Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
27 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan - pismem z 26 lutego 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie oraz pismem z 25 marca 2025 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Razem z żoną, z którą przebywał i przebywa Pan we wspólnocie majątkowej, zawarł Pan z bankiem (…) kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (…) waloryzowany kursem CHF z dnia 9 grudnia 2004 r.
Kredyt hipoteczny został zaciągnięty na realizację celu mieszkaniowego Pana i Pana żony polegającego na zbudowaniu domu jednorodzinnego. Kredyt był zawarty na 30 lat i był zabezpieczony hipotecznie.
Pan wraz z Pana żoną nadal mieszkacie w tym domu. Kredyt hipoteczny został zawarty na kwotę 220.000 zł. Środki te w kilku ratach zostały przez bank wypłacone w złotówkach na rachunek spółdzielni mieszkaniowej realizującej budowę tego domu jednorodzinnego. Środki wypłacone przez bank w złotówkach były każdorazowo przeliczane na CHF przez bank i na tej podstawie został określony harmonogram spłat wyrażony w CHF.
Spłata kredytu następowała następująco:
1)w początkowym okresie kredytu - w dniu płatności raty kapitałowo-odsetkowej bank pobierał z rachunku kredytobiorców prowadzonego w PLN kwotę w PLN, która była określona jako iloczyn raty kapitałowo-odsetkowej wyrażonej w CHF i kursu sprzedaży CHF z tabeli banku obowiązującego w dniu płatności raty;
2)od pewnego momentu (w wyniku podpisania aneksu do umowy) - w dniu płatności raty kapitałowo-odsetkowej bank pobierał z rachunku kredytobiorców prowadzonego w CHF kwotę w CHF. Środki na rachunku CHF pochodziły z transakcji kupna CHF dokonywanej przez kredytobiorców. Kupno CHF było dokonywane w internetowym kantorze wymiany walut albo bezpośrednio poprzez platformę internetową banku mBank.
Kredyt był spłacany zgodnie z harmonogramem, a dodatkowo nastąpiła wcześniejsza całkowita spłata kredytu w dniu 4 sierpnia 2020 r. W sumie Pan wraz z Pana żoną spłaciliście do banku 114.533,39 PLN rat kapitałowo-odsetkowych (kwoty pobierane z rachunku PLN), 69.773,96 CHF rat kapitałowo- odsetkowych (kwoty pobierane z rachunku CHF), 2.200 PLN opłat i prowizji.
Pan oraz Pana żona złożyliście pozew przeciwko bankowi tytułem zwrotu nienależnych świadczeń wykonywanych na rzecz pozwanego w okresie od 20 grudnia 2004 r. do 4 sierpnia 2020 r. (kwoty wpłacone do banku wymienione powyżej) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od tych kwot od dnia 31 października 2023 r. do dnia zapłaty (zarówno co do kwoty wyrażonej i dochodzonej w PLN, jak i kwoty dochodzonej i wyrażonej w CHF) z powodu nieważności umowy kredytowej.
Dodatkowo Pana i Pana żona domagacie się zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym:
a)wszystkich uiszczonych opłat sądowych i zaliczek na wydatki Sądu,
b)wszystkich uiszczonych opłat skarbowych od pełnomocnictw
c)kosztów zastępstwa procesowego w wysokości dwukrotności stawki minimalnej,
-wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od sumy tych kosztów od dnia uprawomocnienia się orzeczenia zasądzającego te koszty do dnia zapłaty.
Po otrzymaniu pozwu bank złożył pozew wzajemny domagając się zwrotu kwoty wypłaconej Państwu, czyli kwoty 220.000,02 zł. W czasie oczekiwania na pierwszą rozprawę sądową strony doszły do porozumienia i zamierzają zawrzeć ugodę, w której:
1)określono Państwa roszczenia na 114.533,39 PLN rat kapitałowo-odsetkowych, 69.773,96 CHF rat kapitałowo-odsetkowych (przeliczonych na PLN po kursie średnim NBP z dnia 12 grudnia 2024 r.), 2.200 PLN opłat i prowizji oraz część odsetek za opóźnienie 15.441,34 PLN. Łączna kwota to 448.041,45 PLN.
2)Określono roszczenie banku na 220.000,02 PLN.
3)Dokonano potrącenia kwoty niższej z kwotą wyższą i ustalono, że bank zwróci kredytobiorcom kwotę 228.041,43 PLN oraz kwotę 18.900 PLN tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
W międzyczasie zmieniła się Pana sytuacja - ugoda z bankiem została podpisana w dniu 7 lutego 2025 r.
Kwota 432.600,11 zł składa się z rat kapitałowych, rat odsetkowych oraz prowizji, które zostały zapłacone bankowi z tytułu spłaty kredytu hipotecznego. W tej kwocie nie ma innych tytułów.
Koszty procesowe zostały poniesione z własnych środków. Poniesione koszty procesowe przewyższają kwotę zwróconą przez bank.
Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu)
1.Czy kwota 432.600,11 PLN będąca zwrotem nienależnie pobranych kwot rat kapitałowo-odsetkowych oraz prowizji i opłat podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2.Czy kwota 15.441,34 PLN będąca wypłatą części odsetek za opóźnienie w zwrocie nienależnie pobranych kwot rat kapitałowo-odsetkowych oraz prowizji i opłat podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
3.Czy kwota 18.900,00 PLN będąca zwrotem kosztów procesu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu)
Ad. 1
Kredyt został przeznaczony na osobiste cele mieszkaniowe. Kwoty zwrócone przez bank w wyniku ugody będącej następstwem pozwu o stwierdzenie nieważności umowy kredytowej nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ stanowią one zwrot nienależnie pobranych środków, a nie dochód. Zwrot kwot wpłaconych przez Pana i Pana żonę na rzecz banku w ramach unieważnionej umowy kredytowej nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu, ponieważ jest to zwrot nienależnie pobranych świadczeń, a nie nowy przychód.
Ad. 2
Uważa Pan, że wypłata przez bank odsetek za opóźnienie w zwrocie nienależnie pobranych kwot nie podlega opodatkowaniu.
Ad. 3
Zwrot kosztów zastępstwa procesowego przez Bank, w ramach planowanej Ugody - nie spowoduje powstania przychodu, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT. Zwrócone koszty zastępstwa procesowego nie będą stanowiły przysporzenia po stronie Pana i Pana żony i nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w związku z dokonanym zwrotem ww. kosztów postępowania sądowego nie nastąpi realne przysporzenie majątkowe.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Reguły dotyczące opodatkowania
Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Jak stanowi art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Jak wynika z powołanego przepisu, ustawodawca przyjął zasadę, że przychodem są:
- pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika – tj. takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”;
- pieniądze i wartości pieniężne, które zostały postawione do dyspozycji podatnika – tj. takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika.
Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny.
Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.
Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.
Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m.in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie.
Źródła przychodów
Źródła przychodów zostały określone przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są inne źródła.
Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.
Na mocy art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Z informacji przedstawionych przez Pana wynika, że bank zaproponował Panu oraz Pana żonie w ramach ugody wypłatę wpłaconych rat kapitałowo-odsetkowych oraz prowizji i opłat, odsetek ustawowych za opóźnienie i kosztów zastępstwa procesowego.
Powziął Pan wątpliwość, czy wypłacone kwoty będą stanowić przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Skutki podatkowe zwrotu rat kapitałowo-odsetkowych oraz prowizji i opłat
Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2488 ze zm.).
Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy,
Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną.
Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.
O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.
W Pana przypadku – otrzyma Pan wraz z Pana żoną od banku zwrot nienależnie pobranych kwot rat kapitałowo-odsetkowych oraz prowizji i opłat. Otrzymana przez Pana kwota będzie zatem stanowiła zwrot własnych pieniędzy, które nienależnie wpłacił Pan wraz z Pana żoną do banku. Wobec powyższego, wypłata przez bank na Państwa rzecz tych kwot będzie dla Pana neutralna podatkowo. W wyniku tego zwrotu nie osiągnie Pan bowiem konkretnego przysporzenia majątkowego, a więc zwrot ten nie spowoduje po Pana stronie powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało więc uznać za prawidłowe.
Skutki podatkowe zwrotu kosztów zastępstwa procesowego
Zgodnie z art. 98 § 1 ustawy Kodeks postępowania cywilnego:
Strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).
Stosownie do art. 98 § 2 cytowanej ustawy:
Do niezbędnych kosztów procesu prowadzonego przez stronę osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem, radcą prawnym lub rzecznikiem patentowym, zalicza się poniesione przez nią koszty sądowe, koszty przejazdów do sądu strony lub jej pełnomocnika oraz równowartość zarobku utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie. Suma kosztów przejazdów i równowartość utraconego zarobku nie może przekraczać wynagrodzenia jednego adwokata wykonującego zawód w siedzibie sądu procesowego.
Z kolei w myśl art. 98 § 3 tej ustawy:
Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.
Zgodnie z art. 98 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego:
Wysokość kosztów sądowych, zasady zwrotu utraconego zarobku lub dochodu oraz kosztów stawiennictwa strony w sądzie, a także wynagrodzenie adwokata, radcy prawnego i rzecznika patentowego regulują odrębne przepisy.
Jak wynika z powyższych przepisów, koszty procesu (w tym zastępstwa procesowego) mają charakter zwrotu wydatków poniesionych przez powoda. Zwrot ten nie rodzi więc obowiązku podatkowego w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile kwota zasądzona tytułem zwrotu kosztów postępowania nie przewyższała faktycznie poniesionych przez powoda wydatków.
Z wniosku wynika, że otrzymał Pan zwrot kosztów postępowania poniesionych przez Pana. Koszty te poniósł Pan z własnych środków. Poniesione koszty procesowe przewyższają kwotę zwróconą przez bank.
W takim wypadku kwota ta stanowi jedynie zwrot poniesionych wcześniej wydatków – nie jest więc dochodem podlegającym opodatkowaniu. Dla celów podatkowych otrzymana kwota tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego jest obojętna podatkowo.
W konsekwencji zwrot kosztów postępowania poniesionych przez Pana nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Pana stanowisko zakresie pytania nr 3 należy uznać za prawidłowe.
Skutki podatkowe wypłaty odsetek
Instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zgodnie z którym:
Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.
Kwota otrzymanych odsetek stanowi przychód, ale nie każde odsetki otrzymane przez osoby fizyczne podlegają opodatkowaniu. Ustawodawca przewidział w niektórych sytuacjach, w odniesieniu do odsetek, możliwość zwolnienia od podatku dochodowego. Takie zwolnienie przysługuje wyłącznie wówczas, gdy przepis omawianej ustawy zawiera w tym przedmiocie wyraźne postanowienie.
Ustawą z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 2105) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzono art. 21 ust. 1 pkt 95b, który ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2021 r.
Zgodnie z ww. przepisem:
Wolne od podatku dochodowego są: odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty należności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym, wolnych od podatku dochodowego lub od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Przepis art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalnia zatem z opodatkowania wszelkie odsetki za opóźnienie wypłacone w związku ze świadczeniami, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Skoro proponowany przez bank na Pana rzecz zwrot kwot nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to wypłacone z tego tytułu odsetki nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na mocy zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest również prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Jednocześnie wskazuję, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).
Skoro stroną wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest Pan, to interpretacja nie wywołuje skutków podatkowych dla Pana żony.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.