Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
28 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 28 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzeń przyszłych
Jest Pan osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym oraz podatnikiem podatku od towarów i usług. Od 2006 roku prowadzi Pan indywidualną działalność gospodarczą, która z dniem 31 grudnia 2023 roku została zawieszona.
W dniu 27 czerwca 2016 roku nabył Pan wraz z małżonką, z którą pozostaje Pan we wspólnocie majątkowej, nieruchomość zabudowaną. Zakup został dokonany jako osoby fizyczne do majątku prywatnego, co zostało potwierdzone w akcie notarialnym.
Nieruchomość składa się z:
-budynku mieszkalnego (część frontowa wraz z oficyną),
-dwóch budynków gospodarczych (stan i przeznaczenie do wyburzenia),
-dwóch garaży (do wyburzenia).
W budynku mieszkalnym są zarówno lokale mieszkalne, jak i użytkowe (usługowe), przy czym powierzchnia lokali użytkowych nie przekracza 20% powierzchni całego budynku. Nieruchomość posiada jedną księgę wieczystą i nie dokonano wyodrębnienia poszczególnych lokali. Nakłady na modernizację nie przekroczyły 30% wartości początkowej nieruchomości. Lokale mieszkalne i użytkowe stanowiły i nadal stanowią przedmiot wynajmu.
Od dnia 27 czerwca 2016 roku do dnia 31 grudnia 2023 roku nieruchomość była wykorzystywana w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej jako środek trwały. W tym okresie przychody i koszty były rozliczane według zasad ogólnych (skala podatkowa), a nieruchomość podlegała amortyzacji. Od 1 stycznia 2023 roku, w wyniku zmiany przepisów podatkowych amortyzacja nie była już kosztem podatkowym.
Z dniem 31 grudnia 2023 roku, w związku z decyzją o zawieszeniu prowadzonej działalności gospodarczej, nieruchomość została wycofana z ewidencji środków trwałych i przekazana na cele prywatne. Od tego czasu do chwili obecnej uzyskiwany przychód z najmu rozlicza Pan jako najem prywatny.
W najbliższym czasie planuje Pan sprzedaż nieruchomości w jednym z następujących wariantów:
1)sprzedaż nieruchomości jako całości,
2)wyodrębnienie poszczególnych lokali mieszkalnych i użytkowych, założenie dla każdego z nich odrębnej księgi wieczystej i sprzedaż lokali indywidualnie.
Pytania
1. Czy przychód ze sprzedaży nieruchomości jako całości, w której powierzchnia lokali użytkowych nie przekracza 20% powierzchni całego budynku, należy zakwalifikować do źródła przychodów wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a sprzedaż będzie wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych?
2. Czy w przypadku wyodrębnienia i sprzedaży poszczególnych lokali:
a) przychód ze sprzedaży lokali mieszkalnych należy zakwalifikować do źródła przychodów wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i sprzedaż będzie zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych, jeżeli sprzedaż nastąpi po upływie pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nieruchomość została nabyta,
b) przychód ze sprzedaży lokali użytkowych będzie podlegał opodatkowaniu jako przychód z działalności gospodarczej lub innych źródeł przychodu, jeżeli sprzedaż nastąpi przed upływem sześciu lat od ich wycofania z działalności gospodarczej?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem – przychód ze sprzedaży nieruchomości należy zakwalifikować do źródła przychodów wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. odpłatnego zbycia nieruchomości. Wynika to z faktu, że nieruchomość została wycofana z działalności gospodarczej i przekazana na cele prywatne, a sprzedaż nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.
1)W przypadku sprzedaży nieruchomości jako całości, gdzie powierzchnia lokali użytkowych nie przekracza 20% powierzchni całego budynku, przychód z tej transakcji będzie wolny od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, ponieważ sprzedaż nastąpi po upływie pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nieruchomość została nabyta.
2)W przypadku sprzedaży poszczególnych lokali:
a) przychód ze sprzedaży lokali mieszkalnych będzie zwolniony z opodatkowania zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, ponieważ sprzedaż nastąpi po upływie pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nieruchomość została nabyta,
b) przychód ze sprzedaży lokali użytkowych będzie podlegał opodatkowaniu jako przychód z działalności gospodarczej, jeżeli sprzedaż nastąpi przed upływem sześciu lat od ich wycofania z działalności gospodarczej. W sytuacji obecnej, gdzie od wycofania nieruchomości minęły dopiero dwa lata, sprzedaż lokali użytkowych będzie opodatkowana zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o PIT.
Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w tym w interpretacji nr 0115-KDIT3.4011.294.2023.1.AD, która stwierdza, że sprzedaż lokali mieszkalnych wycofanych z działalności gospodarczej, jeżeli miała miejsce po upływie pięciu lat od ich nabycia, nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej i jest zwolniona z opodatkowania.
Podsumowując, Pana zdaniem, przychód z planowanej sprzedaży nieruchomości lub poszczególnych lokali należy zakwalifikować zgodnie z wyżej przedstawionymi zasadami. W przypadku lokali użytkowych sprzedaż przed upływem sześciu lat od wycofania z działalności będzie opodatkowana podatkiem dochodowym, natomiast sprzedaż lokali mieszkalnych będzie zwolniona z opodatkowania w odpowiednich przypadkach.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl natomiast art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Z kolei w myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Jednak, zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.
Jednocześnie na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Stosownie do art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.
Z powołanych regulacji jednoznacznie wynika, że do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą m.in. budynku mieszkalnego/lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, jak i związanego z tym budynkiem/lokalem gruntu. W takim przypadku odpowiednie zastosowanie znajdzie przepis art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który określa sposób opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji budynku mieszkalnego, zatem w tym miejscu wskazuję na przepis zawarty w pkt 2 objaśnień wstępnych Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), zgodnie z którym:
Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.
W Pana sprawie w budynku znajdują się zarówno lokale mieszkalne, jak i użytkowe (usługowe), przy czym powierzchnia lokali użytkowych nie przekracza 20% powierzchni całego budynku. Nieruchomość posiada jedną księgę wieczystą i nie dokonano wyodrębnienia poszczególnych lokali.
W konsekwencji, jeśli dokona Pan sprzedaży nieruchomości jako całości (pierwsze zdarzenie przyszłe), wówczas sprzedaży będzie podlegał budynek mieszkalny, który wykorzystywany był w działalności gospodarczej. Dlatego też przychód uzyskany z tej sprzedaży nie będzie stanowił dla Pana przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zatem skutki podatkowe tej sprzedaży należy ocenić w kontekście przesłanek określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w wyniku sprzedaży nieruchomości o charakterze mieszkalnym przychód ze źródła wskazanego w tym przepisie powstaje wtedy, gdy jej odpłatne zbycie następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją nabyto.
Wskazał Pan, że nieruchomość została nabyta przez Pana w 2016 r.
Tym samym, sprzedaż opisanej nieruchomości w całości, wykorzystywanej przez Pana w działalności gospodarczej, nie będzie stanowiła dla Pana źródła przychodu podatkowego, ponieważ sprzedaż ta nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nabył Pan tę nieruchomość.
W odniesieniu natomiast do sytuacji, gdy wyodrębni Pan w budynku poszczególne lokale mieszkalne i użytkowe, które posiadać będą odrębne księgi wieczyste i które sprzedawać będzie Pan indywidualnie (drugie zdarzenie przyszłe), stwierdzam co następuje.
W Pana sprawie istotne jest to, że czynność wyodrębnienia lokali mieszkalnych oraz lokali użytkowych nie stanowi ich nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Kwestie ustanowienia odrębnej własności lokalu reguluje ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).
Zgodnie z normą prawną wynikającą z tych przepisów – z wyodrębnionym samodzielnym lokalem związany jest udział w nieruchomości gruntowej odpowiadający proporcji powierzchni użytkowej lokalu do ogólnej powierzchni użytkowej budynku. Użycie w tym przepisie słowa „nieruchomość”, a nie „grunt” rodzi określone konsekwencje. Powoduje bowiem, że w sensie ściśle prawnym nieruchomością jest tylko taka nieruchomość gruntowa, która posiada jedną samodzielną księgę wieczystą.
Na mocy art. 2 ust. 1 ustawy o własności lokali:
Samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o własności lokali:
Odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność.
Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o własności lokali:
Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w formie aktu notarialnego; do powstania tej własności niezbędny jest wpis do księgi wieczystej.
Z art. 8 ust. 1 ustawy o własności lokali wynika, że:
Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna określać w szczególności:
1) rodzaj, położenie i powierzchnię lokalu oraz pomieszczeń do niego przynależnych;
2) wielkość udziałów przypadających właścicielom poszczególnych lokali w nieruchomości wspólnej.
Dodatkowo na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 341):
Dla każdej nieruchomości prowadzi się odrębną księgę wieczystą, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Dotyczy to także nieruchomości lokalowych oraz nieruchomości, w których nieruchomości lokalowe zostały wyodrębnione.
W Pana sprawie w wyniku wyodrębnienia samodzielnych lokali nie dojdzie do nowego ukształtowania prawa własności (nic się w tym zakresie nie zmieni, ponieważ Pan, razem z żoną, jesteście właścicielami całej nieruchomości). Wobec tego w wyniku ustanowienia odrębnej własności lokali nie nastąpi zwiększenie dotychczasowego stanu posiadania.
Dlatego za datę nabycia wyodrębnionych lokali mieszkalnych i użytkowych należy uznać datę nabycia nieruchomości, z której będą one wyodrębnione, gdyż w wyniku tego wyodrębnienia nie nastąpi zmiana dotychczasowego stanu posiadania (nie zwiększy się stan posiadanego majątku osobistego).
Zatem przychód uzyskany ze sprzedaży lokali mieszkalnych nie będzie stanowił dla Pana przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej ani przychodu ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż ta nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nabył Pan nieruchomość.
Natomiast przychód uzyskany ze sprzedaży lokali użytkowych będzie przychodem określonym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przychodami z działalności gospodarczej są bowiem zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku (stanowiących lokale użytkowe) używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały wycofane z działalności, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Wykorzystywał Pan opisaną we wniosku nieruchomość jako środek trwały w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w okresie od 27 czerwca 2016 roku do 31 grudnia 2023 roku. Z dniem 31 grudnia 2023 roku, w związku z decyzją o zawieszeniu prowadzonej działalności gospodarczej, nieruchomość została wycofana z ewidencji środków trwałych i przekazana na cele prywatne. Zatem dokonana obecnie – przed upływem 6 lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nieruchomość została wycofana z działalności – sprzedaż lokali użytkowych wyodrębnionych z opisanej nieruchomości spowoduje powstanie przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podsumowanie: sprzedaż nieruchomości jako całości nie będzie stanowić dla Pana źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Natomiast w przypadku, gdy wyodrębni Pan w budynku poszczególne lokale mieszkalne i użytkowe:
- sprzedaż lokali mieszkalnych nie będzie stanowić dla Pana źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
- sprzedaż lokali użytkowychspowoduje powstanie przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
W odniesieniu do powołanej przez Pana interpretacji stwierdzam, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego tę interpretację.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.