Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 29 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 21 lutego 2025 r. (wpływ 21 lutego 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą przedsiębiorcy X. Przedmiotem przeważającej Pana działalności, który ujawniony został w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej jest PKD 41.20.Z Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Poza tym, przedmiotem pozostałej Pana działalności są: PKD 68.20.Z, Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, PKD 41.10.Z Realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, PKD 43.11.Z Rozbiórka i burzenie obiektów budowlanych, PKD 43.12.Z Przygotowanie terenu pod budowę, PKD43.13.Z Wykonywanie wykopów i wierceń geologiczno-inżynierskich, PKD 43.21 .Z Wykonywanie instalacji elektrycznych, PKD 43.22.Z Wykonywanie instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych, PKD 43.29.Z Wykonywanie pozostałych instalacji budowlanych, PKD 43.31.Z Tynkowanie, PKD 43.32.Z Zakładanie stolarki budowlanej, PKD 43.33.Z Posadzkarstwo; tapetowanie i oblicowywanie ścian, PKD43.34.Z Malowanie i szklenie, PKD 43.39.Z Wykonywanie pozostałych robót budowlanych wykończeniowych, PKD 43.91.Z Wykonywanie konstrukcji i pokryć dachowych, PKD 43.99.Z Pozostałe specjalistyczne roboty budowlane, gdzie indziej niesklasyfikowane, PKD 71.12.Z Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne, PKD 81.22.Z Specjalistyczne sprzątanie budynków i obiektów przemysłowych, PKD 81.29.Z Pozostałe sprzątanie, PKD 81.30.Z Działalność usługowa związana z zagospodarowaniem terenów zieleni.

Przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowuje Pan podatkiem liniowym na podstawie art. 30c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aktualnie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wynajmuje Pan na zasadach najmu długoterminowego 5 lokali mieszkalnych, komórkę oraz 3 miejsca postojowe przynależne do części lokali mieszkalnych. Część lokali mieszkalnych stanowią środki trwałe działalności gospodarczej. W najbliższym czasie zamierza Pan przesunąć składniki majątku firmowego, tj. lokali mieszkalnych wraz z przynależnymi miejscami postojowymi oraz komórką z działalności gospodarczej do majątku prywatnego, nie rezygnując z dalszego najmu lokali mieszkalnych wraz z przynależnymi miejscami postojowymi i komórką. Decyzja o przeniesieniu składników majątku z działalności do majątku prywatnego spowodowana jest faktem, iż w ciągu kilku najbliższych miesięcy planuje wycofać się z aktywnego prowadzenia działalności gospodarczej w przedmiocie wynajmu nieruchomości.

Od dnia wycofania ww. składników majątku z działalności gospodarczej do majątku prywatnego zamierza Pan wykorzystywać mieszkania wraz z przynależnymi miejscami postojowymi i komórką wyłącznie w ramach „najmu prywatnego". Po przeniesieniu do majątku prywatnego ww. składników zawarte zostaną nowe umowy najmu tych nieruchomości, tj. poza pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Głównym celem otrzymywanych przez Pana przychodów z wynajmu prywatnego nie będzie cel zarobkowy. Dochody mają w głównej mierze zapobiegać stratom wynikającym z kosztów utrzymania nieruchomości (deprecjacja, czynsz, media) oraz naturalnej utraty wartości.

Najem przedmiotowych nieruchomości w ramach najmu prywatnego będzie różnił się od najmu wykonywanego uprzednio w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stopniem zorganizowania i Pana aktywnością w zakresie oferowania mieszkań na wynajem, tzn. w ramach najmu prywatnego ograniczy Pan aktywność do minimum.

Działania związane z wynajmem prywatnym nie będą miały charakteru zawodowego, lecz amatorski, z zastrzeżeniem jednak, że przedmiot najmu skierowany będzie do osób dotychczas wynajmujących lub osób oczekujących na zwolnienie mieszkań na wynajem.

Czynności wynajmu nieruchomości, nie będą przez Pana wykonywane w sposób określony w definicji wynikającej z art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. we własnym imieniu, w sposób zorganizowany i ciągły, czyli w sposób stały, profesjonalny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń, celem uzyskania pożytków z najmu. Najem ten będzie realizowany w sposób nieodbiegający istotnie od normalnego wykonywania prawa własności. Wynajem prywatny w istocie podlegać będzie na pobieraniu pożytków cywilnych z nieruchomości stanowiącej własność wynajmującego, od z góry określonego Najemcy.

Pytanie

Czy przychody z najmu lokali mieszkalnych wraz z przynależnymi miejscami postojowymi i komórką będących składnikami majątku osobistego, (po wycofaniu ich z ewidencji środków trwałych w prowadzonej działalności gospodarczej i przesunięciu do majątku prywatnego) należy kwalifikować jako pochodzące ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - tzw. „najem prywatny"?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, przyszły przychód osiągany z wynajmowanych składników majątku prywatnego, tj. lokali mieszkalnych wraz z przynależnymi do nich miejscami postojowymi i komórką, (po wycofaniu ich z ewidencji środków trwałych w prowadzonej działalności gospodarczej i przesunięciu do majątku prywatnego), należy kwalifikować jako pochodzący ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - najem prywatny.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawy PIT), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa PIT wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy PIT. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

• wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
• polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
• polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy PIT.

Natomiast zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy PIT, z zakresu przedmiotowego pozarolniczej działalności gospodarczej wykluczone zostały czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1.odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2.są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3.wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki:

• zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 ustawy PIT pozwalające na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,
• nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy PIT oraz,

- wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy PIT

Przy czym, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy PIT).

Ww. przepis harmonizuje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy PIT, dotyczącym źródła przychodu, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Zgodnie zaś z art. 9a ust. 6 ustawy o PIT dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Z kolei zgodnie z ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej: uRyczałt) ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

Z przytoczonych przepisów wynika, iż najem nieruchomości można wykonywać:

1.w ramach prowadzonej działalności gospodarczej,

2.albo w ramach tzw. prywatnego najmu.

Aby ustalić czy przychody z najmu są przychodami z działalności czy przychodami z najmu „prywatnego" kluczowe jest ustalenie charakteru najmu.

Ustawodawca nie limituje ilości oddawanych nieruchomości na wynajem (ani ich charakteru np. komercyjne, mieszkaniowe), do którego to limitu najem uważa się za najem prywatny, a powyżej którego już za działalność. W związku z tym w każdym przypadku o właściwej kwalifikacji przychodu zadecydować musi całokształt ustaleń faktycznych, w tym dotyczących zjawisk poprzedzających i towarzyszących działaniom podatnika.

Powyższe znajduje potwierdzenie w odpowiedzi z dnia 17 grudnia 2014 r. podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów na interpelację nr 29455 w sprawie opodatkowania umów najmu i dzierżawy. Z odpowiedzi tej wynika, że „istnieje podobieństwo między świadczeniem usług najmu lub dzierżawy w ramach działalności gospodarczej a uzyskiwaniem przychodów z tytułu umów najmu lub dzierżawy poza działalnością gospodarczą. Dlatego prawidłowa kwalifikacja tego rodzaju przychodów do źródła przychodów może być dokonana tylko w konkretnym stanie faktycznym. Konieczna jest każdorazowa analiza indywidualnej sprawy oraz okoliczności, w jakich uzyskiwane są przychody z tytułu umów najmu lub dzierżawy. Takiej analizy powinien dokonać sam podatnik, ponieważ to podatnik najlepiej wie, czy źródłem uzyskiwanych przez niego przychodów jest najem lub dzierżawa czy działalność gospodarcza, której przedmiotem są usługi najmu lub dzierżawy".

Ustalając charakter najmu w celu zakwalifikowania przychodu z najmu do właściwego źródła przychodu, Pana zdaniem, należy dokonać weryfikacji czy najem, który zamierza Pan prowadzić po przesunięciu składników do majątku prywatnego spełnia ustawową definicję działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 5a ust. 6 ustawy PIT działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową, prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9.

Zamierza Pan osiągnąć zysk z wynajmu, czyli nadwyżkę przychodów nad wydatkami. Prowadzenie działalności zarobkowej jednakże nie przesądza o przypisaniu przychodu z tej operacji do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy PIT.

Ustawa wymaga spełnienia wszystkich przesłanek określonych w art. 5a ust 6 ustawy PIT. Pana zdaniem, aktywność jaką jest wynajem prywatny lokali mieszkalnych nie spełnia cechy „zorganizowania". Zorganizowanie to podejmowanie czynności o charakterze profesjonalnym, w ramach wyodrębnionej struktury. Nie zamierza Pan podejmować takich czynności.

Uważa Pan, że czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mających na celu prawidłowe gospodarowanie majątkiem prywatnym nie dają podstawy kwalifikowania do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy PIT.

Uważa Pan, iż działania podatnika, w stosunku do stanowiących jego własność składników majątkowych, wykazują cechy zorganizowania i ciągłości, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy PIT tylko wtedy, gdy podejmowane przez niego czynności, związane z zagospodarowaniem tego mienia i jego rozporządzaniem, istotnie odbiegają od normalnego wykonywania prawa własności.

Charakter najmu prywatnego, który zamierza Pan prowadzić nie spełnia wszystkich przesłanek definicji działalności gospodarczej określonych w art. art. 5a ust. 6 ustawy PIT. Wobec tego otrzymywany przez Pana przychód należy kwalifikować jako pochodzące ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy PIT - tzw. „najem prywatny".

Niewłaściwym działaniem byłoby kwalifikowanie przychodu z najmu do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy PIT.

Ponadto, podkreśla Pan znaczenie uchwały NSA w składzie siedmiu sędziów 4 maja 2021 r., sygn. akt - II FPS 1/21. W treści tej uchwały NSA stwierdził, „iż kluczowym dla zakwalifikowania przychodu do określonego źródła jest zamiar (decyzja) podatnika ujawniony np. poprzez wprowadzenie lub niewprowadzenie wynajmowanego lokalu lub budynku do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej".

W podobnym tonie wypowiedział się WSA w Gdańsku w wyroku z dnia 28 czerwca 2017 r., sygn. akt I SA/Gd 727/17 uznając iż „decydującym dla rozróżnienia pomiędzy najmem rzeczy w ramach zarządu majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą (tzw. „prywatny najem") a najmem rzeczy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest zamiar samego podatnika".

Przedstawione stanowisko zostało potwierdzone również w uchwale składu sędziów całej Izby Finansowej z dnia 21 października 2013 r., sygn. akt II FPS 1/13 gdzie sędziowie „uznali, iż jeżeli przychód może być zakwalifikowany do dwóch konkurencyjnych źródeł to sam podatnik ma prawo zakwalifikować przychód do źródła".

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:

Ponadto, zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki:

• zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy pozwalające na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,
• nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy, oraz
• wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak wskazano wyżej, aby daną działalność uznać za działalność gospodarczą musi ona być prowadzona we własnym imieniu i łącznie spełniać warunki:

• celu zarobkowego,
• ciągłości,
• zorganizowanego charakteru.

Działalność zarobkowa to działalność taka, która daje możliwość wygenerowania zysku i ma na celu zapewnienie określonego dochodu. Jednak nawet ewentualna strata będąca wynikiem działalności nastawionej na zysk nie pozbawia jej takiego charakteru, gdyż istotny jest tu sam zamiar osiągnięcia dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast czynności nastawione wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb osoby, która je podejmuje.

Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Wiąże się z planowym charakterem działań i realizacją w sposób ciągły zamierzeń ukierunkowanych na osiąganie i zwiększanie zysków. Przesłanki ciągłości nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy – do jej zachowania wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikała intencja powtarzania określonego zespołu konkretnych czynności w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza działanie metodyczne, systematyczne, uporządkowane, przebiegające według planu, przy udziale specjalnie dobranych środków służących uzyskaniu dochodu. O takim zorganizowaniu mogą świadczyć (chociaż nie są decydujące) także niektóre czynności, jak na przykład wyodrębnienie pewnych składników materialnych lub niematerialnych służących danej działalności, dopełnienie obowiązków formalnych w zakresie zarejestrowania przedsiębiorcy, współpraca z podmiotami profesjonalnymi, świadczenie dodatkowych usług.

Wskazane wyżej przesłanki w każdym przypadku należy rozważyć indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego.

W tym miejscu wskazać należy na Uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego podjętą w składzie siedmiu sędziów z 24 maja 2021 r., sygn. akt II FPS 1/21, w której wskazano:

Biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przepisy prawne w tym zakresie, planowane przez Pana wycofanie nieruchomości (lokali mieszkalnych wraz z przynależnymi miejscami postojowymi i komórką) z ewidencji środków trwałych wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej i następnie wynajmowanie ich jako osoba fizyczna w ramach majątku prywatnego, spowoduje, że przedmiotem najmu nie będą składniki majątku związane z działalnością gospodarczą. Zatem najem tych nieruchomości (lokali mieszkalnych wraz z przynależnymi miejscami postojowymi i komórką) będzie stanowić źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne uregulowane zostały w przepisach ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. O zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.).

W świetle art. 2 ust. 1a ww. ustawy:

Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 1a tej ustawy:

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym:

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności oraz powołane przepisy, skoro nieruchomości (lokale mieszkalne wraz z przynależnymi miejscami postojowymi i komórką) nie będą przez Pana wynajmowane w ramach działalności gospodarczej, to wynajem ten stanowić będzie źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tzw. najem prywatny). Tym samym przychody, jakie Pan uzyska ze wskazanego źródła będą podlegać opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 2 ust. 1a oraz art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zatem Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Przy wydawaniu interpretacji indywidualnych w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym we wniosku - nie prowadzę postępowania dowodowego. Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem więc wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku opis zdarzenia różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).

Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.