
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
5 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną z miejscem zamieszkania na terytorium Polski i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wnioskodawczyni w dniu 15 sierpnia 2009 r. zawarła związek małżeński z B (dalej zwany: „Mężem”, a łącznie Wnioskodawczyni i Mąż zwani: „Małżonkami”). Mąż Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną z miejscem zamieszkania na terytorium Polski, także podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Małżonkowie przez cały okres małżeństwa, tj. od dnia jego zawarcia, pozostają w związku małżeńskim gdzie panuje ustrój małżeńskiej wspólności ustawowej. W związku z zawarciem małżeństwa nie została ustanowiona rozdzielność majątkowa małżeńska.
W dniu 31 października 2008 r. Mąż Wnioskodawczyni nabył do majątku osobistego na podstawie umowy sprzedaży (w formie aktu notarialnego sporządzonego przez C notariusza w (…), Rep. A Nr (…)) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oznaczonego numerem (…), położonego w (…) przy ul. (…) w budynku oznaczonym numerem (…) (dalej: „Nieruchomość”) stając się jedynym właścicielem Nieruchomości za cenę w kwocie (…) zł, z czego (…) zł pochodziło z kredytu bankowego.
Wnioskodawczyni pozostawała w nieformalnym związku z B od 2003 r. i prowadziła z nim wspólne gospodarstwo domowe, stąd też środki na zakup nieruchomości pochodziły także od Wnioskodawczyni.
Małżonkowie nie prowadzą działalności gospodarczej. Nieruchomość służyła do celów mieszkaniowych Małżonków. Oboje, od dnia nabycia nieruchomości przez Męża Wnioskodawczyni prowadzili tam wspólne gospodarstwo domowe, a nieruchomość traktowali jako wspólną - wspólnie dokonywali nakładów i wspólnie ponosili koszty z nią związane. Tym samym, w dniu 1 września 2020 r., chcąc odzwierciedlić w stanie prawnym zaistniały stan faktyczny, na podstawie umowy darowizny sporządzonej w formie aktu notarialnego przez C notariusza w (…) (Rep. A Nr (…)), Mąż Wnioskodawczyni darował Wnioskodawczyni do ich majątku objętego wspólnością ustawową spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego (Nieruchomości).
Celem Małżonków było przesunięcie składników majątkowych (Nieruchomości) z majątku osobistego Męża Wnioskodawczyni do majątku wspólnego obojga Małżonków, gdyż nieruchomość traktowana była jako wspólny składnik majątkowy Małżonków.
W dniu 17 stycznia 2022 r. Małżonkowie sprzedali Nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego przez notariusza D (Rep. A Nr (…)) za cenę w kwocie (…) zł.
Następnie, Małżonkowie w dniu 20 stycznia 2022 r. nabyli do majątku objętego wspólnością ustawową majątkową małżeńską na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego przez notariusza E (Rep. A Nr (…)) za cenę w kwocie (…) zł, nieruchomość położoną w miejscowości (…), gminie (…), powiecie (…), województwie (…), stanowiącą zabudowaną działkę gruntu numer (…), dla której prowadzona jest księga wieczysta o numerze (…). Nieruchomość ta służy im do celów mieszkalnych. Nie posiadają oni innych nieruchomości.
Pytanie
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, odpłatne zbycie Nieruchomości przez Wnioskodawczynię w 2022 r. nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ 5-letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dnia nabycia Nieruchomości przez Wnioskodawczynię do dnia jej odpłatnego zbycia, gdyż okres pięciu lat, liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie Nieruchomości, należy liczyć od daty zakupienia Nieruchomości przez Męża Wnioskodawczyni, tj. od 31 października 2008 r. a nie od daty 1 września 2020 r., tj. daty włączenia do majątku objętego wspólnością ustawową Małżonków spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (Nieruchomości) w drodze umowy darowizny?
Pani stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawczyni, nie będzie Ona zobowiązana do zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych od opisanej w stanie faktycznym sprzedaży Nieruchomości, ponieważ określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.; dalej: „Ustawa o PIT”) termin, należy liczyć od daty zakupu Nieruchomości przez Męża Wnioskodawczyni, tj. od 31 października 2008 r. a nie od daty 1 września 2020 r. - daty darowania do majątku wspólnego Wnioskodawczyni i Jej Męża Nieruchomości (daty włączenia do majątku objętego wspólnością ustawową Małżonków spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (Nieruchomości) w drodze umowy darowizny), a w związku z tym, sprzedaż Nieruchomości nie będzie stanowiła źródła przychodu Wnioskodawczyni w rozumieniu ww. artykułu Ustawy o PIT.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o PIT, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Z powyższego przepisu wynika zasada, iż sprzedaż (nie następująca w ramach wykonywania działalności gospodarczej) nieruchomości czy też spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego następująca przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, skutkuje powstaniem przychodu. W związku z tym, gdy odpłatne zbycie (nie następujące w ramach działalności gospodarczej) nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w ww. przepisie nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o PIT, a kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w ww. przepisie w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Tym samym, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:
1)odpłatne zbycie nieruchomości/spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nie jest dokonane w ramach wykonywania działalności gospodarczej, oraz
2)odpłatne zbycie nieruchomości/spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego jest dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie lub wybudowanie.
W związku z powyższym istotnym jest ustalenie czy włączenie Nieruchomości do majątku wspólnego Małżonków dokonane w dniu 1 września 2020 r. w formie aktu notarialnego (Rep. A Nr (…)) stanowi jej nabycie przez Wnioskodawczynię w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o PIT.
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sadu Administracyjnego (dalej: „NSA”) z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08: Ustawa o PIT nie zawiera definicji ustawowej pojęcia użytego w art. 10 ust. 1 pkt 8a) to jest nabycia nieruchomości. W wyroku tym NSA wskazał, iż aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Konkludując, NSA ustalił, że przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) Ustawy o PIT należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.
W powyższym należy również odnieść się do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.; dalej: „KRiO”). Zgodnie z art. 31 § 1 KRiO z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Do majątku osobistego każdego z małżonków należą między innymi przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej, przedmioty nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt 1 i 2 KRiO). Zgodnie art. 47 § 1 KRiO małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa. Tym samym małżonkowie mogą ustanawiać ustrój majątkowy w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej - swobodnie dokonywać czynności prowadzących do przesunięć określonych przedmiotów majątkowych z majątku osobistego do majątku wspólnego. Umowy te mają charakter organizacyjny, ponieważ ich rolą jest określenie kształtu stosunków majątkowych panujących między małżonkami (tak np. J. Pawliczak w komentarzu do art. 47 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego pod red. prof. dr hab. K. Osajda).
Zgodnie z powyższym, Małżonkowie dokonali włączenia do majątku wspólnego Małżonków Nieruchomości w drodze umowy darowizny celem odzwierciedlenia w stanie prawnym stanu faktycznego.
W orzecznictwie (np. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 12 lutego 2020 r., sygn. akt II FSK 933/18, czy też z dnia 7 marca 2017 r., sygn. akt II FSK 410/15) jak również w interpretacjach organów podatkowych (np. interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej: z dnia 9 sierpnia 2024 r., sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.446.2024.2.MK, z dnia 29 marca 2024 r., sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.93.2024.1.MK, z dnia 17 grudnia 2021 r., sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.1108.2021.1.MK) wskazuje się, że włączenie do majątku małżonków w drodze umowy nieruchomości lub praw majątkowych stanowiących majątek odrębny jednego małżonka na zasadach i w sposób określony przez KRiO (w tym na podstawie darowizny do majątku wspólnego małżonków), nie jest nabyciem tej nieruchomości lub prawa majątkowego przez drugiego małżonka, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Tym samym, datą nabycia nieruchomości przez każdego z małżonków jest data nabycia przez tego małżonka, który tę nieruchomość włączył do majątku wspólnego. W konsekwencji, od tej daty należy liczyć upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o PIT.
Mając na uwadze powyższe, za datę nabycia Nieruchomości włączonej do majątku wspólnego Małżonków w drodze umowy darowizny, która należała wcześniej do majątku odrębnego Męża Wnioskodawczyni, należy przyjąć dzień nabycia tej nieruchomości przez Męża Wnioskodawczyni.
W konsekwencji, pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o PIT, należy liczyć od dnia 31 października 2008 r., tj. od daty nabycia nieruchomości przez Męża Wnioskodawczyni, a nie od daty przekazania jej na podstawie umowy darowizny do majątku objętego wspólnością ustawową małżeńską.
Tym samym, odpłatne zbycie Nieruchomości dokonane w dniu 17 stycznia 2022 r. na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego przez notariusza D (Rep. A Nr (…)) za cenę w kwocie (…) zł, nie stanowiło dla Wnioskodawczyni źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o PIT. W związku z tym, Wnioskodawczyni nie osiągnęła przychodu, który podlegałby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego, przedmiotowa sprzedaż nie podlega również rozliczeniu, a także zadeklarowaniu na zasadach określonych w Ustawie o PIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.