Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
30 grudnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.
Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 lutego 2025 r. (data wpływu 17 lutego 2025 r.), z 1 marca 2025 r. (data wpływu 1 marca 2025 r.) oraz 21 marca 2025 r. (data wpływu 22 marca 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Ma Pani obywatelstwo białoruskie. Do 2024 r. mieszkała Pani na Białorusi. Nigdy nie była Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
28 lutego 2023 r. wysłała Pani wniosek do Urzędu Miasta (…) z prośbą o uznanie Pani Karty Polaka. Otrzymała Pani zaproszenie na 24 stycznia 2024 r.
W sierpniu 2023 roku wstąpiła Pani do szkoły policealnej w (…).
We wrześniu 2023 r. po raz pierwszy przyjechała Pani do Polski na studia w szkole policealnej, ale nie udało się pozostać na stałe w Polsce. Przez cały pierwszy semestr przyjeżdżała Pani raz na dwa tygodnie, tylko na weekend na naukę. Pracowała Pani na Białorusi, w Polsce nie miała ani mieszkania do wynajęcia na stałe ani pracy.
Okresy pobytu w Polsce:
- 19.09.2023 r. - 25.09.2023 r.
- 07.10.2023 r. - 10.10.2023 r.
- 04.11.2023 r. - 06.11.2023 r.
- 18.11.2023 r. - 19.11.2023 r.
- 02.12.2023 r. - 17.12.2023 r.
- 11.01.2024 r. - 25.01.2024 r.
- 08.02.2024 r. - 15.03.2024 r.
- 20.03.2024 r. - 28.04.2024 r.
- 04.05.2024 r. - 06.07.2024 r.
- 13.07.2024 r. - 08.11.2024 r.
- 16.11.2024 r. - aż do dzisiaj.
24 stycznia 2024 roku odbyła się rozmowa w sprawie Karty Polaka.12 lutego 2024 roku rozpoczęła Pani pracę w (…), mieszkała w hostelu, wynajem był na 1 miesiąc, po tym okresie wyjechała Pani na Białoruś (w pracy wzięła Pani wolne dni).
28 lutego 2024 roku została przyjęta pozytywna decyzja w Pani sprawie o przyznaniu Pani Karty Polaka.
20 marca 2024 roku wróciła Pani do Polski.
Od 21 marca 2024 roku wynajmowała Pani mieszkanie i zaczęła stale pracować.
Pani mąż wprowadził się do Pani 8 kwietnia 2024 roku.
Wie Pani, że trzeba najpierw otrzymać Kartę Polaka, a potem przenieść się na stałe do Polski i tylko w tym przypadku ma Pani prawo dostać ulgę na powrót. Ale nie wie Pani, jak liczyć datę otrzymania Karty Polaka (data przeprowadzenia rozmowy lub data podjęcia decyzji, data odbioru karty). Nie wie Pani też, jak liczyć datę przeprowadzki: ponieważ studia rozpoczęła Pani w 2023 roku, ale w rzeczywistości w tym okresie w Polsce prawie Pani nie była. A na stałe zamieszkała Pani w (…) dopiero po wynajęciu mieszkania w marcu 2024 roku.
Uzupełnienie stanu faktycznego
Na dzień przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski posiadała Pani obywatelstwo białoruskie.
Posiada Pani Kartę Polaka od 28 lutego 2024 r.
Na dzień przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski posiadała Pani ważną Kartę Polaka (dzień przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski to 4 maja 2024 r., przyznanie Pani Karty Polaka 28 lutego 2024 r.).
W latach 2021-2023 miała Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na Białorusi. Pracowała Pani na Białorusi w firmie “A” jako inżynier projektant i była Pani rezydentem podatkowym Białorusi. Niestety w tej chwili nie może Pani dostarczyć wyciągu z banku z przepływem środków, ponieważ w tym celu musi Pani jechać na Białoruś, nie udało się zdalnie.
Od 1 stycznia 2024 r. do dnia przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski miała Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na Białorusi. Pracowała Pani na Białorusi w firmie “A” jako inżynier projektant i była Pani rezydentem podatkowym Białorusi.
W latach 2021, 2022 i 2023 nie przebywała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni.
Pani zdaniem datą przyjazdu na stale do Polski jest 4 maja 2024 r., ponieważ podczas tej podróży napisała Pani wniosek o zwolnienie w pracy na Białorusi i oddała sprzęt roboczy, który dostarczył Pani pracodawca. Data zwolnienia to 30 maja 2024 r., ale w tym miesiącu (w maju) nie pracowała Pani już w tej firmie, w tym miesiącu była Pani na bezpłatnym urlopie.
Od 12 lutego 2024 r. pracowała Pani w Polsce na cały etat w firmie “B” stacjonarne, ale też na niecały etat na Białorusi w firmie “(…)” zdalnie (do końca maju 2024 r.).
W związku z przyjazdem do Polski w 2024 r. przeniosła Pani do Polski swoje centrum interesów osobistych i gospodarczych. Ma Pani ulubioną stabilną pracę w Polsce, Pani mąż jest razem z Panią w Polsce (od 8 kwietnia 2024 r.), przywiozła Pani tu swoje zwierzaki (od 8 kwietnia 2024 r.), ma Pani zamiar kupić mieszkanie w Polsce i wychowywać tu swoje dzieci.
W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na stałe do Polski podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Już mieszka Pani w Polsce więcej niż 183 dni i jest podatkowym rezydentem Rzeczypospolitej. Pracuje Pani na umowie o pracę od 12 lutego 2024 r. i płaci podatki.
Do momentu przyjazdu do Polski podlegała Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na Białorusi do kwietnia 2024 r. Pracowała Pani na niecały etat na Białorusi w firmie “A” zdalnie (do końca maja 2024 r. ).
Niestety nie była Pani gotowa, że taki dokument (certyfikat rezydencji – dopisek organu) może być potrzebny, więc o niego nie poprosiła. Aby otrzymać ten dokument, będzie musiała Pani udać się na Białoruś. Dostarczenie tego dokumentu zajmie więcej niż 7 dni. Na potwierdzenie faktu, że nie była Pani rezydentem podatkowym Polski, przedstawiła Pani kserokopie swojego paszportu ze stemplami przy wjazdach/wjazdach do Polski, które potwierdzają, że w latach 2023, 2024 nie przebywała Pani w Polsce dłużej niż 183 dni. Na żądanie urzędu może Pani dostarczyć certyfikat rezydenta podatkowego Białorusi.
Niestety nie przygotowała się Pani, że będzie trzeba dostarczyć umowę o pracę. Po takie dokumenty będzie Pani musiała pojechać na Białoruś. W tej chwili może Pani dostarczyć tylko wniosek o zwolnienie i wniosek o urlop z pracy. Na żądanie urzędu może Pani dostarczyć umowę o pracę na Białorusi, dokumenty potwierdzające wypłaty do ubezpieczenia społecznego na Białorusi, wyciągi z banku o wynagrodzeniach za pracę, historie zatrudnienia. Dokumenty te potwierdzają, że była Pani rezydentem Białorusi w latach 2020-2024.
W latach 2021, 2022, 2023 oraz w okresie od 1 stycznia do 30 maja 2025 r. Pani centrum interesów osobistych i gospodarczych znajdowało się na Białorusi. Na Białorusi pracowała i mieszkała na stałe. Pani rodzina była na Białorusi. 8 kwietnia 2024 r. Pani mąż przyjechał do Polski, aby zamieszkać z Panią na stałe w tym kraju. 30 maja 2024 r. przestała Pani pracować w firmie na Białorusi (od lutego 2024 r. do kwietnia pracowała Pani w dwóch firmach: stacjonarnie w Polsce, zdalnie na Białorusi (na niecały etat), chociaż od 2 maja 2024 r. do 30 maja 2024 r. już była Pani na urlopie w Białoruskiej firmie). W maju zerwała Pani ostatnie powiązania gospodarcze (skończyła Pani pracę na Białorusi) i osobiste (przeniosła Pani męża i zwierzęta do siebie do (…)).
W latach 2019-2023 Pani związek z Polską polegał na tym, że była Pani członkiem (…), ma Pani polskie korzenie i interesuje Panią polska kultura, ale w Polsce nigdy nie była do 19 września 2023 r. Ponadto od 19 września 2023 r. uczy się Pani w szkole policealnej „(…)" w (…). Uczęszczała Pani na zajęcia co dwa tygodnie. Na zajęcia jeździła z Białorusi. Nie miała Pani ani mieszkania, ani pracy w Polsce do wiosny 2024 r. W celu potwierdzenia wjazdów i wyjazdów w tym okresie do Polski załączyła Pani zdjęcia paszportu. Od 12 lutego 2024 r. ma Pani pracę w Polsce jako asystent projektanta stacjonarne w (…). Od 21 marca wynajmuje Pani mieszkanie w (…).
Pani związek z Białorusią w latach2021-2024 polegał na tym, że była tam Pani rodzina, zwierzęta, praca, kurs edukacyjny. Była Pani na stałe na terytorium Białorusi (z wyjątkiem wakacji). Nie ma Pani jeszcze dzieci.
W latach 2021-2023, od 1 stycznia 2024 r. do 12 lutego 2024 r. głównym źródłem Pani dochodu dla Pani była praca w Białoruskiej firmie “A”, po 12 lutego 2024 r. głównym źródłem dochodu dla Pani była stała praca w firmie “B” w (…), podczas gdy nadal pracowała Pani w Białoruskiej firmie zdalnie do 30 maja 2024 r. Przed przeprowadzką do Polski mieszkała Pani w mieszkaniu męża na Białorusi, po przeprowadzce razem z mężem wynajmujecie Państwo mieszkanie dla dwojga. Na Białorusi posiada Pani konto bankowe od 1 sierpnia 2007 r., w Polsce od lutego 2024 r. Na Białorusi nie miała i nie ma Pani ubezpieczenia, w Polsce ma Pani ubezpieczenie w ZUS.
W latach 2019-2023 była Pani członkiem (…), w ten sposób Pani aktywność do 2024 roku odbyła się na Białorusi.
Nigdy wcześniej nie korzystała Pani z ulgi na powrót ani w całości, ani w części.
Chce Pani skorzystać z ulgi na powrót od 2024 roku.
Po przeprowadzce do Polski 4 maja 2024 r. pracowała Pani na umowie o pracy. Ponadto miała Pani jeszcze wynagrodzenie od białoruskiej firmy “A” do 30 maja 2024 r. Oprócz tego, Pani mąż i Pani mieliście oszczędności pieniężne na przeprowadzkę do Polski.
Pytanie
Czy przysługuje Pani ulga na powrót?
Pani stanowisko
Pani zdaniem ma Pani prawo korzystać z ulgi na powrót.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):
Wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:
a.ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,
b.z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,
c. z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych
d.z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa
- w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.
Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:
Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 21 ust. 43 powołanej ustawy:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:
1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz
2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:
a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
3)podatnik:
a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub
b)miał miejsce zamieszkania:
- nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub
- na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz
4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz
5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W myśl natomiast art. 21 ust. 44 cytowanej ustawy:
Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.
Przepisy te zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105).
Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:
Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.
Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Osoby podlegające w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Wynika to z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
W świetle art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.
Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.
Z przedstawionego przez Panią opisu wynika, że w wyniku przeniesienia 4 maja 2024 r. miejsca zamieszkania na stałe do Polski podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.
Następny warunek, który określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ww. ustawy również został spełniony. Z przedstawionych informacji wynika bowiem, że w latach 2021-2023 oraz od 1 stycznia 2024 r. do dnia przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski miała Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na Białorusi.
Jednym z warunków, wymienionych w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) jest również posiadanie przez podatnika Karty Polaka.
Wskazała Pani, że posiada Pani Kartę Polaka od 28 lutego 2024 r.
Zatem spełniła Pani warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, albowiem przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nastąpiło w związku z posiadaniem przez Panią Karty Polaka.
Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.
Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.
Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.
Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111):
Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.
Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.
Z przedstawionego przez Panią opisu zdarzenia wynika, że na potwierdzenie faktu, że nie była Pani rezydentem podatkowym Polski, posiada Pani paszport ze stemplami przy wjazdach/wjazdach do Polski, które potwierdzają, że w latach 2023, 2024 nie przebywała Pani w Polsce dłużej niż 183 dni. Na żądanie urzędu może Pani dostarczyć certyfikat rezydenta podatkowego Białorusi. Posiada Pani wniosek o zwolnienie i wniosek o urlop z pracy. Na żądanie urzędu może Pani dostarczyć umowę o pracę na Białorusi, dokumenty potwierdzające wypłaty do ubezpieczenia społecznego na Białorusi, wyciągi z banku o wynagrodzeniach za pracę, historie zatrudnienia. Dokumenty te potwierdzają, że była Pani rezydentem Białorusi w latach 2020-2024.
Spełniła Pani zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem skoro nie korzystała Pani wcześniej w całości lub w części z ulgi na powrót, to ma Pani prawo skorzystać z tej ulgi na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ulga na powrót obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 43 powołanej ustawy – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.
Zatem ulga na powrót przysługuje Pani od roku 2024 przez cztery kolejne lata, tj. 2024, 2025, 2026, 2027 lub przez cztery kolejne lata od roku następnego, tj. 2025, 2026, 2027, 2028.
Pani stanowisko należało więc uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
