Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 4 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 3 marca 2025 r. (wpływ 3 marca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca wraz z żoną posiada i zawsze posiadał współwłasność małżeńską ustawową. Wszystkie zakupy i sprzedaże nieruchomości opisane w tym zapytaniu były dokonywane do majątku wspólnego i wszystkie te nieruchomości znajdują się na terenie miasta A.

Ani Wnioskodawca, ani żona Wnioskodawcy nigdy nie prowadzili działalności gospodarczej związanej z zakupem i sprzedażą nieruchomości.

Wnioskodawca wraz z żoną posiadają dwóch niepełnoletnich synów. Oprócz wymienionych w tym zapytaniu lokali mieszkalnych, nigdy nie dokonywali żadnych innych zakupów, ani sprzedaży lokali mieszkalnych.

W lutym 2021 r. Wnioskodawca zakupił wraz z żoną mieszkanie (zwane dalej „Mieszkanie 1”) w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych. To (…) mieszkanie o metrażu (…) m². Zakup w około połowie sfinansowany był kredytem hipotecznym (zwanym dalej „Kredyt 1”).

Wnioskodawca wraz z żoną wykończyli „Mieszkanie 1” i zamieszkali w nim wraz z niepełnoletnim synem w marcu 2021 r. Mieszkali w nim 2 lata. Między innymi w związku z rozpoczęciem pracy zdalnej przez Wnioskodawcę po pandemii COVID-19 oraz drugą ciążą żony, Wnioskodawca wraz z żoną postanowili zakupić większy lokal a „Mieszkanie 1” sprzedać. Wnioskodawca wraz z żoną wiedzieli, że „Mieszkanie 1” będzie dla nich za małe na najbliższe lata a jednocześnie będzie zbyt duże w przyszłości, gdy ich dzieci już dorosną.

We wrześniu 2022 r. Wnioskodawca wraz z żoną zakupili lokal (zwany dalej „Mieszkanie 2”) w domu jednorodzinnym dwulokalowym (potocznie zwanym bliźniakiem) w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych. Zakup był sfinansowany głównie kredytem hipotecznym (zwanym dalej „Kredyt 2”). Wnioskodawca wykończył go wraz z żoną i zamieszkali w nim w marcu 2023 r. wraz z synem. Wnioskodawca wraz z żoną mieszkają w nim do dziś.

Wnioskodawca wraz z żoną sprzedali „Mieszkanie 1” dopiero w lipcu 2024 r. ze względu na wcześniejszy brak zainteresowania potencjalnych kupujących. Od momentu ich wyprowadzki z „Mieszkania 1” do „Mieszkania 2”, „Mieszkanie 1” nie było używane przez Wnioskodawcę i jego żonę. Wnioskodawca wraz z żoną nie wynajmowali go, nie była tam prowadzona działalność gospodarcza. Wnioskodawca wraz z żoną wiedzieli, że „Mieszkanie 2”, w którym obecnie mieszkają będzie nieodpowiednie dla nich za kilkanaście lat gdy dwójka ich dzieci będzie już dorosła. Głównym powodem jest duży metraż „Mieszkania 2” ((…)m²), położenie na obrzeżach miasta oraz koszty utrzymania lokalu w domu jednorodzinnym wraz z częściami wspólnymi. Czynności związane z utrzymaniem takiego lokalu w późniejszym wieku jak choćby utrzymywanie ogrodu i odśnieżanie są także trudniejsze. Wnioskodawca wraz z żoną wiedzieli, że za kilkanaście lat będą potrzebować mniejszego lokalu, tańszego w utrzymaniu, bliżej infrastruktury takiej jak sklepy czy szpital. Jednocześnie uznali, że w związku z rosnącymi od lat cenami nieruchomości, trzeba kupić ten lokal jak najszybciej.

Z racji tego Wnioskodawca wraz z żoną postanowili środki, które otrzymali ze sprzedaży „Mieszkania 1” i pozostałe po spłacie „Kredytu 1”, przeznaczyć na zakup mniejszego mieszkania (zwanego dalej „Mieszkanie 3”) w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych w przyszłości w tym mieszkaniu. To mieszkanie znajdujące się w bloku, ma metraż (…) m². Do czasu rozpoczęcia realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych w tym mieszkaniu, Wnioskodawca wraz z żoną postanowili je wykończyć biorąc pod uwagę ich przyszłe potrzeby i upodobania związane z mieszkaniem i wynajmować je do czasu zamieszkania w nim. Wynajem jest konieczny, bo rata „Kredytu 2” oraz czynsz administracyjny za „Mieszkanie 3” jest na tyle wysoki, że brak wynajmu mieszkania miałyby znaczny wpływ na uszczuplenie środków finansowych pozostających do dyspozycji ich rodziny. Z racji, że od zakupu „Mieszkania 1” do jego sprzedaży nie minęło 5 lat, Wnioskodawca i jego żona są zobowiązani do zapłaty podatku PIT od sprzedaży „Mieszkania 1”.

W grudniu 2024 r. pogorszyła się sytuacja materialna Wnioskodawcy i jego żony ze względu na niespodziewane obniżenie zarobków Wnioskodawcy oraz kryzys w branży, w której Wnioskodawca pracuje. Wnioskodawca wraz z żoną stwierdzili, że obecnie nie będzie ich stać na spłacanie „Kredytu 2” do czasu zamieszkania w „Mieszkaniu 3”, a środki pozyskane z wynajmu „Mieszkania 3” także nie rozwiążą tej sytuacji, bo rata „Kredytu 2” jest około 2 razy wyższa niż zarobki na potencjalnym wynajmie „Mieszkania 3”. Z racji tego Wnioskodawca wraz z żoną postanowili sprzedać „Mieszkanie 3”, a ze środków pozyskanych z jego sprzedaży, spłacić „Kredyt 2” zaciągnięty na „Mieszkanie 2”.

W piśmie z 3 marca 2025 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:

1.Czy zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163) ma Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce?

Odp. Tak, Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

2.Czy środki uzyskane ze sprzedaży „Mieszkania 1” przeznaczył Pan na spłatę „Kredytu 1” i na zakup „Mieszkania 3” w terminie trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym dokonał Pan sprzedaży „Mieszkania 1”?

Odp. Tak, środki ze sprzedaży „Mieszkania 1” Wnioskodawca przeznaczył na spłatę „Kredytu 1” i zakup „Mieszkania 3” w terminie 3 lat.

3.Kiedy (proszę o wskazanie daty – dd-mm-rrrr) kupił Pan „Mieszkanie nr 3”?

Odp. „Mieszkanie 3” Wnioskodawca kupił (…) września 2024 r.

4.Kiedy (proszę o wskazanie daty – dd-mm-rrrr) zamierza Pan sprzedać „Mieszkanie 3”?

Odp. „Mieszkanie 3” Wnioskodawca zamierza sprzedać 2025 r.

5.Czy środki uzyskane ze sprzedaży „Mieszkania 3” przeznaczy Pan na spłatę „Kredytu 2” w terminie trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym dokona Pan sprzedaży „Mieszkania 3”?

Odp. Tak, Wnioskodawca przeznaczy środki ze sprzedaży „Mieszkania 3” na spłatę „Kredytu 2” w terminie 3 lat.

6.W odniesieniu do kredytu hipotecznego „Kredyt 2”:

a)czy jest Pan stroną umowy kredytowej na zakup domu i czy odpowiada Pan za spłatę kredytu solidarnie, a więc do pełnej wysokości?

Odp. Tak, Wnioskodawca jest stroną umowy kredytowej na zakup domu i odpowiada za spłatę solidarnie.

b)czy został on zaciągnięty przez kredytobiorców, tj. Pana i Pana żonę, w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w Polsce, innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej?

Odp. Tak. Kredyt został zaciągnięty przez Wnioskodawcę i jego żonę w banku z siedzibą w Polsce.

c)kiedy (proszę o wskazanie daty – dd-mm-rrrr) został zaciągnięty ww. kredyt?

Odp. Kredyt został zaciągnięty (…) sierpnia 2022 r.

d)czy w umowie kredytowej został określony cel, na jaki został on zaciągnięty, jeżeli tak, to jaki cel wynikał z tej umowy?

Odp. Tak. Cel został określony jako „nabycie i sfinansowanie robót budowlanych dla lokalu mieszkalnego” będącego „Mieszkaniem 2” w złożonym wniosku.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu)

Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do skorzystania z tzw. ulgi mieszkaniowej, czyli art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, jeśli sprzeda „Mieszkanie 3” zanim tam zamieszka a pozyskane środki przeznaczy na spłatę Kredytu 2?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca uważa, że mimo sprzedaży „Mieszkania 3”, Wnioskodawca i jego żona będą mieli prawo skorzystać z ulgi mieszkaniowej, tj. art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT odnośnie środków pozyskanych ze sprzedaży „Mieszkania 3” mimo, że ostatecznie nigdy nie zaczną realizować własnych celów mieszkaniowych w „Mieszkaniu 3” gdyż:

1)Wnioskodawca wraz z żoną mieli zamiar realizować własne cele mieszkaniowe w „Mieszkaniu 3” w momencie zakupu „Mieszkania 3” i są to w stanie udowodnić;

2)wydatkowanie środków ze sprzedaży „Mieszkania 3” nastąpi w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpi jego odpłatne zbycie;

3)niemożność ostatecznej realizacji celu mieszkaniowego wynika z sytuacji, której nie przewidywali;

4)„Kredyt 2” został zaciągnięty na lokal, w którym mieli zamiar realizować i realizują obecnie własne cele mieszkaniowe;

5)„Kredyt 2” został zaciągnięty przed zakupem „Mieszkania 3”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że nienastępujące w wykonywaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku nienastępującego w wykonywaniu działalności gospodarczej odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma zatem ustalenie momentu oraz sposobu ich nabycia.

Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych.

Wskazać należy, że moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Stosownie do art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw. Zatem, poprzez „nabycie” należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika. Jest to każda czynność, na mocy której na osobę fizyczną – nabywcę przechodzi własność nieruchomości, bez względu na to, czy nabycie następuje w sposób odpłatny, czy nieodpłatny.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że we wrześniu 2024 r. zakupił Pan „Mieszkanie 3”, które zamierza Pan sprzedać w 2025 r. Środki uzyskane ze sprzedaży „Mieszkania 3” zamierza Pan przeznaczyć na spłatę „Kredytu 2” zaciągniętego na nabycie „Mieszkania 2” w terminie 3 lat. Jest Pan stroną umowy kredytowej na zakup domu i odpowiada Pan za spłatę solidarnie. „Kredyt 2” został zaciągnięty (…) sierpnia 2022 r. w banku z siedzibą w Polsce. W umowie kredytowej „Kredyt 2” został określony cel, na jaki został on zaciągnięty – „nabycie i sfinansowanie robót budowlanych dla lokalu mieszkalnego”, tj. „Mieszkania 2”.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że sprzedaż w 2025 r. „Mieszkania 3” zakupionego w 2024 r., stanowi dla Pana źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie „Mieszkania 3” zostało dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

Na podstawie art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby odpłatne zbycie mogło dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Pomiędzy tymi wydatkami, a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Nie należy ich jednak utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu, których zasady ustalania uregulowane zostały w sposób szczególny w art. 22 ust. 6c i 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

Stosownie do art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości określonym zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Z kolei, jak stanowi art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 30e ust. 7 ww. ustawy:

Dochód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy – może jednak zostać objęty zwolnieniem z opodatkowania przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie.

Art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D – dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P – przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

W świetle natomiast art. 21 ust. 25a cytowanej ustawy:

W myśl art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto art. 21 ust. 28 powołanej ustawy stanowi, że:

Na podstawie art. 21 ust. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nadmienić trzeba też, że zgodnie z art. 21 ust. 30 omawianej ustawy:

Wskazać w tym miejscu należy, że ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r. Nr 78 poz. 483 ze zm.) stanowiącego, że:

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym podkreślenia wymaga fakt, że tylko określone zdarzenia prawne, bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania, skutkuje zwolnieniem dochodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie rozszerzającej wykładni przepisów.

Z istoty rozwiązania zawartego w zacytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podstawową okolicznością decydującą o możliwości skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym została ona dokonana, na wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy własne cele mieszkaniowe. Katalog wydatków stanowiących „własne cele mieszkaniowe” podatnika wymieniony w art. 21 ust. 25 ww. ustawy ma charakter zamknięty – jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując przedmiotowe zwolnienie, w sposób jednoznaczny wskazał cele mieszkaniowe, których realizacja pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu ze sprzedaży.

Ze zwolnienia tego wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu „własne cele mieszkaniowe”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania ww. zwolnienia i dopisując ten przymiotnik podkreślił, że celem nadrzędnym jest zwolnienie tylko takiego przychodu, który wydatkowany zostanie na zaspokojenie „własnych celów mieszkaniowych”, rozumianych jako potrzeba zapewnienia sobie dachu nad głową. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika, a nie lokata kapitału lub zdobywanie źródła zarobkowania bądź zapewnienie dachu nad głową innym osobom niż podatnik. Wyraz „mieszkaniowe” w wyrażeniu „własne cele mieszkaniowe” należy odnosić podmiotowo do zamiaru zamieszkiwania związanego z różnymi sposobami wydatkowania przychodu, a nie do wydatkowania przychodu w znaczeniu jedynie przedmiotowym. Zamiarem ustawodawcy tworzącego zwolnienie przedmiotowe w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, było zachęcanie podatników do nabywania w miejsce zbywanych praw majątkowych czy nieruchomości, innych nieruchomości lub praw przeznaczonych do zaspokajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych. U podstaw omawianego zwolnienia legło założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego. Powyższe wnioski wynikają wprost z brzmienia przepisu normującego powyższe zwolnienie.

Z treści art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jasno wynika więc, że kredyt, na którego spłatę zostanie przeznaczony przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych musi być kredytem zaciągniętym na udokumentowane własne cele mieszkaniowe, które zostały wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Celem ustawodawcy było bowiem premiowanie zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych przez podatnika. Spłacony kredyt (pożyczka) nie ma być jakimkolwiek kredytem (pożyczką), lecz musi spełniać ściśle określone ustawą wymagania. Musi to być bowiem kredyt (pożyczka) – co wynika literalnie z art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy – zaciągnięty przez podatnika na cele określone w pkt 1, tj. m.in. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie, związanych z tym budynkiem lub lokalem (art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ww. ustawy). Przepis wyraźnie bowiem stanowi, że kredyt (pożyczka) ma być zaciągnięty na cele określone w pkt 1, a więc na cele mieszkaniowe.

Istotne jest także, aby spłacany kredyt zaciągnięty był przed dniem uzyskania przychodu ze sprzedaży oraz aby kredyt ten zaciągnięty był przez osobę, która uzyskuje przychód ze sprzedaży.

Przechodząc na grunt rozpatrywanej sprawy wskazać należy zatem, że wydatkowanie przychodu z planowanego odpłatnego zbycia w 2025 r. „Mieszkania 3”, przeznaczonego na spłatę kredytu hipotecznego („Kredytu 2”) zaciągniętego w 2022 r. na zakup „Mieszkania 2” w A (lokal w domu jednorodzinnym dwulokalowym – tzw. bliźniak), w którym Pan mieszka wraz z rodziną, który służy realizacji Pana własnych potrzeb mieszkaniowych, można uznać za wydatek na własne cele mieszkaniowe, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że planowana sprzedaż w 2025 r. „Mieszkania 3”, nastąpi przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie (2024 r.) i będzie stanowiła źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy. W sytuacji jednak, gdy całość przychodu, uzyskanego z planowanej sprzedaży „Mieszkania 3” wydatkuje Pan w terminie trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpi odpłatne zbycie tej nieruchomości, na realizację własnych celów mieszkaniowych, tj. na spłatę kredytu hipotecznego „Kredytu 2” zaciągniętego w banku w 2022 r. na zakup „Mieszkania 2”, w którym mieszka Pan z rodziną i który służy do zaspokajania Pana potrzeb mieszkaniowych, to dochód uzyskany z tej sprzedaży będzie korzystał ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo należy wskazać, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z treści art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. W związku z tym, interpretacje te wywierają skutki prawne jedynie w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Zatem, niniejsza interpretacja indywidualna jest wiążąca dla Pana jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (Pana żony).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.