Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W (...) 2024 r. została podjęta decyzja o wyjeździe służbowym na badania naukowe do (...) w USA. W związku z powyższym, zgodnie z procedurą obowiązującą na Uniwersytecie (...), złożony został wniosek wyjazdowy dnia (...) 2024 r., który następnie został zaakceptowany przez przełożonego, dysponenta środków oraz Panią (...) i wystawiono polecenie wyjazdu służbowego. Podczas rozeznania kosztów wyjazdu, a w szczególności kosztów noclegu, okazało się, że koszt noclegu w hotelu w (...) (USA) przekracza limit przewidziany w rozporządzeniu Ministra Rodziny i Polityki Społecznej (Dz. U. 2023 poz. 2190). Dnia (...) 2024 r. złożone zostało pismo do Prorektora ds. Finansów, zgodnie z § 16 pkt 3 rozporządzenia, z prośbą o wyrażenie zgody na rozliczenie rzeczywistych kosztów za nocleg, wyższych niż przewidziany rozporządzeniem limit. W przedstawionej w podaniu analizie możliwych lokalizacji hoteli, biorąc pod uwagę konieczność uczestniczenia w badaniach naukowych, w laboratorium, w nienormowanym trybie pracy, bez konieczności wynajęcia samochodu osobowego a korzystając jedynie z transportu publicznego, średni koszt noclegu przewyższał ustalony w rozporządzeniu limit o ok. 134 USD/dobę. Przychylono się pozytywnie do wniosku a tym samym wyrażono zgodę na rozliczenie rzeczywistych kosztów noclegu. Wyjazd odbył się w terminie (...) – (...) 2024 r., zgodnie z poleceniem wyjazdu służbowego nr (...).

Po powrocie, zgodnie z obowiązującą procedurą, dokonano rozliczenia wyjazdu służbowego przedstawiając m.in. fakturę za nocleg w wysokości (...) USD co daje w przybliżeniu (...) USD/dobę. Wyjazd został rozliczony przez pracownika działu spraw międzynarodowych. Podczas analizy otrzymanego wynagrodzenia za (..) 2025 r. okazało się, że pracodawca przyjął podstawę do obliczenia zaliczki na podatek dochodowy oraz składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne w kwocie (...) zł pomimo wynagrodzenia brutto w wysokości (...) zł. Według pracodawcy dodatkowa wartość równa (...) zł wynika z uznania różnicy między limitami określonymi w rozporządzeniu Ministra Rodziny i Polityki Społecznej a rzeczywistym kosztem zakwaterowania podczas wspomnianego powyżej wyjazdu służbowego. W związku z powyższym dnia (…) 2025 r. złożono prośbę o korektę wynagrodzenia za (..) 2025 r. uznając, że potrącenie było nieprawidłowe biorąc pod uwagę uzyskaną zgodę (...) o rozliczenie rzeczywistych kosztów noclegu (na podstawie faktury). (…) 2025 r. Kierownik Działu płac (...) odmówiła korekty wynagrodzenia, uznając, że potrącenie zostało dokonane prawidłowo. Wyjaśniono, że uzyskana zgoda dotyczyła jedynie rozliczenia rzeczywistej kwoty co nie zmienia faktu, że różnica między poniesionym kosztem a przewidzianymi w rozporządzeniu limitami stanowi przychód pracownika, który podlega opodatkowaniu i oskładkowaniu.

Pytanie

Czy rozliczenie kosztów noclegu, w trakcie zagranicznej podróży służbowej, wyższych niż wynikające z przepisów regulujących zwrot kosztów podróży służbowej, po uzyskaniu zgody pracodawcy na rozliczenie kosztów przekraczających limit stwierdzonych rachunkiem, stanowi przychód pracownika, a tym samym podstawę do opodatkowania i oskładkowania?

Pani stanowisko w sprawie

W myśl obowiązujących przepisów, na podstawie § 16 pkt 3 rozporządzenia MRiPS twierdzi Pani, że postępowanie pracodawcy było nieprawidłowe i różnica między limitami przewidzianymi w rozporządzeniu a rzeczywistymi kosztami wyjazdu, po uzyskaniu uzasadnionej zgody pracodawcy na rozliczenie rzeczywistych kosztów, nie powinna być uznana przez pracodawcę jako przychód, a tym samym nie wchodzi w podstawę opodatkowania i oskładkowania wynagrodzenia. Należy zauważyć, że na mocy cytowanego rozporządzenia (§ 2 pkt 2c) pracownikowi przysługuje zwrot kosztów noclegów z tytułu podróży krajowej jak i zagranicznej. Dalej, za nocleg podczas podróży zagranicznej pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, w granicach limitu określonego w załączniku (...), który dla miejscowości (...) w USA wynosi (...) USD/dobę. Prawodawca przewidział zapisem w § 16 pkt 3 sytuację, kiedy w uzasadnionych przypadkach limit ten będzie niewystarczający i na mocy tego zapisu pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów za nocleg stwierdzonych rachunkiem. Należy uznać zatem, że w momencie uzyskania zgody pracodawcy limity obowiązujące w rozporządzeniu przestają być wiążące, rozliczenie powinno być dokonane na podstawie przedstawionych faktur. W takiej sytuacji nie powstanie różnica, która stanowi przychód pracownika. Podczas planowania podróży wiedziano, że nocleg będzie przewyższał limit przewidziany w rozporządzeniu i dlatego jeszcze przed wyjazdem zadbano o uzyskanie zgody na zwiększenie wydatków związanych z noclegiem. Należy zwrócić uwagę, że wyjazd dotyczył badań laboratoryjnych, których czas trwania oraz harmonogram nie jest możliwy do przewidzenia. Aby móc zrealizować cel wyjazdu, jednocześnie mając na uwadze bezpieczeństwo pobytu za granicą, konieczność odpoczynku, poszukiwano miejsca noclegu w odległości możliwej do pokonania pieszo lub, w rozsądnym czasie, komunikacją miejską (badania mogły przeciągnąć się do późnych godzin nocnych). Złożone zostało zatem uzasadnione podanie do (...) o zgodę na rozliczenie rzeczywistych kosztów noclegu, przedstawiając jednocześnie udokumentowany (oferta serwisu (...)), szacowany jego koszt. Podanie zostało złożone w myśl § 16 pkt 3 rozporządzenia. Prorektor przychylił się do tego wniosku, więc oczekiwano, że rozliczenie zostanie dokonane w pełnej kwocie, a różnica między limitem w rozporządzeniu a rzeczywistymi kosztami nie zostanie zaliczona jako przychód pracownika. Zgodnie z zapisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika, do wysokości określonej w odrębnych przepisach. Zatem przedmiotowe zwolnienie jest limitowane. Jednakże § 16 pkt 3 jedynie w przypadku kosztów noclegu pozwala, w uzasadnionych przypadkach, na rozliczenie rzeczywistych kosztów (udokumentowanych rachunkiem), a tym samym limit przewidziany w załączniku do rozporządzenia nie ma zastosowania, a udokumentowane koszty nie stanowią przychodu pracownika i podstawy do opodatkowania i oskładkowania. Należy domniemać również, że limity przewidziane w rozporządzeniu służą jedynie do ustalenia wysokości kwoty, powstałej jako różnica między przewidzianymi limitami a faktycznymi kosztami, która uznana jest jako przychód pracownika, w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem zgoda na rozliczenie rzeczywistych kosztów w przypadku noclegu, na podstawie uzasadnionego wniosku, znosi ten limit, a tym samym zwrot nie stanowi przychodu pracownika. Przedstawiona argumentacja oraz opinia mają potwierdzenie w innych interpretacjach indywidualnych, np. IPPB2/415-1034/08-4/SP z dnia 2 października 2008 r. lub IPPB4/415-386/11-3/MP z dnia 3 sierpnia 2011 r. Oczywiste jest, że interpretacje indywidualne nie stanowią prawa i mają zastosowanie jedynie w konkretnym przypadku, dla konkretnej sytuacji. Z drugiej strony opisana tutaj sytuacja jest analogiczna do tych we wskazanych interpretacjach indywidualnych, co dodatkowo umacnia przyjętą argumentację. Podsumowując, uważa Pani, że uznanie przez pracodawcę różnicy między faktycznym kosztem noclegu podczas wyjazdu służbowego, a limitem przewidzianym w rozporządzeniu MRiPS, po uzyskaniu zgody pracodawcy na rozliczenie rzeczywistych kosztów, za przychód pracownika jest nieprawidłowe w myśl obowiązujących przepisów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Natomiast stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w pkt 1 jako odrębne źródło przychodu wymienia stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, że w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego od pracodawcy świadczenia. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Z opisu zdarzenia wynika, że w związku z wyjazdem na badania naukowe do (...) w USA otrzymała Pani polecenie wyjazdu służbowego. Podczas rozeznania kosztów noclegu, okazało się, że koszt ten przekroczy limit przewidziany w rozporządzeniu Ministra Rodziny i Polityki Społecznej. W związku z tym (..) 2024 r. zostało złożone pismo do (…), zgodnie z § 16 pkt 3 rozporządzenia, z prośbą o wyrażenie zgody na rozliczenie rzeczywistych kosztów za nocleg, wyższych niż przewidziany rozporządzeniem limit. Otrzymała Pani zgodę na rozliczenie rzeczywistych kosztów noclegu. Wyjazd odbył się w terminie (…) 2024 r., zgodnie z poleceniem wyjazdu służbowego.

Po powrocie, zgodnie z obowiązującą procedurą, dokonano rozliczenia wyjazdu służbowego przedstawiając m.in. fakturę za nocleg w wysokości (...) USD. Wyjazd został rozliczony a pracodawca przyjął podstawę do obliczenia zaliczki na podatek dochodowy oraz składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne w kwocie (...) zł pomimo wynagrodzenia brutto w wysokości (...) zł. Według pracodawcy dodatkowa wartość równa (...) zł wynika z uznania różnicy między limitami określonymi w rozporządzeniu Ministra Rodziny i Polityki Społecznej a rzeczywistym kosztem zakwaterowania podczas wspomnianego powyżej wyjazdu służbowego. Według pracodawcy uzyskana zgoda dotyczyła jedynie rozliczenia rzeczywistej kwoty, co nie zmienia faktu, że różnica między poniesionym kosztem a przewidzianymi w rozporządzeniu limitami stanowi przychód pracownika, który podlega opodatkowaniu i oskładkowaniu.

Pani wątpliwość dotyczy zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy.

W świetle powyżej przedstawionych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych świadczenie w postaci zwrotu przez pracodawcę kosztów noclegu w podróży służbowej, co do zasady stanowi przychód ze stosunku pracy.

Jednakże diety i inne należności związane z podróżami służbowymi pracowników jak też podróżami osób niebędących pracownikami mogą korzystać ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:

a) podróży służbowej pracownika,

b) podróży osoby niebędącej pracownikiem

- do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13 i 15c.

Na podstawie art. 21 ust. 13 i ust. 15c ustawy:

Przepis ust. 1 pkt 16 lit. b stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1)w celu osiągnięcia przychodów lub

2)w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub

3)przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub

4)przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 16 i 20, nie mają zastosowania do przychodów otrzymanych przez kierowcę z tytułu wykonywania międzynarodowych przewozów drogowych na podstawie stosunku pracy lub umowy zlecenia, o której mowa w art. 13 pkt 8.

Zasady rozliczania zagranicznych podróży służbowych reguluje rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2190).

Z treści § 2 tego rozporządzenia:

Z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

1)diety;

2)zwrot kosztów:

a)przejazdów,

b)dojazdów środkami komunikacji miejscowej,

c)noclegów,

d)innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Na podstawie § 16 ust. 1 tego rozporządzenia:

Za nocleg podczas podróży zagranicznej pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, w granicach limitu określonego w poszczególnych państwach w załączniku do rozporządzenia.

W myśl natomiast § 16 ust. 3 rozporządzenia:

W uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów za nocleg, stwierdzonych rachunkiem, w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1.

Zgodnie z § 16 ust. 4 rozporządzenia:

Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli pracodawca lub strona zagraniczna zapewniają pracownikowi bezpłatny nocleg.

Z ww. przepisów wynika, że pracownik odbywający zagraniczną podróż służbową może uzyskać zwrot poniesionych i stwierdzonych rachunkiem wydatków za noclegi do wysokości limitu na nocleg obowiązującego dla poszczególnych państw. Powyższy zwrot przysługuje tylko wówczas, gdy pracodawca lub strona zagraniczna nie zapewniają pracownikowi bezpłatnego noclegu. Jednakże w uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów za nocleg, stwierdzonych rachunkiem, w wysokości przekraczającej ww. limit.

Zatem, jeśli pracownik pokrywa wydatki na noclegi oraz posiada rachunki potwierdzające poniesienie wydatków, to wówczas kwota zwrotu tych wydatków do wysokości limitu obowiązującego w poszczególnych państwach (określonego w załączniku do rozporządzenia) lub w wysokości stwierdzonej rachunkiem i przekraczającej limit – gdy w uzasadnionym przypadku pracodawca wyrazi na to zgodę – korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionych przez Panią informacji jednoznacznie wynika, że pracodawca na wniosek złożony przed wyjazdem wyraził zgodę na rozliczenie rzeczywistych kosztów noclegu. Z związku z tym, skoro z uwagi na wskazane przez Panią okoliczności pracodawca wyraził zgodę na pokrycie udokumentowanych rachunkiem kosztów za noclegi również w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w § 16 ust. 1 rozporządzenia, to zwolnieniem przedmiotowym objęta jest cała kwota wynikająca z rachunku (bez ograniczenia do wysokości limitu).

Zgodzić się zatem z Panią należy, że – w sytuacji wyrażenia zgody przez pracodawcę na sfinansowanie rzeczywistych kosztów noclegu – kwota przekraczająca limit wynikający z załącznika do rozporządzenia nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Ze zwolnienia bowiem korzysta zwrot kosztów noclegu, w wysokości którą pracodawca zgodził się sfinansować.

Dodatkowe informacje

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotem interpretacji indywidualnej była wyłącznie ocena Pani stanowiska w części, w której dotyczyło ono opodatkowania otrzymywanego świadczenia oraz możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego. Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga o zasadności naliczenia składek na ubezpieczenie społeczne – kwestia ta bowiem nie jest regulowana przepisami prawa podatkowego.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.