Interpretacja indywidualna - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

  – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 13 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismami z 15 marca 2025 r. (wpływ 17 marca 2025 r.) z 25 marca 2025 r. (wpływ 25 marca 2025 r.) oraz z 27 marca 2025 r. (wpływ 27 marca 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2022r. na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia Pani, Pani mama i dwie Pani siostry otrzymały spadek po zmarłym w 2019 r. ojcu. W tym samym roku w oparciu o akt notarialny, mama, Pani wraz z siostrami dokonałyście zgodnego działu spadku po zmarłym ojcu oraz zniesienie współwłasności nieruchomości w ten sposób, że dwie siostry i Pani otrzymałyście po 1/3 gospodarstwa rolnego rodziców (budynek mieszkalny i 7 ha pola). W 2024 r. Pani wraz siostrami sprzedałyście budynek mieszkalny wraz z działką 0.4 ha rolnikom, mającym wykształcenie rolnicze, a pozostała część nadal pozostaje Państwa własnością.

Uzupełnienie wniosku

Ojciec nabył gospodarstwo rolne (7.32 ha wraz z zabudowaniami) pod koniec lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku od swoich rodziców na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego - do majątku wspólnego z żoną.

Gospodarstwo to stanowiło majątkową wspólność małżeńską Pani rodziców.

Nieruchomość ta stanowiła gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym.

W wypisie z rejestru gruntów nieruchomość ta stanowiła: sady, grunty rolne zabudowane.

Spadek został nabyty na podstawie ustawy w ¼ części z dobrodziejstwem inwentarza dla Pani mamy, dwóch Pani sióstr i Pani.

W skład spadku wchodziła nieruchomość rolna (objęta jednym numerem księgi wieczystej), składająca się z trzech działek ewidencyjnych - łączny obszar 7.32 ha. Dwie działki ewidencyjne to grunty orne (6.92 ha), natomiast trzecia, ta, która jest przedmiotem sprawy - sady, grunty orne zabudowane - 0.4 ha.

Przedmiotem działu spadku i zniesienia współwłasności było całe gospodarstwo rolne - łączny obszar 7.32 ha, objęte jednym numerem księgi wieczystej, w trzech działkach ewidencyjnych.

W wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności nie doszło do żadnych spłat lub dopłat. Nikt nikomu nic nie spłacał ani nie dopłacał. Nieruchomość została sprzedana za kwotę 330 000 zł. Pieniądze te zostały równo rozdzielone dla Pani dwóch sióstr i Pani - po 110 000 zł dla każdej.

W wyniku zniesienia współwłasności i działu spadku prawo własności nieruchomości stanowiącej trzy działki ewidencyjne otrzymały dwie siostry i Pani - po 1/3 części każda. Mama zrzekła się swoich udziałów.

W wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności w 2022r., Pani udział zwiększył się z 1/8 części wartości nieruchomości do 1/3, a zatem wartość, która Pani przypadła w wyniku zniesienia współwłasności zwiększyła się.

W skład masy spadkowej wchodziło tylko wyżej opisane gospodarstwo, nic poza tym.

Na pytanie: Jak faktycznie wykorzystywała Pani nieruchomość od dnia jej nabycia do chwili sprzedaży, jakie pożytki Pani z niej czerpała?

Odpowiedziała Pani:

Wraz z siostrami porządkowałyśmy dom i obejście, starałyśmy się przywrócić ład i porządek wokół domu, w sadzie i w ogrodzie poprzez koszenie trawy, ogrzewanie i wietrzenie budynku, pielenie i dbanie o roślinność, utylizację zepsutych i nieprzydatnych rzeczy, a także były wykonywane niezbędne, bieżące prace konserwacyjno-eksploatacyjne. Konkretnych pożytków nie czerpałam.

Na pytanie: Czy sprzedana w 2024 r. działka wraz z budynkiem mieszkalnym wchodziła w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym?

Odpowiedziała Pani:

Tak.

Na pytanie: Jaki numer ma sprzedana działka, jak sklasyfikowana była w ewidencji gruntów na moment sprzedaży (np. grunty orne) oraz czy w związku ze sprzedażą nie utraciła charakteru rolnego i w dalszym ciągu będzie wchodziła w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym?

Odpowiedziała Pani:

Numer ewidencyjny (...). Nie utraciła charakteru rolnego i w dalszym ciągu będzie wchodziła w skład gospodarstwa rolnego.

Na pytanie: Jakie okoliczności świadczą/będą świadczyły o tym, że grunty nie utracą charakteru rolnego?

Odpowiedziała Pani:

Pani Notariusz pouczyła kupujących o tym, że nabywca nieruchomości rolnych jest obowiązany osobiście prowadzić gospodarstwo rolne, w skład którego weszła nabyta nieruchomość rolna, przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia przez nich tej nieruchomości. Jest to zapisane w akcie notarialnym. Kupujący potwierdzili rolnicze użytkowanie oraz poinformowali, że ukończyli podyplomowe studia w zakresie rolnictwa.

Na pytanie: Czy w akcie notarialnym dotyczącym zbycia/nabycia określony był cel zakupu?

Jeśli tak – to jaki?

Odpowiedziała Pani:

Akt notarialny bezpośrednio nie ma napisanego celu zakupu.

Na pytanie: Czy celem zakupu nieruchomości przez nabywcę było jej rolnicze użytkowanie?

Jeśli nie – to jakie inne?

Odpowiedziała Pani:

Tak, od chwili zakupu nieruchomości nabywcy hodują zwierzęta domowe (gęsi, kozy), prowadzą prace sadownicze, sadzą drzewka owocowe, uprawiają warzywa.

Na pytanie: Czy zbyta nieruchomość była wykorzystywana na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza?

Odpowiedziała Pani:

Nie, nigdy.

Na pytanie: Czy prowadziła Pani jakieś działania, żeby uatrakcyjnić sprzedaną nieruchomość dla celów sprzedaży lub podnieść jej wartość? Np. ogrodziła ją Pani, wydzieliła drogę wewnętrzną, uzbroiła?

Odpowiedziała Pani:

Był to dom wymagający remontu, prowadziłam wraz z siostrami bieżące prace ogrodowe, porządkowe oraz konieczne prace konserwacyjne (np. czyszczenie i malowanie ogrodzenia, uszczelnianie pokrycia dachowego).

Na pytanie: Czy zbycie nieruchomości nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej?

Odpowiedziała Pani:

Nie.

Na pytanie: Czy prowadzi/prowadziła Pani zarejestrowaną działalność gospodarczą?

Jeśli tak – to w jakim zakresie i w jakim okresie?

Odpowiedziała Pani:

Nie, nigdy nie prowadziłam.

Na pytanie: Czy w przeszłości dokonywała Pani nabycia innych nieruchomości i odpłatnego ich zbycia?

Jeżeli tak – prosiłem, żeby podała Pani daty zakupu, sprzedaży i celu w jakim były nabywane i zbywane?

Odpowiedziała Pani:

Tak. Zakupiliśmy wraz z mężem mieszkanie w 2005r. w X w celu zabezpieczenia na przyszłości potrzeb mieszkaniowych dzieci. Sprzedaliśmy je w 2016r., po to, by kupić mieszkanie we Y w 2018r., ponieważ córka tam rozpoczęła studia.

Na pytanie: Czy w przyszłości zamierza Pani kupować nieruchomości w celu ich zbycia?

Jeśli tak – to jak będzie skala tych działań?

Odpowiedziała Pani:

Nie zamierzam.

Pytanie

Czy w związku ze sprzedażą części gospodarstwa rolnego mogę skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust.1 pkt 28?

Pani stanowisko

W akcie notarialnym dot. sprzedaży części gospodarstwa rolnego zapisane jest, że zbywany grunt na podstawie umowy wchodzący w skład gospodarstwa rolnego w związku z odpłatnym zbyciem nie utracił charakteru rolnego, a w związku z czym, na podstawie art. 21 ust 1 pkt 28 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości jest wolny od podatku dochodowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, prawa wieczystego użytkowania gruntów,

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie stanowi ono źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Według art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Na podstawie art. 10 ust. 7 ww. ustawy:

Nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Wobec powyższego w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, nabytej w drodze spadku i dziale spadku istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę oraz czy w wyniku dokonania działu spadku nie następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany udział w spadku.

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem  nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy (czyli nabytych w drodze spadku), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia przez spadkodawcę.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „spadek” ani też „nabycie w drodze spadku”, dlatego też zasadnym jest odwoływanie się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).

Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

W myśl art. 924 i art. 925 Kodeksu cywilnego:

Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Wg treści art. 931 § 1 Kodeksu cywilnego:

W pierwszej kolejności powołane są z ustawy do spadku dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek; dziedziczą oni w częściach równych. Jednakże część przypadająca małżonkowi nie może być mniejsza niż jedna czwarta całości spadku.

Na podstawie art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:

Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Ponadto pod pojęciem odpłatnego nabycia należy rozumieć każdą czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienie na nabywcę własności rzeczy lub praw w ramach umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia prawa własności – za odpłatnością. Jednym ze sposobów nabycia na własność nieruchomości lub jej części jest wiec co do zasady również zniesienie współwłasności.

W tej kwestii należy również odnieść się do regulacji zawartych w Kodeksie cywilnym, który wskazuje, że celem postępowania o zniesienie współwłasności jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Na mocy art. 1035 Kodeksu cywilnego:

Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.

Zgodnie z art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego:

Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.

W myśl art. 1038 § 1 Kodeksu cywilnego:

Sądowy dział spadku powinien obejmować cały spadek. Jednakże z ważnych powodów może być ograniczony do części spadku.

Stosownie do art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

Art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Na podstawie art. 211 Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

W myśl art. 212 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Przy podziale gruntu sąd może obciążyć poszczególne części potrzebnymi służebnościami gruntowymi.

§ 2. Rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego.

§ 3. Jeżeli ustalone zostały dopłaty lub spłaty, sąd oznaczy termin i sposób ich uiszczenia, wysokość i termin uiszczenia odsetek, a w razie potrzeby także sposób ich zabezpieczenia. W razie rozłożenia dopłat i spłat na raty terminy ich uiszczenia nie mogą łącznie przekraczać lat dziesięciu. W wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie sąd na wniosek dłużnika może odroczyć termin zapłaty rat już wymagalnych.

Zniesienie współwłasności oraz dział spadku nie stanowi nabycia wyłącznie wówczas, jeżeli nabyte na własność mienie mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat.

Gdy w wyniku zniesienia współwłasności oraz działu spadku udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Zatem jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności oraz działu spadku wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział posiadany przed zniesieniem współwłasności i działem spadku oznacza to, że dla części nieruchomości nabytej w drodze zniesienia współwłasności oraz działu spadku dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności oraz dział spadku.

Podobne wnioski wynikają z ukształtowanej już linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego, który twierdzi, że nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:

a)podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub

b)wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie we współwłasności.

Tak więc, co do zasady, zniesienie współwłasności i dział spadku jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy – w wyniku tych czynności – podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał.

Wobec tego nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego w drodze zniesienia współwłasności oraz działu spadku (nawet jeżeli nie dokonano spłat lub dopłat) w części przekraczającej udział spadkowy stanowi w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego w tym udziale, który przekracza udział nabyty w spadku.

Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem majątkowym. Bezsprzeczne jest, że udziały, jakie otrzymuje spadkobierca powyżej swojego udziału (jeżeli nabywa majątek w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności o wartości większej od swojego udziału w spadku) były własnością pozostałych spadkobierców. Spadkobierca nie miał do nich żadnych praw aż do momentu działu spadku i zniesienia współwłasności.

Nabycie w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności części majątku, który należał do innych spadkobierców, należy więc traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza dotychczasowy udział w spadku, należy przyjąć datę dokonania działu spadku i zniesienia współwłasności, tj. dzień zawarcia umowy bądź uprawomocnienia się orzeczenia sądu, jeżeli dział spadku dokonany był na drodze postępowania sądowego.

Powyższe znajduje potwierdzenie w cytowanym wcześniej art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu sprawy i jego uzupełnienia wynika, że w 2022r. na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia Pani, Pani mama oraz dwie Pani siostry otrzymały spadek po zmarłym w 2019 r. ojcu.

W tym samym roku w oparciu o akt notarialny, mama, Pani wraz z siostrami dokonałyście zgodnego działu spadku po zmarłym ojcu oraz zniesienie współwłasności nieruchomości w ten sposób, że dwie siostry i Pani otrzymałyście po 1/3 gospodarstwa rolnego rodziców (budynek mieszkalny i 7 ha pola). Mama zrzekła się swoich udziałów.

W 2024 r. Pani wraz siostrami sprzedałyście budynek mieszkalny wraz z działką 0.4 ha rolnikom, mającym wykształcenie rolnicze, a pozostała część nadal pozostaje Państwa własnością.

Pani ojciec nabył gospodarstwo rolne (7.32 ha wraz z zabudowaniami) pod koniec lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku od swoich rodziców na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego - do majątku wspólnego z żoną. Gospodarstwo to stanowiło majątkową wspólność małżeńską Pani rodziców.

Nieruchomość ta stanowiła gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym.

W wypisie z rejestru gruntów nieruchomość ta stanowiła: sady, grunty rolne zabudowane.

Spadek został nabyty na podstawie ustawy. W skład spadku wchodziła nieruchomość rolna (objęta jednym numerem księgi wieczystej), składająca się z trzech działek ewidencyjnych - łączny obszar 7.32 ha. Dwie działki ewidencyjne to grunty orne (6.92 ha), natomiast trzecia, ta, która jest przedmiotem sprawy - sady, grunty orne zabudowane - 0.4 ha.

Przedmiotem działu spadku i zniesienia współwłasności było całe gospodarstwo rolne - łączny obszar 7.32 ha, objęte jednym numerem księgi wieczystej, w trzech działkach ewidencyjnych.

W wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności nie doszło do żadnych spłat lub dopłat.

W wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności w 2022r., Pani udział zwiększył się z 1/8 części wartości nieruchomości do 1/3, a zatem wartość, która Pani przypadła w wyniku zniesienia współwłasności zwiększyła się.

Potwierdziła Pani, że sprzedana w 2024 r. działka wraz z budynkiem mieszkalnym wchodziła w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym

Potwierdziła Pani, że celem zakupu nieruchomości przez nabywcę było jej rolnicze użytkowanie.

W przedmiotowej sprawie kluczowe jest ustalenie, kiedy nastąpiło faktyczne nabycie przez Panią poszczególnych udziałów w nieruchomości, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Użyty w ww. przepisie termin „nabycie” oznacza każde uzyskanie tytułu własności (nabycie własności) lub każde uzyskanie określonego prawa (nabycie prawa) bez względu na fakt czy jest to nabycie w części ułamkowej, czy w całości. Poprzez „nabycie” należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika.

Moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Stosownie do art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Nabyć nieruchomość lub prawo majątkowe można więc, np. w drodze zakupu, bądź uzyskując pod tytułem darmym (w formie darowizny, spadku), a w przypadku zaś ograniczonych praw rzeczowych również zawierając umowę o ustanowieniu tego prawa.

Przystępując do oceny skutków podatkowych dokonanej sprzedaży wydzielonej działki z gospodarstwa rolnego stwierdzam, że nabyła ją Pani w dwóch okolicznościach i terminach, tj.:

1.w drodze spadkobrania na podstawie ustawy po ojcu z chwilą jego śmierci, tj. w 2019 r. w udziale ¼ z połowy gospodarstwa rolnego, czyli w udziale 1/8. W konsekwencji, w odniesieniu do tego udziału w nieruchomości – pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niewątpliwie upłynął.

2.w wyniku umowy o zniesienie współwłasności i dział spadku, który miał miejsce w 2022 r., w wyniku których to czynności Pani udział w spadku zwiększył się 1/8 na 1/3, w konsekwencji czego miało miejsce przysporzenie majątkowe dla Pani.

Wobec powyższego sprzedaż przez Panią udziału w działce rolnej wraz z budynkiem mieszkalnym, wydzielonej z gospodarstwa rolnego, w części w jakiej została przez Panią nabyta w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności ponad udział, jaki pierwotnie przysługiwał Pani w spadku po ojcu, będzie skutkowała dla Pani powstaniem przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż Pani udziału w tej działce nastąpiła przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej części nieruchomości.

Według art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Art. 30e ust. 2 przywołanej ustawy stanowi, że:

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Jednakże od tej zasady ustawodawca przewidział zwolnienia przedmiotowe określone w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy:

Wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia nieruchomości, ich części lub udziału w nieruchomościach, wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia gruntów, które w związku z tym odpłatnym zbyciem utraciły charakter rolny.

Powyższy przepis zwalnia przychody uzyskane z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, ich części lub udziału w nieruchomościach, wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, jeśli grunty stanowiące to gospodarstwo rolne w związku z odpłatnym zbyciem nie utraciły charakteru rolnego.

Skoro, jak podała Pani w opisie sprawy, sprzedana działka wchodziła w skład gospodarstwa rolnego i w związku ze sprzedażą nie utraciła charakteru rolnego, uzyskany z tej sprzedaży przychód, będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie ww. art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego Pani stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.