Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił Pan wniosek pismem z 27 lutego 2025 r. (data wpływu 27 lutego 2025 r.).Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W dniu 29 grudnia 2023 roku dokonał Pan wpłaty na IKZE w wysokości 8322 zł, co stanowiło maksymalną sumę uprawniającą do skorzystania z odliczenia w zeznaniu podatkowym za rok 2023.
Wpłata została dokonana za pomocą elektronicznego zlecenia przelewu, którego potwierdzenie Pan posiada i które jasno wskazuje na pobranie środków z konta tytułem przelewu - (data księgowania) w dniu 29 grudnia 2023 roku. Rozliczenie podatku PIT za rok 2023 przygotował Pan z uwzględnieniem ulgi z tytułu powyższej wpłaty na IKZE, a następnie złożył Pan zeznanie w terminie ustawowym. W ubiegłym roku dokonał Pan podobnej operacji, to jest 30 grudnia 2024 wpłacił Pan na IKZE kwotę 9388,80 zł.
W dniu 8 stycznia 2025 podmiot prowadzący IKZE zwrócił na Pana konto sumę 8322 zł z tytułu przekroczenia limitu wpłat na rok 2024. To spowodowało, że zaniepokoił się Pan i ustalił, że środki z tytułu przelewu zleconego 29 grudnia 2023 roku zostały zaksięgowane na IKZE dopiero w roku 2024. Z tego powodu podmiot prowadzący IKZE uznał, że Pana wpłata zlecona 30 grudnia 2024 i zaksięgowana w 2024 roku powinna być potraktowana jako dopłata do wysokości limitu na rok 2024, a nadwyżka podlega zwrotowi.
Pytania
1.Czy miał Pan prawo do skorzystania z ulgi podatkowej w roku 2023 z tytułu wpłaty na IKZE zleconej i zaksięgowanej przez Pana bank w roku 2023? Czy fakt potraktowania tej wpłaty przez IKZE jako wpłaty dokonanej w roku 2024 jest tutaj istotny?
2.Czy do skorzystania z ulgi podatkowej z tytułu wpłaty na IKZE w danym roku podatkowym wystarczy prawidłowo zlecony przelew do IKZE zaksięgowany przez bank w tymże roku podatkowym?
3.Czy zwrot części kwoty wpłaconej przez Pana w 2024 roku, a dokonany przez IKZE w roku 2025, ma wpływ na ustalenie wysokości ulgi podatkowej z tytułu wpłaty na IKZE w zeznaniu podatkowym za rok 2024?
Pana stanowisko w sprawie
Uważa Pan, że miał prawo do skorzystania z ulgi podatkowej w roku 2023 z tytułu wpłaty na IKZE zleconej i zaksięgowanej przez bank w roku 2023. Prawo to nabył Pan dla roku 2023, co potwierdza posiadany dowód wpłaty, a zaksięgowanie wpłaty przez IKZE w roku 2024 nie zmienia tego faktu.
Data zlecenia przelewu elektronicznego, potwierdzenie jego przyjęcia i realizacji w banku jest wiążąca dla możliwości odliczenia wpłaty na IKZE w danym roku podatkowym. Swoje stanowisko opiera Pan między innymi na indywidualnej interpretacji podatkowej dostępnej pod podanym adresem https://eureka.mf.gov.pl/informacje/podglad/540367 (sygnatura 0113-KDIPT2-2.4011.152.2023.2.AKU, Sposób rozliczenia wpłaty na IKZE).
Konsekwentnie w stosunku do interpretacji zdarzenia z roku 2023 uważa Pan, że może skorzystać z ulgi podatkowej również w roku 2024 w wysokości maksymalnej – stosownie do wpłaty dokonanej w roku 2024. Fakt potraktowania przez IKZE Pana wpłaty jako częściowo będącej nadpłatą ponad limit określony dla roku 2024 jest sprawą do rozstrzygnięcia między Panem i IKZE, a nie stanowi powodu utraty możliwości skorzystania z ulgi.
Sposób księgowania wpłat przez IKZE nie stanowi o tym, czy podatnik może skorzystać z ulgi.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zasady gromadzenia oszczędności na indywidualnych kontach emerytalnych, zwanych dalej „IKE” oraz na indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego, zwanych dalej „IKZE” oraz dokonywania wpłat, wypłat transferowych, częściowego zwrotu i zwrotu środków zgromadzonych na tych kontach reguluje ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 707).
Zgodnie z art. 1 ww. ustawy:
Ustawa określa zasady gromadzenia oszczędności na indywidualnych kontach emerytalnych, zwanych dalej „IKE”, oraz na indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego, zwanych dalej „IKZE”, oraz dokonywania wpłat, wypłat transferowych, wypłat, częściowego zwrotu i zwrotu środków zgromadzonych na tych kontach.
Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 4 ww. ustawy wpłata oznacza:
Wpłatę środków pieniężnych dokonywaną przez oszczędzającego na IKE lub IKZE lub przekazanie pożytków z papierów wartościowych zgromadzonych na IKE lub IKZE oszczędzającego.
Natomiast w myśl przepisu art. 4 ust. 2 tej ustawy:
Oszczędzający na IKZE ma prawo do odliczenia od dochodu wpłat na IKZE na zasadach i w trybie określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli na podstawie umowy o prowadzenie IKZE gromadzi oszczędności tylko na jednym IKZE, z zastrzeżeniem art. 14 i 23.
Wpłaty dokonywane na IKZE w roku kalendarzowym, stosownie do art. 13a ust. 1 ww. ustawy:
Nie mogą przekroczyć kwoty odpowiadającej 1,2-krotności przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok określonego w ustawie budżetowej lub ustawie o prowizorium budżetowym lub w ich projektach, jeżeli odpowiednie ustawy nie zostały uchwalone, z zastrzeżeniem ust. 1a.
Zgodnie z ust. 5 ww. artykułu:
Po przekroczeniu kwoty określonej w obwieszczeniu, o którym mowa w ust. 8, instytucja finansowa jest obowiązana do przekazania nadpłaconej kwoty w sposób określony w umowie o prowadzenie IKZE.
W myśl art. 13a ust. 8 ww. ustawy:
Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” do końca roku kalendarzowego poprzedzającego rok, w którym będą dokonywane wpłaty na IKZE, wysokość kwot, o których mowa w ust. 1 i 1a.
Przechodząc zaś na grunt ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) należy przedstawić co następuje.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2b ww. ustawy:
Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wpłat na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego dokonanych przez podatnika w roku podatkowym, do wysokości określonej w przepisach o indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego.
W myśl art. 26 ust. 6g ww. ustawy:
Odliczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2b i 2c, dokonuje się w zeznaniu podatkowym.
Art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Analizując powyższe przepisy można stwierdzić, że osoby, które w danym roku podatkowym dokonywały wpłat na IKZE, mogą odliczyć poniesione przez siebie wydatki od uzyskanego dochodu. Jeżeli wysokość dochodu uzyskanego w danym roku podatkowym jest niższa od kwoty dokonanej wpłaty na IKZE, podatnik może dokonać odliczenia tylko do wysokości dochodu. Pozostała kwota nie ulega odliczeniu w latach następnych.
Podkreślić również należy, że wpłaty na IKZE podlegają limitowaniu. Limit ten nie jest co prawda określony w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz wynika – o czym wspomniano wcześniej cytując treść art. 13a ust. 8 ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego – z corocznego obwieszczenia ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.
Zgodnie z obwieszczeniem Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia 13 października 2022 r. (M.P. z 2022 r. poz. 1006) wysokość kwoty wpłat na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego w roku 2023 wynosiła 8.322 zł (dla osób prowadzących pozarolniczą działalność, w rozumieniu art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 497) – 12.483 zł).
Pana wątpliwość wzbudził sposób rozliczenia kwoty wpłaconej na IKZE, mianowicie czy miał Pan prawo skorzystać z ulgi podatkowej w 2023 r. z tytułu wpłaty na IKZE zleconej i zaksięgowanej przez Pana bank w roku 2023 oraz czy fakt potraktowania tej wpłaty przez IKZE jako wpłaty dokonanej w roku 2024 jest tutaj istotny.
Z wniosku wynika, że 29 grudnia 2023 roku dokonał Pan wpłaty na IKZE w wysokości 8322 zł. Wpłata została dokonana za pomocą elektronicznego zlecenia przelewu, którego potwierdzenie Pan posiada i które jasno wskazuje na pobranie środków z konta tytułem przelewu - (data księgowania) w dniu 29 grudnia 2023 roku. W ubiegłym roku dokonał Pan podobnej operacji, to jest 30 grudnia 2024 wpłacił Pan na IKZE kwotę 9388,80 zł. W dniu 8 stycznia 2025 podmiot prowadzący IKZE zwrócił na Pana konto sumę 8322 zł z tytułu przekroczenia limitu wpłat na rok 2024. Środki z tytułu przelewu zleconego 29 grudnia 2023 roku zostały zaksięgowane na IKZE dopiero w roku 2024. Z tego powodu podmiot prowadzący IKZE uznał, że Pana wpłata zlecona 30 grudnia 2024 i zaksięgowana w 2024 roku powinna być potraktowana jako dopłata do wysokości limitu na rok 2024, a nadwyżka podlega zwrotowi.
Wymaga podkreślenia, że podstawę rozliczenia ulgi związanej z wpłatami na IKZE stanowią dowody dokonanych wpłat, tj. dowody dokumentujące poniesienie wydatku, wskazujące w szczególności dane identyfikujące podmiot dokonujący wpłaty, jej tytuł oraz kwotę. Przede wszystkim dowód ten powinien zawierać datę poniesienia wydatku, co pozwoli ustalić prawo do ulgi w danym roku podatkowym.
W tym miejscu wskazać również należy, że w prawie podatkowym za termin dokonania zapłaty uważa się w obrocie bezgotówkowym moment obciążenia rachunku bankowego podatnika lub rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej na podstawie polecenia przelewu.
Wynika to z art. 60 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111) który stanowi, że:
Za termin dokonania zapłaty podatku uważa się w obrocie bezgotówkowym – dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika, rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub rachunku płatniczego podatnika w instytucji płatniczej, w małej instytucji płatniczej lub instytucji pieniądza elektronicznego na podstawie polecenia przelewu, a w przypadku zapłaty za pomocą instrumentu płatniczego innego niż polecenie przelewu, zwanego dalej „innym instrumentem płatniczym” – dzień uzyskania potwierdzenia autoryzacji transakcji płatniczej, o której mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2360).
Również w doktrynie uznaje się, że w obrocie bezgotówkowym dniem zapłaty jest dzień obciążenia rachunku podatnika.
Jak orzekł Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 26 lutego 2016 r., sygn. akt III AUa 825/15:
„Zauważyć należy, że zgodnie z art. 63c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 128 z późn. zm.) polecenie przelewu stanowi udzieloną bankowi dyspozycję dłużnika obciążenia jego rachunku określoną kwotą i uznania tą kwotą rachunku wierzyciela. Bank wykonuje dyspozycję dłużnika w sposób przewidziany w umowie rachunku bankowego. Zatem dla ustalenia daty zapłaty znaczenie ma data obciążenia rachunku, a nie data wystawienia polecenia bądź data zwiększenia kwoty na rachunku wierzyciela.”
W podobnym tonie wypowiedział się Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 19 kwietnia 2016 r., sygn. akt III AUa 1290/15 stwierdzając, że:
„Wydanie dyspozycji w bankowości elektronicznej przelewu określonej kwoty na konto wierzyciela jest równoznaczne z obciążeniem rachunku dającego zlecenie w dniu wydania tej dyspozycji, oczywiście o ile na koncie dłużnika znajdowały się środki pozwalające na uznanie rachunku wierzyciela, to jest środki pozwalające na realizację przelewu. Skuteczne zlecenie płatnicze w systemie bankowości elektronicznej powoduje automatyczne zmniejszenie środków na koncie zleceniodawcy o kwotę określoną w tym zleceniu już w momencie przyjęcia polecenia przelewu przez bank.
Powyższe rozważania odnoszące się do definicji przelewu bankowego mogą prowadzić tylko do jednego wniosku, że prawidłowa wykładnia mającego zastosowanie w sprawie przepisu art. 60 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej pozwala na stwierdzenie, że chwilą decydującą o tym, czy składka została zapłacona w terminie jest chwila przyjęcia polecenia przelewu przez bank, a nie moment jego księgowania – uznania rachunku wierzyciela kwotą określoną w poleceniu przelewu.”
We wniosku wskazał Pan, że datą złożenia dyspozycji przelewu bankowego jest 29 grudnia 2023 r, na dowód czego posiada Pan dokument potwierdzający poniesienie powyższego wydatku.
Mając zatem na względzie przedstawione powyżej uregulowania prawne, należy wysnuć jednoznaczny wniosek, że skoro dokonał Pan przelewu środków tytułem wpłaty na IKZE w dniu 29 grudnia 2023 r., to niezależnie od tego, kiedy instytucja finansowa faktycznie zrealizowała dyspozycję i kiedy środki te zostały zaksięgowane na indywidualnym koncie zabezpieczenia emerytalnego, należy uznać, że wpłata ta została dokonana 29 grudnia 2023 r.
W związku z powyższym, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługiwało Panu prawo do odliczenia wpłaty w kwocie 8322 zł dokonanej na IKZE w dniu 29 grudnia 2023 r. w zeznaniu podatkowym za 2023 r.
Ponadto prawidłowo Pan wskazał, że fakt potraktowania przez IKZE Pana wpłaty jako częściowo będącej nadpłatą ponad limit określony dla roku 2024 jest sprawą do rozstrzygnięcia między Panem i IKZE i nie stanowi powodu utraty możliwości skorzystania z ulgi w roku podatkowym 2024.
Pana stanowisko jest zatem prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będzie Pan mógł skorzystać, jeśli zastosuje się do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.
Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).
