b)znaczny stopień niepełnosprawności;

2)II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a)całkowitą niezdolność do pracy albo

b)umiarkowany stopień niepełnosprawności.

W świetle zaś art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Należy zaznaczyć, że katalog wydatków wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a ww. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

W art. 26 ust. 7a pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wykazane zostały wydatki na zakup, naprawę lub najem wyrobów medycznych wymienionych w wykazie wyrobów medycznych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, z wyjątkiem pieluchomajtek, pieluch anatomicznych, chłonnych majtek, podkładów i wkładów anatomicznych.

Na gruncie art. 38 ust. 4 ustawy o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 930 ze zm.) – do którego odsyła art. 26 ust. 7a pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zostało wydane rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 29 maja 2017 r. w sprawie wykazu wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 500 ze zm.). W załączniku do przytoczonego rozporządzenia, w Grupie O wskazano Wyroby optyczne wykonywane na zamówienie lub produkowane seryjnie, a pod kodem O.01.02 umieszczona została Soczewka okularowa korekcyjna do dali, gdzie obowiązującymi kryteriami przyznawania są m.in. wady wzroku wymagające korekcji: sfera do ±6,00 dptr i cylinder do ±2,00 dptr, w tym soczewka z mocą pryzmatyczną.

Z kolei, do wydatków wskazanych w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca zaliczył wydatki niewymienione w ww. wykazie, poniesione na zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że ustawodawca zalicza do nich wyłącznie urządzenia, narzędzia i sprzęt o indywidualnym charakterze, niezbędne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych.

Pani wątpliwość dotyczy możliwości odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej poniesionego przez Panią w 2024 r. wydatku na zakup okularów korekcyjnych.

We wniosku wskazała Pani, że posiada orzeczenie z (...) 2013 r. Miejskiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności o zaliczeniu do (...) stopnia niepełnosprawności, które wydane zostało na stałe. Stwierdzoną niepełnosprawność uznano jako istniejącą od (...). Przyczyną niepełnosprawności jest choroba narządu wzroku (o symbolu (...)). Korzystanie z okularów – według zaleceń lekarza specjalisty – jest w Pani przypadku konieczne. Zakupione okulary korekcyjne są niezbędne w codziennym funkcjonowaniu i umożliwiają Pani wykonywanie czynności życiowych i zawodowych stosownie do potrzeb wynikających ze stopnia i stwierdzonej przyczyny niepełnosprawności. Poniosła Pani wydatki na zakup okularów korekcyjnych i posiada fakturę VAT na kwotę brutto 1 600 zł. Zakup ten został dofinansowany przez pracodawcę z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w kwocie 300 zł.

We wniosku wykazała Pani związek poniesionego przez siebie wydatku na zakup okularów korekcyjnych z Pani niepełnosprawnością. Wydatek ten będzie Pani zatem mogła odliczyć w zeznaniu rocznym PIT-37 za 2024 r. od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, w związku z tym, że na mocy art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczeniu nie podlegają wydatki, które m.in. zostały dofinansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, to odliczeniu podlegać będzie wydatek pomniejszony o kwotę dofinansowaną przez Pani pracodawcę z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Oznacza to, że w informacji o odliczeniach od dochodu (przychodu) i od podatku (PIT/O) – będącej załącznikiem do zeznania PIT-37 za 2024 r. – należy wykazać kwotę pomniejszoną o kwotę dofinansowaną przez pracodawcę.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.