Interpretacja indywidualna

  – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 13 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismami z: 25 lutego 2025 r. (wpływ 25 lutego 2025 r.) oraz 21 lutego 2025 r. (wpływ 26 lutego 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego przedstawiony w uzupełnieniu wniosku

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą A (NIP: (...)) od 2022 r. Działalność jest opodatkowana na zasadach ogólnych według skali podatkowej. Działalność gospodarczą prowadzi Pan w lokalu mieszkalnym, w którym wydzielił Pan część powierzchni na cele biznesowe. Powierzchnia wykorzystywana na działalność gospodarczą stanowi 15% całkowitej powierzchni lokalu. System ogrzewania lokalu oparty jest na paliwie stałym (węgiel eko-groszek).

Faktury za zakup paliwa grzewczego są wystawiane na Pana dane osobowe (Pana imię i nazwisko). Wszystkie wydatki związane z ogrzewaniem ponosi Pan osobiście i nie zostały one w żaden sposób zrefundowane. Ogrzewanie jest niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż zapewnia odpowiednie warunki do wykonywania pracy oraz przechowywania sprzętu i dokumentacji.

Pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku

Czy może Pan w kosztach uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej ująć wydatki poniesione na ogrzewanie (w części odpowiadającej 15% powierzchni lokalu wykorzystywanej na prowadzenie działalności gospodarczej) udokumentowane fakturami wystawionymi na Pana dane osobowe?

Pana stanowisko w sprawie przedstawione w uzupełnieniu wniosku

Uważa Pan, że ma Pan prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej 15% wydatków poniesionych na ogrzewanie lokalu, odpowiadające procentowemu udziałowi powierzchni wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej w całkowitej powierzchni lokalu.

Wskazał Pan, że wydatki na ogrzewanie części lokalu wykorzystywanej do działalności gospodarczej spełniają definicję kosztów uzyskania przychodów określoną w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podał Pan również, że wydatki te są:

·poniesione w celu osiągnięcia przychodów,

·racjonalne i gospodarczo uzasadnione,

·prawidłowo udokumentowane fakturami,

·pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z prowadzoną działalnością.

W Pana ocenie fakt, że faktury są wystawione na Pana dane osobowe nie powinien stanowić przeszkody w zaliczeniu odpowiedniej części wydatków do kosztów podatkowych, gdyż jest Pan właścicielem firmy prowadzonej w formie jednoosobowej działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych  (t. j. Dz. U. 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych  w art. 23.

Zgodnie z generalną zasadą zawartą w cytowanym przepisie, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to pomiędzy tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Przy czym - związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodów bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła - należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

W świetle powyższego, żeby wydatek poniesiony przez Podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą zostać spełnione następujące warunki, tzn. dany wydatek:

·został poniesiony przez Podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność Podatnika przez osoby inne niż Podatnik),

·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została Podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

·pozostaje w związku z prowadzoną przez Podatnika działalnością gospodarczą,

·poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

·został właściwie udokumentowany,

·nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 wskazanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zwracam przy tym uwagę, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a przychodami uzyskanymi z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tych przychodów - każdorazowo spoczywa na podatniku.

Z przedstawionego przez Pana opisu sprawy wynika, że:

·od 2022 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych,

·działalność gospodarczą prowadzi Pan w lokalu mieszkalnym, w którym wydzielił Pan część powierzchni na cele biznesowe - 15% całkowitej powierzchni lokalu,

·ogrzewanie jest niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż zapewnia odpowiednie warunki do wykonywania pracy oraz przechowywania sprzętu i dokumentacji,

·faktury za zakup paliwa grzewczego są wystawiane na Pana dane (Pan imię i nazwisko),

·wszystkie wydatki związane z ogrzewaniem ponosi Pan osobiście i nie zostały one w żaden sposób zrefundowane.

Zatem, skoro wykorzystuje Pan - na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej - część lokalu mieszkalnego, a wskazany w Pana pytaniu wydatek na ogrzewanie lokalu jest niezbędny do prowadzenia działalności gospodarczej, to koszt ten - pod warunkiem prawidłowego udokumentowania - może stanowić dla Pana koszt uzyskania przychodów w części proporcjonalnie przypadającej na powierzchnię lokalu mieszkalnego wykorzystywaną na cele działalności gospodarczej do całej powierzchni tego lokalu.

Co wymaga podkreślenia, jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest właśnie jego prawidłowe udokumentowanie.

W kwestii dokumentowania wydatków dla celów art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaznaczam, że zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej:

Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Natomiast, w myśl art. 181 Ordynacji podatkowej:

Dowodami w postępowaniu podatkowym mogą być w szczególności księgi podatkowe, deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków, opinie biegłych, materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin, informacje podatkowe oraz inne dokumenty zgromadzone w toku działalności analitycznej Krajowej Administracji Skarbowej, czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej oraz materiały zgromadzone w toku postępowania karnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe.

Użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności” wskazuje więc na otwarty katalog tych dowodów. Wskazane jest zatem posiadanie (pod kątem ewentualnego postępowania kontrolnego lub podatkowego) wszelkich dowodów, potwierdzających zaistnienie danego zdarzenia gospodarczego.

Na podstawie art. 43⁴ ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.)

Firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko. Nie wyklucza to włączenia do firmy pseudonimu lub określeń wskazujących na przedmiot działalności przedsiębiorcy, miejsce jej prowadzenia oraz innych określeń dowolnie obranych.

Skoro - jak wskazał Pan we wniosku:

Faktury za zakup paliwa grzewczego są wystawiane na Pana dane osobowe (Pana imię i nazwisko)

–to wydatek ten został przez Pana udokumentowany.

Podkreślam, że w interpretacji indywidualnej nie można jednoznacznie przesądzić, co będzie wystarczającym dokumentem do ujęcia wydatku w kosztach podatkowych. Ostateczna ocena, czy wydatek został prawidłowo udokumentowany, leży w kompetencjach organów podatkowych właściwych dla Podatnika w danej sprawie w toku odpowiedniego postępowania. Organ wydający interpretację indywidualną nie może natomiast dokonać takiej oceny materiału dowodowego.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzam, że ponoszony przez Pana wydatek spełnia przesłanki wynikające z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wiec Pan ten koszt - w wysokości wynikającej z proporcji powierzchni lokalu mieszkalnego wykorzystywanej na cele działalności gospodarczej do całej powierzchni tego lokalu - ująć w kosztach podatkowych.

Z wyżej wskazanych powodów, Pana stanowisko uznaję więc za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo zaznaczamy, że:

·przedstawiany przez Pana zakres żądania (zadane pytania) zakreśla granice w jakich mogę wydać interpretację indywidualną. Przedmiotowe rozstrzygnięcie dotyczy więc tylko wyznaczonego przez Pana przedmiotu wniosku - zakresu Pana pytania,

·przedmiotem interpretacji indywidualnej może być wyłącznie sam przepis prawa. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Nie prowadzę również postępowania dowodowego. Z powyższych powodów niniejszej odpowiedzi udzielam wyłącznie w oparciu o informacje podane we wniosku,

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm., dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).