Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:
·prawidłowe – w części dotyczącej odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków na nabycie aparatu ortodontycznego stałego,
·nieprawidłowe – w części dotyczącej odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków na wizyty kontrolne u lekarza specjalisty.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 25 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 18 marca 2025 r. (wpływ 18 marca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Pana syn … ma 12 lat, jest osobą niepełnosprawną, orzeczenie uzyskał na podstawie zaburzenia ze spektrum autyzmu i wysokoobjawowego ADHD (nr orzeczenia …). Jednym z widocznych objawów zaburzenia ze spektrum autyzmu, które nie pozwala prawidłowo funkcjonować synowi jest jego wada wymowy. Syn ma nadmiernie wysuniętą dolną szczękę i schowaną górną, co nie pozwala mu na prawidłowe umieszczenie języka pod palatum (pod podniebieniem) i prawidłową realizację części głosek, jego mowa jest zniekształcona i niewyraźna. Na tym etapie jego zaburzenie i problemy logopedyczne nie dają mu możliwości na samodzielną egzystencję. Dopiero po korekcji zgryzu syn uzyska szanse na wdrożenie skutecznej terapii logopedycznej, która pozwoli mu na komunikacje z otoczeniem, a co za tym idzie na samodzielną egzystencję.
W uzupełnieniu wniosku wyjaśnił Pan:
a)odliczenia chciałby Pan dokonać w roku podatkowym 2024;
b)orzeczenie o niepełnosprawności Pana syna wydane zostało przez Miejski Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w …, dnia 22.10.2024 r. do dnia 31.10.2026r.;
c)wydatki poniósł Pan i poniesie w kilku częściowych rachunkach, koszt całkowity leczenia to ok. 12 000 zł;
d)leczenie prowadzone będzie przez wykwalifikowanego specjalistę ortodontę;
e)leczenie polega na przeprowadzeniu zabiegów leczniczo-rehabilitacyjnych;
f)poniesione wydatki pokryje Pan w całości z własnych pieniędzy, nie zostaną zwrócone w żadnej formie, nie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, nie zostaną odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c;
g)w roku podatkowym uzyskał Pan dochody opodatkowane w Polsce (stosunek pracy PIT-11), które pozwalają Panu skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej;
h)syn nie uzyskał dochodu;
i)faktury będą wystawione na syna;
j)na fakturze będzie określony nabywca, usługodawca oraz dane charakterystyczne usługi;
k)faktur będzie kilka, a każda faktura będzie miała wyszczególniony rodzaj usługi.
Pytanie
Czy może Pan odliczyć od podatku dochodowego leczenie ortodontyczne syna, polegające na założeniu aparatu ortodontycznego stałego wraz z wizytami kontrolnymi? Chciałby Pan odliczyć leczenie w całości.
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie, odliczenie Panu przysługuje, ponieważ syn wymaga tego leczenia dla usprawnienia jego bytu. W obecnej chwili syn mówi niewyraźnie, bełkotliwie. Leczenie podejmujecie wedle wskazań lekarskich ortodontycznych i logopedycznych, a także za postanowieniami komisji orzekającej, która we wskazaniach postanowiła, że syn wymaga środków zaopatrzenia ułatwiających funkcjonowanie.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226, ze zm.):
Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b – 7g tego artykułu.
Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 i 6b ww. ustawy stanowi, że:
Wydatkami, które uprawniają do skorzystania z przedmiotowej ulgi są wydatki poniesione na:
3) zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego;
6b) odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne lub leczniczo-rehabilitacyjne;
Na podstawie art. 26 ust. 7b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy,
Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.
W myśl art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
1)orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2)decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3)orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
Ponadto, zgodnie z art. 26 ust. 7e ww. ustawy:
Przepisy ust. 7a-7d i 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu w roku podatkowym pozostają następujące osoby niepełnosprawne: osoba będąca w stosunku do podatnika lub jego małżonka osobą zaliczoną do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn lub dziecko obce przyjęte na wychowanie przez podatnika lub jego małżonka, pod warunkiem że uzyskane w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej, w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Do dochodów, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4c, z uwzględnieniem art. 6 ust. 4e, świadczenia uzupełniającego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 100a, dodatku energetycznego, o którym mowa w art. 5c ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, dodatku osłonowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o dodatku osłonowym (Dz.U. z 2023 r. poz. 759 i 2760 oraz z 2024 r. poz. 123), dodatku węglowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 sierpnia 2022 r. o dodatku węglowym (Dz.U. z 2023 r. poz. 1630), dodatku dla gospodarstw domowych z tytułu wykorzystywania niektórych źródeł ciepła i dodatku dla niektórych podmiotów niebędących gospodarstwami domowymi z tytułu wykorzystywania niektórych źródeł ciepła, o których mowa w art. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 15 września 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw (Dz.U. z 2023 r. poz. 1772, 1693 i 2760), dodatku elektrycznego, o którym mowa w art. 27 ustawy z dnia 7 października 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach służących ochronie odbiorców energii elektrycznej w 2023 roku oraz w 2024 roku w związku z sytuacją na rynku energii elektrycznej (Dz.U. z 2023 r. poz. 1704, 1785 i 2760), refundacji kwoty odpowiadającej podatkowi VAT, o której mowa w art. 18 ustawy z dnia 15 grudnia 2022 r. o szczególnej ochronie niektórych odbiorców paliw gazowych w 2023 r. oraz w 2024 r. w związku z sytuacją na rynku gazu (Dz.U. poz. 2687 oraz z 2023 r. poz. 295, 556, 1234, 1785 i 2760), oraz przyznanych na podstawie odrębnych przepisów zasiłku pielęgnacyjnego, dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów oraz kolejnego dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów.
Zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 17 sierpnia 2023 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2023 r. poz. 1774):
Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:
1)do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2)do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3)do grupy III – innych nabywców.
Natomiast w myśl art. 26 ust. 13a ww. ustawy,
Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Zgodnie z przywołanymi powyżej przepisami wydatki w ramach ulgi rehabilitacyjnej mogą podlegać odliczeniu od dochodu jedynie w roku podatkowym, w którym zostały poniesione.
Katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a ww. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie z zasadą przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.
Ze stanu faktycznego wynika, że jest Pan ojcem niepełnosprawnego syna – orzeczenie o niepełnosprawności zostało wydane z uwagi na zaburzenia ze spektrum autyzmu i wysokoobjawowego ADHD. Jednym z widocznych objawów zaburzenia ze spektrum autyzmu, które nie pozwala prawidłowo funkcjonować synowi jest jego wada wymowy, co nie pozwala mu na prawidłową realizację części głosek, jego mowa jest zniekształcona i niewyraźna. Na tym etapie jego zaburzenie i problemy logopedyczne nie dają mu możliwości na samodzielną egzystencję. Dopiero po korekcji zgryzu syn uzyska szanse na wdrożenie skutecznej terapii logopedycznej, która pozwoli mu na komunikację z otoczeniem, a co za tym idzie, na samodzielną egzystencję. Chciałby Pan odliczyć wydatki na leczenie ortodontyczne syna, polegające na założeniu aparatu ortodontycznego stałego wraz z wizytami kontrolnymi. Leczenie prowadzone będzie przez wykwalifikowanego specjalistę ortodontę.
Z powołanego wyżej przepisu art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy wynika, że odliczeniu mogą podlegać wydatki na zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.
Określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że ustawodawca zalicza do nich wyłącznie urządzenia, narzędzia techniczne i sprzęt o indywidualnym i szczególnym (niestandardowym) charakterze, niezbędne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt (urządzenie czy narzędzie) musi posiadać właściwości leczniczo – rehabilitacyjne lub ułatwiać tej osobie, ze względu na jej niepełnosprawność, wykonywanie czynności życiowych.
Z uregulowań zawartych w ww. art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika zatem, że:
·pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu (urządzenia, narzędzia), a rodzajem niepełnosprawności, pozostawać musi ścisły związek,
·zakupiony sprzęt (urządzenie, narzędzie) musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu lub ułatwiać wykonywanie czynności życiowych,
·cechą zakupionego sprzętu (urządzenia, narzędzia) musi być jego indywidualny charakter.
Właściwym do stwierdzenia, czy dane urządzenie, sprzęt czy narzędzie jest niezbędne w rehabilitacji oraz będzie ułatwiało wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, jest w szczególności lekarz specjalista, który biorąc pod uwagę stan zdrowia konkretnej osoby i potrzeby indywidualnej rehabilitacji może ten fakt potwierdzić np. w wydanym zaświadczeniu/orzeczeniu.
W świetle powyżej wskazanych stwierdzeń należy uznać, że wydatki poniesione na nabycie aparatu ortodontycznego stałego, które ułatwią Pana synowi wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, kwalifikują się do wydatków, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem, wydatki jakie Pan poniósł w 2024 r. na nabycie aparatu ortodontycznego stałego, mogą zostać zaliczone do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 w zw. z ust. 7e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mogą one być odliczone od dochodu odpowiednio w zeznaniu rocznym za 2024 r. jako wydatki poniesione na cele rehabilitacyjne, o ile spełnione zostaną pozostałe warunki, tj. z posiadanych przez Pana faktur wynika i będzie wynikało poniesienie tych wydatków.
W tej części Pana stanowisko jest prawidłowe.
Za wydatki na cele rehabilitacyjne nie mogę natomiast uznać poniesionych przez Pana wydatków na wizyty kontrolne Pana syna u lekarza specjalisty – ortodonty. Jak wskazałem powyżej, odliczeniu mogą podlegać wydatki na zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego. Ponadto za wydatki na cele rehabilitacyjne bądź leczniczo – rehabilitacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 6a, uważa się wydatki poniesione między innymi na odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne lub leczniczo – rehabilitacyjne.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „zabieg rehabilitacyjny”, zatem konieczne jest wyjaśnienie tego pojęcia w oparciu o definicje encyklopedyczne oraz wydaną z zakresu rehabilitacji literaturę.
Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 573 ze zm.) – rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej.
W oparciu o definicje encyklopedyczne zawarte w „Słowniku wyrazów obcych” (PWN, Warszawa 1991 r.) oraz „Encyklopedii” PWN, „zabieg” stanowi interwencję mającą na celu wywołanie określonego skutku, zwykle będącą środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby); „rehabilitacja” jest to przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych; natomiast „rehabilitacja lecznicza” to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, które obejmuje zabiegi fizykoterapeutyczne, wodolecznictwo, światłolecznictwo, elektrolecznictwo, mechanoterapię i kinezyterapię. Istotne znaczenie mogą mieć również zabiegi chirurgiczne zmierzające do przywrócenia organicznych funkcji, zmniejszenia następstw nieodwracalnych zmian lub wyrównanie ich w takim stopniu, aby poszkodowanemu przywrócić jego społecznie przydatną sprawność.
W świetle powyższego uznać należy, że niewątpliwie kontrolne wizyty u lekarza specjalisty z dziedziny ortodoncji są niezbędne z medycznego punktu widzenia, jednakże wydatek związany z takimi wizytami nie mieści się w dyspozycji art. 26 ust. 7a pkt 6a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatków tych nie można zakwalifikować jako wydatków na zabiegi rehabilitacyjne bądź zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne.
Tym samym, nie przysługuje Panu prawo odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na wizyty kontrolne niepełnosprawnego syna u specjalisty – ortodonty.
Pana stanowisko w tej części jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Wyjaśniam również, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.