Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
4 grudnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 28 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 17 lutego 2025 r. (wpływ 19 lutego 2025 r.) oraz pismem z 5 marca 2025 r. (wpływ 7 marca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Od (…) 2007 r. pracował Pan i mieszkał w Islandii. Pracę zakończył Pan (…) 2023 r. Posiada Pan obywatelstwo polskie i islandzkie. Podczas pracy za granicami Polski nie wymeldował się Pan i nie zgłosił Pan zmiany miejsca zamieszkania do polskiego urzędu skarbowego.
W Pana domu w Polsce mieszkała Pana córka oraz rodzice. Pan wraz z żoną mieszkał w Islandii.
(…) 2023 r. zakończył Pan pracę, (…) 2023 r. w urzędzie islandzkim zgłosił Pan zmianę miejsca zamieszkania z islandzkiego na polskie, wrócił Pan wraz z żoną do Polski i rozpoczął Pan pobieranie emerytury.
Podczas zamieszkania i pracy w Islandii rozliczał się Pan z żoną z podatku w Islandii gdzie były wykazane Pana dochody z pracy oraz dochody z polskiej emerytury żony.
W okresie zamieszkania w Islandii centrum życiowe Pana i Pana żony znajdowało się w Islandii. Tam pracował Pan i mieszkał a do Polski przyjeżdżaliście Państwo żeby odwiedzić rodzinę ale były to wyjazdy sporadyczne.
Jako potwierdzenie stanu faktycznego posiada Pan paszport, zaświadczenie z ostatniego miejsc pracy, zaświadczenie o zmianie miejsca zamieszkania, rozliczenie z podatku w Islandii, zaświadczenie o przyznaniu emerytury w Polsce.
W uzupełnieniach wniosku wskazał Pan co następuje.
Z datą opuszczenia Islandii i przeprowadzenia się do Polski przeniósł Pan swoje centrum interesów osobistych i życiowych do Polski. Od dnia przeniesienia do Polski podlega Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.
Po opuszczeniu Islandii i przeprowadzeniu się do Polski nie uzyskiwał i nie uzyskuje Pan dochodów z tytułu pracy w Islandii. Otrzymuje Pan tylko emeryturę za pracę w Islandii wypłacaną przez Islandię.
Po zmianie miejsca zamieszkania na Polskę uzyskiwał Pan dochody z emerytury z Polski i Islandii.
Pytanie (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku)
Czy za 2023 r. musi Pan opodatkować w Polsce przychody z pracy w Islandii i przychody z emerytury z Islandii?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie, ponieważ w 2023 r. był Pan rezydentem podatkowym Islandii przez ponad 182 dni, tzn. do (…) pracował Pan w Islandii, mieszkał tam Pan z żoną i tam było Pana centrum interesów życiowych, powinien Pan w Polsce opodatkować tylko dochody z polskiej emerytury.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 163):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Według art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).
Jak wynika z opisu sprawy od 2007 r. do 2023 r. mieszkał Pan i pracował w Islandii. Posiada Pan obywatelstwo polskie i islandzkie. (...) 2023 r. zakończył Pan pracę, (…) 2023 r. w urzędzie islandzkim zgłosił Pan zmianę miejsca zamieszkania z islandzkiego na polski, wrócił Pan do Polski i rozpoczął Pan pobieranie emerytury. W okresie Pana zamieszkania w Islandii Pana centrum interesów życiowych znajdowało się w Islandii. Z datą powrotu do Polski podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Po przeprowadzeniu się do Polski nie uzyskiwał i nie uzyskuje Pan dochodów z tytułu pracy w Islandii. Otrzymuje Pan emeryturę za pracę w Islandii i wypłacaną przez Islandię oraz polską emeryturę.
Zatem, w niniejszej sprawie odnieść należy się do przepisów Umowy z 19 czerwca 1998 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Rządem Republiki Islandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U z 1999 r. nr 79 poz. 890).
W myśl art. 4 ust. 1 ww. Umowy:
W rozumieniu niniejszej umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną. Jednakże określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko w tym Państwie lub położonego w nim kapitału.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ww. umowy:
Z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18 i 19, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.
W związku z Pana wskazaniem, że w wyniku zmiany miejsca zamieszkania z islandzkiego na polskie przeniósł Pan do Polski centrum interesów osobistych i życiowych i podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, przychody uzyskane w Islandii w okresie od stycznia 2023 r. do dnia, w którym przeprowadził się Pan do Polski, przeniósł Pan do Polski centrum interesów osobistych i życiowych w związku z czym podlegał Pan na nowo w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, nie podlegały opodatkowaniu w Polsce, nie powinien ich Pan wykazywać w zeznaniu podatkowym w Polsce.
Odnosząc się natomiast do opodatkowania emerytury, którą otrzymuje Pan z Islandii, należy odnieść się do art. 18 ww. umowy:
Z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, z tytułu jej wcześniejszej pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym odbiorca emerytury ma miejsce zamieszkania.
Stosownie do art. 19 ust. 2 ww. umowy:
a)Jakakolwiek emerytura wypłacana, lub pochodząca z funduszy Umawiającego się Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
b)Jednakże taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba jest obywatelem tego Państwa i ma w nim miejsce zamieszkania.
Jak wynika z wcześniej przywołanego przepisu art. 18 ww. umowy, emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, z tytułu jej wcześniejszej pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w państwie, w którym odbiorca emerytury ma miejsce zamieszkania. Ponadto emerytura pochodząca z funduszy Państwa Islandii, osoby będącej obywatelem Polski i mającej w Polsce miejsce zamieszkania, stosownie do art. 19 ust. 2 lit. b) umowy polsko-islandzkiej, podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.
W świetle powyższego, emerytura otrzymywana przez Pana z Islandii zgodnie z przepisami ww. umowy podlega opodatkowaniu wyłącznie w państwie zamieszkania, tj. w Polsce.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
Na podstawie art. 12 ust. 7 ww. ustawy:
Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych; rentą lub rentą rodzinną jest również świadczenie pieniężne, o którym mowa w ustawie z dnia 8 lutego 2023 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym członkom rodziny funkcjonariuszy lub żołnierzy zawodowych, których śmierć nastąpiła w związku ze służbą albo podjęciem poza służbą czynności ratowania życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia (Dz.U. poz. 658).
Natomiast w myśl art. 35 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy:
do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne - od wypłacanych przez nie emerytur i rent z zagranicy.
Na mocy art. 44 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z emerytur i rent z zagranicy są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.
Zgodnie natomiast z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.
Biorąc pod uwagę ww. zaprezentowany opis sprawy oraz przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, że w wyniku zmiany miejsca zamieszkania z islandzkiego na polskie oraz zmiany rezydencji podatkowej na polską, emerytura, którą uzyskuje Pan z Islandii podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce, bowiem w Polsce ma Pan miejsce zamieszkania.
Mając powyższe na względzie, dochód z tytułu emerytury z Islandii otrzymywanej po zmianie rezydencji podatkowej na polską, zgodnie z zacytowanym wyżej przepisem art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinien Pan wykazać w Polsce w zeznaniu podatkowym składanym za 2023 r.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Źródło: System Informacji Celno-Skarbowej EUREKA, https://eureka.mf.gov.pl/
